장음표시 사용
621쪽
A editis ab Eunapio Sardiano scriptis : cum enim agit de Antonino tunc apud eos naveni nominis philosopho filio Sosipatrae doctissimae feminae,ait δ: Ad eu iuuentus laniorae sapientiae 1 indio dedita irequens commeabat, fano adolescentibus, qui sacris Operabantur. Pleno. Ipsie neque homine maior habitus, & inter mortales vitam degens, Lamtum contubernalibus discipuli: l. praedicere solebat, a sua morte non extaturum amplius deorum templum, immo in Unifica illa & religiosa Serapidis delubra intormisitu obrutum iri, & vastitatem Passura, quaeq. in terris aspectu pulcherrima forent , in ea labulosam chaos & spissam caliginem dominatura, suamq. tyrannidem ei te exer
citura Quae omnia tempus detexit, veraq. comprobauit, ut oraculi vim praedictio o
tinuerit haec Eunapius, qui de eodem inserius: Istud itaque prudentiae Antonini arminationem summopere adauxit, quod palam apud omnes praedixerat, templa in sepubu chra conuersiain tri. JCum haec itaque posteri Gentiles deorum illorum cultores per Theodositum impleta et ictAvidissent, memores praedictionis Antonini, iactantes sede his, diuinitatis aliquita alis
suis saturorum conici js imp rtiebant: atque non haee Alexandriae tantum spargebant, sed toto orbe,ubi deorum cultores ellent, magno suorum idolorum praeconio da ira ma-bant.Huius quidem rei occasione compulsus est S. Augustinus scribere commentariu illii de Diuinatione daemonu, in cuius exordio causam reserat,quare in eo argum cro ver
sari coactus sit: ait enim V1 Quodam die in diebus sanctis Octauarum, cum mane apad ιAQ.δε me adessent multi statres laici Christiani,&in loco Glito consedisssemus, Ortas est sermo de religione Christiana aduersus praesumptionem, & tamquam miram & magnam
scientiam Paeanorum: quem recordatum atque completumlitteris mandandum Put C ui non expresiis contradicentium persenis, quamuis Christiani essent, & magis cor tradicendo quarere viderentur quid Paganis respondere oporteret. Cum ergo de diutis natione daemonum quaereretur , & assirmaretur praedixisse nescio quem euertionem
templi Serapis, quae in Alexandria facta est: respondi, non esse mirandum,ia istam euersionem templi simulacris suis imminere daemones & scire & praedicere potuerunt, sicut alia multa, quantum eis nosse & praenunciare permittitur, m. J huius igitur euentus causa idem S. Augustinus commentarium illum absoluit. At audiamus quid ira percitus aduersus Christianos ob demolitionem templorum
suorum effutiat Sardianus ς,cum de eodem Antonino vate narrare pergit. Quoa autem, v,τ. .
' inquit, diuini quiddam in eo suerit, breui post eluxit. Nam vix adeo ex hac vita mi a-- ι. uerat, cum & cultus numinis apud Alexandriam & Serapidis delubrum disturbata is, D dissipataq. suere, non religio tantum, sed uniuersa fabrica, α omnia cuna habuerunt exitum, quem poetarum fabulae tribuunt gigantum victoriae : sit nile erum quid Cano bicis templis accidit, imperante tunc Theodosio, Praetorii Praesecto Tlieophilo, piac lati homine,de Eurymedonte quopiam, qui in OLate Rex tumidos inier suos. gigores Primatum tenuit J puto hic Eunapium intelligere voluisse Theoplulum tunc Alexandriae Episcopii aduersus idolorii templa egregiam operam nauantem : ieci subdit: Venereo tum Vrbis P secto, dc Romano AEgypti legiones cum imperio Obtinente: qui omnes iras aduersus saxa& lapicidas aggerantes, ea oppugnabant ἔ α qui bellum namquam auditione acceperant Serapidis aedem funditus demoliti sunt, tem- DEq. donariis manus hostiliter inaecerunt, absque hoste & citra proelium victoriam ade-E pti pacto eum simi ut accis ae donarijs commissa strenue pugna, non devicere mindo illa, verum etiam depeculati suere, militaris'. inter i pios lex erat Cc testera, Ita qui quisque surto sabduxerat, lateret occultum. Mansit tamen area aedis, quam asportare nequiuerunt ob saxorum moles, quae dissiculter loco commoueri potuerant. θ naec ae
templorum demolitione Iunapius. -
impietatiς bidem erectae pro templis fuerunt ecclesiae, & loco sacer uim N ' Ortim , i, uoui
monachi sunt substituti, ac pro idolis reliquiae martyrum per Theorrulum Epilao tam cisoλx Alexandrinum illuc delatae fuerunt: maiore aeti uans ira philosophus , in cinu in monachos re reliquias sanctorum martyrum acerbioribus inuehitur contumeliis, atque blasphemijs insectatur , obruendis quidem silentio: sed boni conlii .ab, ic-ctor . cum scis loqui hominem Ethnicum, Dei hostem , affatum daemone , atque Annal. Eccl. Tom. Eee indigno
622쪽
indignatione turbatum: ab eiusmodi enim sic composito Jaominum genere quis pa- Atet aliud quam euomi calumnias & eructari blasphemias 3 sic illo parato antidoto, sibilos audisserpentis : At, inquit, egregij illi viri & bellicosi , confusis perturbatis r
bus omnibus, debellasse se deos, incruentis quidem , sed ab avaritiae crimine non impuris manibus gloriabantur, sacrilegium& impietatis crimen laudi sibi assiimentes . Iidem pollea in sacr. i loca inuexerunt monachos, sic dictos, homines quidem specie, sed vitam turpem porcorii more exigentes, qui in propatulo infinita atque inianda scelera committebant; quibus tamen pietatis pars videbatur, iacti loci reuerentiam procul re . Nam ea tempestate, quiuis atram vestem indutus, qui q. in publico sordido habitu spectari non abnuebat, is tyrannicam obtinebat auctoritatem; in eam virtutis opinionem venerat id genus hominum, de quibus etiam dictum est in uniuersae hi istoriae
commentarijs. J ΠHaec in monachos Sardianus, quae a nostri temporis haeresiarchis magno accepta sunt plausu, dc litteris ierine aureis exarata, pro titulo astixa sunt postibus litorum commentariorum, quibus monasticam vitam impugnant: probe quidem non in probo cum sita se sponte in classein Ethnicorii coniiciant idolorum cultorii, recedentes ab ijs quae his temporibus eode argumento scripserunt praestantissimi Christiani , dile tissimi q. doctores Ecclesiae, Magnus Athanalius, Magnas Basilius, Gregorius Theol gus , Ioannes os aureum , dc alij innumeri sinctissimi atque doctissimi Patres miraculis
