Annales ecclesiastici. Auctore Caesare Baronio ... Tomus primus duodecimus

발행: 1593년

분량: 822페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

601쪽

CHRISTI

Ecclesiastici.

A sacrae legis Antistites, cetero'. eorum conii miles s.cerdotes, qui se parili obseruantiae dederunt, ab improborum hominum atque haereticorum tueatur & detendat mi rijs. Sciantq. cuneti id sedere animis nostris, ut cultores omnipotentas Dei, non aliud nisi Catholicos esse credamus. J hucusque rescriptum, absque die tamen α Consule. idnam fauit ne Theodosius Imperator Rhismaticis ξ nunime gentium. Attende

rerum gestarum ordinem.

Huius namque dandi rescripti ea praecessit occasio, quod ijdem presbyteri Fauninus

& Marcellinus ex schismate V ikini inhaerentes schismaticis Luciferianis aduersi ISO rihodoxos librii constri piissent, quem Theodosio obtulerunt quo lecto,idem in Perator ου. sicut M .

vel ignorans ipsos suisse sichismaticos, vel quod perperam putasset reperiri fide in scitismate, cum de qui obtulerunt in omnibus profiterent ur sese Catholi eae fidei desens es,

B ob eamq. causam plurimum vexari a Catholicis, vel haroticis Arianis: Theodosius voluit tuo eo dem touere reseripto. Facile namque fuit ea perluadere Imperatori,ut pinte homini purae sincerae'. fidei,ac Catholicae veritatis studioso, quam iidem Luciteriam schismatici tantopere asiectabant. Res sic se habuit, donec haec ipia Episcopis Catholicis innotuere: qui cum quod verite: Iet, Theodotio significassent, omnes ipsorum conat prorsus irritos reddiderunt. Meminit hora libelli Gennadius ius verbis: Scripsit, D - . Munius sitabcet, librum, quem Valentiniano& Ι heodosiore Arcadio Imperatoribus histribus enim luber insipim eras pro desensione suorum cum Marcellino quodam pre bytero obtulit. Ex quo ostenditur Luci seriano schismati conseniisse : quia Hilarium Pi utensem dc Damasum Vrbis Romae Episcopos in eodem libro culpat, quasi male consuluerint Ecclesiae, quod praeuaricatores Erleopos in communionem ae sacerdotium, C pacis recuperandae gratia, cepissent: quod Luciterianis ita dili licuit recipere Episcinpos qui Ariminensi Concilio Arianis communicauerant , quomodo NO xiam, at in statas po: nitente&.J liaec Gennadius. Par est credere,ijs de ichismaticis aduersatu esse inter alios S.Ambrosiu, quos i i di, , i. Satyrum iam ante vitasse sciret, ut superius suo loco demonitratu et t. Cum autem quae : .u .eui. M. duo isti presbyteri mendacioru Ossaea caligine ingesserat, a luce veritatis redar3uta,ma- mira P . ni seste cum Theodosio tu ceteris omnibus innotuere: mox omne ipsorii consilium dis * Τ' spatum, α schisma discissitan penitus fuit, adeo ut posthae nulla amplius mentio rei ι- qua fuerit Luciterianoru schismaticorum: qui vero apud eos samoris tuere conliiij, compage unitatis ac pacis Ecclesiae Calliolicae coni uncti iunt, ut inter alios Gregorius Baeticus, qui copulatus Eccletiae, charitatis sinae vegetatas irriguo, euasit aeque sanctivi D mus , vixitq. posthac complutes annOS: nam anno Domini trecentesimo nonagesimo secundo,quo scri psit S. Hieronymus volumen de Scriptoribus Ecclesiasticis, de eodem Gregorio adhuc superstite agit his verbis: Gresorius Baeticus Hiberi Episcopus vique ad extremam senectutem diuertos mediocri sermone tractatus compositat, de de udo

elegantem librum, qui hodie quoque superesse dicitur. J haec Hieronimus, Scripsit etiam idem Gregorius librum de Trinitate, qui extat ad Gallam Placidiam uix oox M.

titulo praenotatus. Sed adiungamus huic Opportune alios,quos eadem prouincia viris v xvici ετ clarissimis sertilis hoc eodem tempore habuit Ecclesiasticos tractatores,ut in primis qui ζ 296ὐκ in eode quoque argumento veriatus est Sei badius, quid ipse de Trinitate contra Aria- A. nos commentariu edidit, & alia opuscula,aequalis plane Greporij: nam dc de ipso tradix S.Hierom mus,in vitiina senectute adhuc in humanis agere dicto anno Domini I recei E telimo nonage limo secundo,cum de eo atque aliis ipse scriberet. Pacianus quoque tunc floruit Episcopus Barcinone iis castitate dc eloquentia commendarus,cuiu est inter alia

lucubratio illa nobilis adueritis Nouatianos; qui in vitiina & ipse senectute coniiuutus, sub Theodosio mortuus est ante dictum Domini annu, vi idem Hieronymus profitetur; ad cuius filium Dexterum Prae intra Praetorii insignitum idem Hieronymus ut dic mus ῆripsit librum de Scriptoribus Ecclesiasticis. Haud pridem autem, nempe ad iucsuperstite Valentiniano, desierat ex hac vita Aquilius Seuerus nobilis ingenij dc gen

ris homo, cuius idem S. Hieronymus in eodem commentario meminit. Hi claru . runt temporibus his in Hispania fide Catholica de eruditione spectati. Vt autem ad Gregorium Baeticum,a quo digressa esl,oratio reuertatur: in commem

tario de Trinitate ab ipsi, instripto ad Gallam Placidiam, subdubito ne nomen Placi

602쪽

VALENT IN. is THEODOSII

la Placidia filia fuit Gallae seroris Valentiniani,Icilinae filiae,& uxoris Theodosij,Hon A iij vero Imperatoris ex patre seror: Gallam autem ipsam eius matrem anno superiori Theodosio nupsisse diximus, ad quam potius existimo scriptu fuisse librum, nempe ad Callam Augustam eiusnodi eruditione maxime indigentem , quippe quae matre Ari na genita, in Ariana haeresi ab eadem educata fuerit. Vt autein ad huius filiam tunc lactentem Gallam Placidiam Gregorius seripserit nulla ratio persuadet,nec auctoritas sus fragatur: cum praesertim ipsa sui habet operis praelatio dicatur ab eodem Gregorio ex Persena haereticorum illum expetijsse commentariu, scriptis ab eisdem ad eam litteris, ae propositis quaestionibus. Clausisse vero diem extremum Gregorium in Ecclesia Chtholica magno nomine sanctitatis,indicant publica Ecclesiae Catholicae monumenta, inam urat. R quibus adscriptum inter sanctos nomen eius anniuersaria celebritate recolitur .

