장음표시 사용
41쪽
Isiaco confundunt . valdὸ hallucinantur, cum haec, uti religione , ita situ quoque distincta suerint .iMineruae Fanum eiusque situm , ritusqui in eo peragi selitos Iacobus taurus ex Plinio in suo de Romanis Antiquitatibus libro hisce verbis describit: T. Ium Dea Mineruae aedificatum , seu dicatum fuit a Magno Pompeio ex Manuise , ibi omnia victarum a
se gentium insignia ae titulos reposuit , e t est apud PInium lib. cap. 26.
Templi Hi- Templum marte ornatum instrudiumque fuit , addito simulacro ipsiu3 Dea , cui maria quoque . seu Sacerdotibus flebant sacriscia ; Nam ei Victores redeuntes e Luo , triumphantesique sacrificabant in gratiarum adtionem, quin ei tanquom Deae armigerae referebant , quocirca etiam Vide 'aera, GP ha sa manu dextia , longa induta toga fingi pingique erat solita ; Interdum Caput Medusa in scuto praserens: Bellona propterea, quasi vea bellatrix dicta a Graecis Pallas, Minerua a Latinu dicitur, alijseque nominibus , Iouis fetberis primogenita, γt te tur Leontius Author Gracis; atqne idcirco fa bulantur Poeta eam et Iouis cerebro natam, ob eam fortaseis causam, quod cum sapientissima fuerit femina, ideo sapientiam bonis artibus a Vete. ribus prapositam , significare eo commento e oluerint sapientiam pro qua sumebatur Minerua, ex inexhausto Diuina sapientiae fonte dimanain. Meminit huius Commcnti Sanctu Augustinus lib. s. de civit. cap. Io. Tritonides quoque dicebatur ἀ Poetis praesertim, A quod Ogygis rempore Oirca Tritonidem Africae paludem, Z irginali facie cν ha itu dicatur apparuisse . Diui. nitatem autem videtur obtinuisse apud eam gentem, tanquam de hominibus bene Merita quod olei lani di credatur es inuentrix: Ludi in eius ho- . norem celebrabantur , Ginquatria dicta, quae ad sua inque tempora pes uerasse testatur Plinius. Fiebant autem quinque diebus, quibus pueri acabant i Dist , praceptoribusque ferebant munuscula in honorem Deae, de quo Ouid: Varro I bii, ab ea fundatas Athenas . aby molunt, quod Us nomen dederiι , ob olivam ei dicatam in Signum Victoria Ο Pacis. Merito hoe Tea sapienti. remplum cessit aedi B.et irginis, mera sapientia Matris, cui ibidem Dires Praedicatores eiusdem sapientiae cultores inseruiunt. τεαρlum. Σκ quibus patet , Templum Mineruae ab Isidis diuersi Timum fuisse; in in in illo enim Graecorum more cultus Mineruae , in hoc Aegyptiorum m re Iss celebrabatur, uti Ichnographia docet. Isieum enim, ut & Te plum ipsum ubique pyramidibus, caeterisque monstruosis Deorum Dearumque formis describebatur, plena omnia hieroglyphicis Schematismis de quibus cum in sequentibus fusius dimari simus, ea id hoc toto tantum insinuasse sussciat.
42쪽
Quis Isidis Templi primus Conditor filii p
iij extructi , conditor fuerit , qui ex Authoribus id tradat, non me legisse memini. Noui Numam Pompilium Secundum Romanorum Regem a Pythagora AEgyptiacae Philosephiae peritissimo , instructum in huiusmodi sacra quam propensissimum fuisse, sed de Templo iis erecto, nil apud Authores legitur. Multos quoque ex Romanis tum ab is ypti, , tum a Graecis , instructos tria AEgyptum data opera , ad occultioris philosophue rationem addiscenda prosectos sui se, affatim in Obelisco Pamphilio ostendimus r de Templis verδ more Aegypti, solito eximendis tum in Craria, tum Romae erectis , nihil constat , nisi postquam Aeg)ptus in potestatem Romanorum redacta fuit , tum enim vero complures admirandis istis Aegyptiorum, operibus stupefacti , paulatim ad Romam similibus fabricis monumentiLque exornandam atque una ad veteres superstitiones ab inferis resuscitandas , animum adiecerunt , seisse tamen nonnulla Aegyptiorum delubra ante Imperij Romani exordium Romae extructa, multis rationibus comuincor: prim5 quod huiusmodi Isiaca delubra 2 primis tum Imperatoribus , tum consulibus prohibita comperiam , si prohibita suernnt , ergo iam multis ante annis extructa suisse, quis dubitati Sed audiamus Di nisi verba lib. 3 3. Decretum, inquit, quia prioris anni exitu de Servi Isi.
