장음표시 사용
381쪽
A tem obiret. J hactenus de his Nyssenus: eo autem morbo Apollinarem perijsse, habet Metaphrasses. quod quidem si verum esset, Ephraena nequaquam ante praesens tempus, sed post ipsum Apollinare ex hac vita discessiile dicendus seret; quod tamen falsum est, testante S. Hieronymo, Ephraena sub Valente, Apollinarem vero stib Theodosio esse defunctunt: nisi quis dixerit liaec de Apollinari seniori iunioris parente esse intelligenda.
Quod pertinet ad eiusde Apollinaris scripta: testatur S. Hieronymus φ, reliquisse il- - Η Ο Iu praeter innumera pene volumina, triginta libros aduersus Porphyriu, qui inter ceteracius opera maxime probarentur. Conatum insuper eum fuisse diuinorum librorum translationes omnes in unum assuere, idem tradit S. Hieronymus , qui tamen opus minime probauit. Eiusdem quoque Apollinaris in Prophetas commentarios , necnon
in Matthaeum Euangelistam, idem auctor citat, quos ita se legisse assirmat L ut habito μ' . . . iv delectu, exstercore aurum seligeret. Patrem eum eloquentiae praedicat Philostorgius; I, t
sed tamen quae esset verbosa potius, quam neruosa. Multis rursum voluminibus con
plures haereses oppugnasse. tradit Vincentius Lirinensis; sicq. de eo accidisse ait, ut quem populi quasi ariete gregis sequebantur,eum deinceps ut lupum fugere coeperint. Ex scriptis autem Apollinaris Polemium quemdam, Theodoretus itestatur, illam
haeresim deduxisse, qua affirmaret, Verbi atque carnis commixtionem cons Onemq. ιτα factam esse: a quo denominatos Polemianos haereticos, tradit. Rursum vero discipu- MA ε ε 3los quosdam eiusdem Apollinaris in Arabia haeresim aduersus Dei senitricem dissemi- 'e: i, nasse, Epiphanius habet: illamq. horrendam iactasse basphemiam, qua dicerent post A NUMNAM natum Christum Iosepho viro coniunctam esse: quam scelesiis limam opinionem impius Helvidius in Occidente studuit propagare; sed ne profanae quidem & impiae men-c tes tantam blasphemam calumniam in aures admittere tolerarunt : quamobrem
utrobique prauum semen exaruit. Sed de Heluidio dicendum inferius. Ad hos comsutandos haereticos dictos Antidicomarianitas rogatus S. Epiphanius epistolam scripsit ad Ecclesiam quae est in Arabia ' : qui retia Panario aduersus eosdem pluribus dispu- tauit, ubi ipsa epistola ad Arabes scripta legitur . f-ώ In ea etiam prouincia addit exortam tunc esse aliam haeresim, dictam Colluridiano. rum, qui eamdem sanctissimam Virginem ut Deum colerent, Placentamque illi fa nimis M. crificantes osserrent: de quibus ita Epiphanius g: Admirati, inquit, sumus, eum aliud si rursus audiuissemus, alios nimirum ita decipere, ut in tractatione de ipsa sancta semper Mellii AVirgine, pro Deo hanc introducere studuerim, & adhuc studeant & iurore quodam ac amentia ducantur. Narrant enim,quod quaedam mulieres in Arabia e partibus Thr D ces hanc vanitatem inuexerunt, ut in nomen semper Virginis coibridem quamdam s4crificent, &simul congregentur, & in nomen sanctae Virsinis ultra modum quid te mlent aggredi nefario ac blasphemo negotio ,& in nomen ipsius sacra celebrent per mulieres: Quod totum impium est & nefarium, alienum a praedicatione sancti Spiritus. J . . et alibi' de ijsdem: Quaedam eni m mulieres currum quemdam siue sellam quadratam 'Ornantes, cxpanso super ipsam linteo in quadam illustri die anni, per aliquo; dies panem proponunt, & osserunt 'in nomen Mariae: omnes autem pane participant, αδ Cum autem Eeiphanius haeresim consutat, primo loco demonstrat, procul a more C tholicae Ecclesiae abhorrere, ut mulieres sacrificent : deinde pluribus docet, nequaquam Dei genitricem colendam tamquam Deum. Ceterum Catholica Ecclesia sic semper suscepit cultum sanctorum, ut tamen numquam ipsis vel in nomine ipsorum E obtulerit sacrificia, sed in eorum commemorationem dumtaxat eadem Deo osterat squod primo Annalium tomo susus dictum est. Quam procul autem abhorreret Epi- Phanius ab Agiomachorum sententia, qua sanctorum cultus impugnatur, plane d cet ubi agit de vitis sanctorum Prophetarum; ubi saepe confirmat morena Ecclesiae,cum tradit Fideles supplicare solitos ad Hieremiae sepulchrum, Isaiaeq. intercessione muli Petentibus beneficia impertiri, eademq. praestari insepulchris EZ hielis & aliorum. Hoc item anno, qui est decim tertius a persecutione a Constantio indicta in Oriente ex Synodo Constantinopolitana post Concilium Mimmense ut suo loco dictu est in πιτυ ε 34. qua decreta sunt ab Imperatore Constatio exilia Episcoporu: S.Basilius,ut ipse testatur, elixui Lis iterum scribit ad Occidentales, nempe ad Romanum Episcopum,& alios Ruarto loco data haec est epistola expostulans toties imploratum auxilium, minime hactenus
impertitu: litterae autem sic se habent i: Quoniam in se sperantibus Dominus polli,
382쪽
citus est, quod eos ex omni tribulationis genere velit educere: quamuis in medio m. Alorum pelago detineamur, ac saeuis limis procellis a spiritibus malitiae excitatis agitemur; perduramus tamen in Christo, qui nos confirmat, nec vigorem eius ibi dijs r mittimus , quo curam gerimus Ecclesiarum: neque veluti de salii te propter excrescentem tempestatem desperantes, animi dissolutionem patimur: sed adhuc, quoad eius fieri potest, omnem Operam impendimus, scientes etiam cum quem cetus deuorauerat, quoniam animum non desponderat, sed ad Dominum clamauerat, salutem este consecutur . Ad hunc suae modum & ipii, licet in extrema mala inciderimus 3 spem tamen,quam in Domino collocatam retinemus,non abi jcimtis : sed undiquaque auxilium illius circumspicientes requirimus. Vnde est quod ad vos quoque respe .cimus , fratres venerandissimi, quos in praesenti tribulationum tempore frequenter ad nos vcnturos sperauimus. Verum spe ista frustrati, ipsi quoque illud nobis occini Smus: Expectaui qui limul contristaretur,& non suit;& qui