Fertur Chromati; Epistopi Aquileiensis de Heliodori Epistopi Altinensis Momine eptia SDa Cuxo MA- stola ad S.Hieronyma scripta,qua dicitur hoc anno,simulac Theodosius Imperator Me-Icii uitio diolanum ingressus est,conuocasse ad se omnes Italiae Episcopos, quoru arbitrio decem Hrui Ertaro. neretur causa quorumdam Arianorii Episcoporii in quo Praeliitu conuentu laudatus tr Viem. ditur ab eode imperatore alius Gregorius Episcopus Cordubensis, quod diebus singulis etiam leuiiij tempore illorii martyrum memoria recoleret, quoru natalitia contigillent; deq. his ipsi,s ad S.Hieronymii dedisse litteras , quibus eu rogaret ut Martyrologi ii scri beret: cui quide epistolae veluti ad ea redditae ab eode Hieronymo ad ipses litterae subibciuntur. Quae Omnia ut spuria demonstrata relacimus,confutauimusq. in nostra de Ma tyrologio Romano tractatione,qua Notis ad ipsum additis praefiximus;tu ipsa consule. At ii cui illas ut spurias iure respuimus, ita econtra merito assirmam ipsum S. Hieronymum perbreuem sanctorum collectionem elaborasse, eamq. ad eosdem Epi, C

pos missam toto Christiano orbe vulgatam esse , de qua Cassiodorus haec habet Q : Vitas Patrum, consessiones Fidelium, passiones martyrum legite constanter, quas inter alia in epistola S. Hieronymi ad Chromatium & Heliodorum destinata, proculdubio reperitis, qui per totum Orbem terrarum floruere , ut sancta linitatio vos pro canx aa caelestia regna perducat. J haec ipse . quae quidem Hieronymi lucubratio nonnii ipOil annos quatuor dici potest ab eo elaborata: nam cum post annos quatuor ut dictum eui scripserit librum de Viris illustribus, in cuius fine recensens omnia si a v:que ad illud tempus scripta, cum eius operis nullam penitus mentionem habuerit; utique nonnisi postea opus illud elaborasse dicendus esit. Sed est eius epit stola libello praefixa in stio quo casu antissa desierit,duas illas iup ibit imprudens,ne improbus dica, e. lictor . Hoc eodem anno, sub Consulatu videlicet Theodosii secundo, Palladius Galata ut Dipse testatur Alexandriam petijt: qui tum ex ijs,quae ibi eremum AEgypti peragratus xv Gaio roκ vidit,tum ab alijs audiuit , seriplit pollea commentarium ad Lausium Praesectam; quam , 'oti causam eamdem librum interdum Lausiaca appellarunt, cui & titulus ille pratixus alicubi reperitur, ut Paradisus Heraclidis nominetur. Mansit hic in eremo cum Eua gris Pontico aliquot annis de triennio ibi eonsecto ipse in meminit) Porro Evagrii Pontici consuetudine, Origenis erroribus imbui as est. Fuit Euagrius ut dictuna est origine Iberus citra Pontum Euxinli,quem ob id Hyperbori tam appellat S. Hierony mus qui a S. Basilio lector ordinatus, a Gregorio vero Nazianzeno Conitaruinopoli factus di ac nus, Nectario relictus: inde cum diuino impulsu coactus esset recedere, Hiero lymain ad Melania se contulit: ubi corporis mala valetudine diu assectus, poenitentia ante actae vitae ductus,ex clerico monachus redditus,in AEn ptum proiectus,in Nitriae monte m. Enasticam vitam exercuit ad decimum sextum vique annum, prout idem qui illi inhaesit Palladius ς tradit. Mirati stimus aliquem dubitare, num hic Palladius idem sit cum illo, quem suisse natione Galatam o prosessione Origenistam, S. Hieronymus tradit ue cum idem ipse Palladius eo commentario id profiteatur his verbis : Respondi me ei te per grinum,& de Galatiae partibus venire,& unum ex Euagrij fratribus elle conteiiuvant.Jhaec ipse. Porro ambos. Palladium stilicet & Euagrium, Origenis erroribus fuisse corru-PPOS, non obiciare tum Hieronymus tum etiam Epiphanius affirmarunt. At primum de Euagrio haec Hieronymus S : Euagrius Ponticus Huperborita, qui x. uxi, Oxi Oribit ad virgines, scribit ad monachos, scribit ad eam, cuius nomen nigredinis i

bito bia I si Hrs dix tenebras I FU Me niam femorem ) edidit librum , α sententiis miraxm. μαθέμ, quam nos in Pas ibilitatem, vel imperturbationem pollinius dicere, ouando

603쪽

A quando numquam animus vllo perturbationis vitio commouetur; &, ut simpliciter dicam, vel saxum, vel Deus est. Huius libros per Orientem Graecos, &, interprete discipulo eius Russino, Latinos plerique in Occidente lectitant: qui librum quoque scripsit, quasi de monachis, multosq. in eo enumerat, qui numquam fuerunt, & quos fuisse scribit Origenistas, & ab Episcopis damnatos esse non dubium est, Anam Iarum videlicet, & Eulcbium, & Euthymium, & ipsum Euagrium, Or quoque, α Isidorum, α multos alios , quos enumerare taedium est, & iuxta illud Lucretis:

si veluti pueris ab nilia terra medem Cum dare conamur, prius oras pocula circum

Comingum dulci me is suoque iuruore tita ille unum Ioannem in ipsius libri posuit principio, quem & Catholicum & sanctum s fiunὸ non dubium est: vi per illius occasionem, ceteros quos posuerat haereticos Ecclesiae introduceret.J haec Hieronymus ad Ctesiphontem aduersiis Pelagianos, quos ab eiusmodi Origenistis fluxisse docet . Theoptulus h quoque in epistola ad Epiphanium ' ieorumdem monachorum Origenistarum , nempe Ammoni j, Eusebij, α Euthymi j i

