장음표시 사용
191쪽
VALENTIS IMPP. t. serem, & imbutum Catholica fide, consertem assumpsit Imperij. Fidei namque
sa ambos, ne. Iuliano Imperatori obtemperarent sacrificanti , baltea deposuiste, a ctor est Socrates . Sed de usque ad expeditionem aduersas Gothos paratam, eum C M. . tholicum perseuerasse, Theodoretus' assirmat. Quo autem modo e Catholicorum castris defecerit ad Arianos, suo loco dicturi sumus. Ascitus igitur ad Imperium Valens nequaquam Arianis fauit ; sed quos sciret Cath Iica fide spectatos , eisdem contulit magistratus : et inter alios Caesarium statrem Gregorij Naaianaeni, temporibus Iuliani ut vidimusὶ nobilem consessorem, Quast 'irem creata. Inter ipta autem Imperatores, Valentinianum , atque Valentem fuisse certamen , quisnam Caesarium ubi magis deuinciret, cuiusnam ille magis ami- . G .ris. Navi cim dc familiariS diceretur, idem Gregorius ς tradit. Cellit tamen Valentinianus V lenti , quod profecturus ipse in Occidentem , Cappadocem hominem Valenti fra- Be cs Mus tri, cui curam Orientis restat, magis deberi existimaret. Porro hoc exordio horum Li.: L is Imperij , cum insignitum nobili magistratu Comitatus rerum priuatarum, docet re' scriptum ad eumdem hoc anno datum de confiscatione praediorum, quae templis suissent adescta,his verbis: Imperator Valentinianus & Valens A A. ad Caesarium Com. rerum priuatariuria Vniuersa loca dc praedia, quae nunc in iure templorum sunt , qua . a diuersis Principibus vendita vel donata sunt, retracta, ei Patrimonio, quod priuatum nostrum est,' Const num placuit aggregari. Dat. prid. Non. Februarii. m Med. Diuo Ioviano & Varroniano ' ' Cossi J Bene quidem accidit ex diuina dispensatione, ut Caesarius , qui sub Iuliano, consessionis fidei causa, ab eo discesserat, a Christianis Imperatoribus magno honore r uocaretur in aulam, feretq. idolorum templorum regia potestate aequiuimus iudex de Cvindex. Legitur quoque apud Ammianam ψ & Zosimum φ,Caesarium ab eodem Valen- . a. .M. . te Imperatore creatum Constantinopoli Praesecium Urbis, hoc ipῖ anno, quo Proc pius tyrannidem in Oriente exercere capit. sed alium hunc puto Caesarium a Germano Gregorij: nam ipse in oratione in funere eius habita, tantum testatur, Cati trium ab Imperatore creatum esse Quaestorem, in eaque muneris iunctione permansisse usque ad obitum, vel saltem usque ad annum quintum eiusdem Imperatoris, quo Nicaea Bithyniar, ubi Caesarius erat , terraeivotu collapsa est : nec maiorem aliquem antea
functum ipsum esse magistratum, sed ex illo iam ut ait ad sublimiorem prouehendum, si vita superstite licuisset.
ετ os R o. Quinam vero fuerit Imperi j Romani status, cum Valentinianus Imperator creatus re ex his quantum intulerit damni impietas temeraria Iuliani , quantumq, iat Diis per religionem Christianam fuerit consecuta Romana Respublica, possit intelligi: hic primum ex Ammiano rem paucis ab luente in medium adducamus : Hoc, ii f ---ί λ quit , tempore, velut per uniuersem orbem Romanum bellicum canentibus buccinis, excitae gentes saeuissimae, limites sibi proximos persultabant. Gallias, Rhetias'. simul Alemani populabantur. Sarmatae, Pannones, & Quadi, Rheti, Saxone'. & Scoti,& Atacitti Britannos aerumnis vexavere continuis . Austoriani, Mauricaeq. aliae gemtes Africam selito acrius incursibant, & Thracias diripiebant praedatori j globi Gothorum . Persarum Rex manus Armenijs iniectabat,&c. J haec Ammianus, quibus tu pena rerum faciem praesentis temporis repraesentat. Valentinianus autem tale nactus Imperium, a tot undique hostibus circumseptum α laceratum, illud primum otii umini jt salubre consilium, ut Labarum praecipuum Emilitare vexillum, sub quo acies quoque caelestes militare solerent, & quo praevio Coim stantinus ad debellandos tyrannos & barbaros sibi aperuit semper viam , a Iuliano v ro spretum atque reiectum, maiori gloria restitutum redderet exercitui: cuius diue sam Q am exhibent antiqua numismata, quae hic tibi typis expressa reddenda cura uimuS, quibus vultus amborum Imperatorum exprimuntur, ac Labari pristina se a describitur: in quorum secundo Crux elucet in Labam, in alijs vero Christi insignen men effulget: haecq. omnia nunc primo magna gloria restituta ingentem horrorem incussere daemonibus,confusionemq. attulere Gentilibus pios vero summa affecere laetitia, dii fulgentia illa vexilla cernunt,quibus Fidelis miles hostes innumeros debellasset; quo exutus, diuino pariter se priuatum sensit auxilio. Reddimus nos ista tibi signavi, tricia,quae cum caelesti quoque militia Romanus pariter nunc est veneratus exercitus:
192쪽
A ut plane illud venantii ', in Ecclesia cani selitum, magno tripudio occinere licem Vexin Regis prodeunt, Fulget Crucis met rem . J
Quae sequitur imago namismatis, Valentis est, habens in Lilaro Crucem
ω ΣχNum autem Iovianus ante eos id ipsum pra fiterit , Iitat id aequu sit opinari, nullam tamen vel in nummis,vel in chartis, licet id curiosius fuerimus pericrutati, memoriam asinuenire potuimus: ut plane haud leue sit argumentum, easdem perseueralle in signis E aquilas, vel alia, quae Iulianus ex superstitione Gentilium restituerat:vt vel ex hoc Dei vindicta idem Iovianus e medio sublatus appareat. Postquam autem Valentinianus Valentem fratrem in Imperii collegam assumpsit, V A L vi tum Orientali tum Occidentali pariter languenti Imperio simul consultum esset , Ἀω Io,, illud opportunum quod videbatur in remedium excogitauit: nimirum ut relicis DCCIDEN Valente in Oriente, ipse sese transferret in Occidentem : seq. sere, ut tumultuantes un- VI 'dique barbaros coercerent. Eiusmodi itaque consilio inito, partitis inter se exercitibus, eorumque ductoribus, rebusque dispositis, percursis Thracijs,una simul in Pannoniam descendentes, Sirmium peruenere. Inde tandem abinuicem digressi, Valens reuersiis est Constantinopolim, Valentinianus vero Mediolanum se contulit. Haec omnia pluribus Ammianus. Quae autem post haec contigerint, suo loco dicturi sium . .