coni blaretur,& non inueni. Sunt enim eiusmodi nostraea dictiones, ut&hi qui extremum occidentem incolunt, merito ad hunc nostrum Orbem sese recipere deberent. Et quoniam uno membro ai-flicto , reliqua simul omnia compatiuntur: conueniebat ut & nobis iamdiu admodum laborantibus affectu commiserationis condoleretis. Non enim locoram vicinitas, sed coni unctio spiritus conciliare & propinquos tacere solet; quam inter nos ac dilectionem vestram intercedere Persuasi sumus . Qui fit igitur, quod nullas consolationis litteras, nullam fratrum vis talionem, necinoo, ' quicquam normae ac debito dilectionis conueniens a vobi: accepimus 3 Iam enim Tio. latiuSdecimus annus est, ex quo nobis haereticum hoc bellum exortum est; in quo ribus tribulationibus amictatae si int Ecclesiae, quae ab eo tempore commemorari pos C sunt, quo primum Euanselium annunciari coepit. Quarum vobis singulas recensere nolumus, ne malorum illorum euidentiam sermonis nostri imbecillitas subobscuret. Simul etiam haud necessarium esse iudicamus, ut hisce de rebus doceamini, cum veritatem illarum iam olim vel famae iudicio cognoueritis. Summa enim mali huius est : Plebs Oratorijs relictis, in solitudine congregatur. 9b , Spectaculum videretis miserabile: mulieres, paruuli, senes & alias imbecilles imbrium CLE si At in vehementissimorum, nivium, ventorumque molestiam sub gelu hiemali , consimi,Mτητε, - liter & Solis ardorem a late sub dio agentes perierunt: et haec propterea patiuntur, ne prauum illud Araj sermentum recipere cogantur. Quo modo autem fieri poterit, ut ista vobis sermone aliquo perspicua reddantur, nisi ipsa vos experientia & spectaculum in oculos incurrens ad compassionis assectum permoveat 3 Obsecramus itaque, ut Duel nunc tandem manum Orientalibus porrigatis Ecclesijs , quae iam velut in genua depressae inclinant: ac viros aliquos mittatis, qui illas de praemijs admoneant, quae patientiae ac passionibus pro Christo toleratis reseruantur . Haud enim tantum habet efiicaciae sermo consuetus, quantum vox peregrina ad consolandum deiectos valet:
praesertim si illa aferantur a viris qui cum primis gratia Dei instructi esse cognoscumtur: quales vos cunctis mortalibus praedicamini, quod in fide illibate permaneatis, αApostolicum depositum illaesum seruetis . Non sic habent res notirae: sed sunt apud nos suidam , qui gloriae desiderio, & maxime inflatione ista, qua Christianorum animi subuertuntur, perciti, verba quaedam nouandi studio excogitata inducere praesumunt. Vnde Ecesesiae debilitatae, quasi vascula quaedam laxata influentem haeresim receperunt. Vos itaque, o dileeti & desiderati fratres, sitis vulneratorum medici, & eo- Erum qui adhuc sani sunt, paedotribae, quod morbidum est curantes, & quod sanum ad pietatem instituentes.J laucusque Basili j epistola ad Occidentales, & quidem aliqua
ex parte decurtata: non enim ex more, cui has litteras dederit perierendas, quemve l gauerit in Occidentem, mentionem aliquam habet. Quaenam autem caul, interceii rint, cur Damasus retardaverit legationem, vi sitationemque Orientalis Eccletiae atis recensitae sunt anno superiori: ex his vero litteris abunde declaratur, longe abesse ut a communione Occidentalium se Basilius continuerit; ac longe longius procul esse, ut
idem Basilius Occidentales haeresis nomine suspectos habuerit, quos solos puros sim .cerosque Orthodox permansisse testatur his litteris. Sed quod ad Orientalem Ecclesiam spectat, iure deplorat eius calamitatem Basilius, apteq. comparat diuersarum ciuitatum Ecclesias laxatis vasculis undique haeresim ebibbentibus
383쪽
Abentibus. Nam praeter Sabellianana,Arianam, Macedonianam , Eunomianam, Photinianam, & alias superius recensitas,accesserunt quas nuper diximus diuersae Apollinaristarum haereticorum classes ut taceamus de schismatibus inter Catholicos excitatis . Attolerandum quoquo modo malum videri poterat , si nonni si una ciuitatis unius p pulum haeresis seduxisset: sed videre funesti stimum erat, quot domos, tot pene haereses
peculiares suisse. sed quod impostibile est dicere de singulis,ex ijs quae contingebat Ancyrae primariae in Galatia ciuitatis, ceterarum Orientis urbium statum possumus intelli- ίgere. Etenim S. Hieronymus,qui Ancyram inuisit,cum in recensita superius peregrinatione ex Cappadocia atque Galatia venit in Syriam, haec habet : Scit mecum qui vidit Anyram metropolim Galatiae ciuitatem, quod nune usque schismatibus dilacerata 'sit, quod dogmatum varietatibus constuprata. Omitto Cataphrygas, Ophitas, Bo B boritas,& Manichaeos: nota enim iam haec humanae calamitatis vocabula sunt. Quis I ANA . umquam Passatorincitas,& Ascodrobos, & Artotyritas,& cetera magi S portenta quam uvisus numina in aliqua parte Romani orbis audiuit J haec ipse. Meminit de his Philastrius h; Misus vLxABorboritas'. esse ait, qui dediti concupiscenti js suturum negarent iudicium: Passalarim ,-.M. citas,qui digitum naribus ori q. imponentes, perpetuum silentiu seruantes, nihil praete- 7ε- . o. rea curarent Ascodrogitas,sive Ascodrobos, qui bacchanalia in Ecclesiam induxerunt: Artoritas autem, qui in sacrificio panem &caseum offerebant. haec monstra alebat his temporibus Ancyra,licet sanctissimus eidem praeesset Episcopus Athanasius, quem d si et uiri Baslius adeo luxit atque laudauitς ι post quem Leo sanctissimus monachus, φη - cuius meminit SOZomenus in,cu haec ait de monachis Cappadociae atque Galatiae: Inter ἀ so . M. monachos autem,quos illic vixiste accepi primas tulit Leo,qui postea Ecclesiae Ancyrae C Episcopus creatus est.J Si igitur ciuitas, cui praeerant magni nominis Episcopi Orthodoxi,adeo lancinata erat diuersis sectis haereticorum: quid putandum de alijs, quibus vel segnes praeerant Antistites,& magna ex parte fugatis illis, pastoribus quoque carebant, . vel haereticos accepere Praefectos ξ Iusta igitur angebat doloris causa mentem Basilij, ut ita ab Oriente vociferaretur ad Occidentem. Sed hoc ceteris delerius ut dichum est malum operata est astutia Satanae,ut inter Occidentales & Orientales, Damasum atque Basilium, tum occalione nominis hy postasis, tum defensione Meletij vel Paulini, atque etiam calumnijs de eodem Basilio ubique sparsis, damnosa admodum dissidentia orta
