De Ajacis origine, cultu, patria: Accedunt commentationes tres: De Amazonibus, De Carneis, De ...

111쪽

agitur de nominum quodam nexu docto a mythologis emcto, sed de re sancta ubi nomina summi pretii haberi solent, svagnorum Deorum cultu et religione. Nomina Dardani et Iasionis simul in Cabirorum cultu nominantur, simul igitur tractanda sunt. Nomen Iasionis sic secerni non potest ab noo Mero sis appellativo satis noto ex oraci, ubi Eurymachus Penelopam sic alloquitur:

vero Mero quid potest esse nisi Peloponnesus ' praesertim ea pars, quae Ithacae proxima est Loco supra laudato La 25 sqq.)depingitur sese rάμoc Iasionis cum Cerere peractus. Ecce autem Olympiae colebatur Ceres Chamyne χα λωφη ct homericu ἐν νει τριπόλφ3, colebantur Dactyli inter quos Iaeoc Paus VI, 21, 1;V, 1. 23. Itaque in regione prope ab Psophide posita, ubi vige bat Dardani nomen, prope etiam ab antro Triphyliae, ubi natus erat Dardanus, utriusque nomen tam Iasionis illud quam Dardani,

cum Cerere coniunctum videmus. Quid vero annotat Strabo ubi de antro Triphyliae sermonem facit 'Κστὶν ἐν τῆ παραλία δυο αντρα, τ μὲν νυμφων κνιγριάδων,τ δὲ ἐν τὰ περὶ τὰ κτλὰντίδα καὶ τὴν Λαρδά- γένεσιν

Respicit Iovis cum Electra Atlantis filia amores. Qui vero ex his amoribus nati erant Nempe Dardanus et Iasioni Nemo autommelius docuit, quid ab origine fuerint Cabiri Lemnii, quam fecit Aeschylus Parva fragmenta Καβείρων, . g. r. 6 eckl. docent fuisse eos daemones fertilitatis; qua de re optime egit rodrire vitioli Arch. Inst. XXXII, p. 2 Aeschylos lies si alafreundiicho abon de Erdo spondendo Damonen austreten die Lemnos idea Wird dabet uriabotro, mi Demoto in Theben gur Abeiria Das et eboronmorden, Alimerdon, Sterbe in der Natur haben naturgems sa Ello Naturvolher u die Universal- poton oder die Vogetations damonon ubertragon. te derΚxetischogeus cf. Κρητη ἐν παν δήμω apud Hesiodum , o si DionyBos

112쪽

g. B, in und Zeus und gestorben, sodas nur setne Zeugungs rastram Phallos, das is er solbst cf. Dactylos Mercurium Ithyphalium , dem Inhali der mystischen iste κίστη τQν Καβε ρων rhalte biolbi. v Non solum de seniore et de iuniore Cabiro loquuntur mythologi, sed etiam de fratribus abiris. Duo iuvenes Onnos et Tottos istam Cabirorum Assessum portant Nicol Damasc. r. h. . Duos fratres hic quoque oppe, rimus Dardanum et Iasionem Conicimus igitur Dardanum ob initio Cabirum quendam quales erant Lemnii fuisse; hoc modo atque hanc ob causam inter deos Samothracios eum esse

exceptum.

Sed, ut Attis in stemmate regum Lydorum invenitur, sic Dardanus suum sibi locum accepit in regum Troianorum serie. Origo autem eius latet in religione antiquissima Lelegum atque Pelasgorum, qui populi, sicut summa sagacitate doctrinaque copiosa docuit Ficu, o regionibus septentrionalibus Iraeciam invaserunt perque insulas Minorem in Asiam transmigrarunt.. Die Religio de Pelasgor is gehenngeichnet urch einererobsinniicho Vorehrun de Zeugungs und sebar rati de Natur, mi sie sic im Phallosdienate amictoinem motblichen Segen-stuc causspricht. Die Vorehrun dos Phallosidola renet an reine Fotischdiensi, die Pelasger aron es, die disson nor-troulichon Zu in die griochischo Religionsubun hineingetragon haben Dies at achon Orodot II 51 klar er anni. ' Vorgr. Ortan. p. 1 53. Doctois thyphallis quomodo inter se sint coniuncti, quibusve variis nominibus diversis in si raeciae regionibus indicarentur, quomodo ad unum omnes cultu atque religione cum Terra Matroarcto essent conexi ingeniose egerunt albo et Proti Lemnio. g. vulcanus Cabirorum in cultum acceptus erat, quo de nexu multa optima frugis collegit rodrich. Bod non omittenda fuerat observatio Photii: Κάβειρoc δαίμoνε ἐκ λημνo, εἰσὶ δή ὴτoι Ηφαιστοι 'ιτανεσ.' Unde discimus inter goo Ηφαίστου otboopDτRνα eortam intercessisse congruentiam. verbis vero Lucrini de Baltu 21 Is . Priapus S mανων εἷ S 'Iδαίων Λα--

113쪽

λων ' intellegimus, quaenam congruentia a Photii auctore respiciatur. Sub unum igitur conspectum colleguntur Dactyli, Titanes,

Cabiri omnii, Priapi quibus addi possunt Dioscuri, daemonum genus nautis ut abiri benevolum, Satyri, Sileni, Corybantes cf. trab. X 663. Huc etiam pertinet daemon illo Mercurius Cyllenius Paus. I, 26, 3; ercules, qui apud Pindarum Isthm. IV, 8s audit μορφα βραχυσ, sed qui Tnespiis veram

suam naturam monstravit cΗρακλέα ται θυγατρασι πεντηκονταούσαι ταί Θεστίου συγγενέσθαι πάσαι πλην μια ἐν τῆ αἰτῆ νυκτί

Paus. IX, 22, 3 quare antiquis notus orat Hercules quidam καλθυμενο τῶν 'Iδαίων Λακτυλω etruercules, V Παιoc, cui primitiae omnium rerum, quotquot autumno terra producit, offerebantur. Paus. IX, 1s, ). quoquoversus spectamus, ubique in Graeciae religione antiquissima detegimus daemones vegetae fortilitatis gura thyphallica conspicuos, alibi alia nomina gerentes, sed quibus indoles atque natura ubique una eademque fuit. Neque negari potest haudquaquam Dardanum illum, qui in antro Mercurii Triphyliae natus erat, licet in carmine epicoveram exuerit naturam a Dardano Samothracio fuisse dissimilem Non nescimus Herodoti sententiam , τα Καβείρων δργια τα Σαμοθρήικε ἐπιτελέουσι παραλαβοντε παρα Πελασγων II 1 hodis utpote ablocataeo desumptam addubitari; optime scimus cultum ipsum Cabirorum, cum nomen phoenicium esse videatur, a

Phoenicibus invectum haberi, sed iam olchor fr. Odit III128 sqq. monuit discrepantiam exstare inter Phoenicum Cabiros , dis ullieichon Machio in de No dos turmos und dornogenui si Cabiros Lemnios , die Saben de Erde pendendon Daemonon 3. Num forte Samothracii Cabiri ab initio navigationis

fuerint daemones, non curat Robert Prellor-Robor Or Myth. p. 8is: dasCgu uniersuchen is nichi unsore Bacho i. Nullo autem luculentiore documento demonstrari potest idem numen tam agrorum felicitati quam fluctuum motui prospicere posse quam Neptuno φυταλμίω et Neptuno αλιμέδοντι inter se collatis. Sic inter se coniuncti sunt Telamo numen aquarum et Aiax daemon Locrensis virium torrestrium aenius Demonstrare

114쪽

voluimus hunc nexum non modo quadrare in priscorum si raeciae incolarum de sacris rebus placita, sed vinculum tale fuisse quale pro his placitis exspectari posset.

XVIII. De virginum Merensium aeriueio.

Non modo Dardanus, Aeneas, Anchises in Peloponneso inveniuntur, sed in eadem regione Mercurii cultu notissima Gndimus Lamedontem Sicyonium regem, quem nullus, opinor, socernere vult, quod ad nomen attinet, a notiore illo Laomedonte Troiano quod si quem male habeant literae M in acontractae, adeat magnam exemplorum copiam congestam aBschisl-Fick Θr Personennamen p. 18 sqq.). Lamedon gnatus

erat Coroni pepererat hunc Chrysorthe apud Apollinem Genuit Lamodo filiam Zetirimam eae Maeora suum Zeuxime autem nupsit Sicyoni Metionis stlio quis vero Metion erat Erechthei filius. Denuo versamur, ut apparet, in nominum serio, quae Troadem, Atticam, Peloponnesi partem orientalem ampl8ctitur Minime igitur miramur, docet rem scholium ad ratio, Laomedontem cum Zmaeim ipsa in Troade genuisse mium Podarcem, cui postea Priami fuit nomen.Lamodon successit Epopso, qui vitiavit Antiopam Statua huius Antiopas Sicyone in aede Veneris erat. Cuius rei memor sis, qui apud Suidam s. v. I ντιοπη legit virginem ipso in templo vitiatam fuisse Notum enim argumentum est, quod revertitur in fabula de Melanippi et Comaothus amoribus narrata a Pausania VII, 1s, i. orum quoque amores inconcessos Dianae

in fano peractos secuta est poena deorum dehinc annuum puero, rum sacrisseium ab Achaeis deae iratae offerendum erat. Eiusmodi sacrisscium Minervae debebant Locrenses causa erat, si posteros audis, sacrilegium ab Aiace in Cassandram patratum Digna autem est res, quae accuratius tractetur.

115쪽

Narrat nobis Polybius XII, 5, haec .Locrenses si audis, omnia illa quas do Locris pigephyriis docuit Aristoteles magis conveniunt cum illis, quae memoria tenent ipsi, quam res fictae in

Centum igitur hae familia prae ceteris illustres erant apud Locrenses priusquam colonia deducebatur; nam ex illis Locrenses oraculum obsecuti sorte legebant virgines, quae Ilium essent mittendae. isce autem e familiis mulieres quaedam cum ma ritis in coloniam profectae erant, ita ut ibi quoque earum propago nobilis haberetur et vulgo indicarentur nomino qui e centum familiis oriundi sunt .

Amrmabat igitur Aristoteles in Epigophyriorum Republiea

iam ante coloniam Locrorum in Magnam ctraeciam deductam quod initio saeculi octavi factum esse videtur, virgines aliquot isortes ductas rex ipsa Locride cortia temporibus Ilium

Quemnam ad finem mittebantur PHabet Plutarchus haec De sera num vind. 52 Di ho πολυσχρόνo agi is Aoκροὶ πέμποντε ei Teoίαν πέπαυνται τα παρθένουσα καὶ ἀναμπέχονοι γυμνοι ποσὶν, ivgesosλαι, ὴοῖαι σαίρεσκον θηνα- περὶ βωμιν νόσφι κρηδέμνοιο καὶ εἰ βαρυ γῆρα λάνοι διὰ τὴν Λ Hoc ὰκολασίαν ' Velamine nudatae nudis pedibus servarum ad instar primo mane solum circum Minervae aram verrebant; sic ad senectu tela Perveniebant. κναμπέχονθι καὶ 1oioχίτωνεσ, ut amicta erat

116쪽

pulcherrima illa velissa, quae Aνοχόει, Περ-νδρω Athon. XIII, 68s , poenam solvebant ob delictum quoddam commissum mansitque hic mos paene usque ad Plutarchi aetatem. Ad initium igitur ' ψ ετέρα ἐποχῆσ. Hisce vero si adiunxeris verba Schol. N 66: κθνα δὲ odiosetae me ἐπαυσατο, ἀλλα καὶ τoo Ao ου ηνάγκασεν ἐπὶ χιλια hq εἰ Πλων ἐκ κλήρoo παρθένoυ πέμπειν Callim in AZταν , statuendum erit morem virginum piaculo mittendarum inde a Troiae exitu per millennium usque ad Christum natum obtinuisse. Versus supra allati a voinohio ouppium auctorem secuto

Anal Alox. p. 165 tribuebantur Ruphorionis Chiliadibus cogi, tabat et cogitat etiam nunc ermordenus de Ili Perside.

Audimus sapientiam Callimacheam . . Postilentia cum inter Locrenses ob stuprum ab Aiace in Cassandram commissum erupisset, Apollo iussit, ut per millennium νιὰυσιαῖαι virgineSTroiam Minervae ad fanum mitterentur Troiani autem virgini bus insidiati cum telis ac lapidibus eas persequebantur. Qua rum si qua Troianos effugientes Minervae templum assequi potuerant dehinc totam per reliquam vitam deae servitium in se recipiebant. Interfectas autem Troiani lignis sterilibus agrestibusque comburebant, ossa lecta de monte rarone in mare proiciebant. t urina Locrenses mittobant alias. v Non omnia haec sunt perspicua 'Eνιαυσιαῖoc vocabulum atticis inusitatum, Sed quo recentiores pro Picio, uti solebant qua de re vide

117쪽

Thoras Phrynich. Ruth. p. 6T significat unum annum natum , interdum autem annuum ' e. g. erod. IV, 18o: ρτῆ ἐνιαυσίη et Hesiod Osiet:

φραζεσθαι δ' ειτ α γεράνου oνὴν ἐπακουσησώη όθεν ἐκ νεφέων ἐνιαυσι- κεκληγυίησ. In scholio nostro cum voco παρθένου coniuncta vox ἐνιαυσιαίασhaud dubie valet annuas. cum igitur quotannis novae mitte, rentur puellae, quarum una vel altera templum assequebatur, non potorat, quin servarum numerus semper accresceret, plureBquam certe binae semper in aede adessent. Etiam e verbis καὶ πάλιν οἷ oκρoὶ πέστελλo αλλα effeceris Locrensos nuntio virginum interfectarum audito statim intra uisdem anni spatium alias misisse. An forte significant haec verba Locrenses anno sequenti in more virginum mittendarum perseverasse licet anno superiore nuntio tristissimo essent affecti 2 Inspiciamus scholium ad Lycophron Alex. 1156:

λρῶ τ' ο θηνac duo gσαι εἰ δέ τι ὰπoθάνοι ἐτέραν παραγίνεσθαιὰν αἰτῆσ, ἐκείνην δὲ ἰ θάπτεσθαι π. τῶν ρωων ἀλλα καασθαι αγρωι ξυλοισ, καὶ τ ὰστα αυτῆ ψίπτεσθαι εἷ θαλασσαν. Prorsus alia docet, ut vides, Timaeus, nempe virgineB, quae ab insidiatoribus vasissent salvaeque in Minervae aedem pervenissent, sacerdotio quidem esse functas, sed semper binas simul in aede affuisse quarum si altera moreretur in huius locum ἔφεδρον missam esse, mortuam vero iustis caruisse funeribus.' Iam monuerat Polybius alia narrare Timaeum alia Locrenses ipsos et Aristotelem. Neque iniuria monuit, nam neque Timaeus loquitur de virginibus quotannis missis neque de virginibus interfectis iustove sepulcro post caedem privatis. Immo Timaeo auctore Locrensibus imperatum erat, ut binae semper serva in Rede adessent, hunc vero numerum minui ne sinerent si verbis autem, quae addidit Timaeus hέραν παραγίνεσθαι ἀντ αἰτῆσ, effeceris illam virginem, quae mortua succederet, semper vivam ad aedem psrveniBBo. Sed fortasse obieceris scholium brevius esse quam e quo tuto

118쪽

. Aoneo spoB Troiam captam laoλι τὴν ἐαυτSν καταλαβοντεσ, ἐπεὶ μετα τρίτον,ο τὴν Λοκρίδα κατέσχε φθορά, δέχονται χρησμὴν ἐβιλάσασθαι τὴν ἐν 'Iλὰ κθηνὰν καὶ δυ παρθέν- πέμπειν κέτιδασἐπὶ χίλια ετη καὶ λαγχάνουσι πρ&ται Περίβοια καὶ Κλεοπάτρα αεται δὲ εἰ Ποίαν ἀφικόμεναι διωκόμεναι παρα των ἐγχωρίων εἰ τ ιερὴν κατερχονται καὶ τῆ μὲν θε ο προσηρχοντο, τι δὲ αρ. ἔσαιρόν τε καὶ ἔρραινom ἐκτὲ δὲ τo νεώ o ἐξήεσαν, κεκαρμέναι δ υαν και

Observa hic consirmari, quae supra e Timaeo effecimus. Nam et hic si perpendimus verba Q δὲ πρώτων ποθανουσ&ν ἀλλασεπεμπον, non possumu quin concludamus: non unoquoquo anno,

sed tunc demum, si priores virgines mortuae essent, alias e Locride esse miBsas, neque igitur unquam plures quam binas in templo affuisse. Accedit quod hac quoquo in re epitoma cum Timaei verbis conveniat persecutos quidem esse virgines missas Troianosa non interfecisse. Cavendum autem fuisse puellis, DB oυλον relinquerent, siquidem mortem violentam effugere vellent. Adduntur nomina earum quiue primae missae sunt, quarum altera Periboea appellata videtur nimirum matris Aiacis nomine. Id quoque audimus tempus fuisse, quo Locrensos infantes cum nutricibus mitterent, nec non mirabundi docemur mori

finem misso impositum post bellum Phocaicum Bho gestum. Quod minime congruit cum Plutarchi verbis supra allatis:

,ο πολυ χρόνο ὰφ o Aoκροι πέμποντε εἰσβροίαν πέπαυνται τασπαρθένουσ'' neque convenit cum inscriptione Locrensi ex initio saeculi tertii a C. n. in qua de virginibus mittendis ut de re bene servata minimeque abrogata sermo ni Ang. phil hist.Κl Wion. A ad 18s XXVI p. i. Fieri potest usum fuisse per tempus aliquod intermissum, quod verisimile fit scholio ad Lycophr Alex. 115s allisto:

119쪽

ρίαν δ δὲ χρησμόσ - εἷχεν ρισμένον χρόνον ,1 εἰ δυ ἀντὶτ'ε ἀδικία ce τὴν Κασσανδραν ' Virgines igitur, licet Troiani eas persequerentur, comitum sagacitate et vigilantia fere semper salvae evadebant. At, sicut Plutarchi aetate Zoilus sacerdos Orchomenius virginem quam in Agrioniis stricto gladio persequebatur infelieitor necavit Qu.ctr. 883, ita puellae cuidam e Locride missae infelici quodam

casu evenit, ut raronis in cone amitteret vitam Locrenses vero, quorum curae misera, ut tuta Minervae ad aedem evaderet, orat commissa, mortuam sepeliverunt videsne ne verbum quidem fieri de consuetudine a Gallimacho memorata, qua Troiani mortua comburere soliti fuisse dicebantur 2 maestam rem parentes celaverunt, magistratibus solis nuntiarunt. Tunc senatores, ne tale quid iterum steret, edixerunt: populum iam satis superque oraculo oboedivisse, praeterlapsa esse saecula quibus sacrisscium osset mittendum itaque placere ut mos abrogetur. Ecce autem sterilitas agros vexabat. Tum a diis admoniti morem antiquum Locrenses instaurarunt, sed pro duabus, duae enim mittendae erant quoniam longo tempore intermisso utraque serva Troiae mortua erat, unam modo servam Minervae Troianae devoverunt; sic satis esse rati. Monet scholium hac in re Locrenses oraculum non recte

esse interpretatos, quod haud dubie binas servas exigeret; de tempore autem nil fuisse statutum quod scholium exstat ad s. 115s optime coniungi potest cum iis, quae supra a Timaeo Lyc. Alex. 1155 accepimus, necnon cum iiB, quae in epitoma relata, sed haud dubie Timaeo debita, invenimus.

Conicimus igitur paulo post bellum Phocaicum morem esse interruptum, postea vero in integrum osse restitutum.

120쪽

Bolebant Locrenses simul cum virginibus emittere viros aliquot, qui ducum officio fungerentur. Confirmat Aeneas acticus scriptor saeculi quarti a C. n. hisce verbis Poliorcet. I, 2. :. prorsus impediri nequit no in urbem oppugnatam dolo aliquid introducatur. Nam licet vigilanter caveant Ilienses ne Locrides oppidum clam introeant, operam perdunt Locrenses enim ita vafro prudenterque rem sibi mandatam perectunt, ut iam per multos annos eorum opera virgines Troiam introduci potuerint. Non miramur Locrenses filias suas sagacibus peritisque comitibus commendasse res enim erat aleae plena vagis autem mirandum ac fere ridiculum videtur, fuisse tempus, quo non amplius virgines adultas sed infantes cum nutricibus mitterent. Quis non allunde quoque rem quam maxime dubitationi obnoxiam confirmari velit 2 Florino potest, ut aliquis verba Callimachoa παρθένου ἐνιαυσι-α schol Lyc. Alex. s. 11. 1 male interpretatus, quasi valerent , virgines unum annum natas Lepitomam praepostere supplerit, additis nutricibus, quia sola civis ire non possent PSed transeamus ad Servium apud quem legimus Aen. V 13:, dicitur Minerva ob vitiatam Cassandram in templo suo solius Aiacis poena non fuisse contenta, ut postea per oraculum de eius regno quotannis unam nobilem puellam iusserit Ilium sibi ad sacrificium mitti et quod est amplius de ea tribu, de qua Aiax fuerat, sicut Annaeus Placidus refert. . nam ' illud convenit cum verbis scholii ad Lycophr Alex. Vs. 115M,α-τοι παλιν πέμπειν οἰκέτι δυο ἀλλα μίαν. ' Quod igitur post bellum Phocaicum steri solebat, ut una modo victima mitteretur, id apud Servium quasi ipso oraculo praescriptum fuisse natratur. Adicitur quidem quotannis ' at post omnia illa, quae supra hac de

re observavimus, ne Placidus quidem cum Servio inducere nos possunt ut credamus, virginum numerum in aede servili munere fungentium, si quotannis una accederet, tamen sim sempermansisse. Omnem enim dubitationem eximit Timaeus verbis: . α παρθένοι ἐδουλευον δυο ισαι ' Revertitur autem o quotannis