F. Josephi Augustini Orsi ... De irreformabili romani pontificis in definiendis fidei controversiis judicio adversus quartam Cleri Gallicani propositionem .. 1.1

발행: 1739년

분량: 515페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

81쪽

Sententia Parisiensium res inter judicatas is reponenda ex dictis de Conciliori Constantiensi.

Alia Modernorum quorumdam cavillatio comis futatur, ostenditurque ex ipsis Concilii Comis stantiensis verbis ac gestis, Papam non minis do teneri Conciliaribus de fide decretis iam se factis; sed etiam in quaerendo & tractando. in Concilii potestate esse. CAPUT IRis Aliae cavillationes: Papam subjici quidem Comis cilio in fidei quaestionibus, sed tantum pos si quam se illi sponte submisit: tum esse quiis dem illum per sese infallibilem, si non asse sit Concilium, sed praesente Concilio jam si illi subesse. ae in tribus hisce Capitibus ex Concilio Conia

stantiensi Meldensiuna Episcopus disputat, discuti ae rite examinari non possunt, nisi prius ipsius Concilii decreta ad examen fuerint revocata: quod quum in alio opere inituri surius, in praesentia quae ad haec tria Capita pertinent , pr aetermittimus. CA-

82쪽

Amroritate. Liber I is

is An Concilii Constantiensis judicium antiqua

se traditione nitatur . Praetermittimus quae- . ,, dam ex Uincentio Lirinensi de Ecclesiae Ca- ,, tholicae toto orbe diffusae auctoritate: hinc ,, Valere Concilia O cumenica: duplex ratio is agnoscendae Ecclesiasticae consensionis, ac se finiendarum fidei quaestionum; altera peris Concilia Oecumenica; altera sine Conciliis o Oecumenicis . Utraque suo ordine tractanis da suscipitur: A prima ordimur, atque oeti is primorum Conciliorum generalium tradi- tionem, ac praxim explicare incipimus. . Concilii ConstantiensisIudicium Illustrissimus Au .ctor appellat decretum illud, quo sancitum est , summum Ecclesiae Catholicae Antistitem etiam in rebus fidei Oecumenico subesse Concilio: Inde enim consequens esse contendit, irrefragabile non esse Romani Pontificis in sanciendis fidei controversiis sudicium, quo de argu mento alio in opere disputabitur . Interim ergo rem ipsam cum Illustrissimo Auctore ad veteris traditionis

amussim exigamus.

83쪽

ra De Romani Pontifieis

ARTICULUS UNICUS. Ex Vincentio Lirinens, ου Illustrissimi Auctoris

principiis demons tur , Fidei sanctiones quamlibet ex se irretractabiles N ire formabiles fuisse nihilominus in Conciliis generalibus

retractatas.

od huiusce Libri capite primo Τertulliani auct

ritate probavimus; nimirum, Fidei Catholicae -- sanctiones , quas ille jure immobiles, irreformabiles, & irretractabiles voeat, fuisse nihilominus Ecclesiae indulgentia in Conciliis Oecumenicis retractatas & ad examen revocatas 3 id etiam Vincentii Lirinensis testimonio, cujus cum ceteris Catholicis de Ecclesiae & Traditionis auctoritate doctrinam celeberrimus Gallicanae declarationis defensor amplectitur , egregie confirmari p. test . Nihil enim aliud aureo suo commonitorio vincentius Lirinensis contendit, quam omnino irreformabiles Mirretractabiles esse fidei veritates, quae Catholicae Ecclesiae, M perpetuae communisque Traditionis testimoniodi auctoritate nituntur a Totus hic mihi laudatus Liber exscribendus esset; hoc enim in eo unum Uincentius agit, quod nervose perinde atque eleganter exsequitur: qui tamen Liber quoniam omnium jam manibus teritur, pauca dumtaxat inde delibabo, quae plus luminis ad hanc controversam illustrandam adferre posse videntur. Firmam & ineluctabilem esse Ecclesiae consentientis dc perpetuae Traditionis auctoritatem, eique tamquam

84쪽

-c oritate. Liber I. 13

stabili & immobili fundamento inniti debere Catholicorum fidem, passim ae sere singulis paginis laudatus Auctor inculcat: In ipsa, inquit a , Catbolica Ecclesia magnopere curandum es, ut id teneamus, quod ubique, quod semper, quod ab omnibus creditum es e re. Si ergo sit aliquod dogma quod universa & nunc teneat, & Olim ac semper tenuerit Ecclesia; nulli dubium esse potest, quin illud certissima fide amplectendum sit, Se quin etiam ad eam fidem pertineat , quam Tertullianus immobilem Mirreformabilem esse definit .

