Excursor castigatus seu collegia canonicorum cathedralium vindicata adversus cavillationes anonymi aucthore Vincentio Pesce cathedralis ecclesiae Aversanae canonico theologo

211쪽

ministerium, quod voco. Et iterum Legeaeondit , foedera init bellum indicit Iudicibus a se constitutis imminet. En eminens illa Regni cura . In utroque Ministros habet Adjutores Iudices , Consiliarios, bellitos Duces, Copiarum Praelaetos hi in ministerio . Alios itidem habet Ministros a secretis a sanctioribus Consiliis, quibuscum eminentissimam illam provinciam partitur

Hi etsi neque in jure dicendo , neque Senintentiis ferendis occupantur, neque ad praelia procedunt cum tamen in delicatioribus negotiis , in generica totius Rei p. procura' eione illi operam navent, majoris habentur. unumque , si verbum istud huc transferen dum est , cum Principe corpus confiant Haec eum ita sese habeant , nihil refert omnino , si in hujus seeuod partis exordio dixerim, Presbyteros Parochorum partes ad unum explesse , sive in eadem cum Episto-m Ecesesia, sive in diversis Paroeciis , ubi essent illae a Cathedrali divulsae . Hae ego. Non ut Parochos hodierno Presbyterio ac- Censerem, edisserui sed ut temporis illius. quo de agebam, disciplinam edocerem, una

Presbyterium in ministeriali regimine Episcopo suppetias ferret quod tamen ad Pr sbyterii notionem minime necessarium esse Paullo ante demonstravi. Pessime ergo Canonicos hodierno Presbyterio arcet Noster, quod ministeriali animarum curae nuntium

miserant, cum eminens minime potuerint

abdicare alioquin Episcopos ipsos Presbyte araa

212쪽

dem ministerialem abjecerint currant . Insciatillime recentiorum Canonicorum autumat

inititutionem quod ut probabile faceret annni tutionis tempus debuisset certo edicere . Atqui neque potuit, neque poterit umquam; sunt quippe Canonici veteris Presbyterii auccessores legitimi, ut ex Thomassino evicimus. Omnium vero insipidissime Canon eos capveeinis. Recollectis, Dominicanis

conseres, quos suspicimus, ait, arctiori vi culo , quam Canonicos Myros divinae P almaqdra illi ros Atqui osmendicantes Ordines non Psalmodiae solum, sed praecii ue ad animarum curam, ubi fuerint evocati j vimus esse institutos . Si erebro indulgere suo certum erat, Carthusianis, Camaldulei stas, aliisque id genus Canonicos collatos oportebat. Sed risus movisset Noster. denique , quae superius explicata sunt, animadvertis et velletque inscitiae notam de. Vitare, temperasset profecto ab illusoria sua anter g tione illa r Die , q-lis erat illa onyunctio manonicorum eum Episcopon '

Num convivii , num currus, num matutinae, νel serotinae deambulationis ' Satis enim su-

in 'U''v' - est conjunctionem es , si , i, membra eum Episcopo Caesia compaginet, quae eonjunctis studiis ς - - ' i escit Anonymus.

Paradoxa, clamat, multa usui: uti licitudinem gerat iam

213쪽

horrescat atramentim, ae pudore charta fundatur, dum haec exscribo . Bona verba

quaeso. Quid tu num aliqua tibi horrenda exscribenda est blasphemia Aiqui si talis est, i euli certe Thom ssitius reus est , ex quo ego ipse exscripsi . Sed nihil ne eo

tra adversarii furorem tantum me nomea tuetur. Def eramus hie , plena auetoritatis

suιbus ramen re moniis eo irmantur Vae sane Thomassino vis contii vo idoneos pro Pserat testes . Misertum est in tereramdi Quantus homuncio quanto cum congreditur Viro Quibus tamen armis , videamus. Indurirti nova mittis uri Narurali, Divino. Ecclesiasico repugnos . 'r, nisi uinctum' quod etiam Civile sua eamdem

vam politiani non improbaverit. Ain vero tu Naturali juri nova , quam oras, adversatur Politia cur autem minu vero Parochum , at suum Parentem, canoni' cos venerari debet, vine ab quo apta

mum recepi , quique ipsum in Chri o par ruriit. Egregie, scite, pra retare, nihil suu pr . Ergo Episeopus, immo QSummus apse totius Eeesesis Hietare, Par ho subditur SU , a quo Baptismate lotus est quippe qui illum utpote parentem debeat venerari . lepidissimam illationem Quis neseiat O tisceml Episcopum, canonicum, Par hum

214쪽

iptum duplicem ex bibere personam, publi-Mai, ac privatam iliae, non illa ratione sis .iectionis ossiciosae Parocho, parenti, verentiam deberi Hoecine, culti sumento bini assinum oppugnas Pone , addit, decimas Parochis , v Ecclecsa praecipit , perjorum . Pon , ut tu tamidi solve tu conorice Ee ramo ex hoe ea te majorem Melchised sua Sacerdo

rem is solusi resu . Quid porro inde eo aequitur, Asther pii ' Sacerdotium quo auisti sunt hinc luci, longe interiori esse ordinis ab illo , quod Parochis collatum est.

Quod si aequale omnino , non ergo jure ne turali decin Parochis praeberent Canopipi

sed ad sumni' in f -Wo , . quod Ceterum obligatio eiusmodi Canonicum ux

β hine ex insui Nostrum audire ideor'. ncm eiiugies certe, ubi Divinum jus attigero rarini tuis te petam. Nonne Iuris uasvra eo tra Bellarminum demonstrare conarserus es, ' isteros, e magis raro os a.

distra, mi ae ruentur. P unt ne, mus te , O hoe canonici , quod tales, in , Horiari i Possunt, ac jure possunt . Parochinen est cipulis succedunt rauom in raeteris , non surisdictionis, qua to a quanta est, qua parte subditos respicit, ab Ecclesia pen.

215쪽

192. sive canonicorum sue Parochorum ae initio quidem Presbyteri omnes , etiam quos postem aetas Parochos appellavit , M. legata bilebant auctoritate, donee in ordinatatim disciplina immutata evaserit . Par chi ergo, atque a Canonici Discipulis sucte.Me dicendi sunt

Anem beluri Foroiabrum pro vinciam uis emandisit . Dictum iam superius est ni inisterialem curam Parochis commisit Eeclesia , eminentem Canonicis una cum Episcopo imperasse. Quod si ex minissematici ra gradus praestantiam metiri velimus,&ex Sacramentorum omnibus communium mini fratione, immane quantum de Episcopali dignitate detrahetur; Episcopi quippe in a. xochos jamdudum mini fierium hoc conjece

in . Nulli ergo ruri, nisi si quid aliud ex

cerebro comminiscaris, non mea, sed Th massini adversatur assertio , quam absurtam nonnisi tu absurdissime pronuncias.

canonieisinam nus proculcatis , paroch ἡ- dignitatem bis, jrsi , idest tribus

paginis integris, explicare occipit Noster Atatur ergo ui su ; neque enim id, Torri uno pergratum est honestissimum huneaticclesiasticorum intum debitis illum laudia prosequi . Atque utinam ho solo contentus fuisset, atque hane solam provinciami resurasse s quod ego feci meis contentus, nulli

216쪽

m si iniurius', nullae inter coannino conacertationes fuissent sed quoniam in ea, quae congerit', animadvertenda , a castiganda sunt nonnulla . pro Parochis perorautem asses' 'mur Inde porro encomtum exorditur A --mos, quini Theodulphus Aureuinens, R piscopus Discipulis o Parochos fuisse suffectos asserit; quod depugnarint Pariῆenses Theologi, qui in ' dine Praelarorum Minorum stare Parochosu& ab ipso immediate Christo eos obtinere

potestatem functiones Hierarchicas exercendi asseverent. Doctrinae hujus fundamenta Gersonium ab ipsis divinis. Evangelicisque litteris arcessere , Waliquoriam Patrum aDeillo vocantium eos Apostolos. Unde rigenes : Septuaginta, ibi Apostoli nominari tint . Et Chrysost. Erant alo Poet di, ut eptuaristari mon singularem Gersonis sententiam esse, et paucis ejusdem niversitatis D. pr ba tam , sed fuisse sententiam Theologoruni Fodalitii omnium toto orbe celeberrimi

meminerit Lector hos ipsos Theologos pentanis a Nostro initio operis ineptos ista tum , auetoritatem Parochorum jure fulciri divino eorum jurisdictionem immediate a Christ tin' nare , qui tam immediata missione . quam electione sua Discipio Ios o. decoravit, initasque participes volo it divinae sinae jurisdictionis Belle omnia..Non poterit tamen inficiari haec Paroehis convenire rotione etaracteri , ex quo bent,

217쪽

nani jurisdietionem, completa lxem , ac periectam non a Chri ito με τι ὸς sed ab

Antequam vero bine discedo ἡ-ctam sostri contradi monem pulcherrimam

relinquere. Ait primo , per picate demonstrare ηοη osse, M im rario m Sacramentorum ἀ

xrus Evangeticus edoce non esse deletoangi

218쪽

HI gravit. Haec qui cohaereant, praeter ipsumἰ qui intelligat, neminem arbitror futurum.. Qui sequitur porro , integer mihi f. exseribe .adus est , ut quantum memoria Nostrum jam ad sene flutem ver lentem defecerit, innotescat. Apertissima ergo Augustiani protuleram verba , quibus Presbyteris excommunicandi facultas asserebatur . Is de Augustino mihi litem intentans ita detonuerat : ocat resem M. Aud Zinum , quem ramen i accipiendum, nemo unus eri Popi- - quia existimet . ut ne aliquando haec ι Presbyteris propria, non deletara potesas φ

IVemo unus, bone. Quid si tu ipse Quid fio utumno verba ejus sunt Hieronymo restibus cis non unum jam , sed duo habemus poterant Parochi CPresbyteri pro temoporis disciplinara Fideles excommunicatione

multare Dubιtas Ecce verba Hieronymi δάι hi ante Presbyterum edere non licet illi., peccavero , licet radere me Satanae in in-rerirum carnis , ut piritus salvus it . Ergo Hieronymo licet resbytero tradere Satanae cur non vero toti Presbyterio Atqui

recordabitur Lector, quid perstrepuerit Anonymus, quid declamarit, cum id egisse C Tinthiacum resbuterium alio loco edocui Et Augustinus epist. 295. meminit Presbyteri,

cavera quibus relatis subest Thomassnus 'Farochus in dubio fuit , qui ea jeveritate

usus es . me ille iapienter gratulor tibi Thomassine, quod in gratiam jam cum

219쪽

munieata est a Christo, aut Conciliis etiam communicata est , aut Concilia Ecclesia nito repraesent,ne . Quid , quaeso , lepidi Nostr6 Hrochorum laudationes milestidit denique Canonicorum , a Canonicalium Indii. mentinuin irrisione ; quod neglectu is ii

etasutitione in gere siti ni li lines non denegabunt

'eutii dixissem, in Canonietis de novo pro cus tales appellaveram resbyteros Cam

hedrales , quos prae Etem Clero ad vitae fclesii Em m eonvictum sietos iussiss-raire: Episeopi veteris Presbyten jura simia

C se translata P eumque id ibi thomas in vade Part. r. Lib. s. cap. P. asseruis sem , oui lite ita depleti nome orum

te vissimum Clerum e eessendum esse nun

220쪽

objurgat his verbis : Perbelle, I Ze , Otho- aie Icilicet volente , aequitate uadente Cano ne de novo procus veniunt in jura, tertina presbyterorum. Sed accepisticiani quo sensu bdixerim hosce Canonicos de novo procusos: nimirum cum antea Civitatis Presbyteri omnes Cathedralem conflarent Clerum, nu- . mero excrescente , nonnisi electiores ibi

Episeopos aggregasse, ceteros in Paroeciales 1 eclesias migrasse sub Parochis Ecclesiae munisterio mancipatas , parochos ipsos ama..thedrali, Episcopi convietu ejiinctos n. lares in Ecclesiis suis egisse. Tenes ergo

quid veteribus acclaerit , quin exauctoratos illos a Thomassino dicere necesse si Praesertim cum nullo intervallo ad ea tem pora me perduxeris, quibus aucto Ministrorum numero Cathedrales reditus Cleticorum multitudini alendae pares non essentci quod um demum factum est, cum Beneficia seorsum ab ordinatione conlatri coeperunt. Rem totam ego paucis complexus su na. Post Sae-

ulum XII. Beneficia ab ordine distrahi xceptari item pessimo omine in Ecclesiam indue a distine i Beneficiorum , ut alia curae forent obnoxia , alia ab hujusmodi onere libera Faesum est hine , ut Ecclesiasti eiecetiis homines in ea potissimum oculos animosque intenderent Beneficia , quae simplicia appellant , otii , turpisque desidiae fomenta . Inter simplicia porro Beneficia Canonicatus numerare neque mihi in mei H