deque factuin erat, inter prodigia non extremum videtur locum obtinuisse; Eorum Diuorum fana , quae priuatim nonnulli extruxerant , Senatus demo. Iiri iussit . quod eos non magnopere inter Numina numerabat ; ibi ea sententia obtinuit, mi publici iam coli inciperent , extra pomarium eos Deos coluearunt: Factum vero , teste Dione , hoc decretum , siue Senatus consultum , anno Vrbis conditae DCC ; etsi Tertullianus id euulgatum sitisse dicat anno Vrbis Conditae DCXCVI. id est, anno 696. Pisene 'Gabinio Consulibus. QId verb a priuatis extructa suisse dicat , lucule to indicio est, hosce in Aegypto primum Isiacis sacris initiatos , deindὸ
Romam quoque eorum solita Aegypti, extructione fanorum participem esse voluisse. Q madmodum vero pereFrinus & monstruosus Deorum cultus sine publica authoritate introductus suit , ita quoque cunia tempore cultus eorum publicis decretis , ob scelerum , quae in eo sub praetextu sacrificiorum committebantur , abolitus sitit, templa quoque destructa, attamen multorum sacris sauentium cura mox restituta. Dio
disnon T- constat. Ronia norit in AEgypti eam super auionem pinnira Deeretum quo animia abole
sit. At eurabolita sint, cur restitu
43쪽
& de Azrippa; Sacra Aeraptia , qua iterum in Vrbem iam insinuabant , repressit edicto , ne quis in Suburbano intra 3oo. passus Nerei. Meminid de huius Tertullianus in apolog. 6. His mos refiitutis summam maiestatem contulistis , licet Serapidi iam 'mano aras restiruxeritis , tantum vero Domitiano & Caracallae huiusmodi Isiaca sacra placuisse legi- ut reserente Suetonio Domitianus e Capitolio fugiens matutino
Caraealla sudiosus sim peruitionis
Heliogaba. Iu , sacerdotem Solis is appellar fνuinea
tempore Isiaci sacrificuli celatus habitu , inter ridiculam sacrificulorutata stolidissimae superstitionis turbam versari non sit dedignatus. Spartianus quoque de Caracallar Sacra, inquit, Isidis Romam deportauit, , Templa ibine magnifice eidem Dea fecit . Neque hic Lectorem existima velim, Caracallam primum suille Delubrorum Isiacorum Conditorem , aut qui primus huius sacra in Vrbem euocauerit, hoc enim falsum esse, ex dictis patuit , cum iam multo.ante Caesares ea tempore Reipublicae Romanae viguerint; Caracallam tamen sacra huius magno studio prom uisie, delubra iuxta morem Aegyptiorum , i quibns instructus fuerat,
simulacris caterisque monumentis facris, quibus unice assiciebatur, adornase , Obeliscus amer alia, cucm ex Aegypto allatum Romae in Hippodromo suo erexit , quemque vetustare temporum prostratum cons Metumque Innocentius N. Pont. Max. postmodum in foro Agonali reere
xit , satis ostendit . De quibus Consule nostrum Obeliscum Pamphi
Cur verb tot rigidis decretis fuerint prohibita Templa Isiacorunia, causa suit , quod in us plerumque Ith phallia seu priapaea sacra princu
