장음표시 사용
291쪽
feramus exempla da turpi clericorum quorumdam assentatione , qua aucuparentur A ... zzzy rnunera seminarum ἰ Clerici , inquit', ipu, quos & magisterio esse oportuerat & ti- ' '' mori, oleulantur capita in atronaram, de extenta manu, ut benedicere eos putes velle, si nescias, pretia accipiunt salutandi. Illae interi n.qae sacerdotes suo viderint indigere praesidio, eriguntur in superbiam; & quia maritorum expertae dominatum, viduitatis praeserunt libertatem. J et post multa: Quidam in hoc omne studium vitamq. p. fuerunt, ut matronarum nomina, domos, moresque cognoscant: ex quibus unum, qui liuius artis est princeps,breuiter strictimque describam: quo facilius magistro cognito, discipulos recognoscas. Cum Sole testinus exurgit, salutandi ei ordo disponitur, vi rum compendia requiruntur, de pene usque ad cubicula dormientium senex importi nus ingreditur . si puluillum viderit, si mantile elegans, si aliquid domesticae supellectilis; lautit, miratur, attrectat ; & se his indigere conquerens, non tam impetrat, B quam extorquet: quae singulae metuunt veredaria Vrbis offendere,&c.J sertasse hie ille Sophronius, de quoide paulo superius: Talem olim Antymum, talem nuper Sophro-b , moib r. nium Roma congemuit: qui poliquam nobilium introierunt domos, de deceperunt . mulierculas oneratas peccatis , seinper discentes de numquam ad sesentiam veritatis peruenientes,tristitiam simulant,& quasi longa ieiunia iurimis nostium cibis Protrahunt. J at hi monachorum nomine vagabantur .. 3. Sed quid ad Heliodorum 3 audiς: Alij nummum addant nummo, Sc in marsupium C:bibo .is suis antes mi narum Opes venentur obsequijs: sint ditiores monachi, quam fuerant ci. RicoxvM. iacula S : postideant opes stub Christo paupere, quas sub locuplete diabolo non habu rant : et suspiret eos Ecclesia diuites, quos tenuit mundus ante mendicos,&c. 3 et ad Nepotianum, quanto studio ibierent eiusmodi persenas allectari, & quouis ministerio au- Ccupari senum hereditates,haec habet : Audio inquit, praeterea in senes & anus absque liberis quorumdam turpe seruitium. Ipsi apponunt matulam, obsident lectum: pur lentiam stomachi & flegmata pulmonis manu propria suscipiunt: pauent ad introitum medici; trementibusq. labiis, an commodius habeant, sciscitantur : et si paulum senex vegetior suerit, periclitantur: simulataq. laetitia, mens intrinsecus auara torq uetur: timent enim ne perdant ministerium ,& vivacem senem Mathusalem annis comparant. O quanta apud Deum merces, si in prauenti pretium non sperarenti quantis sudcribus hereditas cassa expetituri minori pretio margarita Christi emi poterat. Ihucusque Hieronymus. At dices: Cur haec restalla, ac in unum collecta, omnibus spectanda in Annalibus ponis, perpetuo obruenda silentio, quorum causa ipse sanctus H is ronymuS complures in se studia clericorum armauit Vt ex his, lector, intelligas iam Dciendae ab Imperatore legis occasionem ; meq. quod ingenui scriptoris est) vera amam iis historici probe scias explere numerOS, nec in gratiam hominum, vitia reticendo,
At quam apposite eiusdem sanctionis editae Hieronymus in epistola ad Nepoti . - . . . num ' meminit, ex his accipe: Pudet dicere: Sacerdotes idolorum, mimi, & aurigae,& scorta hereditates capiunt : Qtis clericis ac monachis hoc lege prohibetur : et prohibetur non a persecutoribus, sed a Principibus Christianis J nempe Valentini . no, Valente ,&Gratiano Imperatoribus , quorum nomina in sanctionis inscripti ne legebantur . et subdit: Nec de lege conqueror, sed doleo, cur meruerimus hance nobi tau lcgei . Cauterium bonum est: sed quo mihi vulnus, ut indigeam cauterio 3 Pr
D s scuti uida seueraq. legiS cautio : ct tamen nec sic refrenatur auaritia .. Per fidei com- E, . u. , . missa legibus illudimus ; dc quasi maiora sint Imperatorum scita , quam Christi,
LEGE Divisa. legeS timemus & Euangelia contemnimus. Sit heres, sed mater filiorum, id est gregis sui Ecclesia, quae illos genuit, nutrivit, de pauit: quid nos inserimus inter m trem & liberos 3 J ex his videas Hieronymum eidem alludere sanctioni, qua quidem nequaquam prohibentur Eccletiae hereditates accipere vel legata, vel quid huiusmodi . sed Ecclesiasticae peribitae, siue clerici siue monachi , qui continentium nomine honestabantur: ut plane intelligas hosce nebulones priuatim aucupantes h reditateS, tamquam arpias quasdam inhiantes matronam diuiti js, & impuris moribus cuncta ita dantes proscribere ab Urbe studuis te ips, Imperatores. na & de eisdem mox
subdit: Gloria Episcopi est paupera inopiae providere: ignominia sacerdotis est proprijs
292쪽
A studere diuitijs J et de alijs in sua persona, ut minus verborum flagra laesos cruentent: Natus in paupere domo de in tugurio rusticano, qui vix milio & cibario pane rugiente saturare ventrem poteram, nunc similam & mella fastidio: noui & genera & nomina plicium: in quo littore concha lecta sit, ealleo saporibus aui uni discerno prouincias, dced lim de helluonibus illis aliorum diuit ijs initiantibus, quos Imperatorum lex sancita coercuit. Meminit eiusdem quoque legis Ambrosius, dum ad Valentinianum iuniorem scimhens sic ait : Nobis etiam priuatae successionis emolumenta recentibus legibus dene- agantiar,&nemo conqueritur. Non enim putamus iniuriam, qaia dispendia non d 'lenius. J et paulo interius: Scribuntur testamenta templorum ministris, nullas exci- cci 2 1 Pitur proianus , nullus ultimae conditionis , nullus prodigus verecundiae : soli ex 'Π B omnibus clerico commune ius clauditur, a quo sisto pro omnibus votum commune suscipitur, ossicium commune defertur, nulla legata vel grauium viduarum , nulla donatio. Et ubi in moribus culpa non deprehenditur, tamen olscio mulcta praescri-
bitur. Quod sacerdotibus phani legauerit Claristiana vidua, valet: quod minii tris
