장음표시 사용
161쪽
citissime litatuendam, Si de fabro iam parante loculii Iuliano satidica illa merat dicta Asententia. At quid ea hora, qua diuina ultione tyrannus occisus est, diui nitus ostensum fuerit magno illi anachoretae Iuliano Sabbae, Theodoretus sic narrat: Porro autem Iulianus, cognomento Sabba sic namque Syriaca lingua vocabatur cuius vitam in historia nostra, q Philotheus inseribitur, litteris mandauimus, corum vivendi genus, qai sunt expertes corporis, in corpore imitatus ; cum esset de Iuliani minis certior factus, longe attentius preces Deo omnia moderatori adhibuit : atque eodem ipsi, die, quo Iulianus interfectus est , quomquam iter viginti dierum & amplius aberat ab exercitu, caedem eius inter precandum agnouit. Nam ierunt, eum, dum Dominum ci mentem & benignum supplex oraret, derepente fletum repressisse, α effusium in laetitiam exultasse gaudio, hilari'. vultu cix pisse intueri. quare voluptas, quam caPiebat animo, manifeste declarata est. Quem iamiliares eius cum ita mutatu cernerent, Cras sse, ut causam laetitiae strae ipsis indicaret. Eum autem respondisse: Aprum siluestrem, hostem vineae Domini, debitas scelerum in Christum admissorum pependis lepoenas,&m ortuum iacere, ne amplius Christianis insidias struat. Quibus cognitis, Omnes triumphare gaudio, & hymnum,quo Deo gratias agerent, cantare coeperunt. Postea autem facti sunt certiores ab illis, qui mortem eius nunciabant, sceleratum illum tyrannum extinctum eadem die & hora, qua diuinus ille senex Iulianus eum cecidisse cognouerat δ: praedixerat.J haec Theodoretas. De Didymo autem ita So2omenus .: Eodem die Didymus, vir Ecclesiasticus, didiuinae sapientiae ac pietatis studiosiissimus, Alexandriae aetatem degens, supra modum dolebat, non modo ob Imperatoris scelera contra Christianam religionem adinista, sed etiam quod caeco errore vagabatur, & Ecclesias contemnebat . Itaque ieiunare, &CDeum hac de re supplex orare coepit. Qui cum ob hanc causam animo adeo solicito maesto esset, uti 1 quenti noete nihil comederet ι serte in selio allidens, senario orpressus est ; ac velut extra se positus , videbatur sibi videre equos albos in aere cursare, & qui in eis vehebantur, eos ita praedicare: Nunciate Didymo, hodie Iuli num hac ipsa hora intersectum esse : ipseque idem illud Athanasio Episeopo signi ficet latebat enim, ut dictum est, Alexandriae Athanasius, constio Didymo. Didymus igitur illico inno Qtutus surrexit, cibumq. cepit. J haec Sozomenus . eadcm quoque de Didymo Palladius narratς. At hic siste gradunt, lector, cum iam ad exitum, exitii q. insensissimi omnium
hostis Christianae religionis perueneris; atque memoria repete, mente cogita, eXPen deq. animo, quot quantaq. adeo breui temporis i patio, nondum quidem duorum an-Dnorum curriculis et ut is, diuinitus edita opera ticerint; quibus tamquam manifestii simis signis atque imprellis notis intelligas, diuinci numini res Christianorum curae esse, inesseq. in Ecclesia Catholica Deum, qui totam hanc agitet molem, regat, Suber'
net, tueatur, atque conseruet; neque humanarum ei e virium tanta 'raestare. Cum ali inqui singulis serme annis eadem, vel his similia, Pluraq. eiusmodi signa tectare liceat, dummodo simplices tibi sint oculi atque puri . sed apud nos ista tu transiens intueberis. Ceterum si ad opus considere libeat, thesauros locupletis limos habes, duos inquam immos a P. Thoma Boaio Collegij nostri Rectore nuper editos: in quo quidem argumento, quanto ordine, reram copia, atque dicendi facundia versatus sit, tu ipse melius ex eis intelliges, quam ego ingeram: parco enim, quod inops sit illa probatio, quae domestico perficitur teste. Sed erit plane, ut illa cuncta perlegens, intelligas quam Eiortis ci inexpugnabilis sit Christiana religio, in qua Fideles omnes sub centum illis militant lignis: ita ut de Ecclesia Catholica digne occinas illud Iacob 4: Vere Dominus est in loco istod merit . & illud eiusdem adijcias ': Castra Dei sunt haeo atque adeo,ut licet sis hostis, de ab ad uersariorum partibus stes; si quid tamen veri studium in te reliquum sit, mox de eadem Catholica Ecclesia coactus instar Balaain exclamare cogaris i : Quam pulchra tabernacula tua Iacob, & tentoria tua Istaei, ut valles nemoroiae, α horti iuxta flauios irrigui, ut tabernacula quae fixit Dominus, &c.J Sed iam reliqua, quis ad Iulianum pertinent, prosequamar. Atque in primis quod ad diem ipsi ina quo,sic diuino ulciscente numine,extinctus est, spectat . eum vi.Kal. Iuli j dresu clausiste extrema,ex Ammiano S colligitur: Socrates'. hid expressse testatur, cum ait: Occubuit VI. Kal. Iulij, tertio anno sui imperij, septimo
162쪽
A autem postquam a Constantio renunciatum sitisset, aetatis suae trigesimo primo. J Sed& ex die eius occubitus, Dei licet aestimare vindictam: cum ea die, qua ipsius rescripto passi sunt Romae nobilissimi atque innocentissimi aulici Constantini Imperatoris Ioannes& Paulus de quibus superius satius egimus nempe sexto Kalendas Iulij qua die natalis distorum martyrum in Ecclesiasticis tabulis adnotatus habetur, Iulianus diuinitus imi se telo necatus habeatur. Quod vero ad eius Imperii tempus attinet: dum Socrates dicit, Iulianum anno tertio
sui Imperij uiuendi finem imposuisse, plane hallucinatur: siqiudem apertissime constat eum nec quidem in Imperio post obitum Constantij explesse biennium . Cum enim
