장음표시 사용
21쪽
postillet,quia docet nos postulare, unde ibiden subditur : Adiuuat infirmitatem nostram . Uel etiam dici potest cum S. Thoma , super hunc Iocum Apolloli , quod Spiritus Sanctus pomis lat, id est postulantes nos facit: sicut Genes dicitur: . unc cognoui quia timeas Dominum, idest cognoscere feci. Ad secundum dicendum cum Basilio i ib. r contra Eunomium, Spiritum Sanctum audire a Patre & Filio ea quae loquitur, non per instructionem a &disciplinam inferioris ad superiorem , sed per communicationem ipsius essentiae& scientiae diuinae, quam a Patre dc Filio per aeternam processionem accepit.
De eunssibilitate Masterii Trinitatia.
Dyco primis Mysterium Trinitatis non posse
cognosci lumine natural I. Probatur primo ex Scriptura SS. Patribus , dicitur enim Matth. ri. Homo nouit Filium,nisi Pater, o cui voluerit Filius reuolare. Vnde Hormissa Papa in Epist. ad Iustinian. Imperata Secretum Trinitatis , neque illa visibitivis ς ea urarum potuit inusitare napura . Quibus iverbis aperte declarat, nullum intellectum humanssm , vel angelicum, posse solo lumine naturali ad huius Mysterij cognitionem assurg re, imb nec illud sitspicari. In cuius rei typum Ezech. ro. Thronus Sanctissimae Trinitatis di
22쪽
De Mass/γῖο Ss.NInhaila: r Iium;quia nimirum ut notant aliqui Scripturae interpretes, huius Mysterijsμblimitas,quadruplicis cognitionis creatae gradus transcendita 1 siciuae scilicet, per biniem ; phantasiae , per leonem; rationalis, per hominem; & angelicae, per aquilam figuratae . Quare ibidem sib 1cie
Propheta : Cum fieret γοa super firmamentum , quod erat super caput eorum ,pabant O submittebant alas suas . Vbi Gregorius : Cum de A
gelis at que naturae Peribus cogitamres,adhuc γox de sirmamento est eum vero in Deo naturae eius γnitatem, O trium Personarum pluralit tem cogitat animus , tunc nou super firmamentum sit; quia hoc concipit , quod Angelorum etiam
se'fum,sua incompraebensibilitate tyanscendis . Probatur secundo ratione D. Thomae hic quaest. 32 .art. I. Deus non potest cognosci a nobis naturaliter , nisi ex creaturis; de illo enim nihil a priori & per causam cognoscimus, sed
Dium a posteriori , & per estectus ab ipso pr
ductos; Sed ex estectibus creatis non possumus in tanti Mysterij cognitionem detieni re Erogo illud lumine naturali a nobis cognorci n quit . Maior patet, minor vero probatur,ex eo quod enectus creati non procedunt per se a a Deo ut trino,sed quatenus uno ; quia ab illo procedunt per se ratione omnipotentiae , per modum vntutis proximae,& ratione cliuinitatis,ur principij radicatis. Vnde sicut edictus promdiaeti ab artifice, v.g.tabel la depicta a pictore, eius quidem artem 5: industriam manisestant , quia ab illa procedunt &per se dependens;
non tamen eius colorem,si'tiram, staturam, Ve'
stes , & similia, quae per se non concurrunt ad DPς π mςrς rex accidens N
23쪽
Concomitanter se habent in arti fice,ut artificio-βe operante: ita pariter, quamuis ex inspectio-he creaturarum , & artificiosa huius mundi inructura , infinitam supremi illius artificis sapientiam, potentiam & diu initatem cognoscanalis, ex illis tamen ad notitiam Trinitatis de- enire non possumus. Dices primo, in rebus creatis plura relucere
vestigia Trinitatis,ex quibus positimus in huius Mysteri j cognitionem deuenire et unde aliqui ex antiquis Philosophis , aliquam illius habu
. re notitiam; dixit enim Trim egistiis,quod Μο- Hai genuit monadem, O in se suum reflexit a dorem : quibus Verbis manifeste videtur exprimi generatio Verbi & Processio Spiritus Sancti . Refert otiam Augustinus 7. confest' se legisse in libris Platonicorum multa ad Sanem stasimae Trinitatis notitiam pertinentia: v. g.illud quod de aeterna Verbi generatione scribit
Ioannes : In princilia erat Verbum , O Verbum erat apud Deum, o Deus erat Verbum.