esset, magno totius Ecclesiae Catholicae detrimento. EcclxsiA A
Hoc pariter anno Valentinianus Imp. cum adhuc in Gallijs ageret, Donatistas Epi- otiuiscopos rebapti Zantes cohibuit,tato hoc ad Iulianum Proconsulem Africae rescripto ς: τ Tu ετ τν-D Antistitent qui sanctitatem baptismi illicita ustirpatione geminaueritiae contra insti-
tuta omnium eam gratiam iterando,contaminauerit: sacerdotio indignum censetiam . . t. r.ον αDat. X. Kal. Mart. Treuer. Valentiniano α Valente IIII. A A. Cois J haec vero post liberatam a Firmo tyranno Africam fuisse rescripta putamus. Invaluerat enim in Africa his temporibus Firmi tyrannis: ad quem oppugnandu Theodosius senior, Theodosij Imperatoris pater,a Valentiniano in Africam missus est: qui post diuersas pugnas e dein oppressit iubleuauitq. Africam ea clade diutius afflictata. Res gestas Ammianus acci rate descripsit , ad quem lectorent haec cupientem plenius enarrata rei jcimus: illa hic tantili , quae argumenti nostri esse videntur, nolumus praeterijsse, cum scilicet viribus fractus Firmus legatione Episcoporum a Theodosio pacem expeti , de quinus haec ipse Fr mim M. Fessus aerumnis gemini proclij Firmus, im . aestuans Q de, ne quid vhimae rationis μ' E Omitteret,Christiani ritus Antistites oratur come: in obsidibus in iit .Qui quoniamsi scepti lenius,pollicitiq. victui cong a militibus praeceptum cit laeta retulere re sponsa: praemissis muneribus Maurus ipse fidentius ad Romanum perrexerat duce, insidens apto ad ancipites casus. Cumq. prope venisset,sulgore signoru & terribili vultu Theodosii perstrictus,tumento desilist, curuataq. ceruice, humi pene aifixus, temeritatem suam flebiliter incusebat, pacem obsecrando cum venia. Susceptus'. cum osculo quonia id Reipublicae conducebat bonae spei iam plenus, sussicientia praebuit alimenta;& quibusdam propinquis suis ad obsidii vicem relictis,abscessit, captiuos, ut spopo derat, redditurus,quos primis turbarum exordijs rapuit. Biduoq. post Icosium oppidum , cuius supra docuimus conditores, militaria signa de coronam sacerdotalem cum ceteris quae interceperat, nihil cunctatus restituit, ut praeceptum est. J haec de pace. Quod spectat ad coronam sacerdotalem redditam ; illa esse creditur pretiosior mi- Annal Eces. m.
384쪽
cI RISTI DAMASI PAR VALENTINIANI
tra sic dicta qua in Blemnioribus sunctionibus uti solent Episcopi. Fuit huius Firmi - Αranni frater Gildo nomine, ut Ammianus ' atque Claudianus h testantur : sui Grannidem statris collapsam reparans, Romano Imp. in Astica negotium facessivit, partesq. h. L. --. Donati vehementer suscipiens, maximo fuit Catholicis detrimento : unde factu est , ut quidam Donatistarii Episcopus, Optatus nomine, quod palam cum Gildone saeuiret, iuerit cognomento dictus Gildonianus . sed de his inserius. Finis vero Firmi ille fuit ut rursus tyrannidem exercens, rursiis per Theodosium oppressus, eo desperationis redactus sit, ut spontaneo nectens collum laqueo, misere vitam finierit. At quid gratiaeo s. ii redditum sit Theodosito,qui Asticam ab infestillimo tyranno liberauit; audi Orosium :Ψ9εobosius Post , inquit, cum experientissima prouidentia totam cum Mauritania Asticam melim LN QR xη rem pristinis legibus reddidisset: in stimulate dc obrepente inuidia iustus intersci,apud
,,fk 'SS' Carthagine baptiκari in remissionem peccatorii praeoptauit; & postquam sacratu ciuu BChristi, quod quaesierat, allecutus est, post gloriosam 1 aeculi vitam, etiam de vitae me nitate securus, percustari iugulum ultro praebuit.J haec Orosius. Quaesitum quoque sibi si se ad necem Theodosium iuniorem eius filium, sed diuina voluntate anteuertisse peri culum , S. Ambrosius illis verbis testari videtur, ubi in oratione in funere eius habita ita: Portauit iugum graue Theodosius a i uuentute,quando insidiabantur eius saluti,t' trem eius triumphatore occiderant.J Fuisse autem ipsum hoc tempore prima i Trie ovo u nugine pubescente, Ducemq. Moesiae aduersiis Sarmatas tines Rom. Imperi j inuaden- .',i, VI tes electum, egregiaq. virtute spectatu ob plures de eis victorias reportataS, Ammianus a Ammia'. i. . affirmat: inde vero tantam aestimatione rei bellicae ex his sibi Theodosius conciliauit,vi' ' postea ad subleuandum collapsum in Oriente Romanu Imperium, Dux & Imperator af h Gratiano electus suerit,ut idem auctor, simus . testantur. Vnde autem contigerit, ut CTheodosius parens post tot praeclaras victorias capite tiaicatus sit, & Theodosius filius codem modo pene periclitatus sit: neminem inueni qui tradat. Facium tamen id existi matur dolis atque insidijs Valentis Imperatoris, qui post patefactum oraculu, succest rem sibi fore, qui his litteris primis, THE O, conscripta nomen haberet,complures ut vidimus Theodoros, atque alios his nomine similes subiecerat quaestionibus, ac mortemulatarat. At vero eo clariores Theodosij fili j vietoriae aduersus Sarmatas effusere quo reliqua facies occidentalis Imperi j lugubrior apparebat: siquide repetino motu Quadit --... l. b. ac Marcomanni Ut Ammianus 5 est auctor Alpes transgresti Iulias, Opitergium exciderunt, Aquileiam vero diutius obsederunt; parumq. abfuit,quin Constantii Imper toris a Gratiano nuptura, in villa Pistrensi agens, caperetur a barbaris. Perseuerasse autem has clades etiam post obitum Valentiniani, Hieronymus tradit h. D
DAMASI PAP. VALENTINIANI ANNUS VALENTIS IMPP.
