장음표시 사용
201쪽
De Divortiis. r93ne. 3. XXXII. q. 5. et alii canones ibid. I is autem distingui desbet a metu gravi c. 5. de his, quae vi. II. Si vir deceptus aliam mulierem habuerit pro uxore sua. can. in lectum 6. XXXIV q. a. et ibi Glossti. Idem est , si uxor probabiliter credens virum mortuum alteri nupserit. III. Ex facto innocentis jus divortii cessat , si ea parti nocenti culpam remiserit tacite vel expresse , cum delictum sciverit. Can. Siquis uxorem. 4. XXXII. q. i. h . IV. Si pars innocens fuit causa vel auctor adult frii. c. 6. de eo , qui cognovit. V. Si pars innocens seque dein fiat
nocens. Paria enim crimina mutua compensatione tolluntur. C. 4. h. t. in fin. C. 6. et T. de
adulteriis. imo si mulier ob adulterium separata jam est a Viro , et hic postea in idem labatus flagitium , matrimonium redintegratur. c. 5. h. t. h Rectius id insertur ex principiis generalibus de
remissione injuriaci, et aucto ιitate Doctorum. Cous Schmalggruber n. Is 8. h. l.
g. Σοέ. De Divortio temporali generatim deciditur per Canones : I. Illud auctoritate ecclesiastica decerni justa de causa potest. ConciΙ. Trid. Sess. XXIV. de Sacr. mair. can. 8. ibi : Siquis dixerit , Ecclesiam errare , cum ob multaS cuia-Jas Separiationem inter conjuges, quoad torum, eu quoad habitationem , ata certum , incertum-- te us feri posse , decernit , anathema Sit. Λequitas hujus decisionis mox patebit e X enumeratione causarum. II. Divortium etiam tem Porale non quovis de crimine aut molestia Co- habitationis decerni debet. c. u. h. t. Can. PrincePtiam. RI. Seg. XXXII. q. 5. Id manifestam est eκ natura societatis conjugalis , inter homines , nempe fragiles init: E. Hinc S. Hieror
202쪽
nymus in Matth, XJ X. sic ait ; Grave pondu
uxorum est, si excePtia causα fornicationis eas
dimittere non licet. Quid enim si temulenta fuerit , si iracunda , si malis moribus , Fi luxuriosa , si vaga , si jurgatrix , Si maledica : tenenduerit istiusmodi Volumus , nolumus , Sustinenda
est. Cum Enim essemus liberi, voluntario nos subjecimus serωituti. Cons. c. I. de conjug. 1e
i. vo5. Justae causae divortii tempora Iis sunt : I. Lapsus in hauresin Vel idololatriam. C. 6. 7. h. t. II. Periculum animast , et sa Iutis intarnae , aut fidei. c. a. h. t. can. Idololatria. 5. XXVIII. q. I. ubi S. Augustinus cum docuisset, idololatriam, quamlibet noxiam superstitionem, Qt avaritiam instar fornicationis esse , subjungit:
Ex quo intelligitur , quod Propter illicitas con-
cviscentias non tantum , quin in sturis cum alienis viris aut feminis committuntur , Sed ominnino quaslibet , quin animam corPOre mala tit
tem a tme Dei aberrare faciunt , et perniciose
rumiterque corrumpunt , Possit sino crimine et vir uxorem dimittere , et uxor virum: quia εα ρtam facie Dominus causam fornicationis quam forvicationem , sicut Suria commemoriatum e , generalem et universalem intelligere eogimum L ao6. III. Periculum Vitae et Corporis εκ morbo contagioso , aut insidiis partis alteritis 'quo referri potest sae Vitia et furor praesertim mariti. can. Siqua mulier. 6. XXXI. q. I. addito c. I. h. t. c. 8. et I 3. de restit. spoliat. Si maritus caveat de non vexanda uxore ῆ n.-que sit tanta ejus saevities, ut satis caveri non posse Videatur , praestita cautione divortium non Conceditur.
