장음표시 사용
51쪽
certas personas ultra mare , hoc reputatur re ite , & ad Illud tenetur haerea : Iaec Petrus . Item si iecit votum ire , vel mittere in subsidium terrae sanctae supervenieti te impedimento eundi, tenetur mittere loco sui, vel saltem e pensas , quas iacturus esset et & si hoc moriens non disponeret , tenerentur haeredes nihilominus facere , si haereditas cssct sufficiens ad hoe . Si autem fecerat votum caiisa devotionis eundi, superveniente impedimento non tenetur ire , vel mittere , nisi forte tuerit in mora , & sic in culpa , quia cum potuit noluit . Cautius tamen est in utroque casu , quando scilicet non potest ire , quod dispensationem, vel commutationem petati. Si autem moriens de hoc non disponit , non tenetur haercs implere. , nisi se bligasset . Hactenus Sanctus Archiepire opus. Super hac re vide, si pla
cet , Ast sanum lib. I. tit. 2 o. art. 7. circa deci - , Concinam lib. 4. in Decal. Differt. a. cap. a. q. s. seq. , aliosque tum veteres tum Recentiores .
DUODECi Muri DugIuM . Utruin haeres obligatus sit ad omne id, ad quod erat obligatus ille, cujus est haeres , excol tractu , vel quasi ZRe 3ondeo . Concordant Doctores, quod haeres tenetur indisti iuste in soro conscientiae , dummodo haereditas susIiciat. Et hoc sive iecerit inventarium , sive non . Nota tamen secundum Monaldum Restitutio octu Po , quod haeres potest ante omnia deducere expensas , quas neces Tario fecit causa haereditatis , Puta pro inventario , pro consectio
ne testamenti , & ratione funeris , ut L. Scimus j. E si praefotam cum quinque S. sequentibus C. de nn e δε- liberandi .
1 oo Res istitae iam sese declarata fuit Annotat; ne de qlia
nuper . Unice igitur repetam duas leges Cataollicam unam, Civilem alteram Si ut si sitis desita patris scivere tenetur, ita latus sui Praedecessoris Iro milesiae necepitate contratio se Alex. III. Extra de jΘlurionisus cap. I. Veterii jui is oliercationes ι secidentes, generalii er sancimu , omnem stipulationcm sive in .lumlo , sive in facieGo , si ze mixta ex danilo, o faciendo iu- textatur , ad haeredes, is contra Baeredes tra Mitti , sive Deciatis Laer daris μι mentio , sive non. Cur GDw, quod in principalibus personii j tiis est, nen ad Aeredes, is adversis eos tri7 1 Irtatur λ C. de conetrabenda,
52쪽
COMs ID. I. ARTI C. III. 473 TERTIυM DECIMuM DUBIuM . Utrum plus petens ab obligato teneatur
Respondeo , quod sic : & quidem de omiti damno , quod dedit ex plus petitione , Extra de plus petitionibus cap. uia,co in textu , & in Glossa , & Institui. de exceptionibus S.
Appellantur . Dicitur autem quis plus petere vel ex causa , ut cum aliquid debetur in genere , & petitur in specie, aut praecise . Vel ex re , ut cum petit viginti, dum duntaxat debentur ci decem . Vel ex loco , ut cum Promissum in uno loco petitur in alio . Uel ex tempore , ut cum debetur post annum, & petitur intra annum . Excipe UXorem , quae potest petere dotem dum maritus bona dilapidat . Excipe , dum debitor fugit, st . in fraudem credisorum L. Ait Praetor 1. Si debitorem . Excipe demum, dum est suspectus; tunc enim potest cogi ad dandam cau.