8 ANNUS II. Equens Domini annus trecentes mus septuagesimus quartus exorditur Consulatue . . i. Gratiani Augusti tertio & Equi iij : quo, absoluto anno decimo Imperatorum V
sCOpvs Mκ- lentiniani atque Valentis,& undecimo inchoato,post Auxeniij seram mortem ut ita di-P ψ δηιη carneum S. Hieronymo) Alediolani Ambrosio Episcopo constituto, omnis ad rectam fidem Italia conuertitur.J sic ipse. Quae quidem verba ita accipienda sunt, quod mo te Aia .itI; Pctu fuerit,ut unico illo Ariano Episcopo extincto, nihil stiperesset amplius in Ita uia Arianae contarionis : πυ- supcinite, ea Ecclesia Ariano polluebatur Antistite, Eae pnoinde ea ex parte Italia dicebatur immunthiniatiunda vero tota cum illo sublato deuia tio, Catholico illic Episcopo constituto,ibrdes omnes videri postent ablutae. Scimus Cedrenuanno superiori, nempe decimo Imperatorii , reterre ordinationem Ambrosi j: sed praestat audire Hieronymum res suoru temporum conscribentem. Quonam autem ι T. L ii . - modo eiusmodi Ambrosij electio se habuerit,Theodoret in primis narrat his verbis Cum Auxentius Mediolanensis Ecclesiae Episcopus labe Ariana iniectus,& in multis Concilijs abdicatus, e vita exivisset: Imperator iste, Vagraremia is videlicet, accersitis
o Vio iri . ad se Episcopis, sic apud eos verba facit: in nobis, utpote sacris & diuinis litteris trico institutis,explorate cognitum, qualis debeat esse is qui sit ad Episcopatum gerendum μ' delectus ι & quod necesse sit gregem non docuina solum , verum etiam praeclara vivendi ratione moderari, de se cuiusque virtutis exemplar ei Praebere, suaeq. disci,
385쪽
VALENTINIANI VALENTIS IMPP.i I.
A plinae rectam vim de morum institutionem testem habere . Quare hominem ita instructum in sede & gradu Episcopali iam collocate: uti & nos, a quibus hoc gubem tur Imperium, ei vere & ex animo capita inclinemus, Sc illius reprehensionem nam cum homines simus, errore labi necesse est in velut medicinam animarum cupide an plexemur.3 hucusque dixit Valentinianus: subdit his Theodoretus haec verba: Hac oratione ab Imperatore habita, Concilium Episcoporum contendit ab eo, uti ipse, utpote sapientiae & pietatis insignibus praeclare ornatus, Episcopum eligat . At ille:
Maior est, inquit, haec prouincia, quam quae viribus nostris sustineri possit: proinde ino, . vos diuina repleti gratia, dc illius splendore illuminati, multo melius hoc Episcopi d ligendi negotium transigetis. Illi igitur egressi separatim per se de eo deliberare coeperunt : Ciuitatis autem trabitatores inter se ipsos dissidere; quorum alij hunc, illum aliiv deligere contendebant. Nam qui errore Auxenti j erant imbuti, hi suae opinionis fati toribus suis sati sunt: qui vero a partibus sanae sincer . doctrinae stabant, illi rursus Episcopum secum de fide consentientem habere laborarunt. J haec Theodoretus de partis utriusque studijs in Episcopo deligendo . Commendatione quidem digna fuit Valentiniani modestia, cum oblatam sibi eleesionem tantae Ecclesiae Episcopi recusauit secundum quod alias quod dictum est superius suerat contestatus, sat muneris mini me esse Ecclesiasticis se immiscere negotijs. At quid post haee 8 Cum igitur eo modo in electione noui Episcopi partium studia essent inter se diuersa, .
i magnaq. timerentur conflari dissidia: Ambrosias illius prouinciae Praefectus, Mediola- ni cum esset, veritus ite quid nouarum rerii diuersae factiones molirentur, propere ad
ecclesiam contendit : Vbi inquit Paulinus in eum alloque tur plebem; subito vox ' C sertur iniantis in populo sonuisse, Ambrosium Episcopum. Itaque qui ante turbulei ''tissime dissidebant, quia & Ariam tibi, dc Catholici ubi Episcopum cupiebant,superatis alterutris, ordinaris repente in hunc unum mirabili dc incredabili concordia contei serunt. J haec Paulinus. . Ambrosius vero repentino casu perculsus, ac veluti improuiso 'quodam tonitruo te reiactus: ut prima se e collegit, cogitare coepit quibus valeret artibus populum dc Episcopos ab eiusmodi sententia reuocare. Quid iacit 3 Egressus Gelesia Paulinus ait ois τε Artribunal sibi parari secit, quippe mox futurus Episcopus altiora conscendit: tunc contra ε' ' consuetudinein suam mi Mus enim iura cutio rum consilium Probi in personis iussit adhiberi tormenta J nec se iam ut Episcopum , sed seuerissimum Iudi m exhibet. Conicendit tribunal, truces carnifices assistere, simulq. tormenta congeri, vin sq. catenis mile-D ros reos adduci, palam q. torqueri, nulla adlubita commiseratione, minaci vultu ad incutienda terrorem composito, praecipit, quasi vir sanguinis esset indignus altaris ministerio, di a pastorali consuetudine alientisimus. Sed cum haec spectans populus, magis magi R. clamaret, Ambrosium Episcopum: spe ille frustratus, ad potiora remedia conuertit animum : e . progressius est, ut speciem quamdam praeseierens hominis impurissimi, de ab Episcopali castitate dc vita remotissimi quo populum ab eo consilio dim ueret, impudicas mulieres ad te publice ingredi faceret. At cum haec, velut in scena, feterepraesentari populas non ignoraret, eaq. ex causa ardentiori studio postulare Ambr . sum Episci pum non intermitteret : seq. populus peccati illius quod specie quadam dc simulatione ericlum esse non dubitabat, reum clamaret, totam l. adumbrati criminis poenam in se reciperet, sibi l. imprecaretur: omni prorsus ille consilio destitutus quod E tantummodo rei quum esse videbatur: in sola iuga spem ponit. iItaque nocte intempesta, ciuitate egressus, Ticinum verius diri it iter, neque ad me tu, se, ii , 'moria reuocans, non esse hominis dirigere vias suas h. Cum enim se Ticinum peruenisse G i Mai putauit, diuino quodam interceptus numine , cursu reflexo Mediolanum redi jt, iam l. b I i6. . luce clara portam Romanam ante oculos positam videt. Tum vero incredibili stupore affectus,anim . consternatus,re ipsa experitur,non esse consilium contra Dominum .
