장음표시 사용
611쪽
Λ Magnum esse censemus, de iis a quibus laesi sumus,poenas sumpsisse: magnum inquam; nam & hoc ad aliorum vitia corrigenda utile est: At multo hoc maius redivinius est, acceptam iniuria tolerare: illud enim improbitatem coercet hoc aute ad probi talem adducit; quod quidem longe praestantius ac persectius est, quam a vitio abstinere. Ingentem nobis humanitatis quaestum propositu es le existimemus, si ea quae in nos ad- miisa sunt, candonemus , ut ipsi quoque veniam consequamur, &αJ pluribus doceteraesitare zelo mansuetudinem. Hic vero illud obiter attigisse sat erit: Gregorium haec scribentem ad Theodorum Eriscopum Tyanensem, di alias plures epistolas ad eum dem dantem, calumniam pallum a posteris, qui asserunt scripsisse litteras ad Theod rum Mopsuefienum haereticum. sed cum mille modis redargui possit calumniantium
vel dolus, vel imperitia: satis illud tibi, Iustinianum Imperatorem in edita a se de fide
B Catholica sanctione ' ipsum ab hac calumnia liberasse. a -- . His igitur Gregorius ta pra claris auctus in senectute coronis,locupletatus meritis via- tico immortalitatis accepto,ieliciter migrauit in cadum: cuius transtus non mortis,sed natalis titulo, quolibet anno in Ecclesia repetendus, publicis monumentis adscriptus, hactenus virenti obseruantia celebratur. Eius vero venerandam estagiem in Graco cin car miradice Vaticano h ita descriptam inuenimus: Statura mediocri erat, pallidus aliquat tutum, non tamen citra venustateira, depresso naso, sia percilijs in rectum protensili, mo. 10. aspectu blando & siuaui; altero oculo, nempe dextero, subtristas, quem cicatrix quintam contrahebat; barba non promissa, sed densa, eaque in extremo quati sumo infiiscata : qua parte caluus non erat nam subcaluus erat ) albos crines habe- . bat, atque conlpicuos.J haec ibi, & quidem consentientia ijs quae ab ipso descripta le-
C puntur, nimirum de pallore & macie, oculi cicatrice , atque calvitie . Tanto temtum vivens, tum etiam post mortem nominis splςndore ei ut sit & gloria, vitam .cisi Graecorum quam Latinorum praeconi js celebretur : quem re reueriti sitiat de laudauerint etiam Ecclesiae hostes, ut inter alios Eustorgius, qui Basilio atque Apollinari
Repraesentauit eum quasi viventem post mortem veneranda ipsius imago non picti ratantum, sed cla sculptura reddita; quae in ecclesia collocata, magna Fidelia venerati ne frequentata cultaq. pie fuit; ex qua & miracula diuinitus editaProdiere, ut inter alia illud sub Michaele Balbo Imperatore, cum Constantinus filius Leonis Armeni Augusti ex violetita abscissione mutus redditus, eius imaginis opera, sed virtute prototypiregnanti s in caelo, recepit loquelam. quo modo res se habuerit, Cedrenusi narrat; sed fς sem. aD nos de his seruato ordine temporum suo loco agemus. At reddamus hic epigramma 'seu potius vitae ipsius epitomen continens epitaplitum ab ipsemet versibus inter gra- .ues vitae molestias decant ptum: est vero elui in i K: Cur emetis LPeu tu me, pater , plicuisti' Cur sul um vitae huic, quae miti besta mouet 'Diuino pure sum genitu , sancDq. parente:
Hac mihi lux vitae namque precame data est.
o mihi per somnum virginuatu amor.
Isa quidem Chriiii : pota at subiere processae . . - .
Rapta mihi bona seni, fracta dolore caro. rauorei sensi qua s vix crederet virus, orbatusq. My prae, malis. grauis. Cori, haec vita est: aι Chrano postera curae,
Qui vitae dator es. Exprimi ista lupis. Jsed exigua sunt haec: siquidem res ab eo praeclare gestae una cum nomine ipsius non solum in calo sunt scriptae, sed ci 'plurimis in terra leguntur exculptae columnis, siri. viruuit post obitum ubique beatus: nam eius animam Christus, scripta possidet Ecclesia,&corpus Roma tandem accipiens nobilis limo condidit tumulo in basilica Vaticana. CNlebrantur ore omnium sanctorum Patrum eius praeconia , quem & Cassiodorus. eiusmodi exornat elogio: Gregorius splendidissimu scientiae & doctrinae iubar : qui&iam cum olim vita sunctus siti etiam nunc tamen auctoritate&fide vicit: et cum iam olim corpore absit ab Ecclesijs, tamen voce ac magisterio non recedit.J sta quidem, cum sit AnnaLE L Tom. 4. Ddd . a frequenm
612쪽
frequenter audire e siuggestu loquentem Gregorium haereticos sermonibus insectantem, Aroborantemq. fidem Catholicam, sui praerogatiua suffragii controuersias dirimentem, definientem insuper dubia,atque pronunciantem quae careat appellatione sententiam. . At iam ad Theodosium se conuertat oratio. Auctor est M iuellinus in Chronico, si ib huius anni Consulibus Timasio atque Pr A, V is moto i Psiana Theradosia Imperatorem una cit isonorio filio mense Iuni j vrbEm ingres. v tu. sam esse , digressum vero inde Kalendis Septembris. Certe quidem usque ad tertium Nonas Maij hoc anno mansiisse Theodosium Mediolani, rescriptu abeo ibidem eodeme, i adversm Macedonianos signi ficat Cum autem Romam venisset, ibi trium-ώ ri phum de liberato Imperio Occidentali, vidi . tyranno egisse, Zomenus tradith, v t lcus seq. secium habere gloriae Valentinianu, partitumq. cile cum illo Iriumphu: quod maioris gloriae atque triumphi illi conciliauit honorem, splendoremq. contulit. Sςd to: S' tantaq. bona una Iustina videre non meruit cuius impietas ad exitiu Italear tyranna armarat: ia enim ante haec omnia ipsam esse desancta,idem auctor assit mat.Tunc Latinus Pacatus, nobilis orator Gallicanus, cum Romae praesens esset,Theodosium post triuia