tionem T uni fatisiare cogantur L. Si Uejusor. g. ulti
1 or Haec pene omnIa complectitur caput unleum ab Authore Indicatum Extra de plus petiri nibus, quod est Gregorii IX. - molitis provideariae dici non potest, quod pecuniam tibi defitais ante terminum ab a Oersario repetisti. Punitur enim importunitar plus petentium , si super peti- titione sis duxerint in judicio persistendum et sis quω qui repetunt amplius sine causa, in expensis adpersario condemnantur . mi autem plus Ioco ad interesse tenentur et pro eo quod utilitas adlinitar debitorsus , quam h berent , si flaturo Ioco foreissent . Ei vero a quo a Itur tempore se ritur , ixduciae duplicantur : nee liteis excipieι , nisi eι pisantur einpensae . Te quoque dubitare non credimur , quod causa plus petiIur , quumialiquid in tenere , vel fui alteraatione debe ur , U rem sn Decie, vel mnum praecise peti contingit. Re autem, si decem sint debita, o miristi repetantur . Loco vero, cum quis non ubi convenit solvere , sed alsi convenitur . Tempore quorue , quum ante diem , vel condi Ioπem petitur quod din
Hi quatuor modi l,lus petendi comprelienduntur hoc versu Rusperitur c sa , pel tempore , reque , Ioc que - Gregorius IX. in hoc capite ii dum quatuor hosce modos enumerat, sed poeuam etiam indicat, cui sic petentes redduntur obnoxii. Glossa super hoc eodem capite leges civiiss
53쪽
allegat , ex quibus liiijusmodi poena deducitur , & quas Ipse Me noli
protero , quum pertineant potius ad iorum contentissum, quam ad 1 rum cori scientiae , in quo unice sancitur , quod plus laetens teneatur ad
omne damnum , quod ex tali plus petitione proximus patitur , sicuti probari potest ex celeberrimo cap. ultimo Extra de injuriis ἐν dandino .laro . Animadvcrtendum interim est cum eadem Glossa , quod plus petentes - Si pilavr iles ere a petitione , licitum est , nec inviti rurest hoc possunt facere disque od litis conisu losem , postea vero non posscint.' si re sine poena --. In primo tamen casu per i ostiensem de plus petiti nibus num. g. plus petens adhuc tenetur ad expensas , si quas proximus ex tali plus petitione sustinere debuit. Super hac re egregia est L. a. C. de plas petitionitus - Zenonis disae memoriae vestigiis insistentes, praefenti I
ge decernimus: ut quicuwque ante tempus debitum exegerit , tanIo tempora ultra constitutum tempus manifesta plus petitione fine n rartiis acceptione e pellet: nec Itine agere ante potest, quam οwηia dawns parti ad eryae restituat. Tutores, vel Curatcres talia perpetrantes, i ι damnabunIur e exceptis fit, Di res haereditarias petunt, aut rationes tutelae, veI curae, sive nex riorum gestoruis arunt contra minores, seu majores, via qui depositum reporuη , quasi ex siccessione. mi otium minus petit in iudicio, in nullo M IDror. Si gnis tero majorem, quam sibi debetur, quantitatem in libello comventi ηis insertierit , in triplum porri sidversae restitue= e compellatur , quid
pit lex eos , qui aetunt quasi ex successione; hi enim justam habent igit rantiae causam , textu aperto ff. de diversii reg iis iuris antiqui L. 41. Pii in alteritis Ioctim succedunt, iustam babent causam ignorantiae, an id, quod peterettir, debere tir. Fideiugo res quoque non minus , quam Haeredes,
justam tenuerantiam possunt allegare ' : α Regula I . de Regulis Itiris in Sexto Ctim quis in tu sucιedit alterius, justam ignorantiae causam censetur
Quid, si rei Inquam Sejo centum solvendos post decem annos a tempore mortis meae , & haeres tempus Iutionis praeveniat ὶ Responsio est in Promptu . Si tempus adsignat uni titit in commodum haeredis , potest hos res solutionem praevenire . Si autem adsignatum tuit In commodum legatarii, quia sorte erat pupillus , & res sitas tunc non poterat administrare , solutio praeveniri nequIt. En legem si. per hoc apertam, apertissimamis. de annuis legulis L. I s. - noclenus eum , qui rogatus post decem annos restituere pecuniam , ante diem restituerat , respondit e si propter eapientirpeionam, qtiod rem familiarem tueri non poster, in dieis fideicommissuru rolictum probetur, ἐν perdituro et id haeres ante diem restituisset , ntillo modo liberattiis esse . Suod si tempur faeredis causa prorogetiuis est , ut coinmositim medii temporis ipse sentiret , liberatum eum intelligi et no v st pluretiis praestitisse, quaru deluisset - .