Quid faceret 3 Qui magistratu praeerat ceteris, fasces deponit, victum se latetur: totius populi voluntati, immo verius diuinae auctoritati se subiicit. Audit poeulus, custodiam adhibet, ne iterii fugam arripiat; idq. ad extremum usquequaque Perfici cedulo curat, quod tanto studio exoptauerat . Igitur ad Valentinianum Principem relatio mittitur: e T Me . illius enim requiri videbatur auens iis .: nam Imperatorus. sanctionibus 4 vetitum erat, ne Decuriones vel publicis obligati sanctionibus adiciscerentur in clemno . Amal. Eces. Tom.
386쪽
VALENTIS IN P. it. - - m -- La re percepta Imperator summopere laetatur; ac tales a se constitutos magistratus esse, A' qui in Episcopos eligantur, accipit libentis limo animo: Probus'. suum de Ambrosio iudicium,ae praeiudicium cum praesagio telici euentu comprobatum, gaudebat. At pendente adhuc ea relatione , Ambrosius fallens tuos custodes, iterum si is alibi A I consuluit, atque in suburbano Leonti j clarissimi viri delituit. Sed ubi relationi respon- - ssum ei p ratoris decretum publicatum , quo iubebat Ambrosium extemplo sa- i λ. eris initiari mysteriis. adhuc enim catechumenus erat) α Episcopum ordinari, id ΦVicatio in mandatis datum, ut rebus perficiendis instaret: mox Leontius Ambrosum' prodit; qui istatim Mediolanum perducitur. Hosce ipsius conatus, quibus saepius relli
ctatus est ne Epii copus crearetur, non Paulinas tantum, ted reliqui omnes tum Laii-ν niς, tum Graeci Emorici profitentur. Quin etiam ipse seribens ad Vercellentem Eccle-I b,... siam liaec eadent his verbis aisirmat: Quam, inquit, resiliebam ne ordinarer 3 poliremo u cum cogerer, saltem ordinatio protelaretur 3 Sed non valuit praescriptio, praeualuit - pressio.J haec ipse. Diiterendo enim ordinationem, putabat eludere posse popula ipsam postulantem Episcopa: praescriptio aute praecedebat, non taratu ne catechumenu, non d i. Timol. 3. . dii plene Christianus,sed ut nec neophytus ordinaretur Episcopus: quibus su tragaban tur canones Apostolici , necnon Nicaenum Concilium . Cum igitur , ipso licet inuito, ' omnia perficienda et ient: ipse se professionis este Catholicae, illo potissimilarSumento se V- perspicue demonstrauit dum quod Paulinus ait g nonniti a Catholico: Episcopor ' tibi baptizari. Octava vero die post baptisma futile ordinatum Episcopum, idem ait - .mat ; quod contigiisse septimo Idus Decembris, Dei Ecclesia hactenus celebrans illam diem, anniuersaria solemnitate testatur. AM Interfuisse eius ordinationi Valentinianum imperatorem,auctor est Tlaeodoretus, e C ' lite habet li: Postia vero quam Ambrosius diuinum sacrosancti baptismati, mu'--nu, adeptus eis, de gratiam Epit palem receperat; dicitur Imperator longe praeitai tissimus nam rebus his gellis intererat hvmna ad gratias Saluatori ac Domino aget das recitas te, his terme verbis: Gratia tibi sit Domine omnipotens & Saluator noster , quod cum ipse corpora huic viro commisissem , tu ei etiam animas commendasti, in-ι de l. declarasti meam iustam suisse sententiam. J subdit his Paulinus : Cum prirnum iras autem ordinatus esset Episcopus: Omne aurum atque argentum, quod habere pia cxax Ecclesiae, vel pauperibus contulit: praedia autem quae habebat, reseruato germanae si usui ructu, donauit Ecclesiae: nihil tibi quod hic ilium diceret, relinquens, ut nudus d expeditus Chrii a Dominu ssequeretur 4 haec ipse. bie igitur Ambrosio ordinato Medi lanensi Episcopo, totus congaudet Catholicus orbis communicatori . litterae ex more Dultro citroq. reddatur.Quid aute ad ea scripserit Basilius Magnus ut quaeque annis res dantur suis dicemus anno sequenti na cu Ambrosij ordinatio in fine anni contigerit, non prius eas potuit deditae Basilius. Si quis vero integra,serie l. rei u gestarum continuatam legere coepit Vitam Ambrosij : sciat nos eam ex Annalibus hisce depromptam, monitu Sixti Papae Quinti, simul contexuisse s quam ipse recenti a se iactae operum Ambrosii editioni praeponi, edi l. iussit: cu tamen nos hic addere aliquid, vel mutare contigerit . Quod autem Annalium scribendorii ratio nihil importunius a nobis exigar quam vini Huro quaeque res gestae certis suis quibusque reddantur annis, atque se institutae chronogra- L cry η ex fimus probationibus pateat demonstratio: cur hoc anno contigit te dixerim; '' Ambrosij Episcopatum cum alii de re aliter sentiant iam ut dicamus, astringimur. Ac primum quid senserint alii, in medium afferamus. Errandi in his illa nonnullis Ξι R. ,.lib. a. praecessit occasio : quod Ruisinus & Socrates k , simulac de Damasi Papae agunt electione, statim subdunt narrationem de Ambrosi, electione ι perinde ac ijdem Ania Iesicripserint,& non his loriam: cum saepe contingat, eos post alias res gestas recensitas, de electione quorumdam praecipuarum sediuin Episcoporum simul agere, quos e tamen constat plurium interdum annorum interstitio inter se tuisse discretos. Ru sum vero recentior quidam auctor 'tempus electionis Ambrosii reuocans ad ictatum annum Damasi Pontificatus , rationem iiiij si e visus est ex Probi Praelectrum exo dio, a quo credita est Ambrosio prouinciarum administratio . At quis nescit, Pr i A bi Praeiecturam P aetorii saepe repetitam, atque diutius propagatam, id Ammiano 'restante ipsiuna t. Ambrosium , antequam in prouincias mitteretur , in eius deri
