장음표시 사용
171쪽
a te essiciebantur, atque in altum evehebantur, concordiam, animorumq. coniunctim Αnem ξ quis virtutis certamen, α ad eam incitationem, quam scriptis legibus ac regulis obfirmauimus 34 siunt enim hae Regulae illae monasticae Basilij, quae extant f ex quibus reliqui,qui postea vixerunt sanctissimi Patres monachorum institutores, discipli nam hauserunt. Sed subdit : Quis diuinorum oraculorum studium, lucemq. in ipsis ductu atque auspicijs Spiritus sancti inuentam 3Hbusiaces . Aut, ut minora & leuiora dicam, quis diuersas operum vices & labores Θ quis lignorum comportationes de lapiis dum fractiones3 quis arborum consitiones & irrigationes 3 quis platanum illam auream,&Xersis platano praestantiorem, in qua non Rex, sed monachus amictus luxu diffluens sedebat; quam ego plantam, Apollo rigauit, hoc est tua excellentia, Deus autem in honorem nostri auxit, ut seduli laboris nostri & industriae monumentum apud vos conseruetur: quemadmodum virga illa Aaronis, quae floruerat, in Arca seruata esse di- Beitur & creditur Sed haec optare quidem perfacile, consequi autem non perinde iocisse. At tu nulli adesto, virtutemque conspiratione tua atque opera mihi foue: e.lmq. Vtilitatem, quam quondam collegimus, precibus tuis cons rua: ne alioqui paulatim velut umbra dilabamur,advesperascente die. Equidem ipse te magis,quam aerem, spiro; idq. Qiurn vivo, quod tecum sum vel coram, vel absens per animi simulacrum. Jhucusque Gregorius ad Basilium, dulcem refricans memoriam beatissimi illius eremi incolatus: sicut & alias opportune tacit, cum aegrotanti postea Basilio in memoriam reuocat, quid ipse dixerit aliquando, cum Gregorius coram illo psalmos Dauidicos e
a Mu/ sit. planaret: ait enim ad ipsum scribens *: μ' -- ' Recordor adhuc praesentiae tuae, qua una conueneramus paulo ante in Maiaeta mea,
fit locio illi incolatus eremi dicebatur mea enim si qua voco , tua intelligo simul & Cphilos hiae, qua tu philos habaris:quam etiamnum ex recordatione stupeo. Ego quidem psalmum tibi septuagesimum secundum exponebam nam id iubebas, & milii r . Psal. i. pugnare non licebatd in quo David primum k aestuat dc turbatur propter reproborum prosperitate: post vero onuersis ad iuturi saeculi iudicia & repositam cuiuis vitae generi
G ηGO retributionem cogitationibus,ab animi perturbatione quiescit, maeroremque solatur. t 'Moxi tu Expositionem autem,quantum fieri poterat,ad com mouendos affectus attemperabam; λενος V cum ex nostris, tum ex peregrinis eadem disputanS: cum scirem me viro docto ac tarm
R '' disserere simulq. sentirem ad hoc me disterendi genus impulsit spiritus rapi, dc ad doloris affectus exacui . Nihil enim ita ad exprimendos doloris allectus facundum reddit, atque ipsa animi passio.Fluebat quodammodo sermo noster: tu vero interea, dii loque har, quasi stimulis quibusdam excitatus, manibus in caelum extensis, vultuq. quasi ad Dorientem verso Orientem enim aspicere poteras exclamabas: Gratias ago tibi Pater o conditor hominum tuorum, quod nos etiam inuitos recte fingis, & per externit hominem internii purgas,& per aduersa ad beatum nos finem perducis. quae verba ipse nosti abs te prolata. Et quid opus est omnia recensere, quae cum ante noes, tum una nobiscum philosophabaris, veluti exultans ex morbo, ita ut discipulum haberes, quem volebas eia se doctore 3 At cuius gratia ista commemoro Z Vt per te ad omnes illud vocifere ac Pr nuncie: quod ij nobis deplorandi magis sunt,qui interno animae morbo la ram,quam illis nos,qui corpore aegrotamus,si quidem ad hunc modii affecti fuerimus: et quod potior sit morbus philosophans, quam terrenarum rerum successus indomitus.J hactenus Gregorius. Ex quibus plane intelligis,quanti Basilius Gregorium secerit, dum ipsum di uinam scripturam explicantem audiret quam libentissime. Sed reliqua prosequamur. Eo R. - a. Russinus ς agens de amborum in eremo consuetudine, partitisque inter e s ossiciis, vi , V i 9 ej haec tradit: Basilius Ponti urbes & rura circumiens, desides gentis illius animos,& patuorricia 3A- de spe futura selicitos stimulare verbis, & praedicatione succendere,callumq. ab his lon--Loo,ati negligentiae coepit abolere: subegitq. abiectis inanium rerii & saeculariu curis, sui et notitiam recipere,in unum coire, imonasteria construere:psalmis& hymnis 3c orationibus docuit vacare;pauperum curam gerere,eisq. habitacula honesta,& quae ad vician cessaria sunt praebere ; virgines instituere,pudicam castamq. vita omnibus pene desid rabilem iacere. Ita breui permutata est totius prouinciae facies, ut in arido & squallenti campo videretur seges idecunda, ac laeta vinea surrexisse. Gregorius vero bonum semen non patiebatur aut per spinas iacere,aut inter saxadispergere: sed bonam terram cordis sui iugi cultu & exercitijs indesinentibus excolebat. Et multo amplius hic in semetips quam
172쪽
A quam ille in ceteris proficiebat.Suscipere ille quae renunciates Leeulo deserebat ad pedes suos,& diuidere,ut quisque eguisset, cura gerebat:iste nihil habendi δ: omnia possidendi contentus sacramento, erga talas sapientiae diuitias auarus & multu cupidus inhaerebat. Ille coire plures in una,& sui inuicem in necessarijs habere solicitudineni doeebat: hic sui exemplo,quod erat abiblutus & liber,cunctis sermone Apostolico pr. aedicabat δ: Ego au- a x. Corin. . tem volo vos sine sblicitudine elle:et Dominus in proximo est: nihil Eliciti sitis;led tamquam serui Cluisti hoc solum estote soliciti h, quando redeat Dominus de nuptijs. Ille b Lue. . delinquentibus misericorditer condolere & a delicto reuocare i hic per diuini eloqui jgratiam delinquendi incitamenta praeuenire, nec sinere labi eum, qui dissiculter erigeretur elisas . Ille in fide puroes : hic in praedicatione liberior. Ille Deo humilis: hic etiam hominibus erat. Ille arrogantes contemptu, hic ratione vincebat. Sic in utroque diuer-B sa gratia unum opus periectionis explebat. J hactenus Russinus de partitis inter Basilium atque Gregorium pietatis ossicijs: sed quam vere, ipse viderit . Nam quantum eTipsorum epistolis scriptis colligitur,vno eodemq. spiritu,pariq. studio, ijsdem ambos o cupatos detentosq. exercitijs perspicere licet. At si, ut vidimus ipsiusnet Gregorij testificatione, arcto ac plane insislubili amoris vinculo ipse Basilio iunctus erat; certe haud impari dici potest fuisse Basilius obstri- M. i' ...ctus in amando Gregorium: cuius quidem rei idem quoque ipse ea epistola fidem fa- ci τ cxEoo cit, quam dedit ad suos, cum importunis precibus ex dignis quibus clam praetextibus Um
comparatis tentaretur reuocari Caesaream : ubi inter alia illud habetur de Gregorio praeclarum elogium : postquam enim sui recessus dignam atrii lit rationem, excusati nem asserens , cur minime petitis assentiatur , haec subdit*: Nunc quoniam per C gratiam Dei voti nostri pro viribus iacti sumus compotes, organum benedictam, puteumque profundum adepti Gregorium, os illud, dico, Christi : parumper nobis, cibi cro, parumper hanc morulam indulgete: quam non ad hoc petimus, ut urbium feci mur delicias, sed ut fruamur sanctorum conuictu, dcc. J pluribus insuper admonet ami- eos illos, ut cum Arianos,tum etiam Maccdonianos vitent haereticos, quorum errores disertis ex diuina scriptura petitis rationibus consutat.