Ceterum alijs quoque scriptis idem Euagrius magnam sibi conciliauit aestimati nem: quam ob causam ab eis qui Origenistarum errores minime exploratos habuerunt , plurimum commendatur. & inter alios a Maomenos. Recenset eius lucubratim nes Gennadius 4: nam praeter Vitas Patrum , scripsit, inquit, multa monachiS necesso e s. m. xia, ex quibus ista sunt. Aduersus octo principalium vitiorum suggestiones, quas aut . . primus aduertit,aut inter primos didicit, octo ex sanctarii scripturarum testimoni js GP- ωιν--, ιιc posuit libros, ad similitudinem videlicet Domini, qui tentatori suo semper Scri plurarum testimonijs obuiauit; ita ut unaquaeque species vel diaboli vel vitiatae naturae suggestionum contra se haberet testimonium . Quod tamen opus eadem simplicitate, qua in Graeco inueni, iussus in Latinum transtuli. Composivit & anachoretis simpliciter vi- ' . . 'uentibus librum centu sentent larum per capitula digestu: et eruditis ac studiosis quinquaginta sententiarum, quem ego Latinum primus seci: nam sit periorem olim trania latum, quia vitiatum per tempus &confusam vidi, partim reinterpretando, partim emendando auctoris veritati restitui. Composuit & coenobilis & synoditis doctrinam aptam vitae communis, & ad virgines Deo sacratas libellum competentem religioni & sexui. Edidit & paucas sententias valde obscuras, & ut ipse in his est, solis monachorum cordibus cognoscibiles, quas similiter ego Latinis edidi. Vixit longa aet

D te signis & prodigij, pollens. J haec Gennadius, qui erga Pelagianos α ipse Pelagi Mnus propensor tribuit falsus auctor Euagrio signa atque prodigia : sed hac ex parte fidelior Palladius ς eius in eremo socius,qui res ab eo gellas conscribenS, haec de miraculis e Pari/- η penitus ignorauit; non enim tacuisset tantas laudes amici, quem aliunde quaesitis lau- dandi argumentis summopere celebrauit: idemq. ipsius lucubrationes numerauit. Citatur a Socrates Euagri j commentarius,cui titulus praefixus erat,Gnosticon: item f M. M.

alius de Vita ascetica: sed& aliorum ab ipsis editorum meminit. Sed qui indolentiam Stoicam in Ecclesialia introducere conatus est, hominemq. statim ad culmen persecti nis euehi a se posse ijsdem scriptis pollicebatur, eo nomine ab alijs derisus est: nam inter alios haec Ioannes Climax de eo: Putauit Euagrius sapientissimum se Omnium alacritate sensus fieri; sed fraudem passus, sibi mentitus est miser, insipientiumq. inii E pienti stimus ex hoc ipso ostensius est,&c.J haec Climax. Ceterum in omnibus sic Eu grius sectatus est Origenis errores , de quibus suo loco dicturi sumus, ut sententia Hi ronymi , Epiphani j, Theophili,& aliorum eumdem perspectum habentium Orthod Torum, idem ipse Pelagianis materiam praeparauerit delirandi. Sed & Palladius ei inhaerens, eiusdem quoque morbi contagione contabuit; de quo Hieronymus aduersius Pelagianos S agens, haec habet: Palladius, seruilis nequit , oh ν Lxidio eamdem haeresim instaurare conatus est,& nouam transationis Hebraicae mihi ca- VA-lumniam struere: num dc illius ingenio nobilitatiq. inuidimus 3 nunc quoque myst rium iniquitatis operatur,&cd Ob quam etiam causam S. Epiphanius eumdem in P laestina ista docentem deplorans, aith: Palladiu vero Galatam, qui quondam nobis ca- , meram rus fuit, & nunc misericordia Dei indiget, cave; quia Origenis haeresim praedicat & do- t'

cet: ne torte aliquos depopulo tibi credito ad peruersitatem sui inducat erroris.J haeu. ipse

604쪽

sIRICII PAR

ipse scribens ad Ioannem Hierosiolyntitanum Episcopum, cum idem Palladius iam de- AM ef - seruisset eremum Nitriae, sic morbi causa uti e testatur abijilet in Palaestinam; ubi

'' aliquand u moratus, haeret dis docebat Origenis : quem cauendum Epiphamus Ioannem eius loci Episcopum quam primum admonuit. Cum vero Origenistarum nullum alium nominet, nisi Palladium: certe, etsi alij essent eadem labe conspersi, tamen non alium quam ipsum id muneris si ijsse, ut Origenis deliramenta doceret,satis apparet. Quamobrem Origenistam illum, quem S Paulam tenta: la Hieronymi scribit, neminem ce te praeter Palladium tunc in Palaestina morantem fallie conspicio, de quo ista in eius , mre . . i'. dem Paulae epitaphio habeth: Tangam ergo breuiter, quo modo haereticorum cccnos pik GLL . deuitauerit lacub, & eos initar habuerit Ethnicorum . Quidam veterator callidus, a Jue, ut tibi videbatur, doctus &sciolus, me nesciente coepit ei proponere quaestiones, αicere: Quid peccauit intam , ut a daemone corripiatur 3 in qua aetate resurrecturi ii se amus ξ si in ipla qua morimur,ergo nutricibus poli resurrectionem opus erit: si in altera,

nequaquam era resurrectio mortuorum, sed transformatio in alios . Diuertitas quoque

sexus maris re seminae erit, aut non eriti Si erit, sequentur & nuptiae, & concubitus, sed ed generatio: ii non erit, sublata diuersitate sexus, eadem corpora non resurgent: aggravat enim terrena inhabitatio sensum multa cogitantem: sed tenuia erunt, ec spi ritualia, dicente Apostolo ψ: Seminatur corpus animale, si irget corpus spirituale. Ex quibus omnibus probare cupiebat. rationales creaturas ob quaedam vitia & antiqua peccata in corpora esse delapsas, & pro diuersitate ela meritis peccator u, tala vel tali co ditione generari, ut vel corporum sanitate gauderent & parentum duutiis ac nobilitate. vel in morbidas carnes & domos inopum venientes, poenas Pristinorum luerent deli,ctorum,& praesenti s eculo atque corporibus quasi carcere clauderentur. cQuod cum audisset, & adnae retulisset, inicans hominem; mihiq. incubui siet necessitas requistiniae viperae ac mortiferae bestiae resistendi, de quibus Pialmista comm morat, dicens': Ne tradas hestijs animas confitentium tibi: et, Increpat mine bestias calami, quae si ribentes iniquitatem, loquuntur contra Dominum mendacium, re eleuant in excelsum Cs sivum: inueni licininem, & orationibus eius, quam decipere nitebatur , breui interrogatione conciuli, dicens, &c. J reteri disputationem tunc cu eo habitana,atque ad postremum addit: Ex quo die ita coepit Paula hominem detestari. comnes qui eiusdem dogmatis erant, ut eo, voce publica hostes Domini proclamaret. Jhac Hieronymus. Sic igitur a S.Hieronymo consulatus Palladius,in ipsum stylum comuertit, atque primum haec de Paula aduersus eumdem S. Hieronymum in suo commem, Fatua. - tario ad Lausam effutijt S: Multas seminas vidi, plurimasq. iam viduas quam virgines east, noui, inter quas Paulam Romanam, mali em Toxotij, fcminam ad genus vitae, quod F. iu, .mia est secundum spirituria, dexterrimo ingenio: cui quidem, quominusci sedaret,impedi-λOMrMνα. mento fuit HieronymuS quidam genere Dalmata, qui mulierem optima indole ad genus vitae perfectum , cum in eo multos, ne dicas omnes, longis limo post te interuallo vibderetur misse relinquere, ipse inuidia motus ad suum peculiare vivendi institutum pertraxit. Eius filia nomine Eustochium in Bethlehem vitam adhuc monachalem exercet: quam quidem ego numquam allocutus suin: ceterum seriur insigni esse pudicitia, α regere societateni virginii quinquaginta.J haec Palladius: mansiste autem ipsiam in P Iaulina saltem usque ad annum trecentesimum nonagesimum secundum, interim dic

