장음표시 사용
141쪽
Minutisne restituant, cum eo sit ης gravi fus solutis periculo retinere non possut-. Item I. q. g. cap. 2. - Si quis dolor, veι acceptor Dei Dessus, seι
gratia receperat, non tenere . Hoc caput est S. Gregorii ad Episcopum
restituatur Ecclesia , cuius Sucerdotium voluit comparare . Ratio est scribit Anactetus in lib. Decretal. tit. I. q. I a. num. 29x. γ , quia, cum talis 'non sit Dominus, sed dispensator tantum hujusmodi rei spiritualis, iussus a Domino Deo , ut gratis diluibuat Μatth. Io. , Domino, & illi, a quo pro re spirituali temporale exigit, facit injuriam , peccatque contra just, tiam; coiisequenter ex jure divisio ad rustitutionem tenetur, si aliquid exbsit - . Haec ille .
Quum Elexander III. ἐα capite nunc recitato decreverIt, quod Sim niace accepta in casu , de quo aῖebat , Ecclesiae Exoniensi , cui ia)uria facta fuerat, rei ituerentur et inquiri potest, an sic turpiter accepta sempersiit Ecclesiis restituenda Doctores certe super liac re nΟ.i Coave.aiunt , lit clare eruitur ex Anacleto cap. proxime laudato, Attesano lib. 6. tit .s s. lari. , S. Antonino pari. 2. tit. I. cap. s. q. 7., S. Baraardino Senensi Τ o. r. strin. 39. art. 1. cap. I. versus finem. Placet summopere doctrina Gabr. Aimio me de virtute Religionis cap. s. art. 3-q-rcsP. q. - Si Simonia sit realis in materia beneficiali , Simoniace accepta dubent restitui Ecclesiae , in qua est Braeficium, vel pauperibus Iosi , etiam ante omae in scatentia in ex cap. II. de Simonia, ubi dicitur ν temporalia recepta pro dando asse iis
electioni Ecclesiasticae restituenda esse illi Ecclesiae, cum ea sine gravi s lutis periculo retineri non possint. Et est communis sententia . Sed si SLmonia non sit In beneficiali materia, juxta multos accepta restitu i debent ei, qui dedit: quia jure naturali res reddi debet et , qui habet ejus do minium , nisi lex in poenam ei reddi vetet. . Sed qui dedit Simoniace, retinet dominium rei datae, cum pactio Simoniaca sit nulla , nec proinde jus ullum transferate & lex non prohibet reddi , quod Simoniace datum est, nisi Simonia fuerit realis in beneficio. Nam In capite cit. ubi pecunia accepta dicitur restituenda esse non danti , sed Ecclesiae agitur solum de Simonia reali in Beneficio , nec idem ullibi statuitur in aliis casibus . Vade
142쪽
Inde haee poena, cum sit quid odiosum , non debet extendi ultra casus in lege expressos . Iinmo cap. x9. de Simonia praecipitur reddi pecuniam et , qui Religionem Simoniace tu erat ingressus - . Haetenus ille. Accipe caput hoc postremo citatum, quod Itidem est Alex. III. - Veniens ad nos E Praesbyter proposuit , quod Abbas O fratres sancti R. notaerunt etim in μη
chum recipere, quousque trigInta IcIidos dare convenerit: conventione autem
facta sequenti die etim Moclusicum Babitam indoerunt e di sedem Misach triginta βIidor , Abbas vero decem , o familia duodecim pro pastu Uerenter foe esse de consuetudine Monosterii po Iarunx . moniam ergo factum besus nodi perniciossis videttir, mandamus , quatenus, si ita esse inveneris , Asbstem, Cr Monacbos ad resti tiendam pecuniam praefato 4 tam is- digne acceptam compellas, er Abbatem , o majores personar RAηosterii proruniae pramitatis excessu ab O cii executi ne s pendens, praecipias dicto F. , ut in alio monasterio ia habitu Mopito Domino studeat defervire - . Ait Antoine Ecclesiae, In qua est Beneficium , vel pauperibus loci; plausib, Iis citim videtur doctrina eximii Praesulis Francisci Cennelti To. a. Trach. vltiq. 8. in fine, dum exposuit mentem Alexandri III. in cap. De Boe supra producto- Unde dici posse videtur, quod, dum Alexander III. dixit, restitutionem Ecclesiae fieri debere, noluit tamen excludere pauperes, aut alia pietatis opera ; sed intendit solummodo ordinare id , quod in hoc particulari casu fieri volebat , & quod revera magis conveniens videbatur- . Haec ille. Praesertim quum S. Thomas a. a. q. 32. art. 7. in corpore