Dum sic Baslius una cum Gregorio in eremo versaretur:Libanius sophista Antiochenus, de quo multa superias, rursum coepit rhetoricam publice profiteri: ad quem cum Ni parentes suos filios missuri essent, nobiles adolescentes Cappadoces cupierunt se Basilij cap litteris commendari : sicque cum ab eoruin parentibus interpellatum Basilius esset, aa LI ' ipsum Libanium dedit eius argumenti perbreuem epistolam commendatitiam . quam D eum ille accepissias ubi Basilij esse cognouit, quem adolescentem Athenis probe noui set quod est in prouerbio ex linea cognoscens Apellem, eidem coram astantibus in scribendi elegantia primas detulit: ed quibus hac verbi sit ipsum,quaese, Libantu audiamus i: ἀ-sa Ut ergo, inquit, epistolam reddiderunt qui illam attulerat,taciteq. inspectis omnibus, subridensq.& gaudens: Victi sumus, aiebam: Et quanam victoria, rogabant illi, victus es ξ& quamobrem si victus es, non doles 3 In elegantium,inquam,cpiliolarum certamine victus quidem sum. At Basilius est, qui vicit. Is autem amicus noster est, α ob eam rationem gaudeo. Cum haec dicerem, ex ipsis volebant litteris iudicare de victoria: legitque Niptus, audientibus reliquis qui aderant . Lata vero sententia est, me nihil esse mentitum. Et qui litteras habebat ac legerat, secum illas auferebat, ostensu-rm puto S alijs, aegreq. ablatas restituit. Scribe ergo similia,& vince: hoc enim est E me vincere . J haec Libanius de Basilij in scribendo excellentia, & quidem cum iam eloquentiae nuncium remisisset,& cremo constitutus diuinae scripturae potius delech retur in dicendo simplicitate.Sed A: ipse Basilius ς de his rursus ad eumdem assectantem . RUI. v Atticam eloquentiam ,: Quid enim habemus, quod ad linguam tuam vehementer 'Attice loquentem respondeamus, nisi quod piscatorum discipulum me esse profiteor,
α te complector 8 J sic ipse; qui & haec ad aliam Libanii epistolam respondens :
Nos quidem, o praeclare vir, cum Mose &Helia, similibusque beatis viris ver- samur, qui nobis barbarica voce doctrinam suam tradunt: et nos quae ab illis audiui- t-.. mus, loquimur, sensu quidem vera, verbis autem rudia; vi& haec ipsa, quae scribimus, indicant. Nam etiam si aliquid consecuti fuerimus a vobis instructi, interea tamen temporis per obliuionem excidio . J haec Basilius , quod olim in rhetoricia facultatibus Libanio usus fuerat praeceptore , non quidem Antiochiae docente
173쪽
313 a s-- ω.o. ut vult SoZomenus sed Athenis, ubi Libanium docuisse tradit Eunapiush: quam- Api .i . , obrem hunc ipsum, licet Gentilem hominem, nihilominus veneratione prosequi non - procrini sit. Inerat & illud viro commendatione dignum , ac propterea a Basilio ς' iure diligebatur; quod non sicut alij professores illius temporis, praediuitum filios, eo ,LRv xir. quibus magnam vim pecuniarum exigeret, docere soleret, sed & pauperes, quos videret
bonae indolis di Optimi esse ingenii adolescentes. unde de his haec ipse ijsdem quoque litteris ad Basilium : Recte & illud consectas, quod studia nostra pecunijs non aesti-iarentur : sed stiis sit non habenti quod det, si consuli tibi permittat. Etenim si sensero
quemquam in rerum penuria constitutum amare litterarum studia, is mihi diuitibus praeserendus habetur. Quamquam tales praeceptores nos, cum adolescentcS essemus, non simus experti . At nihil prohibet, quosdam esse meliores . Nemo ergo paupcr ad nos sese recipere cunctetur, si hoc unum dumtaxat possederit, ut studiorum stiat persese Bre labores. J haec Libali ius ad Basilium. At quoniam ipse Ethnicus deorum ut vidimus sit perstitioni additissimus erat;hoc illi de Basilio displicebat, quod Christianae religionis studiosissimus cultor, diuinae scripturae lectioni intentus,abdicasse inna,quibus operam dederat rhetoricas disciplinas, seriptis ad eum litteris significasset. unde haec tiuic ad illli subini se Libanius 4: Libros igitur,quorum peiorem dictionem, meliorem vero mentem ac sententiam cile dicis, habrio; MiRA RA nemo prohibet: eoru vero, qui nostri sunt semper, tui iam olim,radices adhuc in te ma-
L Qy η nent, & manebunt, donec in hac vita sueris; nec ullo tempore excidentur, etiam si illa quam minime rigaueris. J ac rursum ' : Si ista, inquit, sunt linsuae illaboratae ; qu lis etsis , si illam acueres ρ ori tuo quidem insunt eloquentiae iontra, quorum riuuli quosluis superant latices: nobis vero, nisi quotidie irrigemur, silentium relinquetur.J Chaec ipsi . Sed nec illud excidat de aestimatione Basilij,quam ingente de illo Libanium concepisse,s κρα sit. ipse ea plane declarat epistola, qua petita ab eo oratione transiuisit:est vero huiusmodit :u, ui k g. Ecce miliad te orationem meam abunde sudore perfusus. Quomodo namque non an-sτiMATioNis X la sudarem, ei viro orationem meam mittens, cuius tanta est iudicandi facultas , ut d Platonis sapientiam & Demosthenis in dicendo vehementiam frustra iactatas esse conuincere queat 3 Sermo vero meus perinde est, atque si culicem conseras elephanti. V nde& horreo & tremo diem illum cogitans, inquo sermonem meum iudicaturus es. quin parum abfuit, quin mentis sim facultate destitutus. J hactenus Libanius ad Basilium . quae quidem noluimus omisiste; quo quanti secerint etiam Christianae religionis hostes α in dicendo facile principes S. Baiilium, omnibus perspicue in tesceret. Sed iam relia oqua de Basilio