54쪽
Quid . si quis per fraudem induxit me, ut cum deberem sibi decem tantum , viginti caverim in Ins rumento me ei debere , & postea illud plus etiam a me petierit, & litem contestatus fuerit λ A toto debito cadit , sal Vis transactionibus super hoc factis , & secundis cautionibus , seu confessiolithus. Ita Hostielisis loco proxime laudato num. a. in fine . Id latellige in toro fori, nam in foro conscientiae, tenetur unice ad Omnet damnum sei per summam injuriam illatum.
55쪽
VIcesimvsprimus Τitulus , qui est de Dona istionibus , continet quatuor quaestiones, seu quaruor Dubia .
Psti Muri Dulli υM. Ut mi in accipiens aliquid ex dono alieo , qui non potest donare , teneatur Z
Respondeo , quod sic Institui. Qibus alienare licet,
et non S. Nunc admonendi, & concordat Scottis in 4. Et qui sunt , qui donare non possunt , ostendit Petrus Casue 1 tit. de donationibus.
sa do attonistis L. Senatus I. i. Definitur ab Hostiensi de donationibus num. I. - Dc natio est rei licitae nullo jure eotente mere Iiheraliter facta co Iatio . R Me iccirco Regula is. de diversis re tilis Iuris antiqui- Γ 'nari videtur , quod nullo iure cogente conceditur - , & ff. de donationibus L. I. iii principio Dor aliquis ea mente, ut stari- .esit accipie Iis fieri, nec ullo casu ad se reverti; θ' propter nuliam causam facit, quam ut IABeruta atem ἐν μου centiam exerceat e Lee proprie donatio appellam/-. ET hoc inter cuin Iloitiensi ibidem, quod Praelati improprie dicuntur doliare, conterre beneficia , quum ad hoc ipsi teneantur, & nisi iiitra sex mei ses id ab iisdem fiat, potestas devolvatur ad Superiorem, sicuti sancit uiri fuit a Co.icilio Lateranensi Extra de concest ne Pradendae cap. a. Ad veram dociationem requiritur voluntas, & animus donandi ex parte donat iis , & acceptatio donationis eX parte donatarii : nam , ut scriptum est C. de donationi s L. Io. - c ignorans . nec inritus qu sitiam donat , &ss. item de donationibus L. 1 o. - Si ncscit rew, quae apud se est, sibi esse donuictis , pei missem sibi non acceperit, doniatae rei Domintis non sit - . D natio postmodum dividitur primo in verbalem , & realem e secundo In gratuitam , seu liberalem, dc in remuneratoriam e tertio in abiblutam S conditi natam et quarto in donationem inter vivos , S donationem causa mortis . D natio verbalis eis nuda promissio, seu conveni o de dando , qua res alteri quidem per verba de praesei iti actu donatur, sed eidem actu non traditur , vel quia res ipsa praesens tunc non est , vel quia ad tempus adhuc est necessaria donanti . Dicitur iccirco donatio imperiecta , quia ei non competit tota drnationis definitio, quae rei donatae collationem expoltulat. Donatio realis
56쪽
persecta donat Io est ; fit enim ipsa cum reali tradit ne doni . cujus d minium statim transit in donatarium . Donatio gratuita illa est , quae ex mera liberalitate fit, ab ite ulla justitiae, vel gratitudinis obligatione et Schaee propria donatio est supra definita . Donatio remuneratoria, seu ant Adoralis impropria donatio est ; supponit enim quandam obligationem gratitudinis ex parte donantis : qui iccirco donat , ut sic remuneretur aliquod benescium a donatario gratis acceptum . Donatio absoluta fit a Rite ulla conditione tum ex parte donantis , tum ex parte donatarii . Noli
item donatio condit Ionatae quoniam haec alicui eth conditioni alligata: dc de hae scriptum inVenio ff. de donationibus L. I. In principio--Dat V, ut tune demum accipientis fiat, tuis ali id fecutura fuerit; non proprie d natio appellabitur , sed totum hoc donario sib conditione est. Item edim quit ea mente dat, ut statim quidem faciat accipientis ; si tamen aliquid Destiis fuerit, aut non fuerit , et eIit ad se reverti : non proprie donatio dici vir , . sed rotuis hoc donatio est, quae ob conditione solaatur- . Principalior donat Ionis divisio est postrema , in donationem nempe hi ter vivos , & in
donationem causa mortis. Prima ea est, cum quis hac intentione donat, ut res se vivo st donatarii et scilicet ut legitur ff. de donatioclistis L. r. inpriticipio - Ea mente, ut statim velit accipientis fieri, nec ullo casu ad se reverti --. Secunda est illa, qua quis sic donat, ut nolit rem esse dona istarii , nisi post mortem suam : scilicet uti scribitur T. de mortis ea a do- nationisus L. a. - Si quis periculo moltis non sic det, ut statim facias accipientis, sed tune dem , cuis μο fuerit infecuta - Donatio causa mortis definitur etiam sic ff. eod. tit. L. I. -JArtis donatio est, eum quis Bah re se in otiat, quam eum, cui donat, magisque eum, cui donat, quam hae
redem Dum . Optima quidem definitio; sed prima clarior . Ut sit donatis
causa mortis, debet fieri mortis expressa mentio vel cogitatae, vel imminentis, vel de qua quis habet metum - Mortis eatis donatio est, quae propter mortis sit suspicionem - Institui. de donationibus g. r. Hac mentione mortis deficiente donatio statim praesumitur, & censetur tacta inter vivos . etiamsi donator intimo animi sensu eam faceret intuitu mortis, vel in summo mortis discrimine constitutus, ut Dinores communiter ex Lucio Fem
raris ver. Donatio primo num. II. Donatio causa mortis quatuor m dis r
vocatur . Primo , cum Cessat mortis periculum , cujus intuitu facta est , Institui. de donationibus I. Sin autem supervisisset is , qui donavit,
reciperet - . Secundo , cum donatarius moritur ante donatorem Iustitui. ibiadem - Aut prior decesserit is , cui donatuis sit - . Tertio, eum factae donat Ionis poenitet donatorem , Institui. ibidem - Vel si euis donationis taenirnisset- . Quarto, cum donator poena capitis assicitur, C de mortis eam fu donationUtis L. 7. - SI aliquis mortis ea a donaverit , di poena cupitis fuerit amur, removetur donatio ut imperfecta, quamvis caererae donariones
57쪽
quando donat Io fit timore pinnae a Iudice interendae. Haec donat lo , ne mispe causa mort Is , in tribus potissimum differt a donat ne inter vivos . Prim , quod donatici inter vivos semel facta , rebusque immutatis, irre- voeab; i s est Generaliter sancimus cmuer donationes Iere confectas, firmas ,ἐlithurosiue manere - C. de revocanilis doηatiombus L. ult. in principio. Non item donatio causa mortis, quae morte confirmari debet - is mortis cotisa denario nihus non reuem donaticnis, sed mortis intuenilitis est , an quis ecthere possit - ff. de mortis causa donationMus L. 22. - Abn videtur persona senatio mortis causa factis , antequam mora insequatur - T ibidem L. 31. Secundo , quod donatio causa mortis moriente donatario ante do. nat rem ita cessat, quod ii ia transeat ad haeredes e non cessat autem in hoc easti donatio inter vivos ; immo ad haeredes transit , quia donatarius plenum habebat, periectumque dominium , ut supra motitii. Τertio, quod donatio Inter vivos excedere non potest quinetentos solidos, quin insinu tur apud Iudicem , Institui. de donotionism a. - ει eam retro Princ
stiis di ostioner insinuari eos otiis intemenien Iutis votifans, si majores D ranr datentertiis solidorum et Constitutio nostra eam quanritarem usique ad quἰventos solidos σπlia Pit , quais stare etiam De insinuatione statuit - . De hoe fusius infra . Id autem non postillat donatio causa mortis , quantacumque illa si, C. de donationuus causa mortis L. ult. Sancimur omnes mortis cano donationes, spe juxta mortem facientis fuerint ceIebratae , sive Ioviore cultaιione mortis subsecutae sunt, actis minime indigere, neque expectare tablicaris personarum prasentiam , re ea , qtiae super δέ modimcndimentis flent adhiberi sed ita res procedar, ut si quinque restinus prae sientutis, vel rescriptis, vel sine litterarum suppositi ne aliquis votaerit 1 ο sis eo a donationem facere I ct sine monumens ruQ siccesione res gesta maneas firmitate vallata , O nullam in ea calu/nium σccipiat neque propter hoc , quod gesta non accesserunx, ine ax esse u atque inutilis videatur, o cmnes effrΞtis fortiatur, qvs ulcimae habent, meralitates, neque ex quacumque parte absimuis eis iacesi Mur - . Dixi donationem inter vivos semel factam rebusque immutatis esse irrevocabilem ; quoniam si status rerum mutetur, revocari & ipsa I otest. Tpes principales cauta adsignari solent, ob quas hujusmodi donatio potest revocari : nempe ob ingratitudinem d natarii, ob prolem postea a donatore si sceptam , de cum talis donatio est alicui inossiciosa . De prima est tota lex ultima C. de revocandis donati nifus - Generati er funciretis omnes donationes Iere confectas , firmas, iiij
rasque monere, si non donationis acceptor ingratus circa dc natorem inveniatur, ita ut injurias attroces in eum stindar, deI manus impios iUeν at, τ ι
juctura moleis ex insidiis Ibis inferat, quae non Iemem ρη m I, antiae d natoris i cnat, veI vitae pericti tim aliquod eI intuleri , vel quu1 iam tomventicves, De in scriptis donatioηi impositas, sive De scriptis habitos, quas dinationii acceptor spopondit, minime implere poluerit. Ex his enim tantuin
58쪽
modo ιaos , si fuerint in iudicium dilucido orgumeηtis euritisnaliter of probatae , erigis donariones in eos fassi everu concedimus: ne sis iniquo, IAeentia , o alieηos res evere, se frugalixatem irridere donatoris, O tim tertiis donatorem , suosque res perdere , o praefarii molis ab ingrato donarionis acceptore ossici. Hoc tamen usque sit primoi personas tantummodo si re eessemus, nulla licentia concedenda doησuris fuccessoribus bH modi querimoniarum primordiuis instituere. Deyim si irae , qui εοι politis est , i tuerit , Mentivis ejus maneat femper , er non o posteritate ejus fuscitari
concedatur , veI adversus euis , qui ingratus esse dicitur , vs ad:ersis ejut Decessores - . De secunda est lex S. C. eodem tit. - Si m quam liberiit
patronus filios non habens bona omnia , vel partem aliquaru facultatum D νit donatione Iargitus , o pulesi susceperit liberoi : tortiis quidquid Iurtiti
fuerat, revertatur in ejusdem donatoris arbitris , ac ditione' manyurum - .
De tertia , quando scilicet donatio alicui est in closa , quod contingeret , si pater aut mater uni vel pluribus filiis , aut etiam extraneis in. tanta quantitate donaret , ut caeteris filiis portio legitima non remaneret: quod contigeret etiam si filii peculium habentes , liberis destituti, & nepotibus , tam large donarent , ut non remasteret amplius portio legitima parentibus, & ascendentibus , tunc do jure debita. De hac , inquam, to tus est titulus C. de ininci r dcxationibus. Unice hic dabo legem primam brevitatis ergo - Si , ut a leg Iii , mater vestra ad eludendam inesseis querelaru pene universas facultat:s fuas, dum verer in retras humunis, s sis donatiοηιβυι Me in qu dum Meroi, s Pe is excraneos exbatim, ac p pes eos ex duistis tinctis fecit uesredet, e que legatis, o fideicommisit exi nanire testitur non injuria juxta formam de inoocisso testamento eοUirtitam subveniri vobis, utpote quarέσω partem non /Mentibus , defideratis - . Aia dunt nonnulli quartam principalem causam et quando videlicet donatio facta est ob causam , di causa non fuit secuta. Sed haec , si non comprehendatur in prima , & secunda jam declarata , potius assicit donat Iouem conditionatam , quam absolutam, de qua sola actum est in praesenti. Vettio nunc ad dotirinam Authoris , quod nempe accipiens ab eo , qui non potest donare , teneatur ad rei titutiouem illius , quod accepit. Ratio est inanitesta e quia sic donans transierre non potuit dominium in accipientem, sicuti scriptum est lege ab Authore indicata , videlicet Institui. χναι alienare licet, v I non g. a. Nunc admonendi Distis neque pupuluin . neque pupillais, rem ullam sine rutoris suiloritate alienare posse. Ideoque si mutuam pecuniam sine Lutoris auctoritate alicui dederit, non comsrahit chleationem , quia pecuniam non faciι accipientis; ideoque vindiearinummi thynni, scisi extant - . Huc confert quod sancivit Alex. III. E ira de jure patronatar cap. s. - Pro non dato habetur, quod ob ilio datur, qui xon potest de jure donare .
59쪽
48o CONs ID. I. ARTI C. III. Fatuo , suriosus , & qui non est compos sitae mentis
I s. q. I. cap. Afrilo , & de homicidio cap. Si D, iubi in Clementinis, & L. AE aestima in fine it . de donarionibus .
1 o Furiosiis ait eo, quod agit, non peccat Si furiosus, aut Imfans , feti dor integis hominew tilet, vel occi lat , ntilia is ex hoc irr*Haritatem initi Fit - cap. 5i furissus ab Ait iliore laudato. Potiori igitur jure donare non poterit - M drstiuus respondit, meate cuiuis donare vcap e L. I destinus , cujus itidem Author meminit: quia mimis voluntarium reis
quiritur ad peccandum, quam ad donandum ' & In turioso, de quo se ino , nihil penitus voluntarii est . Opportune Glossa super hanc legem Consentire exiis non potest, G Ideo nil ialiens; - .
1 o Lege prima C de Curatoribus furisso, ct aliis exfra Minoret
dandis scriptum est in principio- Lere duodecim tabularum prodigo interdiscitur bonorum si ruis administraἔio, quod moribus quidem ab initi, introdidisium est . Hujusmodi litterdictioire secuta prodigus certe donare nequit, textu aperto L. Iulianur ab Authore cἰtata Iasiavus scribit eos , quibus per Praetoreis bonis interdictum est, nihil trumferre ρ se ad aliquem, quia sn honis non habeant, cum eis deminutio sit interdicta - . Dixi interdicito ne secuta: quoniam esse in iure prodigum pendet a declaratione Iudicis, vel per sententiam super hoc Iaram, vel eidem adsignando curatorem ; &Iccirco si ante ipsam donet, donatio subsistit , textu pariter aperto Institui. milur non est permissum facere sumentum l. 2. - Item prodigus, cui δοvortiis stiον- administratio interdicta est, testamentum facere non potest; sed id, quod ante fecerit, quom interdictio booruru suoruω ei star, ratum est olim vetitum erat furiosis & prodigis curatorem dare filium proprium ; sed postmodum secus fuit sancitum, lege prima proxime citata in fine - cirutio autem ejus, cui bonis interdicitur , filio negabatur perwittendo . Sed extat D. Hi rescriptum , filio potius cur iiovem sermDIendam in
Iaire furioso, si tow probui pl.