coruscantes : quibus hi spret is, auersoq. vultu eos spectantes & execrantes, ad unius rabidi eanis vomitum resorbendum magna se auiditate conuertunt; sic quidem e quin
rum partibus istent , perspicue cum verbis tum factis significantes sut nul a alia de ijsdem sit ferenda sententia, ni ii quam sibi ipsis stolide irrogarunt, nempe ut i se ctem cum blasphemis Ethnicis sortiamur, qui spretis Patribus Orthodoxis, illi, portinaciter inhaeserunt, duplo tamen ac quadruplo grauius illis plectendi, quod maiori
Sed quid in martyrii reliquias in ecclesijs super delubra erectis repositas Euna pius Zavs Illi ipsi monachos Canobi quoque collocarunt ut pro dijs qui animo cernantur erum, α quidem flagitiosses diuinis honoribus percolerent, hominum mentabus ad cultum 1 M. caerimonias'. obligatis. li namque condita dc Alita eorum capita,qui ob scelerum multitudinem a Iudicibus extremo supplicio fuerant a secti, pro diuis olle latabant: ijs g nua sibmittebant,eos in deorum numerum receptabant, ad illorum sepulchra puluere sordibasq. conspurcati : in ijs nonnulli martyres, diaconi alij, de legati, arbitriq. precum petitionum I. apud eos nominabantur , cum tuerint seruitia infida, de flagris Dpellime subacta. dc quae cicatrices iccierum ac nequitiae vestigia corporibus circum-1 ent: eiusnmodi tamen deos sere tellus. Illud itaque prouidentiae Antonini existi mationem summopere adauxit, quod palam apud omnes praedixerat, templa in s pulclua conuersum iri. J hactenus Eunatius. At nihil est quod immorer in refellei
dis his quae ab omnibus Gentilibus aduersiis Chtiistianos ab exordio nastentis Christi Eccletiar obi jci ibi ita fuere, cu de his sexcentae sita dixerim Apologiae aduersas eosdem Gentiles a Patribus scriptae tuerint. Sed hic illa diligenter obseruandus est cultus, a piis exhiberi si litus sacris reliqui js martyrum,qui ex eiusdem Eunapij blaspiae mijs egregie
reseratur; ut loco benedictionum accipienda sint,quae ab ipso maledicta inieruntur. Relerat primu illud antiqui moris,ut cum noua ellet ecclesia dedicanda, in eam reli--. G quia: sanctoruni martyrii interrentur. Sed de ille veteris obseruantiae usus attendendus E et a accLa. ex verbis Eunapij, non solum subal laribus claudi martyrum reliquias, sed dc seris r -- linqui praecipua eorumdem membra, certis diebus cunctis perspicua, ac adcranda . Tertio vero illud magna consideratione distium ex eodem elicitur, tanto honore prinsequi solitos antiquos Christianos cultum sanctorum martyrum, ut Gentiles existim
uerint eos dena ab illis haberi deos, cum tamen religio Christiana nonnisi unum Deum consueuerit adorare. Vides quae lateant sub stercore gemmae, di quas nobis reserent Gentilium blasphemiae veritates ξ At de his hactenus, quae occasione praedictioiris habitae ab Antonino plutos pho, immo mago, de Serapidis templi clade ex Luna pio sunt
recensita. Iam vero rei geliae narrationem accuratam ex scriptis eorum qui hoc tetrapo . . u. ι, . qui crunt auctorum, hic describamus. Rusinus enim cum causam demolitionis tem-
pli Serapidis praemitt. t. ita auspicatur liti loriam ':
623쪽
A Interea apud Alexandriam noui motus, & contra temporum fidem aduersitin Ecclesiam concitantur,ex occasione huiusmodi oborti. Basilica quaedam publici operis vetusta admodum neglecta fuit, quam Constantius imperator donasse Episcopis perfidia suam praedicantibus ferebatur. Qu. ae longa incuria nihil validum praeter parietes h bebat . Visum est Episcopo, qui per ide tempus gubernabat Ecclesiam, hanc ab Imper
tore deposcere, ut crescentibus Fidelium populis, Orationum quoque cresterent loca . Quam cum acce Ptam vellet excolere, reperta stant in loco antra quaedam latentia 'Rα terrae desosia, latrocinijs& sceleribus magis quam caerimoni js apta. Igitur Gentiles, qui retegi criminum suorum latebras & flagitiorum cauernas viderent: non serentes operta tot taculis mala & tenebris obtecta reserari, velut draconum calice potato, insi-nire omnes ac palam furere coeperunt. Nec vocibus iam & seditionibus, ut solebant, sed B manu serroq. decertare nituntur: crebros conflictus agere in plateis, bellov. apertis uter que populus inter se coire . At nostri numero & potentia multo plures, sed modestia religionis mimis seroces erant. Ex quo frequenter nostrora plurimis vulneratis, aliquan iis etiam intersectis, ad templum, quali ad arcem quamdam refugiebant. quo nonnubios ex Chri istianis captos secum abducentes, accensis aris, immolare cogebant ; reni tentes nouis&exquisitis supplicijs excruciatos necabant, alios patibulis alligentes , alios confractis cruribus in speluncas praeci pitantes, quas ob iactificiorum sanguinem cetera'. impuritates delubri recipiendas vetustas cariosa construxerat. J est memoria horum inter martyres recensita in Romano Marty rologio XVil. Kalen.Aprilis. Tunc de accidisse refert MEOmenus - , ut Olympus ille , cum se chi usuin conti- avo . neret in templo, audiret in eo cantari, A llcluia: et cum qui ita caneret, non videret, C intellexi lepraesagium, nempe occupandum templum iore a Christianis; idem. cum cito citius, ceteris inscijs, nocturno silentio clam recessiise tradit, atque navim conscendi te demumq. in Italia nauigasse. Addit Socrates h, inter Ethnicos tane aduersus Chri--M. s.
stianos pugnat se Helladium oc Aminonium grammaticos, quorum ille sacerdos Iouis erat, hic vero similae, ill q. se nouem homines trucidalle in illa rixa gloriatum: sed fugisse hos Postea Constantinopolim aisirmat, seq. iplorum auditorem fuisse. Pergit
autem Ruilinas semel institutam narrationem: . .