scripserit - Alio Oero modo est aliquid illicite acqui tum , quia me quidem, qui aequisisu, retinere non potest, nec tumen debetur ei, a qtio aequisivi Gqusa silicet contra justitiam accepit, is alter contra justitiam dedit. Sictit. conrinest In Simonia , in qua dans o accipiens contra justitiam Ieris dirinae arit. Pnde non debet fieri, refluuito ei, qui dedit, sed debet in ele monas erogari Immo non displicet , quod docet As eianus loco jam
memorato - Secundum. Greg. Nason. ubi totum Capitulum deliquit, restitui debet ei, qui dedit. Sic intelligitur illud Extra eo. Venteus. Si autem unus, vel duo, vel aliquis extraneus deliquit , debet dari Ecclesiae, in cujus injuriam data tuit . Sic huellire illud Extra eo . De hoc . Hare ille . Dicit secundo Author, quod si nullum intervenit pactum , sed tota malitia in animo elargientis est , qu4 non vult praesentare , aut eligere , nisi aliquid temporale accipiat , tunc unice consurgit Simonia mentalis, quae sola poenitentia, & iinimi contritione deletur . Et super hac re m. Gres reperio invicem dissentientes . Certum est interim , Simoniam me, talem veram esse , propriamque Simoniam ; id enim definivit Inno. III. Extra de Misonia cap. na nos - .Si tamen is, qui talem donationem facit, ea intentione ducatur , ut per temporalia fons , quae ostieri, spiritualia va-
Ieat adipisci, o Cierici, qui eum in frctrem admittunx , non essent eum,
143쪽
so CO N S 1 D. I. ARTI c. III.
rum tu abiles judicuatur - . Casum quod respicit, secernerem acceptum ab accepto: quoniam si sermo sit de Beneficio, aliisve similibus acceptis, praevia Simonia mentali , nulli dubium , quod haec restitue ida non siint, neque disittenda . Ita Gregorius IX. Extra de Simouia cap. ult. - cim fultationi ruae freviter responde tes , dicimus mandatum .s sycIicum etiam
νιγ eos pro Siwσηis ιέψmodi ποη ἔeneri - . Ita S. Thomas a. a. q. lart. 5. ad 6. Dicenduw, quod guoad Deum fola volantas fucit Smoniacum,sbd quoad sernum Ecclesiasticam e teriorem non punitar ut Simoniacas , Mabrentiηrrare teneatur , sed dcbet de mota inrentisne prηliere - . Ratio ea est , quam proteri Innocent iur; III. cap. Tua nos modo laudato - a no Lis datum est de manifestis ranis modo judicare - . Si autem sermo sie de stemporali, seu de pretio accepto praevia Simonia mentali in collatione albciijus rei spiritualis , vel spiritii ali ai Inexae e tametsi Auctor doetrinam hanc suam aliquantulum immutarit in Angelica ver. Sistonio septimo ia princi pis , statuens quod restituendum sit tu Simonia mentali juris divini, non autem in eadem Simonia juris politivi, & Ecclesiastici: arbitror nihilom,
nus cum Anacleto tu lib. De retes. tit. q. Ιχ. nun . goo. , ia quacum que Simonia mentali onus hujusce restitutionis exurgere ex iustitia, & ju re naturali t quum sic accipiens agat coatra mentem Domini legitime praecipientis, & injuriam iaciat proximo . D quidem ait praefatus Ruthor
conclusio etiam procedis in Smonia meutati et quia , ω u juvia dicta num praecedenti ob iratio restituendi Si onluce accepta procedat ex iure divino, Ocn declinat VIam , qui, quavtulavit occulte, Simoniace er iniuste accipi a do , in riam facit terito. Confirmatur a pari de Uura wentati , utpote qua de jure naturae, in conscientia sule omnem Iudicis sententiain aeque o I, gar ad restitutisnem , ae manifesta , textu claro cap. ccus Itiit s. de usuris .
Dices et e . GA NOS I 4. , θ' cap. fuali boc titulo expresse habettir , ob Nwoniam absque pacto externo commissam nullis fu jacere juris laeuir, quod
etiam nos diximus supra num. 234. Ergo nec oneri restituendi. χespondeo ne gando eo equentiam e quis onus restituendi temporalia Sinoniser accepIa nos
riam iustam rerris. Bae olligatio etiam occultissima delicta a cit, hoc itso quod iuris divini Conditor scrutator est cordium , di cognitor fecretornis, citiato eap. GA NOS hoc rit. - . Cui nimium severa videtur illitate doctrina, is sequatur oppositam benigniorem sente aliam . Per me id licet, dummodo ostendat iuri naturali esse consentaneum , quod quIs contra mem
144쪽
Dieit tert7o Author, quod, si nec Intervenit pactum ἰ hec aliqua pra.
va intentio praecedit, tuta conscientia retineri potest id, quod alter sponte , & liberaliter elargitur. Nullum dubium super hac re. Donationes omnino liberae in eo , cui donare non est vetitum , nullo iure prohibentur. Si tamen hae fierent, & reciperentur ante electionem , vel praesentationem , essent vehementissime suspecia , nec eas dicerem immunes a labe Sim
Dicit ultimo Author , quod in dubis Simoniae pure mentalis nulla consurgit obligatio restituendi . Consectarium hoc est doctrinae ab eodem supra traditae, quod acceptum in Simonia pure mentali non sit restitue dum . Sed quum isse cum Anacteto verius judicaverim oppositum , & iii dubiis tutior pars sit eligenda, & possessio in hoc casu stet pro lege et ambitror ieeirco & sic dubitantem , si gravi ratione ductus dubium nequeat deponere , teneri ad restituendum saltem pro rata dubii . Hoc tamen dictum volo, salvo meliori judicio.
SAcuNDUM DuBIuM . Utrum Principes Iaici , qui privilegio gaudent nominandi circa Beneficia , ut Rex Franciae,& hujusmodi, teneantur ad restitutionem , si accipiant pecuniam , ut electioni consentiant , vel promotioni Respondet idem Panormitanus de Simonia in cap. De hoc, quod sc , scilicet .quod de necessitate tenentur pecuniam acceptam restituere illi Ecclesiae , de cujus Praesul agebatur: quia in ejusdem injuriam data est , ut patet ex textu praedieti capitis . Hoc nota contra eos Confessarios . qui eosdem absolvunt non imposito onere restitutionis.
13i Iam paullo antea protuli textum apertum In cap. ab Authore memorato , quoa est Alex. III. Iterum nihilominus eundem audiamus Regem autem o Principer ejtis deber inducere, ut si qua receperint a praefuto Episcopo , ut ejus eiectioni praestarent assensum , Ecclesiae Exoniensi fine dimIntitione restituant , cum ea sine gravi suae salutis periculo retinere non
Quaeres primo . An Simonia crimen si mere Ecclesiasticum , cujus cognitio ad solum-pertineat Ecclesiae torum Assirmative. En responsum Anacleti in lib. 2. Decretal. tit. a. I. 7. num. I 6o. - Similiter quod Simonia sit crimen mere Ecclesiasticum , atque ideo Iudex saecularis non possit aliquo modo se de eo intromittere , neque cogitoscere, tenet Abbas dici, cap. cim fit generale num. ao. hoc tit.,
145쪽
quaest. 8. mim. 3 28. citans Doctores communiter. Et merito, nam Simo ita
dicitur haeresis Can. BDumque, de Can. Cuis liqueat r. q. I., & cap. Iuc-riem, de Simonia, & alibi; ac proinde sicut haeresis est crimen mere Ecclesiasticum, ita & Simonia . Haeienus ille. hiae res secundo. Utrum conferens bona sua Ecclesiae cum pacto , quod recῖpiatur in Canonicum, & ea sibi retineat pro Praebenda, committat Sl- Inoniam λθ. Assirmative. Responsum est Inno. III. cap. Tua nos Extra de Siω nia - Devotioni tuae taliter respondemus , quod si quis cierisus eum condi-rione , vel pacto Iargiatur, aut offeror hona sua, ut sita postmodam pro P Benda reiineat, o in Canonicum adistitatur'. ΦήUwodi oblatio, vel rece- lptio fieri non poteriι sine vitio Simoniae , cum in talibus omnis pactio , aut conpensio cessare debeaι juxta canonicas Sanctiones - . Quid interim aget, lut fiat Canonicus sine Simoniae vitio λ En responsum ejusdem Pontificis , qui ibidem sequitur - Si vero pure, ae fine pacto , ve conditione quoiiset cferat, rcgans humiliter, ut in Canonicum admittatur , st bona sua rexInere sibi liceat pro Praebenda, ἐν merici eiusdem musae pure consentiant: h. modi receptio fieri poterit absque scrupulo Symoniacae pravitatis.
Qii aeres tertio. An liceat vendere jus patronatus alicujus rei spiritua lis , puta Beneficii, Canonicatus Sec. 8. Dubio procul non licet ipsum vendere directe , scuti sancivit Alex. III. cap. De jure Extra de Iure θιμ-a s Mandamus, quarentis fi lR. illud comparasit cuis inconveniens sit vendi ius patronatur, quod es Θμ irituali annexuω contractum illum irrisum esse decernas - . Vendi tamen potest indirecte , & de uno ad alium transferri puta cum venditur pagus, cui tale jus est adnexum. Utrumque complectitur S. Thomas a. a. q. IOO. lart. q. ad I. - Ius autem patroxatus per se vendi non potest, nec in fetido dari, sed transit cum vIlla , quae venditur , veI conceditur - . Utrumque pariter exprimitur Institui. Iuris Canonici lib. t. tit. 13. q. ra. Sed si qtiis dato pretio Hjusmodi sibi jur comparare ausus fuerit, talis contractus irrimi erit, o inanis, nisi retIe jus cum universitate reruis temporalium tram ferretur . Egregie Asteianus noster lib. 6. tit. s s. art. s. versus finem agens de quibusdam , quae annexa sunt spiritualibus . & num. 3. Inquirens Utrum liceat vendere jus patronatus λ Circa tertium respondeo, quod non, scilicet in spirituali. Hoc enim esset Simonia Extra de iure patronatus, de jure. Bene tamen transit cum universitate , sive villa vendita in universali, nisi excipiatur , ut eo. tit. ex litteris, Zc cap. Cum I eeunduis, sicut etiam transit Ecdlesia , ut dicitur ibidem . Et sicut jus patronatus non potest vendi, ita etiam nec In studum dari: & si villa majori pretio venderetur propter jus patronatus, esset Simonia : quia talis venditio attingeret aliquomodo ipsum jus patro.iatus - . Haec ille .
146쪽
Quaeres quarto. An sine vitio simoniae liceat dare, vel prona Ittere alteri aliquid temporale , ut faciat aliquod opus salutare in sui utilitatem tputa audiat sacrum , suscipiat Sacramenta , oret pro ipso
B. Hu Ic quaesito respondet S. Thomas v. a. q. I . art. I. ad 2. - Dicendum, quod illi, qui dant eleemosynam pauperibus , ut orationum ab ipsis suffragia impetrent ., non eo tenere dant quasi intendentes orationes emere , sed per gratuitam beneficentiam pauperum animos provocant ad hoc, quod pro eis gratis, & ex charitate orent. Praedicantibus etiam temporalia debentur ad sustentationem praedicantium , non autem ad emendum praedicationis verbum. Unde super illud I. ad Timoth. s. --hene pra
charitatis est praebere et non tamen venale est Evanguium, ut pro his praedicetur. Si enim sic vendunt , magnam rem viti vendunt pretio se . Similiter etiam aliqua temporalia dantur Deum laudantibus in celebratione Ecclesi Diui ossicii sive pro vivis, sive pro mortuis, non quasi pretium, sed quasi fustentationis stipendium. Et eo etiam tenore pro processionibus faciendis In aliquo funere aliquae eleemosynae recIpiuntur . Si autem hujusmodi pacto interveniente fiant, aut etiam cum intentione emptionis , vel venditionis, Simoniacum esset . Unde illicita esset ordinatio , si in aliqua Ecclesia si, tueretur, quod non fieret processio in funere alicujus, nisi solveret certam pecuniae quantitatem : quia per tale statutum praecluderetur via gratis ossicium pietatis aliquibus impendendi . Μagis autem licita esset ordinatio , si statueretur, quod omnibus certam eleemosynam dantibus talis honor e h Ibereturr quia per hoc non praecluderetur via aliis exhibendi e & praei rea prima ordinatio habet speciem exaetionis , secunda autem habet speciem gratuitae recompensationis - . Hactenus S. Thomas . Ex Angelica hoiusmodi doctrina quisque videt, quod si temporale detur praevio pacto e se vili, & tamquam pretium, vel quasi pretium, Simoniam sapit. Si autem tribuatur nullo praehabito pacto civilI, & oneroso , non tamquam pretium, sed veluti eleemosyna, In sustentationem pauperum, aut Ministrorum Ecclesiae, sicuti communiter fit ab omnibus Christifidelibus r id est ab omni Simoniae labe prorsus liberum . Doctrinam hanc prae oculis habeant pauperes , & Ecclesiae Ministri: quia tametsi verum sit , quod qui altari inservit, de altari vivere potest , verissimum etiam est, quod orationes, &Ecclesiastica ossicia vendi proprie non possunt absque turpi vitis Simoniae: scuti perspicue Bonit actus Summus Pontifex rospondens Calaritanae Eccle-sae Coenobilis , qui quum elegissent in Abbatem proprii Monasterii divitis Monachum alterius Monasterii pauperis, non poterant Ipsum habere , nisi sub hac condit Ione , quod Monasterio pauperi , ad quod spectabat Abbas electus , at ua conferrent- Ruam pio memis oste r. q. a. cap. a. Fr tres charit ι vestrae destitutioni Romana compariatur Ecclesia , pobis fom sis est recognitum: sed cognitori ownium non incognitum habetur . Dubit
147쪽
quo rue me distratio reddit unxium , O inestrum . Nusquam enim Ierimus D mini disci tilas , vel eoruω ministerio eonversor quempisis ad Dei cultum aliquo muneris interventu provocosse, nisi forIe de paupertim alimento quis inconciune proponat, quoru* nulli, cujoscumque profejionis esset, vitiualia n gahantur . Sciwus equidem , quod omne datum o imum , is omne donum perfectum desursum es descendent o Pstre luminum , a quo bonae vcluntatirdοηtim accipii, qui functo deliberationis arbitrio gratis Deo seroire disponit. Restui erro , ut qui pro oliqua Ecclesii lica fusceptione mistit accipit , d nnm Dei, quc d a Patre luminum descendere debuit, vehdat: retinus autem Iarriens importtinus emat. 2 id cutem de divini doxi venditoriseus , vel emptoribus consequatur, concludi nec se nou est. Cavete erro fratres, quam Howhi utiis quod pertistis cootium , quod quideis fecunduω υestrae ut Iuniatir prepositum nulia invenimul ro io e coηfirmaIuis . Verumtamen, si vestrae n cessitati adeo est opportunus, qNem reperimi, dum tamen crevis assit pactio, 'emnis cesset conventis , nullaque vestros Ecclesiae fiat d ructio et accedat erriris, Deo fertire incipiat, Dique regiminis devote gestet obsequium, ρο ρομεοοdtiis eos quasi suffidii gratia , aliqua suae Ecclesiae munera Iairiri fratrum sciatio Acmcηa permittit Ecclesia. Dices. Si absque vitio Simoniae elargiri potest aIiquod temporale tamquam eleemosyna, in sustentationem alterius , ii iamo tamquam quid provocans, ut loquitur S. Thomas, i una sermo est de tunstionibus Ecclesiast, cis , de oratio itinis , & bujus generis aliis r quid ni idem fieri poterit in
B. Egregia sitiit discrimina , quae ad teri Franc. Gennettiis To. a. Tract. a. cap. 3. q. 28. Ea igitur accipe - Ratio disparitatis est , primo , quia cum collator beneficii teneatur illud conterre gratis, committit Simoniam, quo ties illud conteri intuitu alicujus temporalis commodi; qua de causa etiam qui dat aliquid ad inducendum collatorem , ut sibi conterat Beneficium, committit pariter Simoniam , cum velit pecunia comparare rem spirituale in , vel spirituali annexam , in quo consistit Sit nonia . At vero qui dat Sacerdoti eleemosynam, ut celebret missam, non ipsum inducit ad iacie dam rem prohibitam, cum licitum sit ministrantibus altari aliquid accipere ad necessariam vitae sui lentationem. Altera differentia est , quia dans pecuniam pauperi, ut pro se Deum Oret, non vult comparare spirituale pro temporali; sed solum actibus Religionis impetrare a Deo , qui Dominus est donorum sirorum , gratiam, quam cupit, quod utique licitum est. At
vero cui dat pecuniam ad inducendum collatorem , ut conterat Beneficium , vult illud pecunia obtinere, & collatori suadere , ut conterat Beneficium intuitu rei temporalis , quod tamen tenetur conterre gratis e & ita speciem habet smulatae venditionis . Praeterea is , qui dat pecuniam , ut celebretur missa, satis lacit obligationi coinu ui omnium fidelium dandi neces.sariam
148쪽
sartim sustentationem iis , qui spiritualia ministrant: qu Ia , ut ait Apost lvs r. ad Cor. s. v. I 4.)- Ita θ Deus ordinavit iis, qui Gangetium amnuntiant, de Ganresio vivere - Et palillo superius dixerat idem Apostolus v. xx. Si nos Diritualia vobis feminavimur, magnum est, si nos earηalis vestra meramus - Quare nulla prorsus venditionis species ibi apparet: quia
cum hoc modo datur aliquid Sacerdoti ad missam celebrandam , aut pauperi ad orandum Deum, offertur Deo pars aliqua bonorum, quae ab ipso concessa sunt , & eleemosyna datur ad adjuvandum proximum , Deique gratiam consequendam , quoa ab omni prorsus specie Simoniacae labis est alienum . Denique magnum certe discrimen dehet esse inter haec duci dona ; quandoquidem Deus & Ecclesia volunt, ut larga erogatione temporalium peccatorum veniam , & Dei gratiam impetremur et & econtrario prohibent, ne velimus per pecuniam parare nobis viam ad Beneficium E Clesiasticum consequendum , quod utique gratis conserri debet juxta illud
Gratis accessis , gratis diate - . Hactenus Genneltus .
Quaeres quinto . Utrum ante sententiam Iudicis dimIttere quis debeat, quod Simoniace accepit λου. Nulli dubium, quod si agatur de Beneficiti, aliisque rebus Ecclesiasticis, cognita oimonia statim dimittenda haec sunt- Electiones, postula-τiones, confirmationes , ἐν quaevis pro risiones Simoniacae Ecclesiarum, Mon steriorum, Dignitatum , Ossiciorum, o Beneficiorum Ecclesiastic crum quorumcumque deinceps factae , nullae fixi ipso Dre , ninumque jus cuiquam acquiratur , nec pro-Ii, confirmari, συν provisi faciant frtisur Inos, sed ad iLiartiis restistitioπem lsmquam inique ablata percipientes teneauIur - . Ita Martinus V. in Concilio Constantiensi sess. I. - Per eIestiones vero, postviati nes, confirmariοηet , provisiones, seu qua is alias dispositiones , quas Sim niaca contigerit tabe fieri, o quae viribus Omnixo egreant in Ecelsis, M
arasteriis, Dignitatibur, persenarratis, O ID Ecclesiasticis , o quibosvis bone fictis , aut aliquo eorum cuiquais Du η distentis acquiratur, nec inde finciat aliquis frutius suos , sed ad illorum omniuω , quae percepIt, restitutioπem sub ianimae Dae pericuIo sit adstrictus - . Ita Paulus II. In Extravag. com. Cum detestabile jam supra ex integro recitata - . De Regularibus Canonicis, seu Monachis nos coasulere voluistir, qui per Simoniam ingressuis ipsis scieyti-Bret hahuerant. Pnde eum fuer hoe auctoritater mu/tae reperiantur expressae, non aliud qtiam statutum est respondemus, ut Ioetiis , quem raIiter adepti sunt, omnino dimittant , ct fotitudines , seti alta Monasteria districtiora adeant,ia quibur ram execrabilem excess- . intermisione deplorent - . Ita Clemens III. Extra de Simonis cap. 11. - E. , quae a Sanilis Patribus de S
mosiacis flatuta sunt nos quoque ἐν ididicio Suncti Spiritus, ct Apostilica amscritate firmamus. Iuicquid erro vel in Sacris Ordinistit , vel in Ecclesim icti rebus, veI data , uri premissa pecunia atquisituo est, nos irrituis esse, Ο πρὶIas unguum vires habere censewus - . Ita Urbanus II. I. q. g. s.
149쪽
Per iura hue usque prodiicta quod obtinetur Simoniace nullum ius comi eri obtinenti, viribus omnino caret, irritum est, & inique ablatum. At qui Irrita , & inique ablata in conscientia , & ante qiiamcumque Iudicis sententiam dimittenda simi, & restituenda , sicuti patet de surtis . Ergo etiam quod obtinetur Simoniace . Si postmodum agatur de aliis rebus labritualibus, puta de Sacramentis , de Ordinibus sacris , de Religiosa prinsessione , de consecratione altarium &c. , Colletus in suis Institui. de ramonia cap. q. Rrt. I. conclus. 2. arbitratur, haec in iure Canonico ante Iud,
cis sententiam non esse restitutioni obnoxia . Ratio ipsius est et quia adt ediri non potest textus , In quo haec poena sit Imposita et & etiam quia vali de collata haec sunt, licet Simoniace . Bona tamen tanti Scriptoris pace. cum Clemens III. in cap. nunc laudato, loquens de ingressu Simoniaco in Monasterium , dixerit - Omnino dimittor - : quum Urbanus II. in cap. itidem modo recitato, loquens de Sacris ordinthus Simoniace acceptis, dixerit : nullor unquam vires habere r arbitror Idem esse constituendum de quacumque re spirituali simoniace consecuta . Id tamen intellige cum prinportione accomoda : ut, quia Christus est, qui baptizat, Christus est , qui ordinat, Christus est, qui votum acceptat in Religiosa prosessione editum, valide quis sit baptizatus, ordinatus, professus, etsi Simoniace , sed statim teneatur dimittere privilegia exteriora inde sequentia , puta executionem ordinum, & habitationem in loco suae professionis : & quia Ecclesia est, quae Beneficia confert, Dignitates, ossicia, &e., se provisus teneatur dis mittere , & exercitium, Ac quicquid accepIe Simoniace. Quaeres sexto . An hoc locum habeat in eo, qui Beneficium Simonia.
ce obtinuit ipso inscio λθ. Ita sane . Definitum Id su It a Celestino III. Extra de Simonia
cap. 17. - Nobis fuit ex parte tua intimatum, quod, cum quatuor essent a pistilo constituti, qui debebant γeηdam eligere in Plebanum: amici Hur . de cujus Hesione spes Aabebatur, uni vel omnibus eligentium promisereat se pecuniam soluturor, eo tamen ignorante , qui hujusmodi promissione intertrenunie postmoduis est electus . Diia igitur βper hoc confulere nos eclusi , eonfiarationi tuae breviter respondemur, quod nisi coηfloret ilior, qtii frmis suis trie fecerunt, per fraudem in dispendium illitis, qui eligendus erat, νιωσIitiose fecisse et quamvis ipse promisionis conjicitis non fueris , dux ram se Iectio ramquam Simoniaca pravitare praesumpta est penitus reprofanda . Ratio est, quia in hoc casu adhuc verificatur, quod detur spirituale prore temporali: & Ecclesia , quae judkat de externo, jure praesumit adveΡsus se electum, & promotum .
