장음표시 사용
281쪽
a T...d. hia. dicendum, Abrahamo, Acepsima : meminit & de magno quodam sita enim ipse Α, . eum iterum appellat Marone, necnon de Mose & Malcho, cuius res gestas S. Hier nymus prosecutus est: qui tantorum virorum fama pellectus, monasticae vitae institi tum arripiens, Syriae potius elegit solitudinem, de quo suo loco dicemus. Institutam iam de Antiochena Ecclesia persecutione Valentis exagitata ordine prosequamur
s ιυε. L,... Putarunt Socrates h atque SoZomenus ς, Valentem Antiochiae aduersus Orthod . xos furentem, ad meliorem statum mentis reuocatum esse oratione Themisti . Cete-- .s.. D. rum licet Socrates tradat habuille ea de re Themistium coram Valente orationem,SOZomenus autem ipsum eo argumento scriptum librum eidem dedicasse testetur: t
men una eadem i. proculdubio scriptio suit; sed deiideratar ipsa, d multa alia,quaeli rum temporum rebus magnam potuissent lucem Gerre: longe vero diuerta haech, Bbenda ab ea coram codem Valente dicta oratione post debellatauri Procopium, de qua superius mentio facta est. Cum autem is esset lugubris status Orthodoxorum in Oriente , ac praesertim in Syria; audita Magnus Balilius Antiochenae Ecclesiae dira iugiq. Mi-ctatione, eam scripti, est consolatus , & ad fidem acceptam a Patribus fideliter cust a risil. .sa. diendam adhortatus, epistola ad ipsam data, quae sic se habet ψ: o.. Quis dabit mihi alas instar colubae 3 et volabo ad vos, expleboq. desiderii quo ad diu, joc eou lectionis vestrae congressum asipiro. Nunc vero non solum alis destituor, sed ipQ qu OLATUR AN . que corpore,quod & longa iamdudum aegrotatione consectum & nunc continui, tri- τ ψς' ηψ- bulationibus prorsius attritum est. Quis enim usque adeo animo est adamantino, quisita plane omnis commiserationis expers & immitis, qui cum audiat, quo modo vim dique nos gemitus ac luctus,velut ex tristi quodam choro communi quadam de conso- Cna lamentatione applorante impctat , non condoleat animo , inq. terram prae luctu deflectatur, & immensis istis curis Omnino tabefiat 3 Sed poteit sanctus Deus aliquam ab immensis ac deploratis curis dare relaxationem, & a diuturnis laboribus quamdam largiri respirationem . Itaque & vos oro, ut eamdem consolationem amplectamini ac spe consolationis cum . , iii V i , iis p sentem tribulationum luctum toleremus. Sive namque peccatorum poenas et inuti Tio damus; valebunt ad hoc flagella, ut postliae iram Dei, quae imminebat, auertant . siue in certaminibus, quae pietatis gratia decertamus, per tribulationes corroboramur: i stus est is, qui nos ad tolerandos agones praemijs inuitat, ut non sinat nos tentara supra
id quod ferre possiimus; sed pro toleratis iam laboribus patientiae nobis & spei in ipsum
coronam reddat. Ne igitur ad decertandos pietatis agones delatigemur it neque per de- D sperationem, quae iam decreta sunt amittamus. Non enim vim actu fortitudinis, neque modico quodam labore constantis animi specimen datur : sed qui corda nostra prinbat, longa nos ac prorogata probatione vult iustitiae coronam adeptos demonstrare. Dum taxat constans ac fidelis eruetur animus nolier, fidei nostrae in Christum robur custodiatur immotum; & breui ac velociter veniet auxiliat , veniet & non tardabit Amplectenda enim tribulatio sit per tribulationem, spes super spem adhuc modicum, adhuc modicum. Ad istum modum alumnos suos Spiritus sianctus futurorum promissione recreare nouit: pCst tribulationes enim sequitur spes : quae vero sperantur, evicino subsequuntuo . Namietiamsi uniuersam hominum vitam quis obiecerit: breuis limum tamen est illius spatium, respectu infiniti saeculi, quod iii spe nostra r
conditum est. Eνiog. .etu is Fidem autem nos neque recentiorem ab alijs conscriptam acceptamus, neque ipsicus roni AN r. mentis nostrae fectus alijs obtrudere audemus, ne humana putentur pietatis verba: sed' qu e a cinctis Patribus edocti sumus, ea rogantibus nos annunciamus. Est itaque E clesiae nostrae a Patribus administratae etiam a sanctis Patribus, qui Nicaeae conuenere, conscripta fides: quam etsi arbitramur ore tenus di apud vos in viiii haberi ; non tamen detrectabimus, ne desidici crimine notemur ipla quoque verba litteris annotare. sunt
enim ista: Credimus in unum Deum,&αJ iesum Nicaenum symbolum Balilius int grum in eadem describat epistola,quod abi piis integrum custoditum exoptat. Quod autem Ecclesia Antiochena praeter amictionem Valentis Imperatoris alia rursum intestina amictaretur vexatione, dum Catholicae fidei prones res inter se diuiti, alij Meletio, Paulino alii adhaere cerent: idem S. Basilius, quod non leuioris negotii,
282쪽
A sed magni momenti id esset opus, ad eam rem conseiendam Magnum Athanasium lit- 3Α ivius ορ- teris ad eum scriptis rogat,ut inter utraque partem pacis sequester accedat. Sed in illud primum vehementer incumbit,ut quoniam Orientalis Ecclesia eiectione Episcoporum 48 CATHOLi- Catholicorum de cibrogatione Arianorum iam penitus videretur est e collapsa unum ἔζ ',' ' tantum doceat superelle remediu, illudq. in co repositu,si ab Occidentalibus Episcopis stibi euarentur: atque istud ipsum ut curet, enixius rogat his verbis : Olim noui E iP- 1e , secundam adinenturatam mihi rerum gerendarum cognitionem: unam sciebam acquirendi auxili j viam: quae res Eccles ijs nostris cum Oecidentalibus Episcopis conspirat de inuenit. Si namque volucrint illi, cumdem Zelum, quo contra unum& alterum qui in Occidente dili amabantur , nempe Auxentium cy -- , visi sunt, Sc pro nostraru partium incolatu soliciti demonstrare: forte fiet aliquid, quod proderit communiter omnibus. Vnde & qui rerum potiuntur, multitudinis auctoritate Permoueantur,dc populi quaquauersum illos sine contradictione sὸquantur. Quis autem ad ista perficienda prudentiam tuam excellectu vis acutius quid faciem dum i t, extendet 3 Quis ad utilium energiam etficacior 8 Quis ad considerandam iratrum necessitatem condolentis affectu magis pratalitus