Ruid igitur , inquit Uincentius G , tune faciet CbH-sianus Catholicus , e aliqua Melesiae particula ab uni- mersalis fidei communione praeciderit Ruid si novella aliqua contagio non iam portiunculam tantum, sed rotam pariter Ecclesiam commaculare eonetur l. . . . stuid β in i a vetustate, duorum aut trium bominum, vel certe Civitatis unius aut etiam Provinciae alie ut error deprehendatur An ideo Catholicorum fides nutabit; de quod antea in Ecclesia firmiter, immobiliter, & irretractabiliter tenebatur, deinceps in opinione versabitur; de dubii Se ancipites haerebimus , donec res tota fuerit in Oecumenica aut plenaria Synodo retractata Non ita Uiniscentius respondet. At si primum acciderit; tunc Christianus Catholicus pestifero corruptoque membro fanitatem universe corporis anteponet. Si alterum imminere videatur ; tune item providebit, ut Antiquitati inhaereat,

quae prorsus jam non potest ab ulla novitatis fraude seduci. Si quod postremo propositum est deprehenderit;

tunc Omnino curabit, ut paucorum temeritati vel inscientiae, si qua sunt universaliter antiquitus uniῬerfalis Ecclesiae

85쪽

x4 De Romani Pontificis

clesiae decreta praeponat. Quoniam vero contingere potest, ut nulla circa emergentem controversiam Ecclesiae universalis auctoritate constituta sit regula, aut conditus

Canon ; ideo rursum Uincentius quaerit, quid Christiano Catholico faciendum sit ,si tale aliqHd emergat ubi nihil ejusmodi reperiatur. An tunc saltem fides ejus in ambiguo versabitur, aut in suspenso manebit, donec plenaria Synodus habeatur, & antiqua fides retractetur, S certa regula praefigatur Minime: sed tunc operam, inquit, dabit, ut conlatas inter se majorum confulat interrogetquesententias es' quidqMid non tinus aut duo tantum, sed omnes pariter tino eodemque consensι aperte

frequenter perseveranter, tenuisse scri Use docuisse cogno- merit , id sibi quoque intelligat a que tilia dubitatione

eredendum. In ea vetiamur hypothesi, quod novella contagio non jam particulam tantum, ut olim Africam Donatistae ; sed , ut Ariana perversitas , pene orbem totum& totam pariter Ecclesiam contaminare conetur; quod profanae novitati, ut olim Haereticorum Baptisinum velut irritum repudiantibus, unius aut Civitatis aut Provinciae suffragium in ipsa vetustate non desit; Quod Catho- Iieis nulla suppetant Concilii generalis decreta, quae sacrilegam novitatem perspicuis conceptisque verbis praeis damnarim I ut quum primum Apollinaris, ut postmodum Eutyches unam Christi naturam commenti sunt: In eiuς modi, inquam, versamur hypothesi, quae maxime exigere videtur Oecumenicae Synodi auctoritatem e nec tamen praestolari nos ejusmodi Synodum Vincentius jubet& interim suspensos & incertos manere; sed in eo quod antiquitus traditum semel in Ecclesa Catholica accepimus , immobiles nos esie vult de inconcussos. Haec

86쪽

Auctoritate. Liber L. Is

Haec autem ille quae toto paltim in opere sedulo ac diligenter inculcat, Capite XXXIX. accuratius 8c luculentius inuentibus verbis explanat: His jam, inquit ,

consequens esse vadeo, ut exemplis demonstrem, quonam modo profanae mereticorum novitates, prolatis atque conlatιs veterum Magistrorum concordantibus sibimet sententiis, in deprehendantur er eond)mnentur. Pris, mum autem observat se Antiquam Sanctorum Patrum di, consensionem, non in omnibus divinae legis quaestiundi, culis , sed solum certe praecipue in fidei regula, vel ut is in altero Commonitorio pariter admonet, in iis dam- ,, taxat praecipue quaestionibus quibus totius Catholiciis dogmatis undamenta nituntur, magno nobis studio D N investigandam esse & sequendam. Deinde duplex adversus Catholicam veritatem errorum genus distinguit, alterum inveteratum, Se iampridem Concilii universalis auctoritate protritum ; alterum quod recens eruperit, Mnondum ad plenariae Synodi examen perductum sit. Quod ad primum adtinet genus, hanc ille regulam statuit: uascumque illas antiqtitores melobi atum vel baereseon profanitates, nullo modo nos oportet, nisi aut solafl opus est Scripturarum auctoritate convincere, aut certe jam antiquitus universetibus Sacerdotum Catholicorum conciliis convictas damnatasque vitare . Sed quid facto opus erit, si hactenus invisum doctrinae monstrum exsurgat An Oecumenica Synodus exspectanda erit, ut illud tamquam certam perniciem aversemur uum primum , inquit, mali cuiusque erroris putredo erumpere coeperit sin ad dfensionem sui quaedam sacrae Legis verba μυ-ri , eaque fallaciter cy' fraudulenter exponere ὁ statim interpretando Canoni Maiorum sententiae congregandae

87쪽

16 De Romani Pontificis

sunt ; quibus illud quodcumque exjurget novitium ideo que profanum, in abrique ulla ambage prodatur, ET sINE ULLA RETRACTATIONE damnatur . . . . quicquid vel omnes vel plures, uno eodemque sensμ, manifestorequenter perseveranter, VELUT AUODAM CONSENTIENTE SI BI MAGISTRORUM CONCLLIO , aecipiendo tenendo tradendo firmaverint, ID PRO

INDUTITATO CERTO RATO UE MYEATUR .

Eamdem vim in sanciendis dirimendisque fidei controversiis, & insurgentibus erroribus comprimendis desine ulla retractatione damnandis, in Veterum Patrum qui olim in Ecclesiae pace defuncti sunt constanti & unanimi Traditione Uincentius collocat, atque in decret Concilii, quod modo ex universis Christiani Orbis Epia scopis congregaretur . Quod sane ex Divo Augustino de- sumtum esse videtur; qui quum undecim ex antiquis Patribus, qui diversis & locis & temporibus floruerant, temstes adversus PeIagianos Catholicae Traditionis produxisset; Iulianum arguit, qui maxime querebatur, ex men ipsis es' Disicopale iudicium denegari. Ostendit

enim in undecim illis Patribus cum ceterorum choro mire concinentibus tantum inesse pondus auctoritatis, ut graviore nec Synodus ex toto terrarum orbe congregata pol

lereti Isi, inquit a J, Episcopi sunt docti gravis sancti

veritatis acerrimi defensores adversus garrulas vanitates , in quorum ratione eruditione libertate, quae tria bona iudici tribuisti, non potes invenire quod spernas . Si Discopalis SVodus ex toto orbe congregaretur, mirum

se tales possent illie facile tot sedere; quia nec si uno

88쪽

Auctoritate. Liber I. II

poribus atque regionism, aciorιente e ' Occidente con gregatos vides, non in locum quo navigare cogantur bomines , sed in Librum qui navigare possit ad bυmines. xuanto tibi essent si Ddices optabiliores ,si teneres Cain abolicam fidem, tanto tibi funt terribiliore , quia oppugnas Catbolicam em , quam in lacte fxerunt, quam in cibo sumserunt, erius lac cibum paucis magni queministrariant, quam contra ini micos etiam vos tunc nomdum nato r, reυelam: ni , vertissime ae fortis

e defenderunt. Talibus post Apostolos fancta Eceloia

plantatoribus rigatoribus aedfcatoribas pastoribus nutritoribus crevit; ideo profanas voces vesrae novitatis expavit Uri. Horum autem Iudicum Omnino irretractabile & irreformabile esse judicium, neque ab huiusce veluti generalis Synodi eique consentientis Ecclesiae sententia esse ad quem provocetur , dc a quo refragantium ipsi rum doctrinae caussa retractetur, eodem loco S. Augustiis

nus diserte docet, & invicte demonstrat: stuod inquit a

invenerunt in Eccisa, tenuerunt ; quod didicerunt, do- euerunt 3 quod a Patribus acceperunt, boc fitiis tradid runt . Nondum vobiscum apud istos Iudices aliquid et bamus , er apud eos acta est causa nostra. Nec nos, nec vos eis noti fueramus, es' eorum pro nobis latas contramos sententias recitamus. Nondum vobisciam certabamus , e ' eis pronuntiantibus vicimus. Dicis, se me siri sub potestate Iudicum premerer, quales tibi ipse comisis ponis , non habiturum fuisse quid facerem , quo colanis gerem ; cum tuis argumentationibus unde Occurrerem , se reperire non possem . Ego plane haberem quid facerem, haberem quo confugerem et a Pelagianis enim tenebris

