장음표시 사용
61쪽
tHuiset , inexpiabile crimen commisisse censeretur; atque huc Leit, quod in trach. Arabico, qui dialogus duorum peregrinorum inscribitur de Persa de Aegyptio ad propositum Scarabari cultum haud inhicunde narratur. persa enim, dum Scarabarum , luteum orbiculum per semitam hinc inde versentem sortὸ fortuna calcasset. Fertur calamitosum casum intuitus Aegyptius manibus in Coelum sublatis , omnia Nu'na ab hoc se scelere immunem elle protestatus . Persa vero , quid hac insolit: protestatione Tibi vellet , rogante , neque tu , inquit Aegyptius , vindis .etain Deorum formidas , qui sacram de animatam Osiridis nostri supremi Numinis imaginem, in qua habitans nos Coelorum motus, Omne que agriculturae instituendae rationem docet, adeo temere & indignὶ uactare audes hac itaque expostulatione emendatus Persa in posterum cautius progressus est; ne lutosum & ridiculum deastruin laedendo, non Deos, sed superstitiostrum hominum iram in se concitaret. Sed haec anima gratia.
Hieroglyphicum ΙΙ. Accipiter Tutulatus
62쪽
3Iferina facie , ac plumose capite in humanae faciei blandimenta abeunto; pedibus per ungues in digitos abeuntibus manibusque in rectium exporrectis ossicijs, αχρω-ορφον hominem mentitur; nunc pedibus in serpentinas spiras & volumina abeuntibus horridus , aspidem & draconem refert, de quibus omnibus dicendiim est, ut tandem tantae rerum consu-sioni modus statuatur; Ac de quidem alibi dictum est; nunc Animam so quid per tutularum seu cristatem Accipitrem significarint , videamus . Ac primo quidem Abenephii s Animam Solis significasse aserit: Et per Ruram accipitru denotabant animam Solis . Cui adstipulatur Horus rγε--a κέ--νm m πετεινα dum ' ακχνας οξυα ά αφ' ου-ῶ ιαν - ἐς θαλπι- α ιια co- 'η 'ηλιον cia κύριον --, &C. Tum etiam , quod Solis praeter caeteras molucres , simulacrum esse mi. Horamini' deatur , C tpote peculiari quadam ω' occulta natura mi praeditum , dum prater caeterarum auium morem irretortis eius radios oculis sustinet . Hine sit it Medici ad sananda oculorum mitia , incommoda, Hieracio herbae tantur ; Inde etiam fi , mi Solim interdum tanquam visus tutorem ae Dominum Accipitris forma pingerent. Hinc teste niano: Accipitrem quo- pik-Thi uaue eispossini consecrant eis ty Denerantur , Oron sua lingua Deum sium disit kune appellantes ; auem autem huiusmodi Thaurium nominant ; Cum ΦΟΙ- Thaustustine iacirco connenientiam habere aiunt quod ex auilus Soli accipitres Iem per nutu negotio aduersu Solis radios intueantur , nec irretortis intentisque xΠη Ofixis
oculis sursum mersim, iter suscipere grauentur , nee diuina Ilamma iniustmodi stendantur , ydemque venenosis besdis , et ii Cerandus m scorpionibus inimicissimi sint. Scholiastes quoque in aues Hrillophanis , 9ρύνω Amilitii eεηλιω Α τομονι. Accipiter sacer est Soli, tum propter motus siti velocita- i i xv tem nam ut Sol velocissimus est , sic volatu suo pernicissimus accipiter in turn propter cognationem ex origine sui nominis , vocatur en irria
ι--- ρὼγον Πειθαν, id est, a facili motu, qui quidem Soli quam
maxime conuenit : quin de a Caelesti sphaerarum impetu, sic eum aiunt dici. Varinus de Eusebius in Homer. scilicet ob .impetum vehemeutem , quod instar fulminis volatu feratur . Porphyrius quoque lib. q. de ata Polphitiui. sinentia: Decs, ait, aliquot animalium nominibus veteres appellant, ut Telem, Lacertum, Leonem, Draconem, Accipitrem . Giraldus quoque .cinium.
