장음표시 사용
121쪽
apud Aelianum in fragm. s. v. oινη . I πόλλων φησὶ πρισΛοκρου μὴ ὰν αἰτοῖ τι δεινδ λωφήσειν sivi, εἰ- πέμπoιεν ἀναπα hoc so παρθένου εἰ τὴν ' Πιον θ μην Κασάνδρα ποινην,εω ὰν λεώσητε τὴν θεόν. Ultima verba Avσ- θεόν ex oraculo ἐν τριμέτρω τόνω composito potita videntur. Venimus ad Tg ga verba, quibus explicat Lycophr. a. 11. 1.
laxoρία καὶ δ Κυρηναῖο Καλλίμαχοσ quicunque gelgae verba cum epitoma Vaticana et cum scholio ad Lycophronis uss. 11. 1 sqq. comparat, statim agnoscit apud gelgam unum in complexum coniuncta et conglutinata esse, quae opitoma et scholium diversa brevior in forma proponant Observandum est apud TZelgam reverti sententiam. Locrenses postea etiam βρέφη misisse , quae res in scholiis ad Alexandram nusquam legitur at memoratur in epitoma Vaticana. coniecimus supra o Callimachi verbis , παρθένου ἐνιαυσιαίασ' in scholio ad Alex. s. 11.1 servatis sed male intellectis totam fabulam de infantibus missis esse excogitatam Ecce apud gelgam exstant verba , βρ- ἐνιαυσια ' Nonne hoc adiectivo prorsus
supervacaneo memores mus τῶν παρθένων ἐνιαυσιQν Nonne
hic perspicuum fit, quomodo e παρθένοι ἐνιαυσιαίαι factae sunt . infantes feminini generis ἐνιαυσοι, Θ βρέφη ἐνιαυσια, deinde
122쪽
creavit scholiuata aliquis ad Callimaehum inde in geriae scripta transmigravit. Illa quoque, quae traduntur in scholio ad Lycophr Alex. s. 115s, inveniuntur apud Taetrem hisce verbia concepta:
nato scholio ad s. 115 denuo apparet Treriam eandem rem sed fusius descriptam Praebere, stilo autem neglegentiore
Quid igitur omnes textus nostra sententia nos docent Bemper duas virgines usque ad bellum Phocaicum vinervae Troianae in templo servili functas esse meso, numquam Plures. Tum demum, si altera esset mortua, e Locride mimam esse quae ei succederet, ita ut semper duae in aede Biena adement Locrides. Mortuam vero, sive in ipso templo iacemimet e vita sive incauta extra aedem egressa obruta esset lapidibus, sepultam non esse, sed combustam lignis agrestibus quidquid superesset mari osse mandatum Persecutos esse Troianos virginem quae Locrensibus ducibus in urbem irrepere conaretur AntiquiSsimis fortasse temporibus virginem, si caperetur, esse obtrun catam atque eodem modo combustam vox autem vivo neglingontia insidiatorum sive ducum sagacitate Locrides semper intemplum pervenisse, donec infortunio quodam una in monte Trarono mortem obiret. Dehinc usum esse intermissum, Sed oraculo monente ita instauratum, ut una modo serva in templo adesset, cui alia nisi mortuae non succederet. Duarum virginum, quae primae fuisse missae tradebantur, altera nomen gerebat Aiacis matris, at non Aiacis minoris,
123쪽
sed maioris voraone fortunae hoc tribuamus An foris hic quoque parvum latet indicium illius aetatis qua nondum duo Aiaces sed unus modo existeret 'Optimo vero iure sellino in libro noto die Geographio dea 'estona scholium ad Lyc. Alox. s. 115s ascripsit Timaeo, quod iniuria olgingor Alexandrae editor utilissimus atque doctissimus negavorat. Fundamento certe uti licet ad Lycophronis verba sequentia interpretanda Cassandra enim vaticinans sic alloquitur urbss Locrides 1151 sqq. :ώμει ἐμῶν κατι δυσσεβSν γάμων,
λαθραία κὰκ κέλευθα παπταλώμεναι,
124쪽
ii. DR AIAou. Sensus hic esse videtur: Vos, o urbes Locrenses, poena8
