Animadversiones criticae Antonii Octaviani in Launoji Commentarium de matrimonio

발행: 1829년

분량: 189페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

ilia magis tenenda ost, quas ante immortali εο SponSo conjunxerat, et Boatcta ad hum nas nuptias transmigraoit si Cum Inn centio facit etiam Hieronymus eius aequalis, qui et ipse a Doras , seu potius incestas Virgines appellare non dubitat, quae postquam Divino. Cultui Per consecrationem se mancipaVerunt ,

nuptias intro volucrunt. Verba Hieronymi haec sunt a) : Et si nupsorie Oirgo , non PeccaMiti non illa vir , quase so semel Dei cultui . dicasit. Manum enim si qua nupsonit, haberet damnationsem , quia primam sdem irritam fecit. Si autem hoc do piduis dictum objecerit, quanto magis de Mirmnibus Pria ἱ-Malebit , quum stiam his non liceat , quibus aliquando licuit Virgines Enim , quas POδι

Consecrationθm nu serint, non tam adulterae Sunt, quam in StaQ.

Medio autem eodem V. sacculo habita est in Oetento Clialcedonensis Oecumenica Synodus; quae et communione Fidelium virginibus, mo-

172쪽

nachisque interdixit , qui nuptias inire audebam , ct Episcopis indulgere permisit , ut ii in

contracto conjugio Permanerent. Virginem , ait Concilium , Puas se Domino Deo congccra vit, similitor et momachum reon licito nuptia- Iia jura contrahere. Quod si hoo inponii De riui PerPetrantes , caecommunicentur. COOPE tibus autem nocernimus , ut fiabeat auctori

tatem es dem fori E seopus misericordiam eis rinmanitatemque largiri s 1 . Frustra veroco, quod diximus , jure Episcopos Concilium donaret, si prioribus aetatibus virginum , et monachorum coniugia sma et rata habita essent Sed quaenam Chaloedonensium Patrum mens fuerit , clari iis explicavit Trullana, seu Quinis xta Synodias septimo exeunte saeculo , dum monachos uxores 'ducentes scortatorum poenis

subjocit: nequo enim illos ita puniisset, si v ros ac Iegitimos Conjuges putasset. Montacrius , inquiunt Trullani Praesules , fornicationis consistus , sol qui ad matrimonii communisusem, inta que societatom tixorem Euxit, fornicat

173쪽

rum Poenis secundiam canonos subjiciatur I . Uhi etiam notandum cst illud secundum Cα--nes , quo declarant Se Don primo eas Poenas constituisse, Sed antiquos canones confirmasSe. Eodemque serine tempore , quo Clialcedonensu est habitum Concilium , convocata est in Hiber-uia Synodus I. S. Patricii, qui primus a Sede

Apostolica in eam Insulam ad pracdicandum Evangelium suit missus. In ea de virginibus idem constitutum legimus , quod Basilium in sua Canonica epistola sanxisse paullo ante dixi mus. Vir , ait Synodus, Vtiao voverit DoO,Pθrmanet fort. leg. permanero) cassa , et Ps6tea

sil , Hon consertatur : si con rara fuerit , et dimiserit aestinorum , poenitontiam Gml, et Postea non in una domo, nec in una visela habiloni a). Virgo igitur Sacra, quae nuPSit, conjugem seu Potius adulterum dimittere ita hoc canono iubetur , Ut postea cum eo Passem domo habitare nunquam liceat. Neque aliter in tolligere omnino oportet duorum Concilior: M

174쪽

decreta , quae per idem sere tempus in Gallia

celebrata novimus , Turonicum nempe Ι. et Veneticum. Quorum alterum haec praecipit 1 : Qui Dero M sacratis viminibuS per Conjunctionem n fandam miscuerint, sol pro Ositum profossae religionis i reliquerint, utrique a Communions Babstantur citioni; quia εi quis templum Dei HoMDerit, dis ordor itium Deus: donoc resipiscentos raolaqueo Diaboli, a quo capti tonsentur ad ipsius Moluntatem , ad auxilium poenitentias repertantur. Ab altero vero sic decernitur sa): Eas etiam, quaa virmn tatem Professae, et benedictionem fuerint per manus impositionem sub contestations iuestus pro Ositi consecutae , si Morint in a Dorio a Prehensae, cum adulteris iPSarum arcendas

Mitto vero decreta hoc ipsum statuentia earum nodorum, quae Saeculo VI. et sequentibus in variis regionibus , maximequo in Gallia coactae

175쪽

ctas Ecclesias non Occidentis modo, sed Orien iis quoque omni aetate summa tradidisse con sensione , conjugium initum a viris seminisque continentiam professis nullo pacto legitimum , ac ratum haberi posse. Quocirca nil mirum, si Iustinianus hanc ubique receptam disciplinam Confirmans, eos qui sacras Virgines, aut V duas, Pere , aut corrumpere auderent , morte plectendos decreverit his verbis: Si quis raptas 'rit, aut sollicitaνErit, aut corruperit ascetriam, aut diaconissam, aut moriastriam, aut quamlibet ullam fominam oenerabilem habitum habentom, hujus res ex talis sceleris participio jubemus penerabili loco , in quo talis femina

habitat, per locorum sanctissimos EpiΛCOPOS et Oct Onomoa eorum, nec non etiam cujus

libet propinciae judiccts ox eorum Ossicio Mindicari. Eos autem qia talia doliquerint, et particiFes eorum sceleris juerint, cespitales periculum sustinere i . Qua Justiniani constitu tione simul alia antiquior instaurata est Ioviani lex , qui sui Imperii initio cum rescivisset , ut auctor est SoZoinenus. a) , quo dam stagitiosos

