장음표시 사용
341쪽
lumnias, quibus traducimur, abrepti &praeoccupati, indignos nos amica visitatio- Ane iudicaueritis : ecce iam litteris vos ipsi prouocamus , dc causas huius rei qa aenobis adscribuirtur , fatemur, parati vestram hac in re institutionem amplecti : hoc
tantum orantes, ut si quos admiseritis , qui nos traducant ac vituperent, in conspectrum nostrum coram vestra pietate consi ituantur . Nos enim si conuincamur, peccatum nostrum cognoscemus; & vobis post eam reprehensionem a Domino non imputabitur, si communionem nostram tamquam peccatorum declinaueritis : deinde dc primium habebitis, si nos reprehenderitis, ut qui occultam nostram malitiam patet cc
ritis. Sin Vero antequam communicamur, nos condemnaueritis: equidem nos nihil
inde dispendi j accipiemus: propterea quod omnium pretiosissimum bonum nostram, charitas videlicet, qua erga vos praediti sumus, laedi nequit: vos autem dc hoc ipsam nobis amissis patiemini, de Euangelio repugnare videbimini dicenti: Num lex nostra Biudicat hominem, nisi primum audiuerit, cognoueritq. quid faciat tQui vero nobis calumnias quidem ossundit, non autem quae dicit,certo probat: vi debitur sibi ipsi mali nominis accersere appellationem, ex eo quod verbis inique & a surde utitur. Quo namque alio nomine delatore vocare conueniet, nisi ea appellatione, quam ex re ipsa cui studet, sibi ipse imponit 3 Neque igitur qui nos vituperat, diabolus sit,sed accusatorsimmo neque accusatoris nomen accipiat, sed frater sit in dilectione nos admonens, & ad emendationem reprehensione nostri inducens: nec vos auditores sitis conuiciorum, sed redargutionum probatores d examinatores: neque nos sine remedio relinquamur , nondum patefacto nobis quid deliquerimus . Nolim enim vos hac teneri cogitatione, qua dicatis: Quoniam loca transinarina inhabitamus, eXtra P riculum sumus earum amictionum, quae complures occupant, neque opus habemus Caliorum auxilio: itaque quid proderit .nobis, ut cum alijs communicemus 3 Nam insulas quidem Dominus a continenti per maris interstitium diuisit: insulanos vom cum his qui terram continentem & firmam inhabitant , per charitatem CD iunxi . Nihil nos separat, fratres, nisi animi proposito separationi causas robulaque demus. Vnus nobis est Dominus, una fides, spes eadem. Sive caput vos ipsos uniuersa E, Ecclesiae reputatis : non potest pedibus dicere caput: Non est mihi opus vobis . Sive in reliquum vos Ecclesiasticorum membrorum ordinem locatis : non potastis nobis dicere , qui in eodem vobiscum eorpore constituti sumus : Non estis nobis necessarii. Nam dc manus mutuam inter se operam necessariam habent, & pedes
mutuo sese firmant, de oculi per concordiam habent, quod obiecta clare dc dilucide Dapprehendunt. Nos quidem nostram ipsorum imbecillitatem agnotamus , dc v stram avide concordiam requiri mus. Nouimus enim, quod etiam si corpore non ad sueritis, precum tamen auxilio magnum nobis grauissimis istis temporibus emolumentum asserre Poteritis. Vobis vero nec coram hominibus decorum erit, nec coram Deo gratiae quicquam conciliabit, si talibus volueritis uti vocibus, quibus nec gQn tes, qua Deum non nouerunt, usae hactenus sano. Nam de illas audimus etiam, ubi pro omni sitissicientia agrorum fructus demetunt, propter suturorum incertitudinem, mutuum obsequium amica inuicem salutatione inerre, de mutuum commercium inter se tamquam rem utilem sectari . Nos vero cum simus ex illis patribus, qui vel in
dicis indiciis consorti j jmbola de terrae finibus ad fines usque circumferenda, quosi uis eiusdem fidei pro ciuibus de familiaribus habendos esse putarunt: iam nos ipsos a Lreliquo Orbe separamus, de neque de singularitate erubescimus, nec damni quicquam concordiae diruptionem asserre putamus; neque horremus, quod in nobis formidanda. Ivlib. . Domini prophetia adimpletur, qua dixith, quod propter iniquitatis abundantiam re
fi igelicet charitas multorum 3
Nolite, fratres colendissimi, nolite hoc perpeti: sed cum propter praecedς tia nos litteris pacificis consolemini , de amicis salutationibus, veluti miti quassiam Da Llletis ΕΗ dc blanda contrectatione pectoris nostri ulcus, quod ipsi nobis praeterita nostri Π iiiiiii' gligentia infixistis, mitigate : tum siue volueritis ad nos proficisci , dc per vos i sos infirma nostra scrutari , an vere ita se habeant, ut auditis , vel ex falsis adie ctionibus grauiora de nobis sint ad vos relata delicta; fiat de hoc . Parati namqu*sumus obuijs manibus vestrum excipere aduentum , nosq. ipsos diligenti siste
342쪽
A examini ι dumtaxat in his quae fiunt, superiores habeat charitas. Sive vestro iudicio locum quemdam designare placuerit, in quo & quod iios concernit, visitationis debitum implebimus ,& quantum fieri potest, nostri experientiam offeremus, ut 6c
praeterita curentur, & nullas deinceps calumniae locus relinquatur; per nos licebit, ut& hoc fiat: nam omnino, licet infirmam circumseramus carnem stanain donec spirare datur, nostri est octi , ut nihil omittamus eorum quae ad Ecclesiarum Christi aedificationem pertinent. Ne velitis igitur astutis nos rationibus hac, quam petimus, consolatione fraudare: ne in eam nos necessitatem constituatis, ut de alijs nostrum reuelare dolorem cog mur. Nam hactenus, ut scitis, fratres, maestitiam nostram in nobis ipsis contegimus,
pudore prohibiti, quominus consortibus nostris procul dissitis vestram erga nos ab-s alienationem significemus ; ne & illos tribulemus, &ijs qui nos odio prosequuntur, gaudendi occasionem demus. Haec quidem silus iam, attamen ex omnium Cappad istae fratrum sententia scripsi, qui me & hoc rogarunt, ne quouis tabellione ad vos utar, sed virum mittam, qui quaecumque per epistolam assecuti non sumus, veriti ne ultra
competentem rcensuram sermonem extendamus , sua prudentia, quam ex gratia Dei
habet, ipse susscienter exequi valeat: Dicimus autem desideratist num ac religiosii si inum fratrem & sympres terum nostru Petrum: quem & in charitate complectimini,
α cum pace ad nos, ut rerum secundarum sit nuncius, ante vestrum aduentum P
mittere dignabimini. J hactenus Basilius, expectans& expetens adhuc quod alijs litteris efflagitarat, ab Ecclesia Romana mitti in Orientem Legatos. Quid aute ad haec rescripserint Damasius & alij Episcopi Occidentales, vel an rescri- si pserint, haud apparet: illud quidem certius, eosdem minime rescripsis te . nam quae anno sequenti ad Occidentales eiusdem Basilij datae sunt litterae, eamdem querelam in- τλις, τοί geminant, nullas litteras ab eis datas, nullosq. Legatos suisse nullos. Sane quidem M AL . nonnihil dissidentiae, ne dicam simultatis & ociij nam salua charitate, haec omnia aclitata esse,Basilij modo recitatae litterae indicant inter Basilium & Occidentales intercessisse, certum est: vi licet inter eos communicatio ablata minime fuerit ; usum tamen eius, quousque omnia exploratiora haberentur, suisse intermis Ium, ex ijidem ad eos Basilij litteris possimus intelligere. Iam ante auguratus haec ipse Basilius fuerat, ex eo tempore, quo edicto Valentis coeperunt Orientales Episcopi exulare, cum Gregorius Nyssenus ab Ecclesia pulsus est, ut eius litterae ad Eusebium- datae significant, a Pasit. ν R.