Dei, non valet. Quod ego, non ut querar, sed ut sciant quid non querar , comprehendi: malo enim vos pecunia minores esse, quam gratia. Sed referunt ea, quae vel donata, vel relicta sunt Ecclesiae, non esse temerata.J haec Ambrosius, cum agit aduersus Sym- machia postulantem sacerdotibus atque virginibius Vestalibus emolumenta rettitueram dat Ile: cum alioqui idem S. Ambrosius aeque S. Hieronymus alibi damnet cler, cos ex piet Me quaestum captantes, hic verbis p: Si enim non contentus stipendijs suerit. --μ ---. quae de altario, Domino iubente, consequitur, sed exercet mercimonium, intercessio. C nes venditividuarum munera libenter amplecti rur: hic negotiator magis poteti videri, quam clericus. Nam licet dicere polluinus; nemo nos inuas bri sarglut violentiae, nutulus accusat: quasi non interdum maiorem praedam a viduis blandimenta eliciant. quam tormenta. Non interest apud Deum, utrum vi, an circumuentione quis res ali nas occupet, dummodo quoquo pacto teneat alienum.J vQuod autem tum Hieronymus tum Ambrotius eodem serme tempore aeque inuehantur in clericos bonis viduarum anhelantes i quodq. Damasus, ad quem Imperat co Vrum rescriptum datum est, illud in ecclesijs Vrbis legi voluerit, cum tamen id mini- α ILL
me reperiatur ab ijsdem Augustis fuisse praeceptum, nee exemplum ullum praecelle- ANCITA rit, Vt Imperatoriae ianctiones in ecclesijs legerentur, sed assigerentur illae in Albo Pra, y toris : equidem verisimile est, ipsi, Damasb id agente, ab ijsdem Imperatoribus eius D modi tuisse editam sanctionem aduersiis diuinoruin decretorum contemptoreS,ad d moliendam clericorum & monachorii eiu1 modi quaestuariam ae sordida mollicinain: Vt qui contemnerent sancta Euangelij praecepta, & pro nihilo ducerent sacros Conciliorum camnes, ipsoruniq. Romanorum Pontificum decreta quaelibet deridyrent, sic saltem ijdem procaces ab ipso Imperatore Valentiniano compei cerentur, quem constat in ceteris iura Ecclesiastica laria tecta seruari voluisse : nain de cO S. Ambr susq ad ipsius filium Valentinianum iuniorem Nec quilquam, inquit, contumacem ri vocare me debet, cum hoc alteram, quod Augustae memoriae pater tuus non sistum
sermone res visit, sed etiam legibus suis sanxit: in causa fidei, vel Ecclesiastici ali-Cuius ordinis eum iudicare debere, qui nec munere impar sit, nec iure dulimilis.J quod talico iura & causas, 1 q. omnes Ecclesiasticas voluerit ab Ecclesiasticis pertractari, T ut alias de his superius pluribus dictum est.
Ceterum quod in hoc argumento vertamur, ut de legibus para aequis a Valentini no Imperatore promulgatis agamus: de ea haud dissimulandum este putamus,qua S crates ait ipsium sancitasse,' quicumque vellet,duas pollet uxores habere. At res magni momenti haud perfunctorie tractanda videtur; sed accurate de eius veritate disquirere, Operaepretiu existimamus verum quoniam elusinodi a stertionis unus Socrates primus habetur auctor: hic verba singula ab eo descripta reddemus d. Iustina, inquit, orbata ἐ--- , patre Praetecto prouinciae Phaenae sub Constantio, virgo permansit. Postea tempore vasuri in Progrediente, Seuerae Imperatoris Valentiniani coniugi nota esse coepit, crebrQq. cum Ni m P illa venit in colloquium. Postquam vero creuit inter eas donsuetudo do iamiliaritas, ζά, bi: Vici. ijssiem balneis pariter lauabant. Idcirco Seuera, ubi Iullinam in balneis lotam vidistet, Virginis pulchritudinem ire capiebatur: coepitq. de ea apud Imperatorem verba iac
293쪽
rro Annales PAMA I PARVA LENTINIANI
re: Iusti filiam virginem esse pulchritudine admodum admirabili: seq. licet esset mi Alier, eius sorina adeo venusta vehementer Oblectari. Imperator vX Oris verba mente interiori recondens,consilium de Iustina in uxorem ducenda ini jt, Seuera de qua Gratianum, quem paulo ante Imperatorem declarauerat,suscepit, neuti quam repudiata.Qu re legem tulit, ut cuique volenti liceret duas uxores habere legitimas, eamq. in singulis ciuitatibus diuulgauit. Lege itaque diuulgata , ipse Iustinam duxit uxorem, ex qua V lentinianum iuniorem,& tres filias, Iustam,& Gratam,& Gallam procreauit:quam duae vitam in virginitate traduxerunt,Galla autem postea Theodosio Magno in matrimonium collocata fuit, ex qua Placidia filia ei nata est.J hucusque Socrates. At conuincitur ex pluribus,apertis limis men dacijs anilem vel ab eo concinnatam eo se fabellam vel potius ipsum ab aliquo e triuio acceptum ut verum,conscripsis Ie con mentum. Vnde qua Q,Socrati, Iustinam ibis te virginem, cum eam Valentinianus acce- Bpit in coniugem , quam constat uxorem suille Magnentii tyrannit testatur id quidema inter huius temporis scriptores Tosinius : qui certe quo non pretio redemisset, Vt in Christianum Imperatorem proxime succedentem post Iuliani quem in Odiunt Chri-ν L, omtio stianae religionis adeo celebrat, potui stet tantum facinus exprobrare 3 Et quid dicemus De vesiR LA- de Ammiano aeque Gentili,& in Christianos Principes sui vidimus) para aequo qui tante nihil adeo celebrat in Valentiniano atq. commendat,ac castitate sed eius verba red-- datariis di : Omni pudicitiae cultu domi castus & foris, nullo contagio conscientiae viola tus obscoenae, nihil incestuna: laancq. Ob causam tamquam retinaculis petulantiam re stenauit aulae regalis,dcc. J haec ad finem vitae ipsius Ammianus. Appello nunc rectum eruditorum omnisi sanumq. iudicium: Potui sient ne haec de Christiano Principe aici ptoribus in Christianam religionem insensis adeo praedicari si Valentinianus luisset pu- G blica illa obscoenitate pollutus,quam scimus a Romanarum rerum historicis in barba-d Saetori. in C. ris esse derisam,dc in Romano , Imperatore id tentante magnopere improbatam
M' At quomodo non magis ijdem scriptores Ethnici pudendum scelus voce praecornis in unaquaque ciuitate Romani Imperi; proclamatum suissent inuectivis grauissimis i sectati di cum non solum id minime fecisse reperiantur; sed contra potius virtutem illam . domi sori'. lucentem, perspicuam conspicuamq. omnibus tactam, nulla valentem ossundi caligine, castitatem tanti Principis tanto praeconio esserant, quanto sciam nec antea nec postea quemqua eo nomine ab eis esse laudatu: cu alioqui si talia perpetra stet, turpior videri potuisset Commodo de Heliogabalo,qui licet impurissimi,numquam tamen huiusmodi facinus pertentassent: Et qui de honestiores illo Valerianus & Gallienus . t Imperatores V,qui suis legibus duas finiui habentes uxores notariit infantia: Quin & V, D' ' lentiniano puriores ac iustiores dicendi Diocletianus de Maximianus Augusti, qui haec rescripsiste reperiuntur ad Sebastianu : Neminem qui sub ditione sit Romani nominis, binas uxores habere poste,vulgo patet: cum etiam in edicto Praetoris huiusmodi viri m- fanata notati sint. Quam rem competens Iudex inultam esse non patiatur. J haec ipsi. At quantu re vera execrabilis iuerit Christianis Principibus eiusmodi polygamia, cuit Theodositis Imperator,qui post Valentinianti cu Gratiano regnauit: nam clustra discelus sic persecutus est, ut correxerit in externis 3: prohibuit enim Iudaeos duas ilia mul habere uxores : quod multo magis emendasset in Christianis, si talibus inuenisset sordibus inquinatos: quorum innumera tunc plane multitudo fuisset, si, quod vult Socrates Imperator lata per orbem lege,carnis immunditi js laxasset habenas , immo dc nefandae licentiae iusto praetextu viam aperuisset. Sed dc quem tunc oportuisset com Ecitatum esse per uniuersum Romanum Imperium tumultum, cum abrogata turpi legea succellaribus Imperatoribus , quae secundo loco ductae erant uxores, dimittendae fcissent 3 cum tamen nulla de his vel leuis memoria habeatur, quod scilicet haec omnia false essent asserta . Sed de quona modo, quaesi , res toto Romano Imperio dissamata,nonnisi viai,qui post
haec tempora vixit, ianotuit Socratirex eo enim ceteri descripsere, Paulus Diaconus innaras,qui uno eodemq. tempore duas Valentinianu tradunt habuisse uxores,atque Nicephorus, di si qui alij, qui inconsulte nimis praeuium ducem caecum secuti sunt. Non haec Hieronymus,Orosius,non Seueri , dc alii plures Latini, qui his teporibus claruere
scriptores,huius aetatis euenta lcribentes: neque penes Graecos SoZomenus,vel Theod
retus, qui ciuidem Imperatori, res gestas Prolecuti 1sunt; qui de his ne verbum quidem
294쪽
A vel nutum minimum edidere. Plus sane quam millies necellit imposcisset, huius seculi Latinos Ecclesiasticos tractatores ei uimodi a Valentiniano editae legis meminisse, Hieronymum, Ambrosium, & Augustinum, cum eos de polygamia fiequenter disputare contigerit,& illud Pauli ad Timotheum saepe is pius reciprocar : Vnius uxoris a I ai'. Muim J si aliquando edita illa suisset cuius quidem apud eos nec vel leuis mentio reperitur: cum alioqui penes Hieronymuh, Valentinianii ipsium ut austerum nimis vindicem . --. in . Violatae castitatis videas in crimen adduci, lumagit de muliere septies tota. Sed & An)- mianus ς fide facit sub eius Imperio complures virgines & nuptas adulterij Romae cite . . Gdamnatas. At si cessarent lixe omnia: illud unum satis ad eiusmodi explodendum a s.commentum. Pasturus ne suisset Damasus Papa, laturive id reliqui Catholicae communionis Episcopi, a Christiano Imperatore promulgari legem, qua iblueretur P B nitus Christianae distiplinae censura, atque haeresis sanciretur 3 Quorum causa Guite dum erat omnibus, ut generalibus coactis Concilijs, aduersaria decreta ederentur, legarenturq. Episcopi, qui velut Ioannes Herodem, redarguerent Imperatorem. At de 'his ne leuis quidem rumusculas: cu alioqui, si vera ibi flent, totius commouendus falli et Catholicus orbis. Cesset igitur de infami lege suspicio, &de duarum simul uxorum coniugio sileat talso asserta calumnia, atque evanescat in auras qui sumina icuitate concinnatuS&ab aliquibus acceptus est error. Duxit quidem Iustinam, sed post Seu prioris uxoris obitum. cuius nulla postea mentio prorsus habetur. ιQuod rursum ad eiusdem Valentiniani reseripta hoc eodem anno data spectare videtur: laude plane dignum extitit illud , quo ijs qui Romam se conferrent liber les disciplinas addistendi causa , consuluit . eorumq. vitae moribus Optime prospe C ctum voluit . Est autem huiusmodi ad Olybrium iterum Vrbanam praesecturam gerenteirta ψ: Quicumque ad Urbem discendi cupiditate veniunt: primitus ad magistrum cen- e '' 'sus prouincialium Iudicum , a qui bius copia est danda veniendi, et si Nodi litteras Prin Loia vi. ferant, ut oppida hominum & natales & merita expresta teneantur. Deinde, ut in s OLAg LE primo statim profiteantur introitu, quibus potis limum studijs OPeram nauare pro' : ut 6 ii
ponant. Tertio, ut hospitia eorum licite censitatium norit officium, quo ei rei im- ME INsTir pertiant curam, quam se asseruerint expetisse. Iidem immineant censuales, ut sim γε guli eorum tales se in conuentibus praebeant, quales esse debent, qui turpem inhonestamq. famam & consociationes, quas proximas putamurs este criminibus, aestiment fugiendas : neve spectacula fiequentius adeant , aut appetant vulgo intempestiua D conuiui . Quin etiam tribuimus potestatem, ut si quis de his non ita in Urbe se ges serit, quemadmodum liberalium rerum dignitas poscat: publice verberibus aikctus. statimq. nauigio superpositus abijciatur Urbe, domi q. redeat , . His sane, qui stadulo operam professionibus nauant, usque ad vigesimum suae aetatis annum Romae liceat commorari . Post id vero tempus qui neglexerit sponte remeare, solicit dine Praesemirae etiam impurius ad patriam reuertatur. Verum ne haec Perfunctinrie fortasse curentur: praecelsa sinceritas tua officium censuale commoneat, ut Persingulos menses, qui vel unde veniant, quive sint, pro ratione temporis ad Asticam vel ad ceteras prouincias remittendi, Breuibus comprehendat: his dumtaxat exceptis, qui corporatorum sitnt oneribus adiuncti. Similes autem Breues etiam ad strinia mansuetudi nis nostrae annis singulis dirigantur: quo meritis singulorum, institutionibusq. E compertis,utrum quandoque nobis sint necellari j,iudicemus. Dat. IIII. Id Mart. Treu.
Valentiniano & Valente III. A A. Cost JAd huius plane legis decreta spectat, quod S. Augustinus de se ipso in suis Consessionibus ait': Non ideo Romam pergere volui, quod maioreSquaestus , maiori. e a tua. mihi dignitas ab amicis qui hoc suadebant,promittebantur quamquam & ista duce VcV,iiuribant animum tunc meumὶ sed illa erat tunc causa maxima& pene sola, quod au- QR FE M diebam quietius ibi studere adolestentes, & ordinatiore diseiplinae coertione sedari, iii , o no ne in eius stliolam, quo magistro non utuntur, passilia & proterve irruant, nec CUS CLNDUM.
admitti omnino , nisi ille permiserit . Contra apud Carthaginem foeda est & intemperans licentia stholasticorum . Irrumpunt impudenter , & prope furiosa fron- re perturbant ordinem , quem quisque discipulis ad proficiendum instituerit. Multita iniuriosa iaciunt mira hebetudine, M punienda legibus, nisi consuetudo patrona
295쪽
sit, hoc misertores eos ostςndens, quo iam, quali liceat, iaciunt, quod per tuam aeten, nam legem numquam licebis, impune se iacere arbitrantur, cum ipsa facienda caeci rate puniant ,. dc incomparabiliter patiantur peiora quam faciunt.J haec Augustinus: . ex cuius quoque sententia atque aliorum, d allud probe prudenterq. statuisse visus est Imperator , ut in eisdem scientiis addiscendis operam Romae nauantcs adolescentcs n quaquam post annum anatis vigesimum diutius. ibidem agere sinerentur; ne scilicet iam liberiores otio torpescentra urbanis irretirentur illecebris. Magno saue bene ante institutae vitae discriniane adolescentes desides Romae morari , illud Paulini huius quo que temporis viri ordinis Senatorij, postea vero Nolani Episcopi sanctitate clari iii mois admonet, cum ad Licentium olim Romae ab Augustiua imbuto rhetoricis iaculi . tu. H. tibus ita versibus scribit: i . ne te μὴ cura vara' males ad gQu
ntam iama intersa ilis distrinum et rae, serram, or habens pectore, tutus eris. J illa Paulinus in epistola ad Romanianii ,,uiu bri Et quidem quod ad haec spectat cx eo quod in haec incidimus illa de Roma mea iei Let M u vi s tentia est, ut qualem quis eam velit , talem inueniat; instar l. sit seracis limi agri, qui VLV v kημ quodcumque iuscipit ic men,illud multiplicato reddit ibenore: adeo ut iniusta plane αinuidiosa arrareat e Ie multorum querela quamuis occasionem captantium de Romana Eecletia dc de ipsa Vrbe quasi Omni viri vitiorum altrice obtrectandi; cum lor se Romae versati, nullum penitus de viris spectata pri bitate atque litteris egregie excul, Ctis,quibus illa abundat, neque de locis delectum habentes, in quas semel incidere clo cas , in iisdem mersi, loco impudenter adidribant, quod suae ipsorum Vecordiae in primis suerat tribuendum.Mihi celete de Vrbe illud liceat haud ingrato fateri quod de Athenis Gregorius Nazianaenus assirmat: nimirum Roma ipsi etsi aliquibus fortas te perniciosa fuerit, mihi certe gemmea, omnique ex Parte beata atque proficua semper extitit, utpote qaae me plenae pubertatis adolescentulum vagum de inirenem excipiens, moX sub Christi iugo redacium alumnum quem suscepit, edomuit, 1 dula magii ira morum existens ac litterarum : ut plane intelligam, quod minus in vicitque proiecerim faculi tibus, mihi cedere culpae,non Vrbi. At de tris hactentas. Iam quae anni huius 1 unt reliqua prosequamur . . Eodem qtioque anno pro virginibus, viduis,& pupillis Valentinianus legem finxit, D qua eos a censu plebis exemit: sic enim de his rescriptit ad Viventium Praefectum Prae-δ ε. δε ελ P. C. torio b Galliarum: Nulla vidua, nemo pupillu, ex utroque sexu, donec eos ingredia uu IQ, e N. tur annob, qui iam tutoribus, curatoribu5, vel publicis non egeant, exactionem ploτAT O Ni bis agnoscat. Simila deuotione habeantur imi mines de si quae se sacrae legis obsequio perpetuo dedicarunt, nempe moniales. Dat. III. Kal. Aprilis , Treueris, Valentiniano& Valente III. AA. CossJHoc ipse anno a S. Hieronymo basilicae Apostolorum Constantinopoli dedicatio s.
ita ponitur in Chronico, anno nimirum eoruitidum Impp. septimo, nisi magis placeat rei j cere in annum i quentem, habita ratione cius dem ordinis numerandi annos quodat tigimus dictorum Imperatorium
N N VS aduenit Domini trecentesimiis septuagesimus primus, nsulibus Gratiano secundum atque Anicio Petronio Probo: Quo,Vrsicino sciusmatico iam ut dictum est)saepe damnato, saepeque veniam consecuto, cum tandem ob eius in scelere pertinaciam Valentinianus A ugustus in Gallijs eum iussisset exulare; eidem IV ia exili j indulgentiam impartiens Imperator, de eo ab exilio relaxando rescriptum de-Li As MLLGA- dit ad Ampelium Vrbis Praefectum: hoc namque anno Ampelium ipsum Vrbanam praetiaturam gelitilla sub Consulatu secundo Gratiam cum Probo, ciuidem Valentiniani
296쪽
Ecclesiastici P 4MASI PAR VALENTINIANI
A mam rescriptuni ad euindem Ampelium datum, & alia plura quae habes in inari i- a I. 'notata rignincant. Ad Ain pelium igitur Praefectum Vrbis de Ursicini indullae ita idem Valentinianus cum alijs Augustis ita res 'ripsitς ' . Valentinianira, Valens, & Gratianus A A A Ampelio P VIure mansuetudinis nostrae sensibus vel diuinitus datum est, vel tranquillitate naturae, ne cum delinquentium iacinore legum seueritate certemus, ac spe emendationis
faturae mitiorem elle velimas correctionis iniuriam,quam prouocat meritum nostrum, I 1.vet: Ampeli pater carissime Augustorum . Dudum Ursicini inquietudine prouocati, Vi laventes concordiae populi Christiani , quieti etiam Vrbis sacratistimae prouidentes, uno interim loco, intra Gallias dumtaxat, perturbatorem tranquillitatis publicae sta- tueram tm rure cohiberi, scilicet ne applicatione morum late distensionis ineommodum B spargeretur Verum naturae nostrae mansuetudine levigati, ita memorato absceden- π γai copiam dedimus, ne ad Urbem Romam, vel certe suburbicarias restiones pedena 'e' ',
inferat , neque nequitiae suae contagionem conetur infundere. Id etiam de ceteris erroris sui consertibus, Gaudentio videlicet, Urso, Ruse, Auxanone, Auxamo, Adiedo,& Ruisino sancimus: ut quos nequitiae similitudo complectitur, eosdem etiam conditio emendationis astringat. Quod si quispiam ex in moratis Lacrilega intentione statum mansitetudinis notirae transgrediendum putauerit: non talia ut Chri itianus, sed ut legant ac religionis ratione seclusus,seueritatem P blicae animaduertionis agnoscat . De hac autem eade obseruantia ad Maximinu Vicarium Vrbis Romae dedis lenos conducibilem iussionem, etiam censurae tuae volumi innotescere. Quocirca memoratorum personas ab his qui Reipublicae nostrae praeii dent , procliuior statutis executio deseratur: maiorque iit eoruni moderatio, quam qualitatem morum suorum ad multorum stacula senserint pertinere. J hucaeque ad
Ampelium. Ad Maximinum autem sie : Ijdem A A A. Maximino Vicario Vrbis Romae.
Est istud diuinitus institutum mansuetudinis nostrae , ut etsi morum emendatio Hs Minum hominum vita sumciat, numquam tamen ab indulgendi studio de voluntate cetIe- xiv DεΜ AD muS s mitioremque este cupiamus correctionis iniuriam, quam pro eant merita de 'μημ' linquentium . Ex quo oritur, ut Vrsicino, quem propter quietem populi Christiani, α debitam relimoiii ae legibus di plinam, uno interim lom morari intra Gallias ius ramus,dis edendi copiam fecerimus sub ea conditione, ne vagandi arbitrium praeberemus, neve ad Urbem Romam, vel regiones suburbicarias valeat commanere. Qui saDingrata pertinacia statutum mansuetudinis nostrae egrediendum putauerit: eumdem non iam ut Christianum, quippe quem a communione religionis mentis inquietudo dii terminat , sed ut hominem factiosim, perturbatoremque publicae tranquillitatis, legum & religionis inimicum iuris seueritas persequatur , Maximine caristi me acnicundissime. Sinceritas igitur tua, iussionis nostrae serie debita veneratione probata, singularum urbium atque regionum, quibus temporarie praeest, primores atque incolas propria scriptione conueniat, quatenus sciant ita memorato egrediendi terminos circumscriptos una cum inquietudinis sua erroris consortibus Caudentio, Vrso, Ruso, Auxan ne, Auxamo, necnon Rumo licentiam praebitam, ut ab interdictis locis incessum intelligant abstinendum. Sic eniinmansuetudinis nostrae indulgentiam temperamus, Ε ne occasione praestita , vicinitate inquietorum, ad aliquam forsitan v iserationem religiosi populi studia prouocemus. J hac ad Maximinum. Excepimus ambo haec rescripta ex citato saperius codice Vaticano: et licet eiusdem argumenti eisdem ferme verbis concepta sint, venerandae tamen antiquitatis ergo ad verbum voluimus d scripsisse. Et quamuis careant die ac Consile, quos fortasse imperitus librarius put uit esse saperfluos: tamen ex certa huius anni Ampelij praefectura, hoc eodem anno data esse, satis apparet.
At quid post haec pro ni semel atque iterum legibus Ecclesiasticis atque Impe- sc itu metratorijs perfidi in incertum vagantes, errante'. de in errorem ducentes schismatiei 3 εο τεμ vs Nihil sane, dum vixit Valentinianus , reperimus innota se: eo autem vita sun Valentiniano iuniore cum Gratiano imperante iterum maiores mouisse turbas ,& excitasse tumultus , rescripta dictorum Principum, qua suo loco de cripturi sumus, aps
297쪽
fimriri A DAMASI PAP. VALENTINIANI
rient. Quod vero pertinet ad nominatos in rescri piis socios Ursicini, Marcelli nus pre- Asbyter recenset Lupum q mda & Amantia, additq. omnes tunc diaconos Ursicinum sectatos esse ; quos, id enixius postulante plebe, sequenti anno,decim clauo Kalend. Octobris restitutos fuisse tradit. At Ursicini asseclas una cum eo non semel, sed saepius pulsos esse, recitata Valentiniani rescripta docent. Hoc eodem anno ad eumdem Ampelium praefecturam Vrbanam agentem, sub ijsdem Constatibus, datum est ab ij dem Augustis rescriptum aduersiis Senatores mal fici j accusatos . Est apud Ammianum, mentio de ijsdem Ampelio Praefecto & Ma- ,-- .. ximino Vicario simul iudicantibus, & de Senatoribus maleficiorum insimulatis seueras quaestiones exercentibus. Accidit namque, ut quidam ex Senatoribus, qui in gratiam Imperatorum potius quam ex animi sui sententia relisionem Christianam am-umi vi Plexi suerant, haud ita digne ut par erat, eam colerent, sed pristinis idololatriae vii- Bisuri uirus bus adhuc tenerentur impliciti,atque aruspicinat ad diuinatione, alijsq. daemonum m- x xi uocationibus essent intenti: quom seueritas Imperatoris inuigilans Maximino omnium
Iudicum crudelissimo sui Ammianus ait) puniendos tradidit. Sed & S. Hieronymus in Chronico hoc anno octauo Valentiniani Imperatoris haec habet: Maximinus Praefectus annonae, maleficos ab Imperatore inuestigare ivllas, plurimos Romae nobilium occidit. J At de his Ammianus pluribus, nosq. alias supra attigimus. Quod autem ad rerum Orientalis Ecclesiae deploratissimum statum pertinet: in e i sui. i. ximis undique fluctibus agitatam fuisse liquet; adro ut illud Propheticum lugubre tunc occinere licuis Iet: Nisi Dominus exercituum reliquis let nobis semen, quasi hod ma fuissemus, & quasi Gomorrhae similes fuissem aes J nempe penitus deleti atque consumpti. Diuina enim factum est prouidentia, ut post tot tantaq. naufragia Oriem CATH tali ii in Ecclesiarum, liberi relinquerentur duo illi Magni , qui videbantur cile cin' , o cs νιο lumnae, Athanasius, inquam , atque Basilius : quorum labores his temporibus pro Ecc βι-- Dei Ecclesia toleratos narrare quisinain vinquam pro dignitate sulficiet 8 Nos autem perpauca quaedam ex ipsorum scriptis elicita, e quibus reliqua pollini intelligi, quae temporum deleuit obliuio, in medium adducemus. Ac in primis in memoriam rea canua , quae de S. Basilio iteratis litteris ab Athanatio auxilium implorante superius dicta sunt. Interpellatus itaque a Baiilio Athanasius pro Ecclesia Antiochena, alijsq. aliarum Ecclesiarum aerumnis, misit Petrum Eccletiae Alexandrinae clericum quem puto illum qui ei in sede Alexandrina successit Episcopus ut lustraret Ecclesias, cis demq. pene prostratis, quas valeret suppetias serret. De eiusmodi enim Petri legati . ne ab Athanasio missa meminit ipse Basilius ad eumdem Athanasi uni sic scribens 4 : DQuam de dignitate tua iam olim concepimus opinionem, ipsam semper ipse temporis progressiis corroborat, immo& adauget accessionibus eorum, quae per partes conti erunt. moniam aliorum quamplurimis fatis habetur, si sibi ipsi quisque esse cumspiciat: at tibi istud haud satisfacit sed tantam geris omnium Ecclesiarum c ram , quantam eius quae tibi peculiariter a Domino nostro credita est: ita ut nullo non tempore de sacris edi si cras, admoneas, scribas, frequenterq. mittaS aliquos, qui, icia vi' liber, quid Optimum sit, admoneant. Et iam quoque e s.cro cleri tui coetu mi 1-x uoxisi AD sum venerandit M urna fratrem Petrum multo cum gaudio excepimus, bouuinq. Per Leoch ii, i, grinationi ipsi xus laborem Probauimus, quem iuxta dignitatis tuae mandata exec Arti s sio tum se esse ostendit , conciliatiS quae erant contraria, ac coniunctis quae erant diuulsa.JLLia νιψ. hactenus de legatione Petri .Orientis Eccles ijs adna um proficua atque Opporta' Tna BasiliuS. Ceterum eis magno fiterit adiumento eiusmodi ab Athanasio in Orientem missa legatio: tamen quod immens e cladi maximaeq. ruinae impares vires Athanaiij vis e G,4 Licii io. ici x, cquiri lac tiario videbatur Pontificis omnium maximi nempe Episcopi Roma-ue uri cu ni subsidium, a quo dirigerentur Legati in Orientem, qui nutantia roborarent, prostra uiuiti,dψ xa cr gerent, atque Collapsa penitus aedificarenta . Quod quidem licet ipse Baiiliusue gene alibus ad Occidentales datis litteris anno superiore ut diximuς curausilet, misso in Occidentem Dorotheia preΝbytero una cum Priabo Sanctesimo pro ceteris Orientis Ortholoxis Episcopis eadem legatione iungenter tamen id etiam per Ath nasium agi rogat seaque de causa Dorotheum alium nomine, Antiochenae Ecclesiae
diaconum,ad ipsum mittit;&quid agere debeat, ijsdem litteris admonet, cum hara
298쪽
CHRISTI Feetes,me; DAMASI PAR VALENTINIANI
A sibdit : Vnde de nos ad rerum istarum studium nonnihil conferre cum voluissemus, . . ia. accommodatis limum rebus istis initium fore arbitrati simus, si veluti ad omnium
nostrum verticem , ad tuam integritatem refugiamus , teque de consultore & r rum gerendarum duce ac principe utamur. Hac de causa & iratrem nostrum Dor
theum eius Ecclesiae, quae sub colendissimo Episcopo Meletio est, diaconum bono circa rectam fidem Zelo usuin, cupientemq. &ipsam Ecclesiarum videre pacem, ad pi tatem tuam remisi, ut consilijs tuis Obsequentem quae in illo de tempore,& rerum experientia, de quod spiritu consilij reliquos excellis, certiora reddere potest ita rebus arendis ac prosequendis admoueas: quem absque dubio suscipies, oculisque pacificis aspicies, confortans ipsum precum ruarum auxilio, instituens t. in litteris: imino αquibusdam illic tuorum studiosis adiunctum ad propositum duces. J haec ipse de lega-B tione Dorothei diaconi. quibus subdit:
Visum est autem mihi consentaneum, ut scribatur Episcopo Romae, vi quae hic A. k ,h hgeruntur consideret, detque consilium. Et quoniam dissicile est, ut communi ac bim D, Es,tur odico decreto aliqui illinc mittantur: ipse sua auctoritate in ista causa usus, viros eli--i i'
gat ad terendas quidem itineris molestias idoneos, verum iuxta ad hoe quoque adeon ' με modatos, ut mansuetudine & facilitate ingenii eos qui distorti & obliqui apud nos
sunt, corrigant, apte ac dispensatorie sermonem attemperantes; omniaq. secum habentes, quae Arimini ad necetiariam si lutionem gestorima illie facta sunt. Et hoc nemine sciente, absque strepitu tacite per mare ad eos qui hic sunt vadant: ne qui psecis sunt inimici, aduentum ipsorum persentiscant. Quaeritur autem de hoc a nonnullis illic , quod de nobis videtur necessarium: vi Marcelli haeresim illi, cum venerint, tam-C quam malam ac noctuam & a sana fide alienam exterminent. Qtioniam ad hune usque diem in omnibus quas scribunt litteris, pessime audientem quidem Arium sum