mus ex epistola Epiphani j ad Ioannem. At quid pollea de Palladio 3 Accidit quidem, ut recedens e Palaestina in Bithyniam, Eνεμ ' Mity Catholici hominis personam induerit,dc inter Catholidos consuescens pollea in Ioannis eiris i , . Chrysestomi Epitcopi Constantinopolitani se amicitiam insinuarit. Et unde hoc, inquieS, de contuetudine cum Ioanne accepisti ex eo potis limit,quod fauit eidem Ioannicli sistoxo cui quidem non communione Catholica tantummodo coniunctu5,sed&eidem luit tolerantia maiora propinquus: nam quae ob eiusdem Ioannis detentionem A P. . - . pallius est, his verbis ipse declarath: De Palaestina autem ad prouinciam Bithyniam v 'ni: in qua neccio quomodo, utrum studio hominum, ait voluntate diurna hoc Deus nouit Episcopus ultra meritum meum iactus sum . In quo tempestatis illius, quae sub sancto Ioanne commota est, interivi malis, & per decem menses in obscurissima celli Ia occultatus, coepi illius sancti dicta reminisci, dcc. J Quo etiam tempore, cum vigeret vellementior in eumdem Clinibi tomum persecutio, ex Oriente recedens, Romam

se com

605쪽

CHRISTI

A se contulit ad Innocentium, a quo una cum alijs exceptus est. Et unde haec8 dices. Testatur id ipse , cum de Piniano atque eius coniuge Melania iuniore , a quibus cxceptus in Urbe suit, sermonem habens, haec ait 3: Ne nobis quidem certe, cum plurimi simul essemus,qui Romam propter beatum Episcopum Ioannem perrexeramus, exigua praestiterunt: sed dum in illis partibus degeremus, ossiciosissimo nos susceperunt hospitio, largissimis l. sumptibus, cum inde proficisceremur, honorauerunt.J haec ipse. Quando autem id acciderit expressum habes in dialogo de rebus eiusdcmb. Ioanni ictibi his verbis h: Vix mensis effluxerat, cum Palladius quoque Episcopus Helenopoleo , is , o. - est enim Helenopolis ciuitas in Bithynia, de qua superius) absque litteris venit, qui αipse fugisse dicebat vesania Principa: expressius autem atque signantius enarrauit om nia, ipsumq. exemplar edicti protulit, dcc. J licet hunc, de quo agimus, Palladium due . . i. ris L F ueritim ab illo esse oporteat, qui in eo dialogo interloquitur: etenim tunc primum Ro- mam se venisse dicit, cum sub simo Papa pro pace Ecclesiarum ea sunctus est te Milone. Sed quid tandem p ipsum toris pro tempore mutasse personam potius, quam animum impietate resertum, non leue argumentum est, quod eo libro , quem post eas turbas conscriptum ab eo constat nam meo meminit de Melaniae obitu, qui contigit post Vrbis Romae excidium Origenistas complures laudauit, ipsumq. Euagria Origenis erroribus infamatum ad caelum evexit. Intelligis ex his lector fatis periculosas hoc tempore haereses excitari, quarum studiosos eadem Origenis haurire atque aliis propinare venena eo magis perniciosa, quo ijdem viri magnae .l'ctrinae α sanctitatis nomine celeberrimi haberentur. Quis doctrina aequalis Didymo qui primus Origenem situm nondum expiatum sordibus Alexandriae tamquam idolii erexit ξ cui thus incauti ad C leuere Melania senior atque Ruilinus, Euagrius atque Palladius, necnon nominatis perius anachoretae: quibus postea inhaerens Pelagius Scipie monachus maiore accessi ne impietatis nouae haeretis auctor iactus, non amplius inter gregales militauit Origeni- si . stas, sed ipse sibi nomen conciliauit haeresiarchae, de quo sito loco pluribus atque saepius agendum erit. Vide, quam periculosum sit extra lineam Catholicae puritatis efferre podem,licet quis magnorum virorum tuta se putet sequi vestigia: sed illud latum, anti, quum Ecclesiae seruare depositum, traditionibus'. inhaerere, nouantiumq. Omnes vinces tamquam serpentum sibilos Sc terrificos luporum ululatus horrescere. Erant enim inquit Vincenti horum omnium verba illa sestu & arrogantia plena: Nobis auctoribus, nobis principibus, nobis expositoribus, damnare quae tenebatis, tenete quae damnabatis,reijcite antiquam fidem, paterna instituta, maiorum de lita; & recipite, D nostra videlicet. quaenam illa tandem 3 horreo dicere: sunt enim tam superba, ut mihi non modo affirmari, sed ne reselli quidem sine aliquo piaculo poste videantur. Jsed de his silo loco dicendum.

IESU CHRISTI

simus nonus, quo S. Augustinus cum hiemasset Romae, expectata opportuna tu s. AvcvsT ataq. nauigatione, ad Ostia Tiberina descendens indesbluturus in Africam, retardatur E sanctae matris aegritudine: qua destincta, persolutis eidem postremis pietatis ossiciis, unacu s ijs in Astica nauigauit. Id quideis in primis hoc anno contigisse, ipsius Augustini testificatione monstratur , duaduersus litteras Petiliani in agens aikirmat, se Post necem da ,α DM. illata Maximo tyranno in Africam remeasse. Cum vero constet ex his quae dicta sunt, Maximi interitum contigisse anno superiori, sexto Kalendas Septembris, S.Ilonicae v ro obitus certus habeatur ea die natali ipsius in Ecclesiasticis tabulis annotatus quarta Maij: utique non ante praesentem annum Augustini reditus in Africam potuit contigisse. haec de tempore. Quod vero ad sanctissimae feminae ex hac vita locum migrationis spectat: decuit plane ipsam iam voti compotem factam, de tanta victoria parta, in caelis . cum Angelis, quibus est gaudium super uno peccatore poenitentiam agente, Perenni gloria triumphare, & ad Romanum littus potius quam in Astica relinquere lucras carris exuuias, quas Romam delatas Romana Meselia dignis Prosequeretur honoribus.