dabitis Minervae ob conubium meum cum Aiace nefarium Virgines enim sorte ductae per millennium deae erunt sacrifieandae, huius servitudini destinatae. Sepulcrum autem omissis solemnibus sacrissciis aliena in terra aqua marina parabit iis arenoso in litore, postquam ignis lignis sterilibus nutritus mem bra combusserit, cineres in mare fuerint deiecti . Sepulcrum enim habebunt nullum at membris combustis cinis deicietur in mare, cuius fluctus raronis alluunt radices Sie fluctus cineres ossaque alluentes arenam constanter erodente8 quasi in sepulcro effodiendo videbuntur occupati. Hucusque, quantum per Lycophronem licet, clara sunt omnia. Sequitur vero sententia singulari numero expressa: τ' ἐκ λόφων Παρωνο ἐφθιτωμένησ. Unde pendet Oetae en Tim. 12 ante hunc versum quaedam excidisse ratus post versum 1158 statuit lacunam. olginger versum II 5s arcte cum antecedentibus
coniungens, verba: Pυτοι ἀκαρποι γυια συμφλέξα οταν Ηφαιστο ει θάλασσαν ἐκβραση σποδον
durchbinon prungrion ino Felsentans Meer . Huius autem mythi de prima Locride neque vola nec vestigium apud auctores exstat, neque, credo, olginger ad talia confugisset nisi vocabulum 3τα, infeliciter vertens semet ipsum ad incitas redegisset. Nam ne apud Lycophronem quidem Mavverti potest bis inst . Attamen facere cum sellchen, qui statuit lacunam, neceBBarium non ducimus. Nam quidni versus: ah ἀκτέριστο ἐν ἐν ξέναι ταφοσ
125쪽
τη ἐκ λόφων Πάρωνο ἐφθιτωμένησverti possunt: undae sepulcrum parabunt virginibus simulac ignis membra combusserit cinerosque in mare orint deiecti unicuiuque scilicet virgini, cuius ossa e monte rarone, ubi ipsa ad nihil igni fuerit reducta, mandabuntur mari' . Concisius quidem dictum est ' ἐκ λόφων Παρωνο ἐφθιτω
brevius doctum illum Lycophronem quis nescit Incipit poeta numero plurali ak ξέναισ), ut sensum exprimat generalem, transit ad numerum singularem sτη ἐφθιτωμένησ), ut signincet Troianos tali modo egisse quotien8cunque serva in aede esset
mortua atque in monte combusta. Transeamus ad versus sequentes:
. Sed aliae noctu venient numero pares virginibus illis, quae post hoc vaticinium in aede morientur ' Cassandra futura praedicens participio utitur futuro θανουμέναισ Mirabilia vero hoc defuturo excogitavit olginger, cuius annotationem non laudabimus sensus vero quem e versu elicuit locum hic inveniat, ut appareat nominem ne virum quidem sagacisSimum impune diutius in Lycophronis scriptis versari OBBo: Also heiss ταισθανουμέναι ῖσαι si gehen in de Sichoren Tod, sin schon sogut alariodi Valet igitur hoc loco, si audimus Eolginger, rσαι so gut ais, ut E 38 δαίμoνι ισoc Bed, ut de sensu iusto intricatiore taceam, refutat editorem articulus oest. Dicendum enim fuisset
Optime scholium sensum reddiderat graeco: οσαι γαρ απέθνησκον τοσαsτα αν αἰτῶν ἐστέλλοντο ἐν Πωάδι ' leg. ρωάδα3.
Pro virginibus igitur ipso in templo mortuis aliae aequo numeros Locride mittebantur. Si utraque serva mortua erat, mittebantur, ante bellum Phocaicum duae; si altera demum
126쪽
ii DR AIAo . supremum obierat diem mittebatur una No Lycophron quidem de virginibus quotannis missis loquitur. Ceteros Lycophronis versus, cum satis sint perspicui neque quicquam novi offerant, missos nunc facimus. Tστατον κατεδόμεθα δν Στράβωνα, qui de Locrensium ritu fusius egit libro XIII p. 6o sq. - λέγoυσι δ' ἷ νον Πιει καὶ τ-τ εσσυδε τελέω συνέβαινεν ήφανίσθαι τὴν πoλιν κατὰ ἀλ-ιν - τῶνκχαιῶν, συδ' ἐξηλείφθη ἰδὲπoτε. Ibos Λοκρίδε παρθένοι μικρovdστερον ἀρξαμεναι ἐπέμποντο κατ' hoc. GAt, observat Strabo, haec non sunt homerica Nihil enim de violata Cassandrae pudicitia apud Homerum invenis neque hanc ob causam Minerva Aiaci naufragium struxisse videtur. ' Sequitur hoc , τασδε Λοκριδα πεμφθῆναι Περσῶν δη κρατουντων συνέβx ' Deinde μηροσρητῶ τιν φανισμὲν τῆ πολ- είρηκεν ' ΣΠ.8 sq. . Denique:
Ilienses igitur aeque acaeellanicus perhibuisse videntur, Orae 3 statim post urbem deletam locum occupasse Demetrius vero Scepsius et estiae oriunda ex oppido Alexandria Troade iis obloquuntur affirmantes Graecos non ante aetatem Lydiam is loco urbis devastatae consedisse Strabo cum Demetrio fauet supra autem, cum de Lycophronis scholiis agebamus, vidimus Timaeum quoque, quod ad initium sacrificii Locrensis attinet, facere cum Iliensibus. Brockner Troja und Ilio II Abschniti IXLmonuit Lycophraesi3 verba necnon scholiastae illa comparata cum Iliupersidis trag mentis miram ostendere congruentiam Verba enim scholii silvs Iahet sunt haec: DSε λίθου εχον τε καὶ ξίφη πικὴ
127쪽
Utroque loco sermo fit de victima lapidibus potita, sed quae Minervae ad aram confugit auxilium eius implorans. Dubitari nequit, quin inter mortem, qua Ilienses virginibus minitarentur, atque illam quae Aiaci destinaretur, quin inter modum, quo virgines salutem quaererent, atque Aiacis ne lapidibus obrueretur fugam ad aram Minervae, ratio quaedam intercedat. Aut ritus e narratione pica aut haec e ritu dopendet. Unusne est, qui ambigat utram in partem inclinet Ut saepius sic hic quoque ritus fuit fundamentum, quo poeta in carmine suo pangendo usus est Fabula autem de colore ab Aiace in Cassandram commisso cum iam in Cypseli cista insculpta inveniatur, non multum aberrabimus statuentes hanc narrationem iam ante To a C. n. sermone populari fuisse divulgatam. Unde sequitur ritum vel antiquior aetati esse tribuendum. Quae concludere licet scholiis ad Lycophronem epitoma Vaticana, non refutantibus. Quaeritur tamen ut in re perdubia, an aliundo quoque nova documenta erui possint ad hanc coniecturam stabiliendam. Revera Bruckner o ruderibus fontis cuiusdam prope aram Minervae Iliadis positi emci posse sibi est visus hunc fontem, e quo virgines Locrenses aquam hausisse dicebantur, iam
perantiquis temporibus ibi affuisse. Qua de re lectorem ad Brucknvri disquisitionem referre satis habebo Troja und Ilion II Abschn ini.
Accedit quod documenta quoque literaria historiam spectantia imaginem praebeant Minervae cultus ita solemnis, ut suspicio crescat hic agi de instituto antiquissimo, cuius origo in priscis temporibus quaerenda sit. Xerxes enim cum Troiam venisset τ Πριαμου πέργαμονὰ βiti laeeo ἔχων θεήσασθαι θεησάμενο δὲ τῆ θηναίη si 'Iλιάδι σε oh χιλίασώχoα δὲ οἷ mro solacia sι ἐχέαντo Herod. VII 83. Mindarus quoque Lacedaemoniorum nauarchus sacrificavit ti'm etf θηνst Xon Heli. I l . Splendide Alexander Magnus ἀνελθων ἐζ Πιον τῆ τε Λ να
128쪽
Mortuo Alexandro Lysimachus curam suscepit Troiae templumque Minervae condidit marmoreum Augustus autem templum a Fimbria devastatum pulchrius restituit. Denique scholio ad A, docemur Ilium eoae vocatum fuisse etiam postea ob sacraecia per omnia saecula ibi numini oblata:
mo δὲ νυν αρα - μονον προσηγoρι- τ ριν λόγω τῶν πολε-νisici , -λα - διὰ τὰ ἐνταυθὰ oρηθέντα ἐνδελεχη θυματα, νδηλωτικα συν-uos natarie 'nsem, oerii breερω ἐπωνυμocres nisi . Scilicet missum facimus argumentum, quo scholiasta vocemiaeo explicare studet sanam enim invertit rationem, cum Homerum hanc ob causam vocem adhibuisse perhibeat, quoniam post Homerum ibi sacrificaretur. Sed iuxta alios auctores laudares scholiasta confirmat Troianae deae sanctitatem venerationemque eius templi per omnia saecula observatam Certe hisce locis litterariis non impedimur, quin, quod supra declaravimuB, repeta mus virgine locrenses iam ante annum To in Troadem esse missas. Nam Locris quoque pigephyriis virginum sacraecii memoria servabatur. Nonne homines ibi loquebantur dota contum familiis , quibus virgines eligebantur Nonne mulieres virique hisce econtum domibus ex Opuntia in Italiam transierant Condita autem urbs est Magna in raecia circiter o a. c. n. Ritus igitur in viris octavo iam saeculo observabatur, quod et argumentum ex Iliuperside atque illud e cista Cypseli petitum docebant. Millennium de quo loquitur Timaeus haud dubio plenior est numerus, ritus autem saeculi forte octavi initio antiquior est. At obicis viros de bonis litoris optime meritos duardum Meyer et ricum Betho praefracto negasse Graecos ante initium saeculi octavi in Troade sedes occupasse. Scio, at protulimus argumentum quo haec sententia debilitari possit. Accedit quod felicissime, si quid videmus, hanc opinionem Jam impulerit Brockner l. l. p. sit,si; et quod plus mi
129쪽
quodque maximi est faciendum Dorptat ipse vir harum rerum poritissimus, ubi in libro suo saepius laudato egit de ruderibus repertis in Troiae sede septima, vulgo nominata atque indicata VII - quam sedem habitarunt homines saeculi decimi vel noni, ubi demonstravit hac in sede reperta esse domuum rudimenta ad quas construendas barbari e Thracia invadentes minimo fuissent idonei finem facit hisce verbis: Allerdingsmochto ichram liobaton ala Brbauer der aufer in prischiache Bevolverun annolimen Auch die opsNaaro die ei de Be Wolinere dieserjausor uerat auctriti, ordo an de altesten prischiacis Austodiern angeliorenv p. oo . Baepius apud veteros auctores audimus de expeditionibus priscis temporibus in Troadem factis, quarum duces fuisse dicuntur viri ex Agamemnonis genere orti vel alii clarissima gerentes nomina Sic apud Strabonem XIII, p. 82 legimuB:
δὲ δ υίδν ooτου δν νεώτατον προελθόντα μέχρι του Γραν,ου ποταμο καὶ παρεσκευασμένον αμεινον περαιSσαι δ πλέον τῆ στρατιασ
Orestes igitur primus fuit qui coloniam deduxit; filius eius Penthilus annis sexaginta post Troiam captam colonos ad Thraciam duxit huius relius Archelaus progressus est Eque ad
130쪽
Dascylium in Mygdonia; fra deniquo ex Archelao natus transmisit Granicum, iter fecit per Troadem, petivit Lesbum. Gras ponymus urbis Graiae ad Oropum, qui primus Graecos in Troadem introduxit, centum viginti annis post Troiam ab Agamemnone expugnatam vixisse dicitur. Narrat Pausanias(III, 2, 1 iam Ponthilum Lesbum venisse Pindarus vero, ubi Tenedum laudat, addit: os aυκλαθεν γὰρ ἔβα eo 'ορ-ταAωλέων στρατιαν χαλκεντέων δευρ ἐνάγων Nem XI, i. cf. geig. ad Lycophr. vs 182l . Eodem tempore quo Ponthilus Aulido profectus altum petivit, Cleus Dori filius et Malaus oriundus ab Agamemnone aliam coloniam in Asiam deduxerunt diu autem in Locride atque ad montem Phricium morati serius mare tramiserunt. Condiderunt Cumas, ubi postea reges vivebant Agamemnones appellati(Polluc. IX, Bi, uti Lesbi regnabant olim Penthelidae. Ηae expeditiones a nonnullis pro rebus fictis habentur excogitatae in commodum Penthelidarum Lesbum habitantium vel nobilium Cumas incolentium, qui ad Orestem vel ad Agamem,nonem stemmata sua reducere vellent Tutius vero statuemus a
generibus Aeolicis, quae postea Lesbi, Cumis, regnabant, epica nomina hisce cum expeditionibus fuisse coniuneta, ut patres suos multis iam saeculis ante, statim post bellum troianum, in Asiam venisse gloriari possent expeditiones vero ipsas non esse emctas, etsi de temporibus quibus deducerentur disputari liceat. Coloniam, quam deducebant Cleus et Malaus, apud Phricium montem moratam esse hanc fortasse ob causam perhibebant posteri, quoniam vμη ωρικωνὶ καυομένη apparet inter Aeolica urbes, quas nominat Herodotus I, Iis Nomina autem ωρ,ιον eo et ωρικωνί haud dubie cohaerent quid igitur votat Cumarum conditores revera e Locride venisse 2 Aliam otiam observationem continet Strabonis narratio, cui sigillum veri impressum esse putamus. Loquitur enim auctor de variis expeditionibus, quae sibi succedentes tandem aliquando ipsam in Aeolidem pervenerint. Id procul dubio vorum est.