pem locum tenerent , quae uti ad omne scelus & propudiose libidinis usum, impunem quandam licentiam praebebant , ita quoque huic vitio propensos vehementer , ει vel ipsos Imperatores luxuriae monstra allici tant , uti de Donutiano & Caracalla supri diximus. Heliogabalus certEadeo hisce fauere visus est, ut de sacerdotem Syrorum more , Solis agoret , sibique inde Heliogabali nomen imponi iusserit , ut proinde exemplum secutus Caracallae patris sui , mirum non sit , hoc totius turpitudinis monstrum , tanto animi sui ardore , turpissima Ithyphalliorum , non sacra , sta scelera amplexum fuisse . Sed ut ad institutum nostriar reuertamur et Isidis itaque Templum , eo quo diximus loco constitutum sitisse, ex dictis patet. Et licet aedes praedicta non multum a septis diasiterit, non tamen proxima fuit; Vnde alia posuere Isidis aedem in platea nunc Sciarrae , nonnulli apud aedem S. Mariae in Equiro ; At certum locum nobis non licet assignare , nisi quod prope S. Marcelli Templum inuentum est marmor hoc ritulo insculptum:
Quod tamen non arguit, ibi aedem sitisse Isidis; sed marmor intra Iseum erectum. Fuit autem Isis Aegyptiorum Dea , & in magna apud ipsos ven
44쪽
ratione, cuius sacra Romam aduecta esse testatur Lucanus. Lampridius in Com. Aiat. Imp. Dicta secra, inquit, Isidis ita coluit , mi caput raderet, Isiacos vero pineis rue ad perniciem pectus tundere iuberet. Colebatur autem lsis cum Osiride viro, qui Serapis est nominatus, a quibus Isaurn & Serapeum loca publica in regione Flaminia nomen sumpsere . In Isidis autem Templo maρna dabatur adulteriorum occaso. de Ouidius ad amantem .
fuge Niliaca Memphitica sacra Iuvencae, Multas illa facit, quod fuit ipsa Ioui. Quo in loco non de latrocinis, quemadmodum opinatur Fulvius, ver im de adulteri, B: supris intelligit Ouidius: Nam & Iosephus commemorat , iuuenem quendam nomine Mundum , Paulinam generosania& pudicam alioquin matronam , cum impatienter amaret , Sacerdotes Isidis pecunia corrupisse , qui nouo Religionis commento mulierem im Paulina in 'Templum vocarent, eosque finxisse per noctem cum Osiride collocutos, persuasisseque eam a Deo desiderari , illam vero , cum in Templum venisset, a iuuene tanquam ab Osiride compressam, & cum mox petu- Iantius stuprum ei exprobrasset, mulierem marito rem detulisse, maritu
Tiberio Caesari, atque ipsum indignatum sacerdotes cum Mundi liberta, quae facinoris suerat conciliatriκ , crucibus assixise , Temploque Isidis euerso, simulachrum eius in Tyberim praecipitari iussisse. De incendio autem huius Templi meminit Dion bis verbis: Ignis diuinisus potius quam ab homine Flama excitatus , eamque depopulatus : Nam Serapis Isidis Templum, m Septa, Neptuni aedem , Thermas Agrippae, Paniheon, viaribitorium, Falbi theatrum, Pompei porticum, Octauia domum cum Billio-rheca, Templum Iouis Capitolini cum adibus η, saccilis coniunctis exhausit. Pluribus autem in locis tuisse Isidis Templum , testatur Spartianus ilia Vita Caracallae ; idem, ait, sacra Isidis Romam deportavisse, & Templa ubique magniscd eidem Deae fecisse.
De Obelisco in Icio non ita pridem detecto.
BELISCVS hic, uti sipra innuimus unus ex minor bus occasione muri exaltandi, pro quo fundamenta iaciebantur, inuentus suit, cuius fama percre stente, ad eum spectandum, magnus mox hominum confluxus
fuit. Symmetria obelisti ita se habet: Altitudo est 24.
palmorum, inscrior basis a. pal. cuin a. sext. stiperior la- Symmetria
titudo ubi in pyramidion terminat, 2.pal. um I.quarta, uenti .