o iu-. hc Pluim in enare oratione laudauit,qua post recensitas de hostibus victorias partas haeeoocis ivs v de aduentu& commoratione eiusdem Imperatoris in Urbe: Licuerit mihi, quae in ba xl aris gentibus, longinquis q. prouincijs pro summa re sortiter feliciterq. iecisti, an nuente numine tuo & Senatu i mente disiisse. Ea vero quae Romae gesta sunt, qualein te Urbi dies primus inuexerit, quis incuria fueris,quis in rostris ι ut pompa Pr aeeuntia ic Culoria,curru modo,modo pedibus sublecutus alterno clarus incessu, nunc de bellis nunc de superbia tri upharis; ut te omnibus Principem, singulis exhibueris Senatorem ut a ' bro ciuiliq. progressi non publica tantii opera lustraueris, sed priuatas quoque aedes diis cuinis vestigijs consecraris, remota custodia militari, tutior publici amoris excubi js : horum haec linguis, horum inqua voce laudentur, qui de communibus gaudijs de dignius utique quae maxima,& iustius poterunt praedicare quae propria sant. O mea telix per Minatio, o bene suscepti de exhausti labores. Quibus eso intersum bonis quibus fruor gaudiis quae reuersus urbibus Galliatu dispensabo miracula Θ quantis stupentium p Pulis, quam multo circumdabor auditore,cum dixero: Romam vidi, Theodosium vis di , dc utrumque timui vidi: Vidi illum Principis patrem, vidi illum Principi, vii dicem , vidi illum Principis restitutorem. J haec dc alia plura clarus orator. Agit di Prudentius de Theodosij Romam aduentu, ait'. nihil illum intiquius h buisse, quam ut Vrbent a profano idolorum cultu penitus liberaret. Haec quidem ipse in carmine contra binmachum scripto: quod constat ab eo elaboratum post ipsus D Theodosij obitum sub Honorio Imperatore , postq. debellatum ut ex eo constat in Alaricum a Stilicone apud Pollentiam . De Theodosio igitur agens , duorum t
rannorum extinctorem nominat, licet post haec Eugenium expugnari di occidi coimtigerit: aduentuin autem eius in Urbem his cecinit versibus , insectilius deorum cultur
Cum Princeps gemini bis victor e yranni Pulchra triumphati restexit minia vult ,
Mibus ob sum nigrantibus sicit Vrbem:
citis obumbrata caligine turbidus acri ricebat liquidum septena eue arce frenum :Ingemuit Verans , ct sie ais: Exue triueis Fida parem habum . equidem praediuise cultu
Mustratin cisis, stolys. insigne superbis
Avoltis input, o multo circum is euro :sed nebulis propter votirantibiu, obsitus alii Henicis horret apex: i u quoque liuida gem
Lux hebetat, spissus. Hes o se M ob ora
st ut rutilum frontis diadema resundis.
Obsiuras video tibi circumferrier umbras, Cariae q. amma , atque idola nigra volare. Censeo sublimem te M seuper aera mulsam,
613쪽
A Quo modo autem cum Romanis transegerit,inserius subdit: nenipe ut sacrificia omnia abolerentur, sestiq. dies,& ipsae statuae idolorum frangerentur; si quae tamen earum e cellentis essent manus artificis, eaedem non ad cultum, sed ad Urbis ornatum exponerentur. subdit enim post multa ipse prudentius:
In Ossum mersae monumenta coinqωκα artis.
B Gl in educto Vrbs informasa rescis Errores meieres, Ercd haec ex Prudentio recitasse voluimus, quo cessct inuidia querelarum quorumdam de idolorum demolitione: nam confractio nobili si morum artificum operum Gothis potius, quam Christianis ista non attendentibus, adseribenda est: quibus fortasse Deus tradidit Vrbem, ut eam penitus expurgarent a deorum Gentilium simulacris. At quid tune actum cum Symmacho clarissimo Senatore, propugnatore tamen Gentilium deorum cultus: haec in primis Socrates habet : Romae igitur festa celebrauere triumphalia. Quo quidem tempore Theodosius Imperator suae singularis clementi in uia Symmachi viri Consularis illustrem dedit significationem. tite namque Symmachus de inter viros ordinis Senatorii Romae principem locum Obtinuit, ae propter C eaecellentem ipsius in Latinis litteris eruditione in summa admiratione fuit: nam multos libros Latino sermone conscripsit inter quos liber de laudibus Maximi tyranni,dum adhue vivebat, editus, & coram eo recitatus, eum postea laesae maiestatis reum fecit: quapropter mortem veritus ad ecclesiam confugit. Imperator vero, qui adeo pio de religioso animo erga fidem Christianam assectus erat, ut non sacerdotes modo, qui in e dem cum illo fide consentiebant, sapra modum coleret, sed Nouatianos etiam, qui in fide Consubstantialis cum eo conspirabant, amplectitetur humanitus; quo Leontio R mae Ecclesae Nouatianae Episcopo pro Simmacho deprecanti gratificaretur, Syriam chum absoluit crimine: qui veniam consecutus, Apologeticum ad Imperatorem Themdosium scripsit. J haec Socrates Quod de Nouatiano Epii po ait Romae agenter licet haetinus a Nouatiani schisua- D tiei tempore auditum non sit, Nouatianos habuisse Episcopum Romaei tamen quod tolerati iidem fuerint, haud adeo incredibile videri potest, cum& Donatistae id etiam vi ex Optato vidimus) iuerint aemulati, nempe ut sectae ipsorum Africanis Rotarae d sentibus, ex Africa Romam Episcopii mitterent. Auditos quidem his temporibus tuis.1e in Urbe Novati rorum susurros, necnon Montanistaru in haeres collegarum,S. Hi ronymus in epistola ad Marcellam satis significat. Quinetiam inualuisse nonnihil his temporibus in Occidente Nouatianam haeresia, seripta Paciani de Poenitentia, consessione ,& baptismate satis docent. Ceterum quod ait Socrates, Theodosium humonitus complexum esse Nouatianos, dein gratiam eorum Episcopi fuisse ab eo absque poena Symmachum absolutum longe errat: nam rem aliter se nabuisse , S. Prosper suorum temporum res scribens detironstrat hisce verbis: Theodosii