Apollini accipitris genus , quod ἱερακοίερον vocat , attribuit; Plutarchus quoque in Osirid. & Isid. Aegypt ij Osiridem ispe accipitris forma pingunt; excellit enim haec auis acumine videndi , & vi volandi ; e maia ο'ψεως - λσσως οξ ini. Accedit, teste Eusebiis, accipitrem Eusimu . lucis de spiritus symbolum apud Aegyptios suisse; est enim Accipiter acerrimi visus & velocitatis maximae. Aegyptij igitur Accipitris admirandas proprietates cons derantes, certὶ aptius jmbolum ad Solis naturam ignisque indicandam excogitare V Aeripiavi ac potuere et quemadmodum enim Sol ab omni corruptionis terrenae mole
63쪽
mole remotus , radijs nihilominus omnia lustrat , omnia attingit , omnia foecundat , immunda a mundis separat , Sic Accipiter cum si nubium,
tenus altissimὸ sublimauit, euectis alis, totum illud spatium , quo plu, tur Se ningitur despiciens , in id se recipit , ubi nec fulmini, nec sulguri locus est, ipse, ut ita dicam , aeris diuinioris fastigio gaudere videtur. Ex quo loco ceu alta quadam specula insigni corporis agilitate in quamcunque partem sagittae instar labitur , velificantia alarum remigia, quoli-νtietate, te bet, modico caudae gubernaculo, dirigit, iam cunctabundo volatu pendRP, i eodem loco pendula circum tuetur,& quaerit, quorsum potissimum in pr dam superne sese praecipitet, ac mox fulminis instat de Coelo improuisa si inui campis pecora, simul in montibus feras sub eodem impetu cernens, undὸ rostro transfodiat, unde unguibus dilaceret , vel agnum incuriosum, vel leporem meticulosum , vel quodcunque esui animatum, vel laniatu Iria fors obtulerit; quae omnia Solis naturae omnino accommodari queunt .volariis ac- Hisce accedit multiplex ille Accipitris volatus , quo nihil exactius '' refert rerum naturalium motum , uti sursum versus recto sertur Volatu , ita si superne in terram delabitur, non id tortuose & obliquo , sed recto ad nos tramite perficit. Certὰ sicut varia illa helicum , quae spiralint latu sensim in aere de circinat volumina, nihil aliud notant, quam spiralem Solis reliquorumque siderum motum , ita rectus ille ac veluti perpendicularis motus , quem siue descendendo pullorum impetat agmen , sine ascendendo sublimem in nube Columbam, constanter seruat, nihil aliud nisi linearem elementorum motum designare videtur: motus sanὸ qui praeter accipitrem de aquilam nulli alteri conuenit ; omnes enim reliquae volucres, si cursim arripuerint in sublimia , obliquo serri tractu euruatis
que spacijs agi coguntur ; quid aliud quoque sintillantibus illis ocul
rum orbitis, nisi luminarium splendentia corpora, & latentis ignis ub cub se sis, diffusa Virtu denotatur . Praeterea sicut Sol viuifiei caloris motulis, calore pcrpetuo aestuat , ita accipiter sanguine & spiritu vivacissimo turgens, , , longaeua uiuacitate sua Solis quodammodo perpetuitatem aemulatur. Cumque Sol omnia radiorum suorum proiectioni in inferiori Mundo veluti Apud iplo oculis quibusdam pellustret, hinc non incongru8 Plutarchus lib. de Osirid.
hi: 'o a N Accipitris imaginem Solem denotari Aegyp ijs solitum , ob exi-rum inrer- nsam eius videndi facultatem aserit. Eandem ob dotem etiam pollophthalmus , id est , multioculus, sciiti Osiris , dictus suit. Fodem peri net, quod, inquit, Epies maximus apud Aegyptios Deorum interpres, Eusebita a. ut est apud Eusebium lib. I. cap. 7. Diuinissimum , ait, serpens accipi-μεipμ , tris caput habens , valde iocundum est id , si palpebras erigebat, luce
primogenita omnem suam regionem replebat; Cum vero clausos retinebat oculos , tenebrae sundebantur: ut nullum dubium sit , naturam eius maxillae ignea ua eos existimatis, ac Solis effectus illos, accipitris gestibus demonstrare voluisse.