Quod plane memoria dignum hoc in itinere accidisse Maomenus ς tradit. sic se ha- OD. Annal. Eccl. To. . P bet: Vbi Adiecimus alterius eiusdem Valentis numismatis erilem, Christi nomen in baro exhibentis.
193쪽
is Vbi, inquit, decessit Constantinopoli Valentinianus, perq. Thraciam Romam α versus iter fecit: Episcopi Hellesponti de Bithyniae, & alij omnes, qui Filium Patri consubstantialem afferendum putabant, mittunt ad eum pro se Legatum Hypati num Heracleae quod est oppidum Perinthi) Episcopum, oratum, ut sibi de doctrina fidei rite constituenda in unum conueniendi potestas permitteretur. Qui cum venis Valentinianam, & Episcoporum ei postulata exposuisset: respondet ille: Sibi, ἀτη- qui Vnus e laicorum numero erat, non licere se eiusmodi negotijs interponere: Eti leo sacerdotes& Episcopi, inquit, quibus haec curae sisnt, seorsum per se ubicumque ipsis libitum fuerit, in viiuiti conueniant. Quo responsb ad legationem Hypatiam 4 vetvrvs Com to, Lampsaci Concilium cogunt. J haec Soaomenus. Verum Lampsacenam Conci-- .e ui Ilum anno sequenti sub primo amborum Imperatorum Consulatu gestum este, Socrates tradit: qui & istud ipsum tempus eiusdem Concilij ea quoque chronographia ncertius reddidit, dum celebratum ait anno septimo post Concilium Seleuciae habitum: est enim is sequens annus, quo de eadem D nodo pluribus agendum erit. Ex hoc it
- - - ι --.- que elucidato certo tempore Lampsaceni conuentus anni sequentis , SOZomenas herroris arguitur, dum ait, eo itinere, quo Valens fuerat comitatus Valentinianum Pr -
ficiscentem in Italiam, ipsi Constantinopolim redeunti occurrisse apud Heracleam Legatos missos e Concilio Lampsaceno, afferentes illi eiusdem Synodi Aeta. Sed & hallucinatur idem SoZomenus, dum post Concilium Lampsacenum Procopi j oboriam esst - . ι se tyrannidemi tradit : quem hoc anno inuasisse Imperium liquet. Fuit hic quidem natione Cilix, propinquus genere Iuliano Imp. cui a Ioviano Grapho corim delegata ivit deferendi cadaueris eiusdem e Perside usque Tarium ad locum depalchri: Mia qui poliqua luprema peribluit cognato suo, discessit: nec visus est ut a t Ammi nu, C i. Perquisitus studio ingenti, nisi multo postea, cum Constantinopoli appara et tu tato par
puratas : quod contigit hoc ipsi, anno, autumnali tempore, ut ex eodem aut rore colustra h. -- ligitur; dum ait , rei gestae nuncium esse perlatum ad Valentinianum aduentatuem Pinnos prope Kalendas Novembris. confirmatur id ipsum, dum idem auctor subdit de Valente, aestiuis iam elapsis caloribus , nuncium de ea re acceptile, cum csset Casarcia Cappadociae. Hic enim prepinquitatem Iuliani, quem sine liberis es Iesciebat,a5huc vivente ipso, ad Imperium anhelabat. quo occiso, increbrescente rumore, ei a dem Iuliani fuisse ultimam voluntatem , ut in Imperium sibi substitueretur Proc Pius, illud ipsum auidius expetebat. Quamobrem noui Augusti vitans inuidiam, longius recedens, ad dictum tempus usque delituit: atque Oppori alia nactus Valentis absentiam , coacto illo progredi ob tumulius Gothicos in Cappadociam, sese pauens Dlicet dubiusq. insudit in urbem; ubi a paucis admodum primo,inde vero a vili plebecu la acclamatus est velut in scenicis ludis Augustus, nemine resistente. Sed eiusn. i leuitas paulatim aucta viribus, in metuendam tyrannidem creuit, adem. in arctum P stea valentem constrinxit, ut abiicere purpuram, ac priuatus euadere aliquando de Creuerit; fecisset q. rus fitisset a comitibus impeditus. Habet haec omnia pluribus Ammianus . Adiutum autem primum omnium fuisse Procopium ab Lugenio eunuchos et consilio de opibus, auctor est Tosimus L.
Extat oratio Themisiij clarissimi philosophi & oratoris, dicta Valenti post debellatu
Procopium, nona ordine, nunc primum Latinitati reddita a R. D. Sextilio Episcopo Alexano, habita collatione cum quatuor Vaticanae Bibliothecae exemplaribus, licet admodum deprauatis: est ipsa apud me nondum edita . Quod enim prudens philosin Ephus odoratus esset saeuitiam hominis, quae postea pluribus exemplis innotuit; totus
in eo versatus est argumento , ut commendet inter alias virtutes potissinium in In P
ratore clementiam; & ad eam rem illi persuadendam innumeris propemodum e diuersis locis petitis usus sit rationibus atque auctoritatibus: quod vero e diuinis stripturis,ll-cet alijs fucatum coloribus mutuatus esse videtur exemplum, ut vendicemus nostr hic reddendum putauimus : ait enim: Ego aliquando subaudiui Assyriorum picturas id ipsum repraesentantes, nempe, Resis mentem in palma Dei repolitam. Et periculum animaduertere oportet, quantum sit ei qui in actionem a Deo alienam prorumpit, camdere ex manu conseruarue, M.J Quis non sentiat Assyrios,quibustum Hebraei assueu runt, e Salomonis prouerbi js eam accepisse,quam pictura quoque putauerunt decoran-
xv er. 11. datae seruentias ubi ait S: Cor Regis in manu Dei,quo que voluerit inclinabit illud.