Constantius Imp. ex hac vita decesseriti ut auctore Ammiano dictum est tertio Nouas Octobris, Tauro & Florentio Coss. anno Domini trecentesimo sexagesimo primo, B cum statim Iulianus Dius imperare coepit: certumq. sit, eumdem hoc anno sexto Κalendas Iulia morte abreptum imperare deiijsle: dicere necesse est, eum minus habui iste in Imperio ab expleto biennio menses tres & dies novem . Sed inde Socrati errandi monauit occasio, quod sub Imperio Iuliani a morte Constantii tres ponuntur Constitatus; Tauri de Florentii, quo imperare coepit; Nevittae&Mamertini, quem annum regia uit integrum; ac denique eiusdem Iuliani Consulatus quartus cum 'Sallustio, quo pariter occisus est sed primi Conlisatus me es tres, stremi sex haud abs,lutos imperauit. Audito igitur de interitu Iuliani ubique terrarum Imperi j certo perlato nuncio: qui deuoti ab eo erat dijs victimae Christiani secundum illud Dauidicu : Laetabitur iustus, cum viderit vindictam exculto statim pauore atque maerore,quo sub gladio tenebant tar
pressi , exultantes, Deo canticum cecinere, instar Israelitici populi , , cum insequet, Ctem cerneret Pharaonem una cum exercitu eius extinctii in . Sed robustos Moab obtinuit tremor, obriguerunt habitatores Canaana. Amplissimi inquam magistratus illi, ac Gentiliciae stiperstitionis Pontifices, quos ad restituendam propagandamque idololatriam Iulianus elegerat, simulque Ethnici omnes, Christiani nominis hostes, cimi suas ipserum res magis magisque emorescentes conspicerent, atque longe maiora sperarent f eas omnes improuisis turbine abreptas, spesque meliores excisis penitus csse cernentes, consternati sunt animo, oppressi dolore, ac pariter timore conculsis in Ie conscij, quanta liccntia atque procacia toto hoc Iuliani regnantis temporis spatio in Christianam religionem insultassent . . Qui autem tunc rem altius attentiusque considerabant; Iulianum non tam contra Persas, quam aduersus Christianorum Deum, antiquius, diuturnius acriti ac bellum D Uentem,cxtinctam considerantes, magnam Christipotentiam in Iulianum adeo perspicue demonstratam admirabantur: deorumque contra imbecillitatem attendebant in Protegendo prouehendoque in ampliorem gloriam, quem scirent maiore studio, quam quiuis alius ante Qlertissimus numinum cultor, die noctuq. pro corum cultu suis le 1 Iicitum: sed& claristi me tune perspexerunt, este illos penitus impotentes, nimirum priuatum fulminibus Iouem, Martem armis, Mercurium talaribus & caducco, He cutem claua; Vulcani friguitie ignes, Victoriam factam improbe transfugam; Casi rem atque Pollucem castrorum custodes, iam fictos eorumdem turpiter desertores; Isidem i. nutricem, egentem. Erubestebant ad haec Gentiles, ac pariter ulciscentis Dei Christianorum vim ac sortitudinem admirabantur ir ut ex his quae S. Hieronymus scriptorum monumentis memoriae tradidit, intelligere iaci lepossumus: nam in com-
E mentarijs in Habacuc Prophetam haec habet: Dum adhuc essem puer, re in grammaticae ludo exercerer, Omnesque urbes victimarum sanguine polluerentur; ac subito in ipsi, persecutionis ardore, Iuliani nunciatus esset interitus: eleganter unus de Ethnicis; Quo modo, inquit, Christiani dicunt, Deum suum este patientem & misi πινξ nihil iracundius, nihil hoc furore praeientius: ne ira dico quidem spatio indignationem suam dili erre potuit . Hoc ille ludens dixerit. Ceiorum Ecclesia Christi cum exultatione cantauit: Diuisisti in stupore capita potentium. J est sententia Habacuc d, iuxta septuaginta. Erudiebatur ii te hoc tempore sub Douato grammatico, quem saepe suum magistrum appellat; non autem sub Victorino, qui excultiori litteratura insignior habitus, desiuit tunc publice profiteri, cum aduc
rus Elidistianos protes res idem Imp.Apostata ut diximus promulgauit edicia. Qii
163쪽
dit: quoniam res perdissicilis est, & plurima indiget insfectione, de hoc agemus ins A. rius anno Domini trecentesimo septuagesimo secundo, cum de aetate , quam vixit, erit prolixior disputatio. Modo autem in rebus ad Iulianum spectantibus versetur oratio. At in quod di terimen ex hoc tentato & male gello Persico bello adductum sit Rcim num Imperium: cum omnes luctu immenso eadem prosequantur historici; quid de his a Ni Patres scripserint, in medium adducamus; δ in primis quod sic ait Hieronymus : Iu Iis,' o. ori lianuS proditor patriae suae, o Christiani exercitus iugulator, Christum sensit in Media, ROM. quem primum in Gallia denegarat: dumque Romanos propagare vult fines, perdidit ι α.is. propagatos J et S. Augustinus V de eodem Apostata Iuliano: Cuius, inquit, egregiami indolem decepit amore dominandi sacrilega & detestanda curiositas , cum vanis deditus oraculis erat quando fretus securitate victoriae,naues, quibus victus necessarius pomtabatur, incendit. Deinde serui de stans immodicis ausibus,&mox merito temeritatis Boccisus, in locis hostilibus egenum reliquit exercitum: ut aliter i nde non posset euadi,nisi contra illud auspicium dei Termini, de quo superiore libro diximus, Romani Imperi j termini mouerentur. Cessit autem Terminus deus neces itati, qui non cesserat Ioui. J. c, H. vae . haec Augustinus. Sed&eX Graeci Gregorius Nazianzenus eosdem threnos ingeminae. t. , ' de clade illata Romano Imperio, necnon Ioannes Chiusi,stomus i ea est pluribus prose- .c ζ' ' cutus: quae talis tantaq. suit, ut nullam huic aequalem stibi erit Romana Respublica; licet contigillet, ipsuin Imperatorem captiuum sub iugo teneri Periarunt: adeo ut nec postea ullum aduenerit tenapus, quo talis iactura potuerit resarciri. vel tantae ignominiae nota deleri. Quod si quis dixerit,maximo cinnium R mani imperij damno Iulianu esse natum ; veritatis scopum colli malle, omnes recte iudicantes aeque sint consensiari. Vt pi ne habuerint, unde plurimum erubescerent Libanius &alij illi similes, qui Iuliano vi- Cuenti adulati turpiter fuerant, dicentes, eum magno Romani Imperij bono a dijs esse concessunt; necnon illi,qui haec tana excelsa praeconia incisa etiana silicibus polierorum
a Grant is m. naemoriae commendarunt ; quoruna hic tria vetera monumentaς describenda curauiamus: est enim eiusmodi prima inscriptio:
IMP. CAES. FL. CL. IULIANO. P. F. VICTORIA C. TRIVMPHATORI. SEMPER. AUG. P. M. IMP. VII. CONS. III. BONO REI P. NATO. PRO. CONS' Secunda vero inscriptio sic se habet:
AETERNO. PRINCIPI. D. N. FLAVIO DCLAUDIO. IULIANO. V B I Q V EVENERANDO. SEMPER. AUG. BONO REI P. NATO. ORDO. POSSESSORESQUE
IMP. CAE S. D. N. FL. CL. IULIANO SEM P. AUG. P. M. IMP. VII. COSSIII. BONO. R. P. NATO. PATRI PATRIAE. PRO. CONS STalia igitur tantaque Ethnici de Iuliano conceperant, ut ubique locorum elusinodi titulo , B O N O REIPUB. NATO, signa illi dicarent: sea eluentu contrario o, Escurata penitus remansere, Oblita coeno, exposita cuiuscumque ludibrio: ut lapides, licet elingues, ij lem decoris notis clamarent tamen ignominiam Iuliani. Iam vero agendum de funere ignobili, & infami Apostatae sepultura, de quibus pau-f am M ca s ae Ammianus si Corpus eius curatum pro copia rerum ac temporis, & Vbi olim να.Vs ivvic ipse statuerat,conditu fuit J nempe Tarsi in Citieia. haec tantsi i pse: cetera reticet,nempe μὴ, a Perside in eum usque locum, ubi cadauer condendum erat, solemnis processio, quo honore, quibusve laudibus a singui is acceptum sit ciuitatibus, cum quem triumphat tem expectarent Imperatorem, in seretro supinum susceperunt. Sed Gregorius NaZian-Zenus, nolens tanta gloria tantum Imperatorem priuatum 1epulturae donari, sic rem, Vtis .imm . pii gesta, prosequitur, iam ante locutus magnifice de funere Constanti j Imp. cum siu orat. . in tuc dii S: Huic, Iuliano scilicet, contra cum turpis ae flagitiosa expeditio, tum turpior atquoi si nuruosior
164쪽
A ignomini olior reditus contigit. Exagitabatur enim a populis &urbibus, publicisque
atque scurrilibus vocibus,quarum nunc quoque permulti meminerunt. Quae vero haeci nominia erat 3 Mimi & histriones eum agebant, omnique scenae turpitudine lacesisebant, tibia canentes & saltilantes s eique fidei abiurationem dc cladem, vitaeque finem exprobrantes; nihil denique ex ijs non iacientes ac dicentes, quibus huius inodi homi nes, qui pro arte procacitatem dc contumeliam habent, in Glentius utuntur: quoad eum tandem Tarsensis ciuitas excepit, haud scio quo modo de ob quam causam hac iniuria mulctata. hic illi templum infame, tumulusq. impurus de execranduS , ac ne
spectabilis quidem piorum oculis. J hucusque Gregorius: qui tamen alibi cu Athanasij celebrat laudes, haec etiam habet de eiusdem Iuliani corpore tradito sepulturae: Quem
magnificum de honoris cupiditate flagrantem transmiserat,eumdem mortuum reducit,
B nec miseratione quidem quemquam permoventem ; immo ut mihi quidam narrauit)nec ad sepulturam assamptum, sed a terra, quae propter ipsius seelus tremore assecta fuerat, excussiim, aestuque vehementi prolacium, insequentis ut opinod supplici j primordium. J haec Gregorius. At sicut toto illo revectionis cadaueris e Persia in Ciliciam tempore aeque fuit de Iuliano omnium deritio ac subsannatio: ita iisdem pariter probris affecti sunt philos phi illi, magi, atque augures, quos carissimos amicos, certaeq. victoriae desponsoresseeum in Persidem duxerat Iulianus . hos infelices dicterijs, sannis, commatibus, ac denique sibilis vulgus insectabatur ; idque Antiocheni praesertim, ubi diutius cum Iuli no fuerant commorati, & magno in honore habiti. Fuisse enim eiusmodi voces Anti clienorum in Maximum plillos bphum una simul clamantium,Theodoretus testaturi C qui ait: Vrbs vero Antiochia, ut primum tyrannum trucidatum intellexit, aepulas
publicas, crebrosque conuentus celebrare,& non in ecclesijs solum de martyrum monumentis trieudiare, verum etiam in theatris Crucis praedicare victoriam,& tyranni vaticinia irri 1ioni de ludibrio habere coepit. Voces autem Antiochenorum contra eum
emisias ponam equidem hoc loco, quo earum memoria possit ad posteritatem reman re. Nam uno ore clamabant omnes: Vbi tua, o Maxime, o stolide, vaticinia 3 Vicit Deus Sc Christus eius. Per id enim tempus erat vir quidam nomine Maximus,qui tametsi philosophum se esse profitebatur, erat tamen re vera magus, suturaq. se poste prae dicere iactabat. J haec Theodoretus. Sed eo magis tam in Italianum, quam in eius consiliarios&sacrificos est conclam, tum, cum post obitum eius, custodibus e regijs palatijs amotis, reseratis penetralibus,& abditis recessibus pervestigatis, inuenta sunt humana corpora b extineta, iam putre- dine exesi , quae ipse cum scis adeo execranda sacra immolauerat dijs: quorum & ad Ex Πετε tasuturarum rerum scientiam consequendam, apertis serro viceribus, exta 1 olebat inspi- ' π Vis cere; unde inselix de vincendis Periis, eorumque potiendo regno, de nobili de barba- m iret uxtis debellatis adipiscendo triumpho certis sui sibi videbatur ex signis spem haud dubiam conceperat; adeo ut ante vietoriam cecinitIet paeana, seque ipsum Alexandrum
Magnum esse iactasset; sibi q. dixi flet aeque ac illi olim, usque ad Indos. omnibus debellatis hostibus, patere aditum, assectantibus Romanum exercitum deorum phalangibus. Probrosa haec de humanis hostijs immolatis ut dictum est stiperi tum Charris in M sepotamia, tum vero abundantius Antiochiae sunt reperta, & in lucem prodita, publiceq. exposita velut egregia trophaea de hostibus debellatis erecta: cum in illum,loco tri-E umphalium acclamationum, ab uniuerso populo sunt iactata conuicia, repetita probra, ac iteratae etiam contumeliae: Deoq. simul immensae actae gratiae,quia a tali immanis limo Scytha Romanorum liberasset I mperium. Distructabantur haec audientes Gentiles Sc erubescebant, cum nulla satis idonea ad excusandam deorum imbecillitatem, immo & proditionem, qui falsis promistionibus a limitibus Romani Imperii exercitum abduxissent, & in manus hostium coniecissent, verba suppeterent. Vnus tantum repertus est Libanius sophista Antiochenus, Iuliano ut vidimus magno amicitiae vinculo adstrictus, qui sanebrem in ipsius Imp. laudem tit. seripserit orationem, qua eu pro arbitrio laudibus in caelum evexit, Ac inter numina mi locauit. Sed quid in ea homo vanus Qmnians effutierit;Socrates ς, qui eam legit,his ver- bis significat,cam in eumdem Christianam religionem subsannantem inuehituri Porro Ut 'autem cum Libanius sophista Christianos salse irrideat liis verbis: Hominem ex Pala stina