pyramidion Vero ales.cum 3 .quartapalmor.altitudinem continen, Abacum,cui impo
45쪽
impositus fuerat, pal. 3. Cum 3. quarti pal. altum, una Cum Obelisto reper rant i, Obelisci symmetriam a celebri Architecto Iosepho Paglia ex OH. S.Dominici designatam in apposita figura considera 3 statuania praeterea ex Lydio lapide sine capuae tamen & brachi, octo palm
rum longam una detexerunt , quae tamen an Deam referat , aut R
manam aliquam illustrem scem, nam , dispici non potest. Obserua. ut & eodem tempore post Obeliasti huius inuentionem , multa ess di ex vicinis ab Obelisco fossis fragmenta , quorum duo sphynges, seu Leones Niloticos , eius procliis se mae cuius sunt duo Leones, qui in principio ascensus Capitolini ex magno lapide aquam vomentes specta tur ; duas pariter columnas exolico modo ex lapide pyrite elaboratas , quarum Vrraque q. palmorum latitudinem in diametro obtinet , quae si integrae fuissent , ad 3 o. palmorum altitudinem facilὰ excurrissent , quae quidem omnia Aegyptiaci ingenij indolem reserunt . Caeterum
Obelistus ex lapide Aegyptio, qui vulgo Graniso rosio dicitur , constat , hic , praeterquam in Thebana Aegypti prouincia , teste Plinio, nulla alia in Mundi parte effoditur , propriusque Aegypti partus est;
adeb verb a tot seculorum aetatibus integer , & ab omni corruptione immunis hucusque mansit, ut hisce temporibus elaboratus videatur: impersectus vero quoad hieroglyphica cernitur , utpote in quo complura desunt, nonnulla quoque eleganter uidem incepta , at non finita vi-cntur , quod in nullo alio Romanorum
Obelisco ea pyrite constat quἀvulgo grani eo rota vot
46쪽
IInorum Obesi scorum me obseruasse memini et Quae res non parum quoquo Antiquitatum studiosos perplexos tenuit. Qirritur itaque , undὸ moles haec tantam impersectionis notanta incurrerit Ad quod responderi posset; tum Hieroglyptam , tum eos, qui obeliscum hieroglyphicis exornandum praceperant , aut morte praeuentos, vel subitanea quadam temporum reuolutione, aut belli imminentis perculsos sermidine, ab ulteriori operis prosecutione quemadmodum tria repentinis huiusnodi temporum calamitatumque necessitatibus fieri solet tum ab incisione figurarum , tum ab eius erectone cessare coactos fuisse; cum enim Aegyptum usque ad Cambysis tempora , longa pace Regnique tranquillitate ab immemorabili tempore fruitam legamus 3 certe haud inuerisimile videtur , huius sculpturae prosecutionem violenta Cambysis inuasione, dum in Aegypto cum ingenti hominum , sacerdotum , hiero glyptarumque ruina monumentorumque vastatione stisque deque verteret omnia , suspensis impersectamque in hunc usque diem mansisse 1, Siqui
a Cambysiano Aegypti excidio, nullum amplius Obeliscum hieroglyphicis inaratum sitisse , sacerdotibus sacrisque Scribis qua occisis , qua profligatis , in obelisco Pamphilio sese docuimus ; Nisi forsan dicamus , R
manorum veterum temporibus incisum fuisse ; Verum enim vero cum
iam vel a Cambysiis tempore hieroglyphicorum doctrinam una cum vitiania Aegypti ruina abolitam , Plinius asserat, non video , quomodo λ mani eum inscribere potuerint ; accedit quod Augustus post Obeliscos Romam ex Aegypto delatos, desiderio intelligendi sub ipsis abditam doctrinam percitus , summa cura viros doctrina & antiquitatis notitia celebres , quos inter Cornelium Gestum unum fuisse Plinius cit. loco tradit, in Aegyptum ablegauerint, ea spe fretus , suturum , ut superstites adhuc facem dotes hieroglyphicae artis notitia infructos , qui doctrinam in Obeliscis scriptam exponerent, deprehenderet ; sed frustra. Neque enim in Aegypto, nec alibi in Imperio Romano ullum hieroglyphicae doctrinae peritia clarum inuenit. Sed de hisce, cum in Propylaeo Oedipi ubertim es rimus, eb Lectorem remittimus. Fuerunt tamen nonnulli, qui hunc obeliscum , dum ex Aegypto allatum adhuc rasum viderent, ab ipsis quibuscumque tandem sculptorubus siue Aegyptijs, siue Romanis Aegyptiorum veterum Simijs, hier glyphicis insignitum suἱsse, quibus non contradico; feri enim potuit, ut quamuis artis hieroglyphicae ignari, ex alio tamen quopiam obelisco voluti prototypo quodam excerpta Symbola diligenti cura obelisco rase, ut reliquis , qui iam sua literatura decorabantur, consorinis feret, inciderint ; ad quod praestandum , nulla ad dicta symbola incidenda peritia requirebatur. quemadmodum tempore Sixti V. in Obeliscis Flammineo de Lateranensi ruptis mutilisque sectum Lisse deprehendi, quo Ddefectum Sculptores Romani , ubicumque in confracto obelisto lacunae hiatuque reperiebannir , hieroglyphicis aliundὸ mutuatis suppleuerunt; quae
imbelli aestriatus sit At Caeso.
