장음표시 사용
161쪽
prImo eommunis usus tales leges sic interpretatur e & aliunde voces 'sfucto.las j jre In illis legibus postae suificientem esse tum habent : nam
si miificant ad poe. Iam statutam contrahendam no 1 requiri senterat iam cci demnatoriam , ted si issicere declaratoriam, iaciuiitque , ut poena Illa extet datur , ac retro trahatur usqtie ad diem commissi criminis : ita ut alien tio v. p. honorum a die conamissi criminis tacta rescindi queat . Secundo cap. i D haeretuis in Sexto , cum statutum esset bona haereticorum esse inso iure confiscata, mox additur, ne executio confiscaticia is fiat ab ullo Principe saeculari, donec a Judice competente sententia super eodem crimine tuerit promulgata . Hatienus Anto ine . Nec te conturbet , quod
titulo proxime praecedente quaeres quinto dixerim , quod Beneficia Sit ni ace accepta illico sint dimittenda ante quamcumque sententiam Iudicis ;hic autem doceat Anto ine , non esse dimittenda nisi per sententiam Iudicis declaratoriam . Illic locutus ipse sum de Beneficio injuste accepto , ω possessis , sicuti fit a Simoniace electis. Hic vero loquitur Anto ine de Beneficio iuste possessis, quod propter deliinim posterius dimittere quis non
tenetur, nisi accedat declaratoria Iudicis sententia . Super doctrina tradita ab Anto Ine vide etiam , si placet , Anactetum hi lib. I. Decretal. tit. a. f. Io. num. & seq., nec non Ferraris ver. Lex art. a. num. 37. α legis
162쪽
VIcesimus septimus Titulus , qui est de Pras
scriptione , & Usucapione , continet duas quaestiones , seu duo Dubia .
Psi MuM DugIuM . Utrum praescribens rem alienam , de Postea cognoscens esse alienam , teneatur eam de necessitate restituere
Respondeo, quod , quum praescriptio jus quoddam sit
ex tempore cum tituIo posiὶssionis rerum immobilium, aliquando dominium utile, aliquando actionis utilitatem, al, quando legitimae exceptionis causam tribuens , I s. q. Cap.
AH, dc C. de praescriptione triginta , vel quadraginta Gunorum L. Si quis emptionis , & Extra de praefriImnibus
cap. I. g. finali: nulli dubium , quod non Icucrur, ut ex ipia definitione patet. In hoc concordant communiter Canonistae . Aliqui Theologi videntur 1entire oppositum ; scd meo judicio non ita sentiunt , S unice dicunt, praescriptio. nem non excusare in hoc casu : scilicet cum quis bona fide litigans cum aliquo, obtinet pro se sententiam , quia pars adversa , tametsi iustam haberet causam , desectu probationum coacta fuit succumbere . Iste enim . qui pro se sententiam habuit, si completa praescriptione cognoscat rem fuisse alienam , tenetur eam restituere secundum eosdem Theologos . Et bene in isto casu : quia hoc ident l3robari potest per textum Institui. de exceptionibus β. Dein ii in j dicio , de multo magis per caput primum Extra de praefri. ptionibDs : quia sicut contra Ecclesiam non currit praescriptio , dum caret de sensione , vel legitimo impedimetito non potest agere contra detinentem sua: sic in proposito casu.
163쪽
s 84 Cousio. I. ARTI C. III. tionum, Ec non negligentia, ad quam puniendam inducta
est liraescriptio. Generaliter iccirco tene in conscientia , , quod excepto hoc casti praescribens non tenetur ad restit tionem : duirimodo in praescriptione ista quatuor concurrant. Primo, bona fides, quia scilicet credit tradentem rem verum esie rei Dominum , licet erret in faeto , L. Bonae ID dei T. de verboris Rigni eatione. Et licet postmodum dubitet , si tamen quaerat, & non inveniat , dubium hoc non obstat : dummodo conscientiam non habeat , quod res sit
aliena , cap. loniam, & cap. Vigilanti Extra de praescri
'ptionibus . Secundo, titulus , nisi sit possessio tanti temporis quod non extet memoria in contrarium , cap. Episcopum, de praescriptionibus Lib. Sexto . Tertio , continua s)ollessio . scilicet decem annorum inter praesentes, & viginti inter ab sentes , vel triginta , aut quadraginta secundum quod re Γ re quirit . Qitario res, qnae praescribi possit: nam multa sunt, quae non possunt praescribi, ut decimae altaris , obedientia Praelato debita, matrimonium in quarto gradu . Item ea , quae precari' possidentur alieno nomine ; coIoni pariter, iisurarii, & creditores pignoris non possunt praescribere . Multa quoque alia , quae videre potes in Petro Casuel tit. de
praescriptionibus diffuse. Si quis tamen in hoc haberet conscientiam erroneam , eamque non posset deponere; tunc te
neretur restituere , licet debito modo praescripsisset.
a 31 Praescriptio generatim aecepta Idem redolet ac exceptis , qua
alterius actio, seu intentio excluditur. Proprie autem exceptio est perem
ptoria , qua bonae fidei possetar post decursum temporis a lege definiti ro
pellere potest Dominum rem suam pris Iaam repetentem , aut antiquo suo jure uti volentem. veteres cum Authore nostro distinguebant praescriptionem ab usucapione, sicut I re ipsa eam distinxit Scotus in .. dist. I s. q. a. q. de fecundo. Dum de immobilibus sermo erat, praescriptionem eam appellabant a usucapionem autem , dum agebatur de mobilibus . Sed jam ubique receptum esh, haec duo vocabula indistis icte usurpare tum in immobilibus, tum in se moventibus , cum in utrisque vocabulum usucaponis usurpetur Iusti-- li Z
164쪽
DStui. de ustiearionibω , ct langi temporis praescriptionibus susta Initio. Prodiscriptio , seu usucapio iure civili primum tuit inducta ae de Uurpatio a Garct Uue tonsem L. I. - Bono publico UticvIo introistisa est , ne friticerquartihuitam reruur diu , ct fere semper incerta dominia essent : ρυι- δε ceret D minis ad inquirendas res suas staturι temporis spatium - . Et posmmodiim a iure Caiionico adprobata tuit, & consecrata Extra toto tit. depraescriptionibur , in Oijus cap. s. nempe Vigilanti , inquit Alex. III. - E Oflavus enim Ieri Iarer fluis propter vitandum miserorum segnitieau , O IOngiua crit errorem, ct confusionem , pristis reicennali, vel quadragenali prae scriptioni vixorem Ieris lavs Diι - . Praescriptionem tamquam quid iniquum rejecerunt, improbam iitque haeretici non pauci , quos tamen non sequun tiir doctiores inter ipsos , puta Ugo Grotius , Samuel Putendor fius, via triaruis , aliique . Et quidem jure optimo : quoniam ad rem Scotus loca proxime memorato , SI Iev justa potuia juste determissre priina dowinis , ct non minor est auctoritar Ieris , OH Principis, quod habeo hic ρν'o eodem, post dis ovem domistorum , quam ante . Ergo propter eandem causam ,
eundem Hem potest juste transferri dominium postquam fuerat alicui fur
priatum-- . Addo cum eodem ibidem - Pr obatur erIam per rationeis δώ-
Militer. Primo sic . Io te potest illud statui a IerisIatore , quod est necessa-mium ad patimam conversationem subditorum . Sed dowinium rei neglecta , petit ne heitur in pr/rscriptione , is x eapione , ιransferri in occvantem , est necessarum ad pacificam conoersationeis civium : quia, si non transferre tur dominiam in illa π occvantem , sed rem erct vud priwum post quaώ-rumcumque remptis, egenἔ Iiret immortales: nam post quantumcumque te urnIe , qui negIerit , ταὶ ιις ret ejur repeteret iligis rem neglectam ab alio, Φει aIiis quanto euisque tempore occuparuis; re essent trier Iliet, quod i1 of
He esset eas decidere, quiσ nec probationem sincienteis haberent e ἐν exralisus litibus perpetuis essent contentiones, o forsitan odia inter Ilistanter est sie tota pax Reipublicae perturbors . Secunda ratio est : quia IerisIaior potest Iuste per Ierem punire. ro 'redientem, clus transgressio vergit in do
ρο εοe applicando eam fisco . Ergo pari ratione potest eum punire paena tali, applicando illud , is quo punitur, olicui, qui in hoc est minister Ieris . Sed negligent rem suam tanto tempore, tro greditur ita quod ejus transiressio est η detrimentum Reipublicae, quia impedime' tum pocis . Erro juste potest lex , fletii rem illam neglectam opplicare fisco , ita ad mojorem pacem transferreulum in illam, pui tanto rempore occuparix tomquam tu ministreis legis. EreM Boe patet , quomodo deber latelligi illσ praesumptio iuris , o de Dre , eontra quam non admittitur ρrobatio ς quod fruiceς sic negligens rem Domhσδtiit eam pro derelicta. Etsi enim hoc non sit verum is re ; tamen Ieri Iutor punii silvis ae si Aobuisset eam pro derelicta : quia in aliquo os nil
165쪽
requirit sit νη- ραηom - . Ex hac doctrina infer, quod praescriptio non solum Inducta est ad puniendam Domini negligentiam , sed etiam ob alias
causas, di praeserti in ne diu incerta esent rerum dominia, ad lites perpetuas evitandas, & ne possessores immortali timore tenerentur, textu ape
to ff. Pro suo L. f. - ucapio rerum etiam ex aliis causis concessa , interim proprer ea, quae nostra existimantes possideremur, consututa est, ut aI, quis litium finis esset - : de C. de praescriptione 3 o. o. anacrum L. Cum noriimi in principio- Nostrae proviycnis esse perspeximus, hoc quoque eme dare, ne possessores ejusmodi prope immortali timore reneantur. Praescriptio , quae recte definitur - Arquisitio seu adiectio domixti res alienae , is peremptio atieni juris per coatinuationeis possessionis tempore θmodo a Iere praestituto - , per jus civ ile non 1 emper eodem tempore implein batur ; primum enim minori tempore fiebat , & postmodum tempus Io gius postulavit. Perspicuum id habes Institui. de Uticapionibus sub initio Iure Civili coclitatum fuerat , υι qui bona fide ab eo , qui ΓιMinas non
erat, cum crederet eam Domintim esse, rem emerix, veI ex dona ione , ali
ve quovis justa ea a acceperio, is eam reis , si mobilis erat, anno niturtino , si immobilis, biennio torum in Italico solo Uucaperet , ne reruis dominia in incerto essent. Et quum hoc pIacitum erat, putantibus antiquicr Bus , Dominis su cere ad inquirendas res suus praefata ιempora I nsis melio fententia resedit, ne Domini maturrius suis reδυι defraudentur , neque cerro Ioco beneficium Boe eoncludatur. Et ideo Constitutionem super hoc proisust
e iam in omni terra , quae nostro imperio gubernatur, dciniuia rentiis, justa ea a posse uenis praecedente , acquiruntur ' . Dum audis res mobiles , &immobiles, mobilium nomine eas Litellige, quae loco moveri possunt , ut pecunia, vestis, navis, ali imalia, & huJus generis alia; immobilium verocas, quae loco non moventur , ut domus , agri , vineae , de hujuimodi, quibus adde census, juspatronatum, privilegia , & alia ejusde in indolis, quae fixa sunt, & fructum adterunt, sicuti definivit Clemens V. de te, βο- tim significatione in Clementitia Exivi ultra mcdium, loquens de Regu Ia Fratrum Μiliorum - Cumque σπηui reditus inter iωκοι; .ia cesseiantur a Imre, ac μέ modi redistis offiιere paupertati, o mendidiIati reptignet: nu Ia duhitatio est, qticd praeditiis Troι ritus reditui quincumque, fictit possesones , pel eorum etiam Uum cuιν ei, non reperiurur ccnculus recipere , mel habere , eonditi ne conpile Ia Iucrtiis , non licet . Tempus ad praestribendum in lege sancitum, dccennii scilicet in rebus immobilibus tutet praesentes, & vicennii inter absentes : ipsum intellige dum sermo est de privatis hominibus : ipsum pariter intellige de praescriptione ordinaria cum
166쪽
Ius , tune locum habet praescriptio extraordinaria , quae Inter privatos tristitia annis absolvitur, C. de praescriptione 3 o. ves o. annonis L. Sicut Iurem In principio Si qua rei, vel jur aliqtiod postuletur , dies persona quMItem que actione, vel persecutio e sufetur, nihiloisinus eris aσenti trixtura annoruis praescriptio metuenda - . Dicebam in rebus immobilibus: quia in se moventibus sive agatur de privatis hominibus, sive de locis Religiosis, sive de Ecclesia ipsa Romana, praescriptio eodem temporis spatio , trien nIo scilicet, absolvitur, ut communior Doctoriim sententia constituit , eo quia C. de fucrinomis messis Authent. Ruas actiones scriptum est se: dis copione ιriennii , veI quadriennii praescriptione in suo ro/ore oranribui - , di haec eadem Authentica in Canonem translata est x s. q. g. cap. penuit. M.fine . In rebus quidem immobilibus : nam quoad Istas , si ad Romana Ecclesiam spectent, centum anni requiruntur ad praescribendum , textu aper to ead. Authentica - MD Roωgna Ecelesta gaudente centum annorum o rio , eeI prioilegio - : si ad alias pertineant Ecclesias , quod item dicium volo de Monasteriis , Hospitalibus , aliisve locis piis, ea si demas , quM speciali torte privilegio gaudent, anni requiruntur quadraginta, quibus se sis absolvitur praescriptio . Ita Alex. III. Extra de praescriptionifus cap De quarta decimae , is oblationis defunctorem Clarictis ob impetitione Episcopi quadrareηoria praescriptione temporis se posse meri eide ur . Nisi forte ιnterim pastoralis Ddes caruisset pastore , qui iura GeIesiae suae exieere de-δtiisset. Num Romana Ecclesis triceηηoleis praefriptioneis contra mustarunon admitti; - . Ita idem Summus Pontifex Ibid. cap. 8. - IIIud autem
drarinta annis nsitur ps. disse . Verum si de praeseriptione , ct interrupti ne inter partes fueris mo a Draestio , ais utraque parte rester recipi debent: ἐν si probata fueri interruptio , priesr tio non tenebis.
Nollem tamen credas , ius Cano. icum super hac re adprobasse , r
tumque habuisse quicquid in jure Civili fuerat constitutum . Non ita s ne . Iure civili sancitum est, quod in praescriptione ordinaria sussiciat bona fides ab initio, nihilque praescriptioni noceat, si ante hujus complementum qui, fiat possessor malae fidei; & iccirco haeredem, qui probe scit rem esse alienam , hanc praescribere propter honam fidem, quam destinctus habuit
ab initio , textu expressis C. de Uucapione transformanda L. unica circa medium se Hac tantummodo olfervando , ut in his omnitus easibus eam bona
me cupiat , fecundum quod exigit Iovi temporis praescriptio , ct ui coxi ita,etur ei possessio etiam anterioris justi pcbsessoris, o connumeretur is de
mobili,as obserpaxiluis esse censemus ut in omnibus iusto titulo possessionis om
167쪽
recessoris insta detento, quam is re habuit, non interrumpatur eae 'sepis re forsitan alienae rei scientia, licet ex rixula Iucrativo ea tapta est - : 3c Clarius Institui. de Utica xistis longi remporis praescripti fitis q. I x. --
Diutina possessio, quae prodesse caeperat defuncto , o Leredi, st bonore, pisesessori cιηι inuatur, licer isse sciat praedium avextim esse . mod si ille inseritim justum non Babula , haeredi, o fonorum possessori licet ignoranti, pcff pio noae prodest . mod nostra Constitutio similiter in usucapio nisus ολ
servari e Uituit , ut rempora continuentur H Jure civili sancitu in pariter est C. de praescriptione go. τeI o. annorum , quae Liter privatos dicitur praetcr ptyo extraordinaria , S longissimi temporis ad disserentiain ptiescriptio:iis decem annorum inter praesentes , & vighiti inter absentes, quae vocatur praescriptio ordinaria, α longi temporis. Sancitum , inquam, ibi est L. ult. q. r. , quod si hujusmodi praescriptor malam fidem habuit ab inbito, ipsi quidem itoli competat actio ad vindicandam rem, si eam possidere desinat, eidem tamen competat retentio , si non desinat possidere , te exceptio contra quemcumque petentem , α requirentem . Legem ipsam non protero, quia nimis prolixa. Haec certe & iis similia non patitur j os Canonicum; ea immo an. II 8 o. expresse reprobavit , corrigens ius civile Alex. III. Extra de praescriptionibus cap. I. inquiens Vigilanti studio e
vendum est, ne maiae fidei possessores fisui in praediis alieais: quoniώω ntilia antiqua dierum flusessio juetat mal e fisci possessorem, ην resipuerit, postquam se noveris oIiena posidere , cum bonae fidei possessor dici non post - . Immo
Inno. III tata a, IA Concilio generati Lateran. q. , ut legitur ibidem cap te ult. , sancivit, quod nec in jure civili lacum habς- renes Calliolicos, cum absque peccato mortali nequeant observari ' Suo'iam ιωπe , quod non sex fide, peccattim est : Smodest iudicio de mus , ut nulla τaleat offitie hona fide praescriptis tam Gnonica, quom civilis. ωum generaliter fit omnIeonstitutioni, atque consuettidini ucr γηdum , θυα afrique mortali peccato non potest ebsersari. Pade sportet, νε qui prascribit, in nulla temporis pia, te rei fabeat e silentiam alienae in . Iure igitur optimo Regula a. Iuris Iaε. - Possessor mahe fidei ullo rempore non praescribit - . Brevibus rem hane absolvit S. Antoninus Part. a. tit. I. cap. I s. q. . inquiens - Non requiritu e secundum leges bona fides nisi ab initio praescriptionis, ut C. de praescriptione 3 o. vel 4o. σηπorum L. Cum notissimi , dc L. Si quis emptor, IGq. 3. ψ Potest. Sed secundum Canones requiritur bona fides in omni prae scriptione in qualibet Prie temporis, quo usque praescripsit, Extra de Rostilis juris , Eufessor lib. 6. Unde in hoc leges ilia sunt abrogatae per Ca- non es , ut dicit domnes Andreae o quod potest facere Papa propter periculum animarum, ut Io. dist. per totum , di Extra de proriptionisus, V silanti . Haec ille . Mala fides ita praescriptioni adversatur, ut si conti gat aliquem haeredem dici alicuius possu ris malae fidei, non possit is ullo tempore praetcribere, tametsi bonae fidei isse sit Iustitui. de Uticapionistis i
168쪽
& L. ult. C. Communis de x copionibus in Si mala me serm- ιαtim sciem Antiochus tenuit , intenrionem ιuam contra fuccessorem eius , ticet ferusile possidet, propter initii vitium uocopio non absum I. Ratio ea est. quam leginius m de diversis temporalibu, pr criptionibus Lit. - Cum haeres is itis omne defuncti succedit , ignoratione fus defuncti vitis non excudit se a haeres enim in jure censetur una persona cum detulicto, eique succedit nedum in omnia iura , sed in omnes etiam ejusdem obligationes re. Ies. Et iccirco , si deliinctus utpote malae fidei possessor non poterat prinstribere , & ad rustitutionem tenebatur , ad eandem tenetur pariter haeres ipsius , tametsi bonae fidei sit. Dico haeres , non donatarius , non te ratarius , non qui rem accepit alio titulo, quam titulo haereditatis et quoniam hi non censentur una persona cum det uncio; dc iccirco dure optimo ae dedi: Us temoralibus praeseristioribus L. f. sub initio - - vitium an Oris , .ei donatoris, eis e , qui mihi rem sero vis , mibi noceat , si Drre ausor metit Dptiis laitium positori habuiν, videndum est λ Et puto neque nocere, neque prodesse et nam deηψω u capere possum , quod auctor mens usucapere non potuit - . Haeres, inquam , immediatus , non mediatus , seu haeres primi haeredis : nam hic , quum faetione juris non sit una personaeum defuncto , praescribit sane , incipiens a die , qua rem ipse accepit, textu aperto Institui. de Uucapionibus ἶ. q. Issem si faeres rem defunctoecmmodatam , aut locatam , νώ opud eum depositam , existimans faereditariam esse , bona fide accipi uti veηdiderit, aut donaverit, aut dotis nomine dederit, quin is, qui acceperi a 'fucopere possit, dubIuis non est. Venici mine ad doctrinam Authoris , qui, praemissa finitione praeser,ptionis, & exposito nonnullorum veterum Theologorum casia , a rhitratu fetim iisdem ess e sentiendum in toro conscientiae . Casus erat de eo , qui ex defectu probationum partis adversae obtinuit a Iudice sententiam sbi faventem, & post ipsam reperiit legitimum documentum , quci invicte probatur rem sibi adjudicatam non esse suam, sed alienam. Hunc vult, cognita veritate, teneri ad restitutionem , tametsi Incoeperit possidere bona fide , & praescriptio impleta sit antequam sibi constaret de opposito . Communis certe nunc est penes Theologos doctrina , quam tradit Gabriel At toine de j iistitia & jure pari. I. cap. a. q. a. q. I. - Hinc licet retinere rem legitime praestriptam, etiamsi postea cognoscatur esse alterius , nisi tamen prior Dominus per Iudicem restituatur in integrum e quae restitutio conceditur minoribus, qui habent jus eam petendi toto quadriennio a die, quo majores facti sunt . Idem ius Ecclesiae , & aliis piis locis coἱiceditur per quadriennium a die , quo Ecclesia novit praescriptionem bonorum suorum ex cap. I. de restitutione in integruis in Sexto ; & interdum conceditur etiam majoribus ob justra causas. Post sententiam autem Iudicis est oblis
169쪽
gatio in conscientia res praescriptas restituendi, quia justa est , nee illi Ituri alta praesuinptione , sed legibus ita disponentibus - . Haec ille . Ab hae
communi doctritia recedere ipse non audeo I secus omnia sus deque verterentur, & rerum dominia pene omnia essent incerta tum in foro civili,
tum in canonico. Arbitror igitur etiam in eo casu possessorem , qui legitime praescripsit, non teneri ad restitutionem et quia per praescriptionem a ctoritate publica tactus est verus Dominus illius rei , quam praescripsit. Candide lateor, scriptum esse Iulii tui. de exceptionistis I. s. Item si in j ditio tectim uti Deri De is rem, sive in personam , xibilominus oblit ilo duria ι - , super qua lege ita Closa CUM . Adsue 'raeter exceptiones
ilias , de quibus supra dictum G, g cdom olia est exceptio , per quain ργtest retis se tueri et zeluti si verui it bitor per fenientia, Iudicis Derit abs-
Ititus sententialiter . Licet entis per i eritiam vertis debitor asDIoatur, naturaliter tumen manet debitor z sed contra creditorem agenteω poterit fertieri exceptione rei judicatae - . Sed juvat animal pertere, hic praescriptio ne supersedi, & praescriptionis jure . Certe si verus debitor imperitia Iudicis absolvatur , adhuc est vere debitor , adhuc ipsi Incumbit onus restituendi alienum , quia in conscientia facium non est suum per solam Iiadbcis sententiam . At si hic idem debitor post sente ut iam Iudicis sibi faventem bona fide iterum coeperit possidere rem alienam, eamque legitime Prae scripserit, res , quae prius erat aliena , jam facta est sua , non per sente tiam Judicis , sed per legitimam praescriptionem ab utroque jure proba
tam . Contostatio litis iliave efficit, quod praescriptio non currat , sed ii terrumpatur; non vero, quod secuta sententia inchoar, uerum non possit praescriptio, & debito tempore impleri. Hoc unum igitur remanet antiquo Domino , quod petat a Principe restitutione in in integrum . Si hanc coi sequitur gravissima quadam de causa, potest tunc agere contra possessorem ;& secuta sententia tenetur hic restituere alienum , tametsi jam legitime praescriptum . Si postmodum eam obtinere nequeat , scuti plerumque non obtinetur, aetere amplius non potest contra eundem, sed jacturam rei olim
suae patienter sustinere dcbet . Ita postulat bonum publicum . Ita Reipublicae quies, atque tranquillitas. Caput postmodum primum de praeferipit cistis , ad quod Author appellat , veterum Theologorum docti inalia non
confirmat. In eo unice constituitur, quod vacante Ecclesia non currat praescriptio contra eandem: non item currat, dum Episcopus non est Cathol cus, quia tunc comparatur Ecclesiae vacanti. Nihil hoc confert ad casum,
de quo agitur , quum ponatur , quod antiquus Dominus in vivis sit, &agat contra posse rem . Qitum ponatur, quod post sententiam Iudicis timchoetur iterum praescriptio , & impleatur. Nihil, inquam, confert, quum unice probet , praescriptionem litis contestatione fuisse interruptam , non vero quod praescriptio locum amplius habere non possit in casu , de quo agitur . Firmum igitur remanet , quod possessor praescripti e completa,
170쪽
xem, quae erat aliena, suam re ipsa iecit; eamque , cognita verItate , quam currente praescriptioire prorsus ignoravit , non tenetur in conscientia resti tuere . Ita S. Tlaomas Quolibet. I 1. q. 6. art. a. - Dicendum est , qvod si
quis praescribat bona fide possidendo non renetur ad restitationem , etiamfiftIat alienom fuisse post praescriptionem : quia lex potest oliquem pro peccsio , I negliWextia punire in re sua, is illam riteri dare, o concedere Ita
per universum , quo late patet , orbem sentit , & servat Ecclesia, teste S. Raymundo lib. a. tit. de praescriptionibus g. II. - Praesertim qnum se . deartir servare per universum orbem , quocumque se dissundit Eccles a - . Ita Anactetus in lib. a. DecretaL tit. 26.; postquam enim num. s s. o tendit requiri bonam fidem toto tempore praescriptionis, num. 6 o. subdit - Secus est dicendum, ubi post completam bona fide praescriptionem primum supervonit notitia rei alienae r quia cum talis jure praescriptionis jam legitime fuerit adeptus dominium rei alienae juxta dicta num. a I. , oc seq., hoc ipso non censetur malae fidei possessor, neque rem illam amplius restituere tenetur . Haec ille.
Adjieit Author quatuor requiri ad legitimam praescript yonem , nempe bona fides, titulus, continua possesso, & quod res ex iis sit , quae possunt praescribi. Nonnulli quintam addunt conditionem , quae tamen i.i qua tuor enarratis continetur. Omnes postmodum hisce versibus exprimuntur vNon usucapies , nisi sint tibi talia quinque Sit res apta, fides bona, sit titulus quoque justus, Possideas juste , completo tempore legis . Bonae fidei emptor esse videtur , qui ignoravit eam rem alienam esse restit putavit eum, qui vendidis, DF vendendi h bere , puta procuratoreis, aut tutorem esse - ff. de verborum si viscaιicne L. Ios. Bonam fidem ne cessariam esse nedum ad initium praescriptionis, sed etiam ad ejusdem comtinuationem, jam supra ostendi cum communi Theologorum sententia . Expendendum igitur duntaxat est , an dubium super; eniens praescriptionis in tum abrumpat, nec ne et si dubitans post diligentem indaginem ignoret rem esse alienam , rei alienae conscientiam non habeat , sed nihilominus adhuehcaereat. Negative respondet Author, ipsique inter alios praeivit Aste sinu blib. I. tit. a. an. 6. , Sed quid F dubitet et ipsumque cum bene multis seeuti sunt nedum ex nostris Anactetus in lib. 2. Decretal. tit. 16. num. 6I., 8c Furraris ver. Praescriptio 1. num. I 6. , sed di ipse Gabriel Antoine alterius Instituti vir de justitia & jure pari. I. cap. a. f. a. q. a. scribens - Cum
quis post diligentem veritatis inquisitionem nescit , nec judicat probabilius rem , quam habet, esse alienam ; ideoque judicat se posse ut suam retinere . Haec subaudi b a fides , de qua supra juxta multos sussicit ad continuandam possessiloaeni: quia, ut quis post inchoatam bona fide possessio,