quibus postquam de exilio fratris & alijs egit, haec de Occidentalibus subdit: ' D nenim si Dominus sit nobis propitius, quali adminiculo indigemus 3 sin autem ira thoici imrux
Dei permanserit, quale nobis auxilium ab Occidentalium supercilio dc fastu aderiir mora sorArui veritatem neque norunt, neque dicere sustinent: verum falsis opinionibus praepe- a d p iti, illa nunc faciunt, quae prius in Marcello patrarunt; nempe cum ijs qui veritatem ipsis annunciant, contendentes, haeresim autem per se ipsos stabilientes . Ego sane ipsuabsque communi litterarum figura volebam ad eorum antesignanum scribere : de Ecclesiasticis quidem nihil nisi per aenigmata: quoniam nec intelligunt nostratium veritatem ; neque viam, qua Possint addiscere, amelectuntur. In uniuersum hoc litteris volebam significare, non per afflictiones oppressis humiliatisq. poenam esse irrogandam , neque dignitatem aestimandam superbiam ir quod etiam si luna peccatum Deum inimicum reddere sufficit. J hucusque ipse. Ceterum ab hac sententia recessille, suae L ipsius ad Occidentales datae post haec litterae ossici j plenae aperte demonstrant: ut videas sanctissimos viros interdum impetu haud omnino in omnibus rationi consentaneo commoueri,& quod naturae est, facere; mox vero, quod virtutis est, eumdem motum antequam exiliat, carceribuS coercere. Quaenam, rogo, Macios ores, animoq,
submissiori a quouis scribi litterae potuerunt, quam illae a Basilio datae postea ad O cidentales 3 Sed plane maxima ex verbis Basilij instat obiectio: cuiuseank rei occasione, quaevo kb is i is
snt istae querelae ab ipso Basilio utcumque prolatae. Sunt haec magna consideratione roxri, O Peruestiganda , ac pariter expendenda . Quis enim nouantium haereticorum illa ψ- Perlegens, non continuo & manu plaudet, exclamabit q. Basilij sententia Occidentales omnes, ac potissimum ipsum Romanu Pontificem veritatis desertores haberi,atque ii
xpsis condemnari λ At bona verba quaso ut Comici istud vitupem sed accommodatius
343쪽
a maia i s. hoe Euangeli j: Patientiam habe in me, & omnia reddam tibi J & quidem non sine sce- Αnore. Ad hos istaec clamorose & insulse obiectantes uno ictu penitus prosternendos, atque institiae insanaeq. temeritatis arguendos, illud unum sussicere Posset argumentum, si dixerimus: Quonam pacto habuit Basilius re vera Occidentales omnes haereti cos , si crebris cum publicis, tum priuatis legationibus, atque litteris tam sui , quam At hanasj&aliorum procuratis, adeo auide, tantoque studio, dixerim & importune interpellarit, expetieritque ipsorum opem, litteras,& Legatos; & retardantes illos litteris ardentioribus excitarit 3 cum alioqui haereticorum communio a Catholicis rei jciatur etiam oblata 3 Sed perquiramus quid sibi velint verba Basilij. Quid est igitur quod Basilius ait: Vt olim iactum est in causa Marcelli, Occidenta-CONT ROv - les contendere cum his qui annunciant veritatem, atque haeresim stabilire ξ J Quod ad se ζ, 9outi Marcellum cum Romae, tu in Concilio Sardicensi abiblutum spectat, satis ea si into,quae Bruta haud pridem & alias sepe ante diximus, ne taedio legentia eadem crebrius repetamus: sed in eo quod sequitur,versemur. In quibusnam,rogo, Occidentales altercantes cum ijs qui veritatem annunciant, hae resim 1 tabilieres Haec est illa, lector, vetus controuersia inter Orientales de Occidentales de vocibus, substantia, & subsistentia, de qua susius actum est superius ex Actis Concilij Alexandrini anno Domini trecentesimo sexagesimo secundo, cum ex harum vocum diuerso modo facta interpretatione pars altera aduersarijs impingeret Arianismum. , Sabellianis mi vero altera alteram redargueret:
cum tamen ut idem testatur Theologus q) ambae partes id ipsum re vera sentirent, diaeque Catholicae essent, prout S. Athanasio satis exploratum fuisse confirmat. Sed ex plurimis quae superius dicta sunt, hic satis erit repetere dumtaxat verba Gr gorij Nazianaeeni, quae sic se habent : Cum essentia virad tres hvmstases a nobis pie C
dicerentur, quod alterum diuinitatis naturam,alterum personarum trium Proprietates
declaret: ac simili quidem modo apud Romanos intelligeretur: ceterum ob linguae illius angustiam, verborumque inopiam, hypostasim ab essentia distinguere non possent, eamque ob causam in illius locam, personarum adiunxissent nomen, ne tres tu, stantias admittere viderentur: Quid tandem contigit 3 res profecto ridicula, vel potius miseranda. Diuersae fidei speciem praebuit leuis illa circa vocis sonum contentio . Hic
deinde alij Sabellij errori adstipulari visi sunt, quod tres personas dicerent: alij impi
tatem amplecti visi sunt Ari , quod reiectis persistus , tres hypostases nominarent: quorum utriunque Pertinax contendendi studium essi erat . Quid postea 3 Cum parua quaedam ut in contentione fieri solet molestiae causa seivper accederet: eo tan/dem res adducta est, ut periculum esset, ne orbis terrarum fines una cum stllabis a se Dinuicem distraherentur & abrumperentur, &c. J subdit de S. Athanasio eius incidi ambarum partium sententiam pervestigante ,& inter se eas simul conciliante . Utraque parte, inquit, leniter & humaniter accersita, verborumque sententia diligenter & a curate perpensa, Postquam concordes reperit, nec quantum ad doctrinam quicquam inter se dissidentes; ita negotium transegit, ut nominum vitan ipsis concedens, rebus eos constringeret. J haec NaZi Zenus.