Respondeo quod licet in creaturis aliqua reluceant Trinitatis vestigia, ex his tamen, sectilissa diuina reuelatione, sumana ratio non potest in aliquam eius notitiam,vel leuissimam suspicionem venire: nam ut docet D. Thomas in 3. distin. 33. quaest. I. art. I ad a. Omnia similia
I re ex creat ris ad explicandum hoc Mysteriumcdduci possunt, plus habent de dissimilitudine , et Mam de sim litudine: ideo magis abducunt A
veritate huius Master , quάm in eius veritatem et ute Ilegum induesim . Vnde Dionysus c. I. de Dul in nomin. 'illus numerus, aut χnitas. ana Iecunditas,aut aliquid quispiam, ateruit arcsennis illud DIumiratis, sucdemnem raiicueru
24쪽
De M sto ο SS. TrInliat 4 ssuperar inreli gentiam . Quare si aliqui in antiquis Hailosophis, aliquam eius habuerint, notitiam , illam hauserunt vel ex Scriptura Sacra, & libris Prophetarum, vel ex versibus Sybillarum, vel etiam ex relictatione Daernonum, qui in primo fiae creationis instanti, huius Mysteris fidem & reuelationem habuerunt . illos enim de eo in eriluna homines iiiisse allocutos, indicat illud Serapidis respons ian , qui consit lenti Thuli, qui in AEgypto regnauit, quisham esset se beatiorὸ dixisse fertur, ut ex Suida re fert Ludovicus Uiuea lib. ao. de ciuitate Dei
Dices s undo, Lumine naturali notum est, i anaxima in sie perfectionem , generare sibi simile : Ergo eodem lumine mani bestum erit generationem,& per consequens Verbi productionem,in Deo reperiri. Item lumine naturali constat bonum este sui distustiuiri, ac proinde bonum infinitum , qualis est Deus, posse infini e fu diffundere & cumrnisnicare, Vnde cuin sila communicario naturae diuinae ad intra , sit infinita simplic ter, lumine naturali ii monstrari potest, Deum ad intra suam naturam communicare alteri supposito, subindeque plii res in Deo esse personas. Respondeo nestando Antecedens , lumen enim naturale dictae , generationem non post heri sine diuisone naturae & substantiae , in te'Τnito , & in generante, nec per conlequens sine
imperfectione. Vnde quod generatio sit petr
25쪽
Υpanatus m. Dctio simpliciter simplex , niillamque In suo
conceptu inuoluat imperfectionem , non cognoscimus certo, nisi per diuinain reuelati nem, qua docemur in Deo esse Filium a Patrogenitum, ante omnia iacula , eiusdemque subitantis & naturae cum ii Io. Ad id vero quod additur,nempe lumine naturali notum esse bonum infinitum debere infinite se communicare,dicendum est naturali ratione cognosci, num inlinitum posse communicari inlinite , ex Parte modi communicandi, educendo nimirum Tes e nihilo, ad quod requiritur virtus infinita; non Vero ex parte rei communicatae , nimirum ipsius naturae diuinae; licet enim Deus ad intra eam communicare possit , hanc tamen Virtutem quam habet se communicandi ad intra , nota Postumus proprijs viribus apprehendere , quia non siippetunt nobis huiusce cognitionis pri Fipia, sola ratione naturali conmita. Dico secundo, qiiamuis Mylterium Trinia talis sit supra , non e it tamen contra ratione
Probatur : nam ut discurrit Sanctus Thomas a. contra Gent. cap. 7. licet veritas fidei Chri- .sianae, humanae rationis capacitatem eaecedat , sta tamen quae ratio naturalis indita habet, v xitati fidei contraria esse non possunt: ea enim quae naturaliter rationi sunt insita,verissima es.se constat: id etiam quod fide tertiatur,cum di-Mini tua confirmatum ut, nefas *st credere essent sum . Quia igitur solum falsum vero coIHIrarium est, jmpossibile est principijs naturalis ter notis , veritatem Mysteriorum sidei contrariam esse: Ergo licet Mysteriunt Trinitatis sic
26쪽
De Mas, ἰο υ 'Trinitatis. I Dices, hoc My steri una pugnat cum hoc per Glgato principio, lumine naturali noto, quod est totius sellogisticae artis fundamentum taesunς eadem tertio, sunt eadem uni inter se et
nam Personae Diuinae realiter identificantur cum essentia,& tamen realiter distin diutur inter te. Ergo Mysterium Trinitatis non sistum est sipra ,sed etiam contra rationem naturalem. Aliqui, ut ab hac dissicultate facile se expediant , respondent praefatum axioma tenere sol tim in rebus creatis , non vero in Deo, in quo propter infinitatem, potest eadem numero natura in tribus persenis realiter distinctis subsistere. Sed haec responsio,inerum effugium
Eu propositae dissicultatis elusio , non solutio. Nam priucipium illud , ut in obiectione dicitur, est principuum, ac fere unicum , totius artis syllogisticae fundamentum ; illasnim ex identitate extremorum cum tertio,i acta in prς- missis,infert in conclusione identitatem illorum inter se: Sed ars syllogistica non minus habet torti in Deo,quam in creaturis: Ergo & praedi'cti principii veritas. Hac ergo solutione reiecta. Respondeo primo cum D Thoma hic qilaesi . 28. art. 3. ad I. axioma illud Philosbpnicum este uniuersaliter verum , quando .e tremRidentificantur cum tertio re & ratione ; secus Vero quando realiter identificantur cum tertio, & ab eo distinguuntur, ratione importan te oppositionem relativam ; nam ratione talis
DPpolitionis, posissunt extrema realiter identificari cum medio , & nihilominus realiter differre inter se 1 & ita contingit in proposi to , licet enim diuinae relationes & personM realiter idientisi centur clim essentia; clxxi t '
27쪽
men ab illa distinguuntur viritialiter & ratione importante oppositionem relativam inter
se, realiter distinguimtiir inter se , quamuis idem sint cum essentia 4 Ouod potest duplici exemplo illustrari. Primum adducitur a D. I homa loco citato : licet enim actio & passio a motu solum modaliter di iringuantiu , die runt tamen realiter inter se , distinctione reali maiori, propter oppositionem quam habent. Et si motus e flet tantae persectionis , & amplitudinis, ut posset sibi omnino rea liter identificare actionem & passionem , cum sola distimetione rationis , adhuc actio & pastio, ratione positionis qua gaudent, realiter inter se dia
inguerentur . Alterum est in proprietatibus entis, si enim per impossibile tres elatis proqprietates , Vir in Verum , re bonum seruata per octa identitate cum ratione elatis, in eis transcendentaliter inclusa , oppositione relativa inter se Wauderent, ratione illius realiter inter se distingiterentur, C tramuis a ratione cntis in eis imbibita, ratione tantum diise
Nec valent duae instantiae quae contra hanc sollitionem fieri possunt : sapientia enim &bonitas in Deo , ratione distinguuntur ab essentia, sicut Paternitas , & Filiatio, R tamen non d sterunt realiter inter se. Item recte insertur , Petrum essς animal , ex hoc quod sit id in cum homine , a quo tamen Petreitas de anima litas ratione distinguuntur: Ergo licet
extrema a tertio ratione disserant, recte infertur ea realiter identificari inter se,ex eo quod ire aliter cum tertio identificentur . Non V
Ient inquam hae instantiae. Ad primam enim
28쪽
T O MI ster o IS. Υrinitatis. I 'te pondet S. Thomas in I dist. Σ.qli. I. ari s. ad 4. quo ae licet sapientia diuina fecundum Φationem differat ab aliis attributis, nor. tamen illis opsonitur , cum sapientia bonitatemo' alia attributa c'mpatiatur esse in eodem si bio AO: ct ideo non habet rationem disinguondi futposita diuinae naturae sicut habent relation ex
oppositae Ised sicut sapientia riuina facit esse-
ct m sapientiae , propter 'veritatem ratic nisi us quae manet s ita relatio facit 'veram di- Auctionem, propter relationis veram rationem
quae fatuat r . Quibus verbis in primis insinuat discrimen quod inter bonitatem & sapient am, ex Vna parte, Fe ex alia inter Paternitatem & Filiationem repetitur, quod consistit in eo quod illa attributa , et si ratione ab essentia disserant, sicut Paternitas & Filiatio, non includunt tamen in si a ratione formali oppositionem re latiuam, sicut illae relationes, & ideo non disterunt realiter inter se, si cui Pateria: tas & Filiatio. Deinde indicat rationem fundamentalem , cur relationes dii linae, non obstante reali identitate cum essentia, i caliter inter se distin antur , quia nimirum proprium c st rei infinitae identificaresbi res, samis earum rationibus formalibus, unde sicut ratio sol malis sapientiae,quae est cognoscere res per altisminas causas , perfectissime fa luatur in Deo, non obstante identitate esus reali cum e sientia ; ita ratio formalis relationis, debet in eo perfecte saluari, non obstante identitate reali illius cum natura diuina sed propria ratio & essentia relationis, est opponi tuo correlativo , &ab eo realiter
distingui: Ergo licet diuinae relationes &
29쪽
oersonae realiter identi licentur cum essentia nihilominus realiter inter se distinguuntur, ratione oppositionis relatiliae qua gaudent. Ex quo patet responsio ad secundam instantiam, nam Petreatas & animalitas non distinguuntur ab homine , va ione importante oppositionem relativam , sicut Paternitas & Filiatio inritumis distinguuntur ab essentia: unde licet recte interatur , Petrum esse animal , ex eo quod Petreitas & anima i itas realiter cum homine identificentur ι non tamen recte colli-pitur, Patrem & Filium realiter identificari anter se, ex eo quod Paternitas & Filiatio sint idem realiter cum estentia, & ratione tantura ab ea differant. σAliter potest selui dissicultas , & secundo vesponderi, praedictitin axioma Philo phi-- cum, cui ars syllogigandi innititur, locum
habere tantum in his quae sunt eadem uni terrio adaequate , non vero in his quae inadaequa- te solum cum tertio identificantur: relati nes autem consti tutiuae diuinarum persona- narum, non identificantur cum essentia diuina adaequate, sed inadaequale solum. Illud i
Cnim dicitur identificari in adaequale cum aliquo, quod non est idem cum omni eo cum: quo illud identificatu i , nec. identificans est '
idem cum solo identificato: At quae vis relatio persona li., ita identificatur cum natura di- uina , ut non identificetur cum reliquis rela- itionibus personalibus , quibus identificatuni essentia; & natura non ita identificatur cum una relatione Ut non identificetur cum caeteris. Sicut ergo partes corporis inter se dissitae,
30쪽
De MDyorio sς. Transeati x. arnali , absque eo quod sint pra sentes inter te nam pes & caput immediate & proxime V nullitur ansmae, a se Vero diurant; quia nimirum non vivuntur ei. adaequare, sed inadaequale tant uiri, eo quGri anima non ibium illas . led etiam alias corporis partes informet eis-qlie Vnlattu. Et sicut Christus est praesens plumbus hostis & altaribus, quae tamen non sunt sibi an uicem praesentia ; quia illis altaribus Oe hostiis non est praesens adaequate , eo quod pluribus alijs sit praesens: ita similiter Personae Drinnae identificantur essentiae,absq;
eo quod identificentur inter se, quia illi ad j iiii ς Πψ0 i 'ςnx Caiatiir , sed inada quate QEx diffiis intelliges rationem cur iste se Ilo-
gilmtis non valet: Hic Deus est Tater i Hic Deus es Filius : Ergo est Filius es Pater . laoln
peta ex eo quod forma *Πο0isilii expositorii aliat in hoc Mysterio , sed ex eo quod talis syl logi mus vitiosiis est , defeetu perfectae di-
1tributa oms huius termini De Ar, qui licet sita ololate singularis , tamen propter communica nil itatem rea l em naturae diuinae tribus pe
Dials , est aeqtliua lenter Vniuersalis, subindeque, Ut periecte distribueretur in praemissis sic deberet syllchismus formari : uidquid si Neris, es Pater: βμidquid est Deus , es Fi-ι I . Cr i R Filius & tunc Maior e Minor client falsae, crina Spiritus Sanctus sit Deus, & tamen neque sit Pater , neque Fi