C ad

89쪽

I 8 De Romani Pontificis

ad haec tam praeclara catholica Iumina provocarem

quod e ' nunc jam facio. Tu ergo responde quid facias , dic quo confugias. Ego a Pelagianis ad istos: tu ab istis

ad quosl At si Catholicae veritates ab Haereticis Oppugnatae in Conciliis generalibus retractantur, facile respondere poterant Pelagiani, ik eorum nomine Iulianus et

Ego abistis, de ab Ecclesia ubique diffusa, ad Ecclesiam

in Synodo Oecumenica congregatam. Quapropter ex ea Sancti Augustini interrogatione aperte ac luculenter eff-citur, non est e gravius aliquod & superius judicium, in quo veteris de constantis ει universalis Ecclesiae Traditionis sententia reformari valeat. Quod etiam non minus clare ac diserte eodem loco S. Augustinus sequentibus verbis confirmat a : His igitur eloquiis, in tanta auctoritate Sanctorum ,profecto auisanaberis Dei misericordia donante, quod quantum tibi optem, videt qui faciat: aut si, quod abominor, in eadem quae tibi videtur sapientia , ta' est magna sultitia, perduraveris 3 nou tu Iudices quaesturus es, ubi caussam tuam purges; sed ubi

tot Sanctos Doctores egregios atque memorabιles Catholicae veritatis accuses, Irenaeum, Cyprianum , Reticium ,

Obmpium, Hilarium , Gregorium , fBaselium, Ambrosium, Dbannem, Innocentium, Hi eronymum, ceterosique socios ac participes eorum, insuper edi' unimersam Chrsi Ecclesiam, cui divinae familiae Dominica cibaria Meliter mini antes , ingenti in Domino gloria clauserunt. At si in Oecumenicis Synodis veterum Sanctorum MEcclesiae toto orbe diffusae doctrina reformabilis esset, non defuissent IulianoJudices, ubi & caussam suam purgare, de tot Sanctos Catholici dogmatis adsertores, M

90쪽

Auctoritate. Liber I. IPuniversam insuper Christi Ecclesiam accusare praesumeret; nempe ipsa Synodus Oecumenica, & Ecclesia in generali Concilio congregata, ad quae semper solemne fuit Haereticis provocare: Ergo, Augustino auctore , Ecclesiae ubique diffusae, & in Synodo congregatae sententia perinde irreformabilis est. Et haec quidem adeo sunt manifesta N: explorata, ut iis etiam Illustrissimus Gallicanae Declarationis Defensor

primo adspectu concinere in hoc Capite videatur e postquam enim ait, certissimam este inviistissimam eminentissimam Ecclesiae consentientis auctoritatem, adjungit: ,, Hinc illa in Concilia generalia manat, quam in eis is agnoscimus, certa & ineluctabilis auctoritas. Neque ,, enim alia ratione in Conciliis, sive in Ecclesia congre-D gata Valet unitas atque consensus, quam quod in Ec- ,, clesia toto orbe diffusa aeque valeat: Ipsa enim Synori dus eo valet, quod universalem repraesentat Eccle- D siam: neque ideo Ecclesia congregatur, ut valeat uni- D tas atque consensio; sed ideo congregatur, ut quae in

,, Ecclesia ubique diffusa per se valet, in eadem congre se gata ab Episcopis Ecclesiarum Doctoribus, tamquam si idoneis testibus clarius demonstretur . Ex his igitur si duplex intelligitur ratio agnoscendae Catholicae veriri tatis: prima ex consensione Ecclesiae ubique diffusae; se secunda ex consensione Ecclesiae in Synodis Oecumeri nicis sive generalibus adunatae: quam utramque ratiose nem a nobis sigillatim exponi oportebit, ut vim illam ,, infallibilem Scineluctabilem in toto Ecclesiae corporeri repositam esse , clarius demonstremus. Haec, inquam , cum iis, quae hactenus in praesenti Articulo ex Vincentio Lirinensi & Augustino docuimus,

SEARCH

MENU NAVIGATION