Rursum vero quod apud Latinos ut S. Augustinus ς testatur idem citet nomen hypostasis,quod substantiae;ac dicere unam usiam & tres hypostates,nihil aliud esset quam assimare unam essentiam&tres substantias; abhorruiste Latinos tradit ab hypostasis nomine, & tutius tres protes s elle personas. Et hoc ipsum profecto est, quod S. Basilius ubi supra de Occidentalibus ait , quod veritatem ignorent, nec dis ere velint, vo Epote qui haud facile admitterent nomen hypostasis, quasi eius vocis ignari. At licet Latini,callentes praesertim Graecas litteras, dii rentiam inter vitam,Qbstantiam,& hypostasim, id est,subsistentiam,optime nollent: tamen quod apud ipses Latinos ut test tur Victorinus, & ita obtinuisse usum loquendi affrmat S. Augustinus) idem esset hypostasis, quod substantia 3 1 cite quidem iureq. a noua voce abstinere satius iudicarant: . qua etsi uterentur, aeque penes Graecos sitientes illud nomen apud Latinos pro sit bstantia usurpari,suspecti ei lent: quod docuit experimentum: nam de se,cum in Syriae eremo S. Hieronymus ageret, ad Damasum scribens, sibi haec his prope temporibus contigisse m. . vis. testatur 4: Nunc igitur, inquit, proh dolor, post Nicaenam fidem, post Alexandrinum iuncto pariter Occidente decretum, trium hypostaseon ab Arianorum Praesule hic ero Euῆoius Episcopas Antiochemu & a Campentibus cluerant Catholici partis Meleti' , sic icti, vi
344쪽
A vidimus quodpulsi Antiochia in campis naxes agerem, quibas Basilius communicabat nouellum a me homine Romano nomen exigitur. Qui, quaeso, ista Apostoli prodidere ρ Quis nouus magister gentium Paulus haec docuit Interrogamus t Quid tres hypostases posse arbitrentur intelligi 3Tres persbnas subsistentes, aiunt. Respondemus, nos itai credere. Non sufficit sensus : ipsum nomen efflagitant, quia nescio quid veneni in M- Iabis latet. Clamamus: Si quis tres hypostases, aut tria enypostata, hoc est tres subsistentes persi nas non confitetur, anathema sit. Et quia vocabula non edistimus, haeretici iudicamur. Si quis autem hypostasim usiam intelligens, non in tribus persenis unam hypostasim dicit, alienus a Christo est. Et sub hac coni essione nobiscum pariter cauterio unionis inurimur.J En quam perspicue vides, lector, cuius rei causa una cum S. Damaso Hieronymus in crimen haeresis adducebatur. B At quam iuste,id docet, quod subdit: ta saecularium litterarum schola nihil aliud hypostasin nisi usiam nouit: et quis,rogo, ore sacrilego tres substantias praedicabit Θ J et interius: Quisquis tria esse,hoc est tres esse hypostas es, id est usias,dicit, ab nomine pleratis tres naturas conatur asserere. Si ita est, cur ab Ario parietibus separamur perfidia co- - - pulati ZJ & paulo post: Sassiciat nobis dicere,unam substantia,tres perlimas subsistentes, perfectas, coaequales, in aeternas. Taceantur tres hypostas , si placet , dc una teneatur. Nam bonae suspicionis est, cum in eodem sensit verba dissentiunt: sufficiat nobis m morata credulitas. Aut si rectum putatis tres hypostases cum suis interpretationibus d here nos dicere, non negamus: sed mihi credite, venenum sub melle latet: transfigurauit se angelus satanae in angelum lucis. Bene interpretantur hypostasin; & cum id quod ipsi exponunt, habere me dicam, haereticus iudicor . Quid tam anxie unum s verbum tenent 3 quid sub ambiguo sermone latitant i Si sic credunt ut interpretantur, non damno quod retinent: si sic credo, m. J Ecce tibi tamquam in tabula pictura, ex verbis rebusque gestis S. Hieronymi, causa omnis Occidentalium , ipsiusque R mani Pontificis Damasi ob oculos posita : iudica,quaeso, quisquis es , num haeresis crimen iure obijcerent illi Hieronymo, vel Basilius Occidentalibus omnibus, vel inscitiae nomine ijdem iure redarguendi essent. Accidit autem deinde, ut post editas a S. Basilio, Theodoreto,& aliis de nominis
hypostasis interpretatione scriptiones, atque agitatas ea de re controucrsias, velut assidua confricatione , quod novum,asperum, & ambis una videbitur nomen hVPO riuoru uo stasis,redditum fuerit tandem ex usu iam vetus, lene, facile, atque certum: Vt vox hy- Μ M πινο- Pollatis, aeque ac personae, a Latinis omnibus intrepide secureq. fuerit usurpata , .' ς 'D At vero ut demum his finem imponamus, re a S. Basilio accuratius considerata, tam
tum abest ut Occidentales haeresis suspectos habuerit, ut eos solos puriores remansisse praedicet Orthodoxos ultimis litteris ad ipsos anno sequenti datis, in quibus haec verba leguntur : Cunctis mortalibus praedicamini, quod in fide illibati permaneatis, de Asas Apostolicum depositum illaesumseruetis: non sic habent res nostrae, Acc.J haec Basilius: ε describemus autem eam epistolam integram suo loco. En quam probe intueris, lector, sublimes illos Novantium fluctus, cum ad littus veritatis adhaeserint, inspumas graciles disijci atque resolui. At quid dicet aliquisὶ eum idem S. Basilius erecti supereiiij xque insimulet Occidentales 3& alibi de Romana Ecclesia dicat: Odi fastum illius Ecclesiae J utpote quae
