Andr. Ottomari Goelicke ... Historia medicinae universalis qua celebriorum quorumcunque medicorum qui a primis artis natalibus ad nostra usque tempora inclaruerunt, vitæ, nomina, dogmata singularia, ratiocinia, hypotheses, sectæ, quas condiderunt inn

발행: 1721년

분량: 214페이지

출처: archive.org

분류: 생리 & 의학

111쪽

um. Et quis credat, aliam ob ratio

nemi g) a coepis quoque abhorruisse

sacerdotes Aegyptios, quam quod earundem usus neque castimoniam exerceruibus comi nodus sit, neque dies fessos celebrantibus, quod alteris sitim causetur, alteris vero lacrymas extorqueat. Non enim

. piscem dicant esse cibi genus non necessarium, sed supervacuum. In eadem lententia fuit Homerus, qui ne socios quidem ἐύyssis in longa ista navigatione piscibus usos esse docet. Quare Verorisei de animalibus maxime pisces pro cibo sint aversati, rationes inquirit iuu- . tarchus Symposiac. Libr. VIII. Vix probabile est, a sacriflautis quicquam

sacris insertum esse ratione Carens, aut sabulosum, aut a superstitione prosectum; sed alia morales habuere causas,1 οῦ natura rerum repetita elegantiae non sunt inania; Quale est de coepis: Incidisse enim in fluvium acperiisse Dictyn,

Isidis alumnum, dum coepas captat, extre- me est absurdum. MVacerdotes aversantur coepam cavent, quia sola haec planta luna decrescente vigeremaugesce re solet. Iit coepae Uus neque castimoniam exercentibus commodus cp, neque

112쪽

enim putandum, quicquam in sacrificia illatum esse vel ratione carens vel fabulosum vela superstitione profectum, sed,

judice iterum Plutarcho, Omnia suas m Orales utilesque habuisse causas existimandum est. In eodem censu habebant

quoque h fabam tanquam flatu len

tam dies festos celebrantibus, alteris, quia F.

tim creat , alteris quia lacrymiss elisit. Hactenus Plutarchus.

que sacerdotes fabis abstinuerunt. Reis fert enim Plutarchus symposiac. Libr. IIx ex Herodoto: Eos neque serere neque e indere fabam, imo & a conspectu ejus ab horrere; Plane inprimis abstinereD- ter dotes Aegyptiorum singulari studeant sanctimoniae. Iincidem quoque Plutarchus Sympos. Libr. IX. adserit, a fabarum esu etiam abstinuisse illos, qui per somnum divinare. cupiebant: Quod fabae sint statulentae ac proinde difficiles pariant somnos animamque perturbent. Clarius adhuc mentem suam explicat & in rationes simul naturales digitum intendisse videtur idem Pistarchus Auaest. Rom. ubi sici Ioquitur: Cur castimoniamservan ibas

113쪽

arti ac proinde philosophiae studio con

trariam ; Quem deinde morem --nptiorum imitari quoque Graeci , fabam legumen aestimarunt impurum, sicuti

a leguminum quorsum etiam fabas

jure meritoque referendas esse putamus)χ, est interdιectum potan fabam ob easdem, quas Pythagoraei, causas abominati Iuni pAut quod ad circumpotationes funebres cs' mortuorum evocationes maxime utuntur leguminibus Θ Aut potius, quia ad 'Opimomam adferre oportet corPora pura es tenuia Z Legumina autem flatur generant,*superfluitatem gignunt,mul- . ta opus habentem expurgatione ξ Aut quia etiam ad rem veneream instigant ob

cris alienum animal a barceant Sacerdotes Aeraptiorum, rationem quoque physi- cam reddere conatur Plutarchus Libri

is Isid. s Osirid. Quod nempe coeat luna decrescente, & lac eius bibentium corporibus lepram sicabiemque asperam adserat: Unde patet, mnem luxuriam, prodigalitatem & deliciarum studium plus quam vacinia-

114쪽

em denique tanquam impurum animala sacris quoque arcebant, quod lepram scabiemque corporis adserat. Et profecto credibile non est, aliam ob rationem omnem prodigalitatem, Ju-Xuriam atque delicias tanto cum studio evitasse, quam ut scientiis, quibus sese devoverant, toto pectore incumbere dignosque in iisdem progrestiis facere possent. Atque hinc etiam stam me nobis probabile videtur, medicinam ab Ae- . Dptras non ruditer, fictili Co ivro placet, sed omni dexteritate fuisse excul

tan .

g. XXVI. Id quod adparebit longe

luculentius, si, quid in singulis medici.

nae partibus praestiterint, eX antiquorum monimentis evolverimus. Et ut

a pisca seu philosophia naturaueium,

quamno prosecutos esse odio, ut propterea perhibeatur, Thebis in templo positam fuisse columnam, cui dirae imprecationes fuerint inscriptae, in Me m Regem , qui primus Aeraptios a tenui, &opum pecuniaeque non indigente vi-Qus ratione abduxisse dicitur.

115쪽

quam plerumque cl) medicinae prae

mittere in scnolis solent tyrones, Ordiamur, vix iterum adsentiri possumus m) Conringis, qui totam Aegyptiorum scientiam naturalitam superstitione m3gica laborasse fabulisque ineptissimis resertam fuisse, contendit. Cui suo adserto ut fidem celtiorem adstruat, in mediis

Utide notissismis est canon medicorum;

Ubi ρ0sicus desinit, ibi medicus incipis: Sicuti finitis fere canun ICω solemnis esse solet: tibi ethicus desinit, ibi Icturincipit.

m) Med. Hermet. Lib. I. Cap. XII. n) Meras redolere aniles fabellas, quicquid de Sphinge, pboenice aliisque id genus animalibus garriunt scriptores veteres, non repugnaverim: An vero in Iptiis suam debeant originem, nunquam demonstravit Conringius. Plinius enim his. nat. Lib. X. Og. II. Moenicem ad Arabes reseri, cum sic loquitur: Aethiopes atque Indi. disicolores maxime cs inenarrabiles fuerunt aves, Tante omnes nobilem Arabia phoenicem. Θιinges vero Aethiopiae tri--buit idem Plimus mst. Nat. Lis VIII. F. XXI. Et quid si eodem quoque

116쪽

que id genus per sola Aegaptiorum sig-

menta nata animalia ; Atque adeo to- ltam animadium historiam anilibus fabulis iac portentolis commentis scatere, inde lvult conficere. Neque feliciores suisse eosdem in expiscandis causis effectuum naturalium, v. g. O Nili incrementi

annui,

vitio laboraret quem tamen in coelos usque extollit Conringius pNemo sane dubitat, eiusdem Historiam animalium infinitis 1 catere mendaciis, quippe qui vana credulitate a venatoribus, pastoribus, an culis&c. seductus uberrimam er. Indi occasionem nactusco Vix credibile est, Sacerdotes Aegyptios per

tot seculorum intervalla annuam Nili, cui tamen primariam felicitatis suae partem debet Aeraptus , inundationem eiusque causam non perspexisse, sed in solas Syrii vires rejecisse. Miror autem Vehementer , veriora' 'de incre mentis Nili annyis edoctum non fuisse conringium ex lectione Plutarchi, quem tanquam in scriptis veterum versatissimus procul dubio evolvit; Ille enim Libr. VI. Cap. I. de placit. philos ea de re sic loquitur : Eudoxus qui per integrum XIII.annorum intervallum mi-

118쪽

rint viribus Strat. Valde insuper in '

madvertit aut dedita opera suppressit, ut laudibus majoribus mactaret, qui vel solis ingenii divini viribus fretus vel a quodam raras 'alce edoctus, Verius rationem incrementi Nili annui reiecerit in pluvias continuas, in extremis A thiopiae aestate cadentes. Hanc vero hypothesin jam csu ante tempora Aristotelis Aegyρtiis notam fuisse, evincit insuper

clarissim uni Siculi testimonium: Philosophi, linquit, in Mempbi causam in- crementi Niliaci adstruunt,confutatu ma-

gii di tum quam probabilem, cui tamen

multi adsensum praebent. Terram n--: que facium tripartitam, ut una pax; si in orbe nostro, altera, quae contraria ha

beat anni tempora hisce locis: Tertia in- ter duas istas propιer aestum inhabitabi- Ies. Si itaque Nilus se extoderet bremis

remore, ex nostra Zona incrementa ixus capere ipsum constaret , quia tunc maxime apud nos pluit. Sedeum e con- atraris p r aestatem intumescat, credibiles , opposita orbis regione tempestates hyemales exoriri, undarumque iliis redundantium ad orbem nostrum deferre. Agararchides Cnidius proxime ad veritatem recessit. D enim memorat, quotannis in

119쪽

conditum esse, quod p) ignem credide G 4 rint

Aethiopiae montibus pluvias exsere con- einentes a retrogressione solis aestiva usquedd disic noctis acquiationem autumnam lem. Ex quibus proinde omnibus luce meridiana adparet clarius, Aegyptios diu ante Aristotelem non sciscitatos tantum Causam inundationis annuae Nili, sed&- eandem in imbres Aethiopiae aestivos re tulisse. Conseratur Isaac. Volsius de ori gine Nili. Non mirum certe, de natura ignis aliarumque rerum naturalium tam obscure locutos esse, quippe quibus solemne erat, omnem reconditiorem doctrinam symbolica ratione tradere, &veluti per aenigmata, ne in olgus emanaret. Qua de re eleganter Plutarchus Libr. δεν d. V Osirid. Sacerdotes Aegyptii, inquit, ex quibus plerum

que reges eorum creabantur ,,omnem

fuam sapientiam ' fabulis occultabant, quod satis declarant, dum obietes plerumque coliocabant ante te la, eo tuo fatis innuentes, Daus rerum Sacrarum

doctrinam constare perplexa re sub involucris laterιe sapientia e Hinc senum Minervae, quod Sat est, hanc habebat

inscriptionem : EGO SUM OMNE,

QUOD EXISTIT, EST ET ERIT;

120쪽

νint esse belltiam quandam animatam, B-

quam superstitiosa religione venerati sint, terrae divinitatem iascripserint, ni- Ium adpellaverint Ostridem,terram dem&oceanum Typhonem. Minime praeterea tolerandum, quod docuerint, propterea

Sacerdotes Aegyptios q) sale abstinuisse, quod Typhonis spumam esse crediderint:

Meumque Peplum nemo adhuc mortalium detexit.

q) Salem mensis Sacerdotum Aegyptiorum

inserre nefas quidem erat, non, quod spumam Typhonis esse crederent, prout Conringio videtur, sed quod vim aphrodisiaeam possideret di ad impuram ve- nerem stimularet, qui tamen perpe- tuae castimoniae sese devoverant di n Etiamsi enim sal subitantiam seminis Proprie non augeat . sed idem saltem Iturgidius, acrius atque spirituosus reddat: Disponit tamen vel ad ejusdem

Orgasmum vel in partibus genitalibus pruritum in litum & titillationem ex- acitat, atque hinc ad salacitatena maxime disponit: Hinc medicis non potest esse ignotum, aquas minerales sale foetas a sterilitate prompte vindicare mulieres: Hinc canes ad generandum inertes,

SEARCH

MENU NAVIGATION