Praeiecti Praetorij Probi auditorio quod testatur Paulinus causas orasse ξ ut pla
387쪽
A ne appareat, nequaquam ut Probus illum adeptus est magistratum, Ambrosium Pr uincias siuscepisse administrandas. Sed qui locus esse potuit electioni Ambrosij, iupe stite adhuc Auxentio 3 post cuius obitum ipsum electum, cum Latini tum Graeci absque controuersia omnes atamant *: immo ipse S. Hieronymus sub praesenti undecimo in Peratorum anno, Auxenti j Obitum cum Ambrosij electione consignat. Aut quo modo vel fingi potest cum Auxentio simul Ambrosium consedisse s si cum tot certaminibus exagitatus Auxentius ab Hilario Pictavienti Episcopo, Eusebio Vercellensi, Philastrio Brixiano , Evagrio presbytero Antiocheno Mediolani tum agente, & si remotiores quaeras, a S. Athanasio de his perscribente ad Damasum, ab ipsoq. Romano Pontifice in Concilio Episcoporam damnatus sit, de quibus omnibus diximus suis locis superius toto tamen hoc tempore de Ambrosio nulla vel leuis mentio habetur 3 Quae enim v aduersus Auxentium Ambrosii certamina recensentur, ea contra iuniorem Auxentium esse habita, & post obitum Valentiniani senioris, suo loco persipicue demonstrabi mus. Quod igitur nulla antehac Ambrosij Episcopi facta mentio reperiatur, quddq. ad hunc usque annum testificatione Hieronymi cariosum senem Auxentium peruenisse constet; eiusdem auctoritate hoc anno ponimus electionem Ambrosij. Sed posset quis obi jcere, utraque, nem ire exitum Auxenti j & creationem Ambrosij, reijcienda esse in annum sequentem , quod scilicet ibidem apud Hieronymi Chronicon sub eodem laterculo signetur annus post Consulatum Gratiani & Equit ij, qui si quem numeratur. Sed scias, lector, annum illum post Consulatum ibi positum resti tuendum esse sub sequenti laterculo sui emendatiores codices habent) sub ipsi, anno duodecimo Valentiniani,quo ipsum mori contigit: nam non peruenit ullo pacto ad an-C num sequentem post dictorum Consulatum, quo creati siunt Consules Valens quinto& Valentinianus maioris filius; sed ipsb anno Consulibus vacuos ut dicetur finem vi uendi fecit. Hisce quidem ultimis Valentiniani senioris temporibus, contigisse Ambrin sum creari Mediolanensem Episcopum, ex eo intelligi poteit,dum de rebus gestis cum eo nihil praeterea legitur, nisi quae Theodoretus his verbis enarrath: Paucis post dic-bus, ab ordinatione Ambrosi filicet, cum S. Ambrosius valde libere apud Imperat in
rem verba faceret, res i. nonnullas tamquam minus recte a magistratibus administratas coargueret; respondit Imperator: Noui iampridem tuam in loquendo libertatem, qua explorate cognita, non modo tuae in Episcopum ordinationi non restiti, verum etiam svsagatus sum. Quare, sicut diuina praescribit lex, nostrorum animorum erratis medicinam facito. J haec Theodoretus. ceterae autem Ambrosj res gestie sane qui-D dem cum Gratiano &. Valentiniano filio, non amplius cum patre leguntur eise transactae; de quibus singulis suo loco. At de Ambrosij electione iam satis. Eiusdem anni Consulibus datae habentur litterae nomine Damasi ad Aurelium Episcopii Carthaginensem, politae ab Isidoro Mercatore in suae collectionis exordios quas praecedunt litterae eiusdem Aureli j nomine ad Damasum primo scriptae, quibus petierat ab Apostolica sede ad se mitti decreta Romanorum Pontificum . At quid opus fuit pace illius dixerim mendacijs exornare vestibula amplae domus, ut in non leuem susupicionem adducat cetera quae vera intus habentur e Quo modo, quaeso, potuit Aurebus Episcopum Carthaginensis scripsisse ad Damasum Romanum Pontificem , &hunc ad illum litteras reddere hoc potissimum anno, sub his praesertim Consulibus; si adhuc cum S. Augustinus factus Christianus est, reuersus in Africam, reperit dictumae Aurelium diaconum agere Ecclesae Carthaginensis, post aliquod vero temporis spatium factum esse eiusdem ciuitatis Episcopum 3 testatur id quidem ipse Augustinus, ac
disertis plane verbis φ. cum in commentario de Ciuitate Dei meminit de reditu tuo ex transmarinis partibus Carthaginem, recensetq. miraculum illud de Innocentio ex incurabili morbo sanato, atque demum haec ait: Vilitabant eum quotidie sancti viri, Episcopus tunc Vκalensis beatae memoriae Saturninus, & presbyter Gelosus, ac diac ni Carthaginensis Ecclesiae, in quibus erat,& ex quibus solus est nune in rebus humanis iam Episcopus cum honore a nobis debito nominandus Aurelius; cum quo recordantes mirabilia opera Dei, de hac re saepe collocuti sumus, et q. valde meminisse, quod commemoramus,inuenimus.J ita ipse. Vides igitur ad quanto posteriora
tempora sit reserendus Aurelii Carthaginensis Episcopatus; α quam longobiit, ut ipse iam Episcopus hoc anno ad Damasum scripserit, vel acceperit a Damaso litteras r nil Gel. Tom. Illi a cum
388쪽
cum certum sit, reditum Augustini in Atricam, postquam Christianus iam essedius Mo A
diolano recesserat, & a Portu Romano soluerat, contigisse anno Domini trecentesimo octogesimo nono, ut appareat nec post annos quindecim Aurelium creatum esse Epi- scopum Carthagiliensem, sed perseuerasse diaconum. Vides igitur quo modo recitatemporum norma tortuosa aliorum figmenta improbentur: ut non mireris, si in dignoscet da certa temporum ratione crebrius atque solertius Cccupemur.