m Non est veri sinite Romae ob iistum hunc
47쪽
Superstitio Areyptiosam Templis extruendas.
quae omnia a me notata , S: obseruata in dictorum Obeliscorum Syntagmatis, Quarti Tomi Oedipi, Lectori proposuimus, ubi Se symbola imperite ab ignaris artis imposta emendauimus ; idem in noctro hoc Obelisco contingere potuit l, quod ut asseram, non exiguae rationes me ad id credendum mouent ; quarum prima est , quod in meo Musaeo plura teneam huiusmodi hierogliphicorum monumenta ex Ilai ruderibus extracta, quae tametsi hieroglyphicis veris & genuinis constent, in Aegypto tamen incisa non fuisse, inde mihi patuit, quod tum in rudibus saxis, tum in tabulis marmoreis sit mollibus de candidis fuerint inarat ovibus lapidibus Aegyptij, tanquam incorruptibilitati prorsus contrarijs , summoper8 abhorrebant, uti in figura praesent i apparet. Altera ratio es, quod qui Isiaca fana extruebant , siue Caesares , siue priuati fuerint, perinde est, Delubra praecisὸ iuxta sermam normamque fanorum Isiacorum, prout sacrificiorum in ijs instituendorum modus oerario exigebat , adornarim 1, Viderant hi adyta Aegyptiorum haud dubiὸ monstruosis simulacris reserta, muros undique de undique hieroglyphicis exornatos, & pro vastitate Delubri erectos Obeliscos, cuncta singulari serie ει ordine disposita ; Intellexerant quoque hunc disponendorum simulacrorum ordinem ad Cenios alliciendos sistendosque necessarium esse ; sacrorum vero obeundorum rationem ita institutam , ut peculiari hac rerum sacrarum dispositione neglecta, tantum abest, ut G nij ijs obedire crediderint , ut potius hisce deficientibus ad indignati nem moti, loco gratiarum concedendarum, de peracta incuria vindictam exquirerent. Hasce itaque cerimonias Romanos Veteres imitatos, Cum suppellex aegyptiaca ijs non suppeteret , Symbola ex alijs veris & legitimis Aegyptiorum monumentis extracta in obui, lapidibus marmoreisque tabulis incidisse, verisimile est. Verum hoc aequo Lectoris iudicio ponderandum relinquo. Quare ad alia.
Prolusiones ad Interpretationem.