TERTIO , Minor viginti quinque annorum C. Si mrior factus ratum habuerit L. ultima : quod vel uiri est , nisi interveniat auctoritas tutoris , vel Curatoris L. Pupillus T.
60쪽
1 os Id pene totum constat ex textu Distitui. Suisas alienare IIcest vel non ἔ. i. jam producto in fi .ie Annotationis 1 ox. - Asne admonendi δε- mus , neque pupillum, neque pupilisis, rem ullam De tutoris auctoritate olienare posse-. Do nihilominus leges hic ab Authore indicatas - diui ροβτ est nuru quinitiis iannum .ctaris ea , quae In minore aetate gesta sunt , rara Bafuerint frustra eorum resistionem postulant- L. ulti C. Si inclor . - P pillus quantuis ad adquirenduis non indiger tatoris auctoritate : alienare etero nullam reis potest, mi prasente tutore Gyore - L. Pupillus T. de ad userendo. Memineris Annotationis alias iactat , pupillos nempe secundum jusCO.nmune esse, & dici minores ab anno quartodecimo usque ad annum v iccsivarium quintum completum, non autem iecundum jus patrium hujus vel alterius nationis. De Minoribus egregie Victorius Ame deus Rex Sarὸiniae suis hi Const tutionῖbiis lib. s. tit. Io. num. Io. - Nestino porru fare prestiti si fglim: Ii di famittis Mineri, che non Uerci ino Ia mercatura, e nemweno dare Ioro merci a credentas, freto pens dula xtillitis dei contratio , e delia per dita deI Onaro, o dei preteto-: & ibidem tit. II. num. 7. I Minori nouso ranno far donaeione tra vivi, ediandio rudietisimente , a riserva di queIIe , che accadessero neu occasione de' Ioro motriwοπι , fecondo Ie consueta
QUARTO , Servus , ct filius fami Iias , nisi sit filius Coemitis , vel Marchionis , vel Senatoris . Aliter non , quantumcumqtie magnus , vel discretus sit , T de donationibus
L. Filiusfamilias. Vel nisi Iaabeat i ecialium castrense , vel quasi C. de Senatus inulto A cedoniano L. I. g. final. , &L. 2. C. Q si infrumenta facere possint L. ultima : quia tunc paterfamilias est quoad hoc .
166 Bona sit orum familias alla dicuntur castrensia , aIIa quasi e strensia, alia adventitia, & alia profectitia. Castrensia ea sunt, quae filius adquirit In militia, & Occasione militiae . De his L. II. ff. de castrensis culio - Costre e petulitiis est, quod a parentibus, veι cunaris in militia mgentι donatum est et mel quod i e Mitissumilias in militia adquirit, quod, nisimilitaret, adquisiturus non fuisset: nais quod erat ἐν sine militia adquisis rus, id pectilivis ejus castrer se non est- . . a si castrensia ea censentiir, quae gaudent privilegio castrensium , & sunt illa omnia, quae filius adquirit ex prolessione artium liberalium, ex officio, & munere publico, Judicis pinta, Advocatῖ, Tabellionis &c., ex liberalitate Principis, & ex ossicio Clericali i vel beneficio Ecclesiastico. Haec respicit L. 7. C. de bonis, ρυα si