606쪽

SI RICII PAP.

v ALENT IN. I THEODOSII ii.

ae cum Vrbe Orbis religioso veneraretur a secta. At quid Augustinus de matris felicis Asinio ad Deum transitu 3.uiquit δ, apud Ostia Tiberina essemus, mater defuncta est. Multa praetereo, quia o multum 1estino.J post enarratam vero compendio eius vitam,haec subdith: inamineti te autem die, quo ex hac vita erat exitura quem diem tu Domine noueras, ignorantibus nobis) prouenerat, ut credo, procurante te occultis tuis modis, ut ego & ipsa soli staremus incumbentes ad quamdam senestram , unde hortus intra domum, quae nos habebat, prospectabatur: illic apud Ostia Tiberina , ubi remoti a turbis post longi itineris laborem instaurabamus nos nauigationi: colloquebamur ergo stat valde dulcie Nili p. a. ter,& praeterita obliuiscentes,in ea,quae ante sunt,extenti : quaerebamus inter nos apud Praesentem veritatem, quod tu es, qualis sutura esset vita aeterna sanctoru m , quam nec d a. c r. a. oculus vidit, nec auris audiuit, nec in cor hominis ascendit in , &c.J et post multa de a. vita illa mutuo colloquio disputata: Fili, inquit illa,quantum ad me attinet, nulla iam re delector in hac vita. Quid hie faciam adhuc, α cur hic sim, nescio, iam consumpta spe huius saeculi. Vnum erat, propter quod in hac vita aliquantum immorari cupie bam , ut te Christianum Catholicum viderem prius quam morerer. Cumulatius hoc mihi Deus meus praestitit , lut te,etiam contempta selicitate terrena, seruum eius vi, deam . Quid hic facio 3 Ad haec ei quid responderim, non satis recolo. Cum interea vix intra quinque dies, aut non multo amplius, decubuit sebribus. Et cum aegrotaret, quodam die deseditim animae passa est, de paululum subtracta a praesentibus. Nos concurrimus : sed cito reddita est iensui,& aspexit astantes me ae fratrem meum , α ait nobis, quasi quarenti similis: Ubi eram: Deinde nos intuens maerore a tonitos: Ponetis hic, inquit, matrem vestram Ego silebam ,& fletum sirenabam: ira, cter autem meus quiddam locutus est, suo eam non peregre, sed in patria destin tamquam selicius optaret. Quo audito, illa vultu anxio reuerberans eum Oculis, quod talia caperet, atque inde me intuens : Vide, ait, quid dicit. Et mox ambobus: Ponite, inquit, hoc corpus ubicumque , nisi vos eius cura conturbet: tantum illud vos rogo, ut ad Domini altare memineritis mei,ubi fueritis. JAttende, lector, quid optet sanctissima femina: non aliud utique, quam quod sciret in Ecclesia factitari a pijs viris: nimirum, 't facris Missarum sacriscijs sacerdotes, de alij qui ijsdem interessent, pro animarum defunctorum salute Deo preces ossenent. Sed post nonnulla: Illis, inquit, stupentibus virtutem seminae, quam tu dederas et , qu. aerentibus q. utrum non sermidaret tam longe a sita ciuitate corpus relinquere: Nihil, inquit,longe est Deo; neque timendum est, ne ille non agnostat in fine saeculi, unde D 'ineresuscitet . Ergo die nono aegritudinis suae quinquagesimo & sexto anno aetatis suae, trigesimo&tertio ' aetatis meae, minia illa religiosa &pia corpore Gluta estJ quarto Nonas Maij. Peregit Augustinus sanctissimae matris sanus, more ut ait Christianorum, quo inter alia consueuit, antequam corpus conderetur sepulchro, pro anima inserri sacrificium, quod dicebatur pro delictis defuncti, scilicet ne anima detineri posset a contrarijs potestatibus. Nam idem Augustinus memoria repetens extrema illa verba, quibus f Aων. -/m in altare Deo commendari ipsa voluerat , ait : Naque illa,imminente die resolutionis suae, non cogitauit suum corpus sumptuose contegi, aut condiri aromatibus, aut m numentum electum concupiuit, aut curauit sepulchrum patrium: non ista mandauit nobis, sed tantummodo memoriam sui ad altare tuum fieri desiderauit, cui nullius diei SPraetermitsione seruierat, unde sciret dispensari victimam sanctam, qua deletum Sest chirographum quod erat contrarium nobis, qua triumphatus est hostis computans delicta nostra,&quaerens quid obijciat,& nihil inueniens in illo in quo vincimus. Quis ei refundet innocentem sanguinem 3 quis ei restituet pretium,quo nos emit, ut nOS ai ferat ei r Ad cuius pretij nostri sacramentum ligauit ancilla tua animam sitam vinculo fidei. Nemo a protectione tua dirumpat eam. Non se interponat nec vi, nee insidijs leo & draco. Neque enim respondebit illa, nihil se debere, ne conuincatur α obtine tur ab accusatore callido: sed respondebit, dimitia debita tua ab eo, cui nemo reddet quod pro nobis non debens reddidit.J haec Augustinus, plane insinuans, quid praetenderet Ecclesia agere, cum pro destincti anima corpore nondum tumulato, sacrificium Deo incruentu ollirret s nempe, ne anima illa ab aduersarijs potestatibus impeditet ut, quo inb

a colos. a.

607쪽

CHRISTI

Ecclesiastici.

A quo minus ad Deum libera ascenderet: alludens prorsus ad eas,quae praemittebantur,ut hodie, in sacrificio ab Ecclesia preces: Domine Iesu Christe Rex gloriae , libera animas M

