장음표시 사용
71쪽
Thraciam itinere so prohiberi passae sunt. Errorum suorum vestigia in utraque Aegei ora reliquerunt. Coloni igitur Graeci, qui posteriore aetate in Asiam transierunt, ibi haud dubio nomina hominum atque gentium sibi ex ipsa patria notissima reppererunt. Quod nemo clariorem posuit in lucem quam vir sagacissimus, cuius studia optimae frugis iam saepius laudavimus Augustus Fick. Aliorum videamus exemplum. In Aeneidarum genealogia
Erichthonius igitur vel Erechtheus αρχηγέτηc uicti filium genuit Proem. Quis non cogitat de nominibus qualia Aeneas, Anchises, qua in Arcadia apud Orchomenum in colle Anchisia coniuncta reperiuntur Paus. VIII, 12, 83 quis non de Dardano, cuius nomen latet in Peloponneso libid. VIII, 2ι,8 2 aphyarum conditor habetur Aeneas Aeneas apparet Sicyoniis in nummis; cohaeret nomen cum Abeta Chalcidice , cum Alitia Thracia, LRhesum τῶν ἰνειῶν παλμυν cf. ipponact. r. 23. Dardani quorum erant reges Aeneadae illyricae sunt originis Strabo VII, Bio Appian Illyr. c. 23. Satisne dispersum Aeneae nomen, per Peloponnesum, mediam per Graeciam, per Thraciam, per Troadem Filius quoque Ascanius provenit 'λ ἐξ σκανίη B8683, id sat e Bithynia Strab. XII 5653.
Quaenam causa fuit, cur talia nomina tam lato non modo porutramque continentem, sed etiam per Thraciam, quod inter Europam et Astam orat ζευγμα, essent dispersa Ecquid coloni Peloponnesii Aenea nomen secum in Troadem transtulerunt Reputemus graecas colonias in Troadem deductas saeculis septimo et octavo non osse antiquiores, harum igitur heroessorius in Asiam fuisse introductos, quam qui in opicis locum invenire possent quid igitur Faciemusne cum Bethio, qui pronuntiavit . In Muttorian mussen triniso gurochgehon, doridie stolischen Sisimmeriumuchon dori nach threnaeelden forschon undfragon ob dor violiolchi auch thre einde, die Troor undisar Trosa solbstri finden solenUP Eomor untdio Holdensages. 123.
72쪽
Libenter Bothio auctore hoc faciemus; non tamen ut cum Bothio inde emesamus Teucrorum nomen vel ipsum Troiae nomen ex Attica a poetis fuisse depromptum atque in Asiam ad epicum carmen pangendum translatum ut aliarum gentium aliorumque heroum rebus gestis ornaretur. Non quod memus ulla heroum vel gentium certamina in Graecia peracta Iliadia in contextum volventibus annis eas inserta Optimo iure, si quid videmus, inter alia vir sagacissimus constituit haec: Rettgetronnte ingelsagen vo doniseiden ampla imbutterlande enistando unxi de frundgngen eroita est geformi, konntonin letn-Asisin neu belobi und durch noue Erlahrunge boroi- chori, aber uncabormias umgedictitet uncum sine vitiel-punkt gesammel und durch ih verbunde morden id. p. 1s . Sed interdum ingenio se abripi passus est Bethius quod valet de quibusdam Iliadis fabulis non valet de omni Iliade neque quisquam facile sibi persuadebit Andromachen, merum Amagonis nomen, Thebis Phthiotidibus venisse, neque utruoctori assignetur origo graeca abutetur Plutarchi Thes. . observatione 'κτoρα δὲ τήν Teoιζηνίων πoλιν λαβόντα διαρπάσαι καὶ την Λῖθραν ἀπάγειν ἐκεῖ καταλειφθεῖσαν ' cf. n. 3. Quaedam igitur argumenta Bethii callidiora quam veriora iuro refutavit Crustus Bagenverschisbungo Blig. Ber Munch Akad. Isod vi quamquam dolemus hunc virum artem suam criticam in adversarium iusto acrius, hostili foro dixeris modo, exercuisse, quo suas argumentationes nequaquam stabilierit, immo lectu reddidorit iniucundiores . Neve credat Crustus prorsus ad absurdum, ut dicitur, se deduxisse Phanodem de Troia attica de Teucris atticis, observationem allato fragmento, quod exstat Proci ad Tim. p. 8o Crisi Diebl :,του δὲ κθηναίου Καλλισθένη γιὲν καὶ ωανοδη ιο πατέρα τSvΣαῖτῶν στoρουσι γενέσθαι ' quibus orbis allatis gloriabundus exclamat: Die Troo habe in Atti a nichi metir g suchonais die Manner o BaIs. ' Nam licst nullus non concedat Grusio hoc fragmentum tacite esse abiciendum, licet unus et alter fortasse nobiscum coniciat harum Ineptiarum originem AESBe
73쪽
mrodoti mentionem templi θηναίη ἐν Σαι πoλι positi, tamen nullus mortalium hucusque explicavit, cur πετεώνων potissimum cum si os Troes atticos coniunxerit Phanodemus quam difficultatem ipse Crustus agnovit t. l. p. ITT , sed non solvit. Talia autem explicanda sunt antequam condemnentur. Nobis vero Troum domum fuisse in Attica haud minus verisimile videtur, quam extitisse locum Morta appellatum in Thessalia Bleph. Byg. , vel τα ρυγι in Boeotia Thuc. III 22J. Sicut autem insani foret contendere Phryges Asia Minoris hinc nomen suum duxisse, sic sorio non contendemus Troadis incolas nomen suum demo debere attico veraene igitur fortunae contribuendum est quod talia homonyma in utraque continenti reperiuntur An quicquam valebit richthonius iam apud poetam vocatus Trois pater An hic quoque sub oculis habemus exemplum nominis cuiusdam, quod gentes nomadum more vagantes per utramque continentem priscis temporibus disperserint, ita ut poetas, quibus Troum demus atticus haud esset ignotus, sed qui optime scirent veros Troes in Troade esse quae,rendos, in maiorem Atheniensium gloriam' Erichthonium Xype- leonum vicinum Trois patroci fecerint' Atthidographos inter multa inepta hic illic veri alicuius rudimenta servasse, credere quid vetat Nonnulla etiam servarunt quae allis suspecta, aliis non omnino abicienda videbuntur. Dabimus exemplum. Leguntur apud Plutarchum in Vita Thessi c. 12 haec , ιλόχooo δὲ παρα Σκίρου φησὶν ἐκ Σαλαμῖνο τhν Θησέα λαβεῖν κυβερνητην ὲν αυσίθοον πρα)ρέα δὲ ωαίακα, μηδέπω
Nausithous et Phaeax, quorum in honorem sacra habebantur sacellaque posita erant ad ciri promunturium, locum Minervae Sciradi sacrum, noti nobis sunt ex Odyssea Heroos enim, quibus postea x Κυβερνησια habebantur, τῶν δολιχηρέτμων Phaeacum
74쪽
fuerant heros eponymus et rex Temeren atthidographus h cnomina cum loco Atticae proximo coniunxit Non opinor Cultus enim ibi habitus fingi non poterat immo cohaeret cum Salaminiorum solemni νεων μαλι Aiaci dedicata Phaeacis quoque nomen Athonia minime insolitum Plut Nic. II; Thuc Ved hic aliquid valet sic enim appellatur apud Steph. Byg. Neptuni et Asopidis stlius, apud Cononem vero tam Alcinoi quam Locri pater versamur igitur in Odysseae parte, cuius nomina Graeciam modiam et praesertim Atticam et Balaminem ut respiciis-mus nos monent. Regio certe fabulosa, quam appetiavit poeta Σχερίη i. o. Litus, haud procul ab Attica, si saltem certam quandam regionem pro oculis habuit poetae in monte M limo videtur. Neque possumus, quin nautarum numerum 2 quibuBPhaeacum naves compleri solebant, o Phaeacum regum numSrum 18 ri ortum osse putemus ita ut quattuor phylan Scheria misso vel potius poetam sibi nnxisse, systema igiturionicum, verisimile ducamus. tot in libro, qui inscribitur, Eludes sociales et uridique fur antiquit grocque ' p. 28s. omnes Phaeacum res maritimas cum atticis naucrariis composuit multaque ibi sagaciter obaervata reperies. Sed, ut ad incepta redeamus, Teucer e Locride oriundus emigravit Salaminem, ubi et ipse et Aiax, utpote qui patre carerent, Telamoni cuidam addicti sunt Graeci autem, qui inde a nono saeculo Cyprum veniebant ibique Teucrorum reperiebant nomen, omnxerunt fabulam, qua heros graecus non receptus a patro ob segnitiem non vindicatae fratris iniuriae Cyprum appulsus ferebatur Teucrorum reges Cyprum habitantes ob urbis suae insulaeque Salaminis homonymiam originem suam a Teucro duxisse coniecit Busolt Or. . I p. 82I . Iniuria, puto ipso enim Busoli observat urbem Cypriam Salaminem,ctraecorum coloniam validissimam, ab Graecis ipsis fuisse conditam vestigia punica prorsus ibi absunt. Novum igitur oppidum quin raeci appellarint nomine graeco, quis dubitat PUnde sequitur nomen illum ab incolis datum e nomine Salaminis esses depravatum, non autem momen Millumi i
75쪽
ctraecia auditum pro Balamine habitum cur vero Graeci suam urbem appellarunt Salaminem quia Teucros in insula reperiebant. Hinc autem effici potest eo tempore, quo Salamis condebatur, arcte iam Teucri nomen cum insula BQamino fuisse coniunctum. Neque fortuito Teucrum Salamine consedisse dixeris, reputans Teucrum venisse e regione quam antiquitus Leleges habitabant vide infra , Balaminis autem nomen ad eandem gentem nos ducere. Iam Wilamowit viderat Salaminem cohaerere cum Salmoneo. Σαλμώνη Irata pergit Ficu, vel Eαλαμῶνα in inscriptionibus votus oppidum est in Elide; Σαλμακί fons est Halicarnassi, Lelegum in urbe; Σαλμoc, πόλι Boιψία oi
noλλα Σαλμωνιοι, Κλλάνικο ὲν δευτέρω υκαλιωνείασ' . quomodo ellanicus almum cum Deucalionis nomine coniunxerit nescimus hoc vero nomen revocat in memoriam tam Eesiodi fragm. 115 Rg. : Goι γαρ Aoneo Ae λέγων ήγησατο λαῶν τos . noτε Κρονίδη Zει αφθιτα μηδε FDδωσλεκτοι ἐκ γαίη αλέα πορε Λευκαλίωνι, quam r. 2 ἔτι Πρoμηθέω καὶ Πανδώρα υίδ Λευκαλίων, sed etiam Acusilia r. 2o Arn. ordi, Λευκαλίων ΗGoνηστῆ 'Ωκεανου καὶ Π ρομηθέωσ.Ηosiones autem nomen ad Teucrum reducit. Astipulamur igitur Tichio statuenti . Balamis hor telegiachenals varischen Ursprungs . Versamur in nominum serie, quae omnia ad Lelegem Graeciae modiae incolas priscos pertinent. Sic nullo saltu ad Telamonem Venimus.
U. ελα/αωρ. Aras habebant tam Salamine quam Athenis Aiax filiusque eius Eurysaces pater autem Telamo aris carebat. Eomines, quiam Aiace, ab Eurysace originem suam petebant, Telamonem
76쪽
Ante nomen Aristoclis legendum coniecit Boecth: Gnoνxo μυδει- τos. Omnium sacerdotum anni computati emciunt summam quingentorum quattuor. Auctore igitur Aristoclis filio e columna antiqua, quaerealicarnassi iuxta imagines Neptuni Isthmii inveniebatur, transcripta sunt nomina omnium eorum, qui ab urbe condita κατα γένοσsacerdotes fuerunt Neptimi illius, quem Tromene secum duxerant Ealicaraassi conditores. Fac notas numerales iam fuisse in tabula antiqua unde sacerdotum nomina sunt transcripta fac antiquam illam tabulam adscribendam esse saeculo quinto, quoniam tunc temporis taleEnotas usitatas fuisse,alicarnassi ostendit titulus XI apud Dit-tonbergium quid inde sequitur Bacerdotum genealogiae initium adscendere ad medium saeculum nonum: hoo enim annos serieEipsa complectitur. oc vero saeculo revera urbes doricae in Asiae litore occidentali sunt conditae. Reperiuntur in stemmato nostro genera quindecim. Ultimus
77쪽
DR AIAoa. 62igitur sacerdos Apollonides perhibere poterat, quod de se p-hibuit Eecataeus proavum suum decimum sextum fuisse deum. viros vero unde genus ducebant sacerdotes erat Telamo. Condita est Halicarnassus a Troegentis Exstat stemma rogum Troegeniorum apud Pausaniam II Sol, ubi legimus post reges mythicos, quales orant rus Althopus, Baro, tandem venisseruyperetem et Antham. Utrumque nomen in sacerdotum stemmate obvium sti. Ηyperos ibi Telamonis audit filius, Anthas AlcyonSi. Observat Pausanias dejyperet et de Antha: gooτου δὲ εἷναι ΠοσειδSνo καὶ κλκυόνη 'Aτλαντο θυγατρ. - πόλει αἰτοι ἐν
τῆ χωρα φασὶν 'τέρειαν τε καὶ 'Mνθειαν ἰκίσαι; Ahio δὲ τόν 'Aν- θα του πατρ. καὶ του θείου παραλαβοντα τὴν ἀρχὴν τὴν τέραν τῶν πολεων Ποσειδωνιάδα νoμάσαι 'Deest in sacerdotum stemmate nomen Aetii Antha filii sed Posidonius adest. Adest quoque Alcyoneus, cuius nomen Alcyonen a Pausania memoratam in memoriam revocat nostram. Qui vero saeculo nono coloniam alicarnassum duxerunt 2
Viri nimirum ab Aetio Anthae filio originem suam ducentes:
, ἐκ ροιξῆνο σταλέντε κλικαρνασoν ἐν τῆ Καρία πώκισαν ίγεγoνότε δή κετίου τos Aνθα 'Creati igitur e sanguine regio alicarnassi, ubi sacerdotio fungebantur, nomina sua regia servarunt Pausaniae verbis collatis credideris hos sacerdotes per Antham statim a Neptuno stirpem duxisse invenimus autem in eorum serie inter Neptunum et Antham duo alia nomina inserta Sunt Alcyoneus ab Anthae matre nominatus et Telamo, quem frustra in rogum Troogenio. rum quaerimus serie quod plus est, ne in illa quidem urbe unde oriundi sunt Troogenii, Anthedonem urbem Boeotiae volumus, ullum Telamonis detegi potest vestigium, licet alia no mina ibi ἐγχωρια, puta Tριεωσ, in sacerdotum serie reperiantur. Unde hic Telamo in hoc stemma irrepere potuit 'Primum rogemus, quis Neptunus ille fuerit, quem tam Troe-genii quam alicarnassenses coluerint sacerdotibusque regiis curae esse iusserint. Appellatur in stemmato nostro 'Iσθμιοσ,
78쪽
dedicata ab Iasono postquam e navium certamine victrix evaserat. Nomen vero, quod Neptunus gerebat Troegone erat Phytalmius. τάλμιoν αιτὲν ἐπωνόμασαν ἐπειδὴ το φυεσθαι τὰ ἐκ τῆσθῆσγινόμενα παραίτιό ἐστιν Cornutus 223. Numen igitur fuit vege. tationis. Sed pro vinculis quae inter Troogenem et Athonas exstabant Neptunum Phytalmium in Attica quoquo honoratum fuisse mirabitur nemo colebatur in genis Q ωυταλιδQν, quorum patronus yυταλo Cererum primus domi excepisse ferebatur Paus. I, 2, 23. In honoro quoque orat Anthedone, ubi pator habebatur uiuantum Aloeadarum. Hi in Caria quoque noti erant. Denique Rhodi Phytalmius habebat templum. Quoniam alicarnassensi in stemmate Telamo audit Neptuninlius, Myrere contra, qui apud Pausaniam Neptuno utitur patre, in hoc stemmate Telamonis vocatur uim quoniam Alcyoneii e Telamonis filii nomen ductum est ab Alcyone, ab illa igitur
quae vulgo utunt habetur uxor, suspicio oritur Telamonis nomen ipsis Nerutini fuisse cognomen quaeramus num forte exstent argumenta, quibus haec suspicio corroborari possit. Telamonis nomen seiungendum non est ab aliis ex eadem stirpe 1 ductis quale est Tλαμονίδα (Xen Heli. V, 3, 3. Componendum igitur est cum Atlante. Ηunc vero, cui moxi θαλάσση βένθεα nota erant, deum fuisse marinum iam multi ante nos coniecerunt. Conferantur modo vorsus CB8 sqq.:πωλέεταί τι δεορ γέρων ἀλιο νημερτήσαθάνατo Πρωτει Λἰγυπτιοσεδ τε θαλάaσησπάδη βένθεα Foιδε, IIoσειδάωνοσυποδμώσ. Biout es 52ras Atlante dicitur: ἔχει δέ τε κανα αιτόσμακρασ, 2 γαῖάν τε καὶ ἰρανιν ἀμφὶ hoυσιν,
sic posteri cocinerunt de Protei columnis mari in orientali positis: Atrides Protei Menelaus adusque columnas exulat Verg. Aon. XI 268 .
79쪽
calypso Atlantia filia 1oόφeotio habitat:νήσφ ἐν ά γιρυPp, θι τ' μφαλὴ ἔστι θαλάσσησ, locus dei marini filia dignus. Hanc Atlantis naturam, quam perspexerat rellor, agnovit quoque Berger Mythischo Cosmographie dorsrlechen p. et sic ratiocinatus: in scht mythischer Zusammenhangstosigkoit ver-lio ma thm die forumali de Elmmel der sa aut dem ornen
Moere usuhen schoint, g tragon undisan malle die trapendesoWali melior aus, indem man si mohibit Baulo verglicti, dis in Dac tragon . Atlantis vera natura constituta revertamur ad Telamonem. Scimus esionam Telamonis fuisse uxorem, qua ex genuit Teucrum. Quis igitur non mirabundus audit scholiastam ad Eurip. Phoen. s. 12 perhibentem: esionam flantia fuisse uxorem Prassione igitur, Oceani lia, numen marinum, tam Atlanti deo marino quam Telamoni, Neptuni lio, uxor fuit. iroris ni Telamo ipse numen fuerit marinum.
Tost Vitruvio imagines illas, quae ab architectis vocari solent Atlantes, Romani appellabant Telamones De Arch. 6, 2 63. Telamonem vulgo habitum Aeaci Endeidisque filium Attici e Glauco Actaeiralia natum ferebant Pherecyd. v. Apollod. III, 12, 3. Uxor quoque Telamonis audiebat lauce Diod. IV, 23,
quam ob causam Glamo cum flauco conferri potest, deo illo marino, qui Anthedone natus sin urbe igitur arcte cum Troegono coniuncta vitam debebat patri Anthedoni matrique Alcyonae. Meminimus Anthas Alcyonaeque nomina in sacerdotum serio Halicarnassensi operiri. Quin etiam Telamo iuxta laucam alter flaucus videtur. Observas nos versari circa Isthmum et Boeotiae partem orientalem. In Euripi ripa sinistra prope urbem Anthedonem situs est mons Messapius Neptuni cultu celeberrimus. Hunc cultum Locrenses in Italiam transtulerunt Metapontum, sicut Chalcidenses aliud nomen eiusdem dei Καλαυρo ob ventos secundos datam e regione Troegoniorum transvexerunt in Calabriam i. o. Καλαυρίαν cf. Καλαυρία in Sicilia, Plut Tim. 13. In Mes apii autem
80쪽
καὶ ἐπA τῆ πόα ἔφαγε δαίμoνα ἐν θαλασσ3 γενέσθαι καὶ ανθι ποιστα ἐσόμενα προλέγειν ferebant. Adstipulamur Gnippiori . min. p. os conicienti placatoria huius mythum e dei, sapit cultu pronuxisse. Simia autem memores fimus Protei artis vaticinandii 365 sqq. , quem έρoντα -- iam supra in harum rerum disputatione offendimus Echol Eur. r. 18 docet Glaucum
equas habuisse 2 διεσπασαi xo h fAoν δεσπότην Γλαυ--ἀν Σελ- Deoφόντου πατέρα; qua narratione iterum Corinthum et Troegenem ducimur.
Glaucus enim piscatoribus propitius deus, qui Anthedone colebatur, a Corinthiis inter rege receptus et vis is in honorem του 'Iσθμίου cf. stemma p. 66 instituisse ferebatur. Nonne eodem modo alterum Glaucum, Telamonem, in sacerdotum stemma regiorum receptum esse dixeris Maro quoque transvectus Glaucus in Lycia regium obtinuit honorem, ut Telamo Graeciae solo relicto in regionibus transmarinia divinitatis suae oblitus mortalisque factus per saecula nomen suum transmisit. Quinimo lauce Creontis filia, quae fonti Corinthio nomen suum imposuit, severa fuit dea marina o qua Pherecyde teste natus
Telamo igitur Neptuni filius o dea marina natus, cui ipsi uxor fuit numen marinum, qui nomine Atlantem deum marinum in memoriam vocat, cuius lius Alcyoneus denominatus est a Neptuni uxore, qui in iisdem regionibus, quibus mau B, Phytalmius, Calaurus regnabant, honorabatur, quin et ipse fuerit
Egit de Telamonis nomine irard Rev. d. i. gr. 1so5 in disputatione inscripta Aiax stis de TAlamon, Atudo de mytho,
logie tigroique . Videamus num cum auctore sagacissimo facere possimus, cui hac quidem in re libenter astipulamur, quod Telamonis nominis etymologiam vulgatam quantocius abicien dam iudicarit. Eodiernos'. d. si audis, nomen suum Telamo accepit a scuti
balteo, Illius nempe scuti, quo filius Aiax prodibat armatus,