장음표시 사용
21쪽
scitis veritatis Ma steri & Restula Eonis Caput x . Eutychiant 'et' a terit non imilli. ciliorum. Hoc ipsum Ditenditur ex ho- . o qui dubitare potuer ait dς quibusdamnoribus habitis S.Flaviano a Secunda Sy- sententiis Leonis F pistolae . Cur eadem
nodo Ephesinant i 'o , ί et s. I duhiu . solista nρπά sinit confugiendo ad Caput XX. lndicitur Concilium primo Ni- Pontificiam Insallibilltatem . l. 2caeae . deinde Chalcedone Auctoritate Caput XYM. Episcopi omneu non exceptis Leonis, qui ut Superior , & ausalisbilis quibusdam adhuc Haeresi addidiis Leonis plurima eidem Synodo praecipit , jubet- Epistolae iterum plauduot, Scahali Oinque suscipi manis idei Definitionern con- strui recusant. q. IZ tra quas Jussiones; libitus in Synodo ,τe- CUM XXXII. Optime erga Dioseorum an mavit, veluti praepostere laestas ., 26. I i secti deprehenduntur Episcopi, qui de Capae XALPrimae Chalcedonensis Concilii Veritate Leonis Epistolae dubita cranu.
Sedes tribuuntur Legatis Romani Pon- s. ltssieibi ridem iubent e subselliis discedere Caput XXXIII. Apostolici Legati pra;cI-- Dioscbrum Alexandrinum Patriarcham. piunt Synodo discussionem Supplicum . cui .exprobratur , quod Synodum cele- Libellorum contra Dioscorum. N jubent hraset sine Leonia Auctoritare. - 28. I eumdem ad sententiam in illum serendam CaptitXXII. Synodi1s obtemperat: Legatis accersiri. Universalis Episcopus appellaro Pontificiis, negans Dioicoro sedem inter tur Leo. 46. 2Episcopos, eamque tribuens Theodoreto, Capsu XXXII . Iterum Legati sua utuntur licet damnato a Generali Concilio , quia auctoritate jubentes Concilio, quo major restituto in pristinum honoris gradum a patet Romani s Pontifex , nuncupatus Leone . qui Conciliis anterior erat. 29. 2 rursus frequenter Episcopus Univcrsalis.
Copui XXIII. Resipiscunt plerique Praesu- 49. Ilum, qui Ephus damnaverant Flavianum, Caput XXX 1x Criminibus Dioscoro ex& Ι eonis Auctoritas agnoscitur in Elli- probratis in Concilio liquet quam prole hilis, & praestantior definitione Synodi cie scelesti sint illi, qui rebellare audent Universalis. gr. t Apostolicae Sedi. sq. Capus XXIV. In Dioscoro, ac Eutvcsete Caput XXXVI. In ipsum Caesarem insurgi
relicientibus omnem Explicationem Fi- Dioscorus contemptor Pontificis Maxi- dei, Si contagientibus tantum ad Sacras mi. Poena superbissimo capiti inflicta. s 2. Literas , expenditur Haereticorum mos . Caput XXXVII. In Dioscorum tertio Duae necessitas Pontificiae Insallibilitatis . stra vocatum Sententiam ferunt Leonis Seculares Judices sententiam non serunt nomine Pontificii Nuntii exorati a Sun in Fidei Controversis ga. 2 do, quae se Leone minorem agnoscit. y3-a Copat XXIV. Horror ostensus a Patribus Caput XXXVIII. Leonis Sententiam con Chalcedonensibus erga Dioscorum, qui firmat Synodus, ac Dioscoro vertens Cri spreverat Appellationem ad Pontificem mini temerarium ausum in Apostolicam Maximum Synodo praecellentem . Huius Sedem, hujus Praestantiam supra omnes Epistola proponitur, ut certa Fidei Rc- Fraesules . etiam conciliariter congrega gula . 3s. I tos, multipliciter atteilatur. Rursus Univmpae XXVI. Seculares Judices doceri pe- versalis Ecclesiae Papa dicitur Leo. s6. tunt ab Episcopis; hi vero,ceteroqui Omin Captit XXXIX. Judi sine Senatus ad com
nem novam Fidei Definitionem exos ve- pescendam Haereticoru quorumdam Prae
lut ineluctabilem tamen admittunt illam, sulum calumniam de Vetusta Fide inno- quam scripserat Leo Conciliis praestans. vata a Leonis Epistola interrogant Patres& non subjectus Erroris periculo . 36. t de Conformitate Nicaeni, S: Constanti-Caput XXVII. Non aliter a Chalcedonensi nosolitani Concilii eum ejusdem Epist Concilio suscipitur Nicaenum. & Ephesi- lae Doctrina . Huius examen institutumnum Primum . quam juxta interpretatio. fuisse a Concilio Chalcedonens affirmarenem Leonis . qui proinde agnoscitur Ma- Suavis absque in lania nequivit. Rursusior Synodis , ct infallibilis . 3 . a Leo dicitur Major Synodis , & In fallibi- CUM XXVILI. Legitur in Concilio Chal- lis. ST: cedonens Leonis Epistola Magisterium Comi XXXX. Illyriciani.& Palaestini Episeexercens ac Synodo Leges praescribens. copi sua dubia circa Leonis F pistolam re 39. a fundunt in ignoratam a se Latinam lin