omniti Fideliu destinetorii ab omni vinculo delictorii, de poenis inferni, & de profundo oo , n olacia libera eas de ore leonis, ne absistbeat eas tartarus, ne cadant in obscuria, sed siqniser M v. . S. Michael repraesentet eas in luce sancia,quam olim Abrahae promisisti & semini eius.JPorro etsi hae preces generatim Omnes complecti videantur Fideles defunctos, tamen priuatim pro illa anima dicebantur quae tunc decesserat, prout antiquiores Missales liabri demonstra iit in quibus sic legitur: Libera Domine amnaa N. de animas omnium Fidelium,&c. J licui cum postea inter sacra recolitur defunctorum memoria illis verbis: Memento Domine N. & tamuloru,iamularum l. tuarum,&αJ in alijs vero libris leguntur interlineares variae lectiones numero lingulari expressae, quibus significaretur,easi B dem preces, pro occasione, singulari vel plurali numero proserendas. Sic igitur S. Monica id exposcebat a suis , quod ἄρ S. Augustinus a fratribus tum illi tum patri suo impertiri rogabat: nam subdit': Inspira Domine Deus meus, inspira seruis tuis fratribus i κ. . 'm,ineis, fili js tuis dominis meis, quibus & voce & corde ci litteris seruio, ut quotquot haec legerint, meminerint ad altare tuum Monicae famulae cum Patricio quondam eius coniuge, per quorum carnem i ntroduxisti me in hane vitam, dec. J haec singula ad insinuandos antiquos Ecclesiae mores in hodiernum perseuerantes recensuisse voluimus: quorum demonstrato exemplo, dubitantium resolui possint ambages, ut curiolitasti quieta quiescat, & delirium curari nouantium haereticorum. Sed persolutis S.Monicae religiosis pietatis ossicijs, Augustinum redeuntem in Asticam comitemur. Soluens e Portu Romano, secunda nauigatione Carthaginem appulit, i, Uxie. C ibiq. susceptus hospitio apud illustrem virum Innocentium Exaduocatum Vicariae Praefectarae valde aegrotantem. Quid autem tunc ibi mirandum acciderit, idem Augustinus rem exacte describens narrat his verbis ': Venientes de Transnarinis me & fratrem , aut --. meum Alipium, nondum quidem clericos, sed iam Deo seruientes, ut erat cum tota

domo sua religiosi: simus, ipse susceperat, de apud eum tunc habitabamus. Curabatura medicis propter fistulas,quas numerosas atque perplexas habuit in posteriore atque

ima corporis parte. Iam secuerant eum, dc artis suae cetera medicamentis agebant. Passus autem fuerat in sectione illa & diuturnos & acerbos dolores : sed unus inter multos sinus fefellerat medicos, atque ita latuerat, ut eum non tangerent,quem ferro aPerire debuerant. Denique sanatis omnibus quae aperta curabant, iste rem inserat Glus: cui

frustra impendebatur labor. Quas moras ille suspectas habens, multumq. Grmidans D ne iterum secaretur, quod ei praedixerat alius medicus domesticus eius, quem non admiserant illi, ut saltem videret, cum primum se tus est, quo modo id facerent, iratus'. illam domo abiecerat, vixq. receperat, erupit, atque ait: Iterum me lecturi estis 3 Ad illius,quem noluistis este praesentem, verba venturus si e Irridere illi medicum imperitum , metumq. hominis bonis verbis promissionibus i. lenire. Praeterierunt&alij dies plurimi, nihilq. proficiebat omne quod fiebat. Medici tamen in sua pollicitatione persistebant, non te illum sinum ferro, sed medicamuntis elle o ocra mclausuros. Adhibuerunt & alium grandaevum iam medicum, satis . in illa arte laudatum adhuc enim vivebat Ammonium dico: qui loco inspecto, idem quod illi, ex em Quo rum diligentia peritiaq. promisit. cuius ille iactus auctoritate securus, domestico suo medico, qui futuram praedixerat aliam sectionem, faceta hi laritate, velut iam saluus,il-E lusit. Quid plura 3 pol ea tot dies inaniter consumpti transierunt, ut fessi atque confusi fateremur, eum nisi tetro nullo modo polle sanari. Expauit, expalluit nimio timore turbatus: atque ubi se collegit, fari l. potuit, abire illos iussit, de ad se ampliti; non accedere: nec aliud occurrit latigato lacrymisci illa iam necessitate constricto, nisi ut adhiberet Alexandrinu quemdam,qui tunc chirurgus mirabilis habebatur, ut ipse 1ac

ret quod ab illis fieri nolebat iratus. Sed postquam venit ille, laboremq. illorum in cicatricibus sicut artifex vidit, boni viri sanctus ossicio persuasit homini, ut illi potius qui

in eo tantum laborauerant, quantum ipse inspiciens mirabatur,curationis suae fine fruerentur; adijciens, quod revera nisi lectus esset, saluus esse non possiet: sed valde abhorrere a suis moribus ut hominibus,quorum artificiosissimam operam, industriam, diligentiam admirans in cicatricibus eius videret, propter exiguum quod remansit, Palmam tanta laboris auferret. Redditi si tantino eius, ae placuit ut eodem Alexandrino alsi -

608쪽

CHRISTI

188 Annales

s IRICII PAR

stente,ipsi sinum illum ferro, qui iam consensu omnium aliter insatiabilis putabatur, Aaperirent. Quae res dilata in consequentem diem . Sed cum abiissent illi, ex maerore nimio domini tantus est in domo illa exortus dolor, ut tamquam funeris planctus vix comprimeretur a nobis . Visitabant eum quotidie sancti viri, Episcopus tunc UZalensis beatae memoriae Saturninus, & presbyter Gelosus, ac diaconi Carthasinensis Ecclesiae, in quibus erat & ex quibus isolus est nunc in rebus humanis iam Episcopus, cum honore a nobis debito nominandas, Aurelius s cum quo recordantes mirabilia opera Dei, de hac rei aepe collocati sanius; cumq. valde meminisse quod commemoramus, inuenimus. Qui cum eum, sicut Glebant, vespere visitai rent; rogauit eos miserabilibus lacrymis, ut mane dignarentur este praesentes suo suneri potiuS,quam dolori. Tantus enim eum metus ex prioribus inuaserat poenis, ut se inter medicorum manus non dubitaret elle moriturum. Consolati sunt eum illi, de hortati, aut in Deo fideret, eius . voluntatem viriliter serret. Inde ad orationem ingressi sumus. Vbi nobis ex more genua figentibus, atque in- ,-kbe,uiu cumbentibus rerrae, ille te ita proiecit, tamquam suillet aliquo impellente grauiter pi CVRAriovisi istratus , & coepit orare, quibus modis, quo aflictu, quo motu animi , quo fluuio lacry- i Gx- imarum , quibus gemitibus atque singultibus succutientibus omnia membra eius, Sc P ne intercludentibus spiritum, quis vilis explicet verbis 8 Vtrum orarent alij, nec in haec

corum auerteretur intenti O, neiciebam. Ego tamen prorsus orare non poteram: hoc

tantummodo breuiter in corde meo diaei: Domine, quas tuorum preces exaudis, si has non exaudis 3 Nihil enim mihi videbatur addi iam polle, nisi ut expiraret orando. Su reximus itaque, di accepta ab Episcopo benedictione discessimus , rogante illo ut mane adestent, illisq. vloe quo animo esset hortantibus. Illuxit dies qui metuebatur : ade-Crant servi Dei,sicut se affuturos esse promiserant. Ingressi sunt medici: parantur omnia quae hora illa poscebat, tremenda serramenta proseruntur, attonitis, suspensis'. omni bus. Eis autem quorum erat maior auctoritas, desectum animi eius consolando, eringentibus,ad manus secturi membra in lectulo componunt : soluuntur nodi ligamemtorum, nudatur locus, inspicit medicus,& secandum illum sinum armatus atque intem tus inquirit. Scrutatur Oculas, digitis q. contrectat: tentat denique modis omnibus, i uenit tirmissimam cicatricem. Iam illa lanitia & laus atque gratiarum actio miserico