religiosi Princi-E pis Imperio per Iovinum & Gaudentium Comites omnia templa ea poliata : quae vana figmenta quis nostrum permittitur ignorare 3 Cui Ἱmmachus ille mirabili eloquio di scientia praeditus, tamen Paganus, praeconio laudum in Consistorio recit to, subtili arte, qua valuit, aram Victoriae in Senatu restitui, Chrisiano, ut nouerat, Principi intimauit. Quem statim a suis aspectibus pulsum, in centesimo lapide rheda: non stratae impositum ea die, manere praecepit.J ita Prosper. Sic namque se habuit Symmachus, longe antiquo Catone impar, quippe quod tem pori inseruierit: nam qui pro concione laudauit Maximu tyrannia , cesebrauit ci The dolium eiusdem tyranni extinctorem: sed sicut ad laudandum Maximum adulatio de priuatum commodum impulit, ita ad praeconia Theodosii veritas persuasit: squirucem Iuteris ad Flauianum scriptis testatur, se haud pro rei dignitate tantum munus explesse: Lae enim ait in epistola ad eumdem aeque etiam Lilicii cum scripta 4: Cum ci- Annal. E l. TOm. d a uiles
614쪽
uiles & bellicas laudes domini nostri Theodosii styli honore percurrerem magis enim Acontigisse me onmia, quam satisfecisse singulis fateor etiam leges eius bonis pacis asmiscui, quas ut noueram pristis adeinisse admirationem, ita reseruaue nobis parem gloriam non putabam, c.J laudat recentem legem hoc anno X. Kalens. Februarii Mediolani datam, qua inconcessum esse voluit I inperatori atque domesticis eius, quod priuatis iure permissum ellet; nimirum cum lege cauit, ne liceret Imperatori, vel in gistratibus, quicquam per codicillos vel epiliolam relictum accipere: extat ipsa sanctio in Codice Theodosiano descripta R. At quod Symmachus abutes Theodosij masuetudine inconcesta tentare praesumpsit, iustam Principis iram expertus,exulare coactus est. Verum quod ait Socrate scribens ad eumdem imperatorem Apologeticum, non veniam tantum consecutus, sed mai rem apud eum gratiam nactus eii, ut ipse Symmachus tradit ad dictum Flauianum hpostea scribens, ubi &de sua defensione meminit, cum alth: Erit fortasse copia mihi asserendae quandoque apud aeternu Principem dominum nostrum Theodotium veritatis, cuius erga me fauor fecit, ut aliquid interim moliretur inuidia. Non puto eam ' er ditio em causae meae bonis temporibus conditionem ' suturam, quae sub tyranno suit, cuius lit teris ad Marcellini suggestionem datis , homines meos scis este mulctatos: quod in panegyrici detensione non tacui. J haec ipse . At quid tum Romae actum a POp lo Christiano 3 Cum animus Theodosij aperte Fidelibus innotuisset insensissimus este aduersus si Q id At perstitionem Gentiliciam, declaratus nimirum non eo signo tantum, quod negasset rem in Capitolio aram Victoriae,sed quod petentem id Summachum exili j P na mul- γ' chaslet, atqae etiam per Comites silos ut dictum ei l) Iovinum & Gaudentium ido- CIOrum templa expoliasset: vix credi potest, quanta animositate Fideles Rotnae in id la insilierint : de quorum studio haec S. Hieronymus in praefatione ad Eustochium in ν Η r . I. Pauli epistola ad Galatas *: Romanae plebis laudatur fides. Vbi alibi lato studio & ire- quentia ad ecclesias ci ad Martyrum sepulchra concurritur Vbi sic ad similitudinent caelestis tonitrui Amen reboat, & vacua idolorum templa quatiuntur3J videtur enim hoc tempore ipse habuiste prae manibus commentarium illum , quem iam se antς abibluisti , quam Theodosius ageret in Imperio annum decimum quartum , testatur, in fine de Scriptoribus Ecclesiasticis. De eadem demolitione idolorum argumentum illud non leue, cum idem S. Hieronymus ad Laetam scribens , sie ait: Auratum squallet Capitolium: suligine & aranearum telis omnia Romae templa cooperta sunt: in uetur Vrbs sedibus suis, & in undas populus ante delubra semiruta currit ad marty- Drum tumulos. J ita ipse, signans haud dubium haec tempora, quibus spoliata a The dosio idolorum templa fuere, a populo vero quassata ac semiruta . Laudat ma Op re hac ex parte S. Ambrosius Theodosium, dum de ipso ait Imitatus Theodotrusi cob qui supplantauit perfidiam tyrannorum, qui abscondit simulacra Gentium.omnes enim cultus idolorum fides eius abscondit: omnes enim caerimonias obliterauit.JEquidem & S. Augustinus1 teliatur,Theodosij lege iussa elle simulacra, ubi reperiret tur , confringi: ait enim post recensitas adeptas ab eo diuina ope victorias: Simulacra
Gentilium ubique euertenda praecepit ; satis intelligens, nec terrena munera m daemoniorum, sed in Dei veri esse posita potestate. J haec Augustinus . Hac semel a Chriisti no Principe idola frangendi impetrata diu Optata licentia, exarsit Christiani populi iustus Zelus in deturbandis coni ingendisq. deorum Gentilium timulacris , in qui, Ebus daemones diutius honorem ilia diuinam proditorie usurparant . Comminuisse Vociui τιu enim idola, nonnisi satanae regnum dissipasse cuique videbatur. Vnde sine diis Capit νιν rQLi-- lium, nempe templa ibi sita squallore obducta fuisse, Hieronymus tradit: qui&. haeci u --. - . alibi de Capitolino Ioue & alijs templis eiusdem S : Templa Iouis & caerimoniae conciderunt.J Verum non sic quidem concidisse affirmat Capitolini Iouis temptu,quod dirutum hoc anno fuerit, sed quod ornamentis tantummodo expoliatu. Nam Zosimus traditii, cum Theodosius Romam venit, hoc scilicet anno, Stiliconem Ducem utrius que militiae e soribus Capitolij laminas aureas abstulis leue eiusque uxorem, serenam nomine, detraxiste e collo Rheae deorum matris mundum muliebrem , sit . ipii illigasse collo. Cremaste insuper libros Sibyllinos eumdem Stilicon .luxit Gentilitas; de quo itia Rutilius versibus cecinit :