Caput XXIX. Leonis Epistola. velut e Cae- guam , sed re ipsa resiliunt ab Haeresi, se lo scripta , S In fallibilis . miris a Conci- uue Pontifici Maximo verae Fidei Magi lio laudibus in Caelum sertur. 4o. a stro subiiciunt. Juvenalis . Thalassiua s
22쪽
aliique tres Antistites Ephesinς cum Di
scoro coni pirationis frequenter accusati, ac tunc excivli a Nynoclo, ad eamdem ret Uc . ratur, & Catholici censentur,eo quod
Leonis , certissimi Verae Fidei Magistri, Epistolae subscripserint . 62. ICaput XLI. Tredecim aegyptii Episcopi a
Nynoclo Haeretici conclamantur, quia non
recipiunt Pontificiam Epistolam, quam solam a te vulgandam pro defendenda Fide fui sie Patres profitentur, quaeque non ideo veritati constina credenda est, quia vera doceat, sed quia erodeat a Mani stro errare inscio . Paschalinus Legatus patet Arbiter Sunodi . 64. ICaput XLII. Eutychiani Monachi mani istae Haeretis a Concilio coarguuntur, eo quod Leonis Epistolam , veluti certam Fidei Reaulam, venerari detreflant: iidem majori vesania in Synodum Chalccdonensem , quam in Romanum Pontificeni In-
aput ALHI. In Controversia de Psotio Episcopo Tyri. & Ei ista thici Beruthi SY-
nodus dimne it Anatolii Decreta & adhaeret Sententiae Legatorum prohibentium Sacerdotio perfungi eos , qui ab E piscopatu merito deiiciuntur. Abolentur Pra inaticae, idest Leges praescri hi Constantinopoli de rebus Ecclesiasticis consiletae .
Copat XLIV. Formula Fidei. eui subscripturi essent aegyptii, aliique ad Catholiacam Ecclcliam accedentes . scripta a P tribus , S proposita Concilio, reiicitui a Leeatis, iubentibus . omnes consentire Leonis Epistolae . II. 2Caput ALV. Declaratur, licere nova SVm- nolo inseri verba. Lestati minantur aliam in occidente . contra Chalcedonensem . Sunodum celebrandam . Pontificia Au-Etoritas in ipso aestu certaminis mi tinti- citer triumphat, & maior ostenditur Synodis ,& Errori exempta . Caput XLI L. Praevalet iusso Legatorum .& ati Regulam Epistolae S.I.eon Is qui Su perior Sunodis,& In falli hilis praesumitur,
reformatur Definitio Fidei a Concilio Chalcedonensi, quod mani sesu declarat
fieri posse novam Explicationem Cath licae veritatis contra id , quod Schismatici affirmant,falso obtendentes Ephesinam prohihitionem . 76. Capue XLVII. Marcianus Imperator Lati-nε primum in honorem Leonis . & ejus Legatorum , ac deinde Graece Synodum alloquitur , & Religionis Magistrum . ac Sunodis praecellentem , veneratur Romanu in Pontificen summis in Celum plaus-
hus a Concilio elatus . Fidei Definitio a Synodo subscribitur . iurante in verba Leonis Universalis Ecclesiae Papae. So. 2Caput XLVIII. In plurium Controversis
Eni coporum praeclare fulget Suprema in
Universam Ecclesiam. & Major Synodis, Leonis Aue toritas. . 2.2Caput XLIX. In Causa Maximi Antiocheni, & aliorum Praesulum apparet, atque eminet Pontificium lus supra Generalia
ias, & nulla facultas Consbintinopolitani Antissitis ad excipiendas Appellationes Orientalium non pertinentium ad sua ni Provinciam. 8 . a Caput L. Conduntur a Sunodo Canones, quorum primus de servandis Regulis Pa trum constitutis a caeteris Conciliis destruit alium de Constantinopolitana Sede aliis orientalibus praeserenda . Intrusus hie est, & subreptilius. 89. ICout L. L. Ex absurdo initio Canonis initi- tuentis Constantinopolitanum in Oriente Primatum evertitur Primatus idem. Runius Romani Antistitis supra Unive sum Feelesia in Aufioritas confirmatur.