di i omnipotenti Deo, quae sese est ore omnia lacrymantibus gaudijs, non est commi tenda meis verbis; cogitetur potius,quam dicatur. J hactenus. Augustinus de his quae domi hospitis sui Carthagine vidit. subdit re de alijs itidem Carthagine editis miroculis : sed nos reliqua eius acta pro equainur. DRediens una cum socijs Alipio cla Euodio in patriam, quem condixerant vitae si

tum, cum adhuc in Italiaestent, exercere coeperunt. Secedentes enim rus, ibidem triem

is um, n Oh permansere M quibus exercit ijs 7 ait Possidius: Ale iam alienatis curis saeculari, cosvLαελ- bus , cum ijs qui eidem adtraerebant Deo vivebat,ieianijs, orationibus, boliisq. operi- . ., bus, ita lege Domini meditans die ac nocte. Et de ijs quae sibi Deus cogitanti atque oranti intellecta reuelabat , & fretientes & ablentes sermonibus ac libris doc bat. J porro toto illo triennio laicus Deo seruiuit. Quo tempore; hoc inquam ipse anno, librum scripsit de Magistro, nempe 1 quenti anno a suscepto baptismo, cum iam Ad datus puer sexdecim esset annorum, qui tempore baptismi, queni sit epit anno fit . . Itiri periori, agebat ut ipse ait ) annum decimum quintum; quem eodem se e tempore eae hae vita discessisse tradit. Scripsit etiam tunc duos libros contra Manichaeos de Genesis pabsoluit de libros de Musica: addidit etiam commentarium de Vera religione aduersus Manichaeos . haec inquam omnia edidit, antequam presbyter fieret, irib triennio commorationis in eremo. reliqua de ipsi, inferius suo tempore. Hoc item anno, ipsb mense Maij, nona die sanctiis Gregorius NaaianZenus, cognomento Theologus,migraturus in caelum, feliciter diem clausit extremum:quod quidem ex S. Hieronymo ita deducimus: agens enim ipse in libro de Scriptoribus Eceseliasticis de eodem Gregorio, haec de tempore obitus habet: Decessit, inquit, ante serme triennium sub Tl: dolio Principe. J haec cum ipse dicat ,constetq. eum commentarium ab eo Oriptum anno eiusdem Imperatoris decimo quarto testatur id enim ipse in fineὶ pi ne afferendum est, undecimo eiusdem Theodosij anno,hoc ipse nimiruin, ea ex hac vita

discessit se. Ea his igitur adeo exploratis, erroris redarguitur Prosperi Chronicon, in quo

609쪽

THEODOSII ii. IMPP. δε quo eiusdem Gregorij obitus recensetur anno tertio ipsius Theodosij Augusti sub Con

sulatu Euchatij atque Syagrij: ille enim non est obitus annus, sed quo ipse in Synodo Constantinopolitana abdicans se, in patriam redi jt; quem plures post annos suisse s perstitem,quae dicta de eo sunt,manifeste declarant. Sed nee sub istere ex iisdem probatur, quod tradit Suidas, eumdem Gregorium diem obijile anno eiusdem Imperatoris

decimo tertio, suae vero iplius aetatis nonagesimo: secundum enim eiusmodi aetatis eius annorum numerum,dicendum esset, ipsum eo tempore, quo Athenis erat, cum & I

lianus Apostata ibidem versaretur, iam explesse annum aetatis quinquagesimum quintum : cum tamen ipse de se scribat Grego ruis ut dictum est trigesimum tantum tunc aetatis annum egisse, cum post discessionem Basilij, ipse qui reman: erat, publice profiteretur . Quamobrem secundum initam a nobis superius eiusdem natalis temporis rati B nem. qua diximus natum esse anno ante Nicaenum Concilium,Domini vero trecentesmmo vigesimo quarto: utique affirmandum erit, eum defunctum esse anno aetatiS litae

sexagesimo quinto. Sed iam quae eius obitum praecesserunt aerumnae ex corporis imsirmitate, hic describamus . Fuisse quidem ipsum robusto corpore , verum assiduis aegritardinibus atque minIestijs stactum hebetatumq. ipse testatur: et ut omittam praeterita , iam a tempore quo recedens Constantinopoli Nazianaum reuersus est, & Ariandi ruri paterno deguit, alii-duis serme morbis vexatus est : ea enim de causὰ vidimus se excusasse quo minus ad itinuum veniret Concilium Constantinopolitanu. Quinetiam scribens ad V. C. Anysium ' quod Olympiadis nuptijs,ad quas complures vocati essent Episcopi, minime conuenioset , podagrae morbo se laborasse significat , adeo ut gestari ab aliis opus eiici.

C Quantum autem eiusmodi excruciatus fuerit morbo, i ple carminibus saepe deplorat potius,quam decantat . Cum igitur ita morbo astechri detineretur in lectulo, aerumniis tum antinae tum corporis amictatus, cygneis se carminibus solabatur: complures cnim diuersiq. g rneris extant versus, quos senex decumbens in strato scribebat: adhuc extant ipsi : quibus indicat ne non morbo tantum vexatum corporis memoriaq. praeteritorum malorum assidue cruciatum, sed diris a diabolo impugnatum esse tentationibus . At quibusna r dices. eiusmodi certe, quae vix credibiles cuiqua fierent, nisi ipse earum haberet ur assertosiqui eius rei causa lugubres saepe cecinit threnos, quos Gluta oratione hic reddemus. Cum enim inuehitur in carnem suam, haec inter alia liabeth: Non improbitati tandem tuae impudentiae l. finem impones ξ non spiritui ac senectuti ram canae stulta miseraq. te submittes 3 4 et paulo post : Quocirca verere me tandem, ac D libidinem istam, petulantiamq. compesces nec in animae meae perniciem perpetuo sum rore debacchare: alioqui testor,tore ut te acerrime oppugnem,orinniq. dolorum genere frangam, atque cadauere imbecilliorem te reddam.J at quibus remedijs eamdem insu,tantem coercere seleret, mox subdit: Venite iam,& quidem magna copia, scelerum expiatrices lacrymae: veni laboriosum tam mentis quam corporis peruigilium, ut fiammae meae ardorem minuatis, foetidamq. vitiorum putredinem abiiergatis: venter fati talem ableget: genua humi flexa obrigescant, cinis q. cibi loco sit: asperrimus iaccus mollia membra undique tegat, vexataeq. animae suppetias ferat. Veni tristis cura ca