615쪽
A A in tantum Geticis grassum proditor armum e Sibyllinae fata cremauis opud licet haec potius sub Honorio Imp. contigeripi. At est quod de Tosimo admireris,qui tu Stiliconern ob violatas fores Capitolij, tu S VLT
rena coniugem ob spoliatam deoru matre mundo,male perijsle ait: sed quam haec prae- vNox MAMA. ter scriptorii omnium sententiam id eius proditioni Imper ij tribuentiu 8 na aequius tuis ' V set dicere,Stiliconem ob tyrannidem contra Christianum piumq. Imperatore,iusto Dei iudicio ipsum cum suis recentioris sceleris meritas dedisse poenas. Sed est iusta in eo quζ'rela Tolami de homine barbaro eius i. coniuge, quod ea sublata sibi sumpsissent, cum apud antiquae probitatis Christianos nefas duceretur sic in idola grassari, ut in usum priuatum ipsoru aliquid ex idolis conuerteretur. Vnde S. Augustinus ad l)ublicola: Cum inquit) templa, idola, luci,&siquid huiusimodi, data potestate euertuntur: quamuis P mam selitam est, cum id agimus, non ea nos honorare, sed potius detestari; ideo tamen in usus nostros priuatos dumtaxat & proprios non debemus inde aliquid usurpare; ut appareat nos pietate ista destruere, non auaritia .Cum vero in usus communeS, non
proprios ac priuatos, vel in honorem Dei veri conuertuntur: hoe de illis fit, quod det ipsis hominibus, cum ex sacrile is & impijs in veram religionem mutantur. j haec Augustinus ; qui & alibi est , Chri litanos minime consueuisse nisi voluntate Principis in idola insurgere, abstinuit seq. a priuatorum rebus: sunt haec eius verba h : Vbi nobis non est data potestas, non iacimus: ubi data est,non praetermittimus. Multi Pagani habent istas abominationes in si dis suis : Numquid accedimus α confringimus 3 Prius
enim agimus, ut idola in eorum cordibus ' confringamus. J hactenus ipse. Quae igitur ' e d. sit a Fidelibus aduersius idola Romae sunt perpetrata, ea omnia voluntate Iacta esse Ii DPe-C inoris, vel ex eo facile potiamus intelligere,quod Gentiles aduersus quos & in quorum oculis haec agebantur, utique armis etiam delendis lent iura templorum, pro quorum defensione maiores ipsi rum magna saepe certamina obi j stetit : haud mediocris enim potentiae esse potuit, Christianis illaesis talia tantaq. patrari, sed id actum patrocinio in peratoris, qui , quod iubebat lege, docebat exemplo. Quid praeterea Romae tunc egerit Imperator, Socrates ita narratς: Theodosius Imp. ν-5 -ν quamquam ad exiguum tempus in Itala a commoratus est, urbi tamen Ron Plurimu M. αapportauit commodi, partim dando,partim auferendo. Na sicut multa magnifice & li- Μractim aberaliter in ea contulit,sic duo quae illi magno dedecori luerunt, ademit: quorum altera xi suit huiusinodi. Erant Ronis aedes peramplae & vastae antiquitus extruta, in quibus panis, qui suppeditabatur ciuitati consectus fuit. His praefuerunt, quos Romani patrio D sermone Mancipes appellant. Pui, tempore progrediente, aedes illas furu Jatibula ei secerunt. Nam quia pii trina ad aedes spectantia in profundo sita e sent, & ad latera singularum aedium aedificatae cauponae, inq. illis meretrices habitarent: complures idcirco,cum qui cibi capiendi nece litate adducti, t una qui obscoenae libidinis intemperantia inflammati, eo veniebant, per insidias dispoliati luerunt: nam machina quadam factum est, ut ex caupona in pistrinum praecipitarentur. His dolis deluti erant in primis peregrini,qui Romam incolebant: qui cum irretiti tenerentur, coacti fuerunt in pistrinis molere 3 ac complures non exire permissi, ibi vitam ad si immam sene tutem trada-xerunt , suis l. attulerunt Opinionem, quod mortent oppetiuerant. In hunc laqueum
unus ex Imperatoris Theodoiij militibus forte incurrit: qui cum in pistrinum inclusis exeundi potestatein non haberet, dii tricto quem habebat pugione, eos qui eum egredi E prohibebant, trucidauit: reliqui rei gestae metu perterriti, militem dimiserunt. Imp . rator igitur, re intellecta, Mancipes graui stupplicio allecit: aedes, quae latronum erant perfugia,penitus disturbari iubet. Atque hoc uno dedecore Roma ciuitatum omnium facile principem ad istum modum liberauit. Alterum tale fuit. Si qua mulier in adulterio esset deprehensa, eam cum deliquerar, supplicij genere non ad tollendum peccatum, sed ad augendum coercere si leni R I AM tmani. Nam illam in angustum lupanar conclusam, turpiter, impudenterq. scortari ibui, coegerunt:.qui pre ei secerunt, uti eo tempore, quo obscoenum illud flagitium admiti ret, pulsarentur tintinnabula, ut eos qui adestent in proximo, facinus minime lateret, immo vero ex tintinnabulorum sonitu illud turpe & ignominiosum supplici j scuu omnibus liquido constaret. De qua flagitiosa consuetudine Imperator certior factus, Fcam omnino non serendam putauit, ted Sestra sic enim lupanaria illa nuncu- - ---ὀPabantur
616쪽
pabantur demoliri iubet; aliasq. leges quibus mulieres in adulterio deprelieissae coerce- Arentur, sancit. Quapropter Roma, Theodosij Imperatoris opera, his duobus turpissimis impurillimis q. flagitijs liberata est.Jhaec Socrates. At quidem hanc viguisse Romae consuetudinem, apud neminem legi: etenim ibi lex Iulia semper vigens ac vigilans extitit vindex aduersus adulteros. In aliquibus autem Italiae locis scimus hactenus in more este, ut viduarum ad vota secunda transeuntium matrimonia hoc tintinnabul rum sonitu derideantur. Has cum sordium cloacas Theodosius expurgasset, atque alia turpia obscoemq. se' Gentiliciat supessiitionis prorsus aboleuisset, merito Prudentius ilia cecinit': V 1 maniam praecipuus nos o sub tempore Prisce Prospexu, tribuits boni. Mudus Catilinas L e domo pepulit; non sua incendia sectis, s