incolente eremum prosequamur. Dum vero in eadem Pontica solitudine Basilius versarethir, licet e fluctibus maris via deri posset ad tutum portum nactum es Ie confugium: haud tamen desiuit iactari fluctis bus, nec quidem levibus, qui contemni de pro nihilo duci possent; sed illis sane uim mensis,utpote a vehementiori flatu perfidiae agitatis. At unde eius rei origo prouen rit, iam in medium adducamus. Contigit his temporibus proximam sedem Neocae sariensis Ecclesiae viduari pastore. cumque uniuersae ciuitatis istudia ellent in deligendo Basilium propensiora: qui se in eam Ecclesiam intrudere conabantur , ijdemq. praua imbuti doctrina haeretici Sabelliani, nullam in electione Pontificis sui ipsorum rationem haberi videntes, indigno id serentes animo,conspirant in i uri Basilium ; eumque hinminem ambitiosium,nouorum dogmatum inuentorem, fideique sincerae desertorem im Eclamantes,dietis seriptisque hominem lacerare, atque haud leue negotium illi iacessere non cellantes, ciuitatem illam magnis dirisque moribus exagitarunt. Vnde opus Basilio sitit, apud eosdem Neocaesarisnses, datis ad eos litteris, suam agere cauiam , eq. ab aduersariorum purgare calumni js. Haec quidem omnia ex eiusdem Basili j epistolis perspicua magis fient, e quibus eiusnodihi istoriam contexenam. Sed primum,quae ad Neocaesariensui Episeopum tunc destinctu pertinent, hic recola iiDiu L. mus. Fuit iste Maeonius,insignis pietatis ac sanctitatis Antistes: successerat vero Leontio DArissi MVι. nobilis spectatique nominis Episcopo, qui interruit Nicaeno Concilio, de quo plurai superius dicta sunt. Porro Muibnij laudes idem Basilius S pluribus praedicat, cum de eius obitu ad Neocaesarienses, eos consolans, scripsit epistolam,ubi haec inter alia de ipso Musonio: Viri huius virtutes, in quaru potis limum priuatione intolerabili nos allectos ei le
174쪽
A este damno reputamus, tantae sunt, ut epistolae mensuram excedant. Et alioqui ii tempestiua suerit, de multitudine eorii, quae vir iste probe ac Qrtiter gessit, sermonem iam instituere , cum animus noster admodum sit ex maerore deiectus. Quid enim illius tale est, quod vel memoriar nostrae excidere, vel silentio obtegi mereatur 3 Iam omnia seminatim ac semel dicere, impossibile fuerit: particulatim vero si voluero , vereor ne sim impar futurus veritati.Mortuus est vir omniti clarissimus,lucidistinae eos,quos iuxta se habebat omnibus simul humanis bonis excellens, sulcimentu patriae, Ecclesiarum decus, columna & firmamentum veritatis, robur eius quae in Christum est fidei, sta rum munimentum, aduersariis nullis prorsus expugnabilis machinis, custos rituum . paternorum , inimicus notiandarum rerum studio: qui in se ipsi, visendam praebuit pris in Ecclesiae sermana, velut ad sacram quamdam veteris status imaginem Ecclesiae si-B bi commistae faciem effingens ; ita ut subditi illius cum illis vixisse videantur, qui ante ducentos annos & vltra instar luminamini resplenduerunt.
Ita nihil de suo, nihil quod nouae alicuius cogitationis inuentu resperet, in medium attulit hic vir : sed iuxta benedictionem Moysi ex ipsis areanis cordis sui ac bonis th
saucis vetera veterum, & quae ante iaciem iuniorum vetera essent, proferre nouit. Hac sane ratione & in ipsis cons ,rtium ac coaequalium consilijs primo honore potitus cst, NE NOA . di non propter aetatis praerogatiuam : sed quoniam omnes sapientiae vetustate superabat, communi consensu & condonatione primas obtinuit. Quantum vero lucri dederit talis institutio, nemo quaei ierit, is rivulo ad vos respexerit: nam seli inter eos, quos Π uimus, vel admodum cum paucis in tanta rerum tempestate ac turbine tranquillam per eius gubernationem vitam egistis. Non enim apprehendit vos haereticorum spiri
Ctuum procella, quae mentibus leuiusculis & seductioni facile expolitis subuersiones assere & naufragia.J haec in laudem Muinii Basilius. Ex quibus probe intelligis, lector, nullum in quam latillimo virtutum campo Basilium de ipsi, laudando argumentum dignius delegisle, quam de seruata in docendo antiquorum doctrina, & de explosa r centiorum nouitate ei terre pr. aeconia. Ex his plane conspicias, quali quantaq. det statione & execratione insectandi sint illi , qui noua quotidie pro animi sententia monstra parturiunt, inde sibi laudem maiorem aucupari certantes, si deformius ceteris portentum cdiderint. Perseueras te Ecclesiam illam ab omni haeresi incorruptam, omnisq. nouitatis expertem a temporibus Magni illius sundatoris eius Gregorij I aumaturgi ad obitum usque u o Es
Musoni j, sanctis limis sibi inuicem succedentibus Epistopis, idem Basilius testatur his
D verbis A tempore Magni praesidis Ecclesiae vestrae Gregorij usque ad beatum istum, τvs FεLia. Musonium mi et , alium mit alium semper quasi ex quadam pretio rum lapidum V ' serie depromptos adijciens & adaptans , admirabilem Ecclefiar vestrae pulchritudinem Dominus largitus est. J haec Basilius, dum ad deligendum his haud imparem 'Episeopum pluribus eos hortatur : Neocaesariensis quippe Ecclesiae amore , in qua fidei rudimenta prima perceperat, & una cum lacte ebiberat pietatem , instillante Macrina sanctissima femina ipsius auia, sed in Christo nutrice, se vinctum obstrictilinque teneri , ingenue professus est V, quod & superius diximus . Sed quid infaustum :accidit plane illud, de quo in Psallaici : Potasti tenebras, re facta est nox: in ipsa e io a. pertransibunt omnes bestiae siluae, catuli leonum rugientes, ut rapiant ae quaerant a Deo escam sibi. J Extincto nempe, quod super cande labrum positum luminare maius E in Ecclesia illa lucebat; e latibulis egressae lunt sera siluarum, & e portis inferi haeretici, prodiere, qui sedem illam inuadere atque polluere conati sunt: hi enim primo in B lium, qui ex aduersis pro domo Istaei stare videbatur,dentes exacuerunt calumni js, linguamq. armauere mendaci jS. QErant ij Sabelliani dogmatis impij sectatores, qui mira quadam arte populum illa
