장음표시 사용
491쪽
eus: quae carnem possent affligere Addunt alii, Deum Adae, δοῦ uxori eius secisse tunicas pel liceas, ut eo vestitii indicaret illorum poenitentiam; etenim pelles mortuorum animaliufigurabant virtutem poenitentiae, perquam moriendum est peccatis, omnesque carnales cupiditates perdomandae, ac mortificandae. Demum SS. Patres communiter docent, Adamum, & Euam , per Christi sanguinem ab extremo supplicio liberatos esse , & sa littem aeternam consecutos. Vnde Epiphanius haeresi 46. docet non sine mysterio Adamum sepultum sui sie in monte Caluariae, quia nimirum e scaciam sanguinis Christi primus expertu
Αd pleniorem huius status intelligentiam, breuiter hic resoluenda est celebris dissicultas quae inter Thomistas agitari solet, an nimirum nomo in statu naturae lapsis, per peccatum orbrinale sactns sit debilior ad bonum , & pr njor ad malum, quam fuisset in natu naturae Purae, si in eo fuisset conditus 3 Afirmat AN Mareae disput. s. de auxilijs, quem sequuntur aliqui ex recentioribus Thomistis. Negant Caietanus, Conradus, Soto, Medi na, Arauius,& alij,quorum sententia videtur probabilior,
di principijs in Tractat i de gratia statuendis
consor mior. Rati' fundamentalis est, quia ex remouente prohibentes non seqttitur maior , aut minor effectiis naturalis, quam ex natura lysi sequatur: V. g. lapis, remoto prohibente . non V lacius mouetur, quam si suisset a propria duntax t gratulate promotus : Atqui peccatum
originale se habet selum, ut remouens proli NT bens 9ssia
492쪽
o Tractatus Um. bens in ordine ad motus inordinatos volu tatis vel appetitus sensitivi, quatenus abstulit iustitiam originalem , quae veluti fraenum at reum potentiarum inordinatos motus in statu innocentiae coercebat, seu impediebat, ut d
Let S. Thomas I. 2. quaest. 82. art. I. ad &quaest. q. de malo art. i. ad 7. ubi iustitiam originalem, retinaculum virium inferiorum
appeti. t :. Ergo ex peccato originali noras quitur aliqua inordinatio, vel debilitas pote tiarum, in ordine ad piosecutionem boni, aut vitationem mali, quae non litisset in natura pura . Respondet quidam recentior Thomista, in sua Theologia mentis, & cordis,peccatum Orbginale, non solum remouere iustitiam origi natem , sed etiam apponere impedimentum morale, quod non esset in statu naturae purae,
nimirum auersionem a Deo ut authore nati
Iae, quam este grande impedimentum ad d i lectionem Dei naturalem fatemur nos in tractatu de grytia , quae doctrina , inquit, cohaer m nequiti cum his quae hic de viribuς naturae lapsae docemuS. Sed contra, falsium est quod auersio a Deo, ut authore naturae non foret in homine condito in Itala naturae purae: Ergo licet illa sit impedimentum ad dilectionem Dei natura lena , inde tamen in serri nequit, peccatum originale apponere impedimentum mora ead dilectionem naturalem Dei, quod non eΩ iset in statu naturae purae . Consequentia parret, Antecedens probatur . Chiin homo naturaliter constet ex duplici appetitu contrario,
inimiruna rationali, inclinante ad bonum lio
493쪽
De Nomiae. rnemina, & sensibili, ad bonum lensibile rationi contrarium pertrahente non exigit ex sua natura applicari a Deo ad amorem boni honesti, vel ad di lectionem naturalem Dei, sed duntaxat ad amorem boni, ut sic , & beatitudinis in communi; ex qηo per discursum rationis , & electionem voluntatis, se moueres ossit ad quaerendam beatitudinem in partici ari in bono honesto , vcl in bono sensibi j; in Deo, vel in creatura. Unde si filisset conditus in statu naturae purae , in primo instanti usus rationis, suisset atteistis a Deo , etiam ut authore naturae; non quidem auersione priuatistia , & culpabili, sicut in statu naturae lapsio, sed pure negati ra , & inculpabili; caruis et
enim conueruone ad Deum ut authorem nati .rae, non propter aliquam culpam praecedet tem, sed ob defectum naturalis constitionis,ut recte ait Caret anus, differret si, uni ab homune lapio , scut homo nudus a nudato , seti
Dices primo cum eodem Reeentiorer II mo in statu naturae purae , cum Blo concursiri Dei generali, potuisset Deum, ut authorem naturae diligere, quia ad id teneretur & Deus neminem obligat ad im polli bile: sed id non potest homo tu statu naturae lapsae, ut docent Thomistae in tract a iii de gratia: Ergo homo in statu naturae purae, maiores haberet vires ad diligendum Deum ut authorem naturae, quam habeat in statu naturae lapiae. Reipondeo negando Maiorem , Ut enim ostendemus in praedicto tractatu, Iicet homo in puris naturalibus conditus, Deum utari-
494쪽
qs t Nazat,iss VIII. suu gratia, seu auxilio ordinis supernatii talis, 'quod status purae naturae excluderet a non tamen ex proprijs viribus , & cum solo generali Dei concursu ; sed ad hoc indigeret auxilio speciali ordinis naturalis, quod status purae
naturae non excluderet , ut dicemus cap. f qi en i. Vnde tale auxilium homini in puris naturalibus condito Deus offerret,quoties cun .
quo praeceptum dilectionis vi geret, hoc exigente suae prouidentie suauitate, quae nunquam impossibilia praecipit. Dices secundo , homo per peccatum originale fuit spoliatus gratuitis , & vulneratus in naturalibus, ut supra declarauimus: At haec Vulneratio , ut distincta a spoliatione gratuitorum , intelligi non potest , absque dimini
tione virium naturalium ad bonum morale cui in ordine phy sico vulnus coi porecti,absque aliqua debilitatione corporis , & virium corporearum liminutione, vix potest contingere: Ergo per peccatum originale diminutae fiunt Vires naturales hominis , in ordine ad bsnam
Respondeo primo, concella Maiori,nega ista absolute Minorom : sicut enim natura humana dicitur integra in naturalibus ratione. Vnionis, concordiar inter partem inserto
Iem, & iii periorem, quam originalis iustitiae in statu innocentiae iaciebat; ita potest dici
usi nerata in naturalibus, proptet amissionem
huiusnodi unioni siue subordinationis. Nam sicut in naturalibus illud quod diuidit partes corporis i nter se coniunctas,vulnerare dicitur; ita in moralibus. diuisio iacta per peccatum inter partem siperiorem , & inferiorem. h minis
495쪽
ne Homine . 'minis, prius unitas, & si ibordinatas , non incongrue vulnus appellari potest, per meta phoram a solutione continui corporalis ductam.
Si inest, & dicas, hominem in pura natura conditum non habiturum persectam illam unionem, & ibordinationem partis inseri0ris ad superiorem, & tamen propterea non dicendum fore vulneratum in naturalibus: Ergo nec in statu peccati originalis. Negabo con- sequentiam,quia de ratione vulneris eit,quod ditiidat, & separet inter ea quae prius erant unita, vel saltem debuerant uniri: unde eadediuisio, quae connotando praeexistentem Vnionem extremoram, aut eius debitum, habet rationem vulneris ; hac connotatione seclusa, Vninus nequit appellari ; ut patet in diuisione reperta inter digitos,quae non est viilinis,quia digiti semper fuerunt divisi: si tame i quis nascerezur cum illis unitis, dc conglutinatis, nullaten is eorum diuisio fieri posset sine vulnere . 'Cum ergo in statu naturae purae non praecessisset in homine perfecta viaio , & sab- ordinatio partis inferioris ad superiorem, ne
que illa fuisset debita; liuisio & discordia inter
illas, non habuisset rationem vulneris. Modo vero,cum talis unio in statii inno*entiae in homine praecesserit , eius lue debitum semper . permaneat, nihil deest ad hoc ut diuisici illae facta per peccatum inter partem superiorem,& in seriorem, habeat rationem vulneris; sub-
indeque ut homo in statu peccati originalis dicatur non solam spoliatus gratuitis, sed etiam
496쪽
εος. nebar inferio es animae vires, O ipsa rario a Deo lesciebatur,ei subiecta. Haec auxc originatis iustita subtracta est per peccatum primi parentis , O ideo omnes vires animae permaneno quodammodo desipii α proprio crdine , quo u τuraliter ordinantur ad vir utem ipsa destiturio , vulneratio dicitur natura .
Respondeo iecundo principiti obiectionidistinguendo Minorem : vulneratio intelligi nequi sine diminutione vitium natura tum ad cibo num mora levitias homo habuit in statu na tui integrae, seu orignatis iustitiae, concedo Ninorem . Quas habuisset in stata naturae purae, nego Minorem, & consequentiam. It que ut homo dici possit per peccatum origibuale vulneratus in naturalibus, non requiritur quod sit factus propensibr ad malum , & debilior ad bonum,quam esset ex natura ilia,seu in puris naturalibus, sed stisficit quod habeat minores vires in natura lapsia , quam habuerit lin natura integra . Vnde quando D Thomas lin et . dist. 3o. quaest. I. art. I. ad 3. ait, quod hεmo per peccatum factus est minus babilis , O , metis distant a finis eousicis sene , O prop erboc epiam homo gratuitis spoliatus , dicitur iunaturalibAs vulneratus, loquitur de hs minet pio, comparat iue ad statum innoc uitae,non Vcro per respectum ad statum naturae purae.
Iu eodem sensit intelligi debet id quod dici-
tur in Concilio Arausicano L. can. I . & in Tri dentino sess. s. de peccato origina l i, per Ufen
497쪽
DVo dicit status naturae purae, nempe na turam , & eius puritatem uaatura in cludit essentiam, & quae connaturaliter eid tantur, puritas excludit omnia tridebita , se iab essentia connaturaliter non postulata; quae duplicis generis esse possunt quaedari, enim perficiunt hominem in ordine ad finem ipsi connaturalem, & operationes ordinis naturalis,ut donum integritatis, de quo cap. . Alia in ordine ad finem supernatu talem, & op xationes ipsi proportionatas, Ut dona gratiaesti icie sumptae. Hunc statum nunquam reipsa suisse certum est, cum Deus Adamum cum dono integrit iis ,& iustitiae originalis crearietat , Ut supra ostensium est,& Angeli si nul c im natura gram xjam sanctificantem in su a creatione ad epissitat, iuxta illud Augustini: Erat Deus in Angelis, condens nasuram , D' largiens grretiam.
solum ergo dissicultas est,ia controi ersa inter Theologos, an ille status possibilis sit λ Et quiadem illum esse possibilem de potentia Dei
extraordinaria ,& absoluta , qua Deus agere potest praeter curnium rerum ordinarium, &contra , Vel praeter naturalem rerum creat rum inclinationem , vix potest in dubium rouocari ;ccim Deus dona supernaturalia libero conterat creaturae intellectuali, & ex libero eius
498쪽
e itis decreto pendeat, quod ad finem se pern turalem eleuetur. Unde solum difficultas est 'n de potentia Dei ordinaria, id est operante
luxta natura Iem rerum cursum, & inclinatio-Παmn mo potuerit creari in natura pura. seu expers donis gratiar sanctificantis, inte 'ritatis, & immortalitatis p Negant aliqui recentiores cum Ian senio, quibus nouissime ex nostris adnarsit Vinetentius Contensisnus tomo s. Hubert. I. 1pecul. . Affirmant vero communiter Thom x, cum Doctore Angelico . ct iux verba infra referemus. Dico ergo primo, Deus potuit etiam de potentia ordinaria , creare hominem sine eratia ianaincarne, stibindeque illum non eleuare ad ordinem,& beatitudinem supernaturalem, reclipstim in puris naturalibus relinquere. Ita
es e sine gra; a, Osine culpa , tamen pos pec catum non potes e e sine culpa . Ratio etiam sirifragatur , nam Deus utendo potentia sita oi dinaria , ea totum tenetus conferre creaturis, quae sint connatura liter illi debita , & iuxta connatura lena illarum exi-etentiana, & inclinationem : Sed dona oratiae
x gloriar nulli creaturae intellectuali onnaturaliter Lint debita ; clim illa non respiciant Potentiam eius naturalem , sed duntaxat obedientialem; cum implicet in terminis, aliquid esse 'tatuitum, ac supernaturale, & esse naturae debit n, vel iuxta connaturalem illius exigentiam,& inclinationem : Ergo Deus p tuit , etiam de potentia ordinaria , producere creatur m intellectualem sine illis donis.
499쪽
De Homine. 6q7 Confirmatur primo : Omnis creatura est naturaliter. & ex sita origine Dei serua, cum talis seruitus in creatione fundetur : At sertius non est naturaliter haeres domini sui,ut habetur Genesai. Ergo nullaci tura suantumcumque pura,& innocens in tua origine, ex sua natura exigit dona gratiae , & gloriar, nec omina. ur ad claram Dei visionem,&beatitudinem supernaturalem , que est haer ditas Dei, subindeque potuit a Deo creari, etiam de potentia ordinaria , sine huius, 'odi donis. Hanc rationem insinuat Cyri lius lib.
I Lin Ioan. cap. 13. his verbis Creatura cis mserua sit, nulli tantum, voluntate Patris, ad supernaturalia elematur.
Confirmatur secundo : Homines , etiam innocentes, & Angeli, sitiat filij Dei tantum adoptiui, nam filius natiiralis unus est Christus: Sed filius adoptiuus, non iure natiuitatis, i ed assumptione gratuita, R naturam non consequente, vocatur ad haereditatesn: Ergo nec Angeli, nec homines innocentes, possitnt habere claram Dei Visionem , quae est eius haereditas, tia ara sua , sed debent ad illam pengratiam elevari, linς est per donum aliquoa . natura ait his, tu i psi indebitum , & per consequens posiant sine tali dono creari. Vnde D.
ctus consequens Omnem usit Aram cὶ ea κm.
500쪽
anxius VIII. quo nihil clarius, & expressius pro nostra conchisicine, & possibilitate status naturs pu
Dico secundo : de potentia Dei ordinaria, prouidente singulis rebus iuxta id quod naturaliter exigunt, potuit homo, etiam ante lapsim Adami , creari in statu naturae purae, quoad donum integritaris , siue cum inclin tione effreni, & rebelli partis sensitiuς asuersus rationem. lProbatur primo ex D Thoina in a.diae aro
I. art. 2. ad ubi sic habet: Poterae De r. . principio quando hominem condidit,
Niam alium hominem ea limo terrae formare, quem in conditione fuae naturae relinqueret , ,
sexu ruset. Quibus verbis apporte docet nostram conclusionem . Nec valet quod ait praedictus Recentior supra citatus, nempe S.I hQmmam ibi loqui de possibilitate status naturae purae, in ordine ad potentiam Dei eviraordianariam, & absolutam, non Vero per respectum ad potentiam Dei ordinariam. Ratio im qua probat, hominem posse produci cum pug concupiscentis ad rationem , su b indeque sine dono integritatis, nimirum, et i hoc. I principiis naturin eo equitur, manifesto
Ostendit , ipsum loqui de possibilitatu statusn turae purae, ut ordine ad potentiam Dei or dinariam, cum potentia Dei ordinaria illa sic,