ex dictis superius causis detrectaret Legatos in Orientem mittere, suppetias serre, atque Tua.. E demum pacificas litteras reddere 3 Condonandum quidem esse etiam sinctissimis viris afflictis animo, aerumnis pressis, oppressi'. denia moleaiarum caligine, si in aliquod interdum verbum erumpant exorbitans, facile iudicabunt, qui praestantissimos illos Iob atque Hieremiam considerant, veniamque puto concedent . Abiit tamen omni- ino , ut in Basilium , dum fastum Romanae exprobrat Ecclesiae, in ipsum inquam maxime pium, maxime Gnctum, illud Platonis in Cynicum calcantem ipsius talium scomma retorqueam: Sed maiori iastu.J quamuis Gregorius NaZianzenus de eodem Basilio testetur, ipsum fastus atque supercilii nomine ab alijs reprehensum et cum tamen ipse eum excusans haec dicath: Quid ad haec nobis dicturi sunt, qui homini fastum superciliumque obijciunt 8 iniqui sane& acerbi rerum huiusnodi iudices. 3ee. J I 'At quod mireris, idem ipse Gregorius , qui modo Basilium est fastus expertem , cumque excasat atque defendit ι alibi tamen, cum ab eo inuitus Sasimis praeficeretur
345쪽
v ALENTIS IMPR9. cum de eo sic ait : A
m rori NM. Episcopus , non sine stomacho illum fastus insimulat
c. CL - An te, summe vir, potitu notem,
Ex quibus euidenter lector intestigis, quod nuper diximus, sanctorum quoque vir rum animos interdum ex perturbatione , instar Solis alioqui semper effulgentis, ad breue temporis spatium pati deliquium. At de his hactenus. Iain ad S. Hieronymum ad Damasum ex Syriae eremo scribentem redeamus, dc de tempore eius illuc accessus pariter pervestigemus. Hoc namque anno, quo Ut dic mus defuncto Magno Athanasio,dira persecutio exagitauit Ecclesiam Alexandrinam, totamq. AEgyptu, ipsem Hierony mu ex Syri ae Elitudine ad Russina AEgyptum petentem,& monachors illic consesseres inuisentem, scripsisse, litterae tunc ab eo datae signifi-MN. . Qia. canth. Sed quando illuc contigerit proscisci Rustinum, ut ex ijs pariter intelligamus B Hieronymi in eremo incolatum , exquiramus . Instituisse vero eiusmodi peregrin ΜεL NrAF ετ tionem Russinum una cum Melania Romana clarissima femina Hierosolymam , sed dou rio. in Egyptum primo ad inuisendos illic agentes sanctos monachos nauigaue; idem S. c Hiero . eptu. Hieronymus ad Florentium,necnon ad Rustinum seribens ς, duabus epistolis declar uit, quas ex Syriae solitudine dedit. accedunt his alij testes: confirmat enim hoc ipsuma p..tis.. 1. de petregrinatione Ruisini cum Melania S. Paulinus 4 in epistola ad Seuerum, necnon. Palladius de eadem Melania agens. Quonam vero potis limu tempore eiusnodi Rusfini cum Melania peregrinatio accibderit , diuersae ea ae re reperiuntur sententiae : nam Palladius ς ipso exordio Valentis . Imper j id tactum esse, affirmare videturi sed apud S. Hieronymi Chronicon anno decimo eiusdem Imperatoris haec leguntur: Melania nobilissima mulierum Romana' Crum,& Marcellini quondam Consulis filia, unico Praetore tunc Urbano filio derelicto, Hierosolymam nauigauit, ubi tantum virtutum praecipueq. humilitatis fuit miraculo, ut Theclae nomen acceperit. J haec ibi : quae intelligenda putamus, non cum Primum Roma prosecta est, sed cum ex AEgypto Hierosolumam peruenit. Nam quod spectar. ad prosectionem in AEgyptum: cum ipsius Rumni, necnon Palladii assertione constet Melaniam ac eius comites, vivente adhuc Athanasio, suis Ie Alexandriae, quem Iiquet hoc ipso anno ex hac vita migrasse; utique ante decimum Valentis annum pamcum suis in AEgyptum proiectam esse, affirmare necesse est. Quod enim contigerit, Mett viA Aa ipse vivente adhuc S. Allianaso, Melaniam Alexandriam peruenisse, Palladius eXmnorix, γει. perspicue demonstrare videtur , cum ait Melaniam ab ipsi, Athanasio donatam essem OvINA. Ouina pelle, quam dono acceperat a Macario abbate, oblata ipsi munere a leone Pro Dgratiarum actione de catulis caecis ab ipsi, luci redditis ; cuius rei adeo admirandαs Ralia. m. i. Russinus f historiam narrat: qui 3: ait, se praesentem fuisse, cum persecutio est illata monachis post Athanaiij obitum ab Arianis: Ea enim, inquit, quae praesens Vidi, linquor, & eorum gesta resero, quorum in passionibus secius esse promerui. J haec ipse. t Pa ἐ.ia La. De eadem Melaniae peregrinatione dum Palladius agit g. ait eam duce Isidoro eremum AEgypti lustrasse, &. inter alios magni nominis monachos inuisisse Pambonem , ci demq. pro monachorum vili donas te trecentas libras argenti. Cum autem quod di ximus) tunc contigerit Hieronymum eam epistolam seribere ad Russinum , cum ille inuiseret monachos persecutione vexatos quod hoc ipse anno factum est post obi
tum Athanaiij , de quo paulo post dicturi sumus aes mandum esse videtur , hoc
Hio. vis. eodem quoque anno a S. Hieronymo ad Russinii eas litteras datas esse; ubii, inter alia: Eε ' Audio te,inquit, AEgypti secreta penetrare, monachorum inuisere choros, &caelestem interris circumire familia. J et in serius: Rursum suspensam voto nutante mentem,qui dam Alexandrinus monachus, qui ad AEnptios consessores&voluntate iam martyres pio plebis iamdudum suerat transmissus obsequio, manifestus ad credulitatem nuncii auctor impulerat. J et paulo post: Rucinum Nitriae esse, & ad beatum per 'riste Macarium , crebra commeantium multitudo referebat. J haec ipse. . is , Quibus omnibuS redditur manifestum, Melaniam cum Russino hoc anno, supe xxi x stite adhuc Athanasio, Alexandriam peruenisse, α S. Hieronymum sui dictum est γ' i , ' post Athanaiij obitum, excitata hoc anno ab Arianis persecutione in Ecclesiam Alexandrinam & incolas eremi, illam ad Russinum epistolam conscripsisse ex Syriae er mo, ubi agebat subaegrotans: nam ait : aegrotuin esse me dolui : et nisi me attenuati corporis