176쪽

homines cum Deo sacratis virginibus , Iuliano imperante , nuptias contraxi Sse, Statim tanto m Io occursurus istitaec edixit I): Si quis non dicam raPore , Sed attentare laiatum, tingendi matrimonii causa , sacratissimas Oirmnes

ausus fuerit, capitali poena feriatur. Ex his omnibus plane colligitur, quam Vehementer labantur Launojus 2 , ct Espcnius 5), qui

opinantur post XI. tandem sacculum coepisse voto continentiae matrimonii vinculum dirimi. Ac praesertim castigandus Videtur Launojus , qui ut probet Ecclesiam post Logos Romanas Vi ginum Sacrarum conjugia vetuisse, citat canonem Concilii Τuronici an. 566.; nam ex hoc ipso Concilio, si canonem, quem citat, integrum Iegere voluisset, facile discere poterat sexto in

culo in Gallia hujusmodi conjugia veluti adu strina dissolvi consuevisse. Quod ut cuique patescat , ipsa Canonis Verba audire non Pigcat 4).

177쪽

Nos pero, quos lex Porimi jubet , si cupitini audire praecon , polumus ut conνErlantur ad sitam. Nam perimendi sunt Oris gladio , et a communiono prioandi, si relicta sibi de creta Soniorum Observares noluerint, et Pa storem suum audire devexerint, et SEPARATa ESSE NOLUERINT. Qui ergo in hac Portinacia duram Ooluorint, se plus in Oolutabro imalas convomationis Permauers, quam SE DE TITO CONJUGTO SEPARARE , preenni OxCommunicationes clamnentur. Praeterea tum ex hoc

Τuronico Concilio , tum Praesertim ex antiqui ribus Patrum, et Synodorum decretis, quae modo Protulimus , apparet decipi ctiam Cavallarium , dum asserit Primum Gregoriunt M. conjugia monachorum diremisse I . Quapropter nihil nunc restare videtur, niSi ut nonnulla argumenta, quibus nos oppugnant adversarii , refellere sataga-

Ac primo opponunt Augustini auctoritatem , qui de sacrarum virginum nuptiis agens : Qui dicunt, ait , talium nuPtias non essct nutias, εod potius adulteria , non mihi ςidoratur sa i) GL LOG.

178쪽

sis acules ac vilimnter Consi riam , quid ει- cant Tu aulam per hanc minus consideratam opinionem, qua putant Iularum a sancto Proposito feminarum , Si nupserint,

non θssct Conjuoa , non Parvum malum , ut a maritia separrantur uxores, quasi adulterae sint, non uxorES: et cum Mesunt eas soparatas reddere continentiae , iaciunt maritos earum adulteros peros , cum suis uxoribus vipis altoras duxerint 1 . Q aibas ex verbis non solum Launojus , Espenius , eorumque aSSeClae, Sed nonnulli alii quoque , qui Launojo adversantes idem do Ecclesiae in matrimonium jure, a nossentiunt, demonstrari aperte contendunt , ΑΙ-gustini aetate Praeter paucos Afros reliquos Omnes Ecclesiae Pastores hujusmodi conjugia rata habuisse. At minime isti advertunt , Asricanum Doctorem hoc loco privatam tantum opinionem Suam Proponere , non vero quid Ecclesia uni-Versa Sentiret, indicare voluisse. Et sane is haud ignorare poterat , dum haec scribebat ,, ubique terrarum , maximeque in Asrica opinioni suae contrariam disciplinam in more suisse: siquidem

179쪽

in Concilio generali totius Africae Carthagine

congregato , cui ipse assuerat, quodque nos su-Pra appellaVimus, clare edicitur seminas Deo dicatas, Si nupserint, adulteras Censendas, atque adultorii criminct notandas, 1 . Deinde, quod magis animadversione dignum, Augustianus ipso alibi communem suorum temporum sent nitam secutus, earumdem virginum nuptias adulteria nuncupare non dubitavit ita scribens Vimo quas si nuberet, non PECCaret, FariCI

monialis si nupserit, Christi αώItorra puta bitur su). Haec profecto Si considerassem nostri adversarii , haud tam sidenter Augustiui testimonium pro se iactare ausi essent. Illud vero non serendum, quod Espenius ex laudata Ianoeeutii epistola ad Victricium probare nititur prioribus Ecclesiae saeculis contine tiao votum haud matrimonii dirimens impedimentum institisse, propterea quod Pontifex ibi Virginum nuptarum poenitentiam Post viri obi

tum praeceperit; additque idcirco id esse praece

180쪽

ptum , ne ex Poenitentia injuria matrimonio fieret, quia tunc temporis poenitentiam publieam subeuntibus conjugii usu interdiccbatur i . Nam quidquid de hac interdictione sit, de qua nourat nunc tempus disputandi , apertissime Et nio refragatur Innocentius ipse, dum declarat in illud jussisse non eo consilio, quod Scriptor hic comminiscitur, sed quia idem mos

de mulieribus servabatur , quae, Viris Suis Viventibus, aliis nuberent: nisi quis crostero malit ideo has mulieres Poenitentia arceri solitas; ne secundis earum nuptiis injuria fieret; quod quidem nemo sanae mentis probarit. Sed praestat Innocentii verba per nos superius adducta denuo recitare, ut cuique innotescat , quam male Vetusta monumenta interPretetur Lovaniensis Doctor: Quaes Christo viritualiter nΠPserunt, et Oetari a Sacordolo meruerunt, Si postea vel publice nupserint, seI se clanculo Corruperint, non eas admittendas esso ad poenitentiam, nisi is, cui se junxerant, des saecula rEC SEVILSi enim do omnibus haoc ratio custoditur, ut guasoumque inpento piro, viro aBEri ΠνSerit,

SEARCH

MENU NAVIGATION