ξQuis uniuersis Occidenti ho- 'norabili canicie tua venerabilior3 J et paulo poli: Ad Occidentale; Episcopos mitte,qui ' T calamitateS, quibus Occupamarac premini ur, illis exponant. Instrue illos formanam si 'i Q randi,qua viantur. Eilo Samuel Ecclesijs: particeps esto amictionum laborantium po iii 'SS ' pulorum,&c.J ac poli haec res Antiochenae Ecclesiae ut solicite curet rogat his verbis: Antiochenae lane Ecclesiae status mani teste a tua pietate pendet, ut alios quidem aedifices, alios vero compescas acquietoS reddas, atque Ecclesi. e vires per unanimem C consensum restituas. Quod enim iuxta eos sui medicorum sapientis timi sitim, curandi initium ab illis sumere delacas,qui periculo: isti me laborant, nenio est qui te mellii, intelligat. Quid autem poterit totius Orbis Ecclesiis, ea quae apud Antiochiam est, i talius ellet Quam si contigerit ad concordiam redire: nihil prohibebit, quo minus viii- η v uerso corpori ,tamquam corroboratum caput anitatem suppeditet . Re vera autena fi- tou Iti τpientia tua & Euanselica sympathia urbis illius aegritudines opus habent: quae non ab haereticis lolum scissa est, sed & ab illis, qui idem sentire dicuntur, discerpitur . Ista vero componere, & in unius corporis armoniam reducere a vere illius est, qui de siccis ossibus ut ad neruos de carnem iteruna restituerentur, inetiabili virtute sita largi-
tus est. Magna vero omnino Dominus per sanctos suos operatur, &e. J haec Basilius, qui& inliis multus tu:t,alijs saepe litteris eumdem Athanasium interpellans pro infelicitii- D mos latu Urientalis Ecclesiae, potissimum Antiochenae, ut complures litterae ad cuia dem Athanasium eodem ferme argumento datae significant. . Quonam modo autem ipse Athanasius,opem laturus Basilio& EcclesiaeἰOrientali, Petrum Alexandrina Eccle-is.., . . . si ministrum ad ipsum legarit, de de legatione ab eo ad Occidentales misi a dicemus
Quod rutilini ad Athanasium spectat: et si ut dictu est & ipsie in sua Ecclesia absque
vexatione quiete agere permissus suit : Ecclesiae tamen sibi subiectae a Praefectis earum prouinci viri nonnihil vexatae sunt; & inter alias Ecclesia Libyae a quo Lam Praesecto Cappadoce , homine moribus deprauato , licet fide Catholico . labeiactata est: quem in deteriora prolabentem , nec mores emendare curantem sanctus Athanalius sententia excommunicationis perculit 3 scripsit'. ex more publicas litteras , quibus Aru N MOT lignificaretur, ne qui excommunicatus ab ipso elbet, ab alio usquam Episcopo recipe- eii. retur. Pervenerunt eaedem litterae in Cappadociam, quo idem reuersurus crat : quas cum in primis Balilius uniuersae illius prouinciae metropolitanus Episcopus accepit let, in nefarium hominem aeque ae Athanalius ipse commotus, eumdem a Fidelium consortio penitus declarauit extorrem, deq. his sie a se gestis eumdem ianctum Athanasium reddidit certiorem, perbrevi ad eum eiusmodi epistola scriptata, ς:Incidi in sanctitatis tuae litteras, in quibus aduersus Libyae Praefectum, virum infamem, ingemuisti. Deploramus quidem patriam nostram, quod talium malorum S: 'A ira mater est ac nutrix. Deploramus vero & Libyam nostrae proxima,quod malorum iam Tolei: strorum particeps facta, ferinisq. viri huius moribus tradita est, qui a pueritia crudeli- ς ΜΜ M
pati pariter & lasciuiae assueuit. Hoc scilicet erat, quod sapientet dixit 4 Melesiastes: --y μ' Vae tibi terra, cuius Rex est puer, d cuius principes mane comedunt & in ipso merid e 4 LANU, ις. lasciuiunt
283쪽
lasciuiunt, post alienos thoros plusquam irrationales bestiae insanientes. Itaque illum
quidem stasella manent apud iustum Iudicem ad eamdem mensuram commensurata , iuxta quam ipse iam antea sanctos Dei amigere praesumpsit. Innotuit autem id& Ecese- si ae nostrae eae litteris pietatis tuae:atque auertandum & execrabilem illum auersabuntur ν os ' omnes, ita ut nec ignis, nec aquae, nec tecti communionem cum illo sint habituri: siqui- μμ η μ' prodest, ut violenti isti tyranni communi & unanimi iudicio condemnentur. Sussi ciet autem ipsi damnationis titulus, & ipse sententiae, quibus undique ab omnibus condemnabitur . Neque enim omittemus, quo minus condemnationem istam omnibus ipsius & familiaribus 5: amicis atque aduenis ostendamus. Quod si vero non statim illam istae reprehensiones, quemadmodum & Pharaonem,permovebunt: attamen pinstremam aliquando &grauem illi ac tristem retributionem afferet. Jhactenus Baiis Pasad Athanasium: quae hic descripsisse voluimus ad excommunicationis censuram etiam sin prouinciarum Praesectos ab Episcopis exerceri λlitam in Ecclesia insinuandam. Dereliquis autem Basilij rebus cum Athanalio gestis agetur anno sequenti. Hoc eodem anno, quo venit Valens Imperator Antiochiam, ipsius tertio Consulatu, v,Lrus xxx. praesectura Praetorii Modesto administrante, dirae sunt habitae quaestiones de compluri- , . . bis, bu , qui de vita ipsius Impcratoris consuluissent magos, aruspices, vel alios,qui malis a
a A,nisi .a. δει. tib sutura praenoscere profitebantur ι de quibus omnibus Ammianus pluribus agit: ρ- cuius quoque assertione colligitur, eadem noc ipso anno agi coepta, nimirum cum,Vt
ait, praelecturam Praetorij Modestus administraret, ad quem codem munere iungentem extat valentis rescriptum ipsis tertium Consule hoc anno datum b, necnon ς aliud aduersus maleficos quod ad hanc rem de qua agitur, pertinet his verbis: Cesset math maticorum tractatus. Nam si quis publice aut priuatim, in die noctuque deprehensus C suerit in cohibito errore vel fari, capitali sententia seriatur. JQuinam autem fuerint, qui pertaesi Valentis Imperij, curiose de suturo scrutarenturas Eom. Imperatore, SOZomenuS narrat, cum ait 4: Eo quidem tempore omnes prope philos
' phi Gentiles extincti sunt:idq. hac de causi. Nonnulli eorti qui alijs in plutosophia prae-νuitio O HI stare putabantur, incrementum religionis Christianae aegre admodum ferentes, intuere..e c iis 2 consilium de praenoscendo, quis esset Valenti in Imperio successiiuus. Qua de re cumpi M vALLκ- omnia omnis generis diuinandi genera experti suissent: ad extremum tripodem ligno 7 μ um e lauro labricati , inuocationes daemonum & verba execrabilia pro more suo usurparunt: adeo ut ex coni anctione singularum litterarum per tripodis machinam de
diuinationem significatarum, futuri nomen extaret Imperatoris . Philosephi igitur cum Theodorum virum inter satellites Imperatoris insignem illum quidem & illi Dstrem, sed Gentilem, Imperatorem fieri avide expeterent, utque ordo litterarum vicque ad D, huius nomini conueniret, in fraudem inducti sunt, dum hac coniectura nixi , Theodorum Imperio potiturum expectarent. Quo illorum conatu indicato, Imperator extra modum ira exardescere coepit, quasi saluti suae insidias com parassent. Quam ob causam tum Theodorus, tum tripodis opifices comprehensi sunt, man- uetitio .s datumq. ut ille igni, hi autem gladio necarentur. Pari ratione omnes illustriores in xx Noviria toto Imperio philosbphi eadem ipsa de causa extincti. Quin etiam cum Imperatoris νὴ ΠΤ ira nullo modo comprimi possiet; etiam in eos qui philosi,phi non erant, sed illorum dumtaxat vestitu utebantur, inuidiae flamma peruatit: sic ut qui alias artes profitebantur , neque crocotis, neque Pallijs philolisphorum se induere vellent, idq. ob perici ii metum, ne viderentur ex eorum numero esse, qui vaticinia illa & ritus ad tripodem Eperegissent. Istam quidem implacabilem Imperatoris iram, atque adeo crudelitatem, addo etiam philosephorum temerarium facinus, philos his indignum de imprudentem conatum a bene sanis hominibus arbitror merito damnandum. Nam cum hac inscitia Valens impulsus animum induxisset eum interficere, qui esset sibi in Imperio successsurus, neque vitae illorum qui diuinatione ea de re usi fuissent, ii iij iiij tu que cius de quo diuinassent, Pepercit quin etiam, ut ferunt, neque eorum quidem s icios εM qui tum eodem nomine, si modo illustres essent, appellabantur, vel laliena simile no- ppy μη men hibebant, cuius primae litterae a G, usque ad D, eaedem essent. Porro philos , phorum huc procellit amentia, uti crederent in sua situm potestate, ut tum Imperat rem e medio tollerent, tum denuo excitarent.J haec& alia de philos horum Gentilium stultitia asteri Sozomenus: qui aegre serentes Christianum hominem Romano Imp
284쪽
ςU ό 'VI Ecclesiastici. P ΛΜ ASI PAR 6 VALENTINIANI
-- - - VALENTIS IMPR . Λ tio diutius dominari, adhuc maerentes Iulianum cito extinctum, histe magiae memetis
de venturo consulebant Imperatore,auidiu. ex elementis illis patefactam nomen The doci illius acceperunt. utpote Ethnici laominis , quelia tamen moribus probe compositum Ammianus describit , cum ai t: Visus est at iis excellere Theodorus necundum i liter si M. Notarios adeptus iam gradum: et erat revera ita, ut opinati sunt. Namque antiquitus esuo genere in Galliis natus, & liberaliter educatus a primis pueritiae rudimentis, mo-dema, prudentia, humanitate, gratia, litteris ornatissimus semper ossicio locoq. quem retinebat, superior videbatur, altis immitibusque iuxta acceptus . soluiq. pene omnium erat , cuius linguam non inirenem , sed dis iciemeni quae loqueretur, nζllius claudebat periculi metus . J haec de eo Ammianus, quem Constantinopoli accersitum, ut ait, quaestionibus Imperator subiecit. ab Addit ad haec de resiquis Socrates h: Itaque omnes qui erant Theodori , vel Theod M. sal, vel I heoduli nomine, vel alijs consimilibus nominibus appellati,Valens interscit:
in quorum numero sust I heodosiolus vir nobilis ex genere tricio; qui ab Hispania zia
ad Valentem adductus, morte mulctatus est. Multi igitur prae metu incorum animis με iniecto sua commutauerunt nomina; de quae parentes illis in lucem editis imposuerant, tamquam plena periculi denegarunt.J haec ipse . his adijciendam putamus, i S. Ioannes Chrysostomus de nece alterius Theodori affert historiam sub eodem Valente, e dem, ut Putatur, causa, periclitantis. Existimari quidem posset, hunc unum eumdemq.el Ie cum illo, cuius Ammianus V tragoediam narrat, nisi quod ille ab ipso dictus Gallus, -- luc vero Siculus nominatur. Ait igitur Chrysostoinus di 'ri. . Reuocabo autem tibi in memoriam Theodorum illum Siculum fortasse audisti, C. erat enim in primis notus & celebris.) Hic & pulchritudine & magnitudine corporis & ozoxiaucmritate apud Imperatorem Omnibus praestans, qui ea poterat, qu.e interiorum fa- ς M miliarium nemo, prosiperam illam sortunam non moderate tulit: sed inlidiatus Imperatori ac deprehensis, ipse quidem valde miserabiliter Obtruncatus est: ipsius autem uxor neque educatione, neque genere, neque ulla alia re nobilitati tu e concedens, omnibus repente rebus suis spoliat c libertate amissa, cubicularijs anciliis adnumerata, ac nulla non ancilla miseriorem ac magis lacrymabilem vitam agere coacta est, hoc uno ceteris antecellens, quini propter incomparabilem calamitatis magnitudinem, lacrymas eorum omnium, qua ipsam aspicerent, eliciebat. Fertur etia in Artemisia viro valbe aro nupta, quoniam de ille tyrannidem assectauit, in eamdem incidisse pati perto tem, ac praeterea Oculis esse capta: nam magnitudo aegritudinis de lacrymarum multi-
D tudo Iuniina tinxit. At nunc quidem hominibus eget, qui deducant, & ad alieo portas adducant, ut hoc modo necessarium sibi victum comparare queat. J ista Gliry-1oltomus adolescens Anci lienus ibidem agens , ubi haec omnia tractabamur . At quod ait dictos clarissimos viros ob affectatam tyrannidem extinctos esse; haec idcirco, quod qui eos neci traderent Iudices ut ex Ammiano colligiturὶ hanc de damnatione tinsulorum causam iustam apparentem praetexerent. Subdit idem ibi Chtysostomus de aptius Valentis Imperatoris miserando interitu, de quo opportunius suo loco agendutuerit. At Tosimus quoque,dum de Theodoro agit, assectatum ab eo Imperium tradit,
ac malis artibus conquisitum, licet cum Ammianus excuset.
Nominat idem Tosimus celebriores philosophos tum iussit Valentis occidi iusibs, risi DΠλ- cum ait -: Primus ex nobilibus philosophis interfectus est Maximus, de post illitori uim 'M β ς , la Hilarius,qui ambiguum quoddam oraculum clarius tuisset interpretatus: LEurΕ1ectandum hunc Simonides, & Patricius Lydus, dc Andronicus e Caria: qui omnes ad Iuminum doctrinae fastigium peruenerant , dc potius inuidia, quam iusto iudicio damnati tuerunt. J haec Tosimus: at neutiquam cum his Themistius comprehensias est, v
Pote vere philoibphus & ab omni magiae studio procul abhorrens.Porro quod spectat ad
N imum illum olim Iuliani in magia magistrum, ista de eo Ammianus : Neque ita f -- muliopoli, Maximus ille philosephus, vir ingenti nomine doctrinarum, cuius ex ube rimis sermonibus ad scientiam copiosus Iulianus extitit Imperator, oraculi supradicli Los Druus Veritabatidiue iustinulatus, seque comperis Ie assensus, sed reticenda professionis conli '
deratione non est udisse, verum ultro praedixisse consultores ipsos cippliciis poenalibus Perituros: Ephesum ad genuinam patriam ductus, ibiq. capite truncatus, sensit , d sente Periculo postremo, quaesitoris iniquitatem omnibus ede criminibus grauiorem.J
285쪽
sic ipse. Fuisse autem, qui de Maximo habuit quaestionem, Festum, tradit , qui & pluribili eiusdem Maximi necem prosecutus est .
Iudicem, Eunapi Qui igitur eadem
diuinandi arte summam apud Iulianum ut diximus gratiam fuerat consecutus, cum iam illi de eius Imperio esset vaticinatus , iusto Dei iudicio eadem ex causa sibi ultimum ilipplicium comparauit. hic ergo vanissimi hominis finis fuit, quem aliqui
errore ducti nominarunt Tyrium, cum Ephesius dictus fuerit ,origine vero Smurneus, eius i. germani Nymphidianus item Smyrnae oriundus & Claudianus, quorum E D-0.--. naPNS' meminit. Porro Maximus ille Tyrius Platonicus, cuius extant conciones, sub thii A. Commodo vixit, ut de eo testatur Suidas . De Maximo autem alio Cynico AEgyptio suo loco dicemus. Cum igitur de his Ammianus agit, magnam factam inquisitionem refert vetitarum Dixi M GiAε artium codicum, quorum reperiendorum causa fuerint cuiusque serme domus pene- B tralia accurate quaelita: eosdemq. inuentos publice combustos tradit, cum ait ς: D inde congesti innumeri codices,& acerui voluminum multi sub conspectu Iudicum concremati sunt, ex domibus eruti varijs ut illiciti, ad leniendam caesorum inuidiam. Ja Ch 1 D . ita Ammianus. Haec illa plane tempora, quorum meminit Chrysostomus ψ , cu inquir: Ante annos decem capti sunt nonnulli tyrannidem appetentes, cuius rei vos etia mem ni Ise arbitror. Fuit inter eos quidam dignitate ac principatu praeditus: qui cum dam natus capite ad supplicium duceretur, populus motus misericordia uniuersus Praetorem adiit: et deprecandi communi opera eisicere potuit, ut reus ille venia nulla dignus liberaretur ab ira Imperatoris.Jhaec ipse. fortas te hic ille Sallustius quem damnatum ch. - . M. Pite & liberatu, vel potius que filia Alypij, Ammianus tradit.Tunc plane & illud a 'ν cidit, ut complures, ne apud se eiusmodi codices reperirentur, eos igni confestim tradi- Cderint, vel in proximum fluentem coniecerant: cuius rei causa ICanne, Chrysost musiam periclitatus ellet, nisi diuino quodam praesidio quod ipse testatur) fuisset adiutus. Porro rem gestam se ipse refert i: Mota est olim, me adhuc adolescentulo, magna tyrannorum hostilitas: militibus etiam foris extra ciuitatem ad insidias positis, forte fortuito libellos quaerebant in imici usis latorios & magicos . Et qui scripserat librum, nondum periectum in flumen abiec rata & captus, cum postularetur ab eo, reddere non poterat, sed ducebatui per totam suo DisC i ciuitatem Vinctus: ct cum ita accusaretur , dedit poenam . Tunc ergo ad martyris .i et lati c. AEdem proficisci volens, transibam per hortos iuxta fumen cum alio quodam . Ille au-τνα tem viso libro, qui in superficie fluebat: primum quidem putabat linteum esse: pr pior autem facius, agnouit esse librum , di descenden, recepit. Fgo autem contemn Dbam , ut de communi inuento,& ridebam. Sed videamus, inquit, quidnam hoc sit. Reuoluit partem paginae, & inuenit scripta n agica . Accidit autem eodem tempore, militem transite: qui hoc animaduertens abijt,& timere nos fecit. Quis enim credidisset, quod e flumine sumptum sustulissemus; cum omnes tunc,etiam qui non suspecti essent,detinerentur et abi jcere non audebamus, ne videremur : idem erat periculum,s scinderemus. Concessit igitur Deus,& abiecimus,& postea a periculis liberati sumus.Jhactenus Chosostomus, ista recolenS, tamquam maximum a Deo tunc beneficium consecutus, ex quibus cum ceteris leuioris quoque suspicionis reis postulatis iudicio poenam capitis exoluisset ,si cum libro illo deprehensus fuisset. Agebat autem hoc tempore C hrysostomus suae aetatis annum decimum sextum, secundum rationem superius initam cum de matre ipsius actum est. EIn Occidente quoque ab anno superiori dirae a tari coeptae sunt quaestiones ad- Midiei, ita uersit 5 eiusmodi delinquente , qui curiosis per dὶ uinationem scient ijs operam da- et ii xsi i s rent: adeo ut ipsis eXOrdio in Senatorias quoque personas exhibitae fuerint ungulae. fidiculae, & alia pCenarum genera , quae licet seruilibus tantum personis ex prisciscio ura. legibus consueui sient admoueri, per Constantium Stamen odio magiae sui dictum est x. . I in quosque etiam nobiles fuerunt relaxata. Quamobrem inquit Ammianus li) ne tot ha---.M. malis dissimulatis, Paulaim q. serpentibus, acerui crescerent aerumnarum mobilitatis με decreto Legati mittuntur, Ro- sitiret, Praetextatus ex Vrbi Praefecto, & ex Vicario Venustus, & ex Consillari Mineruius, oraturi ne delictis supplicia sint grandiora, neve Senator quisquam inusitato & illicito more tormentis exponeretur. Qui cum intrinmissi ad consistorium haec desertant: negantem Valentinianum se id statuisse, α -- lumnias
286쪽
A lumnias perpeti clamitantem, moderate redarguit Quaestor Eupraxius, J Rescripsit tunc Valentinianus ad Praelectum Vrbis Olybrium his Vesbi,
Nallus omnino ob fidiculas perferendas, inconsultis ae nesicientibus nobis, vel mili- - tiae auctaramento, vel generis aut dignitatis desentione nudetur : excepta tamen m tellatis causa, in qua sola omnibus aequa glutio est. Hi quoque citra consultationis modum sit iterantur quaestioni, qui euidentibus argumentis si scriptiones nostras fit xille prodentur: qua in re ne Palatini quidem nominis assumptionem huius este v lumus quaeltionis exortem J h. ec, ut dictum est , anno stiperiori. Ceterum eiusmodi quaestiones de magis & maleticis agitata: siunt usque ierme ad eiusdem Imperatoris obitam, prout apparet ex ipsius rescriptis eadem ex causa datis, de quibus anno sequen
B . littere Iero Athanaricus G ultorum, memor quae quantave triennali bello a
Valente Chri ibano Imperatore palliis esset; quod non liceret, pacis icta legibus p - Aru s Dei hibentibus , Vci potius quod haud tantum virium penes se este sentiret iiii radendi η'M GOTH. Romanum Imperium , Christianos apud se agentes ipse Ethnicus persequi ca pit,nec destitit, quousque publica expeditione,transiuistb Istro ipsum Valentem aggredi cst. Quod autem ad tempus inchoatae eiusmodi pers cutionis spectat: istud ipsum sanctus. Hieronymus profitetur, qui cum anno siexto Valentis Imperatoris id factum recens)at, plane ad hunc ipsum annum septimum reserendum est: ipse enim sequenti anno acre tione Valentis, quo primus absoluitur annus & secundus incipit, eiusdem Imperat ris annos aggreditar numerare. Hic igitur primus eiusmodi persecutionis annus iure statuitur, de qua ita Hieronymus Atlaanaricus in Christianos persecutione commota, ,-c plurimos interficit,&de propriis sedibus in Romanum solu expellit.J hac ipse.Rursum vero eamdem persecutionen i cixptam cile hoc amio, inde etiam deducitur argumentit, quod cum S. Epiphanius testetur se commentarium illum aduersus haereses scribere anno undecimo Valentiniani atque Valentis Imperatorum ad ipso exordio libri primiammians; ruriumq cum agit de Audianis haereticis, tradat monachos Gothos persecutionem Passos a Rege Gothorum, iam quatuor ante annos, ex quo illa scribebat : ' hac ratione dicendum est, ivsos expulsos e Gotitia iitisse anno septimo eorumdem Imperatorum. At de monachis illis inierius. Sed & Orosii de sura eorum haec amplius: Athanaricus Rex Gothorum Christianos in gente sua crudelis time perlaeu- tus, plurimos barbarorum ob fidem interiectos ad coronam martyrii sublimai t.Quorum tamen plurimi ad Romanum solum non trepidi velut ad hostes, s ed certi quod ad D tratres, pro Christi contes sione fugerant.J ita Orosius. Contagit autem haec persecuti inantequam dein Gothi Arianae haeresis labe conspergerentur; adeo ut qui apud eos passi sunt, Catholici omnes habiti fuerint: quod quidem S. Augustinus testatur his verbis : Rex Gothorum in ipsa Gothia persecutus est I ' o G Christianos crudelitate mirabili; cum ibi non essent nisi Catholici , quorum plurimi martyrio coronati sunt: sicut a quibusdam fratribus, qui tunc illic pueri fuerant, & Rτ
se vidisse incunctanter recordabantur , audiuimus. J hucusque Augustini verba, cui II: II
agis auentiendum uire quis dixerit rein adeo certa fide testatam reddenti, ouodo viii A. c/τη his temporibus vicinior fuerit, quam Sodomeno eos haeresi Ariana labefactatos at- isi anti. At rem maximi ponderis, quod de fide Catholica martyrum sit commver ν. ita, accuratius pervestigemus: atque in primis quid de his post Socratem S ipse Soz s i E mentis habeat , in medrum adducamus; omissi, ijs, quae de sede antiqua Gothorum α eorum e limitibus egressione ab ipsi descripta simi, utpote re omnibus ferme nota, ac multorum scriptorum chartis memoriae commendata. inod vero ad persecutionem, de qua agitur,pertinet: in eo in primis erroris arguitur ΣOZOment , dum ait, ante persecutionem a Gothis motam, concessiim esse ipsis QRO v ab Imperatore,agente ad hoc legationem apud eum Vulphiti ipsorum Episcopo,Thra clam habitare: quod quidem falsum omnino esse, Ammianii' auctoritate convincitur , hcuius sentcntia liquet, Valentem Imperatorem, cum eos proelio pertentauit, Istrum lcmper fluvium Pertransisse, quod scilicet illi regiones trans fumqn positas in i rentis. I ransitus autem eorum in Thraciam postea contigit, ut dicemus . Sed au-oeamus quid ipse Sogomenus dicat de cassione concitatae ab Athanarico in Christia. nos periecutionis . ait enim /: a Soz- .
287쪽
Haud adeo diu post , seditione intestina inter ipsos Gothos constata, bipartito diui- AHMAMM- ses eta: atque alteri tactioni Attianaricum M,Phritigernem alteri praefuisse dicunt. Proelio igitur inter eos commissis, Phritigernem, re male gesta,auxilium a Romanis pelijsse. Atlislaticum Quod cum et Imperator Valens concessisset; & milites Romanos, qui erant in Thracia, ei subsidio venire permisistat, proelio redintegrato, victoriam consecutos esse,& Ath naricum suo exercitu in fugam vertisse. Atque quo gratiam Valenti referret,&se ei in omnibus rebus amicissimum re confirmaret, se eius de fide & religione s)ntentiae addixisse, persuasis teque barbaris sibi subiectis, ut eadem sentirent. At vero non istam Qtum causam fuisse puto, cur uniuersa Gothorum gens ad hoc tempus Que Arianis
adiuncta sit : sed quod Vulptulas eorum Epistopus, licet initio ab Ecclesia Catholica nihil dissentiret; tamen post, regnante Constantio, per institiam una cum Eud xio& Acacio, utpote ex Episcoporum numero, qui in Concilio Nicaeno conuenerant, BConcilio Constantinopoli habito interluit. J At hic quoque magnopere hallucinatus est Sozomeniis, dum ait Acacium & Eudoxium Nicaeno intersuille Concilio: neuter enim
illorum praesens fuit, sed ipserum praedecessores Antistites. Sed pergit ipse: Qui simul
ut eo venit, dicitur, cum principes secta Arianae cum ipB de religione disseruissent, essentq. polliciti legationem ei apud Imperatorem ex sententia constetam Gre, si m do ipsbrum opinioni se vellet addicere, vel neces litate compulsus, vel quod eamdem de Deo opinionem meliorem iudicaret, communioni Arianorum se addixisse, α totam suam gentem ab Ecclesia Catholica separasse.J l e ipse. At quam hic sibi aduersetur auctor, considera. Si enim ut ait iam a tempore Con- coetui Qv-- stantii Imperatoris in Concilio illo Constatinopolitano post Seleuci ense mox celebratociis hi, k Vul Philas una cta suis omnibus Gothis desicivit a fide Catholica, atque Arianis in limit: Gm uriA s o. quid intercessiste ait postea cum Valente Phritigernis promissionem, se una cum suis λ μ η eamdem,quam ipse Imperator coleret, Arianam Perfidiam lectaturum,quasi pergra tum Oblatum munus offerret pro gratiarum actione de impertita sibi aduersus Athonari cum Ope λ Si enim ex eius assertione, iam temporibus Constanti j Gothi Ariani facti erant: quid ultra Phritigernes ea pollicitaturus erat ρ Certe quidem usque in hanc diem Gothos perseuerasse Catholicos eos vero qui sub Phritigernis ditione erant, ex conditione icti s deris cum Valente Imperatore,mutatos in Arianos,testatur Orosius , necnon Theodoretus,qui assirmat etiam id fiatium sub Valente Imperatore, Eudoxio id suadente ipsi Valenti ; decePtosque ab eo tradit Gothos, quod falso iactaret, nullam inter utramque sectam disterentiam intercessiisse,sed verbalem potius inter Catholicos&Arianos controuersiam illam extitisse. sicque nihil dubi j remanet,Gothos antehac D fuisse Catholicos , subditos vero Phritigerni hoc anno cum ipQ deuiare coepisse. Sed
quid post haec Sozomenus ρGothi, inquit, ab eo doctore, nempe Vulphila, ad pietatem & veru Dei cultum amplectendu instituti, & per eu ad mansuetiores mores traducti, in omnibus rebus facile eius consilio paruere: pro certo persuasi, nihil ab eo vel dici improbe vel fieri, sed omnia ad utilitatem eorum,qui ardenti pietatis studio flagrabant,transgi.Quin etiam maximum dedit suae virtutis specimen, infinita pericula pro religione Christiana tum subeundo, cum ijdem ipsi barbari Gothi, quos diximus, adhuc religionem Gentilium coluerunt.JSed& hic siste gradum, lector, ne errantem inconsulto sequens, in eamdem errori SQ am inducaris. His omnibus nihil aliud author videtur asserere, nisi Vulphilam primum auctorem fuisse, qui Gothos ex Gentilibus reddidit Christianos. At res Goth Erum parum compertas habuit, ignorans nimirum iam temporibus Constantini M Di Gothos fuisse Christianos, ipsbrumq. Episeopum Theophilum nomine interfuisse atque subseripsisse Nicaeno Magno Concilio, prout index Episcoporum eidem subscriptorum fatis aperte significat. Sed auctor haec addit: Primus praeterea suit, qui litteras apud eos inuenerit, litterasq. sacras in patrium sermonem conuerterit. Quare quod barbari prope Istrum omnino sectam Arianam sequebantur, haec quidem causa fuit. Per idem tempus magnus numerus eorum, qui Phritigerni parebant, propter Christum martyrio e medio sublati sunt. Nam Ath naricus, cum Vulphilas multos eius ditioni subiectos ad religionem Christi deduxisset, iniquo animo ferens, perinde quasi avita di patria religio innovata suisset , eorum complures multis ac varijs mulctauit supplicijs: quorum pars in iudicium adducta.
288쪽
VALENTIS IMPP. I. cum viriliter & magno animo fidem Christi defendisset , interfecta est 3 pars, nulla
pro se habita ratione, trucidata. Siquidem sertur, eos quibus huius rei conficiendae negotium Athanaricus imp suerat, statuam quamdam in curru collocatam per singula Christianorum tabernacula circumduxiste , tullissim. ut eam adorarent , eiq. hostias immolarenta . Quod cum facere recusassent Christiani , tabernacula cum ipsis hominibus incendio con-Q mpsiste. Porro aliam cladem hac multo miserabiliorem eodem tempore quoque accidisse accepi. Nam multi tum viri, tum mulieres , quarum aliae pueros secum adduxerant, aliae infantes recens natos & adhuc sugentes ubera , violentiae eorum
qui ipsos ad sacrificandum impellebant, succumbentes, ad tabernaculum ecclesiae, qui ibi fuit , profugerunt: qui omnes, tabernaculo illo a Gentilibus incensis, pariter extincti sunto . Non longo tempore post Gothi ad mutuam fuere inter ipsos concordiam adducti: qui imientia elati, Thraces grauibus affecere incommodis. Jlhaec Sozomenus : cuius sententia illud assirmari videtur , quotquot apud Athan, ricum martyrio vita sancti sunt , quod essent subditi Phritigerni iam Ariana labe infecto, ut paulo ante dixit, suille eorum pariter Arianos : ac proinde ipsos eius
assertione ex errore deducta, ex nece consecutos esse impietatis supplicium, non autem adeptos coronam martyrij.
Sed videas nimia quadam oscitantia, sicut in alijs nuper consutatis, ita in his at ctorem minime sibi constare, suisq. ipsius scriptis perualide consulari. Etenim quonam pacto, rogo, Athanaricus Christianos subditos Phritigerni, eo modo, ut ait, male as. 1ecit, si ipse in proelio posteriores retulit & in fugam conuersus est 3 Phritigernes Axi uianτκt vero ut victor, non solum non amiserit sibi subditos, sed quod accidit proelio vi centibus in aduersariae partis homines sibi subieceri Cum igitur tum iptius S M- Foetvr zomeni, tum etiam Socratis assertione satis liqueat, Arianam iidem ingratiam Va- lentis illos tantum Gothos amplexatos esse , qui Phritigerni subditi erant ; cumq. α hos nequaquam deuenisse constet in manuS Athanarici, qui potius litorum nonnullos amisit: dicere opus est, Athanaricum sibi subditos tantum vexare voluist .
Quamobrem cum recitata a Sozomeno omni ex parte, ut vidimus, fide corruant sarque despicienda sunt: quae etsi consisterent, praeponenda tamen illis esset Augustini sententia , ut longe masis probatae fidei auctoris, id in primis ex cothorum sentili, qui ea spectauit, testantis : cum prauertim eidem suffragentur antiquae tabulae Ecclesiasticae tam Graecorum, quam Latinorum, in quibus aeque ac ceteri sametissimi martyres, Gothi illi ab Athanarico fidei causa cili, adscripti leguntur, publiceq. statis diebus in Ecclesia recitantur , ut Saba atque Nicetas, de quibus sit a linco dicturi simus: perseuerasse enim elusinodi persecutionem triennio, ea quae narranda sunt inserius declarabunt. Ad hos alludens Cyrillus ' Hierosolymitanus, qui & hoc florebat tempore,ait: a G. M. Perta , Gothi, & omnes gentes testantur morientes pro illo , quem corporis oculis 'non viderunt. J haec ipse, haud dubium Catholicos citans fidei testes . Scimus &finctum Epiphanium , qui ut diximus ) anno quarto post indictam a Rege G
thorum persecutionem Panarium situm scribebat , cum agit de Audianis haereticis, praeter Gothos illos , quos Audaeus in monachos conuertist et , ceteros omneS C
tholicae pietatis suisse cultores atamare; nec quod Ariani fuerint, vel in suspicionem venisse visum esse. Sed quid ipse dicat de Audianis, audiamus : Sustinuit. inquith, b-b- ipse Audaeus senex exilium , ad Scythiae partes a Rege relegatus, eo quod rebel- Ies faceret populos : nam ab Episcopis ad Regem delatus est . Illic enim anno- d. rum tempore haud scio dicere quanto ) commoratus est, ulterius progressus, α M s. ad intima Gothiae , multos Gothorum in fide instruxi O . Ab ipsis sane etiam in
nasteria in eadem Gothia facta siunt, de vitae conuersatio instituta , virginitasque , atque exercitatio Pietatis non vulgaris . Est enim re vera hic ordo in valde admiranda conuersatione,& omnia in ipsorum monasterijs recte se habent, exceptis his contentionibus tum euariati Paschatis, tum peculiaris pertinaciae in exponendo id quod est secundum imaginem, nempe Andropomorphitem Iacere Deum . Ceterum quod grauissimum ac horrendissimum est, non iaciunt preces cum aliquo, etiam si probatus Annal. Ecel. Tom. 4. Z videatur,
289쪽
videatur, & nihil habeat quod accusari mereatur, neque scortationis reprehensionem, Aaut adulterij, aut avaritiae, sed quod talis in Ecclesia conuersatu . Atque hoc horre dum est, quod immutant nomen Christianorum a sancta Ecclesia impositum, quae non habet addititium nonacn, sed solum Christi; & quod Christiam, Audiani voca tur, assentiunturq. in constitutioncm humanae naturae, cuius ratio ab ipsis exigitur,
etiam si vitae sinceritate de iustitia is ordo sit ornatus . Multi porro & post illius obitum luerunt cum ipsis, de post ipsum ordinis ipsivis Episcopi: Vranius quidem Mesopotamiae, scd & e Gothia habuit aliquos, ipse'. co stituit Episcopos: iuit & Siluanus, & alij quidam, quorum aliqui a vita decellerunt, praesertim Vranius, qui ex medio istorum gloriosus erat. Verum post Obitum horum pibrum Episeoporum Vranij & Siluani, qui ex Gothia originem trahebat, plerique dissipati sunt, dc valde imminuta est horu congregatio & in partibus Chalcidis ad A, B tiochiam sitae, & in partibus Euphratis. Nam e Gothia plerique iligati sunt non solum ex illis sed etiam nostri illic Chri stiani, persecutione magna instante sub Rege Gentili. qui valde malus suit de Romanis uitellus, eo quod Romani Reges essent Christiani: ita ut tota gens Christianorum ab illis partibus sugata sit, ne retiaret radix sapientiae, neque planta fidei. At tametsi videantur omnes esse fugati, omnino sunt illie Fideles homines: non enim possibile est fidei fontem deficere. Multi igitur ipsorum Audianorum, ubi discesserunt a Gothia de nostris partibus, hac delati cohabitant a tempore hoc annorum quatuor.J haec Epiphanius, de Arianis nullam penitus habens menti nem, sed tantum Gothorum Audianorum, dc eorum qui Christiani ut est et lent, nempe orthodoxae communioniS. Ceterum haud posthac collapsa reperitur illa Gothorum atque aliarum Borealium C prouinciarum Ecclesia: quin egregie exculta est a sanctis timo viro Niceta eorum Episcopo, de quo meminit S. Paulinus ; qui cum&ipse pariter laoc eodem claruerit 1 culo , minime potuit quae seriptis edidit ignoralle, dum eiusdem Nicetae aduenientis Nolam ad S. Felicem martyrem in patriam reditam fatalium cecinit carmine, ecinter alia haec habeo: Te puram dicis plaga tota Portae, os fatus Scytha miti Iur,
Pectora ponit . D Getae currunt cr uterque Dacus, D
De lupis hoc est vitulos creare, D Lui iunctum palea leonem
Pandere paruis. J et paulo post:
Barbara dsunt resinare Chra Ium Corde Romano, placidamq. eaui, uere pacem. J nPorro quod de Getis ait, de Gothis esse intelligendum , S. Hieronymus in Quaestimilibus Hebraicis persuadet, dum tradit omnes eruditos per Getas intellexisse G thos. Meminit alibi idem S. Hieronymus h de Gothis simul cum alijs Christiana religione philosophantibus. Quod autem ad Niceram spectat: diuersus esse Niceta rii lini ab illo eiusdem nominis martyre , qui hac persecutione durante, tempore tamen imperi j Gratiani, martyrio coronatus est, intelligi ex eo potest, quod ea a Paulino conscripta , post Gratiant Imperium contigisse videantur . Porro in Actis Niceta martyris, de quibus suo loco dicendum, dum agitur de bello Phritigernis aduersus Athanaricum suscepto, haec leguntur : Phritigernes Thraciae exercitu accepto, & eo qui sibi remanserat, transmittit Istrum . Itaque ierentes diuinam Christi Crucem
290쪽
VALENTINIANI ψUL VALENTIS IMPRI
A milites praecedentem omnes suas copias, proclio confligunt cum aduersarijs , dc eum qui vicerat facile vincunt: et illius multitudo partim quidem caeditur , pamtim capitur , cum Athanaricus turpisti me cum paucis siue vitae fuga consuluisset. Jita ibi. Ex quibus videas de intelligas, Athanaricum a gente Christiana&signis Christianae religionis se superatum indigne ferentem, in Christianos Gothos sibi subiectos
odium conuertisse, in eosq. furorem conceptum exercuisse. Sed iam ad Valentiniani rescripta ultimo loco anni huiuS orationem conuertamuS., Hoe ipQ anno,ijsdemq. Consulibus, Valentinianus Imperator ad Damassim Romanum Pontificem eiusmoai rescriptum ' dedit,quod in Codice Theodosiano positum his in verbis descriptam legitur: ppp. Valentinianus , Valens, & Gratianus AA A.
B Ecclesiastici, aut ex Ecclesiasticis, vel qui continentium se volunt nomine nuncupa- ri, viduarum ac pupillorum domos non adeant : sed publicis exterminentur iud.- m, cijs , si posthac eos assines earum vel propinqui putauerint deserendos. Censemus GL etiam, ut memorati nihil de eius mulieris, cui se priuatim sub praetextu religionis Mose, o adiunxerint, liberalitate quacumque, vel extremo iudicio pollini adipisci. Et omne R M. in tantum inessicax sit, quod alicui eorum ab his fuerit derelimina, ut nec per subiectana personam valeant aliquid vel donatione vel testamento percipereia. Quinetiam si si te post admonitionem legis nostrae aliquid ij lenaeae feminae vel donati ne vel extremo iudicio putauerint relinquendum, id fiscus usurpet . Ceterum ii earum qui voluntate percipiunt, ad quarum successionem vel bona iure ciuili, vel edicti iheneticijs adiuuantur, capiant ut propinqui. Lecta in ecclesijS Romae III. Kal. Augi C sti Valentiniano α Valente III. A A. Coss. JAt quoniam de lege noua & parum aequa atque a Christiano Imperatore sancita agitur,de ea accuratius disquirendum, & in prinus de causa eius ferendae, qua permotus CAv3A 1 A Valentinianus Imperator haec ipsa statuerit. Putas ne eadem peccata in Ecclesia de- sjsse, quae etiam ipsis Apostolorum temporibus, ijsdem licet ex aduersi, clamantibus, prauorum Christianorum studio in castra Fidelium irrepserunt - An non sumus memores, versatos inter eos, qui ex Euangelio conficerent mercaturam, quaestum quod ait Paulus h existimantes esse pietatem ρ An non de his est illa elusillam Apostoliquer la ad Titum scribentis, qui turpis lucri gratia circuirent, atque domos subucrterent; e Tu. i. quiq. quod Timotheum in admonet,ut hos vitet) speciem habentes pietatis, penetra- d a. am. 3.rent domos,captivasq. ducerent mulieres oneratas peccatis 3 Et sane non unum tantum D vel alterum id genus homines reperire erat in Ecclesia illa Apostolorum manu plantata ι sed adeo abundanter eiusmodi mali frutices excreuere, ut cum non valuerint minrumdem Apostolorum falce succidi, eo angustiae inter alios ipsi ina Paulum redegerint, ut manibus potius victium quaereret, quam a Fidelibus aliquid accipiendo, ex eorum numero esse videri posset: cum alioqui victim sibi necessarium iure ex Euangelio accipere potui siet : nam sic ipse ad Corinthios : Non usi sumuS hac potestate; sed omnia e 1 corimh.ν sustinemus, ne quod Ossendiculam demus Euangelio Christi. J At quanto putas pretio Paulus redemisset, si quod non Ecclesiastica disciplina compescere pollet, non me cerent Apostolicae minae atque censurae, hoc Pauli ipsius persuasione saecularis iudiciis ueritas sustulistet si amputasset q. penitus infestos segetibus vepres gladius potestatis , quos Apostolica securis succidere minime valuisset y Duos plane gladios Ec- E clesiae usui inseruire, eo deinq. sub Petri iure contineri, sua sententia Dominus com-Probauit L. f. e. r. In quam autem densam latamq. siluam excreuisse oportuit in Eeelesia eiusmodi spinas se inuicem complectentes , ex eo saltem intueri licetis. Etenim si Ap stolorum temporibus ager ille Dominicus , sub Apostolorum cultu, inter tot Gentilium ac Iudaeorum persecutiones , histe tamen prauis germinibus resertus erat a quid factum putandum tempore pacis Ecclesiae , sub Christianis Imperatoribus , , α in ea potissimum Vrbe , in quam e toto orbe diuitiae tamquam in mare flumina confluxissent ρ Vt non mireris , si Ammianus g dicat , adeo dilatam Ro- xvM Exc .manam Ecclesiam oblationibus matronarum , . Sed huiuscemodi nundinationis :: ::: Ihoc tempore Romae exerceri selitae, ex sancto Hieronymo qui aderat, petita hic ai- cENDA.Annal. Eccl. Tom . Z a iuramus