203쪽
De Divortiis. I9 g. 2o . Expositis decisionibus iuris huc P tinentibus attingenda est quaestio de insolubilitate matrimonii Consummati inter fideles tqme etsi Theologorum propria sit ; tamen Saepe occurrit in Collectionibus Canonum , et ipsis
decid-ndis causis. Adversarii etiam doctrinae et praxeos catholicae , saepe male abutuntur iri hac re jure nostro. Ipsa dein controversiae expositio revocandis in memoriam principiis et sontibus Canonicis perquam idonea est per Omnes enim Jurisprudentiae locos vagantur adversarii , patrocinium erroris frustra inquirontes. Ut autem haec quaestio illustretur , facti species videtur ponenda ob oculos. g. 2o8. Georgius d'Ascoli, graecus et catholicus , matrimonium contraxit cuin muliere Lutherana coram duobus testibus , et Praedicante Lutherano in civitate di Viburgo , quae est sita in Finnonia , quae olim regnum fuit, et nunγest pars regni Suecici. Cumque Georgius militem agens Captivus factus fuerit ab hostibus, et post reditum a captivitate tres filios se ab-
Sente a sua uxore progenitos invenerit , eam
in indicium vocavit ; cumque ipsa triplicatum Consessa suerit adulterium , prolata est in Synodo sententia super dissolutione matrimonii
quoad vinculum , et libertatem Georgii ad alias nuptias transeundi , jnxta Graecorum praXin , et sic intellectam a Gro eis S. Basilii doctrinam,
in qua potissimum Synodus suae sententiae reposuit fundam sentum. Cumque iri praedictie sententi:e executionem Georgius velit matrimonium Contrahere eum alia semina , cui dicitur Suam,sdem dedisse; et P. Apollinaris Capucinus Μ issionarius in Moscovia , et degens in civitate Petersburgo inducias a Georgio obtinuerit , ut
204쪽
Sanctae Sedis judicium cxquireret , re delata ad S. Congregationem de propaganda fit , et facta eius remissione ad S. Congregationem Concilii quaeritur in praesenti , quid sit statuendum 0:
i Haec causa proposita fuit S. Cougrogationi Conci-hi die 15. Jan. 172.. ac continetur in Thesauro Resolutioniam ejus Cougregationis Tom. III. Pag. 6.
g. 2o9. Decisum suit ab ead0m Congregations eodem die: Scribatur , Oratorem non Posse aliud matrimonium; contra here. De Valore matrimonii inter Graecum Catholicum et mulierem Luthera nam animadverte L. illud suisse illicitnm, at certo validum. g. 5 I. II. Nec valori obstabat, quod clandestinum fuerit , quippe contractum coram duobus testibus et Ρmedicante Lutherano ;qui utique pro Parocho proprio a Sancta Ecclesia haberi nequit. At constabat ex Epistola Μissionarii, Decretum Tridentiniam de clandestinis matrimoniis eo in loco non fuisse promulgatum; a solum in civitate Petersburgo, quae Centum distat milliariis a praedicto Ioco, sacerdotes ad suis-
Se catholicos, quorum unus advocari poterat, ni matrimonium coram ipso contraheretur.