165쪽
stina oriundum, Deum, Deiq. filium faciunt: Mihi videtur penitus oblitus, se in extre- Ama oratione sua, Iulianum in deos retulisse, in hunc modum : Primum, inquit, mortis illius nuncium parum aberat quin lapidibus obruissent, tamquam contra deum mentitum J quod scilicet Iulianus deiis factus, mori non posset. sed subdit: Deinde paulo longius progressus: O daemonum, inquit, alumne, daemonum discipule, daemona dentiaque assessor. Quamquam ille aliter ista intelligebat: tamen cum nomen ambiguit , quo etiam diabolus signiticatur, non vitaret, eadem visi is est dicere, quae Christiani in probris obiectandis Acere consueuerunt. are si ad quemquam laudibus Ornandum omni studio incubuisset, nomen ambiguum vitare eo modo debuisset, quo aliam vitavit Vincem, quam quidem, cum esset ob eam reprehensiis, a sitis libris prorsus deleuit.J haec Socrates: idemque testatur,eadem de laudibus Iuliani oratione Libanium recensuille li- - - M. 3- bros ab eo compositos; cum superius de ipsa item oratione tunc ab eo scripta menti in s ν nem faciens, sic ait: Eodem tempore Libanius sophista orationem, qua mortem defleuit Iuliani, mp knc' tac suit, eamq. Iulianum, siue Funebrem inscripsit: in qua non modo omnes eius res ge-mo. stas illo dicendi genere, quo hominum laudes celebrantur, persecutus est, sed librorum etiam, quos contra Chri litanos ediderat,&quod in illis Christianorum scripta ridic la, nugisque referta monstrauerat, mentionem fecit. J sed de illis superius satis . Addit auctor inferius, scriptum ab eodem Iuliano commentarium, quem Cynicismum inscripsit. nicorum quippe philosophorum suis te studiosissimum, epistola illa, quam adhuc
cum Caesar estet, scripsit ad Maximum, declarauit. Lucubrauit quoque librum illum, cuius est titulus, Caesares; non aliam puto ob causain , nisi ut ea occasione carperet CC stantinum, quem veste indutum muliebri deae deliciarum coniungeret una cum filijs; se Cvero Solis filium,3lercurij sententia comprobaret .vba haec in fine ridicula habet: Dij vero impietatis vindices,ut ipsium Constantinum,ita 3d eius filios cruciabant sanguinis c gnatorum fusi poenas exigentes: Donec Iuppiter in Claudi j dc Constantii gratiam a malis reipirare concessit. Tibi autem Mercurius, ad me sermonem dirigens, inquit feci,ut Solem Patrem agnosceres.Tu vero eius praeceptis obtemperato: illum tibi tutum portum & Periugium, dum in vivis agis, compara : quando vero oportebit hinc excedere,cum bona spe tibi deum propitium ducem constitue. J hisq. verbis imposuit mnem orationi. Sed ex impietate concepta spes eum vana fefellit:quippe tali parenti sir stra confisus; cum se tum a Persis victum, tum vero a Christo quod acerbius illi suit superatum cognosceret, plane desperans, ac numina blasphemans, e vita excessit. Porro quod ad eius scripta pertinet: praeter Misbpogonem, alias quoque scripsit orationes . DSed de eius scriptis alibi pluribus ex Suida. Quod vero aa illius laudatorem Libanium spectat: ex ea plane oratione, quam post Ret ν η LLv N- obitum Iuliani in ipsius laudem conscripsit, qua & non leuiter Christianam religionem Lini. Γν,2 carpit,prorsus eluditur commentum illud, quod sub falso Amphilochii ncmine nare A NAM.AM. tur in Vita Magni Bassiij; quo fertur, Libanium persimilem de interitu Iuliani squam '' Basilium vidisse diximus) visionem noctu per somnium conspexisse cum esset in castri Set quem tamen ex liticris Iuliani constat Antiochiae suisse relictum.Sed di quod ibidem diacitur , ipsum Libanium septimo post obitum Iuliani die ab exercitu fugientem, ad eumdem Basilium Caesaream conuolasse, atque eius nunciasse obitum, petijsse'. seri Christianum, consecutumque esse sacrum baptismum, atque una cum ipso Basilio comm
ratum esse: sunt haec plane digna risu, quae& fidem derogent nonnullis, quae ab alijs a Ecepta,in eadem Vita vera esse probantur. Talis profecto est opera imposiorum, ut cum salsa ingerant, vera mendaci Cru admixtione corr umpant. Repugnant his etia quae post
haec ab eodem Libanio ad eumdem Basilium epistolae scriptae sunt. Sed de Libanio Et
naptu, Sardianus haec inter cetera: Nemo omnium inquit, qui a Libanio allecti ae in f miliaritatem recepti fuerant, abi' a morsu immunis: nam quali quisque erat ingenio, confestim norat ; illiusque animum in vitia, an virtutes pronior esset, peripectrum hab hat: egregius artifex in exprimenda atque ex vero confingenda morum similitudineo S erat. m. a. in utramque partem. J haec dc alia Eunapius. Tribuit di hoc illi vitio Socrates ν, quod pro tempore initar Protei , diuersos animi vultus mutare soleret: nam regnante CO 1 tantio , cum scriptis mirifice commendauit ; cum vero defunctus est , criminosis
eamdem contumesijs deturpauit. Caruisse autem uxore Libanium tradit Eunapius.
166쪽
Λ usui tamen habuisse mulierculam concubinam, obiisseque longa senemate conlectum. Ceterum licet in aliis lucubrationibus suis Libanius Gentilibus sapiens & eruditus videri potuerit ι in duabus tamen illis ab ipsis Ethnicis pariter collaudatis, altera quae de Daphne inscri pia erat, altera vero de laudibus Iuliani, quarum meminimum, apud viros prudentes atque disertos magnae insipientiae specimen edidit; visa'. ij dem est flaccidus, mollis, languidas, enervatus, ac scena dignus; cuius dictio leuis comoedi
Potius, quam qaae, cuim Personam ageret, grauissimi oratoris referret exemplum.
