장음표시 사용
81쪽
Episcoporuni iurisdictio a Romanis Pontificibus coercita.
Ecclesiasticam historiam minime consuluit, qui innumera ignoret Pontificum ad piscoporum jurisdictionem circumscribendam statuta. Quem enim praeterit, tricium Ecclesiae Antistitem ejusmodi potestatem exercuisse in poenarias actiones , quas Episcopi peccatoribus inferre consueverant Quem fugit, Innocentium Primum , ut xuperio Tolosano Episcopo annueret, mitigata paulisper Veteri disciplina, quibusdam poenitentibus 5 in extremo spiritu Communionem decrevisse, unde quae Episcopi non pauci praeceperant, ipse de Sua U-ctoritate firmavit Adde frequentes mitigationes quibus Africa praesertim reclamante , piSCOpatium judiciorum severitas lenita est, et Omnem de hac re scrupulum et dubitationem expelles. 6 .
Romanae Ecclesiae praestantia.
Fuit hoc moris a prioribus Ecclesiae saeculis non intermissi, ut causae ad illam pertinentes Apo-
4 Vidd. decreta Siricii ad Himerium Tarraconensem missa, ut SerVarentur, P. Labb. 5 Iis, qui post baptismum omni tempore incontinentiae vacabant. R id Zaccaria in Anti-Febronio vindic diss. 5. . . p. 46l.
82쪽
stolica Sed deferrentur, ratione potissimum ha Ibita caussariani fidei, quae idcirco supremo juri Romani Antistitis reservabantur. Nemini ignotae sunt in Pelagianorum controversiis tres Epistolae ad Innocentium hujusce nominis primum, qUarum binas Carthaginiense et Mileuitanum Concilia, tertiam Africani dedere Episcopi Bomani Capitis judicium et auctoritatem contra aberrantes Pe
lagium et C0elestium efflagitanda 7ὶ Quid cla
rius testimonium hujusce praestantiae, quam fideles unanimiter revererentur, judiciariae potestatis, quam timerent mane agnoscens, hanc reVerentissime excipiens Augustinus, Pelagianorum concertator, vix audita dogmatica Innocenti responsione,
omnes ad silentium adigere hisce conceptis verbis satagebat Inde rescripta Venerunt m causa sinita est 8ὶ
P Duae autem ibidem carisae hujusce ei dignoscuntur, alterati ex Ilomanae sedis responso appareret quaenam fuerit Apostolicae sedis sides, altera ut Romanae Calliedrae auctoritate, et judicio conpesceretur error, unde Irenaeus ad Romanam Ecclesiam ojebat propter potiorem principalitatem necessu SSe, Omnem Ecclesiam convenire. CL Laeca via in tali-Febronio Parte . lib. . app. . . et 5. 8 Prael cit Zacc. vid. Petrus Ballei inius in Op. Lot ac ratione Primatus Romanorum Ponti icum Veronae 4766. c. XIII S. IX. p. 452. et seqq. et Ger lilius in opusculis cit ad Hier Eccl. const. speci. p. 58.
83쪽
Ah oecumenicis Conciliis honore hahila.
Tu naultus ac lites in patrociniuii errorum, queis Apost0licum stigma imprimeretUr, O Ru SC-ditiosis et pervicacibus infamiam, novum e Contra splendorum Supremae Sed intulere; siquidem Pontificum decreta ab Oecumenicis etiam Conciliis mira consensione suscepta, dissentientes Vero pro haereticis et rebellibus improbati Digna sunt ut in Omne aevum celebrentur quae Flavianus Antistes Constantinopolitanus scripsit ad Leonem, sententiam rogans, ad retundendum utychetem, Fideique unitatem vindicandam 9ὶ neque minus memoranda Leonis pistolia ad Flavianum in eundem haerelicum , quae tanto honore tanta Ille Veneratione a Patribus Chalcedonensibus excepta est, Ut ex ore Leonis Spiritus Sancti eloquium exiisse undique inclamatum fuerit. Haud impares obsequii significationes, quas in praesentia omittere praestat, Romanae Cathedrae dignitatem sunt prosecutae iij.
9 Videatur apud Ballorinios in opp. S. Leonis T. I. pag. 290. Venetii 4255. 40 Vidd. epist. donis 89. l. 69. pag. 4060. cit edit. T. L p. 82. a 62 pag. 4045 epist. 90 a 25. . . p. 4064. p. 95. a 22. . . pag. 4074. et p. 94. at d. p. 4025. t p. 420.4 95. cap. l. p. 1238.edit Ballei . U. laud. alter ad not. 44 in eam l. p. 20. et in libro deso ac ratione Primatus Rom. Pont. c. XIII S. b. et in adnota l. 22. ad diss. l. Quesnelli . . opp. S. Leonis M. nec non Orsius in P.
84쪽
In iebus quoque disciplinatibus.
Per illa etiam, quae erant disciplinae, Supereminens haec Romanorum Pontificum potestas pertingebat, et viguisse etiam in disciplinis a Generalibus Conciliis latis, et quovis pacto statutis, admisit probavitque Chalcedonensis Synodus Accepit reapse, et tamquam Episcopum habuit eadem Synodus Maximum Antiochenum, ut Apostolicae Sed adnueret, quae hominem injuria ordinatum Cationum nexibus solvit iij. jusdem Cathedrae judicio, atque assensu, dum caruit celebris
Canon Chalcedonensis, qui totus erat in praerogativis Constantinopolitanae Ecclesiae adstruendis, nullum momentum facere potuit, et de sua infirmitate vim decretoriae summaeque auctoritatis declaravit. Et Canonem illum manare sine capite unanimiter crediderunt Patres Chalcedonenses, et Imperator, et Anatolius Constantinopolitanae raesul Ecclesiae quandoquidem Leonis Magni sanctionem supplicibus litteris arcessiverint. 12 .
de Romani Pontificis in Synodos Ecumenicas potestate Romae 4740. T. l. et Zaccaria in Anti-Fehronio Par. . lib. . . . . cl seqq. 44 Vidd. Ballei iiiii in observat ad diss. IX. Quesnelli T. II opp. S. Leonis M. Asa exemida, si vis, ad Zaccariam in Anti-Febronio
85쪽
Quas clani jam inde a propagata Evangelii do
ctrina extitisse Sedes Episcopales aliis potiores, dubio caret. Dum institutionem Antistitum, Ut ΟCari consueverunt, utropolitanorum quidam ab Apostolis, quidam vero a posteriori aetate re Vocant, nos medii esse volumus, et aliquas tantum Pontificias Sedes in matrice Provinciarum urbe positas metro politano nomine ac dignitate fuisse annorum spatio exornatas arbitramur. Ceterum etsi de Patriarchis altum ante saeculum quartum silentium fuerit, plures tamen Episcopos ampliori jurisdictione, et prostasia quadam , exstitisse constat I3ὶ Romanum praesertim, Alexandrinum, et Antiochenum quorum Ecclesiae Patriarchales factae. Principem locum sortita est Roma, in qua Petrus rot Oapostolus alterum Alexandria a Marco Petri discipulo tertium denique Antiochia, ubi sedit Petrus an-
c. IV. Veronae 768. Haec omnia magis etiam confirmari posSunt, si consideres apud latinos praesertim Romanos antiquitus in usu non fuisse nec canones Gangrenses, nec Antiochenos, nec CODStantinopolitanos, ut apud Graecos, sed tantum Nicaenos, aut Sardicenses. Alios autem graecorum Conciliorum canones, quamvis versionibus salis latinis notos, ii tamen serius allegare coeperunt, saeculo nempe VI. Vidit. laud. alterini in diss de antiquis collectionibus et collectoribus canonum par. . . l. l. et 2 pag. LI. Om. III. Opp. . conis M.
Venetii 4757. 45 Vid Epiph. Ηnor. 69. . . ubi de Meleti in causa Arii.
86쪽
te quam iret Romam, et nomen Christianae Religioni primo inditiani si j.
Trium odium Patriarctialium fines.
Provincias quatuor, Aegyptum , hebaidem, Pentapolim, ut Lybiam Patriarchae Alexandrino ob
temperasse, tum e Sexto Carione Nicaeno, tum ex
Synodo Alexandrina anni 339 edocemur regiones autem eidem Episcopo creditae, post auctum atriarcharum numeriani, in digitantur a Tabella Geographica ad calcem Ecclesiasticae Historiae Eusebii, editore Valesio. a pars orientalis plagae, quae Ρraetorio Orientis regebatur, Antiocheno Patriarchae subdita erat, et in Provincias quindecim dispertita Praesul Antiochenus Orientalis Dioecesis Exarcha, urbs ipsa orientalium urbium mater, et caput, nuncupabaturii 5 . In Occidente autem Pall4 Patriarcliae nomen Christiani usurparunt ab natione Iudaica. Ante quartum Saeculia in Ronianus, Alexandrinus, ut Antiochenus Episcopi Patriarchali dignitate sub alio nomine, fulgebant Vocabantur enim Eξαρχοι, 'Αρ ct ΠισκIT . , ut in Cn D. VI Sard. Semper autem Romanis Atili stilis praestantiam Super alios, veteres agnoverunt, unde Patre Chalcedonenses Leonem . . . salutarunt totius Ecclesiae Patriarcham. Vid. T. II. Conc. Iavd col. 252 et 2 l. 45 In exemplum divisionis Imperii Romani sponte sua facta est Ecclesia divisio. Majores nim Metropolitae Exarchi, et minores Me tropolitae respondere videntur Praeseclis Praetorio, Vicariis et Praesidibus. Vidit exercitatio nos Ecclesiastica Joannis Morini de Patriarcharum et Pi ima tum origine Lutut Paris. 626.
87쪽
triarchis omnibus longe prae uini nebat Romanus Episcopus, quem proinde Basilius Orientalium Coriphaeum Augustinus Occi dentalium Praesi dentem, pari honoris significalione salutant. Porro Veritatem obscurant, vel potius adimunt, qui atriarchali hujusce Antistitis urisdictioni nil praeter urbem ac decem Provincias, Ut nomen erat, SubUrbicarias , concedunt, mentientes hoc pacto sexto
Canoni Nicaeno, qui nihil habet de suburbanis Ecclesiis, et si quid habet, intertexuit arbitratu suo Busanus i6j.
46 Ita habet an VI. Concili Nicaeni I. a Antiqua consuetudo servetur per Aegyptum, Lybiani, et Pentapolim, ut Alexandrinus Episcopus horum omnium habeat potestatem, quia et Urbis Romae Episcopo parilis mos est. Similiter autem et apud Antiochiam, ceterasque Provincias, suis privilegia serventur Ecclesiis urandubium est Metropolitas occidentales Concilii Nicaeni tempore totius dignitalis auctores Romanos Antistites agnovisse immo omnia Romanori in Pontificum nutu in Occidente tunc temporis vertebantur, ita ut in Italia ipse Romanus Pontifex per se, extra Italiam vero per alios ab eo vicarios designatos moderabatur Ecclesias. Jus quod exercuit in conVO-catione Conciliorum hoc idem demonstrat, ut videre est apud citatum Morinum exercit. 20 4 Jam vero si quaeratur Cait Benedictus Bacchinius Mon. Bened in diss de celesiasticae me-rarchiae originibus p. 567. Mutina 4205. si quaeratur per Ni-Caenum anonem quodnam Alexandrini et Romani piscopi ius Conseratur, an Metropolitanum an Patriarchales respondendum est, Metropolitanum cum Metropolitano comparari, at non Metropolitanum utcumque, sed ut O politanum ad hi res Provincias diffusum, cujus per ea tempora nullus ea plenitudine ruebatur, quae ad Romanum accederet, in oriente praeter Alexandrinum . Clarissime autem idem Bacchinius rationem suppeditat, cur in posterum comparatio Patriarchatus Alexandrini et Romani Suboscurior facta sit. Ontifices enim Romani in Italia ipsa Metropolitas instituentes, iis cu-
88쪽
Aliae Patriarcharum Institutiones.
Cum Byχantium Imperii caput per Constantinum agri uni factum esset, Antistites illius urbis tribus antea saeculis Heracleensi Metropolitae subditi imperatoriae Dioecesis astum percupien-
ram dederunt non solum Synodos convocandi intra Provinciae fines, sed etiam sacras pro lubitu ordinationes peragendi hoc paci legimus ab Metropoli Romana, sejunctam Mediolanensem, quilejen- Sem, et Ravennalem Metropolim. Ex quo nullum dubium exorixetur quoad interpretationem can. Ι. Nicaeni, si eum Russinus male interpretatus non suisset, unde varias quaestiones inter eruditos induxit, ut plurimi sint, qui post Russinum Romani Pontificis potestatem, et Patriarchicam urisdictionem coarctaverint. Quaeritur Sane ex Verbis et ut vitii Alexandriam, et in Urbe Roma eiusta ConSuetudo servetur, ut et ille AEgypti , oel hic SUBURBICARIARUM ECCLESIARUM sollicitudinem gerat, quaenam fuerint illae suburbicariae Ecclesiae Rustinus eas intelligere nequi it quae regionibus Urbicariis continebantur, sic appellatae in cod. Theodosiano et quae Urbis Praesecto parebant intra centesimum apidem. Rustinus sane ignorare haud poterat Romano Metropolitae omnes fuisse subjectas Provincias, qua Urbis Vicario subjiciebantur. Nos igitur Iaud Bacchinii verbis rem solvendam ducimus pag. 572 et Seqq. Eo autem sensu Rustinum arbitror suburbicarias Ecclesias Dominasse, quo Graeci Canonum collectores easdiam ITO η Ρωμην Vocant. Frustra enim contenditur, id eo sensu scriptum, quo Basilicarum Interpretes, Praefecti Urbis urisdictionem centenario ab Urbe milliario dissinionios, di xore eundem ευ τη πολει, και si υποτην Πολην potestatem habuisse Etenim collectorum Graecorum Plures eo tempore Scripserunt, cum Boinani Episco i, notissini erat jurisdictio, obscura vero Praefecti Urbis et suburbicariarum Regionum notitia. At illud idem Scriptor fatetur τα ὶ π πολην , καὶ ποπολε Minui graecos Canonum interprolus, non modo quae Urbi
89쪽
tes, OVos pariter honores assectaverunt, quibus indulgens Constantinopolitana Synodus decrevit Ca-None 3. 'tae Constantinopolitanae civitatis Episcopum habere oportere rimatus honorem post Romanum
Episcopum, propterea quod sit nova Roma 17 - :qui quidem a non Constantinopolitanis Episcopis longe honorificentissimus, sed Romanis ontificibus
adjacent, sed et quae Urbis dominationi subduntur significare. . . Porro nec Antiocheni Concilii can. 9 jubens Episcopos providentiam
habere πατης τῆς χορας τῆς προην ἐαυτου πόλ υ, significat
Regionem Urbi adjacentem, sed eam universam indicat, quae Urbi ipsi subditur. Eodem itaque sensu Russinus suburbicariarum Domine eas intellexit, quae Urbis Metropoli subjiciebantur Ecclesias et Ortasse Verbo tenus secutus est Canonis ejusdem Graecum quempiam Interpretem , qui Aristini praeivelit Synopsi, quique Ecclesias ΠΟΡΗχην illas dixerit, quas Russinus latine vertendas e Suit, Subu bicarias . . . Sicut enim non consequitur, haud lexandrino Episcopo subjectas fuisse Civilatum, et Castellorum Ecclesias in Dioecesi quae AEgypti Provinciae non adjacebant, subjiciebantur enim longissimae dissilae omnes, Lybiae , Thebaidisque, et caeterae ita cum de Rommani Episcopi jure agit, non Urbicarias modo, sive intra Centesimum sitas cclesias, sed quaslibet longius otiam dissitas intelligere tam certum St, quam quod certissimum , . si ad abundantiam id. Blanchi deli Potest e deli Politi deli Chies T. IV. p. 272. et 225. De Ecclesiis autem et Regionibus suburbicariis videatur Iac. Sirmondus in per var. Tom. IV. p. 4-257. Parisii 4696. 47 Constantinopolitanae civitatis Episcopum habere oportet privilegia honoris Πρεσβειας η Ttitan, post Romanum Pisco' Pum, Propter quod sit nova Roma , id T. II opp. S. Leonis edit. Ball. Ol. 520, et seq. Haec autem venerunt sub Nectario an . 58 l. quae respiciebant tantum honoris privilegia , non iurisdictionis. Vid. loe cit et pag. seq. ubi etiam de natolio. s. e uten Oriens Christianus, Parisiis 4240. T. I. de Patriarchat CP. et Thomassinus in et et nov. Eccl. discipi de Beneficiis Par. I. lib. . . . T. I. Lucae 4228. Cf. Blanch - dolia Potest e delia Politi della Chiesa T. IV pag. 4. Roma 746. et T. V. pari 2 pag. . et Seq.
90쪽
invisus, quoddam veluti suscitabuluti fuit, ut illi
in Thraciam, Pontum , et Asiam, vel Patriarchica, vel Suprema jura sibimetipsis arrogare ut, unde seges, et materia lilium, et Ora lentionum, quae Graecam, et Latinam Ecclesiam miserrime disciderunt: et unde occasionem captans Hierosolymorum piscopus indigne atriarchicam urisdictionem inivit. Porro Iuvenalis, qui in oecumenica Synodo phe- sitia Palaestinam Provinciam, Pontificiis Legatis renuentibus obtinere nequiverat, tandena in Conventu Ephesino, latrocinio magis simili quam Concilio, voti factus est compos Et quamvis sanctio pragmatica, quae tres Palaestinas, Arabiam, et tramque haeniciam, in jurisdictionem Iuvenalis dabat, a Synodo Chalcedonensi irritaretur, convenit tamen inter Iuvenalem, et Maximum Antiochaenum, ut Episcopus Ilierosolymitarius Patriarchali munere in tres palaestinas funae relur, caetera Antiocheno
Episcopo obvenirens. Foedifragi postmodum Antistites II ierosolymitarii nec se edus Leoni Magno probatum unquam esse potuit Arabiam cum Phoeniciis usurpati sunt 18 .
Antistitos Provinciales, lorus, et populus, Episcoporum electioni ex Canonica ratione intere-