Atque ex his de similibus ingenij ac naturae dotibus , non Solis
64쪽
tantum, sed & aliorum, uti animae, victoriae , gloriae hieroglyphicum connotabant, ut recte Horus . Hinc eum Aegyptiaca lingua dicebant Baieib , quod cor , seu sedem animae propriam significat, cuius M animae symbolum, teste Hqro , Accipiter erat. Est autem baleth, composis tum vocabulum a Fari quod vitam seu animam , vel ut ego arbitror, ab antiquo bai & eth ; quod cor signiscat ; utebantur enim illi libenter huiusmodi compositis vocibus, cum vel ipsam rei originem naturamque, aut quid simile significare vellent , quod Se apud Hebraeos frequentissimum esse monstrat , quo Coelos ex aqua & igne constare innuebant. Sed quid iam conimercsi anima eum ipse corde habeat , videamus. Aegyptiorum opinio fuit, cor esse animae receptaculum, ex com
positione vero duarum illarum syllabarum , Bai Sc eib in unam dictione tria, fit vox Baicth, quae Accipitrem significat. Ergo sicut animae sedem iniscorde , ita Animam Mundi in Sole residere credebant ; atque ideo pro san guinis symbolo accipitrem pingebant, sanguinis enim victit eum vivere γ& nutriri credebant. Cur autem eum potissimum dedicarent Mercurio, multae sunt causae, quarum prima est, quod Apollinem, quem in appa ratu nostro eundem esse cum Mercurio demonstrauimus, in hunc alitem se saepius transmutatis comminiscantur: quemadmodum Scaliis eum nunc Lacerti, modo Leonis, iam Draconis habitum indu ille fingunt; Vndeo hunc Deum Phoebum , quo nomine Solem intelligebant S: venerabat tur, & accipitris subinde nomine insgniebant , & hinc ob maximania naturae accipitrinae cum Sole similitudinem , Apollinis praecipuum nun-iuna, eiusque voluntatis interpretem, poetae eam auem habitam sabu-antur. Vndὸ Ouidius de Arachne puella cum Minerua de lanificio ce ante , lib. 6. Metamorph. ita canit.
-- Est istis agrestis imagine Phoebus
et ii modo accipitru pennas, modo terga Leonis. Homerus et accipiter pollinis velox nuncius. In hanc avem quoque Dia
tionem conuersum nugantur Poetae . Sed de hac fabula lege Ouidiunia lib. 11. Metamorph. Est enim accipiter animal solare , & occulta quadam naturae similitudine fertur ad solaria. Hinc solari herba oculos pumgat . Hinc ad Solem illum subterraneum, aurum, inquam, maxima ei sympathia Accipitris enim ossa aurum, magnetis adinstar attrahere, non tantum Aegyptia , scd dc Plinius ipse nouerat , sic enim scribit: Apud Arabes quoque, ex ossibus accipitris ignem elici , aurumaue attrahi scriptum inueni. Aelianus lib. Io. de animal. cap. Iq. ait: Os tibiae accipitrum si ad aurum admoueatur , hoc ipsum issecebra quadam mirabili non secus ac Ma
Ines ferrum , ita hoc quasi prastigidis is captionibus quibusdam aurum ad
se trahere. Sed haec suse discutiuntur in Alchimia noltra hieroglyphica. Ex his itaque patet , cur Solaris Numinis in Univertim Munis dum beneficia , per tutulatum accipitrem significarint . Tutulus apud Aegyptios erat ornamentum capitis , quo operiebantur ,
Accipiter lingua Aegypt .Balath
Solari herisba purgatos Iaeliis M. rum trisue
65쪽
qui in adytis operabantur Sacerdotes hieromystae , ad similitudinem cidaris stu mitrae , qua sub accipitris forma Osirin insignitum credebant; qui quidem tutulus varid adaptabatur, modo fiuctibus confertus, modo Perseae fiuctu& stlijs, iam Capreolo vitium, uti hoc loco , ex-o ς xv vi' messus cernebatur , quo quidem nil aliud nisi Osiridis siue Solis supremunt '' ' vegetabilis naturae Oecomeniam dominium potestatemque innueb/nt.