ad haeresim pellicere laborarunt; eo nimirum ad eos decipiendos artificio comparato, quod dicerent, Magnum illii Gregorium, primum Ecclesia illius Antistitem, suae ipsi sive, , rum doctrinae consentientia docuis Ie in iis, quae ad Elianum scripta i reliquisset fidei , suae testimonia, de quibus a nobis secundo Annalium tomo pluribas actum est. Nem 'caesarienses igitur Christiani, qui primogenitoris sui Gregorij erant studiosissimi, haud
intelligentes aureo calice sibi propinari venenum , ignorantes haeresi Sabelliana infeliciter potati fiunto. Vnde dein cani corruerunt erroris Quem , ut Balilium, quem
175쪽
ante studiose coluissent , expetijssentque etiam Episcopum sibi dari, eumdem vel, A. ti sanis sincerisq. donmatibus aduersantem acerbistimo odio fiterint insectati: quibus tenebris sic semel offusi eoruni animi, quicquid in Basilium ijdem haeretici Sabelliani
calumniarum interrent, nulla veri vel falsi recta consideratione adhibita, tamquam si certa essent, admitterent. Quamobrem hac semel sibi patefacta ad calumnijs impetet dum virum canitissimum ianua; quae non per eam illi inferrent plaustra mendaciorum Dixere enim de Basilio, hasque sparsere calumnias, nimirum virum cste gloriae cupidum , inhiantem sedi Neocaesariensis Ecclesiae, de fide haud pie sentientem, rerumque . nouarum cupidum & inuentorem, nec recto pede incedentem in Evangelium. Haec igitur cum Basilius persensisset, magno de pereante populo dolore consectus, ada ν δε- eosdein Neocaesarienses apologeticam scripsit epiliola φ, qua 1e ab illatis calumnijs ρο- , xicius fg nitus expurgauit. esst vero ei exordium : Quod concordi nos odio presequimini,& ad BPvi G V A CA viali usque omnes,&c.J cum primum enim Catholicae fidei sectatorem se est e declarasset, rico viti eos lem Neocaesarienses deceptos a Sabellianis magnopere dolet. Sed & de institutione monastica, cuius rei gratia ab haereticis grauem patiebatur calumniam , quasi rerum nouaru extitisset inuentor,plenissimam alteri rati nem, dum ncquaquam id genus vitae r & disciplinae a se tradit excogitatu,quod in uniuersa Ecclesia Catholica esset altis ia ante, sam vim radicibus fixum, ac latistime propagatum h: Accusamur,inquit,& huitas, quod homines habeamus monachos pietatis studiosos, qui mundo renunciarint,& uniuersis saeculi curis, quas DominuS comparauit spinis fertilitatem verbi impedientibus. qui huiusmodi sunt, mortificationem Iesu corpore circumserunt, ac cruce quisque sua accepta Dominum sequuntur . Ego vero omnem vitam meam impenderem , ut mihi postentista impingi gelicta, haberemque apud me viros, qui me doctore hoc pietatis studium Camplexi hactenus suerint, &c. J shbdit enim quae & alibi alia recitauimus occasionemi- mirum eiusmodi philosephiae Christianae sectatoribus esse resertas AEgyptum, Palaesti nam, atque Mesopotamiam: quin & seminas eius deni studij aemulas par vitae institutu clle feliciter assecutas: quod sublime viuendi genus cum iam apud se inciperet lescere, optare ut illud latis lime propagetur. Cui quidem rei inuidere, nihil aliud este, friCAε D ici- quam diabolum ipsum superasse malitia, his,quae, subdit, verbis declarat: Illud ,inquit, vobis astero confirmo:quod quae hactenus pater mendacis Satan non est ausuci dic
res ea temeraria corda iam,& nullo retento moderationis ireno ora indesinenter & cum
summa licentia loquuntur.J ex quibus perpende,quales habendi sint monachorum hinstes haeretici. Sed ad aliam rursum refellendam calumniam veniens ait: Ad id vero, quod propter Dpsalmodias acciuamur: Quare potissimum simpliciores perterrefaciunt, qui nos traducunt, hoc habeo quod dica: quod videlicet.qui iam obtinuerunt ritus in omnibus Eccle-- sjs Dei concordes sunt & consoni,&c. J pluribus enim ostendit, apud Christianos AEgy- ,, Lubbi ih Pti οβ , bes , Thebaeos, Palaestinos, Arabes, Phoenices, Syros,& Euphratenses, ac denivsvs in xc. que quod est apud omnes ubique Christi fideles vigere vigilias , & ritus canendi psal-ς ς ι-- mos in pretio este: demonstratq. non explodendas res nouas, quas uniuersa colit Ecclesia, sed instar veterum eas este magna veneratione suscipiendas . Vides, lector, ijsdem ferme spiritibus instinere in Bassilium veteres fidei proditores, quibus recentiores imp tum faciunt in Ecclesiam . Sed suere plane illae leues velitationes: hoc autem, quod e Perimur,grauissimum & sunestissimum proelium. At aduersus tam pro Ecclesiae deser iione nunc etia in prima acie cu alijs antesignanis Catholicae veritatis propi natoribus Ein scriptis sitis immortalis Basilius acriter pugnat. Cuius autem spiritus illi tuerint, qui Ecclesiastica instituta impugnantes contra Basilium in aduersa acie dimicarunt; sat sit dixi: te, fuille Sabellianos: ut intelligas , quosnam in eo sectentur recentiores haeretici. Ad calumniam vero de Episcopatu Neocaesariens ab eodem expetito, sequenti ad eos data respondet epistola : ubi cum primum aduersariorum illud resellisset, quo i clarant Basilium e Caesarea Cappadociae Neocaesaream in Ponto venis te, & proximam, Imbur solis udinem delegisse, ut sedis eius Ecclesiae crearetur Episcopus; quam procul abhor- νωιMus . ruillet ab eo desiderio, re ipsa se aperuille testatur, dum antea oblatam ab ijsdem sedem