sum ac deorsum versantes anathemati Zare atque ex Ecclesios exterminare.non cessant: Marcellum vero, qui ex diametro respondentem Ario impietatem attulit, atque contra eamdem Unigeniti diuinitatis q. essentiam impie egit, Verbi q. appellationem male ustirpauit , ne semel quidem accusare videntur: qui Verbum quidem Vni enitum vocari tradit ratione ministeri jac dispensationis, di quatenim in tempore natus, prodijt: ceterum ad eum unde egrestus erat, reuersum, nec ante egrestum fuiste , nec post regressum subsistere. Et huius quidem ex perimentum ac demonstrationem reconditi apud me iniquae illius syngraphae libri continent. Attamen istum nequaquam reprobare visi sunt, de per haec culpandi veniunt, ut , D qui ab initio illum per ignorantiam veritatis in Ecclesiasticam etiam communionem receperint. Igitur & illius decenter fieri mentionem, praesentia ne ita exposcunt. Itaque ne casionem habeant, qui occasionem quaerunt, ex eo quod sanctitari tuae coniunguntur qui fide sani sunt, manifestandi sunt omnibus qui ad veram fidem claudicant: et ut posthac agnoscamus consentientes, de non perinde atque in nocturna pugna inter amicos de inimicos sine discrimine versemur. Tantum adhortare, ut mox cum prima quaque nauigatione praedictus diaconus mittatur: ut sequenti anno fieri queant , quorum & ipse videlicet curam habes: et cum qui mittendi sunt, volente Deo aduenerint, non inferant Eccles ijs schismata, sed magis idem sentientes, quouis modo
ad unitatem pertrahant, etiam ii quosdam inuenerint qui peculiaria quadam di ili dij
inter se argumenta praeserant; ne populum Orthodoxum a praepositis sitis separent, E inq. multas partes dividant. Curandum est enim, ut paci posthabeantur omnia, cum primis Antiochenae Ecclesiae medeatur ι ne in illa sincera pars imbecillis iacta, personarum respectit scindatur. Tu vero tandem haec Omnia magis ipse quam nos curabis:
quandoquidem quod & auxiliante Deo precor) intelligis omnes tibi, qui Eccletiarum
statum concernunt, permittere& commendare.J hactenus Basilius de legatione R
mam mittenda, de Roma postea ad Orientalem Ecclesiam delesanda. Ceterum quod spectat ad causam Ecclesiae Antiochenae schismate assii elatae Melet ij atque Paulini, de quibus pluribus dictum est: Basilium aduersiis Paulinum studii ille V Meletio, aliae ipsius ad eumdem datae litterae per ipsum Dorotheum diaconum fatis ostendunt; quae sunt huiusmodi ' : Mihi quidein superioribus ad dignitatem tuam Lψη λ litteris Cissicere videbatur, si tantum ostenderem , quod populi sanciae Antiochenae . uim Ecclesiae circa fidem robur ad unam oporteat concordiam dc unitatem conciliari, ut
299쪽
declaretur quod pientissimo Episeopo Meletio opus sit, quae iam in plures partes dissecta sunt coadunare. J quot enim illic sectae, tot etiam Episcopi ei sciem praesecti
crant, nempe Arianis EuZoias, Apollinaristis Vitalis, Meletius vero atque Paulinus Catholicis schismate inter se diuisis: quos in unum conciliandos esse Meletio, Basilius eidem fauens existimauit: qui ut in suam sententiam Athanasium quoque traheret,
haec de eodem Meletio subdit: Quoniam vero ipse hic dilectus syndiaconus noster Dorotheus dilucidiorem de rebus istis sibi memoriam quaesiuit: necessario subseripsimus, quoniam dc in uniuerse Orienti per preces id agitur, & nobis qui quovis modo illi coniuncti sumus, ut desiderabilem hanc virum Ecclesia videat adhaerentem Domino, & fide irreprehensibilam & vita: cui & reliqui nulla ratione comparari queant; & ut uniuerso ut ita dicamin Ecclesiae corpori ipse praesit: reliquae vero sunt tamquam desectae particulae.igitur undi, que de necessarium pariter est & frugiferum isti viro, ut reliqui, perinde atque magnis aluuijs minores, concilientur. J haec Basilius, commendans Athanasij in fide Catholica tuenda studium & vigilantiam ; quibus ut in uniuersa Ecclesia recta fides firma perit ret, neruis omnibus contendebat , non quidem quod uniuersalis Ecclesiae idem Ath nasius Episeopum ageret, quem ad tantam rem au illo indiguisse Romani Pontificis, tum superioribus litteris , tum alijs postea datis apertissime declarauit. Idemq. Basilius ad Meletium ipsum seribens, de eadem Dorolliei diaconi ad Rom
a Rasit. vim num Pontificem legatione reddidit eum certiorem his verbis ' :Decretum est, ut hic ipse frater noster Dorotheus syndiaconus Romamque profi-MkLhet iv, cistatur, repermoveat quosdam ex Italia, ut nos inuisant: idque per mare, quo cossc istτ U effugiant, a quibus pollent impediri. Intellexi enim, eos qui apud rerum dominos po- ce bifilli . tentes sunt, nihil neque velle illis, neque polle de causi eiectorum suggerere, sed hoe lucro deputare, si nihil in Ecclesijs peius geri videatur. Igitur si & prudentiae tuae consilium nostrum utile visum suerit: dignabere & epistolas formare, & monita dare, de quibus oporteat ipsum narrare , & ad quos, & quando, ut fidem habeant litterae dc
auctoritatem, comprehendentes simul non admodum consentientes, etiam si non amsint. J haec ad Meletium Basilius. Qui etiam antea egerat de his cum sanctissimo illo consei sere Eusebio Samo teno; cuius quoque consilio illud decretam esset, ut litterae ad Occidentalem Ecclesiam mittendae a se scriberentur, subscriberentur vero ab alijs Episcopis Orthodoxis : significat enim haec omnia Basilius, ad eumdem Meletium ita ι η M. Om. scribens h: Litteras accepi a pientissimo Eulalo Episeopo, quibus mandatur, ut Occi- dentalibus iterum de quibusdam rebus Ecclesiasticis scribatur. Et voluit quidem, ut Da nobis seribatur epistola, ab omnibus vero consentientibus subscribatur. Quoniam igitur non inueni quo modo de quibus ille praecepit ut seriberem, commentarium pi tati tuae missim. J extant ipsae litterae a Meletio quidem seriptae, utpote primario totius Orientis Antistite, subscriptae vero ab alijs Orthodoxis Episcopis, quas direxerunt per Sabinam in Occidentem, qui una cum Dorotheo Basilii Legato prosectus est. Porro in dictis Melet ij dc collegarum Orthodoxorum litteris, sicut nonnisi Meletij, Eusebij, α Basilij nomina sunt expressa,reliqua vero breuitatis caula Praetermissia esse in inseriptione videntur : ita & nomen Romani Pontificis desideratur, ad quem primo ν ' directas suisse Romam, quae dicta sunt nuper, satis ostendunt: sic enim se habent :Italis, dc Gallis, Deo dilectissimis ac sanctissimis fratribus Sc coadiutoribus in Italiaci et otia & Gallia unanimis dc concordibus Episcopis, Meletius, Eusebius, Basilius in Domino E
