Niloi Hieroglyphica

발행: 1835년

분량: 513페이지

출처: archive.org

분류: 문학

231쪽

regionis et erioris quae plane convenit cum verbis Ηο- rapollinis dicentis Usκεῖ 'Adi να μἐν ο ανω Toυ μυρανOUήαισφαίοιον απειληφεναι - Sate quoque Sivo Satiri Graecorum Ηρα in Prenth. v. ab is occurrit, ibique se mora ejus teguntur atque involvuntur alis vulturis in eodem p. ad ab T. et . . hujus quoque deae inscriptio memοratur, Sua dicitur praeesse inferiori coeli hemi- hcterio Sed, quoniam quae coeli parte tribuuntur diversis diis deabusum, easdem ab iis in terra praecipue gubernari putarent Aegyptii, ut saepe dieitur praesidere scirii inferiori aegreti quem titulum explicavit Champoli Pransh.Λm. ad ab quam citavimus; idem ad ab is ci docet Sate esse unam ex diversi larmis deae Nelth, sive Thermuthis. - Non tantum per vulturem sed et per Urheum de illa in primis significabatur s. id ad ab T. De vulture helian l. nim X. 22. ih τιοι δε 'μα μb

ture ornatae imago describitur a Champoli. in Desorol. N. C. . pag. o. h. 58s-5so. θηλυ κω μέντo την ουρανον omittuntur haec verba ab

232쪽

Aldo, et a Trebatio in versione. Pau putat ea sortasse a manu recentiori adscripta in textum irrepsisse Certo si non adessent, iis non indigeremus. - quod autem Aegyptii dicuntur Coelam nomine meminino VocaSSE, τὴν ουοανον , SiVE Oυρανίαν, animad Vertendum St, haec verba Craeca usurpari, ut Graeci legentes rem melius intelligerent Aegyptii non tam coelum ipsum ita vocarunt, eiqlae divinos honores tribuerunt; sed potius vim generatricem quam adesse putabant in regionibus aethereis, in quibus Sol, Luna et astra sunt genita et propterea coelum indicarunt per deam pe,sphe vel Tiphe Aegyptiac dictam,

quamque Bora poli Graece Oυοανίαν vocavit. f. Champoll.Pαnth. m. ad ab. o. qui eam ita descripsit ad ab Eo. . b.

ζωγοαφουσιν, atque ita mei putat nobis eamdem rem narret scriptor, quum jam initi capitis dixerit per vulturem matrem indicatam fuisse. - Putaverim Borapollinem dicere voluisse

233쪽

hegyptios cuicumque imagini deae reginaeve alicujus vulturem tamquam capiti tegumentum imponere solitos suisse; hujusque rei veritas monumentis confirmatur, in quibus dearum imagines Saepissime occurrunt Vulturem pro tegumento

turis estigies picta est in tab nostr. n. o. O. - -ίλειον

vultur dicitur, quandoquidem in eo genere Vium mares non inveniantur, ut observarunt Merc. et de PauW.tari Tot των , γένεσι ἐκεὶθεν ἐστι De Pan legendum esse conjicit inri τοσον των η γένεσι , Cet. Montam sol elfαrisOrtim generαlio, Cet. τούτω durius ad superiora illa, διοτι καὶ γένεσι γ Πιου κω σεDjνη - ποτελεῖται, Eserri dicens. Non necesse videtur, siquidem ipse Scriptor Verbi καθω προεχπον , lectorem ad Superiora relegat, atque ita Vocabulo τουτων, solem, lunam et reliqua astra indicat.

234쪽

his verbis orapollo, non convenit inter editores. Causs. pr δοαχμὰ legendum putans 'αμμὰσ, iis in crucis guram sibi invicem impositis Monadem sive Deum designari dicit; dissentit ab eo de Palam, qui liae adnotavit: Graeci, drachmam una quadam linea Videntur repraefentasse et D duas drachmas lineis duabus hae autem duae lineae erant D nota unitatis apud Aegyptios de qua hic verba lactens D Philippus, non interpretem sed periphrastem egit, et ut Graeci Suis rem perspicue exponeret, signum illud uni-Dtatis Vocavit duas drachmas, earumque lineolis unitatis li-Dneolas designavit. Sic omnes intelligebant statim , quid D symbolum sibi vellet, et duae Aegyptiorum lineolae dua nius Graecorum lineolis designatae, non poterant cuiquam D e Graecia esse ignotae.' Sed non videtur animadvertisse de Pata , muli simplicius et magis Perspicuum lacturum suisse scriptorem, si ipsas lineas nominasset, quam alio nomine vel alia re illas indicando. - Jomard in nimα . e Signis timer Ortim uti Vel , erum insertis Defcrol.