illam penitus accipere recus iss . ait enim: Nunc igitur quemque vestrum Oro, Ut vel rum actorum illorum recordemini, quae gesta sunt, cum nos urbs vestra vocaret, mit-xcreturque lusatio virorum , qui ni agistratu apud vos iunguntur: deinde quo modo passim
176쪽
A pastini nobis populus omnis circumstari sit. Hie quid non dabant omnes: quid non
pollicebantur 3 Et tamen obtinere nos nequibant. Quomodo igitur,qui tum cum vocabar , non obediui, nunc citra vocationem me ipsum intrudere conatus essem 3 Qu modo consonarer, ut ambirem iam calumniantes, cum aliquando laudantes me & cel
brantes fugerim 3 Ne credatis hoc viri optimi . Non usque adeo nostra floccifacimus. Neque eium prudens qui Quam nauigium gubernatore destitutum ingredietur, neque ad Ecclesiam temere accedet, in qua qui ad clauum sedent, tempestatem ac turbinem
ipsi excitant, &c. JQuod enim commune est ciuitatibus omnibus, ut cum semel haereticis aures prae- evubent; mox una cum haeresi distensiones, rixae, ac mala omnia, sugata recta fide paceq. o Ni A MA
subintrent: id plane Neo cariensibus accidit, de quibus idem Basilius hie inserius: 'μνητ' B Hoc studiose agitur apud vos, ut fides subuertatur: idque sit buersione Apostolicis αEuangelicis doctrinis inimica, aduersaria quoque traditioni Magni te vera Gregorij,& eorum qui illum ex ordine sublecuti sunt ad beatum usque Mussenium, cuius etiamnum dogmata quantum apud nos celebritatis obtineant, manifestum est. Sabellij quidem pestem , olim sane motam , traditione vero Magni Gregorij consepitam ren uare conantur: qui ne deprehendantur de conuincantur, ista contra nos somnia cons ninxerunt . J haec ad Neocaesarienses Basilius,quos de vehementer hortatus est,ut impietate relicta, quae sunt prisci ac sani dogmatis consequantur. Hisce igitur, quamuis in solitudinis quiete Basilius ageret, quatiebatur fluctibus impiorum, linguis scilicet detrahentium ac subsinnantium haereticorum. Sed Ac non modicam iniecit in eim animum coctico cperturbationem, qua etiam de collegis eiusdem eremi monachis iactari ab inuidis au- s MLii CA-
C diebat, nempe eos haud recte de fide sentire; quam tamen ut ipse testatue nullo muri Mset signo habere suspectam . nam de illis haec ad Eustachium habet: Licet multa essent, a B siti via. quae me ab illorum consuetudine a carent; non acquiesceba tame cernens eos delic tae vitae praeserre laboru tolerantiam: sed magis propter conuersitionis admirabilem de insuetam rationem zelotypia quadam erga illos tenebar. unde Sc cum dogmatum gratia accusarentur, delationes haud admittebam: quamuis multi illos non rectas habere de Deo opiniones; sed auctoris haeresis eius, quae nunc est, disciplinae subditos, illius Hanculum spargere dogmata, allererent: quae quia ipse numquam ex illis vidi, pro calumniatoribus habebam qui ea reserebant. J haec Basilius. Quale vero esse soleret diuerserum monachorum agentium in Pontica selitudine admirandum illud,quod Basilius praedicativitae institutum;ex his quae Gregorius Nazian-D zenus in unum collegit, unius q. est complexus epistolae breuitate ad Hellenium scribensh, hic referre, dignum existimamus: Ipsi, inquit, partim antris solitarijsq. de ad
terram stratis rudibusq. cubilibus delectantur: a domibus abhorrent: urbium frequen- MOMACH triam iusiunt: cognatamque caelestis sapientiae quietem amplectuntur. Partim ferreis νοητ sit Qq compedibus sese excruciant,ut vitium una cum corpore conficiant. Alii rursum ferarum
ritu, paruis angustisq. domibus inclusi, nec mortalis quide cuiusquam vultu inspiciunt: ac etiam saepe totos viginti dies totidemq. noctes a cibo abstinent, dimidiaq. ex parte Christi ieiunium imitantur. Utque nonnihil ipse gloriose praedicem s quidam illorum . . mei gregis ouis erat, hinc paruo quodam oppido egressus. Sunt insuper, qui garrulam linguam quasi vinculis quibusdam astringant, labiaque silentio comprimant , summaeque illi menti laudis 1acrificium sola mente inerant. Est etiam, qui annos integros E in templo stans, puras ad Deum manus expanderit, nec quod vix cuiquam fidem facturum est) vel tantillum obdormierit ι sed viui lapidis instar, Christo gefixus steterit,
ac velut obriguerit: huic porro exigui cibi reliquias vicinus coruus impartiebat s PMnemq. integrum, si serte duo simul essent, asserebat. Quan etiam quo tempore Christus, saluti sero illo supplicio persinctus, mortales re- ADMIRANDAliquit a inuentus est quidam, qui hinc ad diuinum montem ascenderit 3 ibiq. & icr- , as Titi Lu
mone&mente&membris inanimus stans, ventis nivibusque iactaretur : nec, quam- V, quam altriai complures viri eum circumstarent, ab e . obnixe contenderent, Vt allia
quam siti corporis rationem haberet, precibus tamen ullis moueretur; sed Christum Regem testissime, consertisq. ut dici selet manibus retineret,inentemq. suam ab hominibus abstracta in sublime attollens, quoadusque domu nouam morienti circumstruxiticum ne pollinctoris quidem manum ipse ullo modo curaret.J At haec sane ta m ardua Sc
177쪽
humanis inaccessa viribus cum minus se probare dicat, haud tamen ea omnino com Atemnere autere significat, cum liorum suscipiendorum ritus ita describit: Mihi enimvero animum horror subijt, cum pijs monachis, quos tametsi quam pluribus hominibus notos, nonnulli tamen ut feruentiores, quam piorum hominum ratio postulare videatur, aspernari ac sugillare non dubitant, hanc legem vitaeque consuetudinem esse audio. Cum vir aliquis pius ad eos accessit, nostraeque legis institutique nostri prorsus ignarus: primum eum tecto perhumane honorificeque excipiunt, Omniq. beneuolentiae genere complectuntur, atque ipsius animum diuinis & a spiritu sculptis sermonibus in altum efferunt, luculentas epulas ipsi apponentes . Tum vero in medio coetu quispiam durae acerbaeque legis mentionem ficit: quaestionemque huiusmodi prosert, An honestum ac laudabile sit pijs hominibus pro Deo mortem oppetereZea videlicet ratione occulte iduens, ut amarulentum aliquod verbum ab eo eliciat. BQuod si ille prae imperitia , mortem huiusmodi laudandam esse respondeat: Atqui,sul, iunget quaeritonis auctor , multas ipsi partim sua manu , partim fame atque inedia mortes, & quidem alacri animo ferunt, atque iii scopulis & rupibus, in protundis ac reconditis cauernis , medijsque pluuijs veritati testimonium dicunt, mortalique hac vita non secus ac tristi ac luctuosb bello deiungi, alioque migrare gestiunt. J quod autem haec minime probaret ipse Gregorius subdit, ut tamen potius excuset, quam damnet: uiui. ., ii AtDCbrii ἰς, animi illi propitius esto, pijs quidem lateor, ceterum non satis con--., i κ ii , sulti S ac circumspecta S, Perindeq. allectis, ut equi illi in decursionibus militaribus, qui
macutio A. pernicitate pedum freti cxtra curriculum feruntur , nec freno ullo coerceri possunt. Iam vero alia, alio virtutis genere gaudet. Nec mirum,cum multae sint in ca O mansi
nes, multa quoque esse in terris vitae genera & i nstituta. Quid autem singula recensere Cpergo Angustam enim illam viam, quam perpauci in hac vita sequuntur , ipsi conmciunt, atque ad bonorum portam multis grauibusque laboribus grassantur . Talis est Christi pars: talis pallionam Christi fructus, quem ipse e terra ad Patrem defert religionis inquam Chri ilianae columen,populi decus, munda tundamentum, cum caelestibus pulchritudinibus elegantia propemodum certans,&c. J subdit quoidam nominatim recensere,de quibus interius. Vides, lector , qui Dei spiritu agantur, ut Gregorius ; qui vero Granico, ut Nou tores, quibus illud plane accidit, quod Dominus ait : Venit Ioannes non manducans neque bibens; & dicunt,Daenaoniuin habet. Venit Filius hominis manducans & bibens; dc dictant , Ecce homo vorax & potator vini.J hi nempe cum huiusmodi aliqua audiunt, sublimem inquam & ab humanae vitae usu segregatam quorumdam sanctorum vitam , D mox eosdem malo arreptos daemone esse inclamant: qui vero humilioris vitae conlectatistant distiplinam, ventri hos indulgere subsennant. Sed missos iaciamus, consilio Domi ni , caecos, ducesque caecorum: nos vero Gregorij recta gradientis, fideique iace ac mniter certum lucidumq. monstrantis veitigia cons Petemur i qui & alibi pluribus msidem laudat scribens ad Iulianum Tributorum Exaequatorem . sed & cum deplorat an, mae sum aerumnas,haec de ijsdem h monachis sui temporis, quibuscum idem ipse in non- Δ. Dr nullis consorine vitae genus ducebat: Pleriqtae sub serreis vinculis ingemistunt : rursumque alij pro cibo cineres habent. Sunt etiam quibus potus lacUmis temperetur. Alij lla bernis nivibus impetiti,quadraginta dies, totidcmque noctes velut arbores quaedam perstant, corde nempe e terra misgrantes, Deuinque sol una in mente habentes. Nec desunt qui labra sua vinculis premant, Elinguaeque frenum inijciant: qui tamen haudquaquam ad omnia constrictam & ireno compreis in linguam habent : solis quippe Dei laudibus illa patet, non aliter ac vitia quaedam cithara a Spiritu cancto pulseta. Nam quid dicam de his, qui caput suum Christo conlecrarunt , pijque voti cause intonsum seruant 3 Quid eos denique commemorem , qtu oculos claudant, & aures velut pessulo quodam Obdunt, ne aculeus quispiam mortis furtim irrepat 3 At haec medicamenta carni hostiq. meo propino,&c Jhaec quidem Gregorius. Sed Sc ΚBasilius in secunda allocutione ad monachum lapsum M VI enumerat terme omnes vitae monasticae asperitates,quibus ille,sicut&alij,assueuerar.
ιoMA,Tic ε. . Ceterum idem BasiliuS vira cum Gregorio, instar Ioannis Baptistae monach ruin omnium patriarchae, erat in deserto clamans ς: Rectas facite semitas cius . Fiant praua in directa, & aspera in vias planas. J Id enim Praestitit, cum diuino Spiritu astatus
178쪽
A Matus regulas illas vere aureas monasticum institutum arripientibus, ne ad dextram vel ad sinistram declinarent, pie stacteq. praescripsit: immo in selitudine finies aperuit,
e quibus ceteri vitae monasti propaSatores rivos uberrimos deduxero. Quanto a tem tempore in eadem selitudine perieuerare tum ipsi, tam etiam Gregorio licuerit, de causas cur ad ciuitatem reuerti ijdem compulit suerint, suo loco dicemus. Iam vero ad , Iovianum post Iulianum Imperatorem conuertamus orationem.
Post Iulianum Imperatorem extinctum, nec unius quidem diei spatio interregnum. suit: haud enim rerum angustia plura de re tanta agitari comitia passa est. Quam-B obrem illueeseente die, quinto Kalendas Iulias, magistratus, insigniores ipsi Duces exercitus, de eligendo Imperatore, expeditius agunt. Mira res accidit, ut cum Iulia- Vi AN snus Christianorum hostis insensissimus nihil curarit selicitius, quam ut post se relin- aia ii 'queret in Romano imperio succes rem hominem aeque immum, Christianorumq. acerbissimum hostem, quiq. coeptam ab ipse persecutionen maioribus augeret incrementis; di idololatriam sub Cliristianis Imperatoribus humi Drostratam, ab ipQ autem restitutam, omnibusq. viribus vo ratam , amplioribus spatijs propagaret et tamen quod non hominum studijs , sed Dei voluntate Principes deligantur) cet ris praetermissis, qui Gentilicia seperstitione polluti in exercitu reliquis eminere videbantur; omnium ferme in Iovianum unum conspirant, numine impellente, sttar Sia, paucis tantummodo refragantibus, haud dubium Gentilicia factionis hominibus. C Quid vero de hac re existimem, illud est: Paucis exceptis, quibus Christianae reliasionis odium insitum erat, reliqui milites,& inter eos illi potissimum qui militares o dines ducebant, etsi in gratiam Imperatoris, deorum cultores seris in sacris publicis
apparebant, intus tamen idololatriam penitus execrabantur, avide expectantes, ut
quam assentabantur inulti, extincto impio Rege, impietatem sponte palamq. detestantes, ad Christianam fidem postliminio laeti redirent. Venit tempus, affuit optata 'τ dies, qua protinus execrantes publice daemoniim cultum, Christianis qui aderant, in- ιτi v x ovi haerentes, de Christiano homine in Imperium prouehendo verba conserunt, sententia conueniunt, sussi agijs communicant, feliciterq. perficiunt quod consilio agitarant, atque deligunt Iovianum. Sim. milites, qui olim Christianae militiae fuerant desert res, ad pietatis castra, quae reliquerant, reuertentes, non amplius Ethnicum tibi h D minem passi sunt imperare, cuius impietate totus Romanus exercitus in discrimen il-
Iud ineuitabile coniectus esset ς sed Christianum, cui parerent, delegerunt. Erat Ioui nus Singidone in Pannonia natus, & quod testatur Suidas confessione clarus: qtat' a s.M. - .pe cum Iulianus optionem dedisset militibus, ut aut sacrificareiar, alit exauctorarentur; hic stonam militarem deponere maluit; permissus tamen est militare ob spectatam paxentis virtutem, cuius causa honorifice habitu tradunt. De cuius elinione haec Ammianus h: Inter has exiguas ad tantam rem moras,nondum pensatis sententijs, tumuit n- , --- M.tibus paucis ut in rebus extremis factum est saepe) Iovianus eligitur Imperator, DomN 'sticorum ordinis primus, paternis meritis mediocriter commendabilis: erat enim Vis
roniani notissimi Comitis filius haud dudum post depositae militiae munus ad tramquilliora vitae digressi. JE Aecedit & illud admiratione dignum, quod vehementer commendat virtutem exemcitus, dum quem non tantum scirentesse Christianum, sed omnes nossent Iuliano religionis causa saepius aduersatum, deligeretur ab exercitu Imperator. Porro & ipsius Ioviani in eo tum egregia virtus enituit, dum nec sic ab eis electiis consensit imperare, nisi explorata exercitus pietate: haec enim omnia Theodoretus narrat his verbis ς: φ Exercitus in unum congregatus Iovianum postulat Imperatorem, qui neque Dux, ' 'neque ex eorum numero qui secundas post Duces obtinebant, filerat, sed tamen vir io vix uus apprime nobilis & illustris & multarum rerum causa insignis: nam corpore robustis RPM M: Asimo fuit, animoq. excelse: quin etiam in bello gerendo lebat& in acrioribuS cert cf., ων. minibus facile primas ferre. Porro contra impietatem libere loquebatur, tyranni poten- tiam contemnebat, animi propensione cum Saluatoris martyribus coniungebatur. μ' Itaque Duces, consensum exercitus velut suffragationem di tunam arbitrati, producunt
179쪽
in medium praestatissmum illum virum,ae celerrime primum suggello constructo, in eo Acollocant. Deinde cum Omnes nomina, quae sunt Imperatorum propria, ei tribuissent,& Caesarem & Augustum appellas lent: vir ille admirabilis consueta loquendi usus libertate , de neque magistratus, neque milites, ut ad deteriorem partem deflecterent, omnia Qv A no veritiis : Non possum, inquit, cum sim Christianus, eiusmodi hominibus imperare,
x xc' o uot neque regere Iuliani exercitum, qui tam pestiserae doctrinae praeceptis imbutus sit . Nam qui sunt ita instituti, hi diuina destituti prouidentia, tum ab hostibus facile expugnari , tum eisdem materiam ad laetitiam praebere solent. Quibus verbis auditis, mili res conclamare uno ore, ac dicere: Ne animus tibi, o Imperator, ulla aestuet dubitati
ne, neque nostri imperium tamquam improbum deuites: nam& Christianis hominibus & disciplina verae pietatis educatis imperabis. siquidem qui sunt inter nos aetate prouectiore, ni a Constantino cruditi erant: qui autem adolescentiores, illi praeceptis BConstantij instituebantur . Tempus certe Imperii Iuliani, qui iam morte Occubuerit, ut perexiguum, ita non satis ad erroris perniciem in animis eorum, qui eadem iniecti,,ὐ- i.ι . erant , altaub inligendam, suit.J Quibus persuasus Iovianus, ipsis dantibus, accepit habe-2, nas Imperij. Addit item Sogomenus ridetrectasse Iovianum exercitui astentire, quo---M- 3 usque milites se itidem Christianos esse clamallent: idque etiam affirmat Socrates k, dc
m. a. ante hos omnes Rullinus ς.
Ceterum militibus Ethnicis sicut luctuosus Iuliani obitus extitit, ita lugubris Chri- ιι stiani hominis electio fuit: de his namque, & non de alijs accipienda sunt, q- deoram '' aeque cultor , Christianorum utoriae inuidens Ammianus tradit his verbis β et Confestim,
ErHNici με- inquit, indumentis circumdatus Principalibus, subitoque produinis e tabernaculo, εὐ mosLu per agmina iam discurrebat proficisci parantia . et quoniam acies adusque lapidem CIM AN. . quartum porrigebatur, antesignani clamare quosdam Iovianum audientes A vastum, eade multo magis sonabant: gentilitate enim prope perciti nominis, quod una lataera discernebat, Iulianum recreatum arbitrati sunt deduci magnis fauoribus, ut solebat: verum cum incuruus ille visi is & longior aduentaret, suspicati quod acciderat, in lac0 mas effusi sunt omnes atque luctum . Quod si grauis quidam aequitatis praeuaricator in viti mo rerum spiritu factum criminatur improuide; nauticos idem iustius incusabit, amisso perito nauigandi magistro, saeuientibus flabris & mari, quod clauos regendae nauis cuilibet periculi socio commiserunt. His ita caeco quodam iudicio Fortunae peractis,
. viilanu, Iovianorum signifer, quos κ Varronianus rexerat, dudum cum nouo dissidens Princiis Pe, etiam tam priuato, ut patris eius obtrectator immoderatus, periculum ex inimico
metuens, iam communia supergressis, discessit ad Persas. Data dicendi copia quae se,
ret, docet Saporem iam propinquantem, extincto quem verebatur, turbine concitato calonum,ad umbram Imperii Iovianum adhuc protectorem ascitum inertem quemdam ac mollem. J hac de Ioviano non inter se tantum Gentiles verbis insensi miscebant, sed unus ex illis ad Saporem transfuga,in tanta rerum angustia Romano exercitu constituto , calumniatus est,malens Persarum Resi,quam Christiano I inperatori milites su d i , quem a calonibus, nempe vilissimis militum seruis electum obtrectat, per eos significans Christianos.
Sed refellitur etiam illa Ammiani calumnia, qua tradit, Iovianum prosectionem instiuisti. ἡ ' tuentem deseruisse Vallum, extorum inspectione suasium ι cum ait: Postremumq. dum ultro citroque ordinantur hostiae pro Ioviano, extis inspectis pronunciatum eli cum omnia perditurum, si intra vallum remansis Iet, ut cogitabat I superiorem vero fore Eprosectum.J haec ipse s scite sane id tribuens extorum inspectioni, quod quisque vel imprudens coniectari facile potuisset. Qui enim poterat Romanus exercitus rerum in pia laborans intra vallum se continere 3 Sed & quae tanta felicitas , una profectionet pronussa, cum tristiora tristibus euenisse ipse conscribat 3 At quo modo potuit Iovianus cxtorum inspectione , tanta disponere, quem idem ipse Ammianus in fine praedicat suisse Christianae legis studiosum 3 Et quid idem cladem exercitus, ciuitaturn, prouin .E ' c., 0 ci rum iacturam non Iuliano,quem ex instituto laudandum suscepit,sed Ioviano sem-ecini, tu i mr adscribiti Quisnam ineatam saeua discrimina Romanum coniecit exercitum, ut Ri x in indignas, tamque lugubres pro foedere ineundo conditiones oblatas ab hoste Ioui - , ο - mc nu sitici rire cogeretur ξ Sed praestat audire Gregorium Naaianaenum liberioribus Φmι-ι. auectibus sic de liis disserentem ς:
180쪽
A Statim autem post illius mortem,Imperium excipiens qui poti illum in ipsis castris,
dc in ipsa periculorum flamma Ducem necessario requirente, nominatus fir erat; vir imis alijs rebus, ita pietate clarus & insignis, atque Imperatoria sane OriS maiestate piaeditus: cum nec manus cum Persis conserere , nec irogredi ullo modo valeret licet
alioqui magnitudinis animi & alacritatis in eo desiderari nihil posset quod milites
manibus di animis & spe fracti debilitatique essent: castra mouere, copiasque red cere satagebat . idque ut tuto sibi facere liceret, laborabat, perinde atque non Imperii, sed cladis hereditatem consecutus . Quod nisi Persis moderate victoria vietates hoc enim apud 'eos in more positum est, ut modum in prosperis teneant in aut aliud quiddam eorum quae fama ferebantur, metuentes , ad pactiones ineundas , easqae , adeo inopinatas , aequitat itque plenas , animos conuertissent : ne igniter quidem
y ut dici ibi et ) exercitui superfuisset : vique adeo eos ad manum Pers, habebant otum in terra sua dimicantes, tum etiam ob ea quae contigerant , animis elati . Felix enim aliquis rerum successus eam vim habet, ut spem quoque l. Ytam futuri asserat. At tunc ille totus in eo erat, ut exercitam incolumem seruaret, neruosque Romanis relinqueret: nerui enim erant, etsi rem male gesserant ob Ducis, nempe Iuliam, pomtius temeritatem , quam ignauiam suarti . Persis vero conditionibus turpibus cane, Romanorumque manu ac potentia ut breuissime dicam) indignis, scedus percaa runt . quarum nomine si quis , absoluto Iuliano , Iovianum criminandum ceris is
meo iudicio perquam inquus est eorum qui acciderunt aestimator, . Non enim eius qui demes luit, spica est , verum illius qui sementem fecit: nec ei incendium assignandum est qai ignem extinguere potuit , sed qui excitauit. Atque illud Her C doti de Samiorum tyrannide commode dixerim: Vellem hanc Istiaeus quidem consuit, ceterunt indait Artilagoras, qui antecesseris sui iacta excepit. J hactenus Gregorius.
In eamdem quoque sententiam haec Chrysostomus : Illo, nempe Iul amo, tam tu M-piter mortuo, cum viderent milites in extremo se periculo constitutos, cum hostibus ' 'pepigerunt: quibus cum iureiurando recepissent, abscessiros se a loco locorum Omnium tutissimo, eodemque regionis nostrae tamquam muro quodam inexpugnabili, ibarbaros humanos erga te nacti ita euaserunt, atque e multis pauci reuerterunt, χipsi assem admodum corporibus, erubescentes ob foedera cum hostibus pacta , coheti vero illis per iusiurandum paternis bonis cedere . Hic videre erat spectaculum qualibet captiuitate miserabilius . Nam urbis illius ciues , nempe Nisibu , a quibus gratiam aliquam expectabant, quod sitos omnes intus, muri instar, in portu coli Dcauerant, pro omnibus semper ad omnia pericula obiecti, ab ijs hostilia omnia passi. sunt, proprijs domibus atque agris relictis, sol una vertere coacti, di a mai Crum iii rum possessionibus auulsi: et quidem iniuriam a siris acceperunt. Hunc nos fructum ab egre j istius Imperatoris operibus percepimus.J et alibi: Cum, inquit, Rese im- ι essetis. δε Pio miserabiliter perempto, alter pius in eius successisset Imperium: aduersa omnia Pa continuo dissoluta sunt: et exercitus, qui velut in medijserat retibus inuolutus, nec ullum exitum aliquando se in enturum esse credebat, Dei iam nutu ab hostibus liberatus, cum omni securitate remeauita.J haec de auctore malorum omnium Apollota Iuliano Chrylostomus.
Quanam autem suerint foederis in annos triginta conditioneS indignae, eas Am- eosnimo. mimus h in primis narrat; nempe Susan , atque una cum ea quinque region Trinui- E fritanas , Arzamannam, Mi Eeam, Rhabdicenam, Rhesenam , & Corduenam cum . AMA... . . .
castellis quindecim, Nisibin, de Singaram , S: Castra Maurorum munimentum Pe quam Opportunum tradere : haec omnia cum peti jsset Rex ipse Persarum , vix a quieuit, ut Nisibis & Singara in Mesopotamia sine tamen incolis transbent ad iura
post haec ita composita, Arsaci maioris Armeniae Regi poscenti contra Pcrio terre- ,LMis. tur auxilium, amico nobis semper & fido. J haec ipse. Auxit tamen contra Iovianum inuidiam atque odium, dirum ac lamentabile spectaculum Nisibilarum in primis, cum inuiti coacti limi patrijs sedibus cedere, recedereque a propria ciuitate, dum ex pactis conuentis Persis eadem daretur: quorum partem magnam Amida, alios vero in alia CPPida commigrasse,Tosimus tradit 4. De Nisibi quidem, nihil plane dexteri, sed omnia ἐκ-. M. Data adversa eidem ciuitati contigisse,postquam Iulianus Apostata inde si istulit veneran- A AGATom. . O dum