Decii Junii Juvenalis satirarum libri quinque

발행: 연대 미상

분량: 314페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

41쪽

perque Urbem privato ac felici ambularea de abjectissimos Senatorum animos fuisse ostenderet, quos idem Sulla septem millibus civium Romanorum trucidatis tumuia tuantes una vocula compescuerat.

Domitiani tempora , in quae Iuvenalis incidit, haud quaquam meliora unanis: imo sive saevitiam principis, sive Romano-xum socordiam spectes , deteriora fuisse perte indicat Satira quarta extrema:

Atque utinam his potius nugis tota illa dedisset Tempora sevitias claras quibus abstulit Urbinius refique animas, impune, o vindice nullo Sed periit, postquam cerdonibus esse timendus

Coeperat. Hoc nocuit Lamiarum cade madenti.

Eiusdemque animi sunt illa Cornelii Rufi quis cum gravissimis pedum doloribus Domitiano adhuc grassante aegrotaret, Plinii sui praesentia paululum recreatus, cum, inquit, me puta hol tanto doloret tamdiu

sustinere miscilicet isti latroni , Domitianum innuebat, vel uno die supersim Ne

42쪽

xxx DE SATIRA IUVEN.

pe his vocibus erectis, liberis diram servia tutem sortissimi viri exsecrabantur in nocter , quoties sese dedit occasios hujusmodi aculeis instimulis Satiras suas felicissime armavit; sic tamen ut per duplicis sensus ambiguitatem , hebetiore acutior tegeretur, ipse interea rem ageret. Tale quiddam, nisellor, in hisce versibus latet, Satira quinta:

Cras bibet Albanis aliquid de montibus, aut de Setinis, cuius patriam titulumque senectus Delerit multa meteris fuligine testes Quale coronati Thrasea Heisidi que bibebant Brutorum et cassi natalibus.

Prosecto enim quis sitis erit natus ingenuus, liber, inrelliget duobus postremis versibus ingens retinendae libertatis desiderium significari, sicut etiam in istis e d

lima quartas catilinam Quocumque in popillo videat, quocumque sub axes sed nec Brutus erit, Bruti nec avunculus ustuans db COOste

43쪽

Item in his ejusdem venae:

medicamen alendum est, sorbere ante cibum quod debeat di pater in Rex.

Regem cum patre componit, ut saeculi infelicitatem arguat, adeo deplorandam ut vitae suae insidias ab liberis suis patres metuerent quas Rex potius aliquis ab civibus oppressis timere debuisset Nempe statim post exactum Tarquinium Superbum, Regis nomen Reipublica Romanae odiosissimum esse coepit. At Caesarum, si paucos excipias, adeo va fuit inim portuna dominatio, ut prae illis etiam Tarquinius bonus habet potuerit. Tamen Iuvenalis Se vium Tullium bonorum Regum ultimum appellavit:

Ancilla natus trabeam, di diadema Quirini, Et fasces meruit Regum ultimus ut bonorum.

Unde intelligi voluit , tum primum Reges ab Superbo illo male audividera ideo .

44쪽

xxxij DE SA IRA IUVEN.

que crudelia lanistarum verba , ure,scat regia nuncupavit initio undecimae: Scripturus lige, o Regia verba Iani . Et suorum temporum civitiam Regio rum comparatione exaggerat in tertia:

Maximus in vinclusere modus, ut timeas ne omer deficiat, ne marrae di sarcula desint. Felices proavorum atavos, felicia dicas Secuta , qua quondam sub Regibus atque Tribunismo contentam viderunt carcere Romam.

Quin edecima tertia umbra dc manes ex quo sub Regibus degere coeperunt, i feliciores fuisse ait, .continuo paratas iis

poenas Nondum aliquis fortitus triste profundi

Imperium, aut Sicula torvius cum coniuge Platos Nec rota, nec Furia, neesaxum aut multuris atri

Parnasse insemis hilaresse Regibus umbra.

Atque ham eo magis feriunt quo sunt

45쪽

DISSERTATIO. xxxiii

ci hoc tantum exprobrari videtur, homines quondam vixisse pietatis fideique cultores .

Duri vero tantam esse morum perversitatem , ut si quis forte iuris jurandi religione teneatur, Deumque ultorem fore perjurii credat, ejus simplicitas ut stulta, stolida risu excipiatur. Id autem sic demonstrat:

Quem tuas licitas risum et, o moveat,cum iExigis a quoquam ne peieret, re putet ullis Esse aliquod numen templis araque rubenti. Quondam hoc indigena vivebant miseri ortu quam Sumeret agrestem posito diademate falcem Saturnus fugiens , tune cum virguncula Iuno, Et privatus adhuc Idaeis Iupiter antris. Nullasuper nubes convivia coelicolarum, Nec puer Iliacus, formosa nee vere is uxor Ad cyathos, re iam siccato nectare teretenIBrachia V canus Liparaea nigra tabernan

Prandebat fibi quiseque Deos nec turba Deomm licui est hodie, contentaque sidera paucis si Ninvinibus miserum urgebant Attiata iam ob COOste

46쪽

xxxiv DE SATIRA IUVEN.

