장음표시 사용
311쪽
CAP. IX. DE AUCT, LT USU PALLII . 263bus pallia mitti ca) . Hujus disciplin e originem post Thomassinum repetit Espenius ob a ficta
cretali , quam Petrus Damianus, Burchardus &Anselinus Damala , Ivo vero Carnotensis di Gratianus Pelagio tribuunt. Uerum decretalis statuit, ut intra tres a consecratione menses ad exponendam fidem & pallium petendum Romam potius mittanti quam accedant co . Magis ergo est , ut ea mente dicamus inductum . metropolitastantsim praesentes Romae pallia accipere debuisse , ut cum iis pontifex de publicis ecclesiae negotiis iniret consilia, eisque ad strenue sua obeunda ossicia animum adderet , quod diserte scribit ad Lansean cum Cantuariensem Hildebrandus . confirmatque status ecclesiae Romanae , quae ea aetate contra principum inve tiaras mussitabat. Μοκeutem iter Romanum exolevit, integrumque Letum fuit metropolitis Pallium vicaria alterius opera petere . Pallium etiam aliquibus episcopis rancessiim . g. XI. Verum enim vero pallium non ita est proprium metropolitis , ut meris episcopis aliquando concessum non fuerit, & vero etiam cstn e datur . Multis sane constat monumentis, liheralitate pontificum in ecclesia Latina plures episcopos honore pallii fuisse condecoratos et coepit
que hic mos vel ab aetate Gregorii M., qui sta grio episcopo Augustodunensi pallium concessit - . Apud Graecos quoque eliquibus episco-T a .
312쪽
msTITU F. Iun. CAN. PARS 1. pis concessum pallium ca) , quamvis non desint ,
qui pallium omnibus episcopis Graecis commune faciunt , in consecratione dari consuetum . Paulia autem ista episcopis concessa, eos a metropolitarum non exemerunt jurisdictione , quod diserte pontifices pallia concedentes expresserunt. Quam vis a palliis concessis saepe episcopi pro sua liber
late Varias excitarint controversias . . Unde opta-hat Fulco Rhemensis archiepiscopus, ut pontifices , nisi consultis S consentientibus metropolitis pallia minime episcopis largirentur γ). Idem Gregorius M, Ioanni Panormitano an tistiti pallii gestandi privilegium concessit Epist. 44. lib. XI. , ubi docet jam ab antiquis temporibus plures episcopos absque eo quod metropolitico jure fruerentur pallio donatos esse , uti d Dono Messanensi episcopo ab eodem pontifice pallio condecorato , constat. PLimitatus pallii usus . s. XII. Iam pallio irtuntur metropolitae & episcopi tanto honore donati, non semper & ubique, sed certis tantum locis . temporibus & ossiciis . Et sane metropoIitae tantum ambitu murbrum omnium ecclesiarum provinciae, episcopi in eccIesis dioecesis .pallio utuntur , hactenus ut, si contingat , eos ecclesiis egredi, pallium deponer
necesse si ce . Verum hodie usu pontificalium in alienis dioecesibus sine proprii episcopi venia per patres Tridentinos os generatim interdicto :pallio in ecclesiis provinciae posse uti non videntur
313쪽
CAP. IX. DE AUCT. ET USU PALLIi. 269tur metropolitae . Usus enim pallii etiam venit
nomine pontificalium . Ad missarum porro blemqnia pallii usum secundum receptam ecclesiae disciplinam Gregorius M. restringit ca)ς vetuitque synodus VIII. , ne omni tempore divini sacrificii, di omnis alterius ecclesiastici ministerii ep Ropi pallium induant γ 9. Nec semper quo missarum solemnia, celebrantur pallii usus est, sed
certis tantum temporibus & diebus: quae disciplina saecula IX. in utraque eccleua recepta er3t.
Quae vero sint tempora ista, quibus pallii usus est . recitat Glossa cc , S latius recenset moder num pontificale Romanum . Romanus Pontifex utiturpallio. g. XIII. In hoc pallii usu a ceteris metropo
litis & cpiscopis distat Romanus pontifex , qui in missarum solemniis semper D tibique pallio utitur c . Plenitudo potestatis , in quam adsumtus est Romanus pontifex , pars sollicitudinis, inquam Vocantur episcopi, hanc in usu pallii ex sententia Innocentii III. induxe t differentiam. Sed rei antiquae nova isthaec videri possit explicatio ; siquidem limitatus pallii usus cum ipso pedito videtur coepisse : sententia vero de plenit cline potestatis in uno pontifice residente no usque adeo videtur antiqua ce). Forsan hujus limitati pallii uiua in metropolitis a vicariatucoepit apostolico , ut ita nempe constaret nonia, omnem Patriarchalem potestatem pontifices in v
314쪽
stro INsTITU T. IUR. CAN. PARS I. carios effudisse suos. Ueri speciem quoque habet , Vestis dignitatem ejus usum fecisse limitatum . Non videbatur forsan serendum omni tempore & extra ecclesiam episcopos amictum induere imperialem . Fallium personae haeret.
g. XIV. Porro pallium adeo personae , cui
datur , cohaeret , ut eo alius omnino uti non possit. Hinc pallium non commodatur, di quisque cum eo debet sepelliri ci): quin de una in aliam ecclesiam translatus metropolita, novo indiget pallio . Non desunt , qui ad augendum pontiscis aerarium personaleni pallii usum autumanteXcogitatum . Et negari prosecto non potest , mediis saeculis . nisi ingenti aeris pondere soluto . subinde pallia non fuisse concessa , hactenus ut non defuerint metropolitae , qui morti prOXimi non de morte dolerent, sed vicem indolerent subditorum . qui pro novo pallio novae grandi que subiicebantur exaetioni. Verum personae cohaerens usus pallii abusibus longe est antiquior. Constat enim vel ex sola ecclesiae Arelatensis historia adeo perlanalia fuisse pallia, ut novis episcopis semper nova mitterentur. Quapropter personalis pallii usus ab apostolico vicariatu , quem Mna cum pallio novis metropolitis petentibus Romani pontifices de more demandabant, Videtur
315쪽
Nomina Patriarcharum. f. I. II Ost metropolitas in ordine hierarchicox sequuntur patriarchae, qui in rehus ecclesiasticis integris praesiint dioecesibus. Dignitaseces esiarum augetur . quemadmodum civitatunia augentur praerogativae . Iam patria retiae primum dicti sunt . ξαρχοι τι , archi esse ess, quo scilicet ah ex archis provinciae distinguerentur ab . Dicti porro sunt archiepiscopi: quod nomen amplissimae fuit olim significationis, tantumque Romano, Alexandrino, Antiocheno , aliisque eximiis S primis episcopis tribuebatur ch o. Inde ab archiepiscopatu amplitudine multum decessit, hactenus ut primates omnes & jurisdictionis & honoris in utraque eeclesia archiepiscopi dicerentur . Unde factum , ut plures sint arcti episcopi, quam metropolitae et Celebre quoque est ad exarchos dioecesis designandos nomen Patriarcha . quod per Socratem primum in hunc sensuin adhibitum . ut receptior fert lantentia. paullo post Chalcedonenses patres usurparmiat. Toto enim caelo aberrat Salmatius co , qui episcopum Alexandrinum jam a tempore Hadriani Patriarcham scribit appellatum . idque auctoritate
316쪽
a a INsTITUT. IUR. CAN. PARS r. litterarum Hadriani apud Vopiscum ca). Patriaris cha enim ille . de quo loquuntur Hadriani litterae , certe Iudaeorum fuit, constatque ex eo quod in Aegypto ad adorandum Serapidem, vel Christum coactus, neutrum adoravit G 9 . Sed in occidente insigniores metropolitae patriarchae nomine donati : quin in Italia Gothorum reges omnes suae ditionis episcopos appellarunt patriar
Proponuntur jura patriarchalia. f. II. Potestas autem patriarchalis eo ipse , quo in omnes csioecesis provincias di parochias se extendit , integram relinquit episcoporum & metropolitarum jurisdictionem . Ita proprie sic dicta patriarcharum jura ampliora sunt metropoliticis . Et sane cD metropolitarum ordinatio spectat ad Patriarchas, quod patet ex concilio Chalcedonensi, in quo cum patriarchatii metropolitarum or-clinatio episcopo Constantinopolitano data est . Patriarcharum porro est IIJ synodum indicere dioecesanam, S in ea praesidere. non secus ae ad metropolitas synodi provincialis pertinet inclictio. Ad patriarcham quoque clIIJ a metropo litis eorumque synodis appellatur is . Quin etiam clUJ patriarchae in ipsos metropolitas cf), dc ,
metropol Itis cessantibus . in eorum suffraganeos delinquentes animadvertunt . In rebus pariter cU9 majoris momenti metropolitae patriarchas
317쪽
CAP. X. DE PATMARCHIs r ara tonsulebam suos, nillilque praeter eorum sententiam laciebanc ca J. Et demum cUI . patria cliarum erat ecclesiasticas & civiles leges ad ecclesiam pertinentes per totam dioecesina publicare O . 'Patriarchae non antiquiores sino Consantinopolitana. s. III. Quae autem fuerit patriarcharum primma origo, acerrime inter viros doctos concertatur . Et sane Laronius . Valesiius, Pagius eorum institutionem apostqlis , moribus vero ante conci lium Nicaenum receptis Dupinius di Brere oodus attribuunt. Contra a patribus Nicaenis patriar-cbas institutos Balsamon & Graeci recentiores arbitrantur : & demum non ante synodum Conii antinopolitanam eos in ecclesia cognitos LaunO-iit S . Balaagius . Beveregius , Caveus aliique ma-Sais animis contendunt. In tanta virorum do-Gissimoru' discrepan.ia quamvis potius quid non sentias, quam quid sentias , proferre liceat; illud tamen non sine ratione videtur posse dici, Patriarchalem potestatem , quae synquo praeest dioecesis , de appellationibus a synodis provincialibus cognoscit. A metropolitas ordinat, non ante concilium Constantinopolitanum in φcclesiam cognitam fuisse. Et sane constans est canonum Nicaenorum sententia, caussas omnes provinciales ita synodis provincialibus esse finiendas θ , nec appellationes a synodis provincialibus ad patriarchas in ecclesia auditae sunt, nisi postquam
318쪽
et 4 IΝsTITUT IUR. CAN. PARs I. synodi dioecesanae in adsiduam abierunt iurist
dictionem . Ordinariae autem evaserunt synodidioecesanae postquam imperatores Ualens, Gratianus di Ualentinianus statuerunt, ut cle mor caussarum civilium, caussae ecclesiasticae synodis dioecesianis audiantur ca & synodus Constantinopolitana cM ecclesiam Orientalem in dioeceses partita est. Ante enim extraordinariae erant provinciales pleniores synodi , nec , nisi eas concederent imperatores, cogehantur . Porro me tropolitarum ordinatio , quae partem juris proprie se dicti patriarchici constituit, toto fere quarto saeculo per episcopos comprovinciales videtur perat' a , idque secundum Nicaenos canones, l1a si e nus ut ne unicum quidem proserri possit exemplum , quo constet tempore concilii Nicaeni, metropolitas aliter quam a coinprovincialibus episcopis fuisse constitutos Ocb. Ex amplioribus episcopis per Orientem primus Antiochenus ordinare coepisse videtur metropolitas r quo jure exeunte quarto saeculo forsan solus utebatur, nam jure snsulari, lioc est , ipsi soli proprio , ut ego inter pretor, metropolitas ordinabat, ut ad Alexandrum Antiochenum Innocentius I. scribit. Ita
proprie sie dicta patriarchalis potestas post syno
dum Constantinopolitanam in ecclesia primum. . eluxit Antiochena , statimque per reliquas clioe .ceses recepta , di in synodis regulis confirmatae.