mri. m. Tοm IX. pag. Si duas illas lineas laeuos roαμαὰζ explicat latera duo lineolae rectae qua unitas

in sacra Scriptura indicari solet; sed ita nondum explicatur quomodo drachmas duas indicare potuerit vultur, propterea quod lineae duae unitatem constituant apud Aegyp tios; quae dissicultas tolleretur si libri MSS. ubique prοδοαχμὰ haberent rem mirataque cum Cod Paris A. pro α δυώ θαμααὶ, legendum videtur ου δοαυ ιαὶ, ita tSensias Sit vultur signis cat duas rachmas, quoniam hae unitatem apud Aeg3ptios constituant veluti autem vultur

sui generis mater est, Sic et unitas omnium Umeroriam

mater atque rigo habetur; atque tunc i, θοαχμια accipiendae erunc de dici cichmo inexcindrino, qui nummus

235쪽

fortasse in Aegypt argenteorum Ummorum Unitatem constituit certe Veteris Testamenti interpretes Alexandrini ubique calculum instituunt secundum ci αChmα, cf. V. C.

Levit. XXVII. 3 sqq. quin et, ubi dimidium hujus nummi Iprimere debent, non utuntiar Voce δραχμr . Sed Vertiant O Uχισυ τoυ διδραυλου. s. Exod XXX. 13. Fieri tamen potest, ut hoc loco quaedam tribuantur Aegyptiis, quae ad aliorum, Cnosticorum sertaSSe, opinione pertineant, quorum qui Carpocratem Sequebantur, omni Um Uae X- istunt initium, Monadem vocabant. s. alter ist Crit. Cnoxl. Tom. II pag. 265. Eodem nomine etiam veteres philosophi initium rerum indicarunt, V. C. PythngoraS,

Secundum Diogen Laert VIII. i. S. 25. Philo in lib.

citavit de Gelde in adnot. Theonis editioni addita p. 122. Iamblichus in leom. rishm pug 12 B qui p. 115. A.

236쪽

Martilinus Capella de rei l. Philol. VII pag. 228. Marius

Victorinus Grαm. I. cap. de CilibuS. Terentisinus Maurus de Metris. s. 361. Addi quoque possit Macrob in om-ntam Semianis. I. cap. 5 , οSt initium: Dinum autem, quod uoνὰσ, id est unitas dicitur, et mas idem et foe-Dmina est par idem atque impar ipse non numerus, Sed D lans et rigo numerorum. Ita eo monas initium finisque di omnium, neque ipsa principii aut sinis sciens ad summum D refertur Deum, ejusque intellectum a Sequentitim numero Drerum et poteStatum equestrat ne in inferiore post deumn gradu eam frustra desideraveris. V et paulo post: nulli, aptius' inquit jungitur monas incorrupta quam Virgini. D IIuic autem numer , id Si septenari , adeo pini vir-nginitatis inolevit, ut Polla quoque vocitetur; nam Virgon creditur, quia nullum ex Se parit numerum duplicatus, D qui intra denarium coarcteretur, quem primum limitem D constat esSe numeroriam Palla ideo quia ex solius moniadis fetu et multiplicatione processit, sicut Minerva Sola Decun parente nata perhibetur. ' ermes apud Stobaeum

VerSe, et praecipue apud Cnosticos s. l. Reuvens inire. id elaeonnitim. p. II pag 16 , Sqq.Llaproth, p. it. p. I. pag. 23-25, minu accurate, Ut Supra ad cap. 6 adnotavimus, significationes qua8dam

ab orapolline accipitri adscriptas, hic vulturi tribuens, dicit icturum 'sori ianv significare Iunonem Tri Sate

237쪽

eadem litera diu, vel , incipiant; add. p. II. p. 3s-id. quae orapollo narrat de vulture bellum praesagiente, a Cl. Sed Tarth. pag. 163. reseruntur ad multirem Martem planetam significantem eidem animali Saturni quoque significationem tribuit propterea quod T diebus ante definiat locum ubi pugna futura sit numerus autem SeptenariUS Mercuri planetae acer. f. l. c. pag. 163, sine Eandem interpretationem essicit ex eo , quod vultur Uraniam significet secundum IIorapollinem Vir Cl. verba p. 12s,med. sunt haec: testatur orapollo Aegyptios vulture Diraniam significare quoniam inde omnium generati Sit,

D quis quaeso non videliorapollinem loqui de Saturno vel n Rheari foeminino omnium Deorum progenitore. Idem D ver i , quem orapollo Iunonem atque Venerem Uranniam dicit, praeerat semicircul laserno se hiemali sa- D ne i domos suas habet in medio semicirculo hiberno, D eique frigus proprium ducebatur. Ergo Iuno seu Uranians, foemininum signicat. Uris quoque pag. 63 sine, ubi

inimicitiam Osiridis S et Typhonis hi indicari dicit ab Ηοrapolline per vulturem tergum Soliri S obverten-

sunt deum, Aegyptiis Phth dictum. sy Iablons i Ponth.

238쪽

188 ADNOTATIO s

correctionem, legere suadentiS: 'φαιστον δ γοα φοντε καν- θαοον ω θαψουσιν, 'Aθηναν δε καὶ 'Πφαιστον γυπα καὶ κανθαοον , quumVi u Aegyptiorum scribendi ratione non abhorreat, nune admittendam non putaVerim, ob posteriora illa, si To γὰο - ἀοσ νοθήλει υπαρχουσι. Deum Vulcanumai e Phtha quippe, σενοθηλυν indicabant per SCανα- θασνm masculini generis symbolum , secundum cap. Io et per ullurem qui foeminam significabat cf. cap. iij, ita tamen ut scarabaeus prior poneretur Minervam i. e. Neith iisdem quidem signis scribebant, Sed ita ut vultur priorem locum obtineret. Jam vero si de veritate hujus explicationis quaeramuS, Statuendum fortasse Ilorapollinem vera immixta salsis tradidisse; nam in monumentis Aegyptiacis deus Phtha Socari saepe scarabaeum habet in capite. f. Champoll.Pαnth. m. tab. . et DeSCrol. N. C. T. pag. i. A. 215 sqq. quin et deus Thore, altera ejusdem larma pro capite habet scarabaeum. st Petrilh. m. ab id io. et Deεοrmi M. C. . pag. 12. A. 23 - 23s bis Fortasse huc quoque pertinet imagο, quae dicitur Panthea , ejusdem dei, in qua inter alia vultur quoque est additus.

Cf. p. l. h. 232, 233.

επὶ δ τῆ 'Aθηνα την γυπα γοαφJoυσιν Recte de Pan hic quaedam deesse putat ut enim quae explicationis loco sequuntur, 'OS HOS Coeli Ni ἀρσενοθηλε CSS , cum Praecedentibus recte conveniant, portet ut in prioribus non tantum agatur de una dea Minervari sed etiam de deo

Vulcano, et quidem ita, ut huic signum foeminini generis

239쪽

addatur , Minervae ver masculini generis: non enim illa ουτοι γαρ μονοι ecbr, et ad Uperiora pertinere possunt, quorum explicati jam continetur Verbis: Oκει γα αυτοὶ - συνεσταναι, et Praeterea uu ni correctionem quodammodo confirmant Codd. PariSS. A, B in quibus verba, κανθαΠον γοαφουσιν, Si ad teXtum Vere pertineant, referri non posse ad priora, quae finiuntur voce es.υκου, facile patet. Eandem correctionem probavit quoque Ja

Praeter Phtha et Neith, etiam Luna apud Aegyptios utriusque sexus particeps habebatur. s. V. C. Plutarch de S. et S. cap id pag. 368. C. διο καὶ μητέο την σελήνην

κα κατασπ ίΠουσαν. Cui addatur Aelius Spartianus in vita Antonini Carac cap. T. et Ammonius ad Aristot de Inter rel. pag. 15. quem locum laudavit quoque Boeschelius καὶ γαρ

240쪽

iso ADNOTATIO s

i'so λειβ. Eamque oei μονο Significationem illustravit locis ex hymnis, qui Orpheo vulgo tribuuntur, allatis, et ex ipso orapollinis cap. 56, ubi dicitur de cucupha: iora

Eandem hujus vocis significationem adnotarunt quoque Staibatam ad lat. 'NOS. cap. 32. pag. 21s C. ad III de A . cap. s. pag. s T. E. et Iacob in Milαm tinimci . in then pag. 31. Se si arthra. c. pag. 162, med dicit Vulcanum g et Minervam j laemininum), per Cαrαθαeum Martis planetae symbolum indicatos fuisse. Alium scarabaeum de quo in cap. io, sine Mercuri planetae tribuit.

Θεο δ ἐγκοσ-ον Trebatius Vocem ἐγκόσμιον In VerSione omisit Causs. melius quam reliqui interpretes, vertit Betim in mundo Acthilαnsem, adnotans significari cistatim Proet identiram Per uniBersum Commeαnlem Phasianinus, Deum folius OrbiS. Sunt autem θεοὶ ἐγκοσμιοι, dei, reeiores 1ntiridi isibilis. s. Matter Amsi Gnosite. II. pag. o. - Alcmaeon Pythagorae discipulus, et Xenocrates Chalcedonius astris divinitatem tribuerunt. Clem silex. hori. ciens cap. 5 anto n. d. Polleri pag. 58,

ειον, νίττεται. De Alcmaeone os Cicero de l. Deor. I. ii:

' Ita Pythagoras Deum vocavit is animum per naturam rerUm omnemn intentum et commeantem U CL Cic., Acti Deor. I. II.

SEARCH

MENU NAVIGATION