194쪽
LIBERII PAR VALENTINIANILLE Elia I . it. ιδι VALENTIS IMPHi
A De his autem, qui Procopium secuti essent, haec eadem oratione Themistius : Non enim aequali poena dignos putasti eos , qui ab initio seditionem considiarunt, α eos qui ab armis abducti sunt, & hos qui se submiserunt illi qui iam vincere videbatur: sed alios condemnasti , alios reprehendisti , cum alijs vero una dolui iti , &c. J Atinter haec & Persici motus dc Gothorum progressio haud mediocrem timorem inci
Ceterum quod ad expeditionem Gothicam pertinet quoniam eodem serme tempore Valens Persici tumultas timore perculsus Antiochiam cogitabat: ad coercendos 'o
ingruentes Gothos, attingentes collimitia Thraciarum inquit Ammianus sussiciens .equitum adiumentum & reditum mitti iussit ad loca, in quibus barbarici timebantur incursus. J cum ipse seitinans in Syriam, in Bithyniam primo, indeq. proiectas B in Cappadociam, iam q. egressiariis Caesarea, Antiochiam verius, ipsi, autumnali tempore , de tyrannide Procopij Constantinopoli excitata, per Sophronium Notarium didicit : quando ille consulturus Imperio posthabita Syria, abi jt in Galatia. Quae aute hoe anno per Procopiu aduersus valentem laticiter gesta sunt, Sc sequenti maioribus viribus
astitata, idem auehor prosecutus est pluribus usque ad annu Post sequentem, quo ty rat nus tandein proditione extinctus est, ut sit a loco dicemus. Ex his quoque di illi errare . conuincuntur, qua proscriptionem Episeoporum per Valentem iactam, ciuiq. ac- , --- M.f. cessium Antiochiam,hoc ipso vel sequenti anno rexensent, quibus nultu prorius fuit Valenti otium ab insecutione Procopi . Plane accidit,ut cum res gestae temporibus suis minus accurate reddantur , quantunilibet ver.e atque exploratae videri possint, ambiguae tamen ex ipsa sui confusione fiant. Nos igitur exquisita temporum ratione,cuncta C quae sub Valente in Oriente sunt facta, inserius ex plicaturi sumas. Hoc item ipso anno, eoq. tempore, quo Procopius inuasit Imperium: Maximus philosophus Ephesius, ille qa: Iuliano adhuc adolentcentulo instillaucriit impietatem, dc ad obitum usque eodem veneno nutriuerat, e cuius sonte omnem in Ecclesiam siub I: Iiano persecutionem derivasse creditum est: tuli a Valentis Imperatoris mei ita poena damnatur, sed a Clearcho Asiae Procoiissile Valentis pernecessiario ex insperato liberatur. Rem gestam Eunapitis Sardianus eiusmodi narratione prosequitur: Inde e Viti Valentinianu . & Ualens eius frater, rerum potiti sunt. Quo tempore Massiimas S u lais, vi Priscus simul in custodiam abripiuntur , diuersa longeq. alia acciti vocatione, quam L v, o cum a Iuliano fuerant accersiti: illa enim erat theatralis quodammodo,&ad amplos 'ΑΠ ν
honores facem praefereb.it: sed in secunda hac periculum prima facie, nedum spes ali-D qua boni ostendebatur: usque adeo magnae & inlignis cuiusdam ignominiae terror oci lis offundebat se . Porro Priscus nihil palsus in ili,& publico testimonio vir bonus deci ratus , in Graeciam redijt,quo tempore huiusce commentari; seriptor adhac Puer in P.
bertatis limine coni lituiti; litteris erudiebatur. Maximus vero cum Ic publice in theatris, de priuatim apud Imperatorem tradi ceretur validis clamoribus a populo, admirationi etiam sic crat , quod tantas erecto animo perserret aerumnas atque incommoda : grauisti mos interim illi cruciatus ad-
moueruns, tantam irrogantes mulctam pecuniariam, cuiusmodi staminam homo plitiatasbphiae deditas numquam audisse potuit : suspicabantur namque illum cata horum opes S: fortunas obtinere. Sed mutata sententia pollerius exigua mulcta ci suit i inpo ita, dimissius i. in Asiam ut pecuniam, in quam damnatus suit, ill solueret. Quanta ve-MAMMr rari. Ε ro sit passi Garagoediae modii excedit: neque temere inuenies aliquem voce bona.dc alie- nis malis gaudentem,qui tanti viri miserias & incommoda verbis explicare pollit.Nam staphi simu supplicium Persis usitatum, prae tormentis huic illatis paruum tuerit. Taceo muliebria id procacia tortorum ludibria dum exquisitis p. cnis corpas disserunt, Muxor Primaria semina, quae praesenserat, riti sortem miseratur. Cumq. modus iupplici js nullus esset, eaque incrementis augescerent; orauit uxorem, ut medicatam tibi potionem emeret; qua porrecta, a malis eriperetur. Ea vero emit, secumque ali tam cum ille pineret, bibere praeoccupat: quam mox exanimatam necessii rij & gcne
re proximi sepultura assiciunt: sed Maximus bibere superiedit. J haec iple . at quo modo liberatus fuerit, illa subdit: Hic mihi omnis eloquentia , & quicquid laudum natio poetarum canere possit, inserior sucrit factis Clearchi . Is fuit e Thesprotis oriundus, opulento genere,illustri Annal. Eces. TOm. . P a & secunda
195쪽