O Moere . in can. VI. Nicaea. F. T.
319쪽
Explicatur eanon solus Nicaenus . IV. Quo vero magis sera patriarcharunia
institutio confirmeriir, simulque rationes eorum , qui antiquis moribus ante concilium Nicaenum inductis patriarctialem potestatem reserui I acceptam , diluantur, can. VI. Nieaenum , quo ViXquidquam est in tota re' canonica celebrius , oportet referre & explicare . Post confirmata duobus canonibus jura metropolitica ita can. VI. ex Dionysiana versione pergunt Nicaeni patres, Antiqua consiuetudo servetur ver Aepyptum , Lybia i ct Pentapolim , ut Auxandrinus episcopus horum omnium habeat potestatem, quia ct urbis Romae episcopo parilis mos est. Similiter autem ct apud Antiochiam ceterasque provincias suis privileyia serventur ecclesiis . Illud autem seneraliter clarum ess , quoas quis praeter metropositani sententiam fuerit factus epi copus, hunc mayna synodus desnivit episcopum esse non oportere . Uides, solidas dio ceses hae tempestate & Alexandrino S Romano episcopis paruisse quamvis Romanae dioecessis limites patres non expaesserint) , idque ex antiquis moribus, quos concilium confirmavit. Uerum quamvis amplissima S per plures provincias tempore concilii Nicaeni diffusa fuerit potestas episcoporum Romani & Alexandrini , metropolitica potius, quam patriarchalis fuisse videtur, dioecesis amplitudine , non juribus a ceteris distans metropolitis . Et sane per provincias su-hurbicarias & per integram Aegyptum negoti omnia ecclesiastica episcopi Romanus & Alexandrinus explicabant, hactenus ut omnes episcopos ordinarent: quod multis constat antiquitatis modumentis , di pro Aegypto diserte te ita trir Epi-
320쪽
phanius ca). Inde autem tam effusa potestas episcopis Romano & Alexandrino quaesita est , quod per Aegyptum di provincias suburbicarias nulli
erant metropolitae: & si qui fuerint, sub eo nomine. adjutores tantum videntur fuisse episcoporum Romani & Alexandrini, non veri nominis metropolitae. Et qui quaeso veri esse poterant in iis provinciis metropolitae , qnando ordinationes soli Romanus S Alexandrinus episcopi facie-hant, & negotia ecclesiasticaeXplicabant omnia Privilegia autem Antiochenae S reliquis provinciis confirmata eadem non videntur fuisse cunti Romanis & Alexandrinis; siquidem ea tantum donfirmant Nicaeni patres . non ad exemplum ec-elesiarum Romanas & Alexandrinae efformant,
exantque tum in Orientali proprie sic dicta dioe-ee si veri metropolitae . qui sibi subjectos ordina-hant episcopos . Atque hinc factum feor έ ut post
confirmata privilegia ecclesiae Antiochenae S reliquarum provinciarum , adderent Nicaeni patres , episcopum Praeter metropolitae sententiae ordinatum , episcopum non esse . Scilicet verendii nata erat , ne ad exemplum episcoporum Romani SAlexandrini reliqui etiam majores episcopi, post habitis metropolitis, episcoporum usurparent or dinationes. Consessus tantum di ordinis honorem prae reliquis metropolitis videntur tum habuisses episcopi Antiocheni b , certe vero metropolitas non ordinarunt ci , nec a synodis provincialibus receperunt appellationes. Fuerunt igitur episcopi Romanus; Alexandrinus Sc Antiochenus moi