장음표시 사용
251쪽
CAp. V. DE EPISCOPIS EORLΜQ, ETC. sto plere intelliguntur, advocati in partem sollicitu. citriis non in plenitudinem potesta is . Quod adeo verum est , ut constans sit ecci siae sententia, non debere inferiores ministros Nidquam eon1m. 'quae ad ecclesiam Uectant, siae epistreo operari .
Potestas luscopalis alia ordins, alia jurisdictionis. g. UI. Passim in episcopali potes te ea , quae or)inis sunt a jurisdictione dispescun . Spectat
poto sitas ordinis ea , quae characteret requirunt episcopalem , iurisdictio vero externaa ecclesiae politiam & administrationem. Invexi distinctio. nem istam pote stat is episcopalis sepaata ab ordinatione episcoporum confirmatio . . uum enim incle a multis saeculis sola electionis :onfismatio pastorem ecclesiae constituat; tamquan necessarium consequens inductum , posse coi firmatui ecclesiam in omnibus administrare . iis antum exceptis, quae ab. ordinatione diaanabant. Quas disciplina . ut observat Espe aliis rum cum natura sacerdotii videtur cinvenir ἔVix enim videtur congruum , uti qu nondum Cliristi sacerdotii particeps est , ecclesiim , tam quam pastor. administret. Certe ignoum Veteribus fuit, posse aliquem. jure proprio quidquam ex sacris functionibus exercere ante acceptum iam cerdotium, unde omnem spiritualem yotestatem. recte statuebant emanare
252쪽
αoη ΙNsTIT JT. IUR. CAN. PARs I. us dioece fanum . G tm dioecesana , quasi quae ambitu dioecesis coercetur ca . Ita lex inoecesana eadem est cam episcopi jurisdictione . Uerum lapsu tem'ris DA Goreefana a lege jurisdia ectionis distinctρ est: coepitque nomine Dqis jurisdictionis intilligi potestas ordinis, S juris cli-c dit nomini vero Dyis dioecesanae potestas in res ecclesiastias, di jura episcopo debita, qualia cathedrati his, synodaticum , similia . Hanc distinctionem conmenti glossatores , qui observantes in antiquis calonibus , hona monasteriis oblata subinde vel af oneribus episcopis debitis liberari co),
vel eximi .b episcopali potestate , di quidem sub ea sermuta quam adhibet synodus Ilerdensis c ,
in nulla dieresana lepe ab episcopis contingantur, salva intem episcopis in monachos spirituali potestate et ae onera restrin Xeriint DFem dioecesiariam , Dym vero juriydictionis ad alias episcopalis potesta is partes retulerunt: & porro concluserunt a Se dioecesana libera esse omnia mona
seria , iam vero a lege iurisdictionis , nisi specia-3i privilego a juri dimone obtinuerint immunitarem . Ses dupliciter peccarunt. S contra cBnonum meitem ad onera legem dioecesanam restringentes, 4. generatim ab omnibus juribus episco-Fo debitii inmunia allarentes monasteria - Et sanu qua iam eanones asserunt , oblationes manasteriis factas noli debere ab episcopis in nullo Dye
ba Furens in cap. auditis ex. de praescriPL O Gn. VIII. C. Io. q. 3, can. XLII. c. 17. l. ω Can. XXXIV. C. I 6. g. I.
253쪽
CAP. V. DE EP18cOPIS EORUΜQ. ETc. aoy dioecesana contingi , non DFem dioecesianam ad sura restringunt, sed tantum asserunt episcopi jurisdictionem oblationes. ob immunitatem alicubi indultam , non extendi r dc deinde nullus exstat canon , quo generaliter a juribus episcopalibus immunia declarantur monasteria :' quod ipse adgnoscit Gratianus ca) . Semel inductam ci stinctionem Innocentius IV. primus videtur confirmasse . Alia porro ratione in gratiam qua que monachorum a lege dioecesana jurisdictionei missonorius III. distinxit . Etenim au losem dioe-eefactam omne sacrum retulit imperium praetercitationem , examinationem , ct decipionem quaestionis, ct emendas , quae simplici tribuit jurisdictio- O . Quao cum ita sint, facile intelligitur . cur in definiendis lege dioecesana , ct jurisdictione
inter interpretes non conveniat , quod nempe
multi Honorium III , alii sequantur glossatores. Episcopalis potestas ordinis causa certis snibus inclusa. f. VIIl. Quidquid vero hujus distinctionis sit, potestas omnis episcopalis origine sua nulla locorum, & personarum clistinctione coercetur . Apassolos in mundum universum ad evangelium Praedicandum Christus misit c . In eamdem vineam multi missi sunt laborantes . Unde origine sua episcopatus unus est , episcoporum multorum concordi universitate diffusus. Nemo , inquit Cyprianus ce , fraternitatem seducat , nemo sdri veri
254쪽
gro INsTITU T. IUR. CAN. PAR r. Patus unus est, cujus a singulis pars in solidum
tenetur. Id porro confirmatur ex natura ecclesiae . quae licet catholica sit, una tamen sempermanet, sacerdotum glutine copulata . Uerum quoniam isthaec in solidum administrandae eccleissae forma confusionem in Christi corpus indit Cebat, maxime quod episcopi in regimen eccle-sarum . non in caritatem apostolorum succede- Tent ; e re ecclesiastica visum fuit , singulorum episcoporum potestatem certis includere limitibus.
quos ultra suam potestatem exercere Velctrentur.
Ita quemadmodum docet Cyprianus, singulis pastoribus Mortio gregis fuit adsicripta , quam reFatianusquisque , S gubernet. Hujusmodi ecclesiarum
circumscripti limites ipsis apostolis viventibus coe-Perunt induci: quod asias observavimuS. Explicatur DoX paroecia . IX. Fines autem , quibus episcoporum in-Cluditur potestas, nomine paraeciae passim designantur. In quatuor priorum saeculorum monumentis fere Raraecia solos denotat episcopatus ca). fuitque prorsus ejusdem significationis ac suburbia , quae vicos omnes uni civitati contributos , quamvis ab ea longum distarent , contine-hant cym . Uerum quarto saeculo in uno episcopatu pluribus constitutis inserioribus ecclesiis, , Pamecia , retenta episcopatus significatione . S lias
inferiores adprehendit ecclesias γ' . Quia quou
255쪽
mirum videri potest, ct provinciae, & plurium
provinciarum tractus aliquando etiam paroeciae nomine venhint ca) . Omnes istas paroeciae notiones forsan complexi sunt patres Chalcedonensessatuentes OJ, ut civiles . publicas formas σῶν
ἐκκλησιατικῶν , ecclegi licarum paroreiarum ordo consequatur . Ita vagam Paroreiae notionem vocis induxit proprietas . quae observantihus Filesaco co . Zieglero ut) aliisque . plurium
domorum viciniam , & circumhabitationem denotat . Nam qui in aedibus contiguis sub pa-roeco . di qui in locis , & civitatibus inter se vinculis civilibus, vel religionis connexis inha-hitant . recte dicuntur commorari. Paroreiae loco frequenter in monumentis ecclesiae Latinae occurrit parochia , quae vox quamvis observante Budaeo harbara sit, adsiduo tamen usu co secrata . etiam a politioribus adhibetur. plicatur A dioecesis .
. X. Ab eo tempore , quo paroreia ecclesias sub episcopis constitutas adprehendit, ad episcopatus significandos vox dioecess coepit adhiberi. Hpud Graecos & in legibus civilibus tractu plurium provinciarum sub una metropoli posita-xum semper denotat dioecess ; at apud Latinos episcopatus unius limites frequenter etiam ea voce designantur cf . Immo apud Latinos nomin dioecem etiam veniunt ecclesiae parochiales . Iu-
256쪽
2rsi IN8TITU T. IUR. CAN. PARs T. het synodus Aurelianensis IV. , ut si quis insagro habeat, aut postulet habere dioecesim , hoc est ecclesiam in dioecesi constitutam , et & terras& clericos adsignet ca J. Et longe ante patres in collatione Carthaginiensi de quadam regione dixerunt . Unitas illic perfecta est, non solumisi a civitate. Derum etiam in omnibus dioeces-bus . Et ipsa vocis proprietas fecit, ut dis cesis tam vario adhiberetur sensu , significat enim divisam habitationem & administrationem: quae notio non minus sibi invicem adhaerentibus provinciis, quam episcopalibus & paroeciis convenit. Unde diverso licet sensu apud Latinos dio cess idem sonat ac paroecia et di subjecta materia varias utriusque vocis distinguit S separat no
Vocati episcopi extra suas ecclesias eUangeli ant. g. XI. Semel autem circumscriptis ecclesiarum limitibus , ad spiritualem potestatem in alienis ecclesiis eXercendam proprii pastoris auctoritas accedat, oportet: quae constans est canonum sententia cc . Speciatim patres Antiocheni adeo exercitium spiritualis potestatis in alienis eXhorrent ecclesiis, ut omnia peracta irrita pronun- cient. & episcopum depositione coerceant in J Hanc antiquam omnique tempore servatam disci-Plinam, poenis tantum mutatis , confirmarunt Triclentini patres. Ratuentes. episcopum in aliena dioecesi nemine invitante pontiscalis exercentem ab exercitio pontificalium , & ordinatos ab exseq
Ob Caa. IIII. O XXII. conc. Antio e
257쪽
cutione ordinum ipso jure esse suspensos ca9.
Quo decreto non solum pontificalia, verum etiam actus ceteri , qui pontificalium usum requirunt , aut jurisdictionem praeseserunt, comprehenduntur s). At non vetatur episcopus eXtra suos fines aetus voluntariae jurisdictionis in iubditos exercere suos: quales sunt collationes heneficiorum , delegationes caussarum etc. Quus enim ad voluntariam jurisdictionem explicandam usu pontificalium opus non sit, nec ejus actus jurisdictionis proprie sic dictae speciem praeferant , nulla injuria ei fit, in cujus exercensurdioecesi. Et nec itate urgente etiam non vocati. g. XII. Discipli ita de finibus non turbandis quum mero jure ecclesiastico inclitista sit, locum tantum habet in casibus ordinariis; nam si salus ecclesiae periclitetur, pristinam potestatem induunt episcopi, & ubique evangelizant. Salus ecclesiae suprema lex est: ecclesiastica , & neces- state urgente jura non austringunt humana . Viresque resumit suas de uno per totam eccle-sam episcopatu doctrina. Ad rem Cyprianus 1, Copiosum es corpus sacerdotum , 'concordiae mutuare flutine, atque unitatis Nin uo copulatum , ut squis ex colleyio nostro haeresm facere O freyem Christi lacerare D Dasare tentaverit, subveniant ceteri. Nam etsi passores multi sumus , unuIn tamen gregem pascimus , ct oues uniuersas, quas
Christus sanguine suo D pasione quaesυit, colli-O a Sere
258쪽
str 4 INSTITUT. IUR. CAN. PARs rosere 9 fouere debemus . Et hinc magnus Athanasius ab exilio redux in diversis civitatibus aclecclesiam suam minime pertinentibus, fecit ordiis nationes , 9 . Periculum enim erat , ne ecclesia obrueretur Arianismo. Et Eusebius Samosa tensis, quo tempore sub Ualente in fidem Nicaenam gravis exardebat persecutio . militari veste . indutus & tiara capiti imposita . Varias provincias . presbyteros & diaconos ordinans & alios ordines lassiciens ecclesiasticos . peragravit .
Iure ordinario omnes episcopo subjecti. g. XIIl. Iam in casibus ordinariis intra limites unius dioecesis coacta episcoporum potestas . omnes. quotquot in ea reperiuntur . animas adprehendit. Quaelibet enim ecclesia pastori adhaeret suo, hactenus ut extra ecclesiam exsistant . qui cum episcopo non sint: quae trita est simul& vera Cypriani sententia γ), ab episcopo non Pendentes congregationes canones tamquam schisematicas traducunt, di in earum auctores severe animadvertunt d) . Et dum episcopo concreditum populum asserunt canones . neminem Pror dis excipiunt O . Exemtiones ab episcoporum potestate inventa sunt posterioris aetatis, quae ecclesiae 'non nihil turbarunt pacem , quemadmodum suo loco disseremus. CA-
259쪽
CAPUT Q. De Episcoporum ossciis.
Primarium episcopi omium est praedicatio.
g. I. Fficia omnia episcoporum ab ecclesiae cura dimanant, ambituque suo omnes religionis adprehendunt functiones. Nulla enim sacri ministerii pars est . quam non continet episcopatus. Ceteri inferiores clerici in vinea domi in laborantes, episcoporum adiutorio esse i telliguntur, vocati potius in partem sollicitudinis . quam in plenitudinem potestatis. Et primum coquidem . idque praecipuum episcoporum munus est verbi Dei praedicatio . quo nomine quiquid ad christianorum institutionem pertinet, intelligimus. sermones nempe publice in ecclesia habitos , privatas institutiones di epistolas ad popu- Iam erudiendum . & in fide & honis operibus confirmandum exaratas. Ita praedicationis munus obierunt apostoli, ita obire debent successi Tes. Tum proprium episcopatui reputarunt apo. soli verbi ministerium , ut ad illud liberius Promtius exsequendum , mensarum & viduarum servitium , quo distinebantur . in diaconos rejecerint. Non est aequum nos derelinquere verbum
Dei, ct ministrare mensis ca). Et Paulus haesitatione pronunciavit, se non ad baptizandum . sed ad evangelizandum fuisse missum cM . Sane quum primum christianae religionis funda-O 4 men-ca o. H. a. co I. ad Cor. I. II.
260쪽
n16 INsTITUT. Is . CAN. PARs I. mentum sit evangelicae doctrinae professo . qui seri potest , ut in Christum credatur, nisi Cliristus praedicetur Τ Fides est ex auditu . Quum- lque ita comparati sint homines, ut a primis institutionibus facile desciscant, ut iidem sempermaneaut, necesse est, ut subinde eadem incuti centur. Tam alte necesitas evangelizandi episcopis incumhens patribus antiquis insederat , ut lithronum episcopi doctrinae S doctoris sedem ap- η pellarint cis et nec ullam dari posse exceptionem crediderint, qua episcopi ab onere praedicandi levarentur i quod adeo verum est . ut eos etiam non audierint, qui exempto potius , quam verbo se praediEare dicebant. Etenim ut recte Hieronymus γ) . Sacerdotis innocens, sed absque sermone conversatia, quantum Gemplo prodes , tan- litam flentio nocet. lCaussae intermissise ab episcopis praedicationis .f. II. Feliciter per quinque priora ecclesiae saecula episcopi hanc spartam exornarunt. Negaliud sunt Basilii, Ambrosii. Augustini, Chrysostomi ec aliorum episcoporum homiliae, se Omes, tractatus, quam conciones ad populum habitae. Nulla missa celebrata est sine scriptu- Earum praelectione dc eam consequenti praedicatione . Saeculo deinde sexto in praedicando remissiores facti sunt episcopi. donec paullatim . Conticuerint. Remissionis caussam primum cI irraebuerunt harbarorum incursiones, quae.ex eo tempore in Europam frequentiores , episcopos ab .