장음표시 사용
151쪽
maiore tamen auctoritate vigent florentque quaecunque seris nepotibus bene servata servandaque tradiderunt qui ante fuerunt. Sic quae opinio de Amagonum origine orientali mentes antiquas occupavit, mansit haesitque ad nostros usque dies, licet huic sententiae et raecorum religio et quae scriptores veteres tradiderunt aperte refragentur, quantum quidem videam equidem. Sed ne materia obruamur, operam dabo ut ex ordine dispositam lectoribus praebeam diiudicandam. Itaque quam brevissimo potero varias variorum scriptorum sententias duobus capitibus complexus refutare, dein meam ipsius opinionem exponere conabor ij.
Muellerus sub magonum personis latere statuit hierodulasilas, quibus Pontica in regione mandatus erat omanensis deae lunaris cultus A cuius viri doctissimi partibus stant rellerus, Gerhardus, Stackelbergus, nisi quod hi addiderunt Amagonum pugnas et errores signisscare labores, contentiones, diaecultates denique, quae deae assectatoribus olim fuerint patiendae et perferenda ut eius cultum per Asiam extenderent. Fors autem tulit ut de vita moribusque omanensium hiero-dularum docuerit nos auctor, qui cum bona frugis plena pro-erro soleat trade dignus ab hodiernis habeatur, nunc eo pluris sit faciendus quod Dorylai cuiusdam Comanensis sacerdotis, testis igitur oculati fuerit cognatus Strabonem dico. Erant eo teste duo templa eiusdem deae, unum Comanis Ponticis ad flumen Irin alterum Comanis Aureis in Cappadocia, utrumque plane eisdem ritibus institutum, sed hoc prius factum fuerat metropolisque a Ponticis habebatur. Ponticum illud fanum Themiscyrae in planitie uberrima, quae duobus fluminibus Iride et Thermodonte aspersa largissime humanum in usum
LNemo, opinor, vitio mihi vertet, quod illa omnia quaerulugman in Rosoh. Lex de magonibus doote Omposuit hie non repetuntur. Varios auctores tam antiquos quam eoantes ibi laudatos non frustra adii; prae oeteris multa medoonit lagmanni ommentatio Die Aman in der ait Lit. u. Eunst. Neque neglexi loeos a Gmppio italos opinionem meam eum Gruppi verbis (pag. Is
152쪽
quasvis praebebat, erat situm, Strabonis autem aetate continebat sex milia ιεροδουλων utrimque eam. Praeerat sacerdo Banctissimus, qui bis quoque anno, cum deae simulacrum ingenti pompa e templo offerebatur, diadema gestabat καὶ νυεoraeocκατα τιμὴν μετα τον βασιλέα. Cumque Comana essent ἐμπορMovetou ὰπ τῆ δέρμενία ἀξιόλoroi , festis illis diebus undique illuc
confluebant mortales ut vota olverent voverentque, plureSetiam ut temporis aliquid laeto peragerent, numerum incolarum luxurioso viventium impenso augentes. Ibi tunc ea omnia flebant, quae cum orientalium cultibus cstaticis θεοφόρητοι enim nuncupantur deae in publicum prodeuntis stipatores, arcte coniuncta esse scimus omnes, sive antiquos sive hodiernos
spectamus. Accedebat autem ut oppidum ingenti copia mulierum corpore quaestum facientium redundaret, essetque harum parS maior ex ipsis hierodulis conscripta ij. Quid hinc discimus Primum, non solas mulieres sed viros iuxta feminas templi muneribus esse functos deinde hierodulas illas, ut in regione uberrima, non secus ac viros a trenuo labore fuisse quam maxime alienas denique templi ipsius legi, bus obstrictas eas minime a virorum commercio abstinuisse sed copiam sui corporis cuilibet fecisse, deae cui serviebant gratum id acceptumque ratas. Conferamus nunc hisce cum mulieribus Amagones, quales ex Ηippolyti fabula nulli non innotuerunt quae virilem contactum spernunt nec nisi victae vinctaeque amorem patiuntur vitant vitam quae intra urbium moenia et parietes molliter et languide degitur habent in deliciis vitam illam liberam atque laetam qua fruuntur aves in silvis, virentibus in campis hinnulei. Vagantur Amagonos sedem servant hierodulae sunt illae castae, Str8nuae, fortes, hae autem molles, sine nervis, impurae quid igitur mago equo vecta Dianae socia dignisSima, commune habet cum hetaera orientali