g. x Io. Μatrimonium hoc validum nec per adulterium mulieris , nec per sententiam S Fnodi solutum fuit. Atque haec iam est praecipua hujus loci quaestio, decidenda in primis anctoritate divina et divinitns instituta , nempe ecclesia tiC3. S. Concilium Trid. Sess. XXIV. De Sacr. Matrim. can. 5. sic definit: Siquis diaerit , pro terhoeresim, aut molestam cohabita tionem, aut re lectatam absentiam a conjuge , dissolvi POSSU mG- trimonia vinculum: anawhema sit. Can. 7. Si qui
dixurit, Ecclesiam erraru , cum docuit, et dOCσι,
205쪽
juxta maingeliciam et Mostolicam doctrinam ,
Propter adulterium alterius conjugum matrimonii vinculum non posse dissolvi; et utrumque vel etiam innocontum, qui causam adulterιo non dedit, non Porae , altero conjuge vivente aliud matrimonium contrahere ' moecharique eum , qui dimissa a Leerra aliam duaeerit , et eam , dimisso adti rero , n serier analema Sit. Ante Concilium Trid. Eugenios lV. Decreto pro Armenis sic docuerat: Quamυis autetm ex causa fornicationis liceat tori amarationem facere ; non tamen aliud matrimonium contrahere fas est; cum matrimonii τincultim legitimo contracti P emetuum sit. g. v II. Concilium definitionis fundamentum ponit i. in Evangelica et Apostolica doctrina : a. in Traditione ; cum dicat, Ecclesiam ex ea doctrina sic docuisse, et docere. Verba Evangelii aperta sunt Marei X. Io. Et in domo iterum diascipuli ejus do eodem de libello repudii, et matrimonio, de quo Christus antea publico docuisset: Quod Deus conjuare, homo non separet in-rerrogaverunt cum. Et ait illis: Quicunque dim
serit uxorem sucim , et aliam duxerit, adulterium committit super eam: et si uxor dimiserit virum suum , et tilii HuPSerιt, moechatur Aeque perspicua , et generalia sunt Verba Christi. Luc. XVI. I 8. Omnis , qui dimittit v Orem suam, et altaram ducit , marchatur: et qui dimissam a NGro ducit, moechatur. Apostolica doctrina extat I. Cor. VII. io. II. Iis, qui matrimonio juncti sunt , Proeci io: non πο , Sed DominuS, uxorem a viro suo non discedere ' quodsi discesserit , manere innuptam , aut Niro suo reconciliari. rit Nir uxorem non dimittat. ,
g. 2I2. Ex hac Evangelicae et Apostolicae doctrinae luce illustrari deberet, siquis est alius
206쪽
obscurior hac de re Scripturarum locus. Est enim haec certa interpreta ndi regula, ut, Si quae ob SCH. xa videntur, ea clarioribus , Si suppetunt, explicentur Sententiis, non ut interpretatione obscuriorum ad privatas detorta opiniones , obSCurentur ea , quae clara sunt. Id saciunt adversarii , cum verba Christi Matth. xl X. 9. tractant: Dico autem νObis , qtitia quicunque dimiserit uxorem suam , nisi ob fornicationem, et aliam duxerit , marchatur: et qui dι missam duxerit , nacEchatur. Locum hunc reddunt ambiguum intorposita verba: Nisi ob fornicationem ; quaeri enim Potest, utrum ea tantum reserenda sint ad licentiam dimittendi adulteram an etiam ad licentiam dueendi aliam. Difficultatem sensit S. Augustinus ih ' senserti ut Patres celebris Concilii
sent niti, ita obscurum est , utrum et iste , cui quidem sine dubio adulteram licet dimittere , adulter tamen habeatur , si alteram duxerit ; ut, quantum existimo,
oenialiter ibi quisque fallatur. 'd Concit. edit. Mansi Τom. XIII. col. 829. ibi can. X. col. 8 9. Sed quoniam in medio ambiguus interponitur sermo , id est nisi ob fornicationem, quarni nimirum potest , utrum ad solam licentiam aimittendi uxorem . Qui dimiserit uxor m, nisi ob fornicationem; an etiam ad utrumque dictum refertur , hoc est , ad aliam MiMente illo accipiendam . quasi dixerit: Qui dimiserit uxorem suam , et aliam , nisi ob 1Ornicationem, duxerit , marchatur.
g. 2I3. Sed verba interjeeta : Nisi ob fornicationem , referenda sunt , ad solam licen tiam dimittendi uxorem , non autem ad Iicentiam , ea Vivente , ducendi aliam. Prob. I. ex ipsa verborum positione ; nam exceptio:
207쪽
De Divortiιs. 992Cisi ob fornicationem, adjecta est soli prohibitioni dimittendi uxorem ; verba autem : Quissimissam duxerit mmchatur , sunt generalia , et nullain habent exceptionem, vel limitationem. I. Idem manifestum est ex verbis SS. Marci , Lucae , et Pauli. ζ. 2D. S. Sic interpretatur locum Matthaei , et sic definit Ecclesias. 2IO. secundum Evangelicam et Apostolicam doctrinam : sic eadem et docuit et docet. 4. S. Angustinus etsi locum dicat obscurum , t men illum falli asserit , qui , dimissa u ore , aliam duci posse opinatur. Venialiter eum falli ait, nempe dubio nondum deciso per Ecclesiae auctoritatem , apertamque definitionem 'qua jam proposita Veniam erranti Certe non con- Cederet S. Doctor. 5. Patres Concilii Forojuliensis exposito eo dubio sic ajunt: Et idcirco peritissimi aetri heiati Hieronymi libellum commentariorum recenseri nobis studiose mand Diamus, anxie utique cran OS re testinantes , quialiter idem famosissimus Doctor hinc sacrata Dominica Merbia , Data Myacioris ingenii sui subtilitatem sensisse monstraretur. Cujus nimirum Sensum sagacitor e lorantes, in. promtu nihilominus patuit ; ad solam dimittendi uxorem
licentitim pertinere. Nam cum more suo vir sanctus hujus capituli summiim seriem evonendam transcurreret, ιnter cetera , et post Pauca
sic ait : Et quia poterat inquit accidere, ut
aliquis calumniam fac et innocenti , et ob secundam copulam nuptiarum veteri crimen impingeret , sic priorem dimittere jubetur uxorem, ut secundam , prima Vivente , non habeat. Aouenim debet imitari malum adulterm uxoris , ut si illa duo , imo unam carnem, per scisatiras fornicationum divisit in tres, dividat in quatuor m . Unde patenter datiar intelligi r quamdiu vivit
208쪽
radultera , non licet viro, nec Potrat i une, se
m Vis linjus sententiae est laaec: Si injusto agit uxor,
quando ex duobus , nempe ex se et viro, qui sunt Una Caro , Per adulterium Cum alio Viro , facit quasi partes But Scissuras tres ; aeque injuste aget maritus; si climissa Prima uxore Postea Per matrimonium cum alia suciat Partes seu scissuras quatuor. Ceterum haec ex silio S. Hieronymi ex Commentario in Matth. XIX. exhibetur a Gratiano in can. dixit. 2. XXAiΙ. P. 1. γ
g. ar έ. Traditionem ex sententiis venera-hilium Patrum et Sγnodorum particularium Col- Iectam passim exhibent Theologi, et qui de hac controversia ex instituto agunt Interpretes Juris sacri. Unde ii, Resolutione causae g. Io 8. propositae dieitur : Quoad matrimonii disso- ,, Iutionem quoad vinculum ratione adulteriij, ab uXore commissi , tres tantum ex Theo- , , logis enumerantur , qui dictam dissolutionemo, 3pprobarunt , Erasmus videlicet art. 6. C. I. ad Corinth. Cajetanus in Commentar . ad , , cap. I9. Matth. et Ambrosius Catharinus lib.,, 3dnotat. in Cajetani Commentaria n . Ceri teri autem omnes sentiunt , matrimonium, , quoad vinculum non dissolvi propter adul- , terium , et neutri conjugi licere , altero su- , , Perstite , ad alias nuptias transire , uti CS1- , , ciliorum et Patrum auctoritatibus lase cumu- , , latis , late prosequuntur cardinialis Bellar mi- , , ratis in suis coutroversiis lib. I. de Matr. c. 15.., et duob. Seq. Valent. lib. unica de indissoluLi- , , litate matrimonii c. 3. et duplici seq. San-
209쪽
n ssos quidem aptius non excusahis , quam si dicas, os solemnem desiniti otiem Concilii Tridentini non per Cepisse , ac De vivendo quidem attingisse. Nam Sessio .XXIV. qua illa definitio Prolata est, habita scit die ix.
Rou. i56S. At Erasmus obiit an. 35S6. Caietanus au . et 534. Ambrosius Catharitius , qui ipse ita tersuil antea concialio , an. 255o. Eiasmus quidem , ut inquiunt critici , damnatus est in plerisquc , SusPectus in multis , caute Iegendus in Oninibus. Ejusdem de matrimonio quatuor propositiones an. Ib27. a iacultate Parisiensi hac pe stringuntur censura z IIae quatιιOr Proposition , quaέe-nαs Per eas Praetendi vicietur , maerimonium Per a uterium dissolvi quoad vimcula . haereticae sunt: est enim Dinculum matrimonii Dre dioino indissolubile , ut ad Corinthios scribens sostolus demona rat , cum inquit : Iis autem , qui matrimonio juncti sutit , praecipio: Non ego, Sed Dominus , uxorem a viro non discedere: quodsi discesserit , manere innuptam, aut v ro suo reconciliari; et rursum: Mulier alligata est legi, quanto temporct vir ejus vivit; et eadem omnino est rario de uiro, sicut de muliere; quia in ejusdem B. Fau Ii sententia , sicut mulier sui corporis potestatem non habet, sed vir; ita vir sui corporis potestatem non ha-hot , sed mulier. Tanta Praeterea indi solubilitaς mi matrimonii, ut nec per turresim, quae est fornicatio spiritualis dissolMatur. Continuat. Fleurii l. IS x. f. 74. Ο Erudite solerterque auctoritates contrarias, lolam- quo controversiam examinavit Scriptor cogitationum suarum do indissolubilitate matrimonii valide initi, eonsummatique edito Gormanico opusculo Icti nomineat . 1789g. α i5. Eandem de insolribilitate matrimo- ὸnii doctrinam in praxin deduxere BR. Pontifices per Decretales suas. Ac Innocentii I. Decretalis lata an. 4 , 5. ad EXSuperium Tolosanum, quam
Dionysius Exiguus in Collectione Canonum in-
210쪽
'uo2 Liber IV. Tu. a G. ter constituta Sedis Apostolicco exhibuit, N. 9. et I o sic habet: De His etiam requisiυit dilectio tua
qui interet'eniente reρudio alii se matrim Graio coisPularunt. Quos in utraque Parte adulteroS esSct manifestum est. Qui et ei o vel uxorct Ui-riis, quam-wis aissociatum Mideatur essc conjugium, ad aliam Vulam feSbinarunt, neque Possunt adulteri non videri , in tantum , ut etiari hce Fer OΠω , quibus talos conjunctiones sant, etiam USae adia ZErium commisisse vidctantur, secundum illud
quod legimus in EDangolio: Qui dimiserit uxo
rem Sua in , et duxerit aliam, moechatur. Similiter, et qui dimissam duxerit, moechatur, et ideo omnes a idestium communione abStinendos. JManifeste agitur hoc loco non tantum de quo-eimque repudio , sed etiarn do ἀυOitio ex cratisa adulterii. Hinc ait: Etiam tales perSOnse, quae alterum conjugem adulterii causa dimiserunt, si ad alias nuptias convolant, Sunt adulterae. Ea-dρm forma decidit Alexander. lII. c. 9. de SponS.
Clemens III. c. 4. de eo, qui duxit. Innocentius I II. c. 8. h. t. Similiter decidit de infideli,ns. Ibi
Puἰ Secundum ritum suum legitimam repudi it Uxorem , cum tale rePudium Meritas in Evangelio reprobat erit , . nunquam oci visente licite ρο- rerit aliam , etiam ad idem Christi convcratis , habere, nisi in casu e X presso Supra g. Σοι. et
' Gratiani nullam esse auctoritatem , nisi qNae ex fontibus derivatur , constat. Ipse autem methodo Seholastica de proposita laeustione utramque in Pariem disputaridi usus saepe sibi contradicer' vid tur, uti in iis , quae adnotat , post Can. I 6.XXM I. q.7. et Post Can. 29'ib. Cau. 17. Bad. Non ex Ambrosio , sod Ambrosiastro docet , mulierem ab adulterium dimissam mavere dc b re in uuplam , non item virum , quia Miro lacet ducere