346쪽
Vc les assisti DAMASI PAR , , VALENTINIANI
A corporis vires quadam compede praepedissent 3 nec mediae feruor aestatis, nec nauigam tibiis semper incertum mare pia cum festinatione gradienti valuisset obsittere'. J haec ipse. At de rebus magna laude dignis a Melania gestis eiusmodi persecutionis tempore, inserius serino erit : haec enim non ad insinuanda Acha Melaniae atque Russint; sed ex eorumdem peregrinationis tempore, in latus tempus Hieronymi in cremo voluimus demonstrasse : etenim sic ex longe petiti Stape contigit tempora reddi certa. Quam autem diximus Melaniam cum Rulsino atque icijs ante obitum Athanasij certum esse Alexandriana ex Vrbe venisse : quonam potissimum tempore id accidisse putandum 3 Si Palladio assenserimus affirmanti id factum circa exordia Valentis Imperi j. ipsum Ruisnum' adiungere pO: Iemus adstipulatorem, ubi ait annis sex se Alexandriae commoratum esse, & postea itertim ad aliquot dierum spatium illuc reae B si in commorari contigisse:sed hoc rursum dissuadet ut credamus,quod ex nuper citata Hieronymi epistola ad Ruis num inauditus antea & inopinatus aduentus eius in Egyptum S: quam recentis linatis fuisse videtur, ut superius dictum est. Sed agHieronymi in Syriae eremum accessum redeamus. Quando autem contingerit, ut liue sic monasticae vitae arripuerit institutuin, diligenti rerum ac temporum disicussione pervestigandum est. Ceteram quod in re dubia Σ incerta versemur, nitendum est coniectaris, aliisque argumentis, quantumlibet videri possitit a longe petitis sic enim saepe accidit per angustas rimul asper: picere, quae indaSaturiblicite veritas. At quod ad hanc rem pertinet : haud assentiri possumus assimanti . . Hieronymum cum Russino atque collegis itineris secti sprimum Hierosi,lymam retij se, inde vero inter se diuisos, Rullinum in Aegyptum, Hieronymum autem in draerias prouinciaS Nwra C perefrinationem institutisse, atqae illine deserta Syriae petiis te. Nam Rusanum Roma recessisse cum Melania, prosectumque in AEgyptum, indeq. Hieroselymam peruenisse, cum iam S. Hieronymus in Syria monachus degeret; tum quae superius dicta lant, tum quae dicentur inserius, perspicue demonstrabunt. Ex peregrinatione vero ipsius Hieronymi a se descripta possumus pariter intelligere tempus ipsius ex occidente in Orientem migrationis: ad Russinum enim, cum ille iam peruenisset in AEgyptum, eXeremo Syriae scribit , se primo prosectum in Thraciam , inde in Pontum atque Bith1 - e mino. via.
niam, postea in Galatiam & Cappadociam, deinde per Ciliciam in Syriam descendii se, ' ubi consedit in litudine monachus. hic totius eius est peregrinationis periodus, viracum fidissimis comitibus Euagrio presbytero Antiocheno, Innocentio, Heliodoro, &, ut ait, cum Hyla S. Melanij famulo. D At quod primum ad Euagrium Antiochenum spectat, hunc insigniter eruditum diximus iam superius temporibus Iuliani Apostatae, eumque una cum f. Eusebio Episcopo Vercellensi in Occidentem venisse: idq. testificatione S. Baslij de eo ita testantis
in epistola ad Eusebium Samosatenum 4, ubi ait ipsum redeuntem ex Italia ad se Ii et M. teras attulisso . Cum igitur reperiamus Euagrium individuum comitem fuisse S. Hieronymi : aeque etiam cum eo Hieronymum peregrinatum ex Occidente in Cappa- - Mi 1τ ε .dociam,2ar est credere; cum de se tradat ipse Hierony mus,cum eo proiectu esse in Cap- - V Padociam. Haec igitur ut afferamus, eadem certa Hic nymi atque Euagrij in Cappadocia peregrinatio persuadet. huncq. ipsum Euagriu,de quo S. Basilius meminit,cumdem esse cum Eua rio Hieronymi stato atque comite, cum nomcu, tum munUS rre Sisterij, tum patria, nempe Antiochia, necnon locus ipse unde venit, nimirum ex Ita-E lia, aeque demonstrant: eumdemq. Euaprium illum esse,qui egregiam nauauerat operam Mediolani aduersus Auxentium, de quoad unum ex comitibus Innocentiam ' o Hreisu. v ante Hieronymus scripserat, nos suo loco retulimus. Φρ-
Quando autem acciderit Euagrium ad S. Basilium in Cappadociam peruenisse , ex eadem Basilij epistola possumus intelligere: qua antequam de Euagrio faciat me
tionem, de vehementi morbo in quem tunc inciderat, agit, cum est . Quinquaginta fa . . a. s.
his diebus aeger decubui, quibus mihi sedulo affuit dilectus & omnium studiosi ii inius
frater noster dc cooperator Elpidius. Multum enim febre consumptus, penuria nutrientis materiae, arida hac carne ceu lucernarum papyro circumdatus, marcida longaq. aegritudine laboraui: antiquum vulnus huic accedens, a cibis me abstraxit, oculis iomarum ademit, tandem morti &vitae confinem me effecit, tantum vivere permittens,
quantum ad dolorem sentiendum opus est. J hac & alia plura de eadem corporis inii
347쪽
Annales DAMASI PARVA LENTINIANI
