장음표시 사용
281쪽
eontendant : sed sub eius nomine a praesumtoribus atque mendacibus misse confictum. Neque enim sic potuit integritas, atque notitia lit. terarum unius, quamlibet illustris Episcopi, custodiri , quemadmo- dum Scriptura canonica, tot linguarum litteris, & ordine & succes sone celebrationis Ecclesiasticae custoditur: contra quam non desue--unt qui sub nominibus Apostolorum multa confingerent, ora. Per sit deinde Augustinus: Nos tamen duas ob res, non nogamus illud sensisse Cyprianum : quod & stylus eius habet quamdam propriam faciem , qua possis agnosci; & quod ibi magis contra vos noltra caussa inonstratur inuictior, &c. s. q8. ad Vincentiam Ragatillam.' Quapropter sicuti Cyprianus ut apparet ex eiusmpiliola ad Iu- aian. scripta non damnabat eos, qui ab haeresi ante ad Ecclesiam non rebaptizati venerant, tametsi ipse aliter sentiret; eo quod potens si, inquit, Dominus miserisoriasua indulenιiam dare; O eos qui ad Eccle-sam simpliciter adae sit, in Ecclesia dormierunt, ab Maesa sua muneribus non separare; in proPter Unitatis vero custodiam ignoscebat iis, quos alioquin in Baptismo non iterando errare putabat: sic Cypriano reuera erranti in Baptismo iterando, plane tum ignoscebatur, estque ignoscendum propter eamdem unitatis, in qua nihilominus mansit, .
Verumtamen veluti olim Nouatiani secus secerant, dum, quia Ecclesiam ut pollutam accusabant, baptizatos in ea rebaptizabant: ita hos imitati Donati e , nulli bimisi apud se, dicebant legitimum. conferri Baptismum. vii latius in sequentibus ostentamus.
Liber, contra quod attulit Centurius.
CVm per id tempus, aduersus partem Donati multa crebris dinputationibus ageret; attulit ad Ecclesiam quidam laicus tunc eorum, nonnulla contra ipsum dictata vel scripta, in paucis veluti testimoniis, quaesitae causta sulfiagari putabant. Quibus breuissime resipondit: ac libello qui interiit) titulum fecit: Contra quod attulit Centurius a Donatistis. L 1. Retrare. c. I9. . . Lla VITAE
282쪽
riuisquidem hucusque continuata ferie res Donatistarum in medium adduximus , 'ut contemporaneum eis Augustinum habeamus perpetuum eorum Antagonistam ; dum huius 'vitam αμ-qμe prosequimur, aliorum qi pro temporum ratione occurrerint, deinceps prosequemur.
Libri duo Ad inquisitiones Ianuarii.
ΜEmorato libro, quem intercidisse diximus, successerunt duo, ad Inquisitiones Ianuarij et quorum uterque sicut Epistolae sor
283쪽
mam, & primus praesertim , ita locum inter eas & numerum habent. Disi. HS. ct ii 9. Scripti sunt in mediis aceruis , ut ait, coniicique facile potest ex iis quae diximus dicturique sumus) occupationum ipsius: & multa de Sacramentis continent d i sputata, siue quae uniuersaliter, siue quae particulariter, id est, non peraequὸ in omnibus locis,
obseruat Ecclesia r nec tamen commemorari omnia potuerunt. I. I. Retr. cap. 2 o. o Enss. 129. c. I. OEI.