Vide quae de hoc tutulo, in obelisco Lateranensi, Flaminio, N in Mianoribus obelisci III. Tomo Oedipi , multis transegimus, quo Lectorem
Hieroglyphicum III. Serpens ansatam Crucem tenens,&hastae Upupae capite insignitae.
Serpem, s. Accipitrem tutulatum sequirur immediatῆ Serpens, seu uti Aegypiij I ' volunt, Aspis , quae dorso suo ansatam gestat Crucem, cauda vero se hastae, siue sceptro Vputa: capite insignito circumplicat ; quo quidem nihil aliud indicatur, quam . vita rerum , quam supramundanum archetypon Numen, Sol stipramundanus per Scarabaeum expressus influit in spiritum , seu siderei Mundi animam , Solem, inquam, per accipitrem indicatum, de per hunc in quadripartitam Hylaei siue clementaris Mundi plagam, per cru-eem ansatam propriὰ indicatam, uti postea exponetur: Circumplicatur deinde cauda sua sceptro seu hasta: Vpupae capite insignitar ; quo
scitὰ innuitur , ex vitali hoc influxu , rerui omnium in inferiori Mundo varietatem nasci: ne omnia ut clarius patefiant, primo per sese
cato uolenti pentem Vitam & spiritum supremi Numinis, per crucem ansatam , di Πusionem in inferiorem Mundum, per sceptrum vpupomorphum, varieta 'tem rerum in Mundo , quam hoc vitali tufluxu producit, indicari, iam vari' aiulioritatibus probare conabimur.
s. 'hia Cum nihil inter Hieroglyphica symbola Serpente frequentius o sim i currat , quid Aegypti j per huiusmodi symbola indigitauerint , hoc loco
exponendum est. Sciendum itaque Aegyptios, uti curiosos natum Omnium fere animantium Aegypto propriarum inuestigatores , ita & Se . pentis filisse. Cum enim viderent, Serpentem nullo manuum pedumque . ministerio, solo oblongo mrporis tractu procedere, nullo praeterea mem bro praeter os, consare, animal igneo spiritu plenum, vivax, senectutem quotannis , deposito veteri exuuio , in iuuentutem instaurare, seri
hii in i crςdidςrum, quin aliquid magnum, excellens, de prorsus dista ni mi uinum sub ijs lateret; accidebat hisce, quod undulato illo plicatilis co
66쪽
poris motu omnes prore figuras exprimerent , dum videlicet nunc caudam capti admouentes in Circulum contortum, aeternitatem iam in spiras Conuolutum, sphaerarum coelestium volumina praesesert ; iam in longum extensiim lineam rectam, iam curvam , iam planam , modo corporis erectione noria talem I iam multifario squamarunia
ordine, veluti totidem stellis rutilum , sibilo quoque de trisulca lingua sormidandum exhhibet,
haec, inquam , dum contemplarentur in Serpente , eum tanquam reconditii simum praestantissimarum rerum symbolum adhibuerunt. Verum quae de qualia per eum con notarint, videamus . Primo itaque Epies Phoenix apud Eusebium, Deum mephi Serpente, seu Aspide sgni -- featum , his verbis docet: Dracmu , Ser. pentum naturam ipse mutis mti Phoenices ac
Aet ijὶ diuinam putauit ; stiritualissimum enim
omnium animal G igneum ab ipso traditum. Nam stiritu absque manuum aut pedum omnino alicuius organi exterioris argumento . mi caetera videmus animalia ferri, eximiam celeritatem assequitur , mariasque figuras , cor forma gradiens, inuoluto reuolutoque, mi stiriti formi . ad quam mult celeriιatem , gresssu facillime prastat. Longauum etiam es, nec solum senectutem cum peste Dine ina, deponens reiuvenescis, sed crescit etiam in adole)centiam reductum , cumque 'determinatos adimpleuerit terminos , in seipsum reuolutum, rusum reuiuistin,
