장음표시 사용
221쪽
CAP. m. DE EccLES, HIERARCHIA r77ootiones , Ipsis apostolis viventibus caritas alia quatenus refrigerata. dissidia inter rectores aequali votestate gubernantes invexit. Hinc optimui schismatum tollendorum remedium visum fuit . singulis ecclesiis unum episcopum praeesse, di
Presbyterorum regimen episcopo reddere obno-Aium . Extrema apostolorum aetate omnes ecclesias proprios episcopos habuisse, invictum a gumentum suppeditat apocalypsis Ioannis et quae sub nomine angelorum scripta est ad septem episcopos ecclesiarum Asiae . inter quas primum locum obtinet Ephesina , quae vivente apostolo per presbyteros videtur gubernata' Idem plane demonstrant successiones episcoporum in ecclesiis, quas ab ipsis apostolis patres repetunt antiquiores . Porro eadem ipsa apostolorum aetate aequale ecclesiarum regimen obnoxium evasisse, eXpreiasa est Hieronymi sententia, qui ex scripturis aequalitate inter episcopos ec presbyteros adseseia , concludit, ipso apostolo vivente ad schismatagollenda unum ceteris fuisse praelatum .
Explicatur Hieronymus epibcopos presbyteris
s. UII. Ηle autem rei dignitas postulat, ut
quae de episcopatu δc presbyteratu vera fuerit Hieronymi sententia , paullo uberius disquiramus. Constat enim ejus praecipue aequalitatem episcoporum di presbyterorum sustineri , adeo ut e super re elucubratum librum S. Hieronymi πο- logiam Blondelius inscripserit. Nec defuerunt inter nostros, qui emphasi Hieronymiana ct copia Verborum oppressi, Aeriani erroris illustriorem ecclesiae Latinae scriptorem incusarent; aut sal Iem docerent.episcopatum eme presbyteratus exten'
222쪽
1 8 INITITU T. I R. CAN. PARS T. . sonem, nec ratione sacerdotii episcopos a presbyte xis differre . Duobus praesertim locis aequalitatem episcoporum di presbyterorum propugnare videtur Hieronymus, in commentariis nempe ad cap. I. epist. ad Titum . & scribens ad Evagrium ; sed quum utriusque loci eadem sententia sit, prioris tantum Verba referam , quae videri possint expressiora. Idem es ergo presi ter , qui ct epia
scopus ; ct antequam diaboli insinctu studia in relisione serent. O diceretur in Populis, So sum
Pauli, ego Apollo . ego autem Cephae . communi Presbyterorum consilio recisae gubernabantur. Postquam vero unusquisque eos , quos baptiῆaν ως , suos esse putabat, non Chripti , in toto orbe decrerum es, ut unus de presbyteris eledrus fu-
PerPOneretur ceteris , ad quem omnis ecclesiae cura Pertineret, ut Ichismatum semina tollerentur. Quam sententiam quum adductis scrip urarum. locis, quorum multa paullo ante produXimus ,
deinceps consirmasset , subidngip. Haec propterea , ut ostenderemus apud υeteres eosdem fuisse Pr byteros , quo, ct episcopos: paullatim vero ut dissentionum plantaria euellerentur , ad unum-- omnem sollicitudinem esse Maiam. Sicut eryo presbyteri sciunt . se ex ecclesae consuetudine ei.
qui sol eraepostus fuerit. 6se subiectos et ita epi
scopi noverint, se magis consuetudine, quam dias ostionis dominicae νeritate . presbyteris esse ma jores . sunt quidem verba ista Hieronymi impeditissima ; talia tamen quae possunt cum ea tholico dogmate conciliari. Ante omnia obse vandum . eumdem hunc Hieronymum a potestate ordinandi presbyteros excludentem , propria
inter episcuos di presbyteros adgnoscere diffe
223쪽
rentiam . Quid enim facit. sunt ejus verba νοῦ cmta ordinatione episcopus . quod Presister non faciat ' Hic charaeter episcopi proprius per Hieronymum inculcatus & ad mistus , sacit, ut non per omnia presbyteros episcopis aequaris. plixersbi ipse esset adversus. Ex equavit igitur Hi ronymu4 prpsbyteros episcopis , qui aet te apostolica in plerisque ecclosiis obtinebant, qui erant meri presbyteri, eccles rum regendarum donati popestate. Et sane si veris epilςopis pet tis apostolicae presbyteros aequasset, ordinationem non excepisset, & potius apostolis, quam episcopis comparasset. At si ita esset. maximo conatu magnas nugas egisset Hieronymus. dum presbyterps sibimetipsis aequaret. Ita proseisto non est. Episcopi apostolicorum temporui quamvis secundi ordinis essςnt sacerdotςs ; escissam thmen in omnibus regebant . nec eorum regimen erat obnoxium et in quo differςhant a pres-hyteris quarti saeculi, quando regim*n ecclesiae erat penes Veros episcopos'. Itaque dum Presbyterorum sortem augerς adnititur Hieronymus , provocλt η4 ecclςsae gubernationem , quae Ple-Tumque Penes pre byteros , nomine episcopali
condecoratos, petate apostolorum erat . Nec hanc interprexatipnem convellunt, quae moX
subjungit Hieronymus . consuetudini potius, quam institutioni dominicae deberi, quod epi Lopi presbytςris sint majores; nam contextus ipse satis demonstrax. Hieronymum non generatim eminentiam episcopprum supra presbyterosa consuetudine derivare ; sed pro ea parte , qua
224쪽
38o disTITU T. IUR. CAN. PARS I. ecclesiae spectat gubernationem , quae aetate ipsa apostolorum ad tollenda schismata ex consuetincline in episcopos translata fuit . In eo vero . 'quod naturam emngit episcopatus . tantum abest . lut Hieronymus tribuat consuetudini episcoporum supra presbyteros eminentiam , ut potius ordinan- ldi facultatem omnino presbyteris adimat. In una civitate unus episcopus .
g. VIII. Iam ab ea regiminis forma, quaΡPresbyterium in omnibus ecclesiis episcopo fecit obnoxium , manavit constans regula juris ecclesiastici, unum tantum episcopum debere esse in una civitate . Pluribus enim admissis episcopisseminaria schismatum iterum redirent contra finem regiminis ipso aevo apostolico inducti. Constanter omnes Ignatianae epistolae unum episco- lPum cum presbyterio uni ecclesiae exhibent lPraesidentem nee post Ignatium scriptor reperitur , qui de episcopis loquens , unum semper in unaquaque ecclesia fuisse , non dicat. Inde Cyprianus cum aliis episcopis Africanis Novatianum Romae contra Cornelium ordinatum & sedentem , episcopum esse negabat ca). Nicaeni
Patres hanc apostolicam confirmarunt. regulam , cle episcopis catharis ad ecclesiam reversis statuentes μὰ , ut meri fuit presbyteri, aut chore- Piscopi, aut nomine tenus tantum episcopi, idque ne in una urbe duo essent episcopi. Tritissimum erat Romae , unam sedem duos non capere episcopos, quo tempore Constantius imperator populo significavit, velle se Liberium &
225쪽
Felicem esse socios sedis episcopalis; repudiarunt
enim hanc conditionem omnes eXclamantes ,
Vnus Deus , unus Christus , unus episcopus ca9. Inducta quidem fuit regula ista ad schismate
avertenda . Hinc si aliter ecclesiae concordia restitui non posset, ratio inducti canonis episcopos quandoque movit, ut socios in thronum advocarent O J. Salus scilicet ecclesiae est suprema ex ecclesiastica.
Episcopi alii aliis eminentiores.
IX. Iam uno excepto pontifice Romano, qui jure divino in nniversam ecclesiam Drimatum habet, inter episcopos ex dispensationis dominicae veritate nulla est praerogativa. At lapsu temporis hic primus hierarchiae gradus faciem . induit augustiorem . Inter episcopos enim inductae Variae praerogativae, quae metropolitas ct patriarchas pepererunt. Metropolitae sunt episcopi civitatis in provincia principis, qui universae provinciae tenent sollicitudinem. Patriarchae vero episcopi, qui in plures provincias h hent jurisdictionem , pluribusque praesunt metropolitis. Sed de metropolitis & patriarchis m- ferius ex instituto. Presbyteri in omnibus ab episcopopendent. X. . Hierarchiae secundus gradus proprios sic dii tos complectitur presbyteros, qui eXcepta ordinatione reliqua fere omnia munia ecclesiastea vi suae ordinationis possunt exercere . Multitudo sacrorum ossiciorum , ad quae explicanda
226쪽
182 INsTITUT. IUR. CAN. PARs r. in populosis ecclesiis episcopi non sumetebant, dubio procul presbyteros induxit. Sed in explicandis ossiciis utrique ordini promiscuis inter episcopos di presbyteros interest. Episcopi en inta absoluta nullique obnoxia agunt potestate ; preshyteri vero in omnibus ab episcopo pendent; nec est ossicium , quod exercent, nisi episcopus iubeat, aut demandet ca) . Atque haec pres-hyterorum ab episcopo dependentia ecclesiae es-
format honorem , quo salvo salυapax es . inquit
Tertullianus ch) . Iure divino inter presbyteros nulla est praerogativa ι nemo aliis eminentior. At iure ecclesiastico gradus quidam inter eos in. ducti , archipresbyteros , parochos , paenitentiarios m. Pepererunt. Scilicet quae ossicia mandante episcopo olim in commune per presbyteros eXem Cebantur . specialiter quibusdam presbyteris ista Perpetuum mandari utilitas postulavit ecclesia. Tum . Ita ceteris presbyteris non eorum ossiciorum explicandorum ahlata potestas, sed tantum intra certos limites inclusa est, ut nempe ista casibus ordinariis in usum deduci non possit. Diaconi, tertii ordinis sacerdotes , ecclesae ministrant . g. XI. postremum hierarchiae gradum effosernant, diaconi, seu ecclesiarum ministri , qui ter iii ordinis constituunt sacerdotium , cuius natura in ministrando posita est . Diaconorum institutioni mensarum servitium dedit occasionem . Primis temporibus christiani vita induista communi, Mna alebantur mensa, cui Ipsi in serviebant spo soli.
227쪽
CA . III. DE ECCLES. HIERARCHiA . I 83 stoli. Inde vero aucto christianorum numero ,
quum apostoli propter viduarum & mensariti servitium a gravioribus apostolatus ossiciis distinerentur , in omnium concione , praevio jejunio impositis manibus diaconi fuerunt instituti, quihus demandata sunt temporalia , & ea occasione 'data , etiam sacrum ministerium . Nec enim . apostoli sic temporalibus diaconos addixerunt . ut in sacro ministerio partem non haberent. quam opinionem amplius, quam par erat, litterae scripturarum adhaerentes , tenuerunt olim Τrullani patres ca), Salmasius vero inter recentiores . Quid cl) enim attinuisset in temporalium curatores creandos concionem advocare.
ut tales cligerentur , qui spiritu sancto pleni essent ' Quid necesse fuisset jejunio praecedente .ct impostis manibus eos consecrare Dein cIIJ ii ipsi, qui communibus mensis praepositi sunt , Dei etiam praedicarunt evangelium O . T
in praeterea clamat antiquitas ad ministerium ecclesiasticum etiam vocatos diaconos . Ita
Ignatius martyr diaconis Iesu Christi ministerium asserit demandatum C . Et Iustinus martyr scri-hit, eos panem & vinum distribuere consecratos Q. Clara est sententia Cypriani ce . apostolos sibi constituisse diaconos episcopatus sui oecclesiae ministros. Quin ipse Hieronymus, qui diaconorum sortem imminuit, quantum potest . eos inter populi duces cs , non minus quam Μ Α epi- i
228쪽
a 84 lasTITUT. IUR. CAN. PARS I. episcopos & presbyteros recenset co . Ex diaconatu varii ordines educti . g. XII. Ex apostolica institiuione diaconorum
omnium sors aequalis . Uerum lapsu temporis unus inter eos caput extulit, dictus proptereri. archidiaconus. Porro magis magisque crescente christianorum numero, nec solis stissicientibus diaconis ad ea , quae sui muneris erant, e Xplicanda , ossicia quaedam ex ipso diaconatu eAce Pta & in alios clericos consecta sunt, qui clerici minores nuncupantur. Uarius pro varia eccle-sarum disciplina fuit minorum clericorum numerus ; quamvis inde usque a multis saeculis in ecclesia Latina . hypodiaconatu inter majores ordines rejecto , quatuor tantum numerentur. acolyti nempe , exorcstae , lectores , ct ostiarii. His tandem accesserunt clerici nullo ordine initiati , sed tantum sola tonsura di habitu in censum relati clericorum: atque ita tertius hic hie xarchiae gradus majores habet subordinationes. Proponuntur uariae clericorum Partitiones .f. XIII. Sic adserta ecclesiastica hierarchia, ut juris divini esse minime possit dubitari , va-xias clericorum subiiciam partitiones . Ratione ossicii cla alii sunt in fiscerdotio . alii in mini terio . Qui sunt in sacerdotio curam habent an, marum , di sacra omnia eo spectantia peragunt, quales sunt episcopi, di qui ab episcopis pendent, Presbyteri. Qui sunt in mini terio . episcopis SPresbyteris sacris operantibus & in aliis ecclesiasticis necessitatibus deserviunt , quales funt dia-
. ca) Petav. lib. II. dis'. eccles cap. I. post libros de ecclesiastica hierarchia ,
229쪽
CAP. IlI. DE EccLES. HIERARCHIA et 8seoni, di ex diaconatu educti clerici minores dA dignitate porro spectati clerici. dividuntur OI
in majores S minores. Majores, quos sacratos. etiam Vocamus, sunt episcopi, presbyteri, G ni o hypodiaconi et minores acolyte , exorcissae, lectores. ostiarii. Procedit isthaec majorum &minorum clericorum recensio secundum praese tem ecclesiae Latinae disciplinam : nam olim h
podiaconi erant inter minores clericos , & minois rum ordinum numerus pro varia ecclesiarum disciplina variavit. Demum cIIIa clerici aut sunt
in ordine , aut in incla ca) . aut tantum habituo tonsura in censum veniunt clericorum. Qui in ordine erant, vi ordinationis , qua erant initiati , munia obibant ecclesiastica , di propie clerici ct ordinari dicebantur: qui vero erant i incla sine ordine ecclesiasticis defungebantur m nisteriis, di proprie erant in canone . hoc est matricula ecclesiae adscripti . di promoυeri dice-hantur b . Nec enim ossicia omnia ecclesiastica ita pendent ab ordinatione, ut non dentur at qua , quae a non ordinatis possunt exerceri . ut exemplo esse possunt diaconitae . Itaque ex laicis erant, qui mero osscis clerici,censebantur. nisi hujusnodi ossicia veris clericis, quod frequens fiebat, demandarentur. In ordine secundum
Chalcedonenses patres sunt episcopi, chorepiscopi. presbyteri . diaconi , alii in clero existentes rin canone vero Oeconomi, defensores , Pammonarii. ceterique , qui sunt in canone M . Omnes in clericorum censum erant relati, Propria obia hant
230쪽
186 INGI Tu T. IUR. CAN. PARSI. hant ossicia , de altari pro modulo suo vivebant:
sed non omnes per veram ordinationem erant
in clerum cooptati i Clerici solo habitu D tonsura insignes nec ordine , nec ossicio donantur , tantumque sollemni habitus clericalis suscepti ne ad ordines suscipiendos veluti in via constituuntur ι
De externa ecllestae politia . politia ecclessiastica ad formam civilis snsituta.
s. I. D Egimen ecclesiasticum se est compa- I, ratum . ut a minoribus incipiens. in majores adsiligat ecclesias , ac tandem in ecclesiam Romanam centrum desinat unitatis , Episcopatus subsunt ecclesiis metropolitanis , hae patriarchalibus . omnes ecclesiaε Romanae . Pulcherrima est imaaec ecclesiarum ordinatio , di ad ecclesiae unitatem accommodatissima. Uerum in
hac ordinanda politia non a seipsa , sed afreg mine politico exemplar ecclesia sumsit; ut it mutua connexione ecclesia & respublica procederent . in imperio ecclesia nata optimum j dicavit in sua ordinanda politia . & in pruna ec clesiariim plantatione , & deinceps in mutation hus puhlicas civitatum sormas imitari. Et s ne cla imperii civitates cum ecclesiis collatae , Lucis oceptis , demonstrant, eminentiores In aperio civitates majorihus etiam in ecclesia do-