Duobus interi m hisce libris magna pars eorum iugulatur, quae de Eucharistiae Sacramento eiusque susceptione, aliique eodem pertinentibus Ecclesiae moribus de ritibus, a Nouatoribus in conir
Cclesiam Carthaginensem ea tempestate Aurelius Epistopus gu- - ribernabat. Cumque propagatus huc esset, quem Augustinus Α- ricae intulerat, Monachorum coetus: quorum alij otiosam vitam, alii laboribus exercitam ducere volebant: hancque ab rem capillitium alii scinderent, alij nutrirent: atque hae disceptationes viri m-re,partibus sibi partes conciliantibus, seruescerent;rogante Aurelio, e Opere Monachorum canimorum Carthagine, non alibi, motus excitatos compositurus i librum conscripsit: quo quidem manuum laborem isti homini m generi commendat ; haud tamen adeb uniuer-sm, vi excipiat nobiles ta delicatos e saeculo tum in religione infirmos, & aliis occupationibus, ut est verbi Dei praeconium, intentos, &c. l. de ορ. Mona ι h. c. 6. a I. & 2 . Etenim Paullam & Barnabam solos, superasse ceteros Apostolos, qui de Euangelio vivebant, ostendit ι. 7. adeoque maximam eorum partem, fidelium laboribus ac liberalitate viam r quod quamquam non fecerit, potuisse nihilominus a te fieri Paullus gloriatur. eis. l. c. q. OII. De qua re Videndus etiam l. δε Pastorab. e. a. Ex quo patet nullum hoc in libro praesidium reperire, qui M nasticem hodie exosi, non verentur eorum otium, desidiam appella
284쪽
re: ut iam nihil dicam de iis, qui existimant nomine Monachorum , Clericos omnes Africae designari, de quibus nuperum Carthagineri se Concilium, cui intcrfuit Augustinus, iubet, ut, quantumlibet νeνbs sint eruditi, a ficio victum qua ant. Ac rursum: Victum 9 vestimιntum sebi, artisvio rei agricultura, absque ogk3 sui dumtaxat detrimento praeparent. Dcnique : omnes Clerici, quι ad operandum validi sivit, ct artisciola o litteras disiant. Ita Conc. Carsh. V. ιan. I. 32. 9 3 s. nimirum ad exsti r- pandos Euchaitas & Massalia nos haereticos, quorum in Africa tum surculi pullulabant. Baron. Anno 398.
s. III. Liber De bono Coniugali.
AVgustini aetate, dum adhuc esset iuuenis, puta Anno Christi 382. erat excitata a Ioviniano Monacho quondam eius Monasteris, cuius meminit bis verbis: Erat Monasterium Mediola ni, plenum bonis fratribus, extra Vrbis moenia , sub Ambrosio nutri ore , l. 8. Cons. c. 6.ὶ haeresis Iovianistarum. Quae sacrarum Virgi--num meritum adaequando pudicitiae coniugali, tantum valuit in Urbe Roma; ut nonnullas etiam sanctimoniales, de quarum pudicitia suspicio nulla praecesserat, deiecisse in nuptias diceretur: hoc maxime argumento cum eas urgeret, dicens: I u ergo melior quam Sara, melior quam Susanna, quim Anna ' Et ceteras commemorando testimonio sacrae Scripturae commendatissimas seminas, quibus se illae meliores, vel otiam parcs cogitare non possent. Hoc modo etiam virorum sanctorum sanctum caelibatum, commemoratione Patrum coniugatorum, & praedicatione frangebat. Huic monstro sancta Ecclosia, quae ibi est, fidelissime ac fortissime obstiterat: sed remanserant istae disputationes Ioviniani in quorumdam sermunculis ac susurris, quos palam suadere nullus audebat. Vnde cum venenum occultu reperet, occurrendum filii: maxime cum iactaretur, Ioviniano responderi non posse cum laude, sed cum vituperio nuptiarum. Propter hoc librum edidit, cuius inscriptio est, de Bouo Coniugali. l. 2. Rem t. c. 22. I. . de pes. mir. O ramis. c. T. f. IV. Diuili do by Corale
285쪽
QVod posteaquam secisset, exspectabatur ut scriberet de sancta
Virginitate. Nec distulit. Atque hoc Dei munus de quam magnum, & ouanta humi litate custodiendum esset, uno sicut potest v lumine ostendit. l. 2. Retract.cap. 23. Ait ibi inter cetera: Cedat huic omnis secunditas carnis, omnis pudicitia coniugalis. illa non est in potestate, illa non est in aeternitate. Fecunditalcm carnalem non habet liberum arbitrium t pudici iam coniugalem non habet caelum. Prosccto habebunt magnum aliquid praeter ceteros in illa communi immortalitate; qui habent ali quid iam non carnis in carne. Vnde mirabiliter dcsipiunt, qui putant huius continentiae bonum non esse necessarium propter regnum caelorum, sed propter praesens seculum t quod scilicet coniugia terrenis curis pluribus atque arcti ribus distenduntur, qua molestia virgines 3c continentes carent: quasi ob hoc tantum melius sit non coniugari, ut huius temporis relaxentur angustiae , non quod in futurum laeculum aliquid prost. ι. vi sana.
. s. I. Christianorum de tempore nouissimo vana conιectura. Item de Aduentu Antichristi.
Vemadmodum consummationis saeculi tepuet, Christiani tune nihilum profuturo studio indagabant;ita horum imuli Pagani,
286쪽
cum procurrρntemtato impetu Christi religionem,nullis conatibus, ac Romae praesertim, ubi Cathedram Primas Apostolorum Petrussundauerat, sistere possent; futilium oraculorum fide, cxitum ipsius exitiumque adstruere voluerunt. Et quidem suerant inter Christianos nonnulli, qui cum nollent plures qua m decem Christianorum persecutiones eatenus suisse quarum primam computabant, quae a Nerone facta est: secundam quae λDomitiano: tertiam a Traiano et quartam ab Antonino: quintam a Seuero: sextam a Maximino: septimam a Decio: octava Veseriano: nonam ab Aureliano et decimam a Diocletiano & Maximiano et adeo ut plagas AEgyptiorum, quoniam decem fuerunt antequam inde exisre inciperet populus Dei, putarent ad hunc intellectu messe resere
das persecutionem nouissimam Antichristi, similem fore dicerent undecimae plagae: qua dum AEgyptii hostiliter persequuntur Hebraeos, in mari rubro,populo Dei per siccum transeunte, perierint.
Huius sane opinionis Orosius fuit, L .cap 27. ut obseruauit Pro per, Lia Pranulso licet eam exquisite inuentam haud probet Augustinus: arbitratus neque plagis AEgypti, prophetice senificatas esse iam dictas persecutiones; neque ad eum numerum, quem utique excesserunt, praecise definiendas. 1 I8. δε Cinit. Dei cap. 3 2. Fuerant & alij, qui praeterita opinione subnixi, siue non nixi, quaerere coeperunt, Quandonam futura osset nouissima persecutio Antichristi,quam praesentia sua ipse extinguet Iesus' vel, quod eodem euadit, uot anni huic seculo remanerent, ab Ascensione Domini usque ad eius ultimum aduentum'
Hos enim alij quadringentis, alii quingentis, alij mi lle compleri
posse dixerunt: multis quidem verbis adstruentes opinionem suam, ted quae praeter coniecturas humanas, nihil certum praeserant de Scripturae Canonicae auctoritate. Omnium enim de hac re calculantium
digitos resoluit, de quiescere iubet ille,qui discipulis desuper quaerentibus respondit: Non est vestrum scire tempora, quae Pater posuit in sua poteliate. LI8. δε Civit. Dei cap. 33. Nam si Apostolis dictum est, Nos en vestrum sura; quanto magis qui libet homo, qualis ego sum, debet agnoscere, ne pius sapiat, quam oportet sapere. D . 8o.
287쪽
Paganorum vanitas, de tempore duraturae
UT vero haec Euangelica sententia est,non quidem ore Christi in
Euanselio, sed in Actis Apostolorum probata; ita mirum non est, non ea fuisse repretas Pasanos quam utique ignorabant ne commentari aut comminisci potius praelumerent, nelcio quae daemonum responsa,quos tamquam Deos colebant: quibus definiri, non quanto tempore mundus; sed quanto tempore mansura essit Christiana rei 'gio, affirmabant. Cum enim viderent , nec tot tantisq; persecutionibus eam potuisse consumi, sed his potius mira incrementa sumpsisse; excogi tauerunt nescio quos versus Graecos, tamquam consulenti cuidam diuino oraculo emises: ubi Christium quidem ab huius tamquam sacrilegii erimine faciunt innocentem,Petrum autem maleficia fecisse subiungunt, ut coleretur Christi nomen per trecentos sexaginta quinque annos;
deinde completo memorato numero annorum, une mora sumeret finem. I.I8. de Curit. Dei cap. s.
F. III. Pagam proprium exitium praenuntiarunt.
SIquidem hoc ipsum vaticinium Paganismo exitiale suit: quando- Anna quidem impletis totidem annis descensu Spiritus sancti in discl- 399. pulos quo nominis Christiani cultus,praedicantibus Apostolis, Spiritus sancti virtute, non, ut putauit aut finxit impia vanitas, Magicis artibus Petri exorsus est usque ad Consulatum Honorij & Eutychiani; anno sinuente, Conside Manlio Theodoro in Ciuitate nouissima& eminentissima Carthagine, Ruid per alias terrarum partes forsitan factum sit non fuit necesse perquirere Gaudentius & Iouius Comites
288쪽
a 6 LIB. III. CAP. II. Imperatoris Honorii, quartodecimo Kaledas Aprilis,salsorum Deorum templa euerterint, & simulachra fregerint. eod. f. ιaρ. sq. Idem contigit in Serapio Alexandriae, di Marnae templo Gazae: quae ambo in Ecclesias surrexerunt. Constat autem nuquam postilla suisse restaurata, & immane quantum creuisse cultum nominis Christi : praesertim posteaquam multi eorum Christiani facti sunt, qui tamquam vera illa diuinatione reuocabantur a Fiqe, eamque completo eodem annorum numero, inanem irridendamque viderunt.
Instria narratio de templo Calestis Carthagine,
MEmorabile vero est, quod de clauso pridem, sed hoc anno mundato templo Caelestis apud Carthaginem, refert Prosper, qui intersuit; nosque in gratiam Aurelis, ea ut diximus tempestate Carthaginensis Episcopi, viri & summa virtute praediti, & maxima
amicitia Augustino coniuncti; totidem verbis recitabimus. γ Apud Africam , inquit, Carthagini, Caelestis inesse serebant tem- ' plum,nimis amplum,omnium Deorum suorum aedibus vallatum cu- γ' ius platea lithostrata, pauimento ac pretiosis columnis & moenibus decorata, procul in duobus fere millibus nassuum protendebatur. N Cdm diutius clausum, incuria,spinosa virgulta circumseptum obrue- rent, velletque populus Christianus usui verae religionis vindicare; γγ dracones aspidesque illic esse ob custodiam templi, Gentilis populus N clamitabat. Quo magis Christiani seruore succensi, ea facilitate omnia amouerunt illaesi, qua templum suo vero Caelesti regi & Domino consecras' runt. Nam clim sancta Paschae sollemni s ageretur festiuitas ; collecta γ' illic, & omni undique curiositate etiam adueniens multitudo Sacer- γ' dotum multorum , Pater & dignae memoriae nominandus Antistes
γ' Aurelius, caelestis iam patriae ciuis, Cathedram illic loco Caelestis ocis habuit & sedit.
289쪽
Ipse tune aderam cum sociis & amicis, atque ut se adolescentium aetas impatiens circumquaq; vertebat dum curiosi singula quaeq; pro magnitudine i nspicimus;mirum quoddam & incredidi te nostro id in- ge ut aspectui , titulus aeneis grandioribusque litteris in frontispicio
templi conscriptus: AvRELIvs PONTIFEX DL DIC AvIT. Hunc legentes populi, mirabantur praesago tunc spiritu acta , quae praescius Dei ordo certo isto fine concluserat. Pro p. I. s da promisso ρνεα/rit p-3 3. Quale silarit idolum Caelestis, consule Baron. hoc Anno.
Hortata Calam a celebrata: Impetis factiu in Christianos eomum Ecclesias.
EVersis Gentilium templis, exceptis iis quae ad urbium ornatum, sed vetitis ibidem sacrificiis, sub id tempus sit peresse Honorius iusserat;Calamae, ubi Possidius Episcopum agebat,effusi Gentiles in pudicissima omnium sacra, in opprobriu promulgatarum legum, agitare ausi sunt. Referente Augustino, facinus est talei Contra recentissimas leges, Kalendis Iuni j Festo Paganorum, sacrilega sollemnitas agitata est Florali ut pateceidem Epistola: de quibus vide l. i. decans
lenti ausu;vt quod nee Iuliani temporibus nounxerat.petulantissima turba saltantium,in eodem prorsus vico a e foresti imitet Ecclesiae. Quam rem illicitissimam atque indignissimam , CK ricis prohibere tentantibus, Ecclesia i pidata est. Deinde post dies firme octo, cum leges notissimas Episcopus replicasseιε du. ea quae iussa sunt,uelut implere disponunt: iterum Ecclesia lapidata est. Postridie Clericis ad imponendum perditis metum, apud Acta dicere volentibus , publica iura negata sunt. Eodeque ipso die t vel diuinitus terrerentu grado lapidantibus reddita est qua transacta,c5tinuo textiam lapidationem, di postremo ignes Ecclesiasticis tectis atque hominibus intularun Vnum seruorum Dei, qui aberrans occurrere pinuit, Occiderm ceteris partim ubi poterant latitantibus, partim quo potuerant sugientibus et cum interea contrusus, atque coarctatus quodam Iocose tam 3 occuti
290쪽
occultaret Episcopus, ubi se ad mortem quaerentium voces audiebansbique increpantium, quod eo non inuento,gratis tantdm perpetrassent scelus. Gesta sunt haec ab hora fere decima usque ad nostis partem non minimam,&e. Dist.2oz.
MEc ut facta sunt, neque ullius, cuius ibi potestas paullo plus poterat, auctoritate prohibita ; Augustinus, cui erat Ecclesiae Calamensis intactio commila, ut ante diximus,m aduenit,ut praesentia sua vel con laretur afflictos Christianos, vel sedaret incensos Paganos. Atque cum his quidem quid illic egerit,narrat ipse his verbis: Deinde ip s Paganos , mali tanti caput & causam, petentes ut ab eis videremur, admisimus : ut hac occasone admoueremus eos quid facere deberent, si saperent; non tantum pro remouenda praesenti sollicitudine, verum. etiam pro inquirenda salute perpetua. Multa a n bis audierunt; multum etiam ipti rogauerunt : sed absit ut tales simus, quos ab eis rogari delectet, a quibus noster Dominus non rogatur. Earum se . .
Nectanus Calamensis, Augustinono cinibus fluu supplicaver littero: quibus Augustinus restondet.
P ostquam Calama Augustinus discesserat, cum ob admissum facinus Calamenses Caesaris iram sermidarent; Nectarius,aut Dynastii loci, ut apparet, aut aetatis iam prouectae auctoritate fretus , ad Augustinum litteras dedit,quibus eum rogat,ut intercedat ne cs eximeretur totius ans vindicta in nocctes cum nocentibus plecterentur. Epistola, paucis recisis, ita habet: Quantas ciam pania,quoniam Minpνar e . Gaudia ρνιmum , quod apud instructum disiciplinis ommbis Hrum hi Diqiligod by Coos e