Aut sicas patribus , sed ranara nigra animabin, o Interno . hominum Iut tormenta parantera. Errabant hostes per templa , per atria risOm, Romam.m . forum, o Capitolia celsa tenebant radii coniurataι ipsa ad Oratia plebis
Moliti insidiau, imus serpente veneno, Consuerant tacitis pectem msere mediatas. Ergo triumphator laritami ex hoste togatus
clara trophaea referi sine sequiner rems uirini
susti severo polore in saecula regno. J haec & alia plura de Theodoso,
cum Romam venit; quem licet minime nominet , prudens lector intelliget non de alio Gquam de Theodosio Prudentium loqui, vel uno saltem eo certissimo signo, dum inse rius ait, contulisse ipsum Symmacho Consulatu, de quo sequenti anno dicturi sumus, quem constat non ab alio quam a Theodosio illi suisse collatum. Sed & quod ad Urbis expurgationem pertinet,aduersus maleficos edidit sanctionem ad Albinum Praefectum Vrbis: hune illum esse putamus patrem Latae nurus Paulae , , κirro. '. quem S. Hieronymus h Pontificem superstitionis Gentiliciae fuisse tradit. ipsum autem Oi--. . s. rescriptum sic se habet ς Cis Is/... Imperatores Valentinianus, Theodosus, di Arcadius AAA. Albino P. V. Qui, ,--Lia cumque maleficiorum labe pollutum audierit, deprehenderit, occupauerit; illico ad rico . publicum protrahat, di iudiciorum oculis communis hostem salutis ostendat. Quod si quisquam ex agitatoribus, seu ex quolibet alio genere hominu contra hoc interdictum D venire tentaverit, aut clandestinis supplici js etiam manifestum reum maleficae artis suppresserit; ultimum supplicium non euadat gemiliae suspicioni obnoxius; quod aut publicum reum, ne iacinoris socios publicaret, severitati legum & debitae subtraxerit quaestioni; aut proprium sortesiis inimicum sub huius vindictae nomine sup-- erin iis plicio atrociore consecerit. Datum XVII. Kalend. Septemb. Romae, Timasio α Pr moto Consulibus . JδD ,-.Lών. Quod ait S Omenus in, Theodosium Romae multa quoque pro saluberrimo Ecese s 1arurn statu constituisse: quaenam haec fuerint,iam videamus. Aduersus enim Mani,chaeos in Urbe commorantes ad eumdem Praelectit in Urbis Albinum eiusmodi rescri-ὰ . b plani dedit : Quicumque sub nomine Manichaeorum mundum selicitant, ex omni quidem Orbe terrarum, sed quam maxime de hac Vrbe pellantur sub interminatione Eiudici j. Voluntates autem eorumdem, quinimmo ipsae etiam facultates populo publicatae , nec vim testamentorum teneant, nec derelinqui per eos, aut i iidem fas sit: ni hil ad summum his sit commune cum mundo. Dat. XV. Kal. Iulij Romae, Timasio de Promoto Consulibus. J Ad huius quidem legis decretum S. Ambrosius visus est habuis 3 ' se respectum, dum scribens s ad Siricium Papam, Theodosium Imperatorem execra-
tumella Manichaeos assirmat. Sed di post hanc VII. Idus Augusti, de serijs, quibus ait E is 2 et dieij strepitu vacaretur,ad eumdem Albinum Praesemina rescriptum dedit S. Haec quidem sanciuisse Theodosum, instante Siricio Romano Pontifice, labores ab eo ea de causa suscepti signiscant: nam in libro de Romanis Pontificibus haee de ipsol
, Risin. γ- is guntur h: Hic inuenit Manichaeos, quos in exilium deportauit: et hoc constituit, ut - i iacti rarticiparent cuni Fidelibus communionem ι quia polluto ore non liceret sanctum
617쪽
si corpus Domini contrectare '.Hoc quoque constituit,ut si quis conuersus de Manichaeis ire aeret ad Ecclesiam nullatenus communicaret , nisi tantum relegationi monasterij di bus vita: suae teneretur obnoxius, ut ieiunijs & orationibus maceratus, Probatus sub omni examinatione usque ad ultima diem transitus sui humanitate Ecclesiae, viaticii eis largiretur. 3 haec ibi de Siricio,quae quidem mores Manichaeorum i norantibus subol stura videri possunt. Sciendum est enim ex ijs quae superius dicta sunt psic Manichaeos seselitos e te inter Catholicos insinuare, ut perdissicile cognosci postent, cum nulla hahita ab eis ratione periuri j, se esse Catholicos mentirentur : quod si aliquando Manicturi esse detegerentur, conuincerenturque ι ijdein poenitentiam simulantes , lix linserinsecus deteliantes, Manichaei nihili,minus intrinsecus perseuerarent; &quo minus detegerentur qualis essent, cum Catholicis in ecclesia conuenirentiatque cu eis sacram v participarent Eucharistiam. Iure igitur sic exagitauit latentes Manichaeos Siricius, misi Gemq. communione priuatos in exilium mittendos curauit, sanciuitq. ne amplius. poenitentes Manichaei ad participationem Eucharistiae, nisi in sine vitae admitterentur. Quamna autem artem ad Manichaeos ab Orthodoxis dignoscend as S. Leo Papa excingitarit, suo loco dicturi stimus. Porro hoc tempore Iovinianum aliqua ex parte sensis' se cum Manichaeis,S.Ambrosius ac collegae Episcopi scribentes ad Siticiu Papam osten- ' v derunt. Sed de Ioviniano superius. Qui aute interpellavit Imperatore aduersis Manichaeos Siricius Papa, eudem contra uvio Mai Tlaxuanu Episcopuna Antiochenum,quod alias litteris fecerat, animauit; nee modQta ', 'οῦ tum, sed cum iterum aduersus Eugenium venit. At videamus, quid de his in prinus Theodoretus, propensior nimis ut demonstratu est sit perius erga Flauianu, coninibar: C est enim': Ne Paulino quidemia mortuo, simultas comptes Iaeli: sed eu Euagrius eius brio m. sedem post illum obtinuisset, non destiterunt inimicitias cum magno Flauiano exerczre: idq. cuin Euagrius contra legem Ecesesiae designatus esset: quippe solus Pac in I
eum Ordinauerat . in qua re complures simul canones violauit. Siquidem canones neque iaciunt potestatelli cuiquatiliaria mortem oppetituro, quemquam in locum ilium uinicere: atque omnes prouinciae Episcopos iubent in unum ad eamdem rem conum
vi: quinetiam vetant rursum quem qua absque tribus Episcopis Episcopuli cox stitui. Jhac quidem quae dicit de ordinatione Euagrij facta vivetite Paulino Theodoretus, r rugnant omnino his quae a Socrate &Sozomeno 4 dirutur, assirmantibus nonnisi post . s. M. Paulini obitum tentasse auditores eius submetare in locum ipsius Euaeria: aliquid i
men viiij inordinatione Euagrij intercessiisse Sambrosij testificatione paulo post sumus M. D demonstraturi. Contigisse autem Paulini mortem hoc ipli, tempore,ium Socrates, tum C Soromenus testari videntur: quando ea re audita Romae, pro Euagrio Stricius The in , Viuisiti dolium interpellauit. subdit autem Theodoretus studens Flauiano, quae post obitum Paulini di substitutionem Euagrij contigisse narrat, licet confuse admodum, dum haec . ait in Euagrij sectatores: Attamen horum nihil scire cupientes, Euagrij communionem sunt illi quidem amplexati, Imperatoris q. animum contra Flauianum incitare obnixe studuerunt. Nam cum Imperatori nimis acriter instando multum sepe exhibui Ilent molestiae, accersit eum Constantinopolim,& Romam proficisci iubet. At Flavianus respondet hiemem ia elle. Itaque pollicitus, se ineunte vere imperata factui ri,in patriam reuertit. J sed haec facta sunt , cum Theodosius post annum sequentem Conitant,
E At subdit Theodoretus: Sed cum Episcopi Romani, non Damasus solum ille admir bilis, verum etiam post illum Siricius de Anastasus Siticij.successistivehementius in Imperatorem inuecti ei lent , dixissentq. eum illos qui tyrannidem contra se exercere molirentur,opprimere, sed his qui per tyrannidem leges Christi euertere studerent, imp
nitatem concedere: eum accersit denuo Imperator, Romamq. ut contendat, cogere la
borat. J hic plane auctor confundit historiam, dum haec non ab uno tantinia Sitigio 1 . Eta assicinat ed a Damaso, qui ei in praecessit, de ab Anastasio qui successit; cum constet longe ante creationem Euagrij Damasum esse defunctum,& tempore Anast j ninu quam superstitem sitisse Theodosium . quamobreni & Socrates quoque Arare conuit citur,dum haec de Euagrio aeque resert ad tempora Damas quae quiden; nonnisi sub Si ricio contigisse, ipserum quoque sententia patetinam tam ipse quam Sozomerius subringationem Euagrij ad tempora reserunt, quibus Theodosius Romae agebat.
618쪽
Quid autem tergiversationis obtenderit Flavianus,quo minus Romam ad i dicium A
η ζ. , Proficisceruetur: Patronus eius Theodoretus H:c narrat: Tuneiapienti ilinius Flauianus,vi νί vi tui libere Theodotio,non sine maxima omnium laude, respondit: Si qui me, o Imperator, bi ut minime sinceram ac ianam profitentem insimulent, dicantve vita me traduce-- M., . re indignam sacerdotio ; tum illis ipsis iudicibus utar, tum pronunciatam ab eis lubens ' . sisti bo tententi n. sin autem de isede& praesulatu digladientire; neque agam cum illis iudicio, neque his quos eam dignitatem adipi lcendi it adium tenet,aduersabor: ita ce- . dam equidem volens, meq. ipse praesulatu abdicabo. Quare tu, cui libitum est, sedem Antiochenam tribuito. J hic meministe oportuit quae lupei ius dicta sunt exordio sedis Flauiani, optasse id Gregoriuin Ninianzenum obpaeem Ecclesiae a Flatitano praestari, sed minime consecutum esse: qitainobrem liare a Theodoreto inania existimo composta esse verba, ut colore aliquo excusaret hominem vocatum ad Synodii non obtem Brasse. quod vero Theodosius Imperator id ab eo fieti recusassee, sic subdit: At vero in Perator hanc eius animi magnitudinem & sarentia magnopere admiratus, in patriam
reuerti,& Ecclesiain sibi commissam sedulo pascere iubet.3 hucusque Theodoretus, qui&de his denuo interpellatum futile Theodosium ait, cum ruriam redi jt in Italiam, quando videlicet aduersiis Eugeni uin tyrannum expeditionem parauit. Sed de lais suo
,,uti,,, e . quod .d b nc causam pertinet, praetctierunt multa Graecos historicos quae in O euva. cidente decreto Episcoporum statuta tuis te, certum est. Siquidem post querelas Siricii aduersus Flauianum apud Theodosiunt Imperatorem in eadem causa indicta fuit Synodus Capuae, ad quam Flauianus vocatus minime venit, sed Imperatorem scriptis li teris interpellauit, petens ab eo ut ageret cum Episcopis Occidentalibus, synoaum agi Cin Oriente, ad quam ipse causam dicturus accurreret. Qes autem interea vocati Capit Episcopi conuenere ne aliquo diro selii thiate ea de causa Christianus discinderetur O bis,illud in primis statuere, ut Orientalium nemiisi communio denegaretur qui Cath licae esset fidei assereor, licet starent alij ipsorum a parte Flauiani, & a parte Euaῖri
alij. hoc itaque vinculo mutuae communicationis astringi voluere, ne eam ob cautam schisma aliquod conflaretur. Rursunt vero ut liui ulcemodi dissensiones omnino sed rentur,causam illam inter Euagrium & Flauianum cognoscendam delegauerunt Themphilo Episcopo Alexandrino, tum ob sedis illius principalem in Oriente auctoritatem, tum etiam quod cum a neutrius partibus staret, satis idoneus existimatus est qui ad distidia componenda sequester accederet, atque arbiter iudicaret una cum 2Egypti sibi subiectis Episcopis ; ita tamen ut ipsiorum iudicium postea confirmandum esset a Ro- omanae tedis Antistite. At refugit Flavianus Theophili iudicium : extat enim de his