Verum haec per dies siligatos primo cum metu, deinde cum fiducia & desperatione gerere, atque intra templum clausi rapto de praeda vi uete : ad postremum grati intes in sanguinem ciuium,ducem sceleris dc audacia: siue delis int Olympum quemdam nomine de habitu philosopha quo antesignano arcem delealerent, de tyrannidem tenerent. D At hi,quibus Romanarum legum cu lodia. iuris . dicendi cura permiti aest, cognitis quae gella lucrant,turbati atque perterriti ad templum conuolant, causas audaciae per contantur; de quid sibi vellet ille concursus, in quo cum tanto scelere ante aras sanguis ciuium scinderetur, inquirunt. Sed illi obfirmato aditu,confusis de dissonis vocibus rationem facti nullam, sed clamorem reddebant. Miliis tamen ad eos nuncijs , de Romani Imperi j potestate, de vindictis lesum,& de his quae talia solent sal, sequi,commonebant.
Cumq. loci munitioni tui aduersus vesana molientes agi rusi vi maiore lineret : .res gesta ad Imperatorem refertur . Ille qui ingenita mentis clementia errantes mallet emendare quam Perdere, rescribit, illorum quidem vindiciam , quos ante aras. sanguis effasus martyres effecit, non esse pol Pendam, in quibus dolorem interitus superauerit gloria meritorum : de cerem vero malorum causam, r. adicesq.l dis ordiae . quae pro simula'
L crorum desensione veniebant, penitus debere succidi : quibus exterminatis,etiam tali rum causi pariter conquiesceret. Cumq. haec scripta venissent, de velut post induci sParui temporis ad audiendum uterque populus conuenisset ad templum: statim ut prima epistolae pagina reserata est , in cunis exordio vana Gentilium superstitio culpabatur , immensius clamor a nostris attollitur , stupor de Pavor Gentilium populos invadit: latebra unusquisque quaerere, angustos sugae calles riinati, aut nostrisse latenter ammergere : ut ab omnibus qui aderant , no ceretur, praesentia Dei pinpulo audaciam tribuente, furorem daemonis, qui in illis prius debacchatus suerat, es
Sed qualenam esset templum. Serapidis . ita describitur ab ipso Ruilino, qui cum ut diximus diu una cum Melanii Alexandriae veriatus sit , illud plusquam. se mel vidula potuit . est igitur: Serapis apud Alexandriam templum aciditum quidem Annal. LM. Tom. - Lee a omnibus
624쪽
omnibus puto, plerique vero etiam nolunta . Locus est non natura , sed manu & Aconstructione per centum & eo amplius gradus in sublime suspensus , quadratis &ingentibus spatijs omni ex parte di ilentus: cuncta vero , quo ad sanamum paui mentorum euadatur, opere forniceo constructa; quae immensis desuper liminaribus & oscultis aditibus inuicem in semet dii linitis, ultim diuersiis ministerijs ae clande linis of ficijs exhibebant. Iam vero in superioribus extrema totius ambitus sipatia occupant exedrae & pastophoria , domusq. in excelsiam porrectae, in quibus vel aeditui , vel ij quos appellant ἀγαιν , id est qui se castificant, commanere sbliti erant. Portieus quoque post haec omnem ambitum quadratis ordinibus distinctis intrinsecus circumibant. In medio totius spatij aedes erat pretiosis edita columnis, & marmoris saxo cxtrinsecus ample magnificeq. coni ructa. J Sed & de aedibus Serapidis haee Ammisoam i ν, M. nus : His, inquit, accedunt altis sulfalla ' fastigijs templa, inter quae eminet Sera. i. pia, pium: quod licet minuatur exilitate verborum,atrijs tamen & columnis ' ampli issimis eos .muisti, & spiratuibus lignorum figmentis & reliqua operum multitudine ita est exornatum , ut post Capitolium, quo se venerabilis Roma in aeternum attollit, nihil orbis terrarum
ambitiosius cernat. J subiungit de bibliotheca Ptolomaei ibi posit de qua nos saperius. In hac vero aede subdit Ruilinus in simulacra Serapis ita erat vastum, ut dextera unum
Parietem, alteram laeua perstrinseret : quod monstrum ex omnibus generibus metali rum lignorum' compositum terebatur. J haec de statua Serapidis Russinus; quam fietam este a Sesoitre Rege per Bryaxem artiticem, auctor est Clemens Alexandrinus.qui ι --. at x, ait di : Ad opus faciendum mixta & varia usus est materia: habebat enim ramentum auri & argenti de aeris de ferri & plumbi, nec ei ullus lapis deerat AEgyptius, nec sapphiri L cxv,1 Q A & hematistis fragmenta , sed nec simaragdi & topatij: haec ergo omnia levigata, tri- c taq. ac commixta illi est colore caeruleo, qua de causa nigrior eii color imaginis.J haec
Quod vero ad Serapidis imaginem spectat: humana eisigie in vertice modium seu calathum gellantem eum limulacra reddidisse, quae hactenus visuntur istatuae ipsius d monstrant f interdum vero quibus da additis hieroglyphicis characteribus, ut describitur a Macrobio in Saturnalibus ς,ubi ait: li se sub illius nomine testatur impendere,vel dii calathum capiti eius infigunt, vel dum simulacro signum tricipitis animantis adiui
sunt , quod exprimit medio eodemq. maximo capite leonis emgiem : dextera te caput canis exoritur mansueta specie blandientis , pars vero linia ceruicis rapacis lupi capite finitur easq. formas animalium draco colane tit volumine lito, capite redeam
te ad dei dexteram, qua conspicitur monstrum.:J ita ipse: sed subdit haee de templo D
Interioris delubri parietes laminis primo aureis vestiti, super has argenteis,ad postr , -:itai L mum .ricis habebantur, quae munimento pretiosioribus metallis forent. erant etiam quaedam ad stuporem admirationemq.videntium dolis & arte composta. Fenestra pe exigua ab Ortu Solis ita erat aptata, ut die qua fuerat inititutum , imaulacrum Solis ad Serapin salutandum introferri, diligenter temporibus obseruatis, ingrediente simul cro,radius lisper eamdem tenet iram directus, os dc labra Serapis illustraret, ita ut inspectante populo sculo salutatus Serapis videretur a Sole. Erat di aliud fraudis genus huiusmodi: Natura lapidis magnetis huius virtutis esse perhibetur , ut ad te rapiat αattrahat ferrum. Signum Solis ad hoe ipsum ex ferro subtilissimo manu artificis iuerat fabricatum,ut lapis, cuius natura serrum ad se trahere diximus, desuper in laquearibus Efixus, cum temperatosub ipsis radio ad libram suisset postum simulacrum, & vi nati rati ad se raperet serrum : aissurrexisse populo simulacrum , & in aere pendere vider tur. Et ne hoc lapsit Propero proderetur; ministri fallaciae,Surrexit,aiebant,fol,ut v ledicens Serapi, dis edat ad propria. Sed & multa alia decipiendi causa a veteribus in loco fuerant conii ructa. quae nunc longum est enumerare per singula. J Veru quonam modo ea impostura detecta fuerit atque ilablata, sanctus Prosper, qui his vivebat temporibus , ita describit ψ: Apud Alexandriam in templo Serapis hoc argumentum d monis fuit. Quadriga serrea nulla base sit stulta, nullis uncis infixis parietibus colligata, in aere pendens cunctis stuporem,ac velut diuinum subsidium oculis mortalium exlii - . hebat: quam i men lapis magnes, qui tertum sibimet attributum suspendit eo loco merae vitalis totam illam machinam sustentabat. Itaque cum quidam Dei Ieruus iniri,