nis domatrix , sutura supplicia mihi semper ob oculos ponens. Atque haec quidem stoliditati meae, vecordiae i. medicamenta ipse adhibebo, &c. J At ne putes ipsum haec poetice fingere; audi quid alibi dicat, cum deplorat aerumnas animae suae : Ego, in-E quit, in hac canicie corpus lanio, oculos premo , diurnis nocturnis q. curis termiseram animam conficio, ut eam fiammam extraham: nec sic quidem tamen, nisi admodum ae3re corpus in potestate teneo. J et post in ulta demum cum nullum satis idoneii atque iussiciens expertum se dicat elle remediuin ad carnis tentationes edomandas, ad Deum conuersus ista precatur: Senectutem, quaeso, meam, optime Deus . canumis hoc caput serua , vitaeq. finem optatum concede.J conqueritur idem alibi 4, cogi se e

periri in senectute, qu.e iuuenis nullo negotio sibi visus fuerat superasse: quippe quod pro monstro videbatur magna daemonum incendia senilite, ut qui illibatam a pueritia

virginitatem ciustodierat, iam senex tentationis carnis facibus incenderetur ardentibuS.

Quod rursum ad hanc rem pertinet perlibenter enim in his vag)tur oratio in accidit aliquando, ut dum sic ruri degeret, arte daemonum, in villa sibi propinqua V lentinianus quidam nobilis loci dominus lasciuientes secum haberet seminas ob oculos

610쪽

Ο Gregorii postas: cum ipse sibi timens, loco cellit, receden: q. ad ipsium Valentinia' AVinei. is num epistolam seripsit, in qua haec inter alia M: Multo melius erat, tabula publi-μ ε νη- ce proposita proscriptiose sciti tὶ nobis secellionem indicere , quam per mulieres, quas e regione noliri collocasti, vitae grauitatem &sanctitatem intercidere, ac quintidianum dedecus de maledicentiam adiungens ab ijs proficiscentem , qui libenter faciunt, ut ijs qui ita sibi vivendum proposuerunt, ut nos vivimus, obtrecten .

At niti hoc dictum audax sit , nos quoque per Euam e paradiso expulisti. J haec ocalia Gregorius inde alio migrans. Transilijt enim ut ceruus senex infirmis pedibus, quod in iuga tantum in eiusmodi bello stiret repositam et Ie lalutem, atque victoriam

collocatam .

Vix credi potest, quanto ipse studio in senectute, infirmus corpore, excoluerit in Lod AC H nasticam disciplinam, quantave seueritate cohibuerit tum corporis tum animae sensus Bisi, e 4 extra lineam spiritus vel quid modicum deflectentes; distes enim ex vim haec omnia, quod ipse narrat his verbis h: Nunc vero di morbo aflectus & senectute fractus ac debilitatus in aliam calamitatem incidi ; indomitam linguam, praecipitiq. loquendi celerisiis . qua rtate volubilem habens, quae me inuidi hostis mei manibus semper tradidit, innumeris'. incommodis assecit, &c.J solet enim eiulinodi vitium in senibus virestere. At quanain hoc coercuit distiplina 8 perpetuo quadraginta dierum silentio; quo absoluto, cecinit illud carmen, sic eo Christum compellans: Tibi linguam meam devinxi, cieam nunc soluo : quod utramque ut pie iactam,te lupplex rogo dc obsecro. Loquar quae loqui conuenit : quae autem nefas est loqui, ne animo quidem & cogitatione complectar. J haec ipse .

At nec ob id quod reliquerit ciuitates & conflictantes Episeopos, carere persecuti in cnibus potuit, illatis illis quidem ab hypocritis vitae monasticae prosei loribus, qui cum

cernerent in Gregorium magni nominis virum omnium conuerti oculos, ipsumq. praeceteris ab omnibus celebrari laudibus iniensis id animo serentes,ipsum carpere, de iacere contumeliaS coeperunt, quod stilicet ruri ageret, non in siluis, incongruamq. monacho vitam duceret . Porro scripsit in eiusnodi monachos hypocritas ipse Gregorius cat---. men, quo in Unum ex eis petulantiorem ait . Nuper quidam stultus, delictis q. Preditus, diueu itque insolens delicias milii vitaeq. molliciem obiectabat, cum alia multa dicens, tuni etiam illud, me diuitem&copiosum esse, ut qui de hortum & otiti cla mediocrem fontem habeam.J conuertens'. in eos orationem, iure ipses redarguit eorumdem,quin rum alios reprehenderent, amplis bimorumq. pradiorum possessionem & delicias carnis obieetans,mox subdit: Nos contra,si iontem, vel hortulum vel exiguam auram, vel Dumbrosum quoddam nemusculum, res utique leuit limas possideamus, protinus ad delicias interpretamini. Quid ρ an ne respirare quidem Christianis licet t&cJQuorsumnam vero progressa est pseudomonachorum simultas 3 eousque suae, ut quod horrendum est dictu ad altare Dei sacrificantem Gregorium lapidibus appeti rint; occidi ilentq. nisi diuina sultus gratia, immane periculum euasistet . meminit ipse de eiusnodi more latronum facta fractatione in epistola ad Theodorum Episcopum Tyanensem in eo lem monachos scelus vindicare paratum, cum ab instigendis in eos

d c, tis. No. piacuis reuocare conatur, ita scribens 4 ist. ν M. Audio te contumelias eas, quae monachi ac pauperes nobis intulerunt, grauitero, do . L molesteq. ferre. Nec vero injum est,te, qui nullum adhuc vulnus accepisti, nec calami- Moisus mo- tatum nostrarum periculum sectili, ad huiusmodi res animo discruciari: Nos autem, ut E, in iuram . qui plura mala persenserimus, Sc contumelijs impetiti simus, fidem atque auctoriis τε CLDiτ. talem merito nancisci queamus, ea pietati tuae praecipientes, quae cum canicies docet,

tum ratio ipsa demonistrat. Grauia quidem atque adeo grauissima sunt ea quae cons- gerunt : quis inficias ire queat 3 nimirum de contumeliam altaribus illatam esse,&conturbata mysterias de nos inter sacra, quibus opera dabatur, dc eos qui saxis nos a petebant , interiectas , aduersus lapidum ictus medicinam a precibus peti jile, virginum

pudorem in obliuionem venitie, monachorum modestiam, pauperum calamitatem, quos animorum austeritas misericordia quoque priuauerat. Nihilominus tamen leni, tale atque clementra uti, fortasse satius eli, multiiq. per ea quae perpetimur, lenitatis ac patientiae documentum praebere. Plerique enim sunt,quos non tam oratio naouet,quam actio, qua taciti cuiusdam mouItoris initar est.

SEARCH

MENU NAVIGATION