Ceterum in conscribendis Iuliani rebus gestis,celebrandis l. eius laudibin , aequiorem se praebuit Ammianus: qui etsi in his sui saepe demonstratum est limen interdum v
ritatis transgressus est: tamen in memoriam reuocans, sibi non enconatastae,sed historici fore numeros exseluendos; post contexta praeconia Iuliani virtutum, laudans elius iusti-B tiam , prudentiam , sortitudinem , temperantiam , castitatemque cum liberalitate coniunctam, necnon in militari disciplina Llertiam ; vitia tandem paucis, licet prolixiore indiguissent oratione , ita petistrinxit - : Leuioris nempe erat ingenij: veram M. hoc instituto rectissimo temperabat, emendari se,cam deuiaret a fruge bona, permittens.J sic plane restituenda lectio est, cum pro leuioris,aliqui codices lesant, lentioris, alij lenioris: haec enim exploditur penitius posterior lectio,cum ab auctoris sententia disser pet ι cuius institutum est, in his vitia, & quae in homine corrigenda fuissent,non virix tes describere: Verum nec quod prior habet, suisse lentioris ingeni j, auctoris sensui satisfacit . Quamobrem textus emendatio illa placuit, quae ab erudito viro Billio in suis obseruationibus adnotatur 3 ut loco , lentioris ingenij, sit restituendum, leuioris in- . h. genij: etenim leuitatis notam eidem Gre Orius NaZianaenus h inurit. quae quidem ger- C mana lectio ex eiusdem Ammiani verbis superius positis restituitur: siquidem alibi φ . a .... M.
idem leuitatis peccatum inculcans, haec in eamdem prorsus sententiam verba habet: Levitatem agnoscens commotioris ingenij siui, Praeiectis, proximisque permittebat,
vi fidenter impetus suos aliorsum tendentes, ad quae de bat, monitu opportuno st , --...i, narent.J ita Ammianus: sed subdit de alijs eiusdem Iuliani viiijs haec insuper i : Linguae erat fusioris dc admodum raro siletis: praesagiorum seiscitationi nimiae deditus, ut aequiparare videretur in hac parte Principem Hadrianum: superstitiosus magis,
quam sacrorum legitimuS obseruator: innumeras sine parsimonia pecudes mactans: ut aestimaretur, si reuertisset de Parthis, ues iam defuturos: Marci illitis similis Caesaris, in quem id accepimus dictum, ἰ-Mαρκα τώ Κα-ει. a. --. vulgi plausibus laetus, laudum etiam ex minimi S rebus intemperans appetitor, POp
D laritatis cupiditate cum indisnis loqui saepe affectans.J subdit his post alia de legibus ab
eodem iniuste latis. At si cupis summatim scire hominis prauos mores,ac praesertim leuitatem,quam in eo omnes redarguunt , eamq. certis signis repraesentatam, simul q. eius exitum infelicem; accipe diuinum diu ante pronunciatum atque posteris commen
datum oraculum, inter divina scriptorum monumedia recondixum , in quo in rςx β . i is, s . videre expressum in omnibus Iulianum: sic enim se habet : Homo apostata, vir int tilis , graditur ore peruerso, annuit oculis, terit pede, dirito loquitur, pravo corde machinatur malum, &omni tempore iurgia seminat. Huic extemplo veniet perditio sua, subito conteretur,nec habebit ultra medicinam.J haec in sacris prouerbi js Salomonis, Iuliano in omnibus congruentia, licet dicta sint de apostatis omnibus. Sed age iam hominis turpitudinum monumenta vetera reseramus. Extant duae imE gentes sceleribus Iuliani sculptae columnae, duae inquam illae a Gregorio NaZianZeno Orationes in Iulianum conscriptae, quarum excellentiam haud satis digne laudare quin cocox M .ant clarissimi oratores ν east prudens quisque dixerit duo fulmina, magno cum fragore iri 1v-tonium, veritatis luce corusea, in horrendum monstrum valido impetu caelitus milla: ex quibus pro instituti ratione satis erit hic pauca, quae ad finem, nempe posteriori oratione, congruam homini panegyrim ab luturus,munus tanto dignum Imperatore, illi Offert, haecq. habet : Hae nostrae, hoc est, Galilaeorum: hae contemptorum & abieci rum hominum narrationes: Haec nos, qui Crucifixum adoramus: Haec piscatorum, S
in ipsi aiuntὶ imperitorum discipuli: Haec nos, qui cum vetulis sedemus re psallimus:
Haec nos longis ieiunijs consecti& exanimes: Haec nos, qui flustra vigilamus, atque in nocturnis stationibus nugamur; dc tamen vos prosternimus . Vbi iunt grammatici Vbi insiliarij p libet enim ab indoctorum nottiatiuin quodam, ut idem vobis vide
167쪽
CHR STI Annale, LIBERII PAR IULIANI IMP.
a Uai. tur , triumphalem hymnum mutuari Vbi sacrificia, di lacra, & mysteria 3 Vbi victi-Am e tam apertae, quam occultae 3 Vbi aruspicinae ars, quae laude ac praedicatione essem tur Ubi praescientiae vanitas, & ventri loquorum signa 8 Vbi clara illa Babylon se mone celebrata, & Orbis uniuersus terrarum per exiguum & execrandum sanguinem
cogitatione perceptus 3 Vbi Persae illi & Medi, qui imanibus tenebantur Vbi dii illi, qui ducebantur & deducebant, & propugnabant timuiq. pugnabant 3 Vbi illa adue
sus Christianos oracula & minae, nostriq. ad praestitutum diem etiam ad ipsum usque nomen oppressio3 Euanuerunt omnia. Fals e sunt diffluxerunt,sbmno similes extiterunt b η. Reg. 13. impiorum iactationes. J et paulo post, recitato Sennaclierib h exemplo in Iudaeos t mere insultantis, & Ezechiae in Deum Israel spem habentis, haec addit:
Nos autem, quibus nulla alia arma, nec muri, nec praesidia, praeter spem in Deum, , a i , reliqua erant, utpote omni humano auxilio prorsiis destitutis ac truncatis:quem tandem But o v v I A . alium aut precum auditorem, aut minarum depulsi rem habituri eramus, quam Deum,e Amos ε. qui iurat aduersus superbiam Iacob - O incredibiles narrationest O rerum spe conceptarum temeritatem l Daemonibus , instar cuiusdam vi timae , promissi fueramus: ae magna illa Dei hereditas, Sens illa sancta, regale sacerdotium , unius spei praemium, atque unius belli palma iacti eramus. Haec tu scilicet Christianis ob salutem per eos male acceptam praemia retulissi ξ cum scilicet a vindice Conuam1 Imperatoru stilo puer subridus esset Haec tu Domino Deo tuo rependi stip Ac prius quidem, cum Deus suam pro nobis iram adhuc siis lineret atque disserret, nec dum Omnem aelum situm instam-
masset, verum sublimes adhuc aduersus impium manus haberet , atque arcum tametsi iam adductam atque paratum per vim retineret, tantisperque expectaret, dum tota
illius improbitas , quasi supputridus de malignus quidam morbus eruptis et hic enim C
diuini iudicii mos est, velut per poenitentiam salutem asserat, vel iustius puniat tum nos ea quae fiebant, aegre dc acerbe terentes, atque ad suturum animis fatii centes nec enim ipsius benignitatem suis absconditam terebamusὶ has ad eum voces emittebamus, partim Dominum inuocantes , partim vel apud benignum & facilem patrem coim querentes, partim velut exprobrantes dc cum eo expostulantes, ut solent qui in dolored NI. ν3. versantur: Vt qaid in De repulisti in finem, iratus est staror tuus super oves pascuae tuae Ece. J et paulo post: Haec quidem ipse prius & cogitabam , dc ad Deum clamabam. Nunc autem quam diuersas voces assumo i Impiorum exitiam deinceps lugeo ; ijsq. e Psal. s. qui nos odio habent, benignum me praebeo, atque huiusmodi verbis utor: Quo modo 'facti sunt in desolationem l subito defecerunt, perierunt propter iniquitatem suam: tamqnam puluis, quam turbo abstraxit : tamquam lanugo, quae a vento disjcitur: Diamquam ros matutinii, tamquam emissae sagittae stridor, tamquam tonitrui imp tus , tamquam fulgur emicam. J et post nonnulla de Gentilium salute, quam cuperet, elocutus, in triumphales rursus voces erumpens, haec addit: f να 6. Mihi, inquit, rursum in triumphalem cantum sese oratio reseret. Cecidit i Bel: κ-o . contritus est Dagon: palus factus est Saron: pudefactus est Libanus. Non iam latuum πιο iri i Li imperare iubebunt, noc est idolorum agmen motus & sensus expers: nec muscam quaγ- rent deum Accaron, aut si quid ea magis est ridiculum: Non iam lucos & excelsa loca mente concipient, montemque omnem frondosum & umbrosum: Non iam filios suos
et a ios. & filias daemonijs immolabunt, quod olim Israel a Prophetis g obi jciebatur. Sed quid
haec colligo 8 Ad praesentia& nostra me conuertam. Non iam in sacras nostras aedes prauos oculos coni jcient:Non iam aras,a purissimo & incruento sacrificio nomen habem Etes, scelesto sanguine contaminabunt: Nec loca non adeunda per impia altaria probro ac dedecore assicient: Non iam sacrilega manu votiva dona diripient & profanabunt, impietatem auaritia cumulantes: Non iam presbyterorum caniciem, diaconorum iam Etitatem , vir inum pudorem contumelia perfundent: Non iam in sanctarum incit xuin viscera si dos & impuros porcos immittent, ut simul & pabulo & visceribus satie turi Non iam martyrum sepulchris ignem admouebunt, ut per eorum ignominiam alios a certamine deterreant: Non iam Sanctorum reliquias cum vilissimis ciuibus percontemptum permixtas flammis absunaent, aut inventus spargent, ut eo honore, qui eiusmodi hominibus debetur, eos privent: Non iam cathedra pestilentiae construentes, maledicta &c anuicia aduersus Episcopos& presbyteros, atque etia Prophetas &AP
stolos,Christumq. adeo ipsum coniecta,pro delici js habebunt: Non iri aduersus nos die.
168쪽
A sestos ac Letos agent, legis interdicto ab adulterina doctrina nos exeludentes, perinde atque eadem Opera lingura quoque nostras obstructuri. Age, Im peratorias tuas S phisticas orationes,atque ineuitabiles tuos syllogismos, id enthymemata deprome. Videamus qualia etiam piscatores & rustici apud nos loquuntur.J atque mit multa de inani deorum potentia, castiq. virtute, eorumq. vaticini js risu dignis, diserte locutus, hac demum apostrophe praemissa perorat : Hoc tibi pro pede sit munus, Vir optime&prudentissime libet enim tuis te verbis assari.) Haec nos qui praeclara illa de admiranda lege tua a litterarum studijs exciali tui- Ue, Io Tmus. Vides tandem,quod non in finem usque tacituri, nec edictis tuis perpetuo silentio in , MANUM. mulctandi eramus, sed liberam tandem vocem emissiliri, tuae'. stultitiae indice de cons latricem. Vte nim cataractae Nili ab AEthiopia in AEgyptu cadentes,& Solis radii tame B si nube aliquantisper obducantur, nulla arte inhiberi queunt ι sic nec Christianorum Iinguis compedes ini jci,portenta vestra proscindentibus. Haec a Bassilio & Gregorio h