625쪽
Λ ratus intellexisset: magnetem statim ut camera subtraxit, omne illud ostentum cadens, confractum comminutumq. Cflendit, diuinum non este, quod mortalis homo tirmauerat.J haec Prosper. Subdit vero Ruilinus :Verum ut dicere coeperamus, rescripto Theodosij recitato, parati quidem erant nostrorum populi ad subuertendum erroris auctorem: persuasio tamen quaedam ab ipsis Gentilibus fuerat dispersa , quod si humana manus simulacrum illud contigisset, te io m. xa dehiscens illico si lueretur in chaos, caelumi repente rueret in praeceps. Quae res paululum stuporem quemdam populis dabat. Cum ecce unus ex militibus fide magis quam armis munitus, correptam bipennem, insurgens omni nisu, maxillae veteratoris illidit. Clamor attollitur virorumque populorum : neque tamen aut cassum ruit, aut terra descendit. Inde iterum atque iterum repetens, putris ligni sumosum genu caedit. B Quo deiecto, igne abii ibito , tam facile quam lignum aridum conflagrauit. Post hoc revulsum ceruicibus,&depressis modio trahitur caput: tunc pedes aliaq. membra car- isa securibus & raptata sunt bus detrahuntur, ae per singula loca membratim in con speetu cultricis Alexandriae senex veternosiis exuritur . Ad ultimum, truncus qui superfuerat, in amphitheatro concrematur: vanael superstitionis oc erroris antiqui Ser
De cuius origine diuersa sertur opinio Paganorum . Alii Iouem putant, cuius capiti modius superimpositus, vel quia cum mensura modoq. cuncta indicet moderari, vel vitam mortalibus frugum largitate praeberi. Alii virtutem Nili fluminis, cuius AEgyptus opibus de foecunditate pascatur . Quidam in honorem nostri Ioseph sormatum perhibent simulacrum ob diuisionem frumenti, qua famis tempore subuenit . Egypti jS.C Alij repertum in historijs Graecorum veteribus serunt, Apin quemdam patrem iamilias seu Regem in Aisypto Memphis positum, cum tamis tempore frumenta apud Al xandriam desecillent, ex proprio assatim ciuibus alimenta praebuisse. quo defuncto , in honorem eius instituerint apud Memphis templum, in quo bos quasi indicium ' Optimi agricolae nutritur, habens quaedam coloris insignia, qui ex ni nune eius, Apis appelletur: σορὸν vero, id est sepulchrum, in quo corpus eius inerat, Alexandriani de s xerint ; de Soron Apis, primo ex compositione Sorapin, post vero per corruptionem Serapin nominarint. Quod an verum sit, aut nihil omnino, Deus viderit. J hax de Ser pide Rustinus: sunt autem diuersae maiorum ea de re sententiae. Sed quod ad Iosephum Iacob filium attinet, haud quidem spernenda ea est sententia : nam ex diuinis litteris proditum est, muttile Pharaonem Regem AEgypti nomen V p D Ioseph; ait enim diuina Scriptura' de ipse Rege: Vertitq. nomen eiu & vocavit cum a Gines. I. lingua AEgyptiaca Saluatorem mundi. J hac ibi: scimus antiquos scriptores ipsum
nomen, Serapis, ex Graecis deducere vocibus, cum dirant seriarcomnes, αρον α-,2-
pulchrum Serapis. Sed Iulius Maternus haud ignobilis scriptor, qui claruit temporibus Constantini, de post illius obitum ad eius filios commentarium illum scripsit de errore profanae religionis, haec de Iosephodi significatione nominis aliter expresisa habeth: Discite etiam, sacrosancti Imperatores, venerandum Alexandriae numen unde sumpserit exordium. J et post recitatam de saluata a penuria eius prouidentia I tra eta. atque industria AEgypto, ista subdit: Huic post mortem Hypt ij patrio gentis suae P initituto templa iecerunt ; dc ut iustam dispelisationis gratiam posteritas disceret, quo modio elurientibus & ementibus frumenta diuiserat, capiti is superpositus est . N E men etiam, ut sanctius coleretur, ex primo auctore generis accepit . Nam quia Sarae ι cre, DPronepos fuerat, ex qua nonagenaria Abraliam, indulgentia Dei, susceperat filium, Serapis dictus est Graeco sermone, hoc est, Σηα ted hoc inuito Ioierit accidit, immo mortuo. J ita ipse. Verum haud iacile mihi persuadeo. AEgyptium populum deos patrios peregrinis vocibus nuncupalle , dc non potius A Dptao vocabalo, quem tanti lacerent deum. appellare voluiisse : unde tota vis in eo posita esse videtur ad dignoscendam Originem cius , quidnam apud IEgyptios vox , Serapis, significaret i nam si apud eos idem erat Serapis, quod mundi Saluator non alium certe, quam Iosephum ipsos sisnificare voluisse, certum redditur. Fertur ab antiquis Serapidis illud oraculum Iosepho patriarcha dignissimum, a nostris etiam decantatum, quo verae Theolosiae Pronum ciatur elogium, sic Latine reddit unia: Annal Ecel. Tolia. . Eee a Princisio
626쪽
Principio Deus es, tum Verbum, his virum unus est: Λconsentia hae tria δεαι , cane a haec tendentia m unum . J quod sane oracumlum, ex eo quod eumdem cum Plutone esse Serapidem Heraclides Ponticus tradidit,
quae fuit plurimorum antiquorum sententiaὶ idcirco Plutoni illud ipse tribuit. Certe quidem non frumentum tantum, sed verani Dei cognitionem Iosephum tradidive a Ffil. i M. AEgypt ijs, testificatione diuinae Scripturae comprobatur, ubi dicitur': COnilmiit eum Rex Pharao, ut erudiret Principes sicut semetipsim,& senes eius prudentiam doceret. J ut iure dici possit,eam de Deo recitatam sententiam suille loscphi. Tradunt insuper a Serapide inuenta esse symbola quaedam,quibus ab obsessis damiones pellerentur, quod Hubraeorum sapientiae conuenit. Pergit vero Russinus: Sed ad incoeptum, inquit, redeamus. Post haec capite ipse idololatriae deiecto, si dijs vigilantissimi sacerdotis , quaecumque fuerant per totam Alexandriani portem B uri . tapotius quam simulacra, pari exitu & simili dedecore publicantur . Horret animus dicere, qui miseris mortalibus laquei a daemonibus praeparati stari, quae funera,quae scelera in illis , quae dicebant ἄAS , tegerentur : quot ibi infantium capita delecta inauratis labris inuenta sint , quot miserorum cruciabiles mortes depictis . Quadicum proderentur in lucem , ac sub auras prolata terrentur, licet conlisione ipsa
Gentiles & pudore diffugerent : tamen si quis adeste potuit , mirabatur tot staculisse illis tam nefarijs di tam pudendis fraudibus irretitum. Vnde M plurimi ex his,
condemnato errore, de scelere deprehentis, fidem Christi & cultum verae religionis amplexi sano . Nam ut omittam cetera flagitia, quae in alijs locis, vi necati, pa uulis , despicatis'. ob fibrarum inspectionem virginibus, gerebantur: unam solummodo, quod in templo Saturni geri ad omnium venit conscientiam, memorabo; ex quo ceriam cetera quae istinuS, perpenduntur. Sacerdos erat apud eos Saturni, Tyrannus nomine : hic quasi ex responso numio Mooπι- nis, adorantibus in templo nobilibus quibusque & primarijs viris,quorum sibi ira exi. ,r' tronae ad libidinem placuissent, dicebat Saturnum praecepille, Vt uxorcia pernocta CL DoruM ret in templo . Tum is qui audierat , gaudens quod uxor sua dignatione numinis
'v- - vocaretur , exornatam comptius , insuper &donarijs onustam , ne vacua scilicevi Pudiaretur, coniugem mittebat ad temptui . In conlpectit omnium conclusa intrinsecus matrona . Tyrannas clausis iamiis , . traditis clavibus, discedebat. D
inde facta silentio, per occultos & subterraneos aditus intra ipsiam Saturni simi lacrum patulis irrepebat cauernis . Erat autem simulacrum illud a tergo exesam& parieti dili senter annexunta . Ardentibusq. intra aedem luminibus . intentae sum Dplicantiq. mulieri , vocem subito per simulacrum aeris concavi Proterebat, ita ut pauore & gaudio infelix mulier trepidaret . quod dignam se tanti numinis put rei alloquio . Posteaquam vero quae libitum suerat , vel ad consternationem ma torem . vel ad libidinis incitamentum disseruisset numen impurum s arte quadam
linteolis obductis , repente lumina extinguebantur uniuersa. Tunc descendens, ol stupefactae & consternatae mulierculae adulterii iucum profanis commentationibus intereba . Haec cum per omnes miserorum matronas mulio iam temPore gererentur et accidit quamdam pudicae mentis seminam horruisse iacinus , & attentias designantem, cognouisse voce in Tyranni: ac domum regressam, viro iraudem sc
teris indicasso . Ille de iniuria coniugis , immo potius uua , ardentius inflammatus , instriptum Tyrannum ad tormenta deducit . Quo conuicio atque consessi, , Ξ caecis q. fraudibus reuelatis , pudor omnis & dedecus Paganorum per ualerat d mos , adulteris matribus , incestis patribus , liberis spurijs deprehensis. quibus diuulgatis & proditis, raptim cum simulacris & aedibus excitabantur & crimina.JAt non recens vel viuus eiusmodi fuit sceleris perpetratio : siquidem AEgyptiis sacerdotibus peculiare suisse huius emodi in mulieres, deorum nomine, exercere i , r. γνώ. - . cinora, ostendunt quae Romae contigisse Iosephus h deseribit tempore Tiberii Imr peiatoris, crimina haud dissimilia per sacerdotes Anubis in Paulinam clarissimam laminam perpetrata ; quam sub specie Anubis dei, adolescenti, nomine Mundo, ipsius amatori insciam subiecerunO . Quam ob causam sacrifici illi iussu Tiberi j cruci affixi fuerunt. Subdit vero Russinas de alio AEgyptiorum templo tunc diluto , his ve bis rem geliam narram.
627쪽
A Iam vero Canopi quis enumeret superstitiosa flagitia 3 ubi praetextu sacerdotalium
litterarum ita enim appellant antiquas AEgyptiorum litteras magicae artis erat pene e publica schola . Quem locum, velut ibiatem quemdam atque originem daemonum, in μον tantum venerabantur Pagani, ut multo ibi maior celebritas, quam apud Alexandriam 'haberetur. Sed de huius quoque monstri errore, cuiusimodi originem tradant,absili dum non erit paucis exponere. Ferunt aliquando Chaldaeos igne deum suu circumierentes cum omnium prouinciarum dijs habuisse conflictum, quo scilicet qui vicisset, hic elle deus ab Omnibus crederetur. Reliquarum prouinciarum dij aeris aut auri, argentiq. aut ligni, vel lapidis, vel ex quacumque materia constabant, quae per ignem proculdubio corrumperetur: ex quo fiebat,ut Ignis locis omnibus obtineret. Haec cum audisset Canopi sacerdos, callidum quiddam excogitauit. Hydriae fieri selent in AEgypti par- e uo νωι B tibus fictiles, undique crebris & minutis admodum foraminibus patulae, quisus turbi- da aqua desudans, defaecatior ac purior redditur. Harum ille unam cera seramini- ' 'bus obturatis, desuper etiam varijs coloribus pictam, aqua repletam statuit in deum;&excisum veteris simulachri, quod Menelai gubernatoris ferebatur, caput desuper positum diligenter aptavit. Adsunt post haec Chaldaei: itur in conflictum, circa hydriam ignis accenditur: cera, qua ibramina suerant obturata, resbluitur: sudante hydria, ignis extinguitur. Sacerdotis iraude Canopus Chaldaeorum victor ostenditur. Vnde ipsum Canopi timulacrum pediba, perexiguis, attracto collo, & quali sugillato, ventre tumido in modum i driae cum dorsi, aequaliter tereti sermatum, ex hac persuasione velut deus victor omnium colebatur. Sed profecerint haec Drtasse aliquando contra Chaldaeos: nunc vero aduentante sacerdote Dei I lieophilo, nullus proluit ilicior, nec ceris C iraus obtecta subuenit: vastata sunt omnia, atque ad Qtum dedit ta.J haec Runinus . Sed quod ad Canopi originem spectat, a duce Menelai lic dicio patant traxige nomen. Ceterum Stephanus tradit Canopum dictum elle Neptunum, e . ligno mare ab . Egyptijs circumscribi.
