De Ajacis origine, cultu, patria: Accedunt commentationes tres: De Amazonibus, De Carneis, De ...

181쪽

fortasse talis umbrae imaginem vas pictum quod a B Reinachio ita est descriptum ita, Satyros vendangeant uno troillo designe Ivensae positae sunt sub pampinis uvis abundantibus dum absunt agricolae satyri ascenderunt in mensas vitesque fructibus sunt orbaturi. Supra vidimus in Carneis σταφυλοδρόμου (cf. δρομα C.I.Θ.138T 1888 iuvenes pampinos manibus tenentes persequi solitos fuisse hominem στέμμασι περιδε/εμένoν, quo capto optima quaevis urbi augurabantur. Σταφυλoδρό go illi, quorum nomen satiBSuperque indicat Carnea tum demum, cum e vita pastoricia in vinitorum transiissent, novis his caerimoniis aucta esse, eligebantur e Carneatidis, quorum fuit officium ut oψ ἐπὶ τρυγηincitarent. Unde statuere licet eum, quem sectarentur, hominem nimirum animalis vellere indutum fuisse daemonem vindemiae propitium'. Nam captus optima quaevis praesagiebat, Si vero aufugiebat, malum habebatur omen Deinde cum ex Hesychio discamus Dionysum 'Eρίφo cognomine adorasse Lacone 'j, verisimile videtur Dionysum aedulum, vel potius hominem qui huius dei partes agebat, persecutos esse του σταφυλοδρόμου '3. Si quatuor habemus numina quarum in carneis aliquae parteBorant Carneum, Σελήνην, θονίαν Σκατην Γῆν , Dionysum. Eodem modo Phlyae in demo attico coniuncti erant .. ooσ, Γῆ dith μεγάλην Θεὲν ἐνιμάζουσι, υρτε - Σελασφόρο '3. QuartuB

182쪽

accedebat Apollo, quem item in Carneis partes, neque minimaS, egiSse iam videbimus. Iterum citabo Pausaniam III, 8, B sed nunc verbis plenioribus: . δὲ Καρνειοσ, i O,έταν ἐπονομάζουσι, τιμα εἷχεν ἐν Σπάρτη

Distincto hic Pausanias separat carneum Oecolam, qui in vatis inii Theoclis stlii aedibus habitans ab Ichoinis Laconicae dominis antiquissimis colebatur, a Corneo polline deo Oriensum sacro, qui simul cumineraclidis in Peloponnesum ingressus ob carni vatis sui mortem postea a Doriensibus placari solebat. Monet nos iterumque monet Pausanias ne Κάρνειον cognomine Oικετο appellatum cum Καρνεὰ θ πόλλωνι confundamus. Iam statim intellegimus Spartae factam esse estν συγκρασιν, , cuius exempla sescenta praebet mythologia antiqua deum enim Apollinem in Carne daemonis cultum insinuasse se atque ita, ut Carno nomen sibi assumeret festumque postea daemonis appellativo indicaretur. Idem evenit Amyclis, ubi deum chthonium Facinthum expulit Apollo, unde ex illo inde tempore invocari solebat Apollo,yacinthius Vestigia autem illius inva- Bioni apud Pausaniam etiam restant, nam goo δὲ Κρίoo' inquit

a novo deo Apolline carne Lacones exinde distinguerent, illi addiderunt cognomen M,έταν, quod minime signincat sebum,

183쪽

sed talem, qui in ipsius familiae sinu obtineat locum, qui ad

familiam pertineat, non alienigena. Eicreerodotus τὰ τέκνὰ καὶ τὴν γυναικα appellat Meto ii. Dorienses vero, simulac ipsorum Areoλλω No aio ' cum pastorum prisco numine Καρνείφ coaluit, novam invenerunt, qua carnei Apollinis nomen explicarent, rationem. Tradidit enim Theopompus, auctor tam Theocriti scholiastae quam Pausaniae, Carnu γένo ἐξ καρνανία μαντευομενον δὲ ἐξ πολλωνoc interfectum esse ab ippota Phylae filio hac de causa Apollinem

Doriensium exercitum pestilentia vexasse, donec vatem Acarnanem placarint sacraeciis, et ab illo inde tempore hunc morem in Peloponneso viguisse. Perhibuit Wilamowit Carnum illum Acarnanum esse poDymum, orienses autem cum diutius in regione quae Apollini sacra esset habitassent, deum Acarnanium secum novam in patriam duxisse 'i. Revera insula quaedam apud Acarnaniam sua , Καρνoc appellabatur', incolae eius o Κάρνιοι, quod nomen in memoriam revocat ob Κρανίου oppidulum tetrapolidis Cephallenicae '. Repperit autem Pausanias in via qua Sparta itur in Arcadiam Κρανω τέμενο ἐπίκλησιν Στεμματίου ' Exstat

δαίμονoc' ' Denique docet Schol. Theocr. V, B daemones illos fuisses Iovem ortiτopu et Apollinem. Unde apparet tempore

' Sio seripsi traditum eat,dn . ' Proposuit O reuelle legendum δαιμόνων. Nilason: Manaso Pro Manέων quod minus Placet.

184쪽

historico a Doriensibus actam esse ooτη quandam nomine I γητορίων ), In qua circumferebatur suis, quali maiores suos usos esse perhiberent transmittentes sinum Corinthiacum Ioves Apolline ducibus Fuias hunc Apollinem S Καρνί- oponymum, eamque b causam poStea in via, qua Spartam petivissent orienses, de Carne vel Cranio templum erexisse Vulgo vero hunc Bum n. του στεμματιαίου, quod in pompa eius aspiciebatur, esse appellatum me aliάτιον. Hostiis autem quoniam

Apollo ille lacori solebat, res ut india videbimus olim in Peloponneso minus vulgata et solita, ut novo huic mori substrueretur fundamentum historicum nata est fabella de Carnovato misere interempto sed ab Apolline vindicato Carnium deum facile cum antiquo pastorum de Carne coaluisse atque inde Apollinem carneum nasci potuisse, non multis, ut opinor, verbis demonstrari opus est. Quinimo au'ράσεω illius etiam exstare vestigia quamvis exigua suspicor, cum apud ApollodorumJ' isgo nec , ἐφάνη γα αντοι Doriensibus sinum traiicientibus

μάντι χρησμου λέγων - ἐνθεάζων, δν νομισαν μάγον εἷναι ἐπὶ λυμη το στρατον πρh Πελοποννησίων α σταλμένον '

Videsne ut Camus magus i. e. revera carneus deus e Peloponneso oriensibus eat obviam Intellegisne cur ApollodoriJ

Antiochus transflgatur, magus autem salvus abeat Nempe deum quocum mox Apollo se erat coniuncturus, cuius nomen sibi asciturus erat, illum internere non licebat,eraclidis Apolline duce navigantibus. Pergit Pausanias .ethν μὲν Innoτην ἐφυγάδευσαν' cum Apollinem laesisset factusque esset λιτήμων, τιμoq. Facile igitur credimus in Aγητορίοι hoc quoque pisodio in scena me peractum et fuisse aliquem, qui Iπποτου - . . of ήγεμονο - ageret partes. Operae nunc est pretium meminisse glossae esychianae,

185쪽

quae perperam, ut opinor, hucusque v. d. Et explicata: ἀγητησ δ ρωμένo ' τιμop. ἐν δὲ τοι Καρναοι δ αρωμένο τῆ θεos. καὶ herei 3 ητoeret ' cuius glossae ultima verba, iri A. viri docti ad unum omnes transtulerunt ad glossam .hητωρ δ τῶν ' φροδιτη θυηλῶν ηγου , ενο ιερευ ἐν Κυπρφ' necnon sequuntur Meursium ' θεου mutantem in os eos; tum explicant:.δ ρωμένο το θεo Bat Apollinis sacerdos. At cum e scholio ad Theocr. v 8 appareat orienses Peloponneisum esse ingressos ducibus Apolline et Iove ' γητoρι, iniuria, puto, nomen festi Xγητορια - quam ioρτήν Dorienses coniungebant cum carneis, loco suo moverunt hodierni Deinde velim explicent, qui sacerdos vocari possit τιμο 33. videamus ipsi. Quid est seρωσθα. Explicat Schol. ad Thuc V, 1 αρ. ανακεῖσθαι τ' est unde ossici licet hν ερωμένον ess ίερδν νά- θη - του θεου, illum igitur cuius vita numini habebatur sacra, hominem piacularem, quale fuerunt φαρμακοὶ ἐν Θαργηuotc. Sed idem est rex. aoc, utpote crimini vero vel flcio cuidam obnoxius quare suspicor illum, qui in Agetoriis sustinebat OO ποτου τοs τῶν Λωριέων ήγεμονο partes, qui ob Carni caedem φυγα ατι; o ἐξηλάθη τῆ χωρασ, a Doriensibus voce dorica esse appellatum rhν ἀγητη ' cuinam autem numini sacer erat . Nimirum Apollinil , exclamat Meursius, scribamus igitur o θεου 'Speciem habet, non nego; sed cum recordor τα Κάρνεια proprie esse ludum τῶν κερασφορων θεων, Sub plenilunio actum, ubi Luna resplendens, cuinam praecipue honores deberentur, nulli non in mentem revocaret, ubi Apollo, ut ita dicam, recederet in umbram, quidem coniecturarum in rebus tam ignotis atque obscuris minime amantissimus, rogare velim, annon forte populus verbis: δ ερωμένo τῆ θεου' brevius signincarit hominem, qui injecates o ,τη Ηippotae ferret personam '.

' Carneorum saeordos in Insa semper indioatur nomine laeeipe.

186쪽

Esdras hisce iam satiB. Doriensium Apollo, qui ultimus iuxta Lunam, Carneum, Chthoniam, Dionysum locum in Carneis obtinebat, audiebat in tarn , donec cum Carneo coaluit, deinde Molles metis factus est. Iniuria igitur Berg ' apud Praxillam poetriam

Sicyoniam, quae, ut vidimus supra, antiquissimum Achaeorum canebat deum, restituendum censuit Xάρνo pro Κάρνειοσ. Ille autem Apollo diem festum pastoricium, iam ab agricolis novis caerimoniis ad Dionysi cultum pertinentibus auctum

auxit novo more os ίλάσκεσθαι δν θεον.

Rectissime Rohdius olim observavit ' antiquos Achaeois, quales depicti sunt apud Eomerum, caruisse diebus festis, qui germana voco appellari soleant sentirete. Scripsit verba memoratu dignissima haec: Die Auabildun undisiicheronde AuAbrottun de in don homerischen sedictiten haum in de oraten leichto Andeuiungen sic an undigende Vorstellungen onuberat drohender essechun und dere Beselligun durch die Mitte einer religiosen Pinimngshunst, is et Eaupikenngei-chen der angstbessissenen Iber dierueilmitte des on den siternererbio Cultus hinausgreifende Frommigkei nachhomeriacher

Zeit . Ita est, nam qui homerica aetate quempiam necavit, pecunia data omni peccato absolvitur: καὶ μὲν ἐν δημι μένει νύτοθι πολλ' ποτισασ. Quinimo Theoclymenus, licet Telemacho sacrisscanti appropinquet φευγων ἐξ 'Mργεο ἀνδρα κατακταe, nil enim Bolverat, raraesentia sua minime inquinat sacrisscium. Primum exemplum

hominis ob medem lustrati exstat in opere posthomerico fuit Achilles, qui Thersita interempto ab Ulixe Lesbi lustratur '. quantum aberant haec tempora ab illis, quibus Athenienses

caedis ab assii perpetratae nuntio modo allato, se ipsos esse inquinatos putabant . Lustrationum autem ritus, cum o Creta, Xpimenidarum patria, ortus esse videatur, Apollinem ipsum

i Poet. Lyr. III p. 568. a Psyoho II p. 1.3 Aethiopis, agnor p. 2g2. Plut praeo. gor. XVII p. 81 B.

187쪽

Python interfecto Tarrhae in Creta ab Carmanoro lustratum fuisse memorat Pausanias , Apollinis imprimi religione propagatus in maiusque auctus est. Sic in Carnea quoquo post Doriensium reditum mos insinuavit, qui deinde in dies magis invaluit, ut Apollinis iram carni ob mortem conceptam, qua caede Omnegmaculatos se putarent, certis quibusdam sacrisscit avertere conarentur; neque iniuria, cum Apollinis ira manifestaretur pestilentia aestiva. Ηanc ob causam legibus sancitum est ut viva populus sacris interesset exercitusque intra fines maneret tum demum Eippotam, φαρμακo illum, cui cottanni nnibus interdicebatur, omnium oriensium culpa onustum fugiturum credebant. Epulae vero, quibus antiquitus utebantur omneε, umbrae quas maiores ponere solebant Omnea, non in desuetudinem quidem abierunt, sed a Doriensibus ita sunt minutae, ut noveni modo e singulisphylis iuvenes μειράκια audiunt apud Hesych. antiquum servarent morem, neque dubito quin quidquid militare in consuetudines festum agentium irrepserit, oriensibus sit tribuendum. Ceteris fortasse epulae communes parabantur. Sed Musarum quoque certamen cum Carneis coniunxerunt Dorienses, de quibus merito cecinit Aleman:

Tradidit enim Athenaeus ita , τὰ Καρνεια πρῶτο πάντων ερπα-δeoc ,inst Eλλάνικo ίστορεῖ ἔν τε τοι ἐμμέτροι Καρνειονίκαισκαὶ ἐν τοι καταλογάδην ' Secundum Eusebium ' δ κιθαρφδSν ἀγών anno Bmum T a C. n. est institutus haud dubie et ante huiusmodi fuerunt certamina, sed credo Eusebium rettulisse illum annum, quo victor evasit Terpander. Primarium autem locum inter carmina solemnia, quae ibi audiebantur occupasse videtur elogium Alcestidis amoris Admetique erga Apollinem hospitalitatis. De Alcestidis quidem elogio constat ex Euripidis versibus supra allatis. De Admeto, ut idem

censeamus, his movemur argum8ntis. Primum inter Praxillae παρσίνια invenitur scolium notissimum:

188쪽

Aδμητο λογον, ταιρε, μαθ- oo --- φίλει τ ν δειλῶν, ἐπ roo, γν- ἔτι δειλῶν δurii orei 33. Fuit autem, ut vidimus, Praxilla Sicyonia, qua in urbe Carnea magno liuebantur honore, cecinitque ipsa deum Carneum. Deinde etiam maioris pretii eat inscriptio Theraea aetatin Romanae, quae inruaiboli exstat Epimmm graec ': δ δεμοσ

Ix eundem Admetum elogium montinet altera inscriptio Theraea' , quae post idem exordium pergit:

Denique C. I. s. II n. 2.6et paulo copiosius de Admeti parentibus agit titulus hic: Θευκλείδα κόμητου καὶ ικόλα Κρισά ειοστὲ α τῶν Ω 'Λδμητον γπόλλωνι Καρνείφ' Suspicamur igitur fuisse gentem Theraeam, In qua per totam antiquitatem os Καρνείου sacerdotium nomenque Admeti fuerit hereditaria Praeterea, cum nomen Θευκλείδα statim in mentem nobis revocet Θεοκλέα τόν Κρω patrem, apud quem ἰκέτα Κάρνειo Spartae refugium invenerat, constat hanc gentem fuisse unam ex Achaeis, Laconicae incolis antiquissimis, antedoriensibus. Cumque Admetus noster a maioribus, qui claro maerentur in Thes-

189쪽

salia nomine ac fama, se descendere perhibeat, non sine probabilitate contendemus vetustissimos illos Laconicae incolas, quos hucusque Achaeorum indicavimus nomine, fuisse revera gentem Thessalicam, fortasse Minyas Thessalica igitur fuit natio, quae navibus suis Graeciae litora legens, tandem in Laconiam appulsa condidit coloniam deosque suos importavit. Sic Admetus Phoris venit Spartam. Nunc intellegimus, cur maritimis praesertim in urbibus Carnei inveniatur cultus cur in Sicyoniam via fortasse terrestri penetraverit e Thessalia, sedibus vinyarum antiquissimis. Sed ne celerius agere videamur, Pindari volvamus carmen Pythicum quintum, ubi legimus usa. 8 sqq.et aera ab rixesoντ ἐπ Σπάρτα ἐπηρατον κλέοσ

δθεν γεγενναμένοι

ρανα --τιμέναν πόλιν.

i. e. meam gloriam omnes e Sparta esse perhibent, unde orti Aegidae patres mei non sine deorum auxilio Theram venerunt. Nam fatum eos duxit Thera autem ex insula Cyrenam hoc more tralato cenam collaticiam agentes lautis, o Apollo epulis urbem nostram celebramus. 'quis hic loquitur Dissentiunt v. d. sunt enim, in quorum numero signiferum agit oech - qui putent Oetam de . seipso facere verba, ut ex Aegidarum gente ortum se esse coram

omnibus pronuntiet quibus oblocuti ermannus et alii verba laudata es--tia de se ipsis loquentibus impertiunt. Equidem nullus dubitans ormannum sequor. Faciamus enim Aegidam fuisse Pindarum, tunc procul dubio fuit ex Aegidis Thebanis.

190쪽

Sed quomodo Thebanus poterat dicere: τ δ' ἐμὲ γαρυοντ α πώ Σπάρτα ἐπηρατον κλέoc nam licet, ut perhibet erodotus, Aegidae nonnulli Thebis profecti Spartam petiverint indeque Theram et Cyrenam navigarint, Pindaro profecto, cuius maiores Thebis manserant, id nulli poterat esse honori. Accedit quod qui dicant: . ἔνθεν ἐναδεξάμενοι ἔρανον Κυράνα πολιν σεβι- μεν nulli alii quam Cyrenae incolae esse possint neque id fugit oec hianos, qui ad incitas redacti statuerunt, sed parum probabiliter quo tempore festum Arcesilai in honorem ageretur Pindarum Cyrenam visitasse i . Attamen infitiari non possum Pindari nomen, ceteroquin rariS-simum, tribus inscriptionibus Anaphae in insula Therae vicina repertis esse traditum ' ; steri igitur potuisse ut Cyrenae quoquo Pindari amnes aliquot habitarent. Sed missis his controversiis, licet minime nos doceat poeta Aegidas fuisse, qui Thera profecti Carnea transtulerint Cyrenam, tamen hanc opinionem nequaquam ut absurdam reicere velim vide verba ἐμοὶ πατέρεσli. Utu id est, credimus carne patriam esse quaerendam in Boeotia et Themina, quibus in regionibus olim sedebant Minyae 3. Nil credo, obstat quin quomodo rem mihi proponam paucis indicem verbiB. Pheris antiquitus gregum daemon thyphallicus iuxta Brimo, deam Artemidi simillimam, colebatur Daemon autem ille poster Mercurium vocabant, Brimo e regis inferorum potestato ereptam in lucem reduxerat; nam etiam introitus ad Orcum Pheris erat, ubi ovibus mactatis animae mortuorum evocari poterant' .

LOL studnio a Frens p. 6, T. Cui obloquitur Gaspar Essa de Chrotiologio indarique P. 1 8. ' O. I. G. 2 8o, b, d.' CL Gruppe r. u. 1 s3, annot. S. Nilason o. l. p. 128, qui alidius hici

ratiooinatur.' Gallim. h. IIT. Prop. II, 2, 11 Cio. D. N. D. III 22. Gruppem M. 11s,

라틴어 텍스트