Caput LII. Non a Patrihus intuitis ampliatudinem Ur his imperantis,sed ah Institutione Christi Domini fluxisse privilestia
Romanae Cathedra . contra intrusi Can nis verba, demonstratur. l. a
tra Haereticos declarabat. ostenditur non potuisse deinde decerni, ut Constantino nolitanus Praesul esset AEqualis Romano.& OEcumenicus . - 0 r. 3Capus LIV. Detegitur astut Anatolii. Afferuntur Protestationes Romano m Ι Iorum contracintrusiam Callonem de Cum stantinopolitano in Oriente Prima tu, qui multipliciter iterum subruitur. 94.2Caput LV. Ex Chalcedonen sinim Praesulum Subseriptionibus manifestissime liquet nihil aliud ipsos decrevis e , nisi ut certae quaedam Provinciae Coni tantinopolitano
Archiepiscopo subiicerentur. ideoque dolose ab Anatolio interiam fuisse Canoni Privilegiorum AEqualitatem cum Romano , & honorem Primae in Orieme Sedis .
Caput Lm.Evidens Demonstratio alienissimi Chalcedonensium Patrum animi a de cernenda AEqualitate enm Romano. RUniversat itate Praesulis Constantinopoli
ut LIUIL obiter resellitur Dositheus
Patriarcha Hierosolymitanus Canones
23쪽
Constantinopolitanum, & Chalcedonenissem, contra Sedem Apostolicam allegans.
Caput LVIII. Allocutio Concilii Chalcedonensis ad Marcianum Imperatorem declarat licere Fidei Expositionem . di novorum Symbolo insertionem verborum,ae Romano Pontifici , ut In fallibili veritatis Magistro, amplissime plaudit, nihil inque aliud a Synodo lactum assirmat inexplicanda Fide, quam ut se Leonis MDgisterio consormaret. IOς.
Caput LG. Concilii ad Leonem Magnum Literae ipsum appellant Synodi Ducem, Magistrum, Caput, Patrem, ideoque Synodo ipsa Majorem , In fallibilem in Fide declaranda . & Episcopum Universalis
Ecclesiae. Petunt Confirmationem gest rum omnium, ct etiam Canonis Constantinopolitano Archiepiscopo faventis.
mpar LX. S.Leonis ad Anatolium Epistola Leges praescribit Caesareae Urbis Antistiti, S. reiicit Canonem de ipsius Primatu, licet sancitus a Concilio cui Leo ante eellebat perhibeatur. I 2. ICaput LXI. Constantinopolitanus in oriente Primatus iterum evertitur in Pontificiis ad Marcianum , &. Pulcheriam Lit ris , in quarum primae Inscriptione se Leci dicit Episcopum Romanae, & Universalis
mpur LXII. Confirmatur Synodus a Leone in Literis ad ipsum Concilium, ad Maximum Antiochenum,& ad Marcianum da tis, quo ad Fidem tamen solummodo nonuo ad Canonem de praerogativa Conantinopolitanae Cathedrae , multiplici iterum ratione subversum a Pontifice Maiaximo . Conciliis omnibus praecellente, ac Episcopo Universalis Ecclesiae . II 6.2Capat LXIII. Sanctus Leo curam gerit Orientalis Ecesesiae exagitatae a Timotheo Alexandrino osore ChalcedonensigConcilii, 34 in Literis ad Leonem Augu stum, qui ad ipsum , ut communem Christianorunt omnium Pastorem. certumque veritatis Magistrum , confugerat, eam
dem sbi inesse profitetur, quam Christus Dominus Petro tradidit Auctoritatem stipra Uni,eisam Ecclesiam . I s. ICaput Disimum. AnaeeNaisins, Qua ostenuitus', ex Chalcedonensi Concilio patere - omnia illa, quae de Pontifice Maximo . praeseriosae ma a Romanis dicuntur, ac - praecipue, quod sit Successor Petri, Chri-I itianorum omnium Pater Rector, Pastor, Magister. ae Supremus a quovis alio ad
se appellantium Judex, Episcopus Eccle-
sae UniversaIis . praestantior Generalibus Conciliis, & In fallibilis in declaranda Pi-de : nullisque ab Ephesina Synoiso vinculis irretitus, ne nova Symbolo verba, inseri jubeat. et q. 2
De Notorietate in Antiqua Ecclesia Praefantiae Pontificis Maximi is a Generalia Concilia, I Wusdem in δε- eiuranda Fide Infallibilitatis. TR ct tus Primus. de Antiqua Eccle-sa Palam , ct Notorie praesumente Praestantiam Pontificis Maximi s pra Generalia Concilia. pag. ICaput L Haec omnibus nota erat tamquam orta ex Institutione Divina in Sandio Pe
Caput α Notorietas Pontificiae A ntecellentiae supra Generalia Concilia patens a Titulis R. eoni Papae tributis. I 6. ICaput III. Multiplex Factum Coneilii Chalcedoniensis obtemperantis S. Leoni osten dit, Notorie praesumptum fuisse . quod idem Synodo Superior esset. 38. Caput IV. Jus Pontificium transferendi,aia rumpendi , comprobandi, vel reprobandi Concilia . demonstrat, compertam fuisse omnibus Pontis clam Precellentiam. 4 . ICUM H Incommoda Ecclesiae , quae sequerentur . nisi Pontifex Maximus Conciliis antestaret, arguunt. a nullo tunc in du-hium revocatam fuisse Pontificiam supra Synodos Eminentiam. I 4Ο. 2Caput VI. Multiplex Attestatio S. Leonis scribentis ad Synodum Secundam Ephe-snam . & ad Chalcedonensem , atque ab hac ohsequentissime culta , paresacit, admissam tunc ab omnibus suisse Pontificiam Praestantiam supra Concilia. 14 .a Caput PULLiterae ejusdem S.Leonis ad Imperatores . di alios . evincunt Notori et a tem tune ab omnibus hahitam Pontificiae supra Syn os Generales Potestatis. d. 2.2Caput I III. Attestatio Sanetorum . et Doctorum tunc viventium . Imperatorum . Judicum Saecularium Concilii, et Gii. stantinopolitanori m Civium. de eadem, tunc apud omnes pervulgata . Praestantia Pontificis Maximi supra Concilia. Id .
Caput IX. De eadem Pontificia Superiori tate Conciliis alia multiplex Attestatio plurium Episcoporum Concilii Chalee- donensis. et Universae Synodi, praeter allatass
24쪽
latas, dum expendebantur Rationes Intrinsecae, et Attestatio aliorum Sacrorum Conciliorum. IV
Capat X. De Praestantia Pontifieis Maximi iupra Generalia Concilia penitus Notoria Attestatio ipsorum Rimulorum , et Hostium Romanae Cathedrae , videlicet Anatolii Praesulis Constantinopolitani , Juvenalis Hierosolymitant , Illyricorum Episcoporum Haereticorum , Eutychetis Haeresiarchae,Dioscori Eutycliete krε nequioris . ac Praedatoriae Synodi Ephesinae.1 s. ιTractatus Secundus, de Notorietate in Antiqua Ecclesia Pontiliciae Insallibilitatis in declaranda Fide. I 6 Caput I. Pontificia insallibilitas omni hus Nota, veluti orta ex Institutionc Divina.i46. lCaput II. Notorietas ejusdem Ponti sciae Infallibilitatis patens a Titulis Sancto Leoni tributis . I 8. ICaput III. Multiplex Facium Concilii Oh-
temperantis Saneto Leoni juhenti condemnationem Haeresum ostendit, notorio praesumptum fuisse, quod idem Leo errare non posset in Fide explicanda . 49. Caput IV. Alia Pronuntiata,vel Facta Concilii obedientis Leoni tanquam curto Uc ritatis Doctori, demonstrant . praesuppinsitam suisse veluti Notoriam Ponti sciam Infallibilