장음표시 사용
691쪽
A tare nescio quam: illo die te non posse venire. Ludione, an Episcopus haec loquitur Pone verum elle quod dicis. propter unius mulierculae delicias, ne te ab eme doleat caput, fastidium iustineat, stoniacho peririgescat, Ecclesiae causatri negligis ξ tot vir rum dc Christianorum de monachorum contemnis praeientiam Nolaunus occasionem dare: videbamus enim stropham: dilationis tuae iniuriatu Patientia vicimus. lce cribit Archelaus rationet altero&tertii die manete. At ille occupatus mulie uia enim vomere non cessauit dam naui eam euasiliet, nostri penitus oblitus eii. J liaee i pie,quae quidem,ut dixi, paulo ante Ilidori legationem contigerant; nam subdit: Poti duos ergona enses tandem expectatus venit Isidorus, dic.JPorro cum Ioannes sensistet Hieronymum sibi prae ceteris adaersari, pugnareq aduersus Origentilas; quibus valuit eum aleiiijs assicere conatus eii. Etenim ab eo se ex- B communicatione mulctatum , vetitum ei te ingredi Sepulchrum , interius his verbis ii- iubb α' gnificaticuin timui docet cetera quae ab eodem Ioanaeia Orthodoxo, faerant perpetrata: An non tu scindis Ecclesiam, qui mandas clericis tuis, ut siquis Paulinianum ab Epiphanio Epii copo conlecratum presbyteram dixerit , eccle. i Dii prohibeatur intrare Z Ex quo tempore usque in praesentem diem videmus tantum specu. ii Domini;&haereticis intrantibus, procul politi suspiramus. Nos ne su. nu , qui Ecclesiam scit dimus, an ille, qui vivis habitaculum, mortuis sepulchrum negat, qui fratram eae ilia postulat 3 Quis potentii limam illam seram totius Orbis ceruicibus uiuiti uentem , con- . tra noli ras ceruices spiritualiter incitauit : Quis olla sanctorum dc innoxias cineres hucusque verberari ab imbribus sinit f His nos blandimentis bonus pallor uviniit ad Pacem, ec Proprium arguit iacere principatum, qui omnibus Episcopis rectam dumta-C xat fide tenetibus de communione & tbcietate si iamur.J haec Hieronymus: qui tamen nequaquam ex Bethlehem pulsus est: nam cum ipse superius ijsdem compellationibus homincita urget,ait: Quis scindit Ecclesiam r nos, quorum omnis domus Bethlehem in ecclesia communicat: an tu, qui aut bene credis,& superbe de iide taces; aut male,& v re scindis Ecelesia3 J Cur autem e monasterio Bethlehem eiectus non fuerit, nec a Bethlehemiticae ecclesiae ingressit penitus interdictus; non aliam Puto caussim, quam reta rentiam S. Paulae clarissimae ieminae, quam ob insignem generis nobilitatem ipti etiam prouinciarum Praelides ut superius vidimus de letania ὶ prole lueremur honore, a que stequentarent obsequa js. Quo modo autem post haec conatus sit idem Ioannes auxilio Praelidum Hieronymum ea illo damnatum ablegare, d: cemus paulo post. Sed prosequamur reliqua.
D Ad postremum autem eade refricans ipse Hieronymus quae ab ipso Ioanne ad The philum fuerunt scripta de ordinatione Pauliniani ab Epiphanio iacta; quae in eis coacer
uata tuere mendacia aperit,atque redarguit, sic dicens Si causa discordiae non ex diis . sensione fidei est, sed ex Pauliniani, ut dicit, Ordinatione descendit: quae tanta stultitia est, volentibus occasionem dare, nolle respondere 3 Confitere fidem ; sed tainen responde quod quaereris: ut omnibus luceat, non de fide, sed de ordinatione cile certa- men. Quanad. uenim interrogatus de fide tacueris, potest tibi aduersarius dicere : Non
eii ordinationis causa, sed fidei. J ita ipse, qui & in epiliola ad Theophilum haec Ec alia
ab eodem conscia redarguit his verbis h: Fratrem meum causana dicit este discordiae, Mhominem qui qui cicit in monasterij cellata, de clericatum non honorem interpretatur, sed onus. Cuinq. nos usque ad praesentem diem ficta pacis ostensione lactauerit, Occi-Ε dentalium iacer tu conmaouit aures, dicens eum adolescentulum& pene puerum in parochia sua Bethlehem presbyterum constitutum. Si hoc verum est, cuncti Palae: lini Epii pi non ignorant: monaiticia enini S. Epiphanii nomine vetus dictum, in quo irater meus ordinatus est presbyter,in Eleuteropolitano territorio,& non in Hellensi situm est. Porro aetas eius & beatitudini tuae nota est; & cum ad triginta annorum spatia iam peruenerit, Puto eam non in hoc esse reprehendendam, quae iuxta n sterium
assimpli hominis in Christo periecta est. J dc paulo post: Certe ipse quando Episcopus
ordinatus est, non multu ab ea, in qua nunc uater meus es , dis abat aetate. Vel ii hoc in Episcopis licet, in presbyteris non licet, ne per antiphrasim a suci nomine discrepare videantur : cur ipse aut eius, aut minoris aetatis, & quod his amplius eii, minis rumalterius Ecclesiae ordinauit presbyterum 8J & ad Pana machium : Vbi Paulinianum mentitus es puerum, illuc puerum mutis prestisterum: itemq. Theosebam Tyriae co
692쪽
clesiae diaconum facis presbyterum, & contra nos armas, illiu . in nos abuteris elo- Aquentia. Tibi soli licet Ecclesiae iura calcare. Tu quicquid feceris,norma doctrinae est: et non erubescis ante tribunal Christi iudicandam reculii Epiphanui prouocare. J haec ipse & multa alia id genus ad Pammachium habet. Quod vero stiret Theophilum Episeopum Alexandrinum Ioannis litteris anteue sum , qui ut ille scrip erat in existimans ob rena friuolam nempe ordinationis Pauliniani
CL xxioxeu cauta,non aute tuendae Catholic e ii dei eos sic inter se ipsos fuisse altercatos,pro pace in- , bc ter eos concilianda Legatum miserat Isidorum in Palaestinam,&pacis conciliatrices ad utramque partem litteras dederat: S. Hieronimus ad euindem Theophilum , quem nosset titille Ioannis mendacijs male persualum, litteras dedit, quibus eidem reruingestarii veritatem puro sinceroq. sermone significaret 3 l . pacem,quam Oisserebat, OPrare,modo veram pacem,quae compendio,non autem di 1pendio fidei Catholicae conis sparetur. Ac post multa, quo tandem progressas dc quid demum contra ipsi im Ioannes Aui. o. oia. molitus sit, declarat his verbis': Nuper nobis postulauit & impetrauit exilium: atque vi mam implere potuisset, ut sicut illi voluntas imputatur pro opere, ita& nos noui tum voluntate, ted & enectu coronam haberemus exilii. Fundendo sanguinem , & p.
tiendo magis quam iaciendo contumelias, Christi sandata est Ecclesia, persecutioni bas creuit, martyrio coronata est. Aut si isti soli, iuxta quod legimus, amant rigorem, α non nouerunt persecutionem sustinere, sed facere: sunt & hic Iudaei, sunt variorum dogmatum haeretici, dc maxime impuri stimi Manichaei: cur eorum ne verbo quidem quemquam audent laedere, nos ibi is expellere cupiunt 3 Nos soli, qui Ecclesiae coiiami i Dicamus , Ecclesiam scindere dicimur ξ Oro te, nonne aequa est postulatio, ut aut illos nobiscum expellant, aut nos cum illis teneant ξ Nili quod in eo magis honorant, cquos ialtein exilio ab haereticis separant. J haec ipse: sed quam dedecens estet, haec tur gari ab ipso Ioanne, qui protessione monachus erat, ista mox subdit: totis, i ue. M 'acbu , proh dolor, monachis minatur dc impetrat exilium, S: hoe monachus uix o ociu Apostolicam cathedram habere se iactans. Non nouit terrori natio ista succumbere , uilibu is a & impetulanti gladio magis ceruices quam manus sabijci . Mais enim monachorum exul patriae, non exul est mundi 8 Quid opus est auctoritate publica,& rescripti impe b et sal. , . diis , Stoto orbe distursibus 3 tangat saltem digitulo; & vltro exibimus . Domini R est
terra & plenitudo eius . Christus loco non tenetur inclusus. Praeterea quod scribit nos pergere tecum Romam, Sc Ecclesiae communicare ei,a qua videmur communione staparati : non est necesse ire tam longe , de hic in Palaestina eodem modo ei iungimur . J His plane docet sanctas Hieronymus, non ob id quod exciderit a cominum Vnione Ioannis, exclusuin se esse a communione Catholicae Ecclesiae,qui communicet cu mano Pontifice: ex quibus videas, communione Romanae Ecclesiae quod alias sar
pedictum est quemlibet declarari Catholicae communionis esse partici peio . haec αalia plura Hieronymus ad Theophilum: quibus ille persuasus, post haec ut dicemus )fauit causae Epiphani , Hieronymi dc aliorum in Palaestina orthodoxorum,immo fidei
Catholicae ad acritus Ioannein, Rustinum, de alios Origenistas . inter haec autem , dum controuersae huiusin. i Hierosolbir is agitarentur, quid pas, sus idem ip:e Hieronymusiaeritas' eu monacho aduersariora arte submisso adsur-x:τνι. ripiendam epistolain Ioannis ab ipso in Latinum translata, idem ipse ea epistola, quam post haec sequenti anno seripsit ad Pammachium, declarat his verbis : Ante hoc ternae biennium miserat Ioanni Episcopo supradictus Papa Epiphanius litteras, arguens eum Z
in quibusdam dogmatibus, dc postea clementer ad poenitentiam prouocans: harum exemplaria certatim Palaestinae rapiebantur, vel ob auctoris meritu , vel ob elegantiam scriptionis. Erat in monasterio nostro vir apud idos haud ignobilis, Eusebius Crem nensis: qui,cum haec epistola per multorum ora volitaret, dc mirarentur eam Pro dinetritia de puritate sermonis docti pariter de indoctis coepit a me obnixe petere , ut sibi eam in Latinii verterem, g propter intelligendi facilitatem apertius explicarem: G ci enim et iiij penitus ignarus erat. Feci quod voluit, acci q. notario , raPtim c leriterq. dictavi,ex latere in pagina breuiter annotans, quem intrinsecus sensum singula capitula commerent; siquidem dc hoc ut tibi soli sacerem, oppido flagitarat: pinstulavi q. ab eo mutuo, ut domi haberet exemplar , nec facile in vulgus proderer .
Res ita anno ae sex mensibus transset, donec supradicta interpretatio des ivijs cius
693쪽
3 nsuo praestigio Hierosolymam commigrauit. Nam quidam pseudomonachus,vel a cepta peiura ut perspicue intelligi datur j vel gratuita malitia, ut in cassum corruptor nititur persuadcre, compilatis chartis eius orsumptibus , Iudas factas est proditor: deditq. adireri arijs latrandi contra me occasionem, ut inter imperitos condi . inarentur, me saliarium, me verbum non expressisse de verbo : pro honorabili dixis.
se , carissimum , α maligna interpretatione: quod nefas dictu sit) is δα- , --, id est , reuerendam auribus omnium , noluisse transferre . Haec & istius. modi nugae crimina mea si int . 3 ita ipse, qui ea occasione egregiam illam tractationem de optimo genere interpretandi scripsit ad Pammachium anno sequenti: quacum in primis se purget ab illata calumnia , denique aperte docet quinam fuerint obiectorum criminum architecti , cum ait: Haec non est illius culpa, cuius sub pers B na alius agit tragoediam, sed Rufilai & Metaniae magistrorum eius, qui illum magna mercede nihil scire docuerunt. J et in sine : Excelli mensuram epistolae , sed non excessi doloris modum: nam qui falsarius vocor, & inter mulierum radios &textrina dilanior , contentus sum crimen abnuere, non referre ia Vnde arbitrio tuo
cuncta permitto , ut legas ipsam epistolam tam Graecam quam Latinam , re illico intelliges accusatorum meorum naraias & probrosas querelas. J haec Hieronymus. Sed quam impudens id scelus extiterit, fraudulenter chartas surripere,& quam acres . uquainq. seueras leges saeculi vindices haberet, recenti demonstrat exemplo, cum ait . : Ac primum , antequam de translatione respondeam , volo interrogare eos, qui malitiam, prudentiam vocant. Vnde apud vos exemplar epistolae 8 Quis dedit 3 Qua ironte ta' iet et. proi itis,quod scelere redenuitis ΘQuid apud homilies tutum erit, si ne parietibus qui-C dem & 1 rini js nostra possumus secreta celare Si ante tribunalia Iudicum hoc vobis crimen impingerem s reos legibus subiugarem, quae etiam pro utilitatibus Flici noxijs d latoribus poenas 1 tatuunt, & cum suscipiant proditionem, damnant proditorem. Lucra videlicet placet, voluntas displicet. Dada Esuchiu,viru Consulare, contra quem P
triarcha Gamaliel grauissinos exercuit inimicitias,Theodosius capite damnauit, quod licitato notario, chartas illius iiivalisset. J ibit iste Gamaliel Iudaeorum Patria iaiemporibus Theodosij & filiorum, aduersius quem Theodosij iunioris rescriptum v ex- b L aa. d. I..tat.Subdit& de alijs proditoribus exempla a Romanis supplicio assectis,atque addit: Gi ς Quod leges publicae, quod hostes tuentur', quod inter bella de gladios sanctum est, hoc nobis inter monachos & sacerdotes Christi intutum suit. Et audet quidam ex eis, adducto supercilio, Si concrepantibus digitis, eructare, & dicere: Quid enim
D si redemit, si si, citauit e fecit quod sibi profuit. Mira sceleris defensio , quasi non α latrones Gc fu res re pyratae faciant quod sibi prodest . J haec & alia plura in sui defensionem Maduersariorum accusationem forti vehementiq. ingerit oratione . Quod
vero de E*chio viro Consulari, ultimo damnato supplicio,ingerit,' de scriptis Iudae rum ab eo surreptis : ad id plane pertinere existimo , quod Theodosius hoc anno aduersum iniuriam irrogantes Iudaeis, conuentus illorum prohibentes , vel synagogas diripere vel destruere tentantes, ad Comitem Orientis III. Kalendas Octobris rescimptum dedit . Iam vides,lector quod non sine immensis animi dolore recolimus quinam fuerint praecipui Hieronymi aduersari j de Origenistarum patroni, Ruilinus scilicet,atque Me- LAMENτAttis lania. Proh dolor i tanto totius Catholicae Ecclesiae scandalo , ita mutatus est in ini- C, E micum Hieronymo amicus carissimus ille Rullinus , cui quam arctis amicitiae vinculis & intolubilibus neceSitudinis nexibus ipsse Hieronymus astrictus essit, vel uno saltem illo declarat elogio , cum eumdena una cum Melania visitantem AEgypti monasteria e solitudine Syriae litteris inuisens , atque salutans , inter alia plurima amoris signa , sic ait μ : Credas mihi , frater , non sic tempestate iactatus d uisse . . portum nauta prospectat s non sic sitientia imbres arua desiderant f non sic curuo asii dens littori anxia filium nrater expectat . postquam me a tuo latere subitus turbo conuulsit, postquam flutino diraritatis haerentem impia distraxit auulso , &c. J quanta enim animi iblicitudine saluum sibi cuperet quod haberet, neve propter absentiam aliquod vel leue saltem pateretur dispendium amicitia, pertimesteret; ad finem illud , quod memoria tenacius retineret, apposuit : Obsecro te, ne amicum , qui diu quaeritur , vix inuenitur , dissicile seruatur , pariter cum ocu- Annal. Gel. Tom.
694쪽
Iis mens amittat Fulgeat , cui libet, aurum, & pompaticis terculis corusca ex car- Λcinis metalla radient: charitas non potest comparari, dilectio pretium non habet: amicitia quae delinere potest, vera numqua suit.J En quibus ipse circumdat vallis ami-x.νnui leti cum, ne eos, volens licet, transilire absque ignominiae nota valeret. Sed secutus alis ausuius c nos Ruffinus intelix, terga vertit amico; merensq. transfuga in castris hostium, inde ' in amicum ac fratrem furens, prodit dux impiorum armatus, nulla prorsus alia causa compulsus, quam ut aduersantes Catholicae veritati Origenis errores fatuos seruet a
que propugnet: ipsum quidem haud segniter, vel loco nouistimo, sed inter primos militasse, Epiphanius dicta epistola ad Ioannem indicare videtur, dum inter tot dest
Ri 'ς seres Origenis ipsum tantum nominat, ac bene precatur his verbis': Te autem,srater,
liberet Deus,& sanctum populum Christi qui tibi creditus est, α omnes iratres qui iscum sunt, dc maxime Ruilinum presbyterum, ab haeresi Origenis,& ab alijs haeresibus B& perditione earum. J haec Epiphanius.
Sed maiori me dolore sauciat, angore cruciat, atque maerore consternit Melaniae ace Movr Is M bissimus cassis. Haeccine vidua illa clarissima, ornamentum Romanarum teminarum ,
F inuituin Christianorum, uiuumq. exemplar Christianae philosephiae, quae insigne illud Ronis specimen edidit, cum eodem tempore maritum ac duos carisii mos liberos siccis penitus oculis sepeliuit 3 cuius incredibilem sanctitatem admiratus praedicans quondam ipse Hieronymus , alijsq. imitandam proponens, illa tantae fiduciae ι mira . . R. essatus est verba V: Sancta Melania nostri temporis inter Christianos vera nobilitas, cum qua tibi Dominus Pautim mihiq. concedat in die sua habere partem , calente adhuc mariti corpusculo, de necdum humato, duos simul perdidit filios, dcc.J sed plane quod subditur in femina gloriosius, cum de victa victrice omnium Vrbe G
triumphans, superatoq. insito a natura viticae prolis amore, Roma spreta,unico ibi r licto tilio, exul mundi, caeli ciuis, victrix etiam ventorum & fluctuum, ingruento
iam hieme ut ait Hiemsblimam irauigauit.