ovaMoo Ev initate Basilius, quam ei contigisse superius diximus anno quo creatus est Caesareae Epi- Axou,Mk, 'ia scopus, qui numeratur Domini trecentesimus septuagesimus : quo pariter dixerimus C ea Do- Hieronymum cum eodem Euagrio & alijs focijs deuenisse in Syriam,inde vero eius detri Q prouinciae deserta peti jile, non ante mea sententia ) annum Domini trecentesimum septuagesimum primum : quod quidem & intinuare videntur citatae eiusdem superius litterae ad Rus Enam. Ex his igitur inducimur ut credamus praesentem annum esse secundum eius in eremo incolatus. Quonam autem tuadente, Hieronymus ad habitandum Syriae eremum elegerit, paulo post dimiti sumus . Decens est enim,ut antea tanti Patris hic sui iamatim in hanc diem vitae cursum recens. Rimos rut seam , ex suis ipsius scriptis elicitum. Natus est Stridone oppido in Dalmatia honestisvm QRV quident parentibus,& substant ijs haud infimis, quas postea pro aedificatione mona--- p β- sterij per Paulinianum fratrem distraxit': non enim de se ipse, sed de voluptuosis cle- Bἰ tiis M. .,ia. rici S atque monachis,ex Persena tamen sua illa aith: Natus in paupere domo, & in t gurio rusticano, qui vix milio & cibario pane rugientem saturare poteram ventrem, .nimis. . HL nunc similam & mella fastidio,&c. J Bonosum habuit collactaueum ς , & cum eodem coaluit in liberalibus disciplinis, praediuite adolestente : a puero enim excolendus b d Hirem Ap . nis litteris traditus est praeceptori;de quo ipse i: Memini me puerum cursitasse per cellu-
Σί θ' las seruulorum,diem seriatum duxisse lusibus, de ad Orbilium saeuientelia de auiae sinu
tralium esse captiuum. J Romam veniens cum eodem ipsius gentili Bono , Donatumo m.-. in audiuit; ipsum enim suum nominat praeceptorem. tum, ut ipse traditi, scholastico more lutit in controuersijs declamandis. Ibi adulta aetate sacro baptismo initiatus S est: tu. . i. quo sustepto, paulo solutiorem vitam, quam gesserat, continuo emendauit: nam pri
ri amissa corporis integritate, secundam quam vocat continentiam post baptismum Ccata seruauit immaculatam R. Totus piis offici js deditus una cu eius leni instituti sodalibus, a Mim vi'. singulis diebus Dominicis ut ipse tradit inuitebat in subterraneis cocincteriis reli quias sanctorum martyrum. Nihilque ceteris diebus oti j sibi relinquens, totus erat in IVM - - describendis libris: sic enim bibliothecam Romae summo studio atque labore tibi com secisse testatur λ. In Gallias post haec peregrinatus eum ipA Bonos ,eadem siti librorum, ς - . Treueris S. Hilarij libros de Synodis manu sua destri piit; aliosque ibi posito&antiquos
2 aices , usus opera amicorum atque inter alios Florentii, deseribendos curauit . ιμ-- ε' L Contigit autem post haec, ut qui semel peregrinari coeperat, proficisti quoque in ' Orientem,in animum induxerit; id quidem cli eruditionis, tum etiam religionis causa; ut ex his quae gessit,inspicere licet. Porro peregrinationis eius quae remanent vcstigia allectanteS, dicimus eum cum Bonoso comite e Gallijs reuertentem, Aquileiam pervc- Dnisse, consedilleq. ibi aliquo temporis spatio fiuitur consertio sanctissimorum vir rum , ni mira S. Valeriani eius ciuitatis post Forturiatianum Epistopi,Heliodori,Nepotiani, Rustini, Chromatii, Iovini, Eusebij, Bonosi , Florenti j, Nicaeae subdiaconi, Chrysogoni monachi, ad quos omnes intimae necessitudinis testes eiusdem Hieron
inui. - . mi litterae ' ertant. . . . a. . . Summa quidem laude florebat tune Aquileiensis Ecclesia, ubi ext in to Forti attollecti Esi A no Episcopo Arianae sectae fautore, eam Arianorum labe foedatam Valerianus vir san-
, i k i, iii simus ab Omni prorsus impietatis tace purgauit, ut idem S. Hieronymus tradit R;M . adscitisque ad ossicia Ecclesiastica viris optimis ae eruditis, sic claruit, ut de eis ipse ' Hierony mus in Chronico ita digne meminerit: Aquileienses clerici, quasi chorus bea- . .. . . .a torum habentur J per quos omne Ariani quondam dogmatis φ virus exclusum est. J Esed & quod qui ibi erant clerici, essent & monachi,hoc praeconio ex ijsdem tres potissi
η klotentinua. Inum laudantur in Climnico, cum ait: Florentius m, Bonosus,dc Rufi: inus insignes in nachi habentur: ex quibus Florentius tam misericors in egenos fuit, ut vulgo Pater pauperum nominatus estet. J ab hoc adiutum Heliodorum in Orientem peregrinati nem confecisse, eiusque expensis Hieronymum complures libros exseribendos curasse, uis . . tia. eiusdem litterae ad eum datae P significant,quibus rursus elusilem viri misericordia erga pauperes commendatur illis potassimum verbis: Praetermitto innumerabiles in quibus
Christum sustentasti, pauisti, vestisti, visitasti,&e.J. Horum igitur suauissima consuetudine aliquantisper detentus est S. Hieronymus Aquileiae, cum inde recedere cogitur misis. His Ποῦλο quo improvise rerum euentu, ut ipse ex eremo ad Rusfinum seribens teliatur
verbis illis q: Postquam me a tuo latere subitus turbo conuulsis,postquam glutino est
348쪽
A ritatis haerentem impia distraxit auulsio,&c.J Tunc Aquileia reeedens,in Dalmatiam patrium Glum veniens, Grorem iuuenculam aetatis lubrico lapsam, primum viro maxime pio Iuliano diacono, qui eam ad meliorem frugem restituit, deinde etiam per litteras Chromatio commendauit . Post haec autem una cum dictis supra comitibus recensitas prouincias peragrauit, nempe Thraciam, Pontum, Bithyniam , Galatiam, Cappadociam, Ciliciam, atque Syriam, ubi cum Evagrio Antiocheno in via comite Antiochiae consedit. Erat Euagrius praedives ac nobilis,dominii'. villae, Maronia dictae; ubi aliquando agens Hieronymus cu eodem Euagrio, nactus ibi sanctissima illum Mescivi monachia. totius vita: ipi ius cursum,quam postea iactias senex conscripsit,accepit: testatur id quidem Hieronymus ipse,cum alth: Maronia triginta iere millibus ab Antiochia urbe Sy-
B riae haud strandis ad Orientem distat viculus: hic post multos vel dominos, vel patro Qvio mei o.
nos, dum ego adolescentulus morarer in Syria, ad Papae Euagrij necessarii mei possessonem deuolutus est: quem idcirco nunc nominaui, ut ostenderem unde nossem quod seripturus sum. J nominat Hieronymus Euagrium Papam,quod cum ipse senex ea scriberet, iam ipse Euagrius factus fuerat cui suo loco dicemus Episcopus Antiochenus . post vero descriptam egregie vitam Malchi, ista ad postremum: Haee, inquit, mihi senex Malchus adolescentulo retulit,haec ego vobis narraui senex, & castis historia cast talis expono. J quo plane Malchi exemplo, de aliorum plurimorum monachora, quibus ut vidimus Syria tunc florebat,incaluit cor eius ad consectandii vitae monasticae institutum: cum& ad Theodosium magni nominis virum, & alios praeclaros anach retas litteras dedit, petens eorum precibuis si tui vinculis saeculi; ubi haec inter alia :C Nunc vestrum est,ut voluntatem sequatur effectus: meum est, ut velim: Obsecratiotium vestrarum est, o quod velim,& pollina. J Inter haec temporis spatia, cum quid ellet docernendum de statu suo, Deum seruolq. Dei ita consuleret, agens Antiochiae docentem audiuit Apollinarem, te quo ipse ad Pammachium : Apollinarem Laodicenum audiui Antiochiae se uenter & coluit eum me in sanctis Scripturis erudiret, numquam
illus contentiosum super sensu dogma sustepi. J haec ipse . Porro cum sui superius dictum est Apollinaris nondum periecte cognitus, neque damnatus esset, licenter docebat , audiebaturi. licentius. Quod autem ad Theodosium anachoretam sipectat , cuius precibus adiutus sanctus Hieronymus monasticae vitae arduum institutum animo ardenti arripuit i idem
ille est, qui hoe tempore in ijs metionibus egregia claruit sanctitate: cuius res praecla- Mi victus. D regestas Theodoretus conscripsit: eumq. patria Antiochenum, eo sanctitatis peruenisse tradit, ut nautae, eius nomine ina ato, tempestatem maris ingruentem sedarent : quem Antiochiae defunctum assi at , sepulturaq. sanctorum honoritice tumulatumia . De loco vero a sancto Hieronymo in Syriae Glitudine ad habitandum delecto , ad Claromatium i scribens , ita ipse meminit : In ea eremi pa te delatae sunt, ilia Ducer littera , quae inter Syros & Sarracenos vastum limitem
ducit. J eadem habet ad Florentium S. Chalcidis prouinciae ea erat ut alibi hi ip-
se testatue litudo . Fuere eius comites Innocentius atque Hylas, accessit'. P 'A . stea Heliodorus . His omnibus Euagrius Antiochenus cuncta necessaria ministrahat ; quin & eius impentis Hieronymo ad scribendos libros suppeditati sunt an- p λtiquarij : illis enim se ibi abundasse testatur : eiusdemq. Euagri j opera, litterae quae E diuersis ex locis Antiochiam asserebantur , eidem reddebantur, vicissimq. ad alius mittendae ab ipse ille accipiebat. Sed rebus in hune modum probe dispositis, illud sanestum in primis accidit, vidulcissimo comite innocentio morte extincto priuareturi, Heliodorui'. cito recesse- t Hi rit , spe tamen redeundi: ipse vero crebris ' laboraret corporis infirmitatibus,quod i pe queritur ad diuerses amicos scribens '. Quas insuper praeter haec passilis sit impii a- is uis . R. . tiones daemonii, & quae eum exercuerint proclia carnis hic retexam ex eiusdem eptitola '
ad Eustochium p: O quoties ego ipse in eremo constitutus, di in illa vasta si litudine, quae , exusta Solis ardoribus horridum monachis praestat habitaculum, putabam me Roma nis interesse delicijs i Sedebam si lus, qui amaritudine plenus eram: horrebam sacco , , tur Momembra deserinia,& squallidum cutis situm AEthiopicae carnis obduxerat: quotidie lacrymae, qtaciti die semitus: et si quando repugnante Dirinus imminens oppretiiii et, nuda Annab L L Tom. Ee humo
349쪽
humo vix ossa haerentia collidebam . De cibis vero & potu taceo, cum etiam languen- Ates monachi aqua trigida utantur, de coctum aliquid accepi 1 e. luxuria iit. Ille igitur ego , qui ob gehennae metuin tali me carcere ipse damnaueram, corpi Utrum tantum socius & ieraram, sepe choris intereram puellarum: pallebant ora ieiunijs, mens deiiderijs aestuabat in trifido corpore, α ante hominem sua iam Carne P mortuum talibi dii inin incendia bulliebant. Itaque omni auxilio destitutus,ad Iesu iacebam Pedes , rirabam lacrymis , crine tergebam, & repugnantem carnem hebdomadarum inedia subiugabam. Non erubesco confiteri intelicitatis meae miteriam ; quin Potius Plango me non esse quod fuerim. Memini me clamantem diem crebro iunxit Iecuninocte, nec Prius a ricioris cellas te verberibus , quam rediret, Domino increpante, tranquillitas. Ipsana quoque cellulam meam . quasi cogitationum mearum coniciam Pertimescebam ; & mihimet iratus de rigidus solus deserta penetrabam & sicubi coim Boua vallium , aspera montium, rupium praerupta cernebam, ibi meae orationis locus, ibi illud miserrimae carnis ergastulum: et ut ipse Ditis est Dominus, poli multas lacrymas, poli caelo inhaerentes oculos,nonnumquam videbar miluintereste agminibus Asea cam. i. gelorum s re laetus gaudens'. diccbam : Polite in odorem unguentorum tuorum c currimus . J hactenus ipse . Verum non ieiunia solum, alias a. assii lationes ad carnis impetus infrenandos aso ui hibebar, ted & iuge istudium litterarum: unde ipse ad Rusticum scribens haec aith:
Mix our Mut Dum ellem iuuenis 5 litudinis me deserta vallarent, incentiva vitiorum, ardoremq. naturae terre non poteram: quem cum crebris ieiuni js irangerem, mens tamen cogita-- uta l. tionibus aestuabat: ad quain edomandam , cuidam fratri, qui ex Hebraeis crediderat, ς . me in disciplinam dedi, ut post Quintiliani acumina, Ciceronis fluuios, grauitatemq. CFrontonis, & lenitatem Plinij, alphabetum discerem, de stridentia anhelanti . verba meditarer . Quid ibi laboris insumpserim, quid tuistinuerim dii sicultatis, quoties d , sperauerim, quoties ccilesierim, & contentione discendi rursus inceperim, voltis est conscientia tam mea qui palliis sum , quam eorum qui me in duxerunt Vitam Et gratias ago Deo meo, quod de amaro isemine litterarum dulces fructus carpo. Jhaec ipso .hino, M., Ex multis vero aerumnis, quibus ibi grauiter amiciatus est, illae quidem sibi mari
A scui, o mae vitae sunt; quod Occidentalis ipse homo, collegis parum eo nitus, suspectae illis 2 b isti L ii dei haberetur :cuta' l. sciit .i ellet schisinate Ecclesia Antiochena, totaq. illa prouincia λτνα ipse pariter inuitaretur in schisma , atque cogeretur alteri saltem partium inlaarere, i ue Paulini, siue Melctij, Orthodoxis ambobus Episcopis, aliis cum Paulino coma nicare i pii Iliadentibus, cum Meletio alijs, aliis insuper cum Vitale antesignano linesis Apollinaris ; magnum l. etiam illi a Syriae monachis iactum est negotium ut diximus Ob nomen hypostasiis: cum ipse tunc his vellatus angastijs, quid acturus est.t coi sulit Romanum Pontificem Damasium . quem hisce primum vocibus interpellat .s ab .iri Quoniam verniis Oriens inter se populorum surore collisius, indiscissam in Domini tunicam dc desiiper textam minutatim per frusta discerpit. dc Chri isti vineam exter
e cant. r. minant' vulpes; ut inter lacus contritos qui aquam non habent , dissicile ubi sens ii hi , oujMV, gnatus & bsirim ille conclusii sits , posit intelligi: Ideo mihi cathedram Petri, de fi- usvor OA dum Apollolico ore laudatam centui consulendain s inde nune meae animae postulans cibum, unde olim Christi vestimenta suscepi. Neque vero tanta vastitas elementi li- cur a DG quentis, dc interiacens longitudo terrarum, me a pretiosae margaritae potuit inquiit' e '' ς η' tione prohibere Vbicumque suerit corpus, illic congregabuntur dc h aquilae: prodi sato a sobole mala patrimonio, apud vos selos incorrupta patrum s ruatur hereditas. Ibi caesipite terra si cundo,dominici seminis puritatem centeno fructu reseret: hic obruta sulciti immenta in lolium auenas i. degenerant. Nunc in Occidente Sol iustitiae oritur in Oriente autem Lucifer ille qui ceciderat, supra sidera posuit thronum suum. Vin elli s lux mundi, vos iu terrae: Vos aurea vasa dc argentea: hie testacea vatis, vel ligura virgam terream ct aeternum opperiamur incendium. Quamquam igitur tui inc te reat magnitudo, inuitat tamen humanitas. A sacerdote victimam salutis, a palloro se: pra i liuouis inarito. Facellat i nuidia, Romani culminis recedat ambitio: in successore
piseatoris dediticipulo Crucis loquor. Ego nullum primum, nisi Christum iisquens, beatitudini tuae, id est catliedrae Petri communione conli ior; super illam Petram
350쪽
DAMASI PAR VALENTINIANI b/Z VALENTIS IMPP. .