153쪽
At habuerit ante oculos Muellerus hierodula Dianae Ephesiae, quas castissima fuisse tradidit Plutarchus Romanis cum Vestalibus eas comparans i. Fac virum doctum, licet de Comanensibus aperte loquatur, cum apud Pausaniam xlegisset Amagones errantes usque ad Ephesum pervenisse ibique coloniam reliquisse, Bphesias voluisse hierodulas. Tunc observo Amagonum mentionem nori tam in mytho de Ephesi origine quam in originibus Smyrnae, Cumarum, Myrinae, Grynae, Pitanae, Mytilenarum, Amastris, Sinopae, aliorum oppidorum in ora maritima sitorum; cum mari quoque Myrtoo hoc nomen fuisse coniunctum 'i denique hierodularum genus eiusmodi, quale Ephesi habitabat, ne ipsi quidem Oraeciae ignotum fuisse. Itaque cum tales mulieres, quae Graecis ab antiquissimis temporibus ante oculos versarentur, in Amagones abiisse minimo sit verisimile, abiciamus sententiam egregii viri, quem Themiscyrae et Comanorum viciniam in errorem induxisse arbitror. Venimus iam ad explicationem Wolcher ceterorumque virorum doctorum, qui post eum mulierum septentrionalium mores laudarunt, incursiones in Asiam attulerunt, pro mythi fundamento habuerunt. Scimus Asiam Minorem olim a Scythia Cimmeriisque late populantibus tutam non misse, Phryges, Bithynos, Mysos, Thracia esse oriundos Audimus Strabonem asseverantem sub tumulo quem
ανδρε Σατ ιαν κικλησκουσι, ἀθανατοι δέ τε σῆμα πολυσκαρθμοιο μυρίνησ,
sepultam duisse Amagonem quae ipsis Troiae sum moenibus cecidisset Priamum et Bellerophontem, alterum Sangarii in ripis, alterum in Lycia contra I μαζόνα αντιανείρα belligerasse securim ab ercule magoni ereptam Iovi Labrandeo Lyciae numini esse traditam . Amagonum denique nomen, quod hucuB
154쪽
quo frustra tentatum est, linguae graecae deberi cum negentv. d. aliundo repeti non vetamus. Attamen, licet aliquot vestigia in Asiam nos ducere videantur, licetinomeri temporibus mulieres armatae ex equis pugnantes, in Phrygia vixisse ferantur, institan, dum non est Amagones illas, quas oxiippolyti fabula cognitas habemus, habenda esse in numero numinum cultorum a Graeciae Ioniaeque incolis priscis turba autem fabulosas quibuscum pugnarit Priamus vixisse in ipsis rhapsodorum mentibus. Minime reconditis aut abstrusis argumentis inducimur, ut Amagones Graeciae ipsi vindicemus. Non quod variis locis Graeciae Pausanias et Plutarchus viderint tumulos ingentes, ubi Ama, gones sepultas iacere fama ferret, in Thessalia, Boeotia, Attica, Peloponneso Theseum quidem has feminae hostiles ferebantur esSo secutae, sed vera lux perlucet in Plutarchi ita Thesei, ubi inter multa fabulosa legimus verba haec: τὴν γινομένην πάλαι θυσίαν ταῖσ μαωσι πρ τῶν Θησείων ' c. 223. Erat igitur Athenis sacrum solemne ad magones hostiles placandas institutum. Nullus autem populus, cuius regionem turba praedonum aliquando infestam reddidit, sacrificium annuum hunc ob hostem per saecula procuravit. Cum contra salios ad Aliam foede esset pugnatum Romani, homine religiosissimi, diem a. d. XVaal Sext. Alienasm appellarunt nulli, quo rei sive publico sive privatim agendae idoneum censuerunt atrum illum diem Sacrinci quoque, quod quotannis exin fieret, celebrarunt Minime relimosv vocabatur dies, quia tum selliotest ij, re disino facere temerandum erat. Item Graeci, cum in numinis heroisve honorem sacra instituerent vel instaurarent, nulla alia causa quam quae e religione proveniebat movebantur. E. c. Cimonis asquales Thesei corpore Athenas translato, herois festum malore quam antea apparatu agentes cum is rima sacrificiis, certaminibus, ludis augerent, instituerunt ut Connidae Troogenio, quo Theseus paedagogo usus esse ferretur, quotannis
155쪽
aries immolaretur. Fuerat autem Connidas ille Troegeniorum oehcχθονιoc, ut docent Plutarchua x et Hesychius i. v. oνείδη '. Amagonum autem sacrisscium cum Theseis coniunxerunt, a Ioge ut Thoas res tam in Europa quam in Asia contra Amagones gestae illo sacro celebrarentur. Nempe o μυθοπoios, Thesei novos Onorefrangentes dudum de Thesei in Asiam expeditione fabulabantur, cum Graeci antiquissimi, ut videbimus infra pugnam ipsa in raecia cum magonibus commissam novissent solam. Quinimo ad magonomachiam apud Themiscyram habitam facinora herois ipsa in patria gesta iam sordebant lquae autem fuerunt Amagones illae oraeeae, divinae originis mulieres, quaruin cultum atque nomen tam tota fraecia quam Per mare Aegaeum oramque Asiae maritimam nulli non innotuisse constat, siquidem in mythia tot urbium Ionicarum, Aeolicarum, Ponticarum partes primas agunt quarum imago antiquis hominibus tam vivida ante oculos obversabatur, ut turbam mulierum vagantium, procul in Thracia, Asia, libere viventium,aimulac earum fama in Ionia percrebuisset, mero nomine Amagonum satis accurate indicari putarent poetae epici quae cum e caelo in terras descendissent, i. e. cum mythus factus esset historia, sedes domusque in Caspii maris regionibus acceperunt a posteris, quos nuntii praesertim de Sauromatarum mulieribus allati moverunt. Iam Pindarus teste Pausania 3 Ephesiae Dianae templum conditum fuisse cecinit ab Amagonibus accuratius autem fabulam tractavit poeta doctissimus, rerum antiquarum quam maxime curiosus, Callimachus, qui in Hymno Dianae v55 28 sqq. deam ita alloquitur:
156쪽
Upis vel Opis illud nomen, a Cicerone quoquo hi memoratum, quadam tenus illustratur Athenaei observatione ' carmina ianae in honorem cantata nominata fuisse oonbrotic scholion autem ad Apoll Rhod. Iris si ducem affert clariorem , o inoqπαρὰ ροιζηνί os ei ' τεμιν μνoσ . Troegone igitur Diana vim audiebat; ibi exercebat choros dea, quam mille secutae hinc atque hinc glomerantur oreades illa pharetram fert umero, gradiensque deas supereminet omnis. Nec immemores sumus ipsam Troegena fabulaeaeippolyti fuisse scenam, hac in urbe Amagonis illum filium vixisse mortemque obiisse, ibi praesertim sonuisse cantica quale fuit Euripideum:
Quid multa Trooeten urbs, si quae alia, Opis Dianae eiusque sociarum cultu erat insignis . De illa tam terrae quam maris dominatrix potentissima et saevissima, naturae vim indomitam specie maelesti repraesentans, cuius adventum nocturnum is silvis signincabant procellae stridentes, in mari fluctus commoti spumaque conspersi, licet nusquam non per Graeciam ab agri,
157쪽
colis nautiaque honoraretur, a Troegeniis ante alios anxie culta esse videtur. Sed non minore honore ibi fruebatur caterva illa nympharum, quacum per montes et maria vagari solebat Latonae filia. Vix enim nata patrem adierat virgo obsecrans: δδ δέ μo ἔξηκοντα χορητιδα τὶκεανίνασ, δὲ δέ μo ὰμφιπόλου 'Λμνισίδα εἷκοσι νυ γα ' . Nec repulsam tulerat, immo: ἔνθεν ibat , Dκεὰνόν--λέα δ' ἐπελέξατο νυ γασπάσα εἰν τεασ, πάσα hι παῖδα δμίτρουσ.
odνεκα θυγατέρα Λητωίδι πέμπεν ἀμορβos 33. Nec immerito mox virgo nymphas oceano ortas diligebat,
quae enim: πρῶται θοα τόξα καὶ ἀμφ' μοισι φαρέτρασωδόρυ ἐφόρησαν δ λωτοι δέ νιν μοι δέξιτεροί, καὶ γυμνι ἀεὶ παρ εφαίνετο μαζόσ' . Suo igitur iure maritimam deam comitabantur Amagones illae e fluctibus ortae, nam et ipsa Opis matrem habebat Hαυκην, numen maritimum, invocabatur et ipsa:δέσno. audi τε- Λίμνα - , templumque possidebat in litoro ipso sinus Saronici. Optimae autem frugis sunt Strabonis haec de Elido verba: , μεστὴ δ' ἐστὶν , γῆ -- 'Aρτεμισίων τε καὶ μυμφαίων δια τὴν εἰ υδρίαν ' Deam vero maritimam equo vehentem depictam fuisse, non est quod miremur, cum quamcunque ob causam equus et mare coniungi soleant Nummus ephesius ' exhibet Dianam in equo sedentem Accedebat sane quod eadem de lunaria fuit sed et illam ob causam quo albo vehi solebat Diana, ut omnia numina lucifera quod ad comites eius attinet, eas quoque eadem de causa equis esse usas per se intellegitur Iam vidimus unam
158쪽
1. DE AMAZONIBUB. harum nympharum lana fuisse vocatam addam autem alterum testimonium non minoris pretii. Logimus apud Pausaniam 3:, χα;ρων κνέμιδο κα μυμφῶν ἐστὶν α Καρυαι χορου δε ἔνταυθααί Λακεδαιμονίων παρθένοι κατα οσΠστθοι καὶ ἐπιχωριο αυταακαθέστηκεν δρχησισ'' Referunt igitur virgines illae Xαρψάτιδε ' imaginem Amagonum circum Dianae Ephesiae aram saltantium, quas e Callimachi versibus notam habemus. Πυρριχη fuiASBillam saltationem Lucianus ' aperte docet cuius haec sunt
verba: Λακεδαιμόνιοι. . . . παρα Πολυδευκου καὶ Καστορο καρυατίζειν μαθοντε Θ. q. s.
Eodem autem ritu alibi quoque Dianam et magones coIΘ- brasse videntur virgines Erat Pausania teste Spartae templum quoddam Dianae sacrum, ubi sancto muner fungebantur παρθένοι καλούμεναι κατα ταύτα ται θεαί κα αεται. . . quomodo
Λευκιππίδεσ Quamobrem Quoniam mortales speciem referentes Amagonum non quidem ut ipsa ea vehebantur equis cibis, sed nomine saltem numinis formae antiquissimae servabant
Non secus ac ipsa Diana comites eius Amagonos, cursu color rimo campos et aequora perlustrare solitae, equis vehentes vulgo fingebantur. Sed et armatae erant ut ipsa ea lunaris peltis lunatis, arcubus, securibus. Tali ornatu Amago vel intactae segetis per summa volaret gramina nec tenoras cursu laesisset aristas, vel mare per medium fluctu suspensa tumenti ferret iter celeris nec tingueret aequore plantas. Ceterum Crustus ' optimo iure observavit Camillam magonem italicam, quam Vergilius ' vividis coloribus depinxit, non solam Penthesileam sed etiam AEarpalycem in mentem nobis sevocare. Fuit haec Harpalyce vera mago graeca nomenque eius cohaeret cum Diana illa, cui Hippolytus, trades Perlegetae, αδν Λυκεία κρτέμιδο dedicavit. Suspicatur autem Pausanias
159쪽
hanc n&λησιν, quam a voce una derivat, magonibus quoque fuisse tributam. aud iniuria, nisi quod nomen cum uominradi Non cohaerere condedimus Usenero hi Prior nominis pars ex Mnαλ decurtata celeritatem exprimit. Talem autem vim Dianam cum sociis suis habuisse non facile refellet quicumque hanc turbam cum germanica illa, quae Wilde agd ' appellatur, vel obiter comparaverit 33. Sic o πιγγοι fuerunt carmina . λεξίκακα, quibus agricolae saevam mortiferamque illam turbam a frugibus arcere conabantur. Fortes autem heroes non ad carmina sed ad gladium confugiebant, certamen cum ipsis daemonibus minime detrectantes. Talis hero fuit Theseus, qui in eadem regione, ubi Periphetam, Sinim Scironem, Cercyonem, Procrustam, tot alia monstra naturae vires nocentes refersntia, e medio sustulit, magones quoque impugnavit. Qua de causa non modo Athenis sed et aliis locis, puta, Πνεθλιω, cum iis certasse fertur. Nec non, ut magno heroi par erat, cum magonum praestantissimis concubuit, filiosque ex iis procreavit, quorum nomina claro indicantipSarum matrum naturam. Sic e Perigone Sinis filia genuitu annimum, ex Antiope mmotulum J. Nonne ipse Alexander Magnus Thesei exemplum secutus cum magonum regina rem habuisse tradebatur' Antiope autem lippolyto quoque vocatur poEtea pugnan occidit, καὶ τὴν στηλην τὴν παραμ τη ' τῆ 'Oλυμπίασίερδν ἐπὶ ταυτη κεῖσθαι narrabant posteri. Roganti vero quae fuerit Ira illa 'ini, inta Plutarchus' respondet fuisse cognomen Lunae. Quae verba miranda suo pretio aestimabis f Fuerunt, quis mirabitur', qui et Helenam illam, quam Theseus in templo Diana Orthias saltantem rapuit ' Amagonem
i motiora. P. 11.3 Quod soli Diltho M. M. 25, 21 sqq. Lootu dignissima sunt quae soripsit Nil Bon p. laud. p. 1 T sqq. prae oeteris autem ilamowitai praefatio ad
Eumenidum versionem germanioam.
160쪽
fuisse putarent Tyndareum enim, elenae patrem, cum filiae procos adigere vellet ad iusiurandum, quo elenae maritique vitam ab omni iniuria se defensuros promitterent iuveneB, quominus per hostiae . sis iuratos obstrinxisse ' In Lysistrata autem fabula' , cum de coniurandi ratione modoque inter feminas at sermo, una ex iis muli renum mactari iubet, quem morem ad magones unus e priscis interpretibus in scholiis rettulit Equos autem ab Amagonibus immolatos commemorat etiam Pseudo Callisth. III, h. Sed elenam et Dianam Orthiam mittimus, de qua dea multa bonae frugis observavit Thomaen' . quid autem inter Dianam ipsam et Amagones interest Nonne cuivis perspicuum, virgines illas, e quibus Dianae chorus erat constitutus, ad unam omnes rettulisse ipsius deae imaginem saepius veluti in speculis sibi oppositis repetitam. Das in reliche istiseinor Naturnach et Unbegrengtes (άπειρotii damniemias durch sine Person, die mirillic individuet gomorde iat, gangrauagentu morden ann Dor Plura istis sic elmas Abstra terea 'Fuerunt igitur magones omnes Dianae, ut Diana ipsa fuit Amago Neque in Orientia angulo aliquo obscuro vel in Scythiae regione hibema quaerenda est earum patria, sed ibi ubi Latonaentia primarium semper locum in hominum mentibus occupavit: in imo Graecis.