Institutiones historiae ecclesiasticae N.T.

201쪽

stantiliopolitano, et literis Cyrilli ad Nestorium, legebatur etiam epistola Leonis ad Flavianum, et X-tra omnem censoriae animadversionis dubitationem ea Omnino esse a cunctis Episcopis praedicabatur, quae Patrum, quae Apostolorum, quae Catholicae universitatis fidem reserat, et er Leonem loculum Petrum ostenderet i5oj. Subortis vero ob diomatis varietatem scrupulis in quasdam illius Epistolae partes Episcopis Illyricianis et alaestinis, adhibitus est Anatolius qui dubitationes excuteret. VentUS rei providentiam atrum, Epistolae ipsius praestantiam commendavit, patuitque nubes illas non ad obtenebrandam sed ad veritatem magis magisque clarificandam fuisse immissas Actione Quarta neque lectio Epistolae facta est, neque disquisitio, devictaque non nudorum ignoratione magisquam pertinacia, ex voto contigit, ut qui primi ancipites animos attulerant, nunc ultro suffragia ferrent nullumque errori suffugium Superesset, quem una VOX

unus spiritus repellebant i5 ij

Fidei definitio contra Eutycheteiri.

Quamvis Chalcedonensibus Patribus superfluum esset Fidei declarationem iterare praeter Nicaenum et Constantinopolitanum Symbolum, syn0 dicas Cyrilli literas insignemque Leonis ad Flavianum Epi-

202쪽

stolam attamen sollicitis Caesarianorum Iudicum precibus moti Vel potius fatigati, alteram quamdam Fidei expositionem piscopis nonnullis conficiendam indulsere. Quae nova expositio ab Asclepiade Diacono Pa ecclesiae in sessione . recitat , et Episcopis plerisque accepta, Legatis nihilominus, et Orientalibus piscopis Donnullis ianc esse et Eutychianum quoddam subolere visa est cum Christum ex duabus esse naturis profiteretur, hae Vero an distincta sint , ut Catholici praedicant, an per- amixtae, ut Eutyche voluit, tacitum liquisset. Itaque urgentibus Legatis desinitionem aliam, quae omnium oculos nimio lumine perstringeret, tres dioecesibus singulis Pontica, Asiana, Thracia, et Illyrica , Antistites electi sunt, qui una cum Legatis et Anatolio Episcopo CP vel bonorum omnium votis, Vel malorum ingeniis occurrerent, idque tamen UCleate, tam apte praestitere, ut nihil illis implendis , hisce vero revincendis deesset Nicaenum et Constantinopolitanum Symbolum, literas Cy rilli Synodicas, et adversus Eutychianam licentiam novam honestissimamque Leoninae epistolae commendationen habebat recentior desinitio, quae postea in Sessione L praesentibus Imperatore cum Pulcheria Augg. regiisque summatibus, Omnium subscriptione et cumulatione, nullum latius praeconium desiderare potuit i5 al.

352 Vide symbolum inter acta Coiicilii Chalc. p. abbeum Actiones quae xt a col. 4445 ad 4462. T. IV. coiicit.

203쪽

CAP. III. S. V.

S. V.

Canones ex Synodo.

Compositis per alias Synocli Sessiones nonnullorum piscoporum controversiis, disciplinae consultum est Variis an Ontibus, quos 27. Latina, 3 o. raeca collectio enumerat 153j. Horum 27. quos Graeci latinique Codices Actioni XV attribuunt, Verius pertinent ad Actionem VII. 15έ). anon de CP Sectis praerogativa non ab Actione XIII., sed post XIV. prodiit 155 et absentibus Legatis,Ρonticam, Asianam, et Thraciam Dioecesim patriarchalibus uribus auxit. Hujusce Carionis certiores secti Legati haud segniter restiterunt, obnitentibus e contra Synodi relatu, Marciani literis, et Anatholii Dflagitationibus apud Leonem Pontificem Maximum, qui adversus regios conjuges, et instantissimas Juliani Coensis, atrumque Chalcedonensium precessirmum invictumque animum prae se gessit. Ca-

455 Vid. abheus T. IV. Conc col. 682. ubi col. 169l et seq.eXlant canone ex graeca collectione , qui in Iatina desiderantur de quibus videantur Fratres alterini admonitione in actionem Concit. Chalc. quam ex antiquis venetis 3Iss ediderunt in Appendice Epistolarum S. Leonis. 454 Juxta codices venetos S. Marci, cod. Latinum cumitensem, et s. Capituli Veronensis 55. de quibns Fratres alterini T. II opp. S. Leonis coL 505. in adnot. 455 Vidd. adnotationes Ballei intorum T. IL opp. S. Leonis col. 5l4. n. 50 et 4.

204쪽

non a romana sententia improbatus, nullo meliori exitu functus est, neque pro judicato habitus sanctissimi vero rincipis constantiam, quae privilegia Ecclesiarum juxta Nicaenum praescriptum Custodiebat summae ipsius Marciani laudes rapit enim vel invitos admiratio virtutis in caelum extulerunt. Quinim excussus e veterno Anatholius insanisque consiliis valedicens in epistola ad Leonem Pontificem omnem illius Carionis noxam in Clerico CP. cclesiae resudit, cum demissa haec sunt

illius verba et sic gestortιn pis omnis , et consi Πὶati auctoritati uestrae Beatitudinis fuerint reServa

S. XVI.

Synodus P. II ejusque cata Sa.

Origenianae contentiones earumque judicium a Justiniano latum anno circiter 543. aliarum discordiarum igni tabula extiterunt Theodorus 157 Caesariensium onti sex in Cappadocia Origenianae causae conjunctissimus, et Aceptialis qui Decreta Chalcedonensis Concilii oppugnabant sortasse etiam subassentiens 158 , novis litibus fomitem suppedi-

356 Reliqua quae ad Conc Chalci reseruntur videantur apud cui Balterinios, Labbeum et Bertium T. IV. Hist. Eccl. diss. X. col. 458 et seqq. Consulatur a latis ab Alexandro T. V. Hin Eccl. diss. I. saec. V. p. 259. et seqq. edit Lucae 25 l. l57 Cognomento scidaS.ll 58 Theodorum cephalιιnt secta dictιnt Facundus ermianensis, et Liberatus Diaconus verum animadvertendum ab Asricanis infamatos hoc nomine omnes cephalorum hoste suisse.

205쪽

CAP. III. S. XVI.

taturus Iustiniano persuasit cephalos ad Ecclesiae caulam facili negotio reducendos, ubi tribus Capitulis, quae idem non attingebant, iisque erant in- Visa corrigendi gratia manus admoveretur i 59ὶ Facilem Ecclesiasticis negotiis arripiendis inperatorem, facilem quoque habuit Theodorus ad damnationem trium Capitulorum, quae exitu 543 vel inbtio anni 544 per dictum promulgabatur i 60 . At, subscripta licet timido invictoque animo a Patriarchis aliisque piscopis Orientalibus condemnatio apertissimos hostes nacta est Stephanum Diaconum Apocrisiarium Vigilii oratisicis apud Caesarem, et Episcopos Occidentales 161 .misce relligio sui Capitulorum causam tueri, nomenque Concilii Chalce donensis 162j.

459 Damnaretur nimirum Theodorus Mopsuesienus cum eius scriptis, proscriberentur libri Theodoreti contra XII Cyrilli Alex. capitula in Ephesino ecumenico Concilio adprobata, atque tandem animadverteretur in epistolam Iba Edesseni ad arim Persam in qua plura adversus Cyi illum et Ephesinam synodum, plura autem pro Nestorianis continebantur. 360 Iustiniani edictum periit, nec illud est quod egitur apud Baronium ad an. 546. . . Annal cum crit Pagii edit Lucae 244. Cf. alterini in Defensione dissertationis orisianae de synodo . ad versus diss. Patris Garneri cap. S. col. 1002. et cap. 4 col. 1007. Τ. IV. opp. Norisii edit Veron. 752 ex Typographia uinarma

niana.

164 Illyricos, Italos, Gallos, ispanos omniumque acerrime

462 Nam cum in synodo Chalcedonensi acta fuerit mentio Theodori Mopsuesten per epistolae Ibae lectionem, quia ipse ejusque cripta damnarentur, Theodorus autem et Iba Edessenus tan-

206쪽

Judicatum Vigilii R. P. ad Mennam.

Sed cum videret Iustinianus Imp. animorum discordias in dies gliscere, in eam sententiam venit ut in plena Synodo controversia dirimeretur, jussitque Vigilium hac de causa Constantinopolim accersiri. Eo cum pervenisset Pontifex VIII. Cal. Febr. n.

547. obsequens Caesari qui Synodum efflagitabat, exorsu anni 548. piscoporum LXX. Concilium in

choat, Ventumque pertimescens non e Vot procedere, imperat Episcopis, ut singuli quid sentirent, scripto consignent et ad se mittant. Acceptis responsis ac sedulo inspectis, Vigilius in tria Capitula sententiam serens, quam Indicatum appellavit, mittit ad Mennam, et in eo scripto hanc clausulam i Sama in Omnibus reuerentia Synodi Chalcedonensis , Qui vero utrique parti gratis cari studuerat incredibile dictu est quam multos hoc secto offenderit, quibus dissidiis occasionum praebuerit. Ubi enim de Iudicato certiores facti sunt Occidentales Antistites, continuo invidia onerare Pontificum, inquam Catholici episcopi fuerint recepti, quin diserte operibus anathema dicerent, verebantur Episcopi occidentales, ne, damnatis scriptis Theodori Mopsuesioni, Theodoreti in Cyrillaim, et Iba nec non Tlieodoro ipso, quaedam correctio fieret Concilio Chalcedonensi, quemadmodum antea pertentaverat Xenajas Monophysita de quo habet Evagrius scholasticus lib. III. Hist. Eccl. cap. l. ag. 56l et seqq. edit. Cantabrig. 220. T. III. Scriptorum IIist. Eccl. Per Reading.

207쪽

CAP. III. S. XVII. 197

jectam securim Chalcedonensi Synodo, idem indiscrimen adductam, traditam Acephalis Ecclesiam, conqueri, ingentique Verborum turba obstrepere: Quinimo tam vehemens excandescentia flagraVit, ut Rusticus et Sebastianus Romanae Ecclesiae Diaconi, viri ejus aetatis perdocti ejusce communionem tamque proditricem desererent, et quod gravius est et singularis audaciae Africani piscopi aestu quodam abrepti Vigilium trium Capitulorum

damnatorem anno So anathemate confingerent, et cui princeps est in Ecclesia locus et munus, nullum praeterea locum extare a furentissimo hominum conventu clamitaretur. S. XVIII.

Resistit Vigilius dicio Iustiniani.

In tanta animorum scriptorumque acerbitate nil ad quaestiones finiendas magis compendiarium Vigili aeque ac Iustiniano visum est, quam plenaria Concilii convocatio. Et licet gratum haberet Vigilius Synodum in Italia fieri se tamen CCOmmodavit Imperatori qui Constantinopolim jamdiu

Spectans, concilium eo convenire jussit Prudenter autem ad novas contentiones cavendas egerat Vigilius cum Caesare , ut amenn judicatum sibi redderetur, cum in Synodo quaestio esset redintegranda, et ne quid usque ad Synodi decretum de tribus Capitulis posset submoveri. st Theodorus

208쪽

cui jam parum videbatur quod Imperator a Vigilio

expresserat, instabat ut neglecta Chalcedonensis Concilii mentione, tria rursus Capitula presse et simpliciter condemnarentur nimisque credulum Iustinianum sibique sidentem ad alterius Edicti promulgationem pertrahebat. Vicit tamen insignis in exemplum Vigilii constantia, quem illata iterum atque iterum Vis injectae manus satellitia, atque insectationes vices atque aerumnas ejusmodi, nost

vimus ex literis Encyclicis ipsius Vigilii expugnare

non potuerunt vicit enim Augustum, quiadictum suum abrogavit, necnon et Theodorum cum aliis

praejudicata opinionis piscopis, qui supplices li

bellos dederunt Pontifici, et admissorum veniam postularunti Vacans interea ob mortem Mennae Constantinopolitana sedes utichium pietatis doctrinaeque commendatione ornatum accipiebat. S. XIX.

Synod oecumenicae annuit Pontifex.

Ρarum momenti sentiebat Vigilius de Orientalium ingeniis faciendum esse, quos ad Caesaris magisquam ad Ecclesiae partes noverat inclinari; inflexibiles e contra verebatur Occidentalium animo , triumque vitulorum damnationi perpetuo obstistentus. Precibus itaque Eutychii CP delinitus Synodi celebratione minime dissensit, urgens Veroquam maxime ut pari utrinque numero Graeci La-

209쪽

tinique piscopi convenirent. Sed neque hoc impetrare potuit, et quamvis ob exiguum Occidentalium numerum partes non aequarentur, in diem tamen IV. Non majas anni 553. Iustinianus Concilium indixit, quo tres Patriarchae , Patres 65. coacti sunt. At non cum iis Vigilius, licet splendidissimo invitatu accitus, quippe qui posthabitus conditiones, laesamque ab Imperatore libertatem Ecclesiae haud aequo animo ferret. Conventus suos nihilominus, absente Vigilio, saverile Caesare egerunt Episcopi, et octo Cotiationibus 163 constitit Synodus, Professi Catholi: cana Fidem, quam Apostolica praedic alio, sanctor Patrum doctrina, et quatUO OeCum enicae Synodi tradiderunt, blasphemia Theodori Mopsuesten animadvertunt Collatione IV. o. et Cyrilli Alexandrini scriptis, et Synodi Mopsuestenae decretis innixi contra errores, errantemque licet demortuum sententiam coni j ciunt idem omnino fatum, quo subsequentibus collectionibus sunguntur scripta Theodoreti, et Epistola Iba H ad arim TerSam, non ero eorum personae queis post expl0ratam fidem, parcendum existimatur.

S. XX.

Synoduni V adprobat.

Hanc autem Synodum Vigilii praesentia carentem, et edito Constituto, improbatam, nemo OeCumaenicam dicere recusat, cum ad ea, quae de tribus

165 Iia sessiones illas volunt appellari.

210쪽

Capitulis decrevit, ipsius Vigilii, et successorum

Pontificum auctoritas accesserit. rodiderunt equidem memoria Latini Scriptores Anastasium secuti, Vigilium auctoritatem, quam diximus, addere inficiantem, solum propter Vertere Coactum, et Romanorum Clericorum studiis et de precationibus ad sub scribendum denique fuisse compulsum 164ὶ Neque tribus Capitulis magis severunt Vigilii successores Pelagius I. Joannes III. Benedictus Ι. Pelagius ulter, S. Gregorius M. aliique, a quibus et Synodus V.

comprobata et quatuor aliis Oecum aenicis adnumerata fuit. Cum autem superessent a Synodo . occidentales Ecclesiae nonnullae, que is damnatio trium Capitulorum minime probaretur, in eximiam Pelagii I. gloriam successit, ut cunctam sere Italiam, Africam, atque Illyriam, renuentibus Veneto atque Istriensi piscopis, in Capitulorum reprobatione Consentientes Videret Episcopos Venetis nitimos concordes habuerunt Gregorius M. et Honorius Pon

tifices reliquos Sergius i65 .

464 Fragmenta nonnulla aclorum Concilii . quae edidit Stephanus Baiulius ex s. Parisiensi Claudi Jolii apocrypha censemus cum fratribus Ballei iniis in desens diss. oris de Synodos. c. I. col. 4055. T. IV. opp. oriSi edit Veron. . c. 165 Ex hucusque relatis ab i. auctore opprime patet quod inter Concilia Chalcedon et synodum V nulla excogitari possit pugna, quasi vel erraverint Patres Chalced in non condemnandis tribus Capitulis, vel erraverint Patres Synodi V. in iis anathemate Perstringendis omissis enim prioribus Synodis accusatoribus Istriae nempe et Venetis Episcopis, Victore Turonens Liberato Diacono, Facundo Hermianens schisma potius constantibus quam decretis synodi V obsequentibus, illos commemorabimus qui ex hoc synodi de-