Vno'tio in Saepe etiam suspirium ex alto cordis editum, solatium aliquod animis indoleste RVM Ap QCG - tibus affert, atque lacrymae erumpentes amictionis copiam distutiunt. Nobis auten, quod affectus nostros vobis aperimus, non tantum solati j experimur, quantum gemitus & lacrymae exhibent. Verum quaedam nos spes etiam melior fouet. Nam forsan si vobis ea quae molesta sunt, nunciemus, incitabimus vos ad nostrum auxilium, quod iamdudum a vobis pro Orientalibus Ecclesijs expectauimus , sed nondum sumus ait cuti, Deo plane nostra gubernante secundum inuisibilia eius iudicia , qui nos longiori tempore his insestari tentationibus voluit. Non enim ignoratis nostra negotia , fratres honore praecipuo digni, ut quae extremi Orbis fines audita perceperint: neque omnino alienos ab affectu iratrum unanimum vos autumo , cum sitis discipuli Ap
300쪽
A stoli, centis persectionem legis esse proximi dilectionem. Sed verum quod diximus, iustuni Dei iudicium impetum vestrum cohibuit, qui pro peccatis aequam aidictionem
instituerit. Atqui nunc vos adhortamur , ut veritatis Zelo incumbatis, dc nostrum condolenti m i dilectitis etiam quae antehac vos latuerunt, a pio fratre nostro Sabino coadiut re; qui vobis poterit etiam quae in epistolis non comprehenia sunt, commemorare: per quem, inquam, virum adhortamur vos,vt vilcera miserationis Induatis,ommq. de iiDta segnitie, dilectionis studium recipiatis; neque viae longitudinem , neque domus ne gotia, neque aliud quid humanum causemini. Neque eni in una E eii neque duae vel tres ingrauem hanc tempestatem illapsae periclitantur: sed a finibus Illyrici ad The- M ur ia, in baidem usque haereseos malu depascitur: cuius praua semina prius quidem alae picatus ς- - δη , Arius sparsit; radicitus autem fixa a multis in medio viris impietatem studiose colentibus, nune pernicioses fructus generarunt. Euersis sint pietatis doctrin.e, contata si lutaq. pietatis vincula : dominandi libido eorum qui non timent Dominum, praesecti rasinuasit,&ex propatulo praemium impietatis praefectura proposita est . Qui in grauiorem blasphemiam relapsus est, is in populi Episcopatum prae aliis eligitur. Perist grauitas Pontificum, pastores cum scientia fregem Domini reliqaerant, dum Praeiecti distributiones pauperum in proprios usus donaq. semper insium ant.C Onum exacta Obseruatio pessiim iuit: multa peccandi libertas patet. Nam qui fauore hum no ad praeiecturam deuenerunt, dem ipsi, fauoris gratiam implent. Iustum iudicium peri jt:quisque cordis sui deiiderio ambulat:malitia immodica, populi immorigeri. Praesecti non libere loquuntur : nam qui per homines potestatem acquiituerunt, scrui sunt iniis M. C eorum, quorum fauore adiuti sunt. Iam etiam arma belli inuicem vitio videlicet sina: ins iccir- doctrinae excogitantur It Sc priuatas inimicitias occultantes, pro pietate odiam Sercreassimulant. Abi vero obturpistima reprehensionem a te declitranteS,POPuluinciamen' iuolaesissitionem accendunt, ut communibus in .ilis sua vitia adumbrent,abscondantque. Quare etiam bellum hoc praua operantium irritum est, dum communem pacem, tamquam occultam ipsorum ignominiam detegentem fugiunt. Ob haec rident initi deles, imbecilles fluctuant, fides in ambiguo est ignorantia animis offunditur;quod adultcrantcs verbum in malitia veritatem videantur imitari. Taceo enim impiorum Ora. Omnis blasphenia lingua soluta est: profanata sunt sacra: ex populo qui sanae mentis sant , deprecatorias domo siue Oratoria fugiunt, tamquam impietati, scholas: in itali ordine vero ad caelestem Dominum cum suspirijs de laclymiς manas attollunt. Ceterum ad nos D quoque venerunt, quae in pluribus ciuitatibus gesta sunt. Populus cum mulieribus αpueris ipsis q. senibus ante ponas inlisus, sub dio preces sundunt, omnes aeris iniurias
cum magno animo sustinentes,&auxilium a Domino expectantes .
Quae deploratio his calamitatibus digna aut par esse Disit e quales la 'orum sentes his malis suisicient 3 Quamdiu igitur stare quidem adhuc videntur , tamdiu si et
adhue vestigium veteris status perteruatur, priusqtiam contaminatuin Ecclesiis nau- fiagium eueniat. Praesens instat iam nobis; instat, inquam , integerrimi fratres : porri- site manus , genua inclinate: commoueantur in vobis staterna vestra viscera: pr
fundatis lacrymas condolentiae , de non negligite dimidium Orbis ab erroribus ab- rptum : non sinite extingui fidem, apud quos primum illuxit . Quid igitur facientes rebus occurretis, dc quo modo erga oppressos condolentiam ostendetis id a n
E bis nequaquam vos discere oportebit, sed Spiritus ipse i ctus vobis suppeditabit inimirum ut cito auxilium praestetis , qao comprehensita servecis incolumes, & qui adsunt fratres complures . Nam peregrinantes Synodi existunt supplementum, ut non solum ex Legatorum grauitate, sed etiam proprio numero ad instaurationem fidei fiduciam habeant: qui etiam in Nicaea scriptam a Patribus vestris fidem renou bunt,& haeresim funditus extirpabunt ,&Ecclesijs pacifica praedicabunt; eos qui non
idem sentiunt,in concordiam ducentes.
Hoc enim nimirum omnium miserri in si est, quod & pars quae sanioris doctrinae esse videtur, inuicem diuisa est: et circumstant nos persimiles amictiones ijs 1 me, quae in Vespasiani obsidione urbi Hierusale acciderunt. Huius siquidem populus simul exter- scissi. no bello occupabatur,& simul intestina obsidione eiusdem tribus contumebatur. Nobis autem Praeter apertum haereticorum bellum, adhuc etiam ille qui ab unanimis doctrina Amial. EM. Tom. A a exin-