omni bus S. Ambrosij Mediolanensis Episcopi ad euiudem Theoplitium epistola in haee
Ambrosias Theophilo. Non habet quod urgeat Euagrius: et habet quod
Mo,i , ni nactuat Flaaianu , idem. refugit examen. Dent fratres veniam dolori iusto : quia propter ipsis uniuersus orbis concutitur. Et illi tamen nostro non compatiuntur d lori. Perstringi saltem se aequanimiter ferant ab ijs , quos vident sua per tantorum curricula temporum vexari intentione. Inter hos etenim duos nihil quod ad Christi pacem pertineat, eligentes, grauis toto orbe stabat discordia. Cui bonae pacis na tragio sancta Synodus Capuensis tandem obtulerat portum tranquillitatis, ut omnibus Fer totum Orientem daretur communio Catholicam constentibus fidem, & duobus E istis tuae sanctitatis examen impartiretur, fratribus & consacerdotibus nostris AEgyptiis Pariter considentibus: quia hoe verum iudicium futurum arbitrati sumus, quod neu tri parti 1 iata communione, aliquo fauore propenderet. Ctur ex his igitur aequis lina Synodi constitutis speraremus iam remedium datum , finemq. oblatuni discorviae: icti, hit sanctitas tua, iterum fratrem nostrum Flauianum ad precum auxilia da Imperi Ilum rescriptorum sitisiragia remeauisse. Frustra ergo tantorum sacerdotum iusus labor: . iterum ad huius seculi iudicia reuertendum, iterum ad rescripta; iterum vexabuntur sacerdotes senes, transfretabunt maria; iterum inualidi corpore patriam peregrino mi tabunt solo; iteru sacrosancta altaria deserentur, ut in longinqua proficiscamur; iterum Pauperum turbae Episcoporum, quibus ante Onerosa paupertas non erat, externa Cpis Uentes compellemur inopiam gerere, aut certe victum inopum itineris usurpare. Interea
619쪽
A Interea solus exlex Flauianus ut illi videtur non venit quando omneS conuenimus. Foenerator α debitor inuicem tibi occurrunt ; isti tibi non pollunt Occurrere . Solua ς ...d i ta orx Flauianus ut ipse vult sacerdotalis consortii; qui nec Imperialibus decretis, nec sacerdotum conventui praesentiam faciat sui. Nec tamen etiam hoc moti dolore, fratri Euaerio donamus speciem bonae cauta, qui eo defensabilior sibi videtur, quod eum re- susit FlavianuS, aut quod habere te alterum arbitratur aequalem,utcrque alienae magis ordinationis viiijs,quam suis fretus. Quos tamen nos in meliorem vocamus viam, ut malimus eos suis potius bonis, quam alieno vitio defendi. Oua de re quoniam proprijs texuilii litteris, polle typum reper:ri aliquem, quo pol- sit aulerti fratrum discordia: cum lanista Synodus cognitionis ius unanimitati tuae ceteri Q. ex AEgypto consacerdotibus nostris nam iterit, iterum oportet tratrem noli rums Flauianum conuenias, ut si in eo perseuerauerit, quo veniendum non putet, saluis Oncilii Nicaeni, sed etiam Synodi Capuentis statutis, illibata pace v iuuet lorum ita conlulas, ut non videamur destruere quod aediscatum est. Si enim quae aedmeaui deluup , praeuaricatorem me ipse constituo it ac si quae dextruxi, iterum aedilicem . Seruetur e go imperitae pacis gratia inter uniuersos, & nihilominus declinatio partis alterius tu stiandi effectum habere non pol sit. Sane referendum arbitramur ad lanctum iratremno: bam Romane facerdotem Eccleliae : quoniam praesum .inus ea te iudicatarum, ouae etiam illi displicere nequeant. Ita enim utile erit conlatium sententia , ita pacis & quietis i curitas 3 ii id vestro statuatur consilio , quod communi oui nostrae dist)ntionem non asterat ; ut nos quoque accepta nostroram serie statutorum, cum id gestum esse cognouerimus, quod Ecclesia Romana haud dubie comproba-C uerit, laeti fructum huiusmodi examinis adipiscamur. J hactenus Ambroiias ad I lie mohilum. Vides ex his, quantam detulerint maiores primae sedi, nempe Romanae Ecclesiae auctoritati , cum ex Synodo delegata causa secante sedis Episcopo Alexandrino cinunoscenda, una cum illi subiectis Episcopis; quicquid tamen illi iudicallent, compro bandum esse duxerint auctoritate Romani Pontificis, absque vero ipsius condirniat: ne omnia irrita redderentur. Ouid autem pol haec usque ad secundum Theodosi in Italiam adueatum in eadom obuis A ri, cauti transactum fuerit, ignoratur: illud tantum ex Socrate h, mile commotum esse R - ν iM G -- manum Pontificem quem ipse errore, ut dictu est, Damasum vocat, cum constet sui: - .se Stricium) aduersus Flauianum Antiochenum Episcopum; sed per I heophila Lpitc
Dum Alexandrina actum esse, ut Ob niuersalis Ecclesiae pacem illi reconciliaretur,cOm- D municatim. ab eo ut prius eidem tinpartiretur. R d breue autem post haec tempus visexisse Eaagrium,cum Socrate SozGmcnus quoque at rivat, cum tamen nec i:c discor - ,
dia illa finem acciperet: siquidem et sit Euagrio nullus sit datus successor; qui tamen
eius communionis erant, priuatos conuentus agentes, communicare cum Flauiano
penitus recusarunt. Certe quidem Euagria adhuc fuitIe caperstitem anno decimo qua to Imperii Theodosij,S.Hieronymus qui eodem anno scribeb. it commentarium cle dicriptoribus Ecclesiasticis,astirmare videtur, cum de ipso ait: Euagrius Anti uiae Epit cinous acris deseruentis ingenii, cam adhuc esset presbyter, diuersarum hypotes con tra-liatus mihi legit, quos necdum edidit: Vitam quoque B. Antonii de Graeco Athanali in sermonem nostrum transtulit.J . . .
Sed ad Capuensem sita ab eis dictam Synodum redeamus. Non dς Antiochena --.
