장음표시 사용
331쪽
Ceterum ipsum etiam praeter graues illas, quas 'exulans pastiis est aerumnas , post Axv sesius saeuam illam sub Constantio factam sanctissimi viri per scalas protractionem postquarii, , - - est reuersius in patriam, Arianorum insulta, lapidum letibus morte assectum, monu- , κτι M Morii- menta Vercellensis Ecclesiae docent, quae eum magis proprio titulo martyrem dicunt, & a consessere distinguunt. Quae enim iiii, Bonoinio eius Ecclesiae Episcopo dc Greginrio Papa XIII. eius vita conscripta est, haec de Eusebi j martyrio habet : Aliquot vero post daebas, domum ubi sanctus Episcopus habitare consueuerat, Ariani confertissimo agmine veniunt: a quibus is primum raptatus, mox cruciamentis varie tortus, tum lapidibus, quorum aliqui adhuc sanguine asperii in sepulchro eius nuper inuenti sinat, Obrutus, capite confracto, martyrii cursu egregie consecto, superatisque importunissi mis religionis Catholicae hostibus, victor, & rerum cum primis admirandarum nomi ne maxime illustris, annos octoginta io sere natus, in castum migrauit ad Dominum, B pro cuius diuina gloria perpetuo dimicauit. J haec auctor, qui & huius martyrii gen ris ante recensiuit hos astipulatores, Antoninum Archiepiscopum Florentinum, V lateranum, &ipsius Ecclesiae Vercellensis Ecclesiasti eum ossicium: quorum onuitum testilicatione cum illud asseritur, adeo audax iacinus Arianos a redi praesumpsisse , quod Valens Arianus Imperator regnaret, narratae historiae fides minuitur: liqui dem Valens nonnisi Orientis Imperii habenas moderabatur, Occidentis vero Valentiunianus , quem omnes veteres historici Catholicum fuisse dicunt. Optassem liaec de ma Urij genere ex antiquioribus esse deprompta scriptoribus. Magna enim admirationesum affectus, quod in his quae collexit diligens avetor cuncta eius Ecclesiae monumcnta,
α inter alia octo sermones ab antiquis Episcopis in Eusebii anniuersarijs natali iijs ad populum dictos, aliis i. quae idem Eusebius ab Arianis fidei causa passus fuerit, sum- Cmo istudio in memoriam restitutis; de eiusmodi tamen martyri genere, quod lapi dibus obrutus finem vivendi secerit nihil prorsus habeatur, nisi in nouit limo tantum illorum : cum alioqui& in alijs sermonibus interdum confessor, re martyr aliquoties appelletur : eo ut diximus titulo dignus, quod tormenta & carceres sub Constantio e pertus saerit, etiam si nihil praeterea pati contigillet: quandoquidem in primo eorum sermone, qui sub nomine Ambrosij aliquando editus suit, ex diro illo supplicio, quo per scalas tractus quassatus est capite, de membris confractus, martyris nomen consecutiis ostenditur. Sed & in epitaphio ad sepulchrum eius inuento, acros ichis versibus cum in Uri titulus egregie habeatur expressus; quod autem lapidibus consummarit ne verbum x ruio v quidem : dici poste videtur inde martyrij titulus comparatus, quod haud dubium con- D, Eui qui uel ipsum fiadisse sanguinem, sed infecisse etiam tunc cruore fracto capite lapideos τμ Dico 'gradus, vel alios deo sum, ut assolet, in via positos sparsos lapides sanguine conspe sisse : quos a suis collectos, & ad sepulchrum, tamquam victoriae trophaea politos, a quum est existimare, atque etiam asserere poterit, qui assertam de lapidatione sub C. tholico Principe historiam, contra Ambrossit sententiam recitatam, haud facile admi tendam putarit. Sed quid interest, num illiso lapidibus capite, spatii que cruore, vel ictibus lapidum fracto itidem capite, susi, sanguine, suerit Eusebius martyrii titulum consecutus: cum alioqui licet priori illo supplicio & alijs in Pallastina additis poenis mi nime contigerit ex hac vita migrare; tamen ipsum dignum titulo martyri j omnis antiquitas praedicet 8 At de his hactenus: ad haec enim digressi sumus occasione S. Ambrosij praeserentis martyrium Dionysj, qui exul finem vivendi secit, Eusebio, qui in Esuam Ecelesiam redi jt postliminio . Quod autem ad lucubrationes eius spectat: cum Graecarum aque ac Latinarum litterarum tuerit callentissimus, haud otiosus absque scriptione vitam exegisse creditur, urgentibus prasertim ad hoc eum quotidie a sueti: ijs: verum de illis nulla est memoria, nisi de transatione in Latinum facta com- . mentari j Eusebij Pal. aestini super psalmos, quae & excidit . Ceterum sic ipse haeretici λυ hominiς commentarium Latinitate donauit, ut tamen quod idem S. Hieronymus t isti statur quae ad h. aeresim pertinerent, omitteret s quae vero pia sanctaq. esse viderentur , acceperit. Sed dolemus nobilissimi ingeni j nihil aliud iuperesse, nisi epistolam illam ad suos e carcere Scythopolidatam, quam suo loco superius recitauimus. Porro eius memoria tam in Occidentali quam in Orientali Ecclesia ubique semper clara refulsit,
quae Kalendis Augusti anniuersaria celebritate recurrit. Quanta
332쪽
A Quanta autem miraculorum effulserit post obitum gloria, adeo ut oleo lampadum in ecelesia ipsius ex more ardentium daemones ab ener3umenis pellerentur, Grcgorius kiio ,6Lij
Turonensis certam fidem reddit, dum haec de eo in libro illo de Gloria conscissorum is L LL,i describit : Eusebius Vercellensis Episcopus magnum huic Hilario adiutorium contra haereses si t, qui vivere se post tumulos, praesentibus virtutibus manifestat. Nam in δε siis.
die natalis sui cum multi infirmi saluentur: energumeni tamen rotatu valido Pert tam ecclesiam debacchantes,& nimio confitentes se torqueri cruciatu, eleuati in aera
lychnos qui ad ossicium luminis succenduntur,manu verberantes effringunt: de quoruperi usi liquore, illico discedente daemone, personae purgantur: scitq. tunc populus tot infirmos esse mundatos, quot viderit lychnos effractos. Sed & omnia quae sub ditione basilicae eius habentur, ita pia protectione conseruat, ne exinde quicquam auferatur B ab aliquo. Nam videres inter hostes iniquos greges pecorum,i umentorumq. α ovium, nec penitus a quoquam attingi, cum vox sonuerit , Consesseris haec sunt Eusebij. Huius sancti reliquias mater mea in oratorio domus suae locauit . Faltum est at tem quadam die per hiemem, dum collocutione hilari pro longitudine noctis diutius ante socum, qui multa lignorum strue compositus fuerat, resideret: familia iam dormitante , si1rrexit, & se lectulo haud procul ab ipso igne locauit. Dormientibus autem cunctis , scintillae flammarum ad trabes usque conscendunt, de quibus apprehensa una earum valide coepit flammas spargere: sed credo virtute sancti illius, cuius reliquiae propinquae erant, flamma contra naturam desursum incuruata retorquetur, nec ad tectum,ut mos est, extenditur, sed deorsum fluit, ut putares non flammam, sed verulera lanae de trabe pendere: nec exurebat trabem, nisii tantum ardens Per ipsam vasaba-
C tur: donec expergefacta materfamilias, vocatis seruientibus, aqua superposita, restinxit incendium, quo facile omnis domus, cunctis dormientibus, exuri potuit let,si virtus beati defitisset. Jhaec Gregorius, atque de Eusebio hactenus. Eodem quoque anno,quo Eusebi j obitus a S. Hieronymo in Chronico ponitur,aeque α eius gentilis,licet communicatione diuisi, recensetur interitus Luciferi Episcopi Cai ritani in Sardini de cuius obitu superius egimus, cum eius in schisina lapsum suo loco νi c Linitia maerentes deplorauimus. De quo tamen cum dicat S. Hieronymus : Lucifer Episco- m Pus Calaritanus moritur, qui cum Gregorio Episcopo Hispaniarum & Philone Libyaenumquam Arianae se miscuat prauitati J non sic quidem haec accipienda quis putet, ut hi dumtaxat ex omnibus Epis opis immunes fuerint ab Ariana haeresi : nam in Occidente vix aliquem Epitcopum, praeter Auxentiu & paucos illos damnatos in Concilio D Aquileiae, fuerit facile reperire, qui eiusmodi fuerit sectator impietatis : sed ita dictum, quod ijdem nominati Epistopi abstinuerint a communicatione Episcoporum illorum, qui cu Arianis quantumlibet poenitentibus communicaram: hoc enim sensu accipienda esse S. Hieronymi verba , quae superius de Lucifero dicta sunt, manifeste declarant. Quod autem spectat ad Gregorium,quem Hispaniarum Episcopum nominat: hunc fuisse Episcopum Eliberi, quae de eo extant scripta in libello Marcellini atque Faustini GKxcoxius schismaticorusignificant: siquidem hic olim pariter ibi dicitur esse execratus quos ae i, eo is Luctier detestabatur Episcopos: qua ratione a Catholicae communionis Episcopis una CoNso Rs cum alijs nonnihil exasitatus est: quam ob causam pro eo supplicatum suit Theodosio Imperatori: qui cum ae ipse Gregorio, tum de alijs ad Cynegium in haec verba rescripsisse reperitur h: bEa r mlaia.
E Etsi nulla humanis J et insta . Cynegi carissime & pater amantissime, sublimitas
tua praeceptum nostrae serenitatis, quo Catholicam fidem omni fauore veneramur, & uvio Tκε sine qua salui esse non possumus , ita iubeat custodiri, ut Gregorium & Heraclidam ab elido serat hic Dissopus Oxymuhim MDypto sacrae legis Antistites, ceteros'. consimilo sacer- λio ET COGdotes , qui se pari li obseruantiae dederunt, ab impiorum hominum atque haereticorum * 'tueatur ae defendat iniurijs : stianiq. cuncti ita sedere animis nostris, ut cultores Omnipotentis Dei, non alios nisi Catholicos esse credamus. J haec Theodosius de Gregorio atque socijs, quod pro ijsdem querelae sthisinaticorum suissent, ab haereticis male habitos esse: illos nimirum sugillantiit, qui ex Ariana haeresi ad Ecclesiam redijsssent. Nam eodem libello explicuerunt , hos ab Arianis Episcopis in Ecclesiam receptis multa pasises eam ob causam,quod nollent illis communione misceri. Mentio quoque in eodem lia
bello de Vincentio quota Hispano presbytero habetur, qui etia eo quod communicam
333쪽
v ALENTIS 1ΜPP. 8.eam huiuseemodi Arianis recusasset, a Lucioso I: Hugino Episcopis grauis lima passus Asuerat: cam ut eodem libello testantiad ijdem cum ibilibus in ecclesiam irruentes, ubi plebs illi commisia conuenerat, nonnullos illic occiderint: ex quibus quidam licet decurionatus honore insigniri, nihilominus in carceremitetrali fuerint, unus'. ex ijsdem peremptus. Rursain vero de iisdem addiderunt eo libello, eosdem,cum idem Vincentius cum sitis in agro lyn es haberet, in eos irruentes, adeo deturballe, ut altare sublatum contemptas gratia sub pedibus Poluerint idolor imis . Habet libellus & illud,Aurelium quemdam Episcopum, ex eoqubd cum di isto Gre-o gorio communica: Iet, Romae poenas dedit te: sed& de Macario presbytero illud addi-ziii et '' tur eum cum eiusdem e set cum Gregorio communionis, Ro: nam quoque vocatum, luisse supplicium, atque a Damasi P. ipae communione abhorrentem, ab Urbis Pr.eiecto lui lie exilit lententia condemnatum; atque a militibus acceptum, cum perdu- Betus sui: set ad Ostia Tiberina, illic animam exhalalle. Meminit re de alijs Luciferianae communicationis hominibus Romae male mulctatis a militibus, di, ut mentitur, Dantalo impellente : Ita plane schismatici illi apud Theodotium agentes, Imperatoris timuidiam in Romanum Pontificem concitare studuerunt, sibi vero inde gratiam ςonciliantes, quasi ellent fidei Catholicae Metrimi defensi,res : quos scimus ut superius est inanilestissinae demonstratum in sanctissimos probatosq. Catholicae religionis Episcopos plurimas easdemq. ingentes coacerualle calumnias. Saepe enim Roma: ut vidimus eiulinodi schismatici ab Vrbana praefectura pulsi atque repulsi, in . diuersa loca in extia Lam acti ; cum omni destituerentur auxilio, ex calumni js in diueri, contarcinatis tibi Patrocinium quaesiuer .
Ceterum quod ad Gregorium spectat, qui ex Theodosii rescripto liber dimissus est: CG ipsemet in commentario ill quem de Fide scriptum ad Gallam Placidiam dedit de ii
cinxint, s. corrupta fide scruata, Iacc Vmquam commutarone se pollutum haereticora magnoperem, NPε Mη- gloriatur, cu ait : Piam coni Pisionem in nobis ex Dei gratia praesitam cupimus vique, a 1 mortem, auxilio eius qui praestitit, vindicare sine labe communionis haereticora a V π que praeuaricatorum : quia, ct Deo teste, metuimus eorum damnationis participes ii ueniri. Viderit si quis putat sede eorum societate reum non posse fieri, habens conscientiae propriae fiduciam, quia fidem integram vindicat ita, ut numquam ei aes fidei praeuaricator titerit. Tamen ego in causa Dei cautius timere compellor: siquidem de de ipsis cautum legimus: h Haereticum hominem post unam correctionem deurta, iciens quoniam peruersus eli huiusmod la peccat,& eli a semetipsio damnatus. Sed& de poena praeuaricatorum legimus, dicente Baia s: Et veniet omnis caro in conspectu meo Dadorare in Hierusalem, dicit Dominus Deus,& procedent sancti,&videbunt membra hominum qui praeuaricati sunt in ure: Vermis corum non morietur, & ignis coriani non extinguetur, re erunt in visione omni carni. Sed &Apostolus ait : Nolite iugum ducere cum infidelibus. Quin & alibi idem Apostolus post descriptionem malorum: Non si luna, inquit , qui iaciunt ea, sed etiam qui consentiunt iacientibus ea: et multa alia testimonia diuina, quibus sitim lictorum consei lium prohibetur. Sed ego haec ipsa, licet breuiter intimaui; ne nos de vana superstitione credat aliquis nolle communicare cuiarialibus, quos perspicit per diuinam sententiam reprobari. J ista Gregorius Elii, rinas pro sua delentione, cari iam reddens cur noluit cum Arianis communicare, qui ad elei iam reuersi essent: nam de alijs in haeresi permanentibus, nemo Catholicorum ab eo umquam potuit disiensiste. H. ec igitur cum ex Marcellino atque Faustino collega , glum etiam eiusdem ipsius Gregorij scriptis depromptis te voluimus, ut locus citatus S. Hieronymi in Chronico, quo ait, tum Luciferum, tum Gregorium ci Philonem nun quam communicasse cum Arianis, cunctis elucidatus atque perspicuus redderetur. Porro Gregorius creditur postea sistori menti redditus, duramq. austeritatem illam sexisse in Catholicae obs)mantiae rectitudinem: nam orthodoxorum nonnullorum praeconijs celebratus habetur nisi haec quis dixerit eos turpiter ignorasse; quod astarni re numquam auderem. Quae autem spectant ad eius res gestas cum Osio, quas ex e rumdemsehismaticorum libello recitat Isidorus: euiusnam fidei sint, superius est d, monstratu . Sed c quod de eodem Isidorus ait in Osio, Gregoria filis se ex numero vii dicantium fidem integrana; ex verbis S. Hieronymi petenda est verborum horii iii te Pret attinuimirum liguisitatum, eum aliquando iutile ei uidem cum Lucifero lentemiae.
334쪽
A Post Luciferi exitum, qui ante illi inhaeserant, pertinacius in sententia perstitere, ux rmarent non communicandum cum illis qui Arianos Episcopos vel inferioris ordinis clericos ad Ecclesiam redeuntes, cum honoribus & ordinibus , quibus antea ministrassenx, in communionem recepissent : quam quidem quae tionem parui momenti suisse ait S Hieronymus , dum verbis & non rebus a nobis ijdem dissentirent, nec disnam quidem ut ab Ecclesia ea de causa se diuiderent. Erat autem horum numerus L eiνεν iam sane exiguus, qui se in Hispaniam receperunt: ibi'. ut sistos sanctos & paros a reliqui Somnibus Orthodoxis diuisos consedisse,idem S. Hieronymus docet, hiis Verbis h per irin cococti. ni in illis exprobrans, qui sie solos mundos praedicabat: En si Britanias, Gallias, Onem ρxem, Indorum populos, barbaras nationes, & totum simul mundum possidet Satanas; quo modo in angulum uniuersae terrae Crucis trophaea collocata sunt 3 Nimirum v aduersarius potens concessit Christo Hiberiam & Celtiberos; luridos homines, in
Umque prouinciam dedignatus est possidere. J qu si hi soli a Christo in hereditatem
tuerint vindicati, qui & veritatis vindices dici volebant. Hos quidem,quod refugerent Catholicorum communionem , nonnihil vexatos esse a vicinis Episcopis , libellus
Theodosio datus ut superius dictum est indicat
Porro hos ut schisbaaticos non ibiurn vicini cauebant Episcopi, sed & alii omi s C, Luci Riεηι tho ca: cuius rei experimentum praestitit Satyrus S. Ambrosijς Mediolanensis Episcopi okui, , gustater, cum ex Africa in Italiam nauigans, ad horum ora maris tempestate delatus, ba- ν NGriptismi cupidus exhorruit ab ipsbruin Episcopo baptia ri; quod & superius, dia dc ciub ἴ-
in Italiam ex Oriente reditu egimus, verbis eiusdem Ambrosii enarrauimus , deq eiusdem Luciferi obitu egimus , & cuius aestimationis apud postςros suexit Pariter C culuini ob lapsum eius ingessimus: ut non sint iter ini hic repetenda, ubi de Luciserianis quae reliqua sunt, tantummodo sermo est. Sed & hi ipsi, licet xurbas plurimas in Ecclesiam concitauerint, & apud Imperatores aduersus Catholicos obstrepuerint: tamen quos post Theodosium Augustuiri de Luciferianis nulla sit mentio , eos hoc ipso, quo oborti sunt saeculo , extinctos esse putamus, Eodem anno Valentinianus Imperator de Menicis poenitentibus, ct Christianos fieri cupientibus, ita rescripsit 4: Scenici de Scenicae, qui in ultimo vitae, necesSitate cra c:.I. te interitus imminentis, ad Dei summi sacramenta properarunt; si ibrtasse euaseriar, S: V dbu
nulla posthac in theatralis spectaculi couentione reuocetur. Ante Omnia tamen disyn v xsis tu rimit obseruari ac tueri sanctione iubemus , vivere&in extremo periculo constituti id proin viτλη-
salute poscentes si tamen Antistites probant benefici j consequantur . Quod ut fide- D liter fiat , statim eorum ad Iudices, si in praesenti sunt,uel curatores urbium singularum, desiderium perseratur Quo inspectoribus missis, sedula exploratione qua ratur, an indulgeri his necessitas poscat extrema suffragia. Dat. III. Idus Feb. Treuer. Gratiano A. II. & Probo CossiJ Erant Scenici & Scenicae series publici ad laetitiam publicain theatricis spectaculis mancipati. Quod autem legibus Ecclesiasticis vetitum erat Christianos theatrales esse: ac proinde qui eiusnaodi essent, simulac pςr baptismum Chri iliani epicerentur, scenicu munus exercere amplius nore valerent: vetuit Imperator, haud quidem pie, eiusmodi homines nonnisi in mortis articulo bapti Eari. Vices quam Perperam & incon ulte Principes, ea quae sunt Ecclesiastici muneris, tractare consueuerint. ARufrici
Sed his haud iustiora idem Valentinianus sanxit, cum licentiam Gentilibus dedit arusipicinam exercendi, dummodo id iacerent absque magi , ita ad Mnatum i Omi' i Λ'
E niose rescribens de impertita colendi deos patrios iacultate: f. . o. Aruspicinam ego nullum cum maleficiorum causis habere consertium iudico, ne--Cod. que ipsam aut aliquam praeterea concessam a maioribus religionem genas esse arbitror δ' ε' criminis: testes sunt leges a me in exordio Imperij mei datae, quibus unicuique quod animo imbibisset, colendi libera iacultas tributa est . Nec aruspicinam reprehendimus, sed nocenter exerceri vetamus. Dat. IIII. Kal. Iuni j I reuer. Gratiano A. II
α Probo CossJ ex his quidem & alijs ab eodem Imperatore Gontilibus concessis timd lgenti js factum est, ut ab ijsdem ipse lautor eorum superstitionis sit habitus: nam Symmachus in relatione ad eius filium Valentinianum iuniorem missa sic habet in sino : Eum religionum statum petimus , qui diuo parenti culminis vestri serti uit Imperium, qui sertunato Principi legitimos suffecit heredes . Spectat senior illo diuus ex arce siderea lacrymas sacerdotum,& se culpatum Putat, more violato, quem libenter
335쪽
Annales DAMASI PARVA LENTINIANI
libenter ipse seritabat. J haee Symmachus pro Gentilicia superstitione causim agens. A Vi Ni Permisit & iste,sicut alias, aram Victoriae in Capitolio stare, illiin. Senatores Gentiles A u vieto sacra facere: licet eum S. Ambrosus, quod tanta nefas ignorauerit,excuset,cum ait : Quid respondebis etiam patri qui te maiore dolore conueniet, dicens : De me, fili, 'si' pellime iudicasti, qui putasti quod ego Gentilibus conniventiam praestitissem . Nemo ad me detulit, aram esse in illa Romana curia: numquam tantum nefas credidi, quod incommuni illo Christianorum Gentiliumque concilio sacrificarent Gentiles, hoc est, insultarent Gentiles praesentibus Christianis, & inuiti Christiani interesse sacrificiis cogerentur. Multa & diuersa crimina, me imperante, commissa sunt: ultus sum quaecumque sunt deprehensa. Si quis tunc latuit, debet ergo dicere me probasse quod ad me nemo detulerat 3 De me pessii ne iudicasti, si mihi superstitio aliena, non iides mea seruauit Imperiunm . J haec Ambrosius , & puto quidem rhetorice potius Bad deliniendum Valentiniani iunioris Imperatoris animum, atque reri andum ne Paterno exemplo permitteret Gentilibus aram Victoriae: quam publico loco expositam. Orbi obirequentiam accedentium notam, Imperatorem dumtaxat ignorasae, haud fidem inuenit. Sed & hoc eodem anno eiusdem Valentiniani rescriptum legititur pro sacerdotibus Gentilicij ritus, quibus priuilegium indulsit, honoremq. Excomitibus exhiberi solitum ij idem imperiijt, prout eius rescriptum sub huius anni ConsulibM--bus ad Viventium Praesectium Praetorio datum docet : sic enim se habeth: di Qui ad sacerdotium prouinciae& principalis honorem gradatim & per ordinem ν .iet v LxN muneribus eXPeditis , non gratia emendicatisque sius tragijs, & labore peruenerint, E ibi ta 6 probatis actibus., si consona est ciuium fama, & publice ab uniuerse ordine comprocastitiivv. bantur, habeantur linmunes, otio fruituri, quod continui laboris testimonio promo Grentur: liberumq. sit corpus eorum ab his iniurijs, quas honoratos non decet sustin re : Honorem etiam eis Excomitibus addi censemus , quem ij consequi solent, qui fidem diligentiamque suam in administrandis rebus publicis approbarint . Dat. IIII Kal. Iulij Treuer. Gratiano II.& Pro Coss. Jet nequis putet de sacerdotibus hic agi Christianae religionis, legat eiusdem Imperatoris rescriptum datum item Treueris i ... sequenti anno ad Probum Vicarium φ. Sic igitur videas Symmachum, qui Gentiliciae' ' superstitionis maiorem serebat Pontificatum, iure appalasse Valentinianum seni rem rituS veteris conseruatorem: utpote quM ut dictum 'st superius, diceturq. alibi pluribus ipse Imp. Valentinianus huerit Gentiles pro arbitrio deos colere . Vnge quide errare eu facile continget,qui legens Prudentis carmen adaeruus Symmachu in lineviderit commendari fidem antecelloris Imperatoris, quod vetuerit facrificia, cum ait : DIlle Vrbem vetuis taurorum sanguine tingi. J putans ad Valentinianu iuniorem esse sermonem illum, quem constat dicium ei te ad Honorium Imperatorem de Theodosio Patre,cuius tempore ut suo loco dicetur Prudentius aduersus Symmachum scripsit.
A N N V s H risit annus trecentesimus septuagesimus secundus in reditur unacu Gnsulata Modesti atque Arinthei: amboq. Consules ex Valentis familia,ijdemq. fama n frus ετ is tissimi,sed diuers inter se studijs fuere: nam horum alter Arianus, ad insequendos C Eτη- thodoxos ut vidimus) Valenti usiti erat; alter vero,nempe Arintheus, pius & de E clesia Catholica benemeritus. At qualis hic fiterit, dicamus aliqua, & in primis quae deo V. 1ia. i. eius obitu ex litictis 'S. Basilij datis ad ipsus coniugem consolatorijs prodi intur: ut cum ait ' vero pr. aecipua quaedam i ristitia repleuit, recogitantem, quo me vir illest honore prosecutus, tum quae sit Ecdieiijs communiter adempta gubernatio J nimirum quod Arianis qui biiciam pulsis, his Catholicos subrogauit. ac de eodcm rursus inferius: Erat quidem ille honestus, magnus, celebris,& animi virtutem robore corporis adaequabat , quod & ipse fateor , & utroque nomine excellebat: attamen limmo erat,& mortuus est,sicut Adam, sicut Abel, sicut Noe, sicut Abraliam, sicut Moyses,aesiquem alium eiusdem naturae consertem nominaueris. Jhaec Baslius. Praeia
ar. - D. Edus quidem dux erat, de quo plura Ammianusi ,& inter alia quod exercitu cohibuisset
336쪽
A buisset Persas inuadentes Armenos: nam liaec de eo: Hae clade late diffusa, Armenia omnis perijslet , ni propugnatoris Arinthei aduentu territi Petiae eam incursare denuo
distulissent. JPer eius uxorem hunc redditum Christianum,inq. vitae fine bapti Eatum esse, idem Basilius tradit, cum ait : Decessit inoriens splendide, nec senectute decrepitus , nec
aliqua parte celebritatis suae diminutionem passus , sed magnus adhuc in praesenti
hac vita, & magnas in futura , nec ex praesenti splendore damni quicquam in sutura ac sperata gloria expertus ; propterea quod in ipso vitae exitu cunctam maculam lauacro regenerationis accepto purgauit: cuius rei cum illi eonciliatrix & operatrix sueris, maXima ex ea consolationem cape, .Jhaec quidelia de Arintheo hoe anno Con-
sule, Catholicam Ecclesii ae desentae. B Quo quidem tempore magna Dei dispensatione , huic sicut pietate non impar , ita di munere haud inferior Terentius extitit, cui ut idem Ammianus b est auctor dum y το xv decim parebant legiones 3 qui sancto Basilio aeque familiarissime usus est, ut ipsus rim,' 'litteris ad eum datis de negotijs Ecclesiasticis constat. Horum Bassilius vallatus praesi- dio,inuitis non Arianis ceteris tantum, sed ipso quoque Valente Imperatore, non sta' tum in sua Ecclesia tutus agebat, sed&alijs etiam longe positis seppetias prompte serebat . At hic opportune egregium facinus eiusdem ducis maxime pij ex The
doreto narrare , pergratum erit : ait enimis: Cum Terentius dux longe praestan- . r . ..tissimus, & pietatis insignibus egregie exornatus, ab Armenia, erectis victoriae tro- -ρ --
phaeis, reuertisset: Valensq. ci imperasset, uti donum aliquod pro labore peteret :ipseq. donum quod cupiebat , dignum homine pietatis institutis educato, Valentic indicasset petebat enim non aurum, non argentum, non agros, non domum, sed
ut una ecclesia illis qui pro doctrina Apostolica se in discrimen obtulissent , concederetur Valens accepto libello supplici , & cognitis rebus quae in eo continebam
tur , admodum stomachatus, illum dilaceravit . iusiit q. ut alias res petere '. Terentius vero collectis laceris libelli particulis: Accepi, inquit, iam abs te, o Imperator donum , habeoque, neque aliud petam . Nam quid ego animo instituerim, i dicet ille qui huius uniuersitatis iudex est. J haec Theodoretus. De epistola autem ad hunc ipsum Terentium a Basilio scripta, suo loco agemus: nunc vero de inrtia
eiusdem Basilij ad Damasum Papam & omnes Occidentales Episcopos epistola misisa dicendum. Meminisse debemus, anno superiori ad datas ab eodem Basilio & alijs Orthod Dxis Orientis Episcopis ad Damasum & ceteros Occidentis Antistites , ab eisdem ossicii Tllista LEG plenas litteras redditas ess . At quoniam sub Ariano Imperatore Ariani magis ma- Iroteibiugisq. aduersus Catholicos insistescerent: idem sanctus Basillius alios rutilis Legatos in HLEs. Occidentem mittit ; qua quidem legatione quid ab eis ipse optaret perfici,datis litteris significauit, quas pro certiori rerum notitia stic describemus. Deest illis germana ii
scri ptio , sed tantum, Ad Occidentales titulus ponitur , cum tamen primo loco eas ad ipsum Damasum Romanum Pontificem esse conscriptas, quae superius dicta sunt atque dicentur,euidentissime doceant. Litterae autem sic se habent 4: ἀ a Q. vfν Tantum cuique vestrum Dominus Deus noster, in quem sperauimus, largiatur gratiae, ut proposita spe potiamini, quanto ipsi gaudio pectora nostra replestis, cum per ηε 'Lulitteras quas nobis per desideratissimos compresbyteros nostros scripsistis, tum ex eo, caε, τλιαι. E quod calamitatibus nostris, tamqua viscera commiserationis induti condoletis , quemadmodum nobis praedicti fratres indicarunt. Nam etiam si vulnera nostra eodem modo Perseuerant, nonnihil tamen inde releuamur,quod paratos habemus medicos, qui v locem ac maturam possunt,si detur opportunitas, doloribus nostris afferre medelan. . Quapropter iam denuo vos per dilectos hosce fratres compellamus SI obsecramus, ne, si dederit vobis Dominus copiam ac securitatem accedendi, inuisere nos detrectetis: in ximum enim Domini mandatum est infirmorum visitatio. Si vero optimus Deus ac sapiens vitae nostrae moderator hanc gratiam ad aliud tempus reiecit e saltem scribite nobis , quae vos cum ad consolationem afflictorum , tum ad crectionem contractorum scribere deceta . Plurimum enim iam contracta est Ecclesia , cuius nomine & nos multum in modum contristam c. Non est autem quod alicui de Opem expectemus, nisi per vos Dominus , at quibus & sincere colitur, cur
337쪽
tionem miseritis . J haec praefatus Basilius , admonet de Eustathio Sebasteno d A. Iose inter Catholicos agente , cuius ipse Basilius ut anno superiori vidimus ) simulatione deceptus eidem communicationem suerat impartitus r. qua de causa in suspicionem haud leuem ac reprehensionem Orientalium Orthodoxorum Episcoporuin inciderata . Ne igitur aduersariorum calumnijs eadem infamia laboraret apud Romanum Pontificem & alios Occidentis Episcopos, prudenter proiecto de E
stathio meminit , eiusq. scelera commemorans, eiusdem criminum accusat rem agit, atque aio:
Improba quidem & impudens Arianorum haeresis manifeste ab Ecclesiae corpore D - diuulla proprio im bratur errori, parumq. nos laedit, propterea quod illius impie-τMi. M o Mia insomnibus nota est. Qui vero ouinam pellem induti, mansuetudinem ac placidit ετ ετ u tem externe quidem simulant, interne vero gregem Christi crudeliter lacerant 3 & hoc BD,ri Astac nomi ne quod ex nostro gremio progrediuntur, simpliciores facile laedunt: ij sunt perniciosi illi,& qui non ita iacile caueri pollunt: quos per vestram diligentiam omnibus Orientis Ecclesijs publicari ac manifestari petimus, ut vel recta gradientes sincere nobis coniuncti sint, vel si peruersi esse perrexerint, pestem silain tibi ipsis solis contineant , nec posthac per incautam communionem morbum suum vicinioribus alliri care possint. J Puto te, lector, haec prudenter attendere, maximi ponderis a Basilio
astimari iudicium Apostolicae sedis, ipsius inquam Romani Pontificis, cuius sententia damnari Eiislatia iam petit, eius'. iudici j calculum Orientalibus Omnibus innotescere ; cum alioqui deterrimus homo in pluribus Synodis suerit praedamnatus . haec sane enixius a Damaso Basilius petit, quod probe sciret , illos omnino ab omnibus ese habendos haereticos, atque vitandos absque aliqua tergi uersatione vel contro- Cuersia, quos ab Apostolicae primae sedis Antistite constaret esse reiectos: nam Synodis alijs aliae aduersae Synodi Obijci potuissent, & Episcopis Episcopos contradicere: quod autem a summo totius uniuersalis Ecclesiae Praesule iactum esse sciretur, omnes, nisi qui extra Ecclesiam esse vellent, amplecterentur ι cum ut saepe superius d monstratum est eiusdem Romani Pontificis Formatarum communione, quis Catholicus , quive esset haereticus , tantummodo intelligi posseta . Sed rurium ibi Basilius :Necessarium vero est, ut mentionem istorum nominatim ficiam, ut & ipsi cogno-t τετRi scatis eos qui nos conturbant & Ossendicula gignunt, illos'. Ecclesijs vestris manti stos, ut vitari possint, faciatis. Quae enim nos loquimur, multis suspecta si int, quasi propter priuatas quasdam contentiones metum & pusillanimitatem illis incutere ve-Diimus. Vos vero quanto ab his remotiores estis, tanto plus apud plebem habetis mdei : ad quod & hoc accedit, quod ad curandos oppressos adiumento vobis est gratia Dei. Quod si plures quoque unanimes eadem decreueritis 3 manifestum est, quod multitudo eadem decernentium indubitatam omnibus essiciet dogmatis si sceptionenata. Est itaque unus ex illis qui plurimum excitant turbarum Eustathius ex Sebastia minoris Armeniae. Hic olim institutus ab Ario, cum is Alexandriae florens impias aduersus unigenitum Dei blasphemias strueret, sectator illius, S inter solectissimos discipulos connumeratus fuit . Posteaquam vero ad suos reuersuS, cum a beatissimo Hermogene Caesareae Episcopo propter impiam opinionem condemna retur ; consessionem illi Obtulit sanae fidei, atque ita manus impositionem ab ipso o tinuit . Vbi vero dormitionem accepit Hermogenes, mox ad Eusebium Constam Etinopolitanum sese contulit fueras hic ame Dis pus Nicomediae qui & ipse nihilominus impium Arij dogma tuetur. Inde post quibusdam de causis pulsus, ad patriam
se recepit, illiq. denuo erroris purgationem obtulit, sed ita ut celata & obtecta memtis impietate, quamdam exhiberet verborum rectitudinena , . Mox vero ubi vicumque adeptus esset Episcopatum, anathematismum contra homousion in Synodo A
cyrae habita scripssse deprehenditur; & ex illa ad Seleuciam prosectus, cum illis quos eiusdem habet opinionis, ea gessit, quae omnes norunt. Constantinopoli vero iterum ad ea quae ab haereticis propolita sunt, consensit. Atque ita Episcopatu eiectus, propicr- ea quod iam in Melitina Synodo depositus esset: viam sibi ipsi, per quam restituer tur, cogitauit, eam videlicet, ut ad vos proficisceretur. Quae vero sint illi a be
tissimo Liberio uiscopo proposita, & ad quae consenserit, nobis clam est, nisi quod
338쪽
epistolam attulit, per quam restitueretur: eam ubi Tyanae Synodo exhibuit, in situm
Iste quidem lain fidem eam, in qua receptus est, depopulatur, cumq. illis surit qui homousion anathemate percellunt. Deinde de haeresi patrocinatur eorum qui Spiritum iactam spoliant diuinitato . Quoniam vero istine vires accepit laedendi Ecclesias , ac publicandae impietatis fiducia, quam vos dedistis , ad subuersionem multorum usus est: necesse est , ut istinc quoque veniat malorum istorum correetio , scribaturi. Ecclesiis, quibus quidem conditionibus ad communionem susceptus sit: simul vero adijciatur, quo modo iam immutata sententia , gratiam a Patribus qui tunc erant acceptam irritam reddat. J hactenus de Eustathii causi Basilius, qui eadem plane de eodem habet in epistola ad Patrophili O . At nemo putet hanc 'B ab eo epistolam scriptam antequam ab ipsi, Eustathius reciperetur , eo quod nul Iam eius rei faciat mentionem: nam cum hac eadem epistola interius damnandum dicat Apollinarem, cui tunc temporis ipse nesciens communicabat s satis perspectum habetur, illa antea accidisse,quam haec epistola scriberetur . Tacuit prudenter de Eustathio Basilius, quod contigit in Nicopolitano conuem tu , ubi idem Eustathius, edita sincera fidei profestione, ab ipso Basilio susceptus fuit, reclamantibus Orthodoxis, ut anno seperiora susius dictum est: idcirco enim ista tocuit, quod iam apud Occidentales communicationis cum Eustathio suerat in si aspicionem adductus : qua ut se purgaret, atque ostenderet Eustathio prae ceteris aduersari,tot tantaq. aduersus eum hac epistola voluit congessisso. Nam ad Eusebium Samosatenum ipse scribens, haec de Occidentalium conflata aduersum se suspicione C habet hi Senior Euagrius filius Pampiani Antiochensis, qui quondam migrauit cum ι . in .
sancto Eusebio verius Occidentem , redijt nunc Roma, petens a nobis litteras eadem orirari LA
illorum seripta ad verbum continentes: Vicissim retulit quae nostra non probantur a
doctoribus qui illic sunt, ac legationem quamdam per viros fide dignos iam ador- OCCIDENT.nare, ut coram sit occasio nos inspiciendi. Qui nostram doctrinam profitentur, Seba ' si V stem Eustathij improbatae doctrinae ulcus reterentes purulentii, Petunt a nobis quam dam Ecclesiasticam procurationem. J h ec ipso. Porro Euagrium istum,quein tradit prosectum esse cum Eusebio in occidentem , illo stilicet Eusebio Vercellensi Epi- et scopo, ut alias diximus , eumdem esse cum Evagrio illo putamus , qui ex sententia sancti Hieronymi ad Innocentium, valide oppugnauit Auxentium Arianum M diolanensem Episeopum . Hic enim Vercellis apud Eusebium suisse videtur usque D ad eius obitum, em. defiuncto rediisse in Orientem, atque ea Basilio significasse. Rursum vero, quod idem Basilius apud nonnullos in crimin adductus fuisset,
quod litterarum consuetudine cum Apollinari haeresiarcha communicasset; ipseq. se ote vis A. pariter excusasset, nescisse hominem alicuius esse prauae opinionis auctorem : re ta- y LM .men postea comperta, tum ut se suspicione initar cu eo communionis penitus liberaret, tum etia ut latentem adhuc sub Catholico nomine haeresiarcham omnes agnosterent
damnatum esse ab Apostolica sede: Damasum rogat ut cum sitis Episcopis istudi in sum agat, ita flabdens V : Alter ex illis, de quibus vos admonemus,est Apollinaris, e ν haud parum Sc ipse Ecclesias contristans: facilitate namque scribendi, qua per occasionem ad quosvis irrepit, coniunctam habens sussicientem linguae facultatem, O bem libris suis repleuit , contempto Ecclesiaste β, qui cauendum esse clicit, ne muti d Eceles. D. E ti fiant libri. In multitudine autem certum est quod multa delinquantur : nam quo modo potest in multiloquio vitari Peccatum Sunt vero quae stribit, etiam ad Theologiam pertinentia, non ex Scripturae probationibus, sed ex humanis argumentis astructionem habenti . Scripsit dc de resurrectione quaedam sabulose , inimo It daice composita : in quibus dicit, nos iterum ad cultum a lege praeseriptum reue seros, ita ut iterum Sc circumcidamur , de sabbatum observemus, & a cibis a lege prohibitis abstineamus , sacrificiaq. Deo osseranitas, & in templo Hierosolymis adoremus,atque Prorsus ex Christianis Iudaei reddamur: quibus quid nam poterit ridi- .culli magis, iii .igil q. aliena ab Euangelico dogmate dici 3 Deinde & de incarnatione tantam mouit fratribus perturbationem, ut pauci eorum,quibus colloqui cum illo nonni hil intercessit,priscum pietatis characterem conteruent; matri vero rertim mutarioni
attendentes, ad quaestiones α contentiosas inutilium verborum haereses auerit iant. J . . Annal. Eces. Tom. Dd a haec de
339쪽
haee de Apollinari Basilius . At cur Apostolicae sedi defert damnationem Apolli- Λ, b L. , T. nari haeresiarchae t cur non ipse Cappadociae Metropolitanus eam haeresim cum Muo uouxs auctore damnauit Nosti causam, lector, si memoria tenes quae superius saepe sunt E.ώ u.II repetita atque exemplis saepius deinonstrata: nimiru illum viguisse usum ab ipsis Ap
si, cuis. stolorum temporibus, ubi primum sedes Petri Romae locata est, ut noua haeresis ,r cens'. emergens haeresarcha, non ab alio quopiam cuiusuis auctoritatis Episcopo, quam a Romano Pontifice , causa exacte pervestigata, Apostolica damnarentur a ritato . Quo modo vero Damasus, his a Basilio acceptis de Apollinari atque eius erroribus, Romae coegerit Synodum , atque eamdem haeresim cum auctore damnarit, dicemus suo tempore.
At quid insuper egit apud Damasum hae misis legatione Basilius 3 ipse subdit ,
titii Adori cum ait: Pauli ius vero an aliqua in re , quod manus impositionem concernit , re- Bastiocu si. prehendendus sit, vos ipsi dicetis. J parcius haec Basilius atque modestius, quod de insignis nominis viro ageret , eodemq. Antiocheno Antistite instituto a Lucifero Episcopo Calaritano Apostolica legatione 1i ingente; cum ante ipsum ut suo loco dictum est ) Meletius ab Arianis olim praesectus, conuersus ad fidem Catholicam, ibi eamdcm valide propi ignauerit, cuius causa exilia passiis antea suerat, atque hactenus pateretur: cui quidem ut diximus in Basilius studebat, utpote illi intima familiaritate coniunctus, stantibus Occidentalibus a parte Paulini, ut paulo inferius dicturi sumus .
Insuper eadem legatione Basilius de Marcelli haeresi haee ad Damasum habet inis. H ιι fine; sos sine contristat, quod Marcelli dogmatibus fidem habet. & sectatores il-,9eiκ ut lius sine discrimine ad communionem admittit. J De Marcelli causa pluries superius CL m. xi, actum est. Inuenit ille fidem dum vixit, quod eius causa cognita in Romano Comcilio, necnon Oecumenico Sardiceno, semper magna gloria fuerat ab lutus, aduersariorum vero repulsae atque confiitatae calumniae: nee alia postea reperitur ab Orthodoxis habita esse Synodus, in qua suerit Marcellus condemnatus : cum praescrtim Athanasiis eumdem numquam condemnare praesumpserit, utpote quod resertin Di - -- f Epiphanius qui . habuerit ipsum qui se purgasset, & haud vehementer errasset. subdit tamen de eo Basilius enormia . quae vera ne essent , an ab aduersarijs cali mniose composita , haud satis exploratum est nobis i nam si verum Marcelli illud dogma fuisset, non ita perfunctorie a quoquam dissit nullari potuisset , praesertim a Magno Athanasio cuiusque haeresis insensistimo hoste, ae veritatis Catholicae acc FRUI. ρμνώ rimo propugnatore. Porro haec addit de eo Basilivsh: DScitis, colendissimi fiatres , quam omnem spem nostram irritam faciat dogma Marcelli , quod neque Filium propria ac discreta hypostas praeditum confitetur.,
sed productium,& in eum ipsum iterum conuersum,ex quo venerat, tradit. Neque Poraclitum propriam habere hypostasim contendit . Ita ut non aberret, si quisquam hanc haeresim prorsus esse alienam a Christianismo determinet, ac corruptum quemdam Iudaisinum appellet . Horum curam a vobis requirimus : Eam adhibebi
iis , si uniuersis Orientis Ecclesijs scribere dignabimini, ut eos qui veritatis doctrinam ad hunc modum adulterarunt , tum demum ad communionem admittant, si quando errata correxerint: si vero contentiose rerum nouationi immorari volu
rint , ab illis secedant, . Ceterum haud ignoramus de ipsi , quod oportuerat nos vestrae prudentiae assessores , communi de his rebus consideratione tractare: verum Equoniam nec temporis id ratio permittit, & dilatio terniciosa est, propterea quod hominum istorum pestis radices altius infixit: necessitate adacti stat res hosce mi immus, ut simul quaecumque litteras sugiunt, denuo vos perdocentes, pietatem v stram eo invitent , ut quaesitum Ecclesijs Dei auxilium exhibeatis. J hactenus B sitius . Quod insuper ad Marcellum An ranum pertinet: ex Epiphanio datur collige-M1acim ΑΗ re, hoc eodem ipsis anno illum ex hac vita desjsse : siquidem cum de eo agit, j.' iis .,' haec habet , : Marcellus fuit in Ancyra , qui sane hucusque peruenit, & duobuso tb. ι ν s plus minus annis ante hunc annum e vita discessit. J haec ipse i . Porro cum ea
ji M. M. scriberet ut idem testatur ipso exordio i operis) anno undecimo Valentiniani Ini Peratoris , Gratiani autem septimo et plane opus est asserere , hoc ipsum anno d
340쪽
A sunctum , addito tamen illo , plus vel minus , ab Epiphanio posito . At quid hac legatione Baslij aetum est 3 nihil penitus. Accidit enim, ut ipsius Basi-lij aduersarii, qui tot calumnijs, quas anno superiori recensiuimus, eum Obruere conati LIVI MA-
sunt haud satis habuerint,illum ipsius gentilibus fidei dubiae immo & haeresiis sui vidi- νko Iou
mus suspectum reddere: quin etiam easdem in eum Romam intulerunt ad Romanum oηmi Pontificem, nec illas quidem leuiter ei sui , vel ab haereticis diffamatas, aut in ventum dissipatas , quae nullam apud audientes inuenirent fidem, sed plane eius inodi, ut Catholici Episcopi , ijdemq. Basilio familiaritate coniuncti, immo & eius alumni sancti stimi monachi, fidem eas dictitantibus ut superius demonstratum est adhibuerint. Quam ob causam Damasus, his acceptis, dignum existimauit ad aliquod temporis spatium , quousque videlicet de his aduersus Basilium prolatis certior reddere-B tur, abstinere a consuetudine litterarum. et quamuis a Basilio scripta minime spreuerit nam de cogenda Synodo aduersus Apollinarem, ex eius sententia in animum i nduxit, nihil tamen per Legatos rescripsit: plura enim erant, quae ipsum Romanum Pontificem cautius agere cum Orientalibus admonebant. Haec sane cum Basilius resciuisset, magno animi dolore consectus, quod res maximi ponderis videretur, alienatum a se experiri Romanum Pontificem : iterum ad Yre injucumdem legationem mittit, nec eam cuicumque credidit, sed Petro suae Ecclesiae pre- GATUM AD Fbytero: quem eiusdem nominis germanu ipsius existimamus, ex monacho vi dictunt ' μ νψμ' est ex Gregorio Nysseno creatum ab eo presbyterum Caesariensis Ecclesiae mox ut Episcopatum accepit: cui elutinodi sunctionem delegauit; eidemq. litteras ad Romanum Pontificem & alios collegas Episcopos dedit: quas hic recitare, dignum existimamus: c magni enim momenti legationum vel apicem praetermittere, religionem putamus. sic autem se habent δ: a Magno desiderio congressum vestrum expetenti, semper impedimenti aliquid acci- , i,ila, i idit, unde prohibeor ne voti compos euadam . Aut enim corpori S imbecillitate impe- sTOLA AD DA dior, quam plane haud ignoratis, quanta mihi sit a prima aetate ad istam usque sene- ' A ctam una mecum educata, nempe iuxta iustum Dei iudicium, qui omnia sapienter diς occingruit, Ponit, castigans ,& erudiens : aut solicitudo nos Ecclesiarum , vel certamina , qui- mς0y0i bus resistendum est veritatis sermonem impugnantibus , remorantur. Quocirca in hunc usque diem in multa tristitia&maestitia dego, sciens quod ope vestra destituor. Ego enim quoniam audivi a Deo, qui ob id per carnem ad nos accestit, ut & factorum sitorum exemplis vitam nostram instrueret, & voce sua Euangelium regni nobis an- D nunciareth: In hoc cognoscetis omnes quod mei discipuli eritis, si dilectionem liabue- 4 Io η- I3ritis adinvicem : et quod pacem suam veluti extremum munus discipulis suis, cum iam dispensationem quam in carne obibat, absoluturus esset, reliquerit dicens c: Pacem re- ς i
linquo vobis, pacem meam do vobis: non possum mihi ipsi persuadere, quod sine mutua charitate ,& nisi quantum in me est, paci erga quosvis studeam, seruus Iesi Christi digne vocari queam. Multum iam temporis expectaui, an aliquando&a vestra dilectione aliqua nostri habeatur natio. Non enim clam vobis est, quod publice quibusvis expositi, velut eminentes maris scopuli, surias haereticorum fluctuum excipimus: qui ubi nobis illisi infringuntur, quae retro nos sunt haudquaquam redundant, aut alluunt. Quando vero
de nobis dico, non ad humanas vires refero, sed ad gratiam Dei, qui in mortalium E imbecillitate potentiam suam declarat: quei admodum Propheta sub persena D mini loquitur dicens ψ: An me non timebitis, qui arenam mari terminum posui e d I 6.
Arena iamque, re omnium ira firmissima & nullius momenti, amplitudinem ac magnam molem maris cohibuit potens Deus. Cum itaque ad hunc modum se habeant res nostrae: debebant. continuo a vestra dilectione ex sinceris fratribus aliqui mitti , qui nos afflictos &opprellos inuiserent; α multo crebrius amicae ad nos vestrae destinari litterae, quibus vel in proposito confirmaremur, vel si qua in re offendimus, corrigeremur: non enim negamus innumeris nos erroribus obnoxios esse, cum homines simus, & in carne uiuam .
Verum quoniam superiori tempore, fratres colendissimi, vel quia quid ex dec ro iaciendum fuerit, ignorastis , debita nobis obsequia exhibita non sunt , nempe per pacificas luteras communicasio : vel quia quorumdam malitia factum est, ut in ca- Annal. EccL TOm.