de secunda fama : qui mutatis iam rebus , Valentiniano ad Occidentis Imperium Atranslato , & Valente extremis inuoluto periculis, nec de Imperio iam , sed de capite & vita periclitante nam Procopius rebellans cum innumeris copijs undique vires illius ita carpebat, ut ad pactiones descendere eum compulerid toti tunc Asiae cum Imperio praefuit. J et inferius : Ea tempestate nactus Asiam sanam & morigeram Clearchus, inuenit ibi Maximum quaestionibus admotum,& in equuleo distentum. Postulat hie locus, ut diuinum facinus eloquar si quidem inexpectatus rei successus iure summo alij nemini acceptus ferendus est, quam Deo. Nam satellites ille omnes, qui indefessis assiduis q. viri tormentis adhibiti fuerant , maiori vi sugam capere coegit, MaXimum vinculis exoluit, corpus curauit reficiendum , suaeq. illum memis admouit, &c. J Sic igitur opera Clearchi liberatus est Maximus; qui tamen postea ut sitio loco dicetur) magiae iterum iudicio postulatus, dato capite meritas luit B poenas: licet Eunapius & ipse Ethnicus Ethnici excuset facinus , praedicetq. virtutes. At non Valens tantum, sed & Valentinianus inquit Tosimus Maximo philosopho succensebat, criminationis cuius lana memor, quam ille Iuliani temporibus aduersus ipsum Valentinianum struxerat, quasi propter religione Christianam ille sacros in ritus impie deliquisset. J additq. eosdem Imperatores infestos suis le ijs,quosjciissent fuiste Ii limo cariores. Certe quidem de Oribasio philosepho ac medico Iuliani, idem qui si pra, tradit Eunapius, suis te proserinum, atque ad barbaros exulem amandatum: sed cum apud eos medicae artas studio sumniam sibi conciliallet gratiam, i utile ab ijsdem Imperatoribus postliminio restitutum affirmat. Porro sicut Iuliani magos Christiani recentes Imperatores exagitarunt,ita & idololatras pariter insectati sunt, stripta aduersus eos eiusnodi lege ad Secundum Prauectum Co t. m Praetorio b: μ G- Π Nequis deinceps nocturnis temporibus aut nefarias preces, aut magicos appara
.. Ibὰ - i'ut acrificia iunesta celebrare conetur: Detectum atque conuictum competen- ω, ,,ei . ti animaduersone mactare,perenni auctoritate censemus. Dat. V. Id. Septembris,Diuo Ioviano de Varroniano Cos l. J Huius plane legis meminisse videtur Tosimus, quam Praetextati Proconsulis precibus agentis apud Imperatorem Valentinianum. Σ, . M . filiue abrogatam, tradit ili S verbis : Et quia legum quoque promulgationes insti- , i xVςζ' de stuprat, ς Ori ab ipse lare squod aiunt nocturna sacra fieri prohibuit. j., ibocoi . lege coercere volebat ea quae steterate designarentu . . Sed cum Praetextatus , TM E DEFEm qui pro Consule Graeciam administrabat, vir omni virtute praestans, hanc legem diceret vitam iniucundam & acerbam Graecis parituram , si Iuturum esset, vi my- D steria sanctissima, quae genus humanum continerent, prohiberentur: peragi ea rite, vi legis sitae cessante , permisit; ita tamen, ut omnia lecundum patrias coniuetudines, quales ab initio suis lent, perficerentur. J haec Tosimus de Praetextato, quem v henaentissimum tulisse Gentiliciae superstitionis defenserem ex multis constat, de quibus suis locis dicturi sum .
aisi. 1 A . . Ceterum inter alia nocturna Gentilium sacra, ritus ille erat, cuius S. Augustinus i .. sa, . his verbis meminit : An non sacrificauit, qui imagines idolorum per noctem ludem tes quod Nocturnum vocant) libentissime spectauit 3 Sacrificauit prorsus, secrifica-uat,&c. J Porro Valentinianum Augustum hoc sui Imperi j exordio dedisse lesem, ut quisque quam vellet religionem coleret, idem ipse in alio a se posca dato rescripto i 1tatur . Haud enim idolorum cultura, quam altas sub Iuliano radices fixisse sciebat, lactutum Hvi videbatur posse conuella. , . Rursim vero quos arcuis let Iulianus a docendo Christianos proses res; ijdem Im-
I I, itur per tore V lentinianus & Valens, sancita lege, honorifice reuocarunt, sic rescribentes stimeri Moc anno ad Mamertinum praefeetiam Praetorio si si 'iras erudien dis adolescentibus vita pariter α facundia idoneus erit: vel n . ita. u'm i'. tuat audit tum , Vel repetat intermissuri. Dat. III. Id. - Ian. Diuo I uiano & Varroniano CossJ
196쪽
IESU CHRISTI LIBERII PAR VALENTINIANI ANNUS ANNUs V A L E N TIS IMP P.
ANno Christi trecentesimo sexagesimo quinto, Valentinianus & Valens Augusti
creati sunt Consules. Quibus Consulibus sinquit Socrates septimo scilicet an- AE no post Concilium Seleuciae sub Constantio Imperatore habitum, Lampiaci ciuitatis Vt ' in Hellesponto Concilium celebratum est. Porro huius celebrandae Synodi causa potissima illa fuit, ut horrendas blasphemias editas in Constantinopolitano Conciliabulo ab NVM. Eudoxio, Acacio, & alijs Arianorum deterrimis, penitus abolerent, fidemq. Antioche-B nam nouissime Seleuciae cognitam stabilirent. Qua in re illud primum animaduertem indum est, errare S ZOmenum, atque ceteros omnes, qui putarunt eiusmodi Concilium a Catholicis, qui fidem Nicaenae consessionis, nempe consubstantialitatem Fili j Dei tuerentur , habitum esse, quod liquido constat a Semiarianis esse consectum; ab illis scilicet, qui sic Arianos oppugnarent negantes Fili j Dei cum Patre similitudinem atque substantiam, ut tamen nequaquam essent assertores Nicaenae consessionis , qua idem Filius Patri consubstantialis asseritur. Cur autem qui praedicarent diuinam substantiam in Filio, non aeque eumdem dicerent consubstantialem; & quinam in his lateret haeresis error , pluribus sit periore tomo, atque cepius dictum est. Quod igitur hi hostes viderentur Arianorum negantium diuinam substantiam atque si ini-litudinem Filij, visi sunt respectu illorum esse Catholici, ut ex Hilario suo loco si1p C rius demonstrauimus: inde errandi occasio data est Sozomeno atque alijs pluribus, ut dicerent, a Catholicis celebratum esse Concilium, quod certo conitabat aduersus Arianos esse peractum .
Ceterum re vera ab haereticis eiusnodi habitum esse conuentum, plura sunt, sin id eoueti, uniani seste declarant: ut illud in primis, quod nequaquam in eo Nicaena confessio cin LAMrsACE-snita atque probata fuit, ut par erat peragi in Synodo Oresiodoxorum, prout in alijs omnibus factum vidimus; sed prosessio Antiochena tantu h, quam Catholici tui dictum uM ricis. est superius) ut imperfectam, & quae haberet fiaudem inclusam, respuerunt. Basilii Praeterea Lampsacenam consessionem inter eas adnumerat, quae ab haereticis diuersis in locis editae sunt; ut cum ait : Numquam ad rerum innovationem consensi aBUI. p. να mus: fides apud nos non alia in Seleucia, alia Constantinopoli, in Telis alia,& in Lam-
D placo alia, & alia Romae.J quae sui paulo post dicemus ab ijsdem edita est coram Libberio , ut communicationem Catholicam aucuparentur. Et alibi idem Basilius 4: Quoties, inquit, fidem exponendo nouarunt 3 Ancyrae dederunt aliam, Seleuciae aliam, aliam Constantinopoli, diuulgatam illam, & aliam in Lampsaco postea, α quam dederunt in Nicaea Thraciae, di iam aliam in Cyzico; de qua etsi reliqua ignoro, hoc . tamen audio, quod silentio omisso, Consubstantialis consessione, Λ - M - ομ' ν,11- Lissitudinem quamdam essentiae circumferunt, & praeterea blasphemias contra Spiritumsanctum cum Eunomio conscribunt. J haec de his, qui Lampsaci & alibi conuenerunt, Basilius. Attamen quod cogendae huiusmodi Synodi non erat ille Semiarianorum scopus, ut iὰ fidem Nicaenam Catholicam impugnarent, sed ut quod dictum est execrarentur edi ovo i. Voc, E iam Constantinopoli portentosim illam fidei formulam: hac de causa amquam actuin T, AD CONCI-ri negotium Catholicae fidei, quos possent ad Lampsacenum conuentum aduersus , et ioc. Eudoxium& eius sectatores, conuocare conati sunt, immo & alios accersere,etiam ii . . i.
non essent Episcopi, sed insignis nominis viri, ut Basilium Magnum adhuc inter mon chos in Ponto degentem. testatur enim id ipse de se ad Eustathium Sebastenum scribens erat hic omni u sermeantesmanus, qui Lampsaci conuenerunt: Me Lampsacum, inquit , cum pluribus compressuri Episcopi aduocastis. Nomie de fide erant sermones . nostri Nonne per omne id temporis disputanti mihi contra haeresim , praesto erant Actuari j tui 3 Non mecum erant toto illo tempore germanissimi tui discipuli 3 Cum fratrum contubernia inuiserem, v q. cum illis in precationibus pernoctarem, abique ulla contentione assidue dicens de audiens quae ad Deum pertinent : an non cuidentes illic animi cogitationumque mearum notas ct indicia exhibui liacte .ci Mnes. EccLTOm. 4. P a ma
197쪽
CHRISTI Λ- LIBERII PAR VALENTINIANI
nus Basilius ad sui defensionem, quod adhuc monachus ab haereticis haeresis infamar Αtur . sed de his inserius pluribus. Quot autem Episcopi conuenerint Lampsaci , nusquam expressum memini reperisse. Ceterum quod ingruerent bella ciuilia, haud adeo frequentem suisse conuentam possumus existimare. quod & illud quoque demonstrare videtur , dum non uno tam tam in loco eiusdem factionis Episcopis in una Synodo coire concessum fuit, sed diuem in locis; ijsdem fiunt eadem actitata , ut proxime dicturi sumus . Quid vero in x uri cxa Lampsaceno Concilio actam sit, Sogomenus docet his verbis : Lampsaci Concilium . , ά .ci . Cogunt .uque ubi ad bimestre spatisi de rebus fidei deliberatum est ι tandem decernunt, Ari acta Constantinopoli, pera ac itudio Elidoxij & Acacij cum sitis sancita,abroganda cite: deinde sermulam fidei, quam velut ab Episeopis Occidentalibus editam ex plodendam Protulerant, quosdamq. ad eidem subscribendum impulerant facto promisto,qubd opi- Bnionem eorum, qui Filium Patri dissimilem praedicant, penitus rei jcerent: cui promitto neutiquam steterunt. Tum doctrinam illam ratam ibre quae Filium Patri substantia similem asserit: nam adiectionem huius vocis,Similis ad sanam persenarum distineti in nem neces lariam esse. Porro formulam silet in consecratione Ecclesiae Antiochenae editam,& Seleuciae Omnium Episcoporum consensu confirmatam, in omnibus Ecclesijs t nendam . Quin etia, ut qui ab ijs, qui Filiu Patri dissimile asseuerabant, abdicati essent, suas ipsorum sedes, utpote Ecclesjs per nefas eiecti, denuo reciperent. Qiuod si quis eos insimulare vellet, pari periculo obnoxium sere: Iudicesq. constitui Episcopos tum illita, gentis Orthodoxos, tum alios, qui ex finitimis prouincijs ad eam ipsam conuenirent Ecclesiam , in qua testes sunt rerum a singulis in vita gestarunis. J haec suis te in Synodo decreta, Sozomenus h assirmat. eadem quoque Socrates paucis his: Lampsaci Cin unum conuenientes, ibi simulae fidei sermulam Antiochiae olim editam deitate oiam confirmauerant eidem etiam Seleuciae dudum subscripserant illam quae Afimii iiampridem ab Episcopis, qui consentientem de religione habebant Opinionem, eXPinsita fuit, anathemate condemnarunt. Rursiis'. contra Acacium dc Eudoxium, ut Poteiure abdicatos, tulere sententiam. J. s. m. M. a. Quae sinquit SOZOmenus ς) cum decreuissent, & Eudoxianos non vocassent si lum, biisti. Vςxum Quam locum illi S dedisssent poenitentiae ; laique tamen minime obtemperarent et xkboli., decreta omnibuS ubique Ecclesijs significarunt. Ae quoniam suspicabanrur uti erat
cvκ n . certe verisimile Eudoxium aulam Imperatorisad suis partibus sauenduin inducturum, atque ipsis calumniam intentaturum: statu erunt eius conatu praevertere, & Actii Lan