scuti in sacris pariter ipse Tau- confiituit ; quapropter in sacris hoc animal , , in osterys fuit assumptum, de quibus γ' in aliys suu propositionibus plura adducit , in quidius refertur, quod immortali ρι , γ' in seipsum,
ex quo prouenit, resoluatur, non etiam moriatur morte propria hoc animal,
Aptὰ itaque naturam Diumam per Serpentis naturam & Operatio- DEin manes notabant, quae omnia ex dictis patent. Hina Graeci , teste eodenti Eusebio , Aesculapium salutis Numen, mς συο ς άμαος συνάολν Serpente referebant e Serpens circumuolutus salutis corporis cis animae ferens θmbolum. Mundum enim contemplantes phyi , caetera quidem reptilia erassioris dicunt, cir terrestris esse subctantia , Serpentem mero stiritalissimum animal se dicunt, quod O imbecistitatem corporis exuat, ad medicinam aptissimum se videatur ; 'Nam cy ad acuendum misium inuenit phamacum, ad reuiuiscendum herbam quandam n e narritur . Praeterea Aegiptij Mundum significantes, Serpentem pingunt, qui caudam propriam depasceretur rumque varijs maculis insgnem depingebant,de quo Claudianus. E a Peris
AesculapiuGiaci Pkr Serpentem exprimebat. Ensebius.
67쪽
Serpetis incit culum tor us quid a id squa. mae,&sbilii, Serpenta indicet a
Perpetuumque mirens squamis , caudam1ue reducto Ore morans, tacito relegens exordia lapsu .
Quod proculdubio signiscat, omnia , quae Diuina prouidentia in Mundo generantur, ab eadem solui celerius, siue paulatim imminui atque descere, in se recipi , serique id propemodum 1, iuxta illudi id resoluimur ex quo sumus , quod paulo ante hisce verbis pulchre indicat Eusebius ex mente Phoenicum , cum de natura Serpentis loqueretur, ε πν ανα υεἶ --, ut vel inde appareat , Mundum ex seipso ali, & in se resolui; Nam cum aeterna sint elementata, neque corruptione, neque variatione per se ulla immutentur, corruptioni tamen ac variationi subiecta videntur, ea parte, qua, pecierum inser-mationi admiscentur, semper tamen ipsa incolumi permanente. Iterum cum viderent, Serpentem terrestris substantiae, ex putri ut plurimum genitum, tortuoso corporis tractu fluctuationis rudimenta Terram;
sibilo , sonoque sermidabili aerem tota praeterea substantia squamarun splendentium ornatu, nescio quid igneum exprimeret ; haud incongruequatuor elementa per id indicare consueuerunt 3 per corpus quidem, quod terreum & grauissimum est, Terram; per tortuosum corporis tractum, utpote qui undarum fluctuationes exprimit , aptὸ sand aquam 3 per sibilum vero rectὰ Aerem, subiectum seni ; Ignem denique totius vigore substantiae, Se tricuspide lingua ignis symbolo apposite denotabant S qu omnia Horus lib. I. cap. 2. innuit. Porro quamuis per Serpentem dicta quatuor elementa exprimerent ; non tamen singula eodem modo, sed diuerse Serpentis situ & consormatione exponebant ; Sic vitale Terrae spiritum, vel ipsam Terram, quam Mesi, vel ophta, id est Genium omnia moderantem Vocant, per Serpentem prostratum, & bicolanem , cui usinodi nihil in obeliscis frequentius est, depingunt. Aquam vero denotantes, Serpentem pingunt, tortuoso corporis tractu, undarum volumina exprimentem, cuiusmodi est Serpens, quem in Quinto Libro, obelisci Pamphilij exhibemus in expositione figurae ex Barberinomnia Gazophilacio eductae , ut in M.B. notabant. Deorum itaque in Zodiaci annique administratione curam indicaturi, Serpentem pingebant undulatum, siue in aquae fluentis formam dis, postum , ut exprimerent gyros, quos Sol veluti in ca testis aequoris undis per ra. fgna totidemq3 menses, dum motu suo conficit, Omnium, quae in Mundo sunt, rerum productionis causam esse; I, signa & menses apte per Se pentem tortuosum indicatos viis de . Quia vero 1. dies annos lari Aegyptiaco ad 36o. desunt, hosce significare voluerunt per s. gyros prim
68쪽
principales, quibus totidem genij insident & sunt Osris accipitrina, Isis
humana , cani via Anubis , Moplata leonina, Hermanubis denique ibidis ficie , totius anni, Aegyptique Tutelares; pennas in manu habent, ut ijs occultum agitationis motum innuerent, atque hosce veluti temporis moderatores , rerumque Omnium totius anni decursu in inferiori Mundo nascentium tutores , conseruatoresque coluerunt; quid vero proprie per 3. istius anni tutelares, seu Deorum natales indicetur, Plutarchus scite docete Rheae aiunt occulte cum Saturno congrefia , Soli, qui id flagitium deprehe disset , imprecatum fuisse , ut neque in mense , neque is anno pareret . Mercurium amore Dea captum tum cum ea congressum , deseri tu ludo
cum Luna mictoram septuagesimam partem cuiusu diei ab ubμ , ae 36o. diebis adiecisse , qui s. dies nune ab Aegistbs misi a Graecis epagomena id Mime' adiectij vocantur , natales e eluti Deorum festa agunt . Genium aquarum, Mophia dictum, hoc est a moi & ptha, quorum illud Misi a Nil aquam, hoc coptice Deum siue Genium notat. Acrem vero exprimunt per sibilum Serpentis iacentis, de trisulca lingua veluti sibilantis; per tristicam tres aereos Mundos, in quos dominium
suum exercet, notabant; unde Zeuta , Cur Zeuta
id est vitam huiusnodi characterem appellabant . Porro ignem significaturiaspidem erectum, vel altari , vel capitibus Deorum impositum , cuius capiti globus insisteret, pingebant; quo igneam
quandam vim uniuersein permeanterria
indicare solebant 3 atque huc respiciunt ea, quae paulo ante ex Eusebio &H
ro adduximus ; hanc Vim quoque no- Diuersitat εtabant per circulum, cui serpens insero Gramum aut Coptum exprime-
ret, quam 1auta Vocabant, quo, terie
Eusebio, Spiritum igneum toti Vniuerso insusum apte signabant . Spiritu Wib Mundi eo, quo sequitur modo e primebant , uti ex tabula Bembina patet; in quo aspidem vides accipitrino capite conspicuam ; alis expansis in volandi actu constitutam, cauda producta & ilia volumina contorta, quo schemate spiritus mundani igneam quandam vimessicaciam, qua omnia penetrat, innuunt, uti prima figura in schemate ostendit. Patet itaque, cur per serpente Mundani spiritus vitam in omnia disi sim
69쪽
sani, & cur ex vilibus elementaris miscellae principiis , tantam rerum varietatem expresserint. Sed iam ad Vpupae hieroglyphicum exponendum procedamus.
Duo steptra Vpupae capite insignita, quae Solare Numen , per a cipitrem , quem stipant , signatum , nihil aliud notant , quam duplicem, in superiorem inferioremque Mundum dominationis potestatem , qua . summa illa rerum nascitur varietas , quam in utroque Mundo cum admiratione intuemur, quamque perpetua illa corruptionis generationisque vicissitudine in bylas Mundi mixtis producit . Quamuis inter obelisci nostri hieroglyphica Vpupae figura integra non compareat, quia tamen Caput eius sceptro impolatum subinde inter alia non instequenter .apparet , quid per Upupam di sceptrum , eius capite insignitum indicauerint , hoc Cur in C loco explicare visum est ν in I i inr ux Inter caetera itaque portatilia , queis simulacra Comasiarum dicta riornata videbantur , sceptrum quoque , seu Vpupae capite v2, 4,hia insigne erat, cuius ignorantia multis quoque magnam errorum materiam h ς Glyph iuppeditavit . Pierius quidem non Vpupae seu Cucuphae , sed Cicumae,
70쪽
hoc est Ciconiae caput esse existimat ; quod falsum esse , ex Festo ScIsidoro, qui eam Noctualia interpretabantur, patet. Coropius Becanus multa de hoc stipendo , more sto, nobis per Cucupham , Galeritania omnibus modis intendit obtrudere , Oissa sorsan delusus ; Alij Ciconiae asserunt esse caput, sed quis unquam cristatam vidit Ciconiam, nisi somte pro Ciconia gallum intelligat calecuticum. Sed erroris materiam protulisse videtur , utriusque maxima in silos . Nos ut dissicultatem, quam Austores in hoc nodo dissoluendo reperiunt , tandem dirimamus , hoc dicimus nihil aliud esse , quam caput Vpupae , quod ex Arabico sacile liquebit: Abenephius enim hoc loco sceptrum vocat Upupae capite insignitum: hoc est , sceptrum, cuias ex-ι ramum caput Horiod, quam autem Camus Arabum, verbo appinstὰ describit. Cum itaque Vpupae, insigne fuerit steptrorumque hieroglyphic rum Ornamentum, quod & stabilimentum Naturae ab Hieromantis dicebatur, nunc Videndum est, quaro varietatem rerum per illius caput indicauerint .. Videbant Ae piij Upupam auem multicolorem, & pulchram,plicatili crista instructam: uti ex hura patet, raris virtutibus praeditam, eam a sacrarum literarum Catalogo abes le noluerunt ; Nam ut rectὸ apud Aldrouan-num Uranides: va ect septicolor , regimen habens in capite , altitudine digitorum duorum , quod aperitur contrahitur , estque quatuor colorum, conuenientium ad quatuor anni tempora. Septem igitur colores habet Vp ς torra inpa, quibus verisimile est , Aegyptios significaste septem planctarum ra- 'dios , quorum commixtione , sicuti colorum quadam contemperation omnes res inseriores, id sunt, quod sunt. Per quatuor autem colores, queis cristam Vpupae constare indicat Κiranides, non tantum quatuor anni tempora , sed quidquid illis analogum est , intellexisse probabile est, uti qua- -- tuor clementa, quatuor Lunae phases , quatuor Mundi plagas , quatuor Zodiaci triplicitates, similiaque ; habet iuxta superiorem descriptione
elista Vpupae, nigrum, albo subflauum , russum N cinereum Colorem, qui vi elen ita pulchre quatuor elementis conueniunt, ita ut niger Terrae , aquae caeruleus, albus aerei, flau sustus igni respondeat, qui veluti primarii col res alijs mixti, infinitas colorum diuersitates producunt . Sic elementa radi, coelestibus incitata, mixtisque coniuncta , ins nitas rerum species gignunt . Sic Luna tot nimirum dierum spatio , quot iuxta Aegyptios Lunae sym-
Vpupa plumas habet in crista, viginti octo nimirum, iametsi alij dicant viginti sex γ periodicum cursum perficiens, totum Lunarem annum in quatuor dispescit partes, quas quadrantes appellant Astrologi, quarum unaquaeque alicuius elementi qualitatem possideat; ita ut prima sit calida sicca ; secunda, frigida sicca, de sic de caeteris ; quod & αναλόγως do quadrantibus Solis , Vere , Aestate , Autumno , Hyeme , dici potest; Siquidem hoc quadrip rtito anni tempore totus Mundus quasi renascitur Atque huc respexisse videntur Aegyptij, quando Horum, hoc est, Mun-