fieret phicum quidnam proprie significet 'UROGLYPHICVM ωλυίων, id est, lacn
sculptiira derivatum , nihil aliud est, quam symbolum rei sacrae , lapidibus saxisque durisssimis contra omnem corruptionis latam incisum; selebant enim Avpiij componere& sermare sua symbola non sermone , aut Verborum nominumque constructione, sed ijs notis figurisque , quae integrum quendam
48쪽
ITdam de altioribus naturae Diuinitatique mysteri, sensum inuollierent , ingeniosa industria sitos adaptantes senius , sub obscuro atque allegorico imaginum inuolucro a profanorum ineruditorumque notitia remotissimo solis cognita sapientibus vii. Nam ut rectἡ Iamblichus lib. de Mysteriis Aegypti mitames AE ij ipsum Vniues Naturam,fabricamque Deorum, ipsi quoque 'sticarum recondιιarumque notionum imagines qua tam in θ-holis conficiendis ossendunt , cemadmodum di Natura rationes occultas in apparentibu formis quasi θmbolis exprimis , Diν meritatem idearum per manifestas imagines explicant. Cum ergo perspicerent superiora omnium inferiorum sessitudine delectari , atque insuper optent a superiori bonitate replera, quatenus pro ea miribus imitenιur ; merito m ipsi conuenientem superis modum redii pro miribus sterunt ; quando occulta m)fieria θmbolis inse- unt manifestis, in quibus interpretandis dimitte voces , accipe sensius: suando igitur Lutum in sacris nominant, aut inducunt , hoe intestige e Mundi corpus atque materiam genitalemque mirtutem huic insertam , quasi ρο- riter agitatam atque mentem , aut etiam causam principalem, mi quasi loco Iundamenti praepositam elementorum elementaliumque minutum. Cum hoc
ca, non fiunt ex verbi. ω noniiuit sed conceptibus arcam a
ino stande viget πιν Deum inducunt sedentem super Loton aquat eam scilicet arborem , ibi significatur, Deum principatu suo mundanum su- , nec artingere gubemando , sed principatum gerere intel lectualem penitus em reum. Omnia enim in Loto rotunda sunt , tum pom , tum folia , ex quo significatur circularis actio mentis per eadem mi--icet eodem modo se habens. Deus igitur ipse super hanc insuper actionem in seipso consifiis , siverans eiusmodi priseipatum sanctus iae venera
dus, ἔν in seipso penitus conquiescens , quod quidem ex actu sedendi signi
ficat . Proinde ibi Deum intriaucunt nauis gubernatorem , principalim significant Mundi gubernatorem i, sicut enim gubernator a nauiWgubernacuis segregatus , mae quodam facilique momento mouet mndique η, regit diartiique nauem y ita Deus ipse Mundum desuper , videlicet a primis Na-
iura principist praecipuas motionum causas exhibens . aoniam i verὸ partes Caeli omnes animaliaque Coelestia , totus Universi motus 'sumque tempus , secundum quod ipse Mundus mouetur, eundialue denique , quae eontinentur in totis , mires a Soli defendentes accipiunt; ideo has etiam Omb Iicus significandi modus adducit , verbis quidem designans secundum animalia caelestia figurari , formasque micissim commutare per oras. Interea mero demonErans immutabilem eius, smulque totam per totum Mundum tra ductionem , atque ipsa pro diuersitate naturarum notionumque suarum , mutitiformes accipiunt a Sole potentiastideo Ombolica traditis uti per Deorum muItitudinem inum ingredi Deum , atque per potentias multiformes unam Dei adse potentiam. Hucusque Iamblyclius .
49쪽
In hoc praesenti ratiocinio veterum sapientum in hieroglyphicis exeogitandis solertiam adeo peritὸ expositam vides, ut veluti in anacephalios quadam omnia comprehendisse videantur . Post Hebraeos, Aegyptios primos literarum ab Hermete Trismet sto inueniarum usum tradidisse , in operibus nostris hieroglyphicis ex innumeri, authoribus ubertim docuimus . Triplex autem literarum genus Aegyptijs in usu suisse , Clemens Alexandr. lib. s. stromatum tradit; quorum prius apud populum de plebaeios in usii , scribendis literis aptum , undὸ &-vocat ; Alterum erat sacerdotale , quod, quo in sacris rebus conscribendi utebantur ; Tertiun tali πλυψιῶν , & sacra sculptura dicebatur , eb quod abstrusas huiusnodi literas ex omnibus Mundi rebus consitutas, tanquam abdita lacramenta Obeliscis, ac Deorum Dearumque statuis incidere selerent. Addidit &hisce id est, scripturam propriὸ loquentem, κυριολγμα , inquit,eii ea, quae per prima elementa proprie loquitur 3 ut qui Solem pingunt, faciunt circulum, Lunam autem, figuram Lunae curuae sormam praestierentem , conuenienter ei figurae, quae proprie dicitur . Addunt nonnulli hisce aliud genus hieroglyphicorum, quod gnomicum vocant, quo allegoricis quibusdam effatis, morum serinandorum doctrinam insinuabant, cuiusmodi Horapollo posteritati reliquit: Aegyptii qui pe , ut in omnibus operationibus suis mystici , allegoricique , ita in familiari quoque colloquio , breuibus quibusdam argutisque ephonematis adagijsque utebantur, quib us mores, diuellarumque hominum conditiones vel laudandas, vel vituperandas perstringebant, quae S: hieroglyphicis symbolis adnumerarentur , eorum tamen plerumque in similiari consuetudine usus erat , cuiusmodi sunt et Numero Iosi . signatus est 3 quo prinnunciato indicabant hominem mutum ; continet enim hic numerus Ios , dies unius integri triennij, si ex 363. diebus unius anni constituatur curriculum, intra quod tempus, dum puer non loquitur, etsi linguam habuerit, vocem tamen nunquam mani fistaturus est. Praeterea eum, qui ad hominem ferocem in necessitate constitutus confugiens opprimitur, indicaturi , id hoc epiphonemate exprimebant et pasierem excipit; hic enim a venatoribus agitanis, dum ad noctuam confugit, ab ea mox opprimitur. Rursus hominem indicaturi in silentio contemplationis studio vacantem, dicebant, cicada canis: haec enim non ore , sed alarum
stridore cantum perficit. Talia sunt plurima argut8 sine & mira ingenii industria excogitata, quae in unum collecta Tomo II. Oedipi Aegyptiaci solio D 6. exposita lant, ad quae Leclarem remitto.
50쪽
De mystica fgnificatione figurae obelistorum .i
VM, tesse Clemente lib. 6. Stromati nihil apud Aegyptios actum sit mysterio non resertum , adeo quidem, ut vel ipsae domus , Templa , Instrumenta, habitus, ouos vel in Deorum cultu, vel in sacrificiis peragendis solenni pompa portabant, imis ipsi, quos faciebant nutus & gestiis, mysticum quoddam essent rerum altissimarum per huiusmodi significatarum symbolum ;certὸ nequaquam temerὸ aut sine ratione, aut Ornatus tantum gratia, ut inulti perperam sentiunt in hyerogliphica sua sapientia posteris repra se tanda obeliscis usos esse putabimus; sed summo studio, & insigni quadam mentis inuectigatione eam sibi comparare voluisse censendi sunt figuram, quae ipsamet mysterijs reserta, mystico symbolorum contextui undequaque responderet. Qualem pyramidis quadrilateram esse in sequentibus copiose mostrabitur . Nam quod Hieraphantae particularium, rerum sub symbolis etpressarum descriptione connotabant, hoc totum in exteriori obelisci, aut Pyramidis facie vesuti in Synopsi quadam, aut in
saxeae cuiusdam epigraphes rudimento eis εφαλαιωην .uniuersm repraesentabant; adeo ut in Naturae penetralibus nihil adeo absconditum sit, quod hic non praefiguratum videatur. Atque hae sunt illae maximae columnae, de quibus Iamblicus; in quibus veluti sub Sileno quodam Astrologiae , Ceos triae, Musicae, Arithmeticae, Theologiae & Philosophiae reconditioris maxima quaevis mysteria recondita latent. Et de quibus Pythagoram, Platonem , aliosque inter Graecos Philosophos doctrinam Beveram philosophandi rationem didici sie, paulo ante ex Iamblicho osten. dimus . Sed ut quae verbis tantopere commendamus, ea sic se habe , ipse opere monstremus. Dicimus primo, per Pyramidem seu obeliscum Aegyptios rerum Naturam insormem illam materiam, quae innatum quendam ad sommas recipiendas appetitum habet, repraesentare voluisse . Sic enim Abenephius sentit, verba eius sunt: ut sequitur et Per ipsam figuram p=ramidum signabant materiam primordialem; cui consentit Artephi Arabs, in capite, quo probat et Ex puncto omnia , & post eum apud Pierium anonymus quidam citatus, ex sequentibus verbis pulche deducit. Sicut enim pyr mis a summo fastigio L velut a puncto incipit, & per lineas L NOS T. in si i- perscies, & corpus abiens, paulatim in omnes partes dilatatur, sic rerum omnium Natura ab unico principio, de sente , qui diuidi nequit, nempὸ a Summo opifice profecta, varias oeinceps formaς suscipit , ac in
varia genera atque species diffunditur, omniaque apici illi, & puncto, a C a quo
m, steriis pleris. Obelisti figura myst riosa. Columnae Iamblicho quales sinis