Pergit vero post haec Rumnus: Et nihil non gestum est, quod in squaliorem verteret
locum : flagitiorum cauernae ac veternosa busta deiecta sunt, & veri Dei templa & ec-Hesae celsae constructae. Nam de m Serapis sepulchro, profanis aedibus complanatis, ex uno latere Martyrium, ex altero consurgit ecclelia. Occasio autem Martyrij i
struendi unde data sit , dignum arbitror memorare. J subdit his Rudinas da profanaiis atque dispersis tempore Iuliani Apostatae reliqui js Ioantiis Baptistae, ijsdemq. collectis,& ad S. Aelianasium tunc perlatis, atque hactenus conseruatis; cuius rei gestae D historiam suo loco superius recitauimus. In loco igitur ubi Serapi, templum erat, erecta basilica suit, illataeq. in eamdem ipsae sacratissimae reliquiae ut S. Athanali ante P dixeratὶ S. Ioannis Baptistae per Theophilum Episcopum Alexandrinum. Porro ipsa aedilicatio ecclesiae sub Theodosio facta est, reliquiarum vero collocationem post ipsius obitu fieri contigit sub eius filio h Arcadio Imperatore; quo tempore dedicata est, Iul. , C. . i. Kalend. Septembris, quo quidem die in uniuersa Ecclesia eiusdem S. Ioannis Baptistae
decollationis Llemnitas celebratur C. Daviti ea; I. u.
Post occasum vero Serapis, qui numquam vixerat subdit Russinus 4 quae iam al- aterius daemonis stare delubra potuerunt f Parum dixerim, si omnes quae erant Alexam driae per singulas pene columnas cuiuscumque daemonis aediculae insultae cecidcrunt:
scd per cunctas ctgypti urbes , per castella, per vicos, per omne rus, per ripas flumi- ' E nis, per eremum quoque ii qua iana vel potius busta reperiri potuerunt , instantia uniuscuiusque Episcopi subruta & ad Qtum deducta sunt, ita ut denuo rus culturae rcGderetur , quo niuite fuerat daemonibus deputatum. Sed & illud apud Alexandriam gestum est, quod etiam Thoraces Serapis, qui per singulas quasque domos in parietibus, in ingrestibus, in postibus etia ac senestris erant, ita abscissi sunt omnes & abraii, ut ne vestigium quidem usquam,vel nominis appella- . tio, aut ipsius, aut cuiuslibet alterius daemonis remaneret: sed pro his Crucis Dominicae sisnum F unusquisque in postibus, in ingrestibus , in senestris, in parietibus, cinlumnis'. depingeret. Quod cum iactum esse hi qui superfuerant ex Paranis viderent:
in recordationem rei magnae ex traditione sibimet antiquitus commendata ventile Pc
hibentur . Signum hoc nostru Dominicae Crucis inter illas, quas dicunt , id est, sacerdotales litteras, habere AEgypti j dicuntur, velut unum ex ceteris litterarum, quae cincis.
628쪽
apud illos iunt, elementis. Cuius litterae, seu vocabuli hanc esse asserunt interpretati A. nem, VITA VENTVRA . D cebant ergo hi qui tunc admiratione rerum gestarum conuertebantur ad fidem, ita sibi ab antiquis traditum, quod haec quae nunc coluntur, tamdiu starent, quamdiu viderent signum istud venisse, in quo est et vita. Vnde accidit, ut magis hi qui erant ex sacerdotibus vel ministris templorum, ad fidem conuertere tur, quam illi quos errorum praestigiae dc deceptionum machinae delectabant. J Addit Socrates in imo diruti delubri lapides eiusmodi signo Φ Crucis incisi, esse repertos, adeo ut Gentiles dicerent aliquid esse Serapidi commune cu Christo: quod non negat dum , si de eius origine ex Iosepho filio Iacob, quod dictum est, nino constare ponet. Pergit vero Rufinus: Sane quoniam moris crat in AEgypto, ut mensera ascendentis Nili fluminis ad templum Serapis deferretur, velut ad incrementi aquarum & inundationis auctorem: sub- Euerse eius simulacro, igni q. consumpto, omnes simul negabant, Serapin amaria in morem , aquas ultra ac affluentia si lita largiturum. Sed ut ostenderet Deus, non Ser pin, qui multo erat Nilo pol erior, sed se esse qui aquas flaminis temporibus tuis iuberet excrescere: tanta ex eo & deinceps fuit inundatio, quantam fuisse prius, aetas nulla meminerat. Et ideo vina ipsa, id est aquae mensura, quam ' χυι vocant, ad aquarum dominum in ecclesiam coeptam deterri. Sed ubi haec gesta religiosi, Principi namciata sunt : extentis ad caelum palmis, cum ingenti sertur exultatione dixisse: Gratias tibi Christe, quod absquourbis illius magna pernicie tam vetus lus error extinctus est. J,sin. .. m.n hactenus de rebus hoc anno gestis Rumili narratio. Addit vero haec his Sozomenas. de eiusdem Nili exundatione aliquando cessante: Ferunt autem AEgypti fluuium tunc si lito tardius ad primum exundationis gra-Cdum constitisse eo pilis ι tempore, quo Treeodosim Imperator Gem les vetuit ιmmolare dam ni i hostiu) AEgypti j ergo indignabantur, quod non permitterentur secundum leges Patrias fluuio sacrificare. Animaduertens autem gentis illius Praesecius eos ad tediti nem adornari, Imperatori rem indicauit. Imperator, re intellecta: Satius est, inquit, erga Deum permanere fidelem, quam fluenta Nili, & ex eis expectatam anni tertilit
tem praeposuisse pietati. Vel numquam enim fluxerit iste fluuius, si quidem re vera dc excantationibus pellici de sacrificijs delectari ci sanguinis fluxu inquinare influentes ex diuino paradiso riuos potest. Ceterum Nilus haud multo post largiter inuius, etiam
sublimioribus undas immisit: et postquam ad persectissimam & raro completam mei suram accessisset, ac nihilominus aqua intumesceret; in contrarium timorem coniecti sunt AEgypt ijs ac metus erat,ne de Alexandriam urbem,de quae Libyae portio erat,fluuius Dinundaret. Fertur itaque Alexandrinorum Paganos ob hoc ipsum stomachantes, quod Praeter opinionem euenerat, subsannanc, & in theatris exclamaste, quod fluuius veluti
linex ac delirus eminxisset. Ex eo plurimi AEgyptij, patria superstitione damnata, ad Christianisinum transierunt . Atque haec quidem, ut comperi , scripsi . J tractenus
Ne autem quod Theodosius aduersus delubra Gentilium,lege lata,fieri imperauerat, auaritiae potius quam pietati adscribi ab aliquo posset: quid praestiterit, Socrates ita significat Delubra idcirco euersa, simulacra deorum in lebetes dc ad res alias ad vitaevium accommodatas conflata. Nam Imperator deorum imagines Ecdlesiae Alexanditianae , uti ad pauperes lubleuandos impenderentur, donauerat. Itaque Theophilus Episcopus Alexandrinus,cum omnes deorum statuas contringere aggrederetur, unam Eti alicuius dei integram seruari iussit, eamq. in loco erexit publice s uti Gentiles , teri pore progrediente , non inficias irent , se eiusmodi deos coluisse. Hac de re notu equi
dem Ammonium grammaticum valde animi discruciatum fuisse , dixisseq. religioni Graecorum grauem inflictam esse plagam, quod illa una statua conflata non esset, sed, e, i industria ad ipsi rum religionis irrisionem reseruata. J haec Socrates. γε Looxo Qui igitur Theophilus Alexandri ἡ super locum Serapi j erexit basilicam, titulo S.