E tantum dissentione in ea actum est, sed & de causa Bonosi cuiusdam in Macedonia ,i -,,9o Episcopi haeresis accusati , quod impii dentistimo ore illibatam Dei genitricis Mariae nocArvANA.
virili nitatem negare post partum auderet: cuius causae cognitionem eadem S. Syn
dus delegauit Anysio Episcopo Thessalonicensi, qui eam cum sibi subiectis Episcopis cognoseeret. Extat de eiusmodi delegata causae cognitione epistola asud Amb se; λψων ...ὲ . Qnon tamen Ambrosi, in ho verba conscripta': . v M. Accepi litteras vetuas, quibus vel pro veritate, vel pro modestia nostram sententian. sciscitari voluistis. Sed cum huiusmodi suerit Concilii Capuenii iudiciam. ut finiti- c AINO mi Bonosi, atque eius accusatoribus iudices tribueremur , & praecipue Macedones. Qui cum Episcopo Thessalonicensi de eius fictis co nosterem : aduertimus quod nobis iudicandi forma competere non posset. Nam ii integra esset hcnite Synodus, i Dete de his quae comprehendit vestroruin scriptorum series, decerneremus . cur tuu
620쪽
PAP. VALENT IN. i THEODOSII ii.
est igitur, qui hoc reoepistis iudicium, sententiam ferre de omnibus f nee refugiendi, Avel elabendi vel accitiatoribus vel accusato copiam dare. Vicem enim Sunodi recepistis, quos ad examinandum Synodus elegit. Denique cum Bonosus Epis opus poli iudicium vestrum mitisset ad fratrem nostrum Ambrosiurn, qui eius lententiam consideret , interdictam sibi ecesectam irrumpere atque ingredi : responsum est ei, quod nihil
temerandum seret, sed omnia modeste, patienter. rdine gerenda: neque contra sententiam vestratri tentandum aliquid: ut quod videretur vobis iustitiae conuenire, itatueretis , quibus hanc Synodus dederat auctoritatem. Ideo primum est , ut hi ii dicent, quibus iudicans facultas est data. Vos enim totius ut scripsimusὶ Synodi vice decernitis : nos quati ex Synodi auctoritate iudicare non conuenit, cic. Jdamnatum autem ab Anytio Episcopo Thessalonicensi Bonosum , vetitumque ab eo ordinatos cum illo communicare, sed receptos fatile eos in ijidem ordinibus, In- B..is. nocentius Papa' testatur. ABonose autem Bonosiani sunt haeretici denominati , ij- , O. ' dein Photinianae haeretis sectatores, ut Gennadius h tradit; aduersus quos Audentium
Hispanum Episcopum scripsi ite, idem Hrmat. Damnantur a Gelasio Papa Bonosi jio ni una cum Photino, de alijs illi similibus : Photini enim haeresin impie sutile se latum Bocosui dem qui supra Innocentius Papa 4 haud obici e significat. cuius autem ciui-
. tatis hic Episcopus fuerit, non memini me legisse. Porro hoc eodem tempore eiusdem - - ῆ - ου - noininis complures vixere ab illo diuersi, ut Bonosus ille adeo amicus.sancti Hieronv-κogoti rLv- mi, qui in scopulo quodam vitam transegit anachoreticam, quem ipse mirifice praedicat in epistola ad Rullinulta: aliusq. huic aduersus , quem lanctus HieronymuS vit perans nominat Bonos hin silue Bonatum) rabulam Segestanum . Alium etiam pro- 16' ' serunt Bonosum Marcellinus ac Faustinus presbyteri schismatici in libello ad Theodo-Clium, eum q. Treueris in carcere ob detensionem fidei deiunctum praedicant, re vera tamen unum ex ipserum conQrtibus sesiiserati cum Luciferianum . Sed ad Synodum C
Fuit praeterea in eadem Synodo Capuensi statutum, ne fierent rebapti rationes, reo dinationes, & Epistoporum translationes. Citatur eiusmodi canona Concilio Ca d. c. ib. ttaaginciali s. Haec sunt quae de Synodo Capuae habita colligere licuit: cuius etsi certus I annu ,quo celcbrata est, ignoratur; haec tamen circa tempora actam esse, in dubitati 'u' ' nem reuocari non potest. hi , Redeamus iam ad Tlaeodosium Imperatorem, quem hoc eodem anno Kalendis Sem, cono . λ, ptembris ab Urbe recessasse, auctor est Marcellinus . cuius quidem mentis octauo Idus
vaene R ce ad Albinum Vrbis Praesectum eiusmodi religiose Imperatore dis nurescriptum dedith: DM huic Sacratis Quadragesimae diebus nulla supplicia sint corporis, quibus absislutio expotivri. elatur animarum. Dat. VIII. Idus Septemb. Foro Flauij, Timasio di promoto Coils JVeniste Tlaeodosium posthac Mediolanum,eiusmodi rescriptum aduersus haereticos ad Tatianum datum signit cat : Hi qui scaeui dogmatis retinent principatum, hoc est, Episcopi, presbyteri, diaconi,net occ/sio. atque sectores,& qui clericatus velamine religioni maculam conantur infligere, sub icu, Lo ita. iuslibet haeresi 5 siue erroris nomine constituti; ea suracilis conciliabulis, seti intra Vrbem, Finis Ararax leti in suburbanis este videantur, omnimodo propellantur. Dat. VI. Kal Decembr. 1ediolani Tiniatio de Promoto Coil lam vero reliquas a Theodosio hoc anno res gestas ordine prqsequamur. Hoc eodein anno vi Marcellinus in Chronico auctor est dato ab eodem Imperato- Ere rescripto, celebcrrimum illud totoq. orbe terrarum notissimum templum Serapidis Alexandriae funditus excisum est. Rem adeo admirandam edito libro Sophronius hi ius temporis scriptor haud ignobilis, testimonio Hieronymi commendatus, sutissime explicauit: sed quoniam penitus Perijt commentarius ille ; reliquum est, ut more nostro hinc inde cum labore colligendo fragmenta, rem ipsam integram, ut licebit, repratenise , ,, fies . tςn Hic primum illud dicendum est , causimodi demolitionem templi Serapidis de .ra. a. e. . allorum in AEgypto temploria idolorum praedic sui sie a Bessarione Abbate: sed &,-ico,bmis prae obnixam quoque - daemone,atque reuelatam Antonino philosopho Ethnico, at , , sostir ctor est Sardianus: ex quo Gentiles, cum in templi laetura erubescerent imbecillitatem . ii iiii. suorum dcorum, tamen quod illi ista ante Praenunciassent, praedicabant ipsi rum poten-Da ι. tiara . Increbuit quidem de re tauta iactantia aucta tum vulgi rumoribus, tum etiam