Qua ob causam, iure merit M. ide S. Hieronymus tantaru rersi admiratione stupens, o me Tm eam digna existimauit, ut Theclae* nomine nuncuparet: nobiliorem titulum non i ueniens,quo Melania decoraret, quam nomen sanctissimae virginis, primogenitae Pa ti,dc primae mari yiis inter seminas : utpote quae Romae prima omniu clarissimaru m
lierum Romanarum, sipernendae pro Christo Vrbis, contemnendi diuitias,deserendi filios, petendi q. Hieroselymam exemplum dedit, ceteris q. ad id ipsum praestanda, serte
xvosetis uti aggresin facinus, viam aperuit; cum ipsa prima reliquas Romanas nobiles feminas ni A. antegre. Ta, relicta AEgypto , transmissioq. mari, in littore Palaestino, terra promissio- Dnis, possessione sanctorum, telicior quam Maria in terra deserta, timpanum pulsans poenitentiae , praecinuerit Domino canticum nouum : quam aliae illustres Romanae seminae, verae redditae Israelitae, virgines atque viduae secutae, choros ducentes, easdem cum ea concinuere Christo vincenti laudes. Sed probata ad aquas contradictionis o fallaciam incredibilem hollis humani generist decepta, luperata deiecit: tamiaq. onusta adeo pretiosis mercibus nauis ita namque naui inuitoris comparatur di
uino eloquio mulier sortis in ipsis tranquillitatis portu suis credat 3) est passa nause sium, cum incauta in syrtes Origenis impegit: Origenis q. sic consipersa fuligine, comversa est ex Neomi in Mara, Ac ex Thecla redijt in Melaniam, a suscedine ductum nomen infaustum. Ista patitur humana conditios ut nihil quilibet, dum vivit, vendicet sibi tutum. ESed quod luctus luctum prouocat, dc excutiunt lacrymae lacrymas: tunsatur hisia νιλug funeribus horum malorum omnium auctor infelix Didymus; cuius cum sublimit τ R. tem praecelsam intueor, prosundam voraginem, in quam se praecipitem mersit, vix datur posse deorsum inspicere acutioribus mentis obtutibus. Hic ille ipse ut dicta sua Hi . . . ia. perius obiter repetamus) quem Magnus Antonius 4 Alexandriae inuisens, beatum praedicauit, quod licet caecus esset carnis oculis , mentis tamen illos oculos nactusi esset, quos ut ait sancti selici Apostoli meruerunt . Cuius si stientiam species , id unum inter alia multa satis in memoria reuocasse, quod ut hunc posset habere magistram, S. Hieronymus post auditu Gregorium NaaianZenum,&postqua exhibuit let se Romae Orbis doctorem, cano iam capite ipsum adijt, peregrinatus Alexandriana.
Sed plane accidit,secundum profundu Dei iudiciorum abyssum, ut qui ex caeco diuino
695쪽
Ecclesiastici. 6 1 THPODOS I IMP.
A munere intrinsecus videns erat, ob eamq. causam ab eGdem sancto Hieronymo Videniis nomine squi Prophetarum est titulus ) suit appellatus; idem bis caecus euasi rit . dam plus homini mi elix,quam antiquae Ecesesiasticae traditioni detulit: dum, inquam,t vehementiori quam par erat amore suum prosecutu, Origenem, eius minime 'itauit errores, sed priuato studio aspidis oua fouit: quibus ab eius discipulis Euagrio, Isidoro, Rustino, atque Palladio ruptis,egresti ex eis sunt reguli, mortibus ipsos primum dilacerantes, pollea vero diu multumq. longe lateq. serpentes Dei Eccletiam intestarunt. foetibus multiplicatis,prognatis nimiru ex iisdem postea Pelagianis. Apertissimu namque Origenis propugnatorem sutilis Didymum, sanctus Hieronymus in Rustinum saepe postea declamavit: sed ita comparatu illia suille,ut pro ratione audientis sciret propinare doctrin ira, idem amrmat, cui it h. ec ait : Extat liber Didy mi ad te: quo sciscitan- ap ti tibi respondit, de infrauibus sitiret cito ex hac vita subtilis, non eos multa peccasse. am i
quam via cet Mumae eorum ι m. Verriuu orpora: cr ideo corporii carceres tantu ei S t
tigillesiissicere. Magister meuS 5 tuus eo tempore,quo tu ab eo lita quaerebas,tres cxplanationum in Osee Propheta librOS ad me me rogante dictauit: ex quo apparet,quid me, quid te docuerit. J haec ipse, quibus videas ex duplicis oris magistro errorum tenebras nonniti filijs tenebrarum clandestine & surtiue ei se cominum ias : cum e contra pura gaudens luce veritaS, ut lucerna suPer candelabrum polita, pari litigore aeque omnes illustrare consueuerit. 1 ropagaisse autem aetatem Didymum ad haec saltem tempora. ex eo posuimus intelligere,quod S. Hiero.Umus,qui anno siueeriori ut dictum est librum seripsit de Scriptoribus Ecclesiasticis, eum tum sui: se superstitem tradit, annum excedentem aetatis C octogemnum tertium; qui & editos ab eo commentarios ita receri leth: Didymus Ale- οxandrinus, captus a parua aetate oculis, & Ob id clemetitorum quoque ignarus, tantum miraculum sui omnibus praebuit, ut dialecticam quoque de geometriam, quae vel maxime visu indigent,vsque ad persectum didicerit.Is plura opera & nobilia conscri piit, commentarios in Psalmos omnes, namentario, in Evangelium Mattim dc Ioannis ac de Dogmatibus, & contra Arianos libros duos,& de Spiritus ancto librum unum quein ego in Latii iuni verti : misa:am tomos decem & octo: in Osὸe, ad ine scriben5, comisinentariorum libros tres, & in Zachariam meo rogatu libros quinque , commetii rios in Iob, de infinita alia, quae digerere , proprii indicis est . Vivit usque hodie, de octogesimum tertium aetatis excessiit annum. J huculque de Didyn o lanctus Hierinny nius: sed meritam omniam pene mercium iacturam iecit,qui naufragium cst pau. is D in fide: etenim constat, vix commentarium de Spiritusancto x in epistolas canonicas expositiones reliqua elle ex tot tantis'. ab eo commentarijs claboratis . Alius vero eius dein nominis claruit inter anachoretas AEgypti Didumus canctitate clarus, de quo ista Euagrius ς: Vidimus inter eos quemdam ex senioribus virum bonii, nomine Didymanem quo multa cr.it Da nini grati quam in eo etiam vultus ipse indicabat. hic sicorpiones.& cerastas, id est bestias, quas cornutas vocant,& angues, qui in illis locis prae ieruore bolis aceri imi habentur, tamquam terrae quosdam vermiculos pedibus conculcabat, & ita extinguebat , ut nihil ab eis omnino pateretur. J haec ipse. meminit etiam Socrates V de Didymo monacho annorum n nagrin M. ..ta quinque, ioluariam vitam agente: extitit hic plane felicior illo de quo agitur Didi-mo Alexandrino; qui sui iactura omnes pios certo quidem exemplo docuit,traditioni-Ε ba, Eectetiae potissimum innitendum , nec illis quainuis doctrina in si mi, minςm ἡ i , is
praeterendunuvi illud Pauli semper in omnium mente oreq. versetu . O Timothee,depositum custodi: profanas vocum nouitates deuita. J Sed deploratis intelictu lapsibus,ad S. Hieronyma redeamus: qui cum aduersariGruiaeulis ellat undique impetitus plane accidit ut eius hostes experirentur est dein /d ς : sit Du acerbitamum: indeq. iactum est, vi cu lucubrationibus i plius aperte appeterentur, ijdem in eu acrius insurgentes impetum facerent, limis'. inspicerent oculi, eius scripta& canino dente corroderent: conqueritur enim ipse de his 1aepius. Quina autem hi tuerint,ex multi S vix paucos licet enumerare: ct ut omittamus dicere de Ioane atque Rusefino,qui perpetuit illi indixerat bella; iuit ex hi S monachus quida iuueni ,ROn .ae Veriatus idemq. nonnihil Ioviniam haeretis suspectus, prout ide ipse Hieronymus testatur in s. 8.Apolo 'tico ad Uomnione L, de quo superius. Sedd Bonosus Segestamia Romae triau , ..
696쪽
factus est vehemes Hieronymi obtrectato quM se existimaret litteris Hieronymi, quia Avim bus in vitia inuectus est Vrbis clericorii, ab eo ipsum sibi male consciu sugillatum : quo
pariter ratione pars reliqua illa deterior Romani cleri,quae videretur eiusde Hieronymi scriptis infaniata,crebris eu solita suith impetere maledictis : adeo autem frequens tum. horum, tum aliorum fuit turba in Hieronymum obloquentium de obtrectantium, ut
vix ediderit scriptum al: quod, in quo non opus fuerit pro se texere Apologiam, & in alios inuectiva; quod ipse cum pluribus locis tum praecipue in praefatione in Michaeam. Prophetam testatur, cum ait : Semper inuidis respondemus squia non cessat inuidia γ
M librorum nostrorum exordia armissorum maledicta contia tant, qui vulgo iactant inosterilis ieiuni q. sermonis quasdam ineptias scribere, & cum loqui nesciam, tacere non posse. J et poli pauca: Moneo tauros pingues, qui circumdederunt me, ut quiescant,& desinant maledicere, malefacta ne noscant sua. J haec & alia id genus frequenter Ahabet: ut instar adificantium templum Dei, eidem necesse fuerit, altera manu gladium
aduersus hostiam impetum habere districtum, manu altera stylo uti ad ossicium ministerij. Sed de his hactenus. Inter haec autem , cum Dei Ecclesia sis vidimus in Oriente ex Origenis erroribus ita esset exagitata dissidijs: his occurrere studuit Theophilus Alexandrinus Episcopus, laborauitq. quibus valuit remediis Ecclesiae mederi vulneribus; sed demulcedo potius,
quam pungendo,conatus est dissidentium animos ad pacem allicere: quod tamen Hi ronymo atque aliis nonnillil displicuit,ut qui considerarent vulnus illud haud indigere mentis,sed aperiendum esse serro, atque Ecclesiasticae si ueritatis centura curandum . Verum ipse Theophilus sic sibi prudenter visus est agere, ii Catholicos ad pacem cog ret vigore canonicae disciplinae, ac deuios lenitate verborum redderet Ecclesiae obse- Cquentes . Tradit id quidem tunc suis te Theophili consilium S. Hieronymus, scripta uis . . , a. ad eum epistola, Vbi ait η: Quod de cavonibus Ecclesiasticis mones, gratias agimus..i. Quem enim diligit Dominus, corripit, & flagellat omnem filium quem recipit. Sed tu scito nobis nihil esse antiquius, quam Chri iii iura seruare, nec Patrum transferre terminos, seinperq. meminisse Romana fidem Apostolico ore laudatam, cuius se esse participem Alexandrina Eccle ita gloriatur. Super nefaria haereti quod multam patientiam seris , & putas Ecclesiae visceribus incubantes tua posse corrigi lenitate: multis sanctis displices; ne dum paucorum poenitentiam praestolaris, nutrias audaciam perditorum,& iactio robustior fiat. J liaec Hieronymus . Porro quia prosectit rus esset Romam Theophilus, atque abiturum cum eo esti: Hieronymum, Ioannes Episcopus diuulgas' set : se non indigere Romam abire, ut cum Ecclesia Romana communicaret, cum Dabsens ei communione s iaretur,ostendit . Verum abierit ne Romam Theophilus, im
eouebibi, quid tandem Z opera, puto, eiusdem Theopli ili Episcopi Alexandrint,inita estiuir tu ris. concordia inter Hieronymia atque Ruslinuret existimare fas est,alios quoque pari Led u. uri et se copulat , Origenis erroribus ii lentio condemnatis . At male obducta cicatrix, risvu. serpente intrinsecus tabo, iterum in vulcus erupit; quod accidit,cum Russinus Romam rediens, Periarchon Origenis a se translatum edidit una cum erroribus eius, quibus a
se purgatum turpiter mentitus fu:t: quando autem id contigerit, illo loco dicturi si I Mur mus Testatur id quidem ipse Hieronymus epistola ad Rustinum scripta L, de qua suo
loco dicendum; quo tempore α Origenis as damnatos ruisse atque eiectos, pariter domonstrabimus . Ehri uelit is Hoc eO na anno , Hippone regio in Africa celebratum est Concilium generales irro,isis. ex totius Africanae prouinciae collectis Episcopis: cuius Synodi plerisque in locis spari: . . .e... mς xio rcperitur . Nam quod in primis ad tempus spectat, in collectione eano inum Alricanorum Conciliorum haec primo loco posita leguntur S : Gloriosissimo u. Imperatore η Theodosio semper Augusto tertio & Abundantio viro clarissimo Con- , . . .... silibus, octauo Idus Octobris, Hippone regio, in Secretario basilicae Pacis, &αJ Quod
vero ad sancitos ibi canones attinet, conflat ex eis confectum esse breuiariam: nam ipsorum quadraginta unius capitulorum breuis summa descripta est , quo iidem facilius innotescerent, idq. decreto Concilii Carthaginensis postea celebrati. CHario de Attico Coni illibus. Habentur ijdem canones intexti in Concilio tertio Carintliasmenii, i Ueq. citantur. Ceterum huius Hipponensis Concilii celebrandi nullam
697쪽
A aliam praecessisse causam profesti sunt Patres, quam ut collapsam disciplinam Ecclesi
si catu iii integrum restituerent: quod quidem adeo ei sicaciter praestiterunt, ut cetera quae polle.i in Africa Concilia sunt celebrata, ex Hipponenti,tamquMn archetypo quindam , complura suerint mutuata.
Meminit huius Concilij Hipponensis Possidius , de quae in eo suerint partes Au- - . . m. gustini ita describit: Per idem tempus coram Episcopis hoc illi iubentibus , qui plen, 'riuin totius Atticae Concilium Hippone agebant. de Fide & Symbolo presbyter adhuc Augustinas disputauit.J h.ecipie. meminit eiusdem tractationis idem Augustinus . , , au cum in ipsa correxit quod dixerat de resurrectione: Non iam caro erit & sanguis, sed Cio ivoritantum corpus.J eluctatae voluit quae dixistet ambigue, ne ea in deteriorem sensum FG in ad astruendam i iam ipsorum haeresin ab Origenii iis usurpari potuissent, de quin ut oscuit. B rum errore paulo superius actum est. Porro eam disputationem ipse Augustinus in liubrum conuertit , id ipsum postulantibus compluribus, qui aderant, & a quibus diligebatur, Episcopis. Cum vero adeo praeclarum specimen de se eo conuentu coram Patribus Augustinus ediderit, ob idq. eum cuperent omnes: Valerius inuidia patiebatur,
quod sibi adstiuisset eum in presbyterii Hipponensis Ecclesiae : qui timens pariter ne tam nobilis Christi minit fri dispendium faceret, & adsciscendus ab aliis est et in ali
cuius vacantis sedis Episcopum, cogitare coepit de s librogando eum sibi adhuc viventi Antistitem coadiutorem, suturum postea suo librem : testatur id quidem Possidius φ. Contulit ipse tunc totum id eum Aurelio Episcopo Carthaginens; at- e P . . . que tandem postea, cum sibi opportunum visum est, perfecit quod mente concepe- N 'rat,idq. post annum . agemus ea de re pluribus suo loco: haec autem modo occasione
C Concilii Hipponensis,in quo Augustinus omnibus totius Asticae Episcopis manifestus,
Hoc item anno, renunciam tmelum est Honorio Imperatore, relictoq. cum eo Areadio Augusto Constantinopoli, ipse Theodosius aduersus Eugenium tyrannum occidentale Imperium occupantem, expeditionem parat: Quem, inquit Socrates plurimi barbari trans Istrum incolentes sua sponte ad auxilium ei contra tyrannum forendum secuti sunt. J Ceterum Theodosius doctus exemplo, pietate magis quam armis hostes debellari sistere . in eo praecipue innitendam elue putauit, ut Deum tibi sanctis operibus sanctorum'. precibus conciliaret, illud Dauidicti occanens ς: in Deo e Pri. s'. faciemus virtutem, α ipse ad nihilum deducet tribulantes nosJ probe stiem, Deo duce, Cyrum i dorsa Regasu retrorsium conuertisse, superbos terrae humiliaste , portas fuat. s. D aereas conuiuisse, nisegi isse l. vectes portarum serreos. Sic igitur compolitas ani-τMκomulusino, primum omnium iiii uri belli euentum non magicis explorat prae figijs, nec Ora : di ζ,I,' culorum respontis quaerit ambiguis haec enim omnia sancitis legibus, ne quis faceret, moir. omnino proseripserat sed Deuna optimum maximum per seruos suos, quid de lut m belli euentu praediceret, consulendum putauit. Quimobrem Legatos mittit ad
celeberrimum vatem illam in eremo latitantem Ioannem anachoretam, cuius in suturis euentis explorandis virtutem satis perspectam habuit ex superiori bello huic non impari aduersus Vrannum Maximum gesto. Quae autem ille diuino amatus spiritu responderit, Rustinus tradit, qui haec ait S: Theodosius nihilo segnius inflam-ι R. D. matus ad ultionem, arma contra Eugenium, qui in locum destincti substitutus est, se
corripit, pruno Dei voluntatem per Ioannem monachum, de quo supra nae moraui-E mus, sciscitatus. Tum ille, qui primam de Maximo ei victoriam praedixerat incruentam, etia hanc licet non abique plurima utriusque sanguinis inundatione promittit. Jhaec ipso . Porro hac ad Ioannem legatione fiunctum esse Eutropium, qui sub Arcadio post Rustinum rexit Imperium , Soaomenus h auctor est. At vero non de su- ώ D-- L .rituro exitu belli tantum vaticinatum elle Ioannem, sed & post obtentam victoriam proximam fore propalaile obitum ipsius Theodosj Imperatoris, Euagrius trad. t
Theodoret ui q. idipstim allirmat. At post haec Ruilinus subdit ista etiam de bellico apparatu: Igitur Eraeparatur ad bellum non tam armora, telorumque, quam ieiuniorum Dra- .rionumq. subsidijs: nec tam excubiara vigilijs, quam obsecrationa pernoctatione mu- 'ucono, linitus circuibat cum sacerdotibus ac populo omnia orationum loca, ante martyrum Arva.
α Apostolorum thecas iacebat cilicio prostrat , α auxilium sibi fida sanctorum Annal. Eccl. Tom. Lu a inta
698쪽
intercessione poscebar. J haec de Tneodosi pio apparatu Rustinus tradit, qui hoc ser- A
me tempore ista scribebat. Addit Cedrenus, sed quo auctare, nescimus, Theodosium incognitum alieno habitu ea ex cauta esse peregrinatum Hieros lumam ad sancta inuitisenda loca,quo facilius Dei auxiliam promereret,euni lemq. diuino monitu cognitum. a Ioanne eius sedis Episcopo. At haec Ceareni ignorauere maiores:quae si explorata habuissent, minime reliquissent obuoluta silentio. Quali suam autem Eugenii uranni ad idem bellum fuerit apparatus , ex eodem Rassino possumus intelligere, cum ista subdit -: At Pagani, qui errores sitos nouis sena per erroribus animant, innovare sacrificia, & Romam suraeitis victimis cruentare, inspicere exta pecudum, α ex librarum praucientia securam Eugenio victoriam nunciare , superstitiosius haec agente & cum omni animositate Flauiano tunc Praesecto ;cuius acertionibus magna enim erat eius in sapientia praerogatiual Eugenium vi- Actorem fore pro certo praesumpserant.J haec ipse. Erat quidem Christianus Eugenius, ut ex 1 antii Ambrotii ad eum scripta epistola potest intelligi : ceterum ut qui in gratiam Christianorum Principum eamdem religionem sectatus esset, haud eam ex animo coluit, utpote qui toris praesei erret Christianum, intus Paganum gereret, α cum posset absque arbitris, quae deorum Gentilium ellent, sacra ageret: unde iactum est, ut Gentilium omnium Senatorum animos sibi conciliarit, eosdemq. fautores ad ambiia ton. ιν- endum Imperium nactus sit. Quem vero exitum res habuerint , dicturi sumus atm, LL,u est no tW apnti, iii ambo exercitus manus conseruere. Prosequamur iam reliqua a Themi,i,M. doso ioc anno sancte pieq. gesta , quibus ad id quod parabatur hoc anno bellum, diuinum sibi numen propitium reddidit. Inter alia autem digna memoria illud plane
suit,quo magnam excitauit admirationem ,& flaminam e citauit sibi laudem, dum Gquo tempore ad immensas bellorum expensas conlueuerant Reges indicere noua
tributa populis tibi subditis quod & iple ante. in belli apparatu aduersus Maaiiamum fecerat, cum ea de causa populus Antiochenus impatiens oneris, in rem se dam , quam recensuimus , prolapsus est ipse Theodosius modo non ab his tam tum abitinuit, ut nouas exactiones interret; sed recens indictum a Praesecto Prat rio Tatiano ante biennium Consule , nouo dato rescripto, omnino remisito . Extat de eiusnodi Theodosi temperantia & dis a Christiano Principe munificentia
ipsum rescriptum hoc ipsis anno datum ad Ruinnum agentem Praefectum Praetorio, ι t. V. 6 -- his scilicet verbis h: e .... AErariae praestationis adiectio , quam citra priscam consuetudinem prouincialium , humeris Tatianus imposuit, a cunctis penitus salubri moderatione remouenda est. Do2ki, xi. Dat. pridie Id. Iunii , Constantinopoli, Theodosio Aug. IlI. & Abi indantio Cost JEx his plane intelligis este corrigendum SoZoinenum dicentem , Theodosium in
hac expeditione paranda aduersus Eugenium, nouum indixisse tributum, cuius causa tumultuatus fuerit populus Antiochenias: sed id contigisse in expeditione belli adae si is Maximum, latis perspicue superius est demonstratum , ut nullo modo reuocari possit in dubium. Quod rursus ad hanc rem spectat, illud etiam augustae muniscentiae hoc anno Theodosius specimen edidit, cum illata in Fiscum bona reorum tempore Praefectu rae Praetori j dicti superius Tatiani, vel ipsis reis, vel ipsorum coniunctis restituenda mandauit, gemino ca de re dato rescripto, cum primum ad eumdem qui supra Rusa Laa. ,-- finum Praesectum Praetorii ita rescriptit ς: E, Omnia proscriptorum bona , quae Fis eo iusserat Tatianus adnecti, vel ipsis qui Aio, ,bsi propriam nuditatem, Vel illis qua suorum mortem in extrema positi egestate limnius et, sent, sine dubitationis obstaculo reddi praecipimus. Dat. prid. Id. Iunii, ni iantinopoli, Theodosio Aug. III. dc Abundantio V. C. CossJ Rescripsit idem Imper tor eadem ad Drepanium Comitem rerum priuatarum , illud quoque addens , Vr eadem bona, licet alijs donata sitissent, nihilominus redderentur uesic enim rescriptum
proscriptorum bona quae Fisei nomine singulis quibusque Tatianus eripuit, vel ipsis, qui gladio acerbiorem Glum passi, . ininanas suas nuditate seuerunt , vel eorum si ijs ae propinquis , qui cruentas excepere sententias , restitui mox iubemus et ita ut omnes, qui aliquid ex huiusnodi bonis nostra liberalitate min
699쪽
A ruerunt, restituere adepta cogantur. Dat. prid. Id. Iun. Constantinop. Theodosio A. III. &Abundantio Coll.J Haec, rogo, attendant, qui in bellico apparatu non largitionibus&eleem nis preces pauperii sibi conciliaut, sed eoru luctu e jacerbioribu S io ἀττεs. exactionibus de clamoribus Deum contra se prouocant de insensitam penitus reddunt, P η secundu illud Dauid dicentis : Propter miseriam inopum dc gemitum pauperii nunc a P M. exurgam, dicit DominusJ cum interdu contingat ea ipses subditos pati a suis Principibus,quae nec ab hostibus torent aliquando experturi. Vnde accidit, ut quantumlibet belli iussa causa praecesserit,illud tamen triste Dominus effari cogatur indignans: Heuh b I . t. x consolabor sit per hostibus meis J cu scilicet cogitur svi ita dicam Deus inuitus in sitos arma conuertere, quae in hostes exacuerat iustus Zelus. Sed ad Theodotiti redeamus. Haec cum ipse ut vidimus mense Iunii statuisset; paulo poli,nempe sequenti men-B se, quaeque optima mente agitans, ne quid indignum, quo diuina prouocaretur vii dicta, milites perpetrarent licentia militari; quo eos intra fines modestiae contineret , haec primum rescripsit ad Comites utriusque milibae ς: e Nemo militans a suo hospite s algami aliquid nomine postulet, id est, ne lignum, uios.
aut Oleum, culcitraeve poscantur. Dat. IIII. Kal. Aug. Constantinop. Tiae ORO A. III. C r M--α Abundantio V. C. Coss J vetitit etia pro annonarijs speciebus exigere preti uno & in eos qui ditiorum tibi procurarent hospitia, ista sanciuit
Si quis mensorum nostrorum manu, qua deputatas singulis quibusque domus en et
tant, & postibus hospitaturi nomen adscribunt, delere non dubitauerit: ad initar nisi . ι. 4. o ι. reus ex hac auctoritate teneatur. Dat. Vs. Kal. Novembr. Constantinop. Theodosio si x-
Aug. III. & Abundantio V. C. Cossi d auae vero idem hoc eodem anno, mense Augusti, Christiano maxime pio disnanciuerit, ex his accipe quae ad Rustinum Praefectum Praetor. in hac verba rescripsit uibus admireris Maenum Theodossium in fauo militari summe philosi phantem: 'Tia. sanciuerit, quibus admireris Magnum Theodosium in sago militari summe philosi phamem: z..... Si quis modestiae nescius, dc pudoris ignarus,improbo petulant ii maledicto nomina nolita crediderit lacessenda , ac temulentia turbulentus obtrectator temporum fuerit: cum poenae nolumus subiugari, neque durum aliquid nec asperum sustinere. Quoniam si id ex leuitate procellerit, comemuendum est: si ex insania, na iseratione dignissimum: si ab iniuria, remittendit. Vnde integris omnibus, ad nos ram scientiam reseratur: ut ex personis hominum dicta pensemus; & utrum praetermitti, an exquiri debeat, censeanius. Dat. V. Id. Aug. Constantinop. Theodosio A. III. d: Abundantio oro- ΠV.C. Cost J Admirare , lector, imperatoris cum pietate prudentiam, dum cum apte ivsi et, με. D videtur severitatis soluere disciplinam, tunc magis eam fibula editae legis astringit. με ii 3. Etenim quem putas ista percipientem voce praeconis , vel in albo pratoris aut in1Oro legentem, non continuo summa erga suu Principem charitate prcpentiorem res ditum Θ vel si alias prauo in eum esset commotus animo, nonne qualibct grauiori
na si applicium illud tuis let sibi existimandii, qubd quicquid in Principem oblocutusi pte tulisset, ad eius peruenturii aures certo sciret ξ Sic igitur ea edita sanictione Christi no Principe digna, ita conciliauit sibi animos Omnium, ut tamen eorum qui Odisi imbibissent, arctiori seno audacia coercuerit, cum scirent, quod ii in maledicta prorumperent , sore ea Principi manifesta 3 in hunc plane modum Optime consulens & Clui-- .ssianae mansuetudini & Imperatoriae maiestati. His itaque praeuiis sanctissimis legibus, aliis q. pijs operibus, idem Theodosius Imperator adsequentis anni auspicandum belussi tum certam tibi strauit ad victoriam viam: quam ut suo loco dicemus feliciter consecutus est, ante clementia certans, quam armis decerneret.
Praedicata quide suit in Christiano Principe inter alias egregias virtutes clementia ab exteris etia hominibus, dc admirationem haud mediocrem attulit, atque inter ali Themistio Gentili philosepho, qui eam virtutem in I heodosio plurimum celebrauit: quem exaequandum praedicat hac ex parte ipsit Deo optimo maximo, ceteros Princi- pes quantulibet nomine celebres superant e. ipse enim ubi pro concione damnauit AINXandri Magni trucem animum, & eae vino truculentiorem iblitum reddi, quo etiam probos e medio sustulit; ad Theodotium conuersius: Tu, inquit, Optime Rex, nequaquam : quin improbis largiris veniam; atque id ut probis gratificareris eos dimittis incolumes & indemnatos, qui stulta ac vana locuti sunt, tamquam eos qaibus tristia somnia obliserint: atque ita ad Praeclaratu virtutum omnium clemcutiam quam facil- Iime
700쪽
lime impelleris; quia Dei quam simillimus, &diuinae cuiusdam naturae particeps esse Avideris. J haec Themist ius magni nominis a temporibus Constant ij Imperatoris in O be philosophi , qui & sub Iheodosio prouecta admodum senectute vixit, di a The dosio , licet Ethnicus esset, magna xi limatione habitus: etenim ut ipse testatur pr se lutus Constantinopoli Theodosius in Occidentem, Arcadium filium eidem commendaui .
Hoc eodem anno Ali pius Tagastensis, Augustini in vitae instituto collega, Hieroselymam proscctus inuisit SHieronymum: cui cum multa de eiusdem Augustini vitae sanctitate atque doeirina nota secisset, sequester extitit, ut inter utrisque amicitiae vincti-- luin tirictius nectetetur. Docent haec litterae eiusdem Augustini postea scriptae per Pr futurum. Puto tune per eumdem Alipium innotuisse Augustino commentarium ab ipso Hieronymo elucubratum de scriptoribus Ecclesiasticis, cuius indicta epistola per vrioluturum mi ista ipse lareminit Augustinus. Ubi vero in Africam Alipius reuerius est, haud multo post creatur Episcopus Tagastensis, ante scilicet, quam Augustinus per lina aut, sirin Profuturum ad Hieronymum scriberet: nam in ipso litterarum exordio ita habet ti Numquam aeque quisquam tam facile cuilibet facie innotuit, quam mihi tuoru in D v iri inoltudioru quieta laetitia,& vere exercitatio liberalis. Quamquam ego percupiam omnino te nosse: tamen exiguum quiddam tui minus habeo,praesentiam videlacet co poris : quam ipsam etiam, posteaquam te beatissimus nunc Episcopus, tunc vero iam Episcopatu dignus frater Alipius vidit, remean R. a me visus est , negare non possium magna ex parte mihi esse relatu eius impressam; M ante reditum, cum te ille ibi vid bat, α ego videba, sed oculis eius: non enim animo me atque illum, sed corpore duos, qui nouerit, dixerit, concordia dumtaxat de familiaritate fidissima, non meritis, qui-G' bus ille antecellit. JCeterum ubi haec sequenti anno post creatum Alipium Episcopum scriberet Augustiis, nus, Hieronymim eum praeuenit epistola, qua inter alia eumdem Augustinum adna nuit de cauendis in Origenis lectione eius erroribus : significat haec idem ipse Auguili., inus in secunda epit ola ad illum scripta h. Quod autem S.Hieronymus ipsum ista m η' 'Vη nuerit, non alia de causa factum puto, nisi quod cuni Alipii Hierosolymam aduentus
tunc contigerit, cum caecitatae nuper controuersiae Hierosolymis inter Hieronymum αEpitlianium altera ex parte, ex altera vero Ioannem Hierosolymitanum Episcopum, Rufinum, Ilidorum, Palladium, Melaniana de alios versarentur: ne Augustinus rei tione Alipij de omnibus cet tior redditus, aduersariae partis fortalle delenior insurgeret. Certe qui scin subodorari mihi videor, tantos viros, penes quos summa rerum DHieros Obmis esset, nempe Ioannem eius ciuitatis Episcopum,& vita cum Melania RuL
Alis j a tribus ita susurraile, eademq. ipsum in Africam redeuntem Augustini quibus ipse nonnihil permotus, paulo licentior primis litteris ad Hieronymia scriptis, licet retenta pace dc concordia atque amicitiae vinculo, quo se profitebatur astricium, a reprehensione scriptorum illius aggressus iit, dum illa Profuturo data epistola, Hi . a. .'i's et ronymi scripta carpit ς: sed in quibusnam; haec suo tempore, quo ἡpistola scripta prob tiit, aperiemus. hic satis modo egille de peregrinatione Alipij Hierosolymam, ex qualicut amicitiae inter utrumque prima iacta sunt semina, ita altercationis sparsa, fomitem suppeditantibus Origentilis. , e At tandem huius anni periodii claudamus tractatione lucubrationis eiusdem S. Hi dv Noo φη- ronymi ad Nepotianuin S.Heliodorii repotem, De vita clericorum inscriptae: hoc enim,e:i , ii bi amisipis mela ratam sitisse, inde colliges, qubdidem S. Hieronymus in eius libelli vir c M. fine dicat : egisti me, Nepotiane caris lime, lapidato iam virginitatis libello, quem .h sanctae Eustochio Romae scripseram, poli annos decem rursus Bethlehe ora reserare, reconfodiendu me linguis omni u prodere,&c.J quod scilicet sicut in illo prauos clericorumores sugillauit, ita in illo vitae clericalis omnes recensendo numeros, qui ab eis client extorres, reprehensionis nota viderentur inusti. Quod vero ait, post decennin a tempore illo, quoad Eustochium de Virginitatis custodia libellum scripsit, eum ad Nepoti , num scripssse tractatum: si tempus enumeres, ad hunc ipsum annum lucubrationem illam ad Nepotimum editam reterre necesse erit. Exquisierat eam crebris epistolis a