Celebratum habetur hoc anno, ijsdemq. Cois Concilium Valentinum in Gallia IIII. CONc vhi Idus Iuli j: cuius extant quatuor tantummodo canones,& perbrevis epistola de ordina- - ην η' tionibus legitime faciendis , deq. lapsbrum poenitentia. lneo primum locum tenuit Faegadius, qui ille putatur, ad quem simulq. Delphinum Episcopum Burdegalensem S. Ambrosij φ epiliola scripta legitur. Intersit eidem Rodamus, quem alium ei se puto ab illo Episcopo Tolosano, quem fidei causa cum S. Hilario exilium passum eiae atque Bi exule in defunctum, ex Seuero superius diximus. Euortius quoque adluit, qui iam a tempore S. Siluestri Aurelianensem signo canesti accepit Ecelesiam gubernandania. Dignum plane memoria est, quid statuerint Patres de his qui oblati sacerdoti j sugien-ι Din. c., . di occasione, aliquod admisisse delictam consessi essent, his verbis V: Licet non igno remus, multos verecundia, re nonnullos horrore sucipiendi sacerdotii,& ut trepidos qua signa sunt sanctitatis) falsa in se, rei jciendi honoris causa, dixit se: tamen quia Omnium tere ad ea quae sunt peiora , procliue iudicium est; & hinc materies disput tilinum in obtrectatione sacerdotuin Dei qu. xtatur : sedit in Syn Odo pticuit nimirum ut quisquis de se vel vera vel falsa dixisset, fides quam suimet testimonio confirmaret, haberetur. J haec ibi. quid simile nuper vidimus in Ambrosio: nam ut sacerdoti j di gnitatem ei fugeret, crudelis atque impudicus uniuerio populo videri voluit: at ne sic Cquide valuit onus effugere, qui huius canonis paulo ante promulgati auctoritate nonnihil iuuari potulisset, niti populi in eo petendo constantia suisset quavis lege superior. Quod autem ad res Orientales pertinet: ijsdem Consulibus mi ita eis legatio a ma-Lheim, xx gistratu & clericis Ecclesiae Suedrorum in Pamphilia ad S. Epiphanium, qua petie- ό. isti runt de fide Catholica eius litteris plenus instrui & informari . Extant binae eodem a Ni .u . gumento ab eisiacm ad ipsum Epiphantu datae litterae . Quibus ille acceptis, epistolam
ε - Di reddidit, immo commentarium,quem librum Ancoratum troininauit, cruditum qui-
dem, continentem cum fide Catholica la resurii omnium confutationem: in quo his notis pr.esentem annum designat 4: Hic annus est nonages mus Diocletiani, Valentiniani & Valentis decimas quo dc exorditur undecimus in Gratiani sextus, Consulatus Cratiani Augusti tertium dc Equitii illustriiiiiiii, indictio secunda. J ex quibus certam ohabes chronologiam de annis Diocletiani, quoto nimirum Domini anno ille regnare coeperit,nempe aucentesimo octogesimo quarto. Cur autem librum de fide nomin uerit Ancoratum, ita ipse alibi ait : Verum iam de his a me tractatum est in magno de fide sermone, siue libro, in quo rursus iuxta nostram mediocritatem ac debilitatem coacti a fratrum exhortatione scripsimus de fide: cui libro imposuimus Ancorati iam men. Etenim quemadmodum exigua mens nostra valuit per Dei auxilium, ex uniuersa iScriptura doctrinae Dei veritatem congregantes,velut ancoram his qui volunt sanctam Patrum fidem Apostolicamq. ac Propheticam & ab initio usque huc in sancta Dei Ecclesia praedicatam, clare proposuimus, quo quis contineatur α muniatur, &cd Sed ad sequentis anni res Milas transeamus.
A N N V S Q. Hristi Redemptoris nostri annus trecentesimus septuagesimus quintus, quod o durarijs,qui darent nomen anno, Consulibus caruit,post Consulatum Gratiani de Equiti j in Fastis inscribitur. Cur autem deserint ex more creari Consules, sanctus Hie fuis, G. . ronymus rationem affert Sed Qrtasse nec Consulum ordinariorum hic annus exors fuit: nam cum Pontius Paulinus,ut dicetur,Consulatum ordinarium gessisse reperiatur apud Ausim um,eius tamen nomen desideratur in Fastis. Ait Hieronymus: Quia su p nore anno darmatae Pannonias vastaverunt, ijdem Consules permansere .J Qui enim
389쪽
VALENTINIANIbU VALENTIS IMPRI a.
A compescebantur sertitudine Theodosij, eo inuidia sugato, acriori odio in Romanum Imperium, quod victi antea saepe iuerant, exarsere. Maeroris igitur eo signo notatus est annus, qui laetis nouorum Consulum auspiciis atque muneribus consueuerat inchoari: sed tristior atque infelicior redditus est repentino obitu Valentiniani Imperatoris, cum aduersus Quados mouit exercitum: quo modo autem id contigerit, Ammianus docet ; sed prius nobis dicenda sunt, quae hoe eodem anno ipsi ante obitum
Hoc ipso anno, antequam Valentinianus e vita migraret; S. Martinus simulaccreatus est Turonensis Episcopus, ad eumdem Valentinianum Imperatorem se contulit : quid vero apud eum egerit, Seuerus narrat in haec verba h : Eodem serme tem - . Mure. μῶ.re, quo primum Episcopus datus est, fuit necessitas adire Comitatum. Valentinianus B tum maior rerum potiebatur. Is cum Martinum ea petere cognouisset, quae praestare Em comnolebat ; iussit eum Palatij soribus arceri. Etenim ad animum illius immitem ac superbum uxor accesserat Ariana, quae totum illum a sancto viro, ne ei debitam reueren- NVM.tiam praestaret, auerterat. Itaque Martinus, ubi semel atque iterum superbum Primcipem frustra adire tentauit, recurrit ad nota praesidia : cilicio obuoluitur, cinere conspergitur, cibo potvq. abstinet, orationes diebus noctibus i. perpetuat. Septimo vero
die astitit ei Angelus, iubet eum ad Palatium ire securum, regias fores quantumlibet Hausas sponte reserandas, Imperatoris spiritum superbum molliendum. Igitur istius modi praesentis Angeli confirmatus alloquio,& 1 retus auxilio, Palatium petit. Parent limina, nullus obsistit: postremo usque ad Regem, nemine prohibente, peruenit. Qui cum venientem eminus videret: in frcndens, cur suisset admissus, nequaquam asi C surgere dignatus est astanti, donec regiam sellam ignis operiret, ipsumq. Regem ea
parte corporis, qua sedebat, adflaret incendium . Ita solio suo superbus excutitur, α Martino inuitus assurgit: multumq. complexus, quem spernere ante decreuerat, vir tutem sensisse diuinam emendatior fatebatur: nec ex Aatis Martini precibus, prius omnia praestitit, quam rogaretur. Colloquio illum atque conuiuio frequenter adsci-uit: postremo abeunti multa munera obtulit ; quae vir beatus, ut semper paup r axis siue custos, cuncta reiecit. J haec Seuerus: eadem quoque Venantius Fortunatu, ca
