De regulis juris canonici liber unicus, authore Francisco Antonio Foebeo societatis Jesu. Opus posthumum

발행: 1735년

분량: 341페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

311쪽

laribus 19. de Jurepatron. in eo , qui institutus fuerit in beneficio mediante pra sentatione facta ab illo, qui jus patronatus

possidebat , sed postea idem jus patronatus amisit per sententiam Iudicis in quo casu

non debet institutus removeri propter hoc a Beneficio: & sic de aliis pluribus. a Ad intelligentiam regulae notanda .est Glossi. marginalis, quae ponitur ad praesentem regu Iam, circa illam particulam , factum legitime , quae ibidem explicatur , . ita ut comprehendat & factum dc modum , hoc est itaui non solum ipsum factum secundum se sit legitimum , seu a lege Pe

missum, sed etiam modus , quo illud positum fuit. si enim contingat aliquid fieri ,

quod secundum se , vel saltem quoad modum sit a lege prohibitum , non raro Comtingit' illud postea retractari , seu annullari, ut constat ex iis , quae supradiximus ad reg. contra Jus μὰt Fq. cio ad regul. Non firmatur I 8. hujus tituli. 3 Hinc deducitur praesentis regula r tio: nam sicut actibus factis omnino contra Ius non indulgetur ullus favor, itaut etiamsi casus superveniat, in quo potuississent inchoari, non propterea convalide

tur jam facti, juxta cit: reg. Non 'matur

tractu temporis , -. . ita a contrario sensu

actibus iactis juxta legem favor indulgeri

debet, ut etiamsi casus superveniat, in quo inchoari non potuissent, non propte

rea invalidentur. ν

η Notandum tamen , hic est , regulam istam intelligendam esse , nisi casus supe Venidi, in quo reddatur impossibilis essectus ejaS,

312쪽

Tit. III. LUXIT 38 esus, quod factum est: si enim id accidat,

saepe contingit factum invalidari . Exelnplum habes in Iure Can. ex c. Sicut aa. &eX cap. penuit. De- Si contingat Titium contrahere legitime sponsalia per verba, de futuro cum aliqua . muliere , & po stea contrahere: cum alia per verba depraesenti, per 'hunet secundum mntractum invalidatur prior 'contractus sponsaliorum , quia videlicet, posito eo secundo' actu, redditur impossibile Μatrimonium cum aikla muliere, quod erat consequens ad spo salia 'Exemplum etiam habes in Jure ci-Vili , ex f. tiran contra Instita de inutilibo

stipulationib. Si legitime stacta fuerit stipu

latio de aliqua re, quae post illum continactum evadat sacra, aut religiosa, redditur

inutilis stipulatio propter similem rati nem, & sic de aliis pluribus, quarum aliqua indicantur hic a Glos. in fine.

R E G. LXXIV.

suis alicai gratiose conceditur , trahi non

debet ab aliis in exemplum.

I r, Esumitur ex ci sane 9. de Privilegiis p I l. Θω vero Iq. F. de legibus , aliisque Iurisus. Exemplum poni potest ex

eod. c. sane. Titius impetravit a: Summo

Pontifice privilegium, seu dispensationem ut possit simul plura beneficia retinere ex motivo expreta, quia Titius exercebat officium valde utile Reipubl. Accidit autem etiam Cajum illud idem ossicium exercere,

aut aliud simile , quod sit paris utilitatis

313쪽

goa Tis. m. Reg. LXXV. Reipubl. Numquid sub eo praetextu poterit Cajus, privata auctoritate iliud idem pruvilegium Titio concessum, seu dispensati nem - ad se extendere , eoque uti Θ Resp. negative e quia privilegium illud fuit gratiose conoemim Thio : quod autem alicui gratio e concessam est , non desint trahit ab aliis in exemplum, seu non debet ab aliis privata auctoritate sibi usurpari.

a Ratis hujus regulae est manifesta: quia concessio privilegii , seu dispensationis pendet a voluntate Prine is, quae cum respiaciat rem odiosam , seu derogativam Iuris communis, sicut extendi non potest a casu ad easum , ita nec a persona ad personam, ut pluribus declaravimus inexpli- ratione a june comminuritor 28. Ec in explicatione regul. pr-- legium personale T. Vide, quae ibidem explicata sunt, quae faciunt etiam ad praesentem regulam.

R E G. LXXV.Frustra Abi fidum quis postulat ab eo ferv ri , cui fidem a se praestitam

servare recusat.

I Esumitur eκ c. -ut 29. ult. &, C. Pervenis De iere uνacio, aliis. que furibus, ex quibus .exemplum poni potest . in promissione reeiproca , quam ubi invieem secerint Titius, de Caius de alia qua re praestanda r in quo eata si conti gat Titium infidelem esse an sua promtis ne admiplenda, liberatur Cuus ab obliga

314쪽

ione Mimnendae promimionis. suae , nee cogi ad serva Quin promissum ..a H regulaextenditur ad promissione3. Pina , shdera., quaea duobus reciproee fiant

obligsione lane indesiushepta aliquid adimplendi : , nc enim uno illorum culpabiliter violante fidem praestitani , liberatur alter ab obligatione eidem promissa. Ratio hujus est twa in ejusmodi pactis, seu promissionibus recipriscis, vel explicite, velim*icite inest

ea conditio, si alter, cum quo contrahitur,

randitionα ibi maiar tas observet: actus

autem, ut tradit Laym. in cit. c. Pememan. p. Condition lis eje m non habet , si

conditis non purificetur ri a

3 Nutandum tamen hic est , regulam ista in procedera, nia prismissior itia, est '

Vini, & ubi resolvi praedicto modo potest

in concitionalem . Secus Mitri, eri cum aliquid Deo abselute promittitur , seu vovetur, quod nulla conditione rumpendum.ea OX cap. Unico 32 q. 8. in fine ; aut cum

promissio , sire contractus resolvi non potest in conditionalem, eo quod vel .e nam turg sua, vel de institutione sive invidia, sive humana sit absolutus ,: de perpetuus . Exemplum habet la: Matrimonis,. in quo Conjuges sibi invicem promittunt fidem, ita tamen ut si contingat ab tino illorum frangi fidem , non propterea liberetur alter 'a fi servanda , sed permanet illud totum vinculum, dc tota obligatio, quae erat antea. 4 bem notandum est, hanc regulam Pr cedere in promissionibus, seu pactis reciprocis factis a duobus, itaui unius promissio factast latuitu, seu q si in recompensationem

prini

315쪽

' 3o4 Tit. III. Reg. LXXVI. promissionis alterius. Ceterum s, duo sibi invicem ali id promiserint , italit.neutrius promissio laua fuerit intuitu , & quasi iureconisensationem promissionis alterius, pro eo caua quaestio est inter Auctores, utrum possit unus ea de causa non implere id , quod promisit, quia alter non adimplet In qua quaestione negativam sententiam traiadit Nav. in Μanuali cap. 18. n. T. AEODiom. I lib. II. cap. 8. qu. q. & alii . At in contrarium Μol. de just. disp. 272. ci ca finem, Leg. de just. lib. a. cap. 18. di, bitatione IO. nu. . 7 . Sanch. in Praeceria Decalogi lib. 3 cap. 17. probabilius P tant, etiam in eo casu pone ab.uno promissionem non adimpleri, si altet non impleat. Vide ibid. cit. Auctores.

2,. iis .

Desiictum per me xam debet is detrimentum

1 Esumitur ex c. SL Episcopum 3. IS. qu. s. c.' Cum Venerabilis G de Exceptionib. aliisque Iuribus . Casus figuratur ex cap. Si Episcopum . Quidam Episcopus commisit grave delictum, ut propterea fuerit justei idepositus, quin &, in poenam ablatae. ipsi fuerint per modum confiscationis

res, quae ceteroquin ad Ecclesiam pertinebant . Pro eo eventu decrevit Summus Pontifex, ut omnes illae res Ecclesiae restituantur: quia delictum personae in damnum Ecclesiae non est convertendum. a Ratio hujus regula: desumitur ex C. a. De

316쪽

Tit. m Reg. LXm. 3os De Donationibus, ubi dicitur Episcopus, &' quilibet Praelatus Eccles1asticarum rerrum esse Procurator , non Dominus , ex quo ibid.Alex. III. inseri posse illum meliorare conditionem Eccles1ae, sed non reddere deteri

rem & si contingat factas ab ipso fuisse

graves donationes dei praedictis rebus , inconsulto Capitula in detrimentum Ecclesiae, revocari debere tanquam de jure invalidas. Si autem est Procurator, &non Dominus, ejusdem delictum non nocet Ecclesiae, eo Proportionaliter modo , quo delictum T toris non redundat in detrimentum pupilli, ex l. Neque in interdicto I 8. ff. de rex. Iuris , & l. Non est ignotum 6. C. De a ministratione Tutorum , dc l. Meminerint GC. Unde τι.

3 Quaeri potest , utrum haec regula sit universaliter intelligenda de omni delicto,& de omni specie detrimenti. Ratio dubia tandi est : quia Gloss. ad hanc regulam , aliique plure' Canon istae distinguunt inter delictum, quod consistat in actione,& im

ter delictum, quod consistat in ominisne, docentque per delictum Praelati consistens in actione non praejudicari Ecclesiae , pra audicari tamen per desictum consistens in omissione, cujus exemplum asserunt ex ruinta rubr. De praeseriptionibus , si videlicet Praelatus patiatur rem Ecclesiae ab alio musideri tanto tempore , quantum requiritur

ad praescribendum , in quo casu Ecclesia rivabitur dominio illius rei ex culpa Pra ait, . repetere omisit. Item distinguunt

alisui inter detrimentum late sumptum,quod consistat in non acquirendo, dc inter detruo meu-

317쪽

mentum. strictius acceptum, quod consistat in amittendo, atque de hoc procedere do- cent regulo praiantem iη Censeo tamen cum Panorm in cap. I. De restit. in imetri num. 9. Opus hic noni

o distinctionibus istis: nam etiam ubi d lictum Praelati consistit in omissione non praejudicatur Ecclesiae , & si contingat ennegligentia Prete i alienari rem Ecclesias per praestriptionem , poterit Ecclesia agere

contra Praelatum, seu contra ejus haeredes ad emendationem damni, ut tradit etiam Glossa siti. in cap. Plamis I S. I 6. qu. Idem dic sit Praelatus neglexit Ecclesiae acquirere se ubi potuit: nam etiam tunc agi poterit contra ipsum ad interesse lucri ces-

1 antis, ut etiam docet Gloss. in . c. pen. Ia. q. q. v. aut negistium . Videri etiam potest Panorm. in cap. I. De Dolo, contumacia

a n. I a. ubi pluribus hanc rem prosequitur. R E G. LXXVII. .

Rationi conmit . ut succaedat in onere , quii jubstruit. in hanare. 1 ' Q Umitur ex e. Filiis 3I. I s. q. T. C. I. i, o Da solutionib. aliisque Juribus. Casus figurari potest in haerede Patroni , qui mcur succedit , in iamore iurispatronatus , otiam succedit in onere defendendi Ecclesiam, aliisque annexis Iuripatronatus. a Haec regula concordat cum regula SD supra explicata et qai sentit inis, sentire de , bet commodum , eemtra o vide , quae ibid. explicata sunz

318쪽

Tit. III. Reg. LXXm.

R E G. LXXV LII.

In argumentum trabi nequeunt ii; quae pri prer necesitatem aliquando Dat

concessa. . . c

x T, Esumitur ex L suae prytire necessit I Brem Iaa. ff. de regulis furis. Exemptur imi potest ex c. Cum in cunctis 7. De elect. ubi dicitur, quod quamvis pro necessisitate temporis fuerint aliquando olim aia sumpti ad Erscopatum aliqui , qui nondum ejus erant aetatis , quae per. Sacros Canones requiritur 3 id tarnen a posteris tr

hi non debeat in exemplum, quasi Per hoc ipsum inseratur licere, quod aliquando li

cuerit.

a Sensus hujus regulae clarus est. Quod enim dicitur in argumentum trahi nequeunt, significat , ex eo quod aliquid aliquando 'Uter necessitabem licuerit , inserri non posse, quod liceat etiam , cessante necessitate. Ratio hujus est: quia ejusmodi argumenta procedere non possunt nisi a similibus ad similia, dc ubi eadem prorsus ratio militat: . similia autem dici non munt, ni eadem ratio militare dicenda est, ubi aliis qua res olim aliquando licuit ex ratione necessitatis , quae necessitas pro alio casa supponitur jam cessasso . Huc etiam facit principium illud, quod expresse legitur in C. Cum cessante 6O. De antilationibus; videlicet cessante causa , cessat effectus , de quo videri potest Tiraqo in tract. Cessante caseia, dc Suar. tom. De l . lita G. cap. 2 .

319쪽

3o8 Tir. m. Reg. LXXIX. 3 9otandum autem hic est regulam istam procedere in iis, quae aliquando propter necessitatem concessia sunt, & conc di potuerunt, quae, qualia sint, explicatum est a nobis in reguL suod non est mcitum A. De reg. Iuris in Decretalibus Gregorii: ea enim, quae sunt intrinsece mala, seu quae sunt prohibita , quia mala , non possunt ex quacumque necessitate Pliacita, ut ibid. explicatum est.' Demum praesens haec regula concomdat cum regul. 28. a Jure communi exorbitans , & cum regul. Tq. suis allevi h. t. Vide, quae ibid. explicata sunt ue quae Ociunt etiam ad ulteriorem intelligentiam

praesentis, regulae.

RE G. LXXIX. Nemo potest plus iuris transferre in alium , quam fibi competere dignoscatur I Esumitur ex l. Nemoulus Juris sq. I ff. de reg.Jur. & - cap. Nuper 5. De

quo etiam casus figuratur. Titio data fuit terra quaedam in dominium, sed solum itius umfructum, quamdiu vixerit . Ipse 'autem per modum donationis , propter nuptias concessit uxori suae partem ejusdem temras . Quaesitum est, utrum Titio defuncto posset ejus uxor terram eamdem retinere titulo donationis propter nuptias P Respo sum est negative: quia, ut dicitur in textu, cum regulariter nullus plus juris tran terre possit, quam eum constet habere 3 vir, t

320쪽

cui terra praedicio modo conceditur , non potest uxori relinquere , quod ei non licuit, nisi quoad vixerit postsidere: nec ii cet uxori suae partem illius terrae in donationem pr inter nuptias ex viri concessione tenere, nisi donationi ille , ad quem spectat dominium illius terrae , voluerit Co sentire. Vide etiam aliud exemplum apud

Panor. in c. causam quae 4. qsi fiat sint Iegitimum 3. 2 Huic regulae concordat principium illud vulgatum, Nemo dat, quod η habet, quod etiam habetur in cap. suomoda M. q, Conser. dist. q. Et qui nisil habet , nibi

dare potest, in c. Daibertum aq. can. I. qu. T.

. Inde fit, quod, qui dominium alicuius Tei non habet; sed solum usum fructum, non possit in alterum transferre dominium ejus dem rei: qui habet rem subiectam alicui ter vituti , puta praedium subjectum servituti aquae per ipsum ducendae, non possit in alterum transferre idem praedium absque illa servitute, ex L. Cum fundus 12. Communia praediorum & sic de reliquis . . 3 Notandum tamen hic est, intelligi ista debere de translatione, quae ab aliquo sat auctoritate privata , & absque consentiit ejus, cui jus comeetit dominii in re trans-

ferenda . Non enim est contra regulam ,

si aliquis rei alicujus dominium alteri det, quod ipse non habet , quando illud dat , vel ex consensu ipsius Domini , vel tan quam Μinister ejusdem, vel saltem ex a choritate legis, a qua constituitur tanquam Μinister idoneus ad illam rem alteri damdam . Exemplum habes la Creditove , qu, O 3 ve

SEARCH

MENU NAVIGATION