Postulahis . An sc proviso faveat Regula Cancellariae Apostolicae de trientiali possessione ad praescribendum λΘ. Regula Cancellariae sunt certae Constitutiones Apostolicae, quas sim guli Pontifices a principio sui regiminis circa causas heneficiales , & IM
150쪽
dictiles faeere, vel a Praedecessbribus suis iam iactas renovare , augere,
vel minuere consueverunt . Ita Ferraris ver. CanceIIaria num. s. Earum numerum reduxit ad septuaginta duas Clemens XI. in sua Constitutione lata an. II oo. die r4. Decembris , quae incipit - Sancti us in Christo Pater,& quam de verbo ad verbum recitant Anacletus in lib. g. Decretal. tit. s. g. Iis., & Ferraris ver. Beneficium art. s. num. Io. Ad praesens quod spectat, Regula est, cui titulus De triennali , num. 36. hisce verbis concepta - Dem Diuit, ct ordisavit idem D. N. , quod si quis quaecumque Beneficia Ecclesastica qualiacumque Hr obfque Simoniaco ingressu, ex quovis iiivio Apostolica, vel ordinaria collatione , aut sectionis hujusmodi eo immaιione, seu praefentatione , ct institutione illorum , ad gnor seneficiorum hini ωοdi eoliatio, provisio , esectio , praesentatio , seu quaepis alia dio μιio pertinet, per triennium pacifice possederit dummodo in Masclis hujusmodi, si dispositioni Apostolicae ex reservatione generali in corpore juris cla fa refersata fuerint, se non intruserit super eisdem Mnesi iis taliter possfeppi molestari nequeat, nee non impetrationes quaslibet de Beneficiis ius ste postsi factas, irritas, o inanes cesseri debere decrevit, antiquas liter fu-
per iiIir motas penitur extinguendo - . Hisce praehabitis, aec Ipe responsum , quod est Gabr. Antoine de vir re Restionis cap. s. art. I. q. 2O. resp. I.
Secundum varios ignoranti Simoniain ab alio commissam non favet Regula Cancellariae de triennali possessione ad praescriptionem e quia expresse exigit, ut possessio se absque Simoniaco ingressu. Sed multi alii docent , eum, qui mediante tertii Sit nonia Beneficium accepit, posse illud retinere, si iii tegro triennis hanc Simoniam ignorarit e quia illa verba absque Simoniatoi resu videntur in rigore requirere , ut Simonia se teneat ex parte ingredientis Beneficium : nam licet collatio sit Simoniaca , higressus tamen , seu aerio, qua provisus Ingreditur, non est Simoniaca : nec ipsa punitur, sed actio mediatoris , quae fuit Simoniaca ; neque haec appellatur stricae ingressus , sed esst potius aperitio portae , ut alter ingredi queat. Ita Cabassutius, Lessus , Layman , Delligo , asserens hanc esse communem sententiam,& pro ea referens Gome E, RebuT, & alios. Uerum consuli debet usus Curiae Romanae . Hactenus ille. Accedit , quod , si secus esset, in nullo casu haberet locum Regula Cancellariae . Non in casu Simoniae mentalis equia per hanc quis non tenetur dimittere Beneficium , ut supra ostendi. Non In casu Simoniae propriae r quia per hanc possesso semper est cum Sinioniaco Ingressu . 'Non in casu Simonis alienae, quam eligendus scit, &adprobat, propter eandem rationem et quoniam ex Regula 7 i. Iuris in Se
to - facit per alium , est perinde ac si faciat per se ipsi. - . Superest igitur, ut locum habeat in casu , de quo agitur , in Simonia nempe aliena ab electo prorsus ignorata .
diaeres septimo. An locum It Idem habeat in eo, qui consulto prohibuit , ne aliquid duretur a quoquam λ