Ua ria Ioannis bapti istae ι in loco quem Canopum diximus nominatum, ab Alexandria urbe
H aliam extruxit ecclesiam sub nomine Apostolorum. . milliti iuri Acta SS. Cyri de Ioannis φὶ distat quidam vicus spatio duorum η nonia ne Mentithe M. bi uuxta Hic autena vicus erat daemonum habitatio et versabantur enim in eo maligni spiritus. distantem ut Ammianus ψ ait) duodecim milliaribas, aeris temperie saluberrimunt,
629쪽
A Theophilus vero cum voluisset locum purum reddere a daemonibus, Christiq. Euangeli: iarum & Apostolorum characteribus de figuris, ut ad eum consecrandum idoneis, occupare: id quod istatuerat, non perduxi t ad ei sectum. Interim enim in s adueniens eduxit eum de vita praesenti. Deinde autem Cyrillus qui post ipsium sedi saccessit,eaiu-dem lascepit curam , ut locum illum a daemonibus liberaret: quod diuina reuelations admonitus fecit interendo illuc reliquias S. Marci Euangelistae, necnon Cyri ac socij idisius Ioannis martyrum. Illatis isitur illuc vigesimo octauo mentis Iulij dictis relictuiis , continuo cellauit daemonuin infestatio, consecutaq. mox est copiosa aegris salutatis la sitio . J llaec habent citata superius Acta, quibus pariter declaratur susceptum este hoc anno a Theophilonianus expurgandi AEgyptum ab idolorum cultu: sed licet in eo nauiter toto vitae tempore laborauerit, minime tamen abiblui consummari q. potuit. B Porro ad certamen istiusmodi a se initum aduersis daemones, quod spirituale citet, spirituali quoque nisus est Tileophilus auxilio saltusq. diuini Spiritus armis:siquide sanctissimos monachos,quos adeo detestatur Sardianus , opitulatores, quasi a iliare, cinpias accivit e litudine : nam in Vitis sanctorum Patrum t e leguntur: Intrauerunt aliquando fratres Alexandriani inuitari a Theophilo Arch episcopo, ut Prancntibus his iacta oratione , destrueret templa Paganorum, &c.JAt plane accidit, vitam ingenti iragore collapia in AEgypto idololatria, unde tamquam e fonte riui in totum sere orbem terrarum iii perstitio dimanarat, Gentiles ubique con .ussi fuerint, atque pro detensione deorum suorum sic nouo casu excitati concurre rim ; de quibus SOZOmentish : Adhuc autem, inquit, in quibus tam ciuitatibus prot plis suis Pagani alacriter dimicabant , velut in Arabia Petraea tam politae, in Pal.esti-C na Raphiotae de Gaaxi, in Phoenicia hi qui Heliopolim incolunt, in Syria potissima
vindices templi Apameae, quae colitur ad Axium fluvium: quos quidem ego intellexi ad protectionem templorum suorum irequenter auxilijs vibs hominum Galilaeorum,dccollectora ex pagis Libano vicinis: ac demum ad tantam prorupisse audaciam,vt etiam Marcillum, qui cius prouinciae Epis opus erat, interficerent. Hic enim cum iudicaret, illos non alia ratione facilius a priori superstitione posse conuerti, templa quae in urbu& in pagis habebant,euertit: et certior iactus in Aulone is eli tractus Apameoru Pr uinciae templum esse amplissimurra , militibus aliquot ac gladiatoi ibus allum piab, ad uersias istud contendebat. Cui cum appropinquasset, extra telorum iactuna ipsere: lj-tit. Erat enim pedibus debilis, de neque repugnare, neque hostem vel sugare , vel ii gere poterat. Militibus deinde ac gladiatoribus in deii ruendo templo Occupatis: ex D Paganis quidam, intellecto quod ille ibi relictas e let solus, ea ex parte qua locus pugna vacabat, egrediuntur, de improuisbadcim eum corripiunt, α rogo iniecto, interimunt. Ac in praetentia quidem clam id habuerunt. Sed postquam temporis progressu proditi sunt: filij Marcelli vindicare patrem istudebant: quamquam Synodus eius
gentis id fieri prohibuerit, aequum non esse censens vindictam sumere de eiusmodi morte, Pro qua gratias agere deceret tun illum ipsam qui mortuus fuerat, tum cin atm dc amicos eius, utpote qui, ut pro Deo moreretur, dignus habitus esset. J haec
de Marcelli certamine Sommenus.
Sed multa quidem, magniq. momenti ab ipsis sunt praetermissa, quae a Theodorem,
qui res tunc gelias, utpote Syrus homo, habuit exploratas, enarrantur, quae nos luis ipsius verbis hic describemus; ait enim ς: Ex Episcoporum numero Marcellus, vir in re-Ε bus Omnibus longe praestantillaunus, lege tamquam machina bellica omnia delubra urbis cuius Episcopatum ipse administrabat, prorsus expugnauit. Qua in re gcrci da, fiducia in Deum potius, quam multorum hominum manu adimus est. Atque hoc loco facinus in primis memorabile ab eo factum narrabo. Vbi Ioannes Episcopus Ap meae,cuius ante ieci mentionem, mortem obierat, in eius locum diuinus Marcellus,
vir spiritu ut Apostolo praeceptio vultὶ effervescens, substitutus est. Venit sirce Apameam Praesectus Orientis, duobus ducibus cum duobus hominum millibus cinmitatus. Qui quidem, plebe propter metum sibi a militibus iniectum quies rite ,
delubrum Iouis , quod amplissimum fuit , multis ac varijs Ornamentis illustratum deturbare aggreditur: verum cum stlucturam eius valde solidam δ firme m- Pa tam cerneret, existimauit lapidum coagmentationem nullo modo poste diissolui: nam lapides erant grandisiimi,arcte inter se iuncti, serio Praexerea ac plumbo colligati . Qua
630쪽
3. THEODOSII ii. ti . Quare Praesectam deterritum cum videret sanctus Marcellus, eum ad alias urbes Aanraiidauit, i eq. Deam impense precatus est , ut viam ii, ad illius delubri demoliti
Itaque primo mane vir quidam,qui neque architectus, neque lapidarius fuit, neque Iio,. ., vllam aliam artem nouit , scd lapides & ligna humeris portare assueuerat, sua sponte eoo uir vente. Qui ut accellit, pollicitus est se delubrum facillime demoliturum ; solumq. me diis 2' cedem postulauit, qua duos opifices conduceret . quam ii mulae sanctus Epii pas ei daturum promiserat, eiusmodi quiddam excogitauit homo ille. Delubrum habebat porticum quadratam, erectam in sublime, sibi q. adiunctam. Hanc saltentabant columnae maxime pares proportione ipsi templo, ambitus autem cuiusque sexdecim cubitorum filii: lapis,ex quo erant labricatae, natura duri limus, nec facile lapidariorum instrumentis cedens. Quarum lingulas cana undique sui fodisset iste & aedificia illis inni- Axa tignis oleagineis sustultillet, ad aliud eodem modo traniijt. Nam tribus columnis ad hunc modum i ustolliri ini jcit tignis flammam. Verum daemon quidam ater apparens, tigna ut eorti fert natura igni absumi non mihiso. iis. Patitur, sed impetum flammae cohibet. ubi vero iii id i epius egerant, videbant q. ni ν otr r chinam illam frustra admotam , Episcopo sub meridiem torte dormienti rem indicant. ι Πη Ille confesti in ad sanctum Dei templum propere contendit, aquam in vase afferri iubet, quam iub sacrosancto altari ponit: ipse autem hunii in faciem prostratu , Dominum benignum & clementem precatur, ne tyrannidem daei nonis longius serpere permittat, sed tum eius patefaciat imbecillitatem, tum suam iptius potentiam ostendat ad eum finem , ut infidelibus nulla maioris caecitatis inde detur occatio. Haee & alia his similia locutus, cum aquam signo Crucis signasset ι uitium, unum ex diaconis, iide & pie - cxumi e Vec talis studio egregie munitum, aquam iubet accipere, ocyus ad delubrum currere,&sANCra. - cum fide eam spargere, tigni I l. tiam mam adhibere. Qua re consecta, daemon aquae, tuor' ' aspersae vim non ferens, penitus aufugit. ignis autem, aqua, tuae naturaenaaxime a m uertaria, velut oleo solus, tigna occupat, eaq. momento temporis prorsus abs unit. Itaque columnae, bali sublata, corruunt,alias'. duodecim secum dei Riunt: ipsum printerea templi latus columnis cohaerens, violento illarum casti pariter deturbatum est. cuius ingenti fragore tota adco personabat ciuitas, ut omnes ad illud ipsum delubrum spe fandum concurrerent: atque simul ut intellexere daemonem in te: luna su tum es se, hymnorum concentu Vns Ore omnes Ueum celebrarunt. Eodem modo sanctus ille
Epis opus alia quoque timulacrorum fana demolitus est. J haec de Marcello Theod retus, quem & maturium sub jile tradit, allectiimq. ipsum inter martyres scimus per- Dpetua memoria celebrandum decima quarta die mensis Augusti. At non omnia deorum templa in Oriente sub Theodotio suerunt penitus diruta :squidem G igae delubrum Martiae niano istinium vique adortum Theodosij iunioris, Arcadij Imperatoris Et ij, tutantibus illud ciuibus Ethnicis, integram permaniis, ut i io. si νήη. PsI- loco dicturi sumus: ad haec namque tempria allusit S. Hieronum us', cum ad Laetain
laribens sic ait: Iam S: AEgyptius Serapis Christianus taetus est J quod scilicet illius curutores ad Christum conuersi sui: lenis vel etiam, quod ubi Serapidis templum erat, illic iam erecta Chri isto ecclesia ellet. et 1 thdit: Matius Gazae luget inclusus, & euersio nem terti iugiter pertremiscit. J praetermi ilum vero illud a Theodosio puto. quod ab que caede plurimorum G cnsium templum tuentium id periaci minime posse videret. Ceterum qui Zelus pertigit Urientas Epi copos sub Principe maxime pio idola dem ErrMri o via liri, aeque occidentalest inpulit sacerdotes idipsuin praestare fiducia animosa. Periere oeta . si quae de his scri pra fuere a maioribus uionamenta de S. Martino tantu haec habentur
CLA As. coargumento a Seuero h conscripta : Dum in vico quodam templum antiqui limum dirui it et,& arborem pinuita, quae iano erat proxima, ellet aggrelsas excidere: tum vero
Antistes loci illius, ceteraq. Gentilium turba coepit obsistere. Et cuin ijdein illi, dum templum euertitur, imperante Domino quieuissent , idccidi arborem non patiebantur. ille eos sedulo commonere,nillil esse religionis in stipite: Deum potius,cui ieruiret iple,ssequerentur : arborem illam excindi oportere,quia ellet daeinoni dedicata. Tuna ex illis unus qui erat audacior ceteris: Si habes,inquit, aliquam de Deo tuo que dicis te colere, fiduciam, nosti et ipsisu idemus hanc arborem,tu ruentem excipe : et ii tecti est tuus, ut dicis Dominas, euades. Tu dicitureDide confiivi, in Donua iacturuie sollicetur.