Cum haec autem S. Martini sedis exordio contigisse, Seuerus assirmet : hoc anno - satendum est ipsum suisse creatum Episcopum: nam cum sedisse eivra dicat Gregin rivis, 'Is: rius Turonensis annos vigintifex, menses quatuor, dc dies viginti septem ι hac rati GO' xv D ne ipsum peruenisse oportet ad annu Domini quadringentesimum secundum,ad quod 'usque tempus S. Martinum vixisse, ex Seuero collegimus ψ: ipse enim cum dicat,sub . Consulatu Euodij, anno Christi trecentesimo octogesimo sexto, Martinum iam se ille a Mi 7. t sexagenari uni, Vixis teq. ab eo tempore annos sexdecim s ad die tum annum Domini
miringentesimum secundum oportuit suisse sit perstitem; ad quod tempus cum eius
dotium fuerit propagatum, ab hoc anno incci pille dicendum est. At licet a S uero discrepet ipse Gregorius, dum ait , octauo Valentiniani anno Martinum luisse electum Episcopum : praestat tamen Seuerum audire , utpote Martini pernecessγrium: cuius sententia, additis ex Gregorio annis quibus Martinus sedit, assirmat dum est hoc anno, quarto Nonas Iulii esse creatum Episcopum s ea enim die id factum fuisse, idem Gregorius Turonesis alibi traditi. Verum de annis eiusdem S. Mar-fmet. ν .E tini sit periori tomo pluribus actum est, dum de tempore eius baptismi prolixius dis . - seruimus, & inserius dicturi sumus in ipsius morte. 'Ceterum quod spectat ad Valentiniani obitum, quem hoc anno accidisse constat mense Nouembris : de eo ita Ammianus g: Post haec cum scilicet Valentinianus esset in procinctu,& iam trans amnem in Quados traiecisset exercitum in Quadorum g ιι,. riui
venere Legati, pacem cum praeteritorum obliteratione suppliciter obsecranteS: quam Mi iMν. Ori-
ut adipisci sine obstaculo pollent ι & tyrocinium & quaedam utilia rei Romanae polum'. licebant . Quos quoniam suscipi placuit & redire, inducijs quae poscebantur ii destis squippe eos vexari diutius nec ciborum inopia, nec alienum tempus anni patiebatur) Equitio in consistorium introducente , si uat intromissi . Cumq. membris incuruatis starent metu debiles & praestricti, docere iussi quae serebant, viii rus illas causationum species, iurandi fidem addendo, firmabapi, nihil ex communi
390쪽
mente procerum gentis delictiam asseuerantes in nostros, sed per eximios quosdam la-A trones , amnique confines euenisse quae inciuiliter gesta sunt; etiam id quoque ad. dendo ut sufficiens ad iacta purganda, firmantes, quod munimentum extrui coeptum nec iuste nec opportune ad scrociam animos agrestes accendit. J ad coercendos enim barbaros praesidia aedificari Valentinianus iusserat. Ad lixe subdit Ammianus Imperator ira vehementi perculsus,& inter exordia resipondendi tumidior, increpabat verborum obiurgatorio sono nationem omnem ut beneficiorum immemorem & ingratam : paulatimque lenitus, propensior, tamquam ictus e caelo, vitalique via, voceque simul obstructa suffocatus igneo lumine cernet, tur , 8 erumpente subito sanguine, letali sit dore perfusus, ne laberetur, spectantibus& vilibus, concursu ininistrorum vitae secretioris ad conclave dudius est intimum: ubi locatus in lecto, exiguas spiritus reliquias trahens, nondum intelligendi minuto B
vigore, cunctos agnoscebat astantes, quos cubicularii, ne quis eum necatum sit spic retur , celeritate maXima corrogarant . Et quoniam viscerum flagrante compage, laxanda erat necessario vena, nullus inueniri potuit medicus hanc ob causam, quod eos per varia sparserat curaturos militem pestilentiae morbo tentatum. Vnus tamen repertus, venam eius iteru saepius'. pungendo, ne guttam quidem cruoris elicere potuit , internis nimietate calorum ainbustis, vel ut quidam existimabant, arefactis iaeo ,
membris, qudd meatus aliqui quas hemoroidas venas vocant obserati si int gelidis
frigoribus concrustati . Sentit immensa vi quadam urgente morborum , vltimae n cellitatis adesse praescripta: dicereq. conatus aliqua vel mandare sui singultus ilia crebrius pulsans, stridorq. dentium, α brachiorum motus velut milibus dimicantium indicabat) iam superatus, liuentibus i. maculis interfusus, animam diu colluctatam Gemauit , aetatis quinquagesimo anno& quinto, Imperij minus centum dies sccundo dedecimo. J hactenus Ammianus. addit his Socrates φ, eum defunctum in Bergitione castello XV. Kalend. Decembris : sed idem corrigendus est, dum ait vixisse eum annos quinquaginta quatuor, & imperasse tredecim. Remansit posteris Valentinianus hi
ι- 1ia. manae calamitatis exemplum : unde S. Hieronymus, ad Heliodorum : Valentinianus/- vastato genitali selo, & inultam patriam derelinquens, vomitu sangui nis extinctus cstd defuncto, Gratianus, Augustus iam ante annos septem nuncupatus, solus imperare coepit cum Valente. Corpus autem Imperatoris Constantinopolim transatum esse, cxxxi uus ut inter Christi morain Imperatorum reliquias humaretur, idem Ammianus assirmat. i ii ,. Cum interea sexto die poli parentis obitum, opera Cerealis auunculi, Valentinianus
tum quadrimus, Iustinae filius, Augustus sblemni more nuncupatus est: quod iactum o Gratianus antini benignitate praeditus ratum habuit. Ex eadem 4 quoque Iusti . Hai. M. . genitas Valentinianus iunior sorores habuit, Gallam , Gratam ,&Iuliam; quarum duae posteriores in virginitate vitam duxerunt, Galla postea iuncta connubio The dosio suit. Quod autem ad Cerealem auunculum spectat, penes quem tanta inesse videbatur creandi noui Imperatoris auctoritas:non alius hic putandus est ab illo, qui sub Constat tio praefectivam Vrbanam gessit, di sub de postea Consulatum: alius enim ab isto nutulus reperitur clarus memoria hoc tempore Cerealis. Hunc igitur ipsum esse iure dixe rimus, quem nuptias quaesisse S. Marcellae, S. Hieronymus meminit: de quo ad Princi- . vis. yiam virgine scribens,llaec ait': Orbata Marcella patris morte viro quoque post nuptias septimo itiense priuata est. Cum q. eam Cerealis, cuius clarum inter Consules nomen Eemici, Vix e , propter aetatem & antiquitatem familiae,&insignem quod maxime viris illacere uri Ris. consueuit in decorem corporis, ac morum temperantiam,ambitiosius peteret, suasq. longaeuus polliceretur diuitias, & non quasi in vacorem, sed quasi in filiam vellet don tionem tranSsundere : Albi q. mater tam clarum praesidium viduatae domus vltro appeteret , illa respondit: Si vellem nubere, & non aeternae me cu perem pudicitiae d dicare; utique maritum quaererem, non hereditatem . Illoq. mandante, potia di s nes diu vivere, & iuuenes cito mori: etesister Iulit: Iuuenis quidem potest cito mori, sed senex diu vivere non potest. Qua i tentia repudiatus, exemplo fuit ceteris, ut
eius nuptias desiperarent. J haec de Cereali Hieronymus . Quod autem Consulatum hunc gessisse dicat, contigit ille anno Domini trecentesimo quinquagesimo octauo una