Quicumque extra hanc domum agnum comederith, a Matib. I 6.
A aedificatam Ecclesiam scio δproianus est. Si quis in arca Noe non tuerit, peribit, regnante diluvio. Et quia pro b Laod. ι meis facinoribus ad eam λlitudinein commigraui, quae Syriam iuncto Barbariae fine disterminat; nec possum sanctum Domini, tot interiacentibus spatijs, a sanctimonia tua semper expeter : ideo hic collegas tuos Adgyptios confessores sequor, & sub onerarijs nauibas partis nauicula delitesco . Non noui Vitalem, Meletium resipuo, ignoro Paulinum. Quicumque tecum non colligit,spargit: hoc est,qui Christi non est, Antichristi est, &c.J quae mi in subdit post haec de controuersia vocis hypostasis, iam superius sunt recitata. Rogat demum , ut cuinam illarum trium sectarum auctoribus communicare debeat, litteris significet Antiochiam ad Euagrium dandis. Quod autem diu expectans,nonda tamen cui communicare deberet Damasi respon- v sum acciperet, atque interim factio schismaticoru magis magis q. ipsium urgeret: rursus ad eumdem Romanu Pontificem eodem argumento litteras deditς, quibus haec inter e uir j v a alia: Ita me incelsabilis inimicus post tergum secutus est, ut maiora in silitudine bella xki , , ο κ nunc patiar. Hinc enim praesidi js fulta mundi Ariana rabies fremit: hinc in tres partes i d Mai . scissa Ecclesia ad se rapere me festinat. Monachorum circa manentium antiqua in me o M svu. surgit auctoritas. Ego interim clamito : Si quis cathedrae Petri iungitur, meus est. Me letius, Vitalis, atque Paulinus, tibi haerere te, dicunt . Possem credere, si hoc unus assereret: nunc aut duo mentiuntur , aut omnes . Idcirco obtestor beatitudinem tuam per Crucem Domini, per necessarium fidei nostrae decus, per passionem Christi, ut qui Apostolos honore sequeris, sequaris de merito. Ita in selio cum duodecim iudicaturus sedeas: ita re alius senem cum Petro cingat: ita municipatum caeli cum Paulo consequaris; ut mihi litteris tuis,apud quem in Syria debeam communicare, significes. Noli despicere animam, pro qua Christus mortuus est. J haec ad Damasium Hieronymus 1 at non hoc anno , sed saltem post biennium ambae hae scriptae sunt a Hieronymo epistolae ad Damasum, nimirum, cum iam S. Ambrosius creatus fuisset Episcopus snam in superiori ad Damasum epistola meminit de Auxentio atque Ambrosio, quem constat anno undecimo Valentiniani suis te factum Episcopum, post sequentem vid licet annum, de quo suo loco dicturi sumus. Quid autem ad haec responderit Damasus; licet litterae eius non extent; tamen ex multis constat ipsum respondisse, ut cum Paulino communicaret. id quidelia primo ex Cuu Qvo eo redditur manifestum, quod idem S. Hieronymus ab eodem presbyter ordinari vin edub is 'i luit: quod certe minime facere ausus fui flet, nisi scillet Romanum illi Pontificem lit, e v et
D teris pacificis communicare. Rursum vero ex his quae S. Basilius ad Terentium scri- νε bit , liquet Damasum ad Orientales dedisse litteras pro Paulino: nam ait: Super istam Exiati via autem iamam iterum apprehendit nos auditus, quod & fratres,qui cum Paulino coli.
situti sunt, colloquuntur aliqua tuae rectitudini de ea quae nobiscum est unitione: nos n..uo . M. aute dico partis hominis Dei Meleti j Episcopi. ' Quos audio & litteras nunc Occiden- tales alium circumferre, praecipientes eos alium habere Episcopum Antiochenae Eccle- :. ., 'i' esiae, rei jcientes admirabilem Episcopum verae Dei Ecclesiae Meletiuinta. Et non ad- ME ETio. miror istud. Quidam enim omnimodo ignorant ea quae in istis sunt partibus: quidam autem etsi videntur scire, concertando magis, quam veritatem dicendo , eis reserunt. Et illos quidem nihil mirum est aut ignorare veritatem, aut occultare causam, propter quam in scribendum Paulino perductus est beatissimus Episcopus Athanasius. Tuani E autem persectionem ibi agentem, quae postea sub Principatu Ioviani inter Epistopos facta sunt, integre referre rogamus, ut ab ipsis quae facta sunt discas. Verumtamen quia nullum accusamus, oramus autem magis ad omnes habere charitatem, de maxime ad domesticos fidei: congratulamur ijs qui apportauerunt de Roma litteras ;&si magnam aliquam & venerabilem habent eorum testificationem, de oramus illam veram esse, & ex Operibus ipsis confirmari. Non autem propter hoc possumus nobismetipsis aliquando suadere, quia Meletium ignoremus, aut ut eam quae sub iplo est Ecclesiam obliviscamur; aut inquisitiones, pro quibus ab initio dissensio facta est, minimas arbitremur, aut putemus modicam habere dii serentiam ad eam quae de pietate est, intentionem. J haee Basilius de his quae spectant ad causam Meleti j. . Ex his in primis videas Athanaiij cum Paulino communione persuasum inductuinq. Romanum Pontificem cum eodem Paulino communicasse.Qubd autem expetat a Te Annal. GAI om. Ee a rentio