placent Concilii Imperatori indicare: quod & iecere, &c. J Errat tamen sui dictum est ) Dauctor , dum subdit, Legatos Synodi ad Valentem, silos ei occurrilia, cum relieto iratre rediret Constantinopolim: nam ea pinerito anno contigerunt, hae autem praesenti , tempore belli excitati inter Procopium de ipsum Valentem. Consultius itaque -- crates O Eudoxio ait 4: His rebus, Lm Ucι Ilai cet, in is no statutis Eudoxius Constantinopolis Episcopus nullo modo restagari potuit: nam bellum,quod a populo, luce Procopio, iam concitatum erat, impedimento sest, quo minus se de illis vleisceretur. Quapropter Eleusius Cynici Episcopus erat hie Ludoxio & Acacio adueriarius una cum tuis tum superiores partes adeptus, ad aliquod temporis spatiu dogma illud, quod a Macedonio eius auctore nomen inuenit quodq. tunc paulo ante in Concilio LanaPs Ceno multo euidentius omnibus patet actum suit , propugnauit . Istud Concilium camsam qui iam iuisse arbitror, cur Hellespontus test enim Lampsacus in angusto Helis au in misi sponti sinu polita tanta Maccdonianorum frequentia abundaret. Hoe quidem Comvugscir . cilium talem habitat exitum.J hucusque ipser ex quo sane & illud redditur exploratum, Praeter contestionein Antiochenam ibi profestim, additam tb dem imi b i idem S mimanis Spiritu daneti Diuinitatis ex s)ntentia Macedonij nogationem. Quae vetorum a Legatis Synodi, tum ab Eudoxio gesta esse cu Valente Imperatore SoZOmenus tradit
- - ca Omnia contigiste anno sequenti post extinctum Procopiuiti , constat. liquideli an no absque ulla temporis intermissione Valens acerrime a tyranno vexatus est, atquc ad
ultimum firme discrimen adductus. AL GArio x x Porro qui Lampsaci conuenere Episcopi,illud quoque praestitere,ut que aba psis statu darian μ ta essent,ad aliam Ecclesiarii sitae communionis Episcopos milia, ab ijsdem coiiurmaren- No. tur.Illi enim da Misis in locis hi dein tunc temporis coeuntes,ex eorum sententia qui com
198쪽
VALENTIS IMPREA uenerant Lampsaci, communi omnium consensu scripsere svnodales epistolas ad O cidentales Episcopos, deferendas per Legatos ad hoe ipsum dele s ; qui nomine
omnium omnes pariter Occidentalis Ecclesiae, ac praecipue ipsum Romanum Antistitem conuenirent, a quo & Catholicam communicationem expeterent, immo falla-cijs ad hoc compositis extorquerent. Ceterum quod ad legationis huius tempus pertinet; equidem perperam recensetur a Socrate sub Consiliatu Valentiniani de Valentis V M Vs L Μ- secundo , tertio abhinc anno . Nam si ex Synodo Lampsacena misia est legatio atque o, si, litterae scriptae, quam ipsorum astertione constat hoc anno sui isse celebratam, nec ultra M.
bimestris temporis spatium perdurasse : quonam pacto, quaeso, accidere potuit, ut Polliriennium ex Concilio Lampsaceno legatio misia sit 3 Nec est quod diei possit, aliarum nodorum, quarum mentio in libello legationis est, tempus ad triennium este dii B tum: cum constet ad illud temetis nequaquam Uberium peruenis te,sed Damasium Romanae Ecclesiae praesutile Pontificem, sequenti anno ipsi, Liberio ex hac vita subducto. Itaque vel hoc anno, vel sequenti ad summum, ante Liberi; tamen obitum, hanc
Iegationem missam Romam, atiirmare necesse est. Mirum dictu: qui Lampsaci, alijsq. in locis eiusdem factionis conuenerunt Episco- v να- cou pi, facinus excogitant temerarium atque pudendin. Cum enim complures ex illis ivM HA
qui in Concilio Lampsaceno damnassent Eudoxium; ijdem vero, quod olim in Con V' cilio Constantinopolitano eidem obsecuti iiiissent, ob eam causam suis ipsorum sedibus a Catholicis priuati essent, ut inter alios Eustathius Episcopus Sebastiae minoris A meniae, qui ob communicationem cum Eudoxio, a Concilio Melitinensi suerat sede depositus, utS.Basilius h tradit: hi, inquam, ut sedes, quibus iuste priuati erant, recipe- ώ- a. Cre possent, viam illam adinveniunt, ut simularent se esse Catholicos, fideiq. Nicarna: obseruatitissimos; libellumque offerrent Liberio Romano Pontifici , cuius auctorita- ite in suas ipsi restituerentur Ecclesias. Deliguntur ad hoc Legati, qui tum e Syn
do Lampsacena , tum ex aliis eodem tempore conuocatis, in Occidentem ad Roma num Pontificem proficiscerentur; quo coram ipso edita nomine omnium fidei confessone Catholica, tum ipsius,tum omnium Occidentalium Episcopori im communic tionem aucuparentur, necnon etiam gratiam inirent cum Imperatore Valentiniano in
Gallijs tunc in expeditione agente: quorum tanto fulti praesidio, nihil esset quod timerent Eudoxium Constantinopolitanum Episcopum, acerbissimum hostem. Quod igitur probe scirent, nullam umquam se a Romano Pontifice extorturos fi re communieationem, nisi cum Nicaenae fidei confestione: improbe illud statuunt, o D ad tempus mentiantur se esse Catholicos, rectamq. fidem asserant, quam nec si vellet posset Liberius ipse reijcero . His igitur in hunc modum dolose compositis, mela Liui icibus fraudum onusti Legati nauigant in Occidentem, delecti illi quidem. ex omni- LiaεMvM ν bus qui essent Omnium audacis mi & ad fingendum maxime prae ceteris comparati. ' M Mi M. Fuerunt hi Eustathius, Theophilus , dc Siluanus, de quibus Socrates ς : Itaque Eu- ο sinat. M. stat latum Sebastiae Episcopum, qui saepenumero abdicatus sitisset, Siluanum Tarsi v 'Cilietae, & Theophilum Castabalorum urbis Ciliciae mittunt 38 illis q. in mandatis dant, ut cum Liberio neutiquam de fide dissentiant, sed communiceiar cum Ecclesia Roma na , fidemq. Consubstantialis ratam faciant. Isti cum litteris eorum qui Seleuciae do fide distenserant, ad veterem urbem Romam se conterunt: cum Imperatore minime colloquuntur erat enim in Gallia in bello contra Sauromatas gerendo occupatus in sed E Liserio litteras inerunt. Ille eas recipere noluit: nam eos sectae Arianae fautores esse
dixit, & propterea ab Ecclesia non poste recipi, utpote qui fidem Concilij Nicaeni a Togassent. Cui illi respondent, se Poenitentia adductos, veritatem agnouisse : fidem eorum.qui Filium Patri disti milem esse docent, iampridem reiecisse: Filium in omni hus Patri similem confitori ; atque illam vocem, Similem, nihil a voce, Consubstam calis,discrepare. Quaecum dixissent, Liberius postulat ab eis, ut opinionis suae declarationem scriptis mandarent. Illi libellum ei obtulere, in quo verba in fidei 1brmula is Ne edita coiiaprehelisa tuere perscripta. Epistolas, quas pactis conuentis ab urbe Smyrna, quae est in Asia, a Pylidia, Isauria, Pamphilia re Lycia scripserunt, hoc loco ': citare, ne iiiii longus, non est consilium. Libellus autem, quem Legati cuna Eustathio . .
misit Liberio dederunt, ita se habet: Donum utari R. collego nostro Liberio, Eustathius, Titeophilus, & Siluanus ine talaria et Domino
199쪽
Domino salutem. Vt omnem occasionem insanae haereticorum confidentiae , qui E AL 3 M- clesiae Catholicae graues afferunt offensiones, omnino adimamus : Concilia Episcopin:- oo,ia rum recte de religione sentientium, quae Lampsaci, Smyrnae, alijsque varijs in locis Muri yA AM. aliquando habita suerunt, nostro approbamus consensit. Atque quo magis constet noseisaein astentiri, hanc obimus legationem ; litterasque ad tuam benignitatem, & ad omnes alios Episcopos Italiae, aliarumq. regionum ad Solem occidentem vergentium a tulimus : ex quibus planum fiet , nos fidem Catholicam tenere , seruareq. quae in sacrosancto Concilio Nicaeno, temporibus beati Constantini Imperatoris, a trecentis
decem & octo Episcopis confirmata fuerit, atque adeo inuiolata stabilisque usque ad hodiernum diem perpetuo permanserit: in qua vox, Consubstantialis, ad peruersam Arii doctrinam expugnandam, sancte riteque posita est. Nam propriarum manuum subscriptionibus plane constemur, nos non aliter atque illos Patres, quos diximus, B sentire; sed eamdem fidem cum illis & antehac serualle, de iam seruare, & ad extremum usque spiritum seruaturos esse: Arium autem, impiam eius doctrinam , discipulos, opinionis fautores, quin etiam omnem haeresim Sabellij, omnes Patropasianos, Marcioni stas,Photinianos, Marcellianos,& Pauli denique Samosateni sectatores pentiatus condemnare . Istorum doctrinae, omnibus idem cum illis sentientibus, omnibus etiam haeresibus , quae sacrosanctae fidei praedictae a sanctis Patribus pie & Catholice in urbe Nicaea expositae aduersantur, itemq. fidei formulae in Concilio Ariminensi recit tae, utpote fidei siancti Concilij Nicaeni, quam diximus, prorsus repugnanti cui qui- .dam dolo & quorumdam periurio , propter nomen urbis Nicaeae, quae est in Thracia , fraudulenter inducti, Constantinopoli subscripserunt) nominatim anathema imdicimus. C
πιε,sio m. Fides autem tum nostra, tum eorum quos supra diximus, quorumq. legationem DR Quo- obimus, est haec quidem: Credimus in Deum Patrem omnipotentem , onmium r
tum & visibilium & inuisibilium ei sectorem. Et in unum vnisenitum Deum, Dominum Iesum Christum Filium Dei, genitum ex Patre,hoc est ex substaima Patris : Deum de Deo, lumen de lumine : Deum verum de Deo vero: genitum, non factum, consu stantialem Patri, per quem omnia facta sunt, siue quae in caelo, siue quae in terra . Qui propter nos homines & propter nostram salutem descendit, &. incarnatus est, & homo factius est: palliis est, & resurrexit rertia die. Ascendit ad caelos,& venturus est rudicare vivos & mortuos. Et in Spiritumiancrum . Illis autem qui iterunt, tempus aliquando fuisse, cum non esset; aut non ante fuisse, quam natus ellet; aut ex ijs quae non sint, constare ; aut ex alia, quam ex Patris substantia, vel essentia, constare ; aut Filium I,
Dei poste conuerti & mutari; anathema indicit Catholica de Apostolica Ecclesia. J haec fuit hora plenissima Catholicae fidei confestio, cui mox adiecerunt subscriptione ijdem Legati his verbis: Ego Eustathius Episcopus urbis Sebastiae, Theophilus& Siluanus, Concilij Lampsaceni, Smyrnensis, α ceterorum Legati huic fidei nostrae declarationi manibus nostris, nostraque ipsorum voluntate subscripsimus. Quod si quis post hane
fidem a nobis expositam, aut contra nos, aut contra illo qui nos nus erunt, aliquod crimen adduxerit; cum tuae sanctuatis litteris ad Orthodoxos Episcopos, quos tua Pi
tas probauerit, veniat, Zc coram illis nobiscum de eo disceptet ι & ii quid ostensium esse constiterit, in auctorem illius vindicetur. J At non tantum ipsi subscripsere Legati, sed α suae ipsorum subscriptioni nomina quoque subiecerunt Episcoporum, a quibus missi eorum nomine legatione sungebantur: quod testantur Liberij litterae ad eoMem redditi Etae. Ac isto libello subiungit Socrates Liberius Legatos tamquam sponsione Obi rimgem, in communionem recepit, datis'. illis lirieris, dimisit. J Porro ex recitato modo libello Liberio a Legatis dato, i itis perspicue demonstratur,illum scriptum esse ante permsecutionem a Valente in ipsi,s Semiarianos atque Catholicos excitatam: siquidem nulla prorsus in ea mentio persecutionis habetur, cuius primum omnium mena initie Om tuis let. Sed iam Liberij litteras redditas ad Orientales,a Socrate descriptasthic ruciremus. Dilectis fratribus &. collegis Hypatio ', Cyrillo, Hyparchio η, Vmmo, Heroni, Elpidio. Maximo, Eusebio, Eucarpio, Heortano, Seuero , duuioni, Brettatuo, Cal licrati, Dalmatio, AEdelio, Eustachio, Ambroso, Gelonio, Pardalio, Macedonio, Paulo, Marcello, Heraclio, Alexandro, Adolio, Marciano, Stenello, Ioanni, Mac
', Charisio, Silvano, Phocino, Mimo, Mis, Celse, Euphranori, Meletio, Patricio,
200쪽
A Patricio, Seueriano, Eusebio, Eumolpio, Athanasio, Diophanto, Menodoro, Diocli, C hrys peto, Neoni, Eugenio, Eustachio , Callicrati, Arsenio, Eugenio, Martyrio, Hieracio, Leontio, Philagrio, Lucio,& omnibus in Oriente Orthodoxis Epistopis, Liberius Episcopus, Italiae,&alij Occidentis Epistopi, in Domino seniper salutem. jhaee nomina ipsi libello fidei a Legatis dato erant apposita. Vestrae litterae, fratres dilecti, lumineque fidei illultrati, de mee & concordia Eces siae per honoratissimos fratres & Episcopos Eustathium , Siluanum,& Theophilum
ad nos perlatae, nobis molinam maximeq. optatam laetitiam attulerunt. Id adeo in primis, quod vestras sententias de opiniones, tum cum mea, qui infimuS Omnium sum, tum cum aliorum Episcoporum Italiae, ceterarumque omnium regionum vetius Occidentein, lententi Sconsentire concordareque ostenderunt, atque adeo confirmarunt.
R Hane autem Catholicam & Apostolicam fidem agnostimus, quae usque a Concilio Nicaeno hactenus integra stabilisque permansit. Hanc illi ipsi Patres se habuisse confessi sunt: atque adeo mira alacritate & gaudio completi, omnia absiludae opinioni S ue stigia, Gninelq. eius quasi scintillas residias sustulerunt. Haneq. fidem non solum apud Populum concionando, verum etiam sedulo scribendo, omnibus proposuerunt. Cuius quidem exemplar his litteris neces lario subiungendum duximus, ne qua haereticis ad insidias tendendas relicta sit occasio: quam quidem nacti, deintegro faces suae maleum lentiae in Ecclesiam intentent; magnaque dissidiorum incendia ut illis in more pinsitum est) exustitent. Nam &. hoc ipsum confitentur honoratis itini fiatres nostri E stathius, Siluanus, de Theophilus: nimirum &se ipsos & vestram charitatem semper hanc fidem seruasse,&ad extremum vitae diem seruaturos esses videlicet quae fuerita C trecentis decem & octo Epistopis Orthodoxis in urbe Nicaea probata ; quaeq. & Per 'sectam complectatur veritatem ,& haereticorum multitudini Ora obturet, eorumque doctrinam penitus euertat. Neque enim tam ingens Episcoporum numerus sortuito, sed Dei nutu & voluntate ad furorem Arij comprimendum coactus est. Immo vero e
rum numero beatus A braham tot hominum millia per fidem profligauit. Quae qui, dein fides vi & nomine Consubstantialis, comprehensa, tamquam propugnaculum firmum α inexpugnabile, omnes impetus & nefarias pestiserae opinionis Arij machi,
Et quamquam nequam &steterati Ariani ess ere, ut omnes Epistopi occidentis Arimini in unum cogerentur, quo ibi vel persuasione, vel uti verius dicam Impera- m' mtoris auctoritate, illud quod erat ad summam cautionem in fidei sormula positum, aut gavisasti 'D tollerent, aut peruerse inficiarentur: nihil hac fiaudulenta molitione omnino prosecerunt. Nam omnes illi sere Epistopi, qui Arimini conuenerant, quiq. vel fallacibus inestati illecebris , vel vi compulsi , a fide tum quidem destiuerant: nunc tamen ad sanam mentem reuersi, fidei formulae ab Epistopis Arimini conuocatis editae anathema denunciarunt, & fidei Catholicae & Apostolicae Nicaeae confirmatae substri plerunt, & nobiscum iani una communicant: omnes illi, inquam, in praesentia maximo iracundiae aestu contra dogma Arij , eius q. disti pulos exardeseunt. Quam rem vestrae charitatis Legati cum explor te cognitam planeq. peripectam haberent , suae ipsorum se scriptioni vestra etiam nomina adiunxere . Ario autem & decretis Arimini contra Gdem Nicaeae stabilitam sancitis quibus item vos per verilitas blanditias in staudem inducti cum liueiurando adhibito subscripsistis anathema edixere.
E Quapropter nobis videbatur consentane aitteras ad vestram charitatem perserib re, vobis q. iusta & aequa petentibus opem serre: praesertim cum per consessionem v strorum Legatorum perspicue intelligeremus, Episcopos Orientis ad sanam sinceran . mentem reueri , cum Orthodoxis Occidentis Episcopis in fide concordare . Neque vos ignorare volumus, & blasphemias Arimini contra Filium Dei diuulgatas, iam Ca occiDEM- etiam ab his, qui tum videbantur fraudulenter & repentino impetu a veritate tamquam abrepti,anathemate damnari ,& fidei Concilii Nicaeni concordi animorum v luntate ab Omnibus assensunt esse. Quin etiam per vestras litteras omnes certiores fieri
debent, ut qui per staudem a recta fide abducti fuerint, iam tandem ex caeca haeresis caligine ad clarum diuinumque lumen libertatis Catholicae regrediantur. Qui quidem si post hoc Concilium letale pestilentis doctrinae venenum euomere volucrint, Gmnesque Arij blasphemias ex animis suis radicitus euellere, atque adeo illis anathema indicere: