장음표시 사용
111쪽
a Interlapsum est ; neque ex eo amplius quicquam , quam polirema particula remansit, idest, sola recapitulatio, quae & subiecta est .
quum ita sint, iam tempus est ut ea, quae duobus his Commoni toriis dicta sunt, in hujus secundi fine recapitulemus . Diximus insuperioribus, hanc fuisse semper , & esse hodie Catholicorum consuetudinem, ut fidem veram duobus his modis approbent . Primum divini Canonis Auctoritate, deinde Ecclesiae Catholicae Traditione . Non quia Canon solus non sibi ad universa sufficiat , sed quia verba divina pro suo plerique arbitratu interpretantes , varias opiniones errore L a) Hae quatuor lineae, eentiore ex Codd. Regiis, quibus admonetur Lector ad quorum fidem Bal de iactura secundi Coin et ius Lirinensis castigavit
monitorii, exllant in edi- opus e retinere autem eastionibus, itemque in rein cum omnibus placuit .
112쪽
resque concipiante atque ideo nece sse sit, ut ad unam Ecclesiastici sensus regulam , , Scripturae coelestis intelligentia dirigatur , in iis dumtaxat praecipue quaestionibus, quibus totius Catholici dogmatis sundamenta nituntur . Item diximus, in ipsa rursus Ecclesia Universiatis pariter , & Antiquitatis Consebionem spectari oportere ἔ ne aut ab unitatis integritate in partem schismatis ab . rumpamur ; aut a vetustatis religione in haereseon novitates praecipitemur. Item diximus, in ipsa Ecclesiae vetustate duo quaedam vehementer studioseque observanda, quibus 'penitus inhaerere deberent quicumque hinretici esse nollent: Primum, si quid esset antiquitus ab omnibus Ecclesiae Catholicae Sacerdotibus universalis Concilii a uictoritate decretum e Deinde, si qua nova exsurgeret quaestio , ubi id minime reperiretur , recurrendum ad sanctorum Patrum sententias, eorum dumtaXat, qui suis quique tem poribus , & locis in unitate communionis ,
& fidei permanentes, Magistri probabiles exstitissent; & quidquid uno sensu , atque consensu tenuisse invenirentur , id Ecclesar verum, & Catholicum absque ullo scrupulo
4 a. Quod ne praesumptione magis nostra,
113쪽
quam auctoritate Ecclesiastica promere vi. deremur λ exemplum adhibuimus sancti Concilii, quod ante a triennium fermῆIn Asia apud Ephesum celebratum est, VV.CC. Baisso Antiochoque Consulibus et ubi quum de sanciendis fidei regulis disceptareis tur: ne qua illic forsitan prophana novitas in modum perfidiae Ariminensis obreperet; universis Sacerdotibus , qui illo ducenti sere b) numero convenerant , hoc Catholicissimum , fidelissimum , atque optimum factu visum est , ut in medium sanctorum
Patrum sententiae proferrentur et quorum alios Confessores , omnes vero Catholicos
Sacerdotes fuisse, & permansisse constaret: ut sciis a) Celebrata est sy- post subscriptiones Epis
nodus ann. Ch. 63 I. iiL , coporum haec leguntur:
Ecclesia, quae appellatur Postquam hi omnes Naria; de qua sic Prosper storii depositioni subfer in Chron. congregatata sissent, accesserunt alii Eapud Ephesum plus duis piscopi ad sanctam S no centorum Sonodo Sacerdo- dum, qui O ipsi quoque tum, Nestorius eum hae- praeposita damnationi sub resi nominis fui, O eum scripserunt. Episcopi ita multis Pelagianis , qui que, qui ipsum Vestorium
cognatum errori suo a deposuerunt, plures quam juvabant dogma, damna- ducenti exstitere et aliquitur . Vide eundem in lib. enim locum tenuerunt ali conti Collat. 21. cap. n rum Episcoporum, qui ad mer. 2. Ephesorum Metropolim O In act. r. Concit. venire non potuerunt.
114쪽
COMMONITOR Iu M. Ios ut scilicet rite, atque solemniter ex eorum Consensu , atque decreto , antiqui dogmatis religio confirmaretur , & prophanae novitatis blasphemia condemnaretur . Quod quum ita factum foret , jure meritoque impius ille Nestorius Catholicae vetustati contrao
xius , beatus ca) vero Cyrillus sacrosanctae antiquitati consentaneus judicatus est . Et
scientiae homines deteris ruit , quin Nestorium imis purum hominem susceperint defendendum , ac diris calumniis proscindem dum sanctum Cyrillum .
Et ne eommemorem impostorem illum , qui Nestorium pro sancto vendidit , ae Cyrillum quasi Apollinaristarum haeresis
probationum mole a doctiss. Petauro convictum tom. v. de Incar. lib. 6.3certh mirum est Clericum
Ep. 6. Crit. & Eccles. haec indecora Cyrillo protulis. se: hominem in Ephesina Θnodo aequi atque iniqui exiguam habuisse ratio- cm. Et quoniam Ss Asce. ut adtae Isidori Pelusiotae epistolis abutitur; ut offusae veritati dispellantur tenebrae , haec pauca observa re placuit. Quatuor Isidori exstant epistolae ad Cyrillum , nempe 3I . 3 3. 32q., &37o. In prima certε comparationem
instituit Τheophilum imter, & Chrysostomum; ut sicut ille hunc oppresist , ita Cyrillus Nestorium. Verum hoc non tam ex suo, quam alio
rum sensu dicit: Multi , ex iis qui sunt Ephesum
coacti , re traducunt, u privatam persequentem inimis itiam, non qua sun christi recta sententia qua rentem . Sororis Theophili , inquiunt, filius est, qui Wui AEnimum imitatur;
115쪽
ut ad sidem rerum nihil deesset b , tam n mina, & numerum licet ordinem suissemus obliti ) edidimus eorum Patrum, juxta quO
vi enim ille manifestum furorem effudit in religiosum, ac Deo amicum '
bire gestit . opus autem erat in his querelis criti- curris adhibere lumen . Nam si ab impiis homini. nibus confictae illae fuerunt, ut revera teste Comcilio ipso in Ep. ad Clerumta, Constantinopolitanum, multa nedum Cyri,
lo sed etiam Memnoni ab haereticis imposita fuere crimina: iam rationis ordo poscebat pro nullis habenis das esse inimicorum fidei criminationes ; qui enim,
lib. i. adv. Parmenianum Cap. 6. num. ii. justi me mictus est . ea caecitate de innocente judice murmurat, qua caeitate de lan cente adterfario litig
bat. Et sane de industria Pelusiota his quae recitata sunt addit: licet magnum latumque sit discrimen in ter eos qui iudicantur .
optimus vir Cyrillum, ut ipse loquitur in Epist.
37o. nonnisi S. Athanam sequi ac tenere doctrinam, Nestorio adversus hanc
impiam profitente , & Ω-ctante ; quam ob caussam in eadem laud. Epist. S. Virum mirificst extollit , ut magni illius Marci speciem atque habitum praeferentem , & in ep. 32 q. appellat virum admirandum , quum in epist. praecedente 323. summopere commendet, quia Sanctorum Patrum sensum , ac Athanasii praesertim, cir- ea Incarnationis ust
rium strenud sectabatur & defendebat. Nil ergo mirum , & novum , si ob
perversitatem, doctrinae Nestorio restitit,postquam nihil ossiciorum, ac benevolentiae omiserat, ut perditum hominem ab edi rore revocaret, quod li. Met
116쪽
o MMONITOR Iu M. IOIYum ibidem concinentem sibi concordem Nie sententiam , & Legis sacrae proloquia exposita sunt , & divini dogmatis regula consta
que t ex epistolis ad eum directis , ac ex illa ad AEgyptios Monachos data . Quum enim ad hos Nestorii homiliis venenum pervenisset, ne peste simplices corriperentur homines , gravi monuit epistol4 . ubi veram eos docebat fidem 3 Cuius exemplaribus Constantinopolim adductis , complures in antiqua fide fimmati sunt; hinc principes, S magistratus scriptis ad Cyrillum literis, gratias
ei egerunt. Ita exulcera tus fuit contra Alexandrinum Antistitem Nestorii
animus, omniaque molitus est , ut eum ut scisceretur ; qui Imperatoris humanitate abusus. calumniis in illum commovit, quod acres minacesque
ad Cyrillum, destinatae epistolae probant, quibus impudentis, ac irrequieti
animi turbarumque appetentis culpatur. At paullo post discussis nebulis serena veritatis facies apparuit, Nestorio pro haere lico , & impio agnito . dum interim Curillus totius Orbis conlensu summae probitatis vir , ac sacrosanctae antiquitati, ut loquitur Vincentius noster, consentaneus est judicatus. Propter quae ingentia in Catholicam fidem merita , & ut majore cum auctoritate in Sy nodo Apostolicae sedis legatum ageret , phrygio a Caelestino Papa donatus fuit, nempe mltra ; Quam Card. de Noris lib. a. hist.
phrygium dictam , quoniam erat peculiare tegumentum capitis , quo Phryges utebantur; hinc Latinus apud Virg. AEneid.
Phrygibus AEneae sociis , quod mitras in capite ee
117쪽
bilita est. Quos , ad confirmandam memo. riam, hIc quoque recensere nequaquam suo perfluum est . Sunt ergo hi viri , quorum in illo Concilio, vel tamquam iudicum , vel tamquam testium scripta recitata sunt, San
ctus Petrus o Alexandrinus Episcopus,
Et tunἰcae manἰcas, habent redimicula mitra. O' vere Phrraiae , ne que enim phryges . consulat sedi. laud. Card.& multa veterum te stimonia apud eum rem ill strantia comperi et . b At non minus ordi nis , quam numeri oblitus est S. Vir. ordinis, quia post Petrum . & Athanais sum memorandi erant Julius . & Felix, post The philum Cyprianus , de inde Ambrosius . quibus1ubdendi erant Nagi ante nus , Basilius . ac Nyssentis, non praetermisso Λυtico Episcopo Constantinopolitano , & Amphilochio Iconii praesule , quorum testimonia postremo fuere in Synodo laudata.
etiam futile oblitum, quia non decem, ut paullo post ait, sed duodecim fuerunt tamquam testes , iudices , ac consiliarii in Synodo introducti. Et sane Amphilochii , & Attici reti
nenda esse testimonia ex fide M Ss. Codicum , ac ex Mario Mercatore ostendit P. Harduinus to. I. Concit. pag. I 7.; qui bus addere liceat vetusti 1αsimum codicem Bibl. Uaticanae num. II a. etiam
testimonia illa exhibentem ; qui a Baronio in amnalibus frequenter apella tureollectio Cresconiana
Ii,8. cap. a 3. Edit. Vales, enumerans eos , qui Al xandriae , & per totam s
Egyptum, ac Thebaidem nobili martyrio perfuncti
118쪽
COMMONITORIUM. Iost octor praestantissimus , & Martyr beatissimus . Sanctus Athanasius , ejusdem Civiis eatis Antistes, Magister fidelissimus, & Con fessor eminentissi inus . d) Sanctus Theo-Phalus, ejusdem item
nae religionis doctor ex mius . Eius liber de Divinitate nedum in Ephesina Synodo , verum, & paullo post in Chalcedonensi
Commendatus eli. Contigit ejus martyrium ann.3 II. nono persequutionis
ann. sub Maximiano Imperatorς, si persequutio Diocletiani coepit an. Ch. 3ΟΣ. , & non Io3. quod tamen opinantur peritissimi Chronologi .
Joanne Chrysostomo haec habet Prosper in Chron. ad Cons. Vincentii, &Fraviti, qui incidit in ann.Ch. o I. θoannes constantinopolitanus , O Theophilus Alexandrinus illustres Episcopi habentur. Sed utrumque obscuravit discordia, quas eὸ usque processit, ut oannes α
εορbilo oppressus, Posi urbis Episcopus , vir fidestum exsilio pergere cog
retur quum tamen communionem Was maxima
pars Episcoporum , Romani Ponti icis exemplum sequuta , servaverit. De tantorum virorum dissidiis in nova , & quidem prima editione operum Theophili disseret optimus doctusque vir D. Franciscus Pacca . Qui nulli labori , nullaeque parcit diligentiae, ut tanti viri colligat opuscula ,& iam Deo juvante non pauca in Codicibus Vat canis adinvenit. Hinc rogantur eruditi viri, ut si
quae Theophili in angulis forulisque bibliothecarum latitant tineis blattisque
exulceranda, ad eum Romae commorantem transmittere , non dedigneniatur, immortales a gratissimo viro accepturi gra tias . -
119쪽
side , vita , scientia satis clarus , cui successit venerandus Cyrillus, qui nunc Alexandrinam inlustrat Ecclesiam . Et ne forsitan unius Civitatis , ac Provinciae doctrina haec putaretur adhibita sunt etiam illa Cappadociae lumina, Sanctus Gregorius Episco. pus, & Consessor de NaaianΣo ; Sanctus Basilius Caesareae Cappadociae Episcopus , &Confessor ; Sanctus item alter Gregorius Nysianus Episcopus, fidei, conversationis , integritatis, de sapientiae merito , fratre Baissilio digni sinus . Sed ne sola Graecia , aut
oriens tantuin, verum etiam Occidentalis ,
di Latinus orbis ita semper sensisse adprobaretur; lectae sunt quoque ibi quaedam ad
quosdam epistolar a Sancti Felicis Marty.
ab In Ephesina Syno- die a a. Dec. ann. 27 . vi. do prius recitata fuere Iu- ta functus. Quod liquet iii verba, deinde Felicis , ex nominera Maximiniat 1 Lirinensi, & Hypa- praesulis Alexandrini, adtio Ephesiorum Episco- quem Pontificis directa po in Collat. cuni Aceptia- fuit Epistola , Synodo laselis , ut xemporum requi- data , occasione Pauli Sarit ordo, Felix Iulio prae- mosateni e sua Ecclesia , ponitur a qui nequaquam eiecti . Nam encyclicasuit ille a Constantio in , Antiocheni Concilii epin Liberii lacum 1uffectus . tota Dionysio Romano , sed alter illius nominis ac Maximino fuit directa
primus, die a T. Decemb. unde arguere licet, hunc ann. 269. Ordinatu , ac supparem. dc aequalem ,
120쪽
COMMONITOR Iu M. DItis, & Sancti Julii , urbis Romae Episcopo.
rum. Et ut non solum caput Orbis , verum
etiam latera illi judicio testimonium perhi. berent, adhibitus est fuisse Felici primo ; Di
nysii Alexandrini succeisorem , ta heredem . Michael Lequi en probat spurium fuisse Felicis testimonium in Synodo laudaxum et verum ex Liberato,& Hypatio P. Coustan. tOm. s. Pontis. Ep. q. unbuo de Felicis Papae scriptis ostendit prorius genu, num esse , licet sponte concedat ab Acephalis falsas aut adulteratas Felicis vulgatas epistolas. At
compulsi sustinent sum Leontio Byzantino, qui Juliiniano imperante fi ruit in lib. de 1ectis adt. 8.fragmentum in s Concit. Ephesino recitatum non
esse Iulii Papae , sed potius Apollinarii, aut cujusdam Timothei eadem pelle correpti, non quia in Epistola aliquid compargat Orinodoxae fidei adis
versum, praesertim is L fragmento, quo uium est Concilium , ut ait Leontius ; sed quod Apollinaristae ut Iulii circumduxerint , flocci faciendum. Haec autem sunt argumenta , quibus docti viri moventur . I. Ny senus in opere contra Apollinarem multa refert, quae hac epistola ςontinentur 3 ea que , ut prava refutat . II. Leontius ex plurium exemplarium fide loc. cit.
afferuit non tulit 1ed Timothei , qui Apollinarem habuit magistrum, e se epistolam. lII. quod cum Leontio profert alter
rius, ipsa phrasis non con venit Julio tamquam coninverta E latino, quum sit nimis graeca . IV. hanc in fronte praefert inscriptionem et Domino meo desideratissimo , quae in altera