bes conatuum tuorum aduersarijs atque hostibus, quemadmodum a ipse arbitrab ris, & aliis persuadebas , minis tuis nos videlicet ornans de celebrans, acriusq. ad pi tatem acuens: quos & vita & doctrina dc mutua animorum concordia claro, dc nobi-Ies iam inde a Gtaecia cognoscens, honore cyclopeo assiciebas, postremosq. ad periec tionein reservabas,&Qrtasse velut triumphale quoddam donum daemonibus Osterre proponebas, si te a Perside redeuntem excepissent ι aut etiam ad barathrum tuum abripere sperabas,multum opinione falsiis. Neque enim adolescentibus illis ignauiores s mus, qui in flammis rore perfusi sunt, de belluas per fidem vicerunt, doc.J ac rartam: Hanc orationem pro Porphyri j mendacijs dc deliramentis habe, quibus vos tamquaC diuinis vocibus gloriamini: aut etia pro tuo MiQpogone, seu Antiochica nam virumque orationi titulum inscribis qua quid apud Christianos abiectius aut contemptius cui tu quidem purpura magnit udinem asserebat,dc palpones illi, qu i tua omnia laudi
bus in caelii ferebant :nunc autem barba corrupta est de raptata,simulq. cum ijs,a quibus elaborata est, irrisa. In qm tu quidem eo nomine valde intumescis. J atque demuna: Hanc a nobis sempiternae ignominiae columna habes,Herculeis columnis sublimiorem atque insigniorem. Illae enim uno dumtaxat loco fixae sunt, illis q. selis sunt, qui illuc Perrexerunt, conspicuae: haec autem, fieri non potest, quin viva de agitabiss omni hus innotescat: quam iuturum quoque tempus mihi crede suscipiet, te tuaq.s Iera proseindentem , ceterosq. omnes erudientem, ne eadem audacia aduersus Deum esserantur; ne alioqui eadem crimina perpetrantes, ijsdem quoque poenis mulctentur ID at Gregorius hactenus . hisq. iam loco sunebrium panegyricorum perpetuae ignominiae titulo inscriptis sepulturae commendetur Apostata: cum de iusto Dei iudicio tactiunsit, ut quos alii eum laudantes commentarios conscripsere, omnino perierint; utpote quod quae mendacijs nituntur, stabilia firmaq.. esse non possint: quae vero a GreMri scripta sunt, veritatis soliditate constantia, aeternitati consecrata tamqua in adamantino ungue conscripta immortalia perseuerent. auctor est enim Losmush, complures bi- , storicos de poetas res Iuliani persecutos fuisse: sed &Eanapius testatur, seres ab eo gestas per annos singulos collegisse atque scripsisse. at perierunt haec Omni simul Oratio Panegyrica Libani , necnon carmen Callisti, catus superius mentio facta est. Quod autem Baiiiij in primis nomine, suoq. demum offerat Gregorius eiusmodi munus orationis: non sic quidem accidit, ut eamdem una simul elaborarint, quod inae his conscribendis alter indigeret alterius ope: sed quod, cum ea fuerit oratio a Greginxio elucubrata, dum in solitudine Pontica una simul cum Basilio versaretur; sicut vitae instituti, ita de lucubrationum ac reliquorum laborum esset una communicatio, atque indiscreta coniunctio. Sic enim ambos e frequentia populi de conturbatione hominam
subduxit diuinus Spiritus, atque in locum desertum impulit, de in Pontica si litim Accio L Edine velut in pharetra sua sagittas electas abscondit, ut opportuno tempore postea R educeret ad faciendam vindictam in nationibus, id increpationes in populis: quarum altera ut vidimus) sulfuris instar sic iaculatus est celsam turrim, mentem magnam, Q perbiam ipsam atque fastum Imperatoris Apostatae extollentem se aduersus scientiam Dei, ut ignominiose ille prostratus, conuersus sit in fabula Ac opprobrium, expositus'. omnium derisonibus atque sibilis: alteram vero maiorem stragem idem diuinus Spiri Maduersus haereticos paraturus, exacuit. Sed iam cum is minia sepulto tyranno, Annal. Eccl. Tom. N labore
169쪽
Iabore sessi, taedioq. prolixae in eodem semper argumento versantis orationis affecti, Aconsideamus ad breue saltem spatium temporis cum ijsdein Gregorio atque Basilio in Pontica solitudine simul agentibus , eorumdemque susceptum adeo admirandum vitae
Sed quid de his primo dicendus Cum enim haud ignaui suerint iam ab ineunte aetate
virtutu cultores,& inter improbos agentes inuenti lint Optimi: quales putandi sunt in sisse, cum in hoc unum, ceteris omissis curis, omne studium impenderent,ac soli citius: i. -- laborarent:nam de se ipso Gregorius omnem laborem in eo se insumpsiste testatur,vir
TOR via.Tv. rum omnium temporalium compendiosam iacturam faciens, animi asseruis quoscum-τ- - que sic rationi si ijceret, ac spiritui redderet obsequentes, ut summum Christianae phialosephiae verticem pertingeret; cuius causa selicius, quam Athenas, Ponticas illas paucisa μοι. . . Pervias petierat solitudines. ait enim in Apologetico : Quamquam ab ipsa iuuentute naccitus sum libet enim aliquid multis incognitum efferro atque ad Deum a vulva ipsa
proiectus,& ex materna pollicitatione donatus, ac postea periculis confirmatus: sinuesq. cupiditas creuit, & ratio concurrit: omniaq. ei, qui me in sortem accepit & seruauit,d no dedi,opes splendorem,valetudinem, sermones ipsos, ex quibus hunc dumtaxat sirimetum cepi,qubd eas contempli,dc quaedam habui, quibus Christu anteponerem: ac durucia mihi facta sunt eloquia Dei,ut lautis mellis:ac prudentiam aduocaui & sapientis dedi vocem meam: aliaque etiam haec adiunxi, nempe irae moderari,iinguam frenare, i luna coercere,ventrem regere 'loria inque humi manentem calcare. Insipienter hoc quidem, sed tamen dicam: his rebus plerisque ibriaste haud deterior factus si . J haec ioin Gor. -- δε idemque alibi alia haec addit occasione. Fuit quondam illud tempus, cum inter iuuenes dc aequales meos nullus mihi robore Cis Eriti λ par erat et ac me Christus di fide adamante ipso duriore praeditum & validissimis armis
τλεἰ inmiri undique septum atque munitum aduersus hostem in certamori educebat. Et quidem 6M . ego diuinis oraculis euoluendis mentis puritatem collegi, ex sacris nimirum litteris spiritum exprimens: quarum lectio hoc mihi praestitit, ut amaram profanorum librorum, qui antea fucata & nonnisi fictis coloribus inducta pulchritudine animum meum d mulcebant, salsiiginem expuerem. Ad haec carnem meam atatis fore lasciuientem dc aestuantem multis ci crebris laboribus attriui. Ventris satietatem, vicinamque rabiem sustuli, oculos temperantiae adiumento palpebris infixi, iram abrupi, membra devinxi, risum deploraui. Omnia Christo cesserunt, priora omnia conciderunt, terra mihi l eius fuit, asperrima vestis membra contexit, peruigilias etiam & lacrymarum imbres adhibai: interdiu labori huineros si ibi unxi, hymnis tota nocte concinendis corpus in- D star statuae defixi, nullam omnino humanam voluptatem ne in animum quidem αcositationem admittens . Atque hoc quondam mihi vitae institutum erat : caro quippe seruebat, cuius cura omnis in hoc versatur, ut hominem caelesti ascensu prohibeat . Qvin etiam Frauem diuitiarum molem abieci; ut Onere omni excusso, leuis ad Deum serar. J haec quidem Gregorius ut ibi apparet cum iuuentutis suae iam
factus senex de morbo languens ista recolit , immo alleviandi maeroris causa versiicecinit. At nec his minora Basilius praestitit, cuius comparatione se peditem ad LP o Gυρον. πια dium curram Gregorius fuisse testatus est . I Qualisnam vero esset amborum in eremo vitae usus, quaeve studia,ex eiusdem Grego. 4 d. i. u st 'pri licet accipere. uamuis aute ambo in eadem Pontica degerent silitudine seos x k-o litic sum tamen abinuicem habitabant,instar monachorum AEgyptiorii, quos nominabant z. - choretas:quoru enim Basilius ut superius dictum est in AEgyptii peregrinatus man- ωλὰ siunculas inspexistet,prope fuerat imitatus exemptu. Quod autem separatas abinuicem a tamari Naia casas seu tuguria habitarent certum deducitur argumentum ex breui illa epistola in elusi γ' - deni Gregorii ad Amphilochium in eadem eremo commorantem,quae sic se habet Panes a te non mitula uinius, ut nec aquam ab iis qui Ostracinam incolunt. Olera autem si a viro OZizalense petierimus, quorum apud vos summa copia, apud nob vero magna penuria est; nec mirum fuerit,nee a consuetudine alienum . Ne graueris itaque ad nos olera mittere plurima'Pulcherrima, aut quantum certe potueris: nam mi gua quoque pauperibus magna sunt. Quandoquidem Magnum quoque Basilium coena accipi mus; que catae,ne quemadmodu saturii philosophantem expertus es, ira etiam
exuriente dc indignabundu experiaris.J haec ipse.Sed α ex his quoque detegitur arrepta
170쪽
R ab ipso Gregorio austerum vitae propositum. quippe qui in regi Agisera,ut superi
dictum est, adeo fierilem delegisset locum, ubi nec olusculorum suppeteret abundantia - t acciderit iuxta illud diuinae seripturae': Dedi ei in selitudine domum, & tabernaeim 4 Iob is. Ia eius in terra susuginis . J Ceterum licet sedes illa solitudinis squallens ac inamoena esset; tamen qui potens est Dominus parare mesam in deserto,dedit illis, ut licet cireum-Mallati essent extrema rerum inopia, maerore tamen vacuam atque in omnibus laetam vitam hilaremq. transigerent. quod plane illa declarat epistola ad ipsium Basilium ab eodem Gregorio his verbis conseripta h: ι c. Quoniam qtiae iocando ad te scripsimus, aequo animo fera I age quae sequitiesue adii ciamus, ab Homero initium ducentes J nempe ex verbis Vbilis in Odvssea Demod cum hortantis ad equi Troiani ornatum decantandum:
B Nunc age Progrediens mionum comme, gi ,
tugurium videlicet tecto & ianuis carens, sociam ignis & ssimi expertem , parietes o. L . o. igni exsiccatos, ne luti guttis impetamur, Tantalis simile eademque poena mulctationi- Μvs. usi s mirum in aquas sitientes : ieiunas mamillas ae miseras epulas, ad quas e Cappadocia non tamquam ad Lotophagorum inopia,sed velut ad Alcinoi mensam nos noui & aeru- Nnninosi naufragi euocati siumus.Memini enim panes illos& iustula sic enim nominantur semperi. meminero, dentibus circa iragmenta collabe centibus, ae postea sese exigentihus,velutq. ec noemergentibus. Quae tu scilicet sublimius exaggerabis, propriis nem-m calamitatibus orationis magnitudinem tibi suppeditantibus 7 aitibus nisi magna iuIa,verm. pauperum studiosa mater tua nos quam celerrime liberasset, nobis'. tempe- Mi sorrot C state iactatis velut portus extitisset; iampridem apud vivos esse desijssemus, fidei Ponti nomine non maiorem laudem consequentes, quam misierationem mouentes . Quo- τρο, ροζIdnam porro modo steriles illos hortos,oleribus'. carentes praeteriboξ Augiaeque fimum e 'domo expurgatum,quo eos opplevimus,cum montosum illud plaustrum,& e o vinde mi ator,& tu facetus nomo,hac ceruice, manibusq. his, quae laborum vestigia etiamnum serunt, traheremus o terra de Sol , O vir & virtust paulidum quidem more tragico exclamabo) non ut Hellespontum iungeremus, sed ut praeruptu in& praecipitem l cum exaequaremi .Harum rerum commemoratio si tibi molesta futura non eu, utique nec nobis: si autem molestiam allatura est, quanto molestiores nobis res ipsas fili illa credendum est Ac maiorem partem praetermittimus: impedit enim timor, ne complura alia,quibus frui nobis contigit,exponamus. J haec Gregorius. D. Porro masnam illam,quam appellat, Basilij matrem, quar ijsidem in eremo agen--..tibus atque tame propemodum enectis annonam suppeditauit, Emmelia ς dicebatur :τ0 2Ast Litquae olim una cum viro seo, item Basilio nominato, tempore persecutionis Maximini M Imperatoris, pro fidei confestione facta fuit extorris; & ad haec usque tempora vita sit, e . a
perstes, nihil verita sexum aut aetatem , filium Basilium in eremum proficiscentem se secuta est: sed quod monasticae obseruantiae instituta non paterentur, una cum filio liniam degeres in villa trans fluminis ripam sita habitare delegit: cuius quidem loci idem Basilius meminit in epistola ad Enstachium, post suae habitationis loci cum Ἀω- . . . Gregorio habitam mentionem, his verbis: Aliquandiu in villa , quae ultra fluuij ri-Pam est, apud matrem meam, instar amicorum mutuo inter nos conuersati sumus , atque noctes&dies colloquia mi Quintus. Jhaec ipse . At non Basilitas tantum, ut te-E statur, matrem trans amnem positam invisebat; sed ipsa mater ut dictum est) terens annonam, ad ips, Basilium Sc Gregorium aliquando pergebat.Quando autem illam senectit te iam valde consectam contigerit ex hac vita migrare, inserius dicturi sumus. sed
Quid vero ipse Gregorius ad Basiliu de his, in quibus versarentur, dum esset una cu meo in eade Pontica solitudine,exercitijs rursum post priores has recensitas litteras scribat, audiam : Quae prius,inquisita Pontica commoratione stribebam, ioco, non serio seri- o Gram εραν.
bam: quae autem nunc scriboadmodum serio seribo.Quis me secundum pristinorum V kw Πτ η illorum dierum statum constituet, in quibus ego tecum amictionem pro delici js habe- a sita ' LIbam: quando'uidem molestia sponte si epta voluptati minime voluntariae praestat. si 'Quis psalmodias illas & vigilias dabit, atque ad Deum per orationem peregrinationes, illamq. veluti materia vacantem α incorpoream vitam ξ quis fratrum eorum, qui dii Annal. EccLTOm. . Na a te