Pondere. Nondum aliquis sortitus triste profundi

Imperium, aut Sicida torvus cum coniugePliseo , Me rotari nec Furia, nec saxum, aut vulneris atri

Parna , sed infernis hilares sine Regiuus umbra. Improbitas illo fuit admirabilis avo , di c.

Si quid aliud quam Satiram scribere aggressus esset Iuvenalis, in Sententiam doctissimi Critici concederem eatenus ut faterer Juvenalem hic in suisi xverborum prodigum Nam absit ut gravissimum auctorem in turpem sermonis redundantiam aut puerilem luxuriam incidisse judicemus, at cum ipse librorum suorum materiam, farraginem, Satiram fore pronunciaverit, dicamus potius isto sermonis excessu farraginem, Satiram pulchre esse consertam qua nimirum saeculi sui Horameis derid set, tam inepta quidem, absurda ut mmines ipsos in Numinis contemptum adducerent. Qua ratione autem contemptus db COOste

47쪽

DISSERTATIO. xxxv

cautam declarasset, nisi Deorum Dearuimque schemata, uti tunc colebantur, descripsisset 'Saturnum scilicet fugientem, positoque diademate falce armatum Iovem Idaeis antris delitescentem, inde super nubes convivia agitantem, adulterais calamito pocula ministrantibus , Vulcanum ab incude

fuliginosium ollantem Coeli destinam

sub nimia eorum turba gementem pondere oppressum. Haec enim sunt anilia prope deliramenta, ut cuilibet sanae mentis ludibrium debeant , nedum pro divinis habeantur. Quod autem ait, minore quondam numero ac pondere Deorum pressum fuisse Atlantem, non debuit videri frigidius fabula ipsa qua Coelum Atlante sulciti ae sustineri Poetae finxerunt et nam sive montem, sive hominem fuisse , Atlantem intelligimus, utique lepidus erit ocus. Ac de monis te quidem haec habet Herodotus Atlantem Asticae montem in fastigium assurgere um

48쪽

xxxv DE SATIRA IUVEN.

dequaque adstrictum, teres, verum tam excelsae altitudinis, ut cacumen , ouissim bibus insertum, conspicere non sit,ac pro

terea Caeli columnam ab indigenis appellari. Quo sensu venuste sane dixerit Iuvenalis noster, olim cum esset longe minor Coelitum turba, minori pondere pressam fuisse Coeli columnam et si Atlantem nobis Coeli bajulum aut tibicinem fuisse imaginemuris illud etiam aptissime quadraveritis nec erit minus facete dictum quam id quod Lucianus in Charonte narrat, Atlanti quondam nimio pondere nutanti atque laba centi Herculem suppetias tulisse , ac se ire sum oneri supposuisse tantisper dum ille re piraret. Denique nihil video cur insolens

iudicetur illi more Iuvenalis , metuendum esse ne densiore eorum turba gravatus Atlas fatiscat cum eidem Luciano venerit

in mentem ista consimilis, prae Numinum quoque multitudine ambrosiam Ac nectar fecisse: ejus enim verba sunt, ----

49쪽

DISSERTATIO. xxxvi

omnia igitur toto illo versuum ambitu probara rectari quibus adeo monentur po teri tam stulta, vana esse quae de natura Deorum Poetae comminiscuntur, ut piet tem jam tum ab Orbe condito hominum mentibus insitam funditus eradicent. Hasce ergo fabulas ut perniciosissimas Iuvenalis explodit, neque ullam occasionem praete mittit quin eas aut subsanne aut conspuat. Sic in decima moechorum injecta mentione, statim apponit emblema Martis iii venere deprehensi

Fiet ad ter Publuus, di poenas metuet quascunque mariti Irati debentri nec eritfelicior astro Marti , ut in laqueos 3nruam imitas,

Et in secunda:

Leges revorabat amarag

50쪽

xxxviij II SATIRA IUVEN.

Et in sexta, elegantissimo artificio Jovem Martemque adulterii, stupri accusat, occasione sermonis de quadam eximiae castitatis Matrona:

Insigna tamen fama est cuiusdam rure patem Vimentis smivat Gabiis ut vixit in agro, Visa Fidenis, re agello cedo paterno.Quis tamen asemat nil actum in montibus, aut in

Speluncis Adeo senuerunt Iupiter re Mars tEodemque colore Seneca Quid ergo est, inquis, quare apud Poeta salacissimus Iupiter desierit liberos tollere i Utrum sexagenarius factus est, de illi lex Papia fibulam imposuit Illa vero Deucalionis cPyrrhae quam subtiliter insimulat mendacii,

Satira prima retenim poetico more nar rare incipit,

Ex quo Deucalion nimbis tollentibus aeqvor Navigio montem ascendit, sortesque poposcit, Paulatimque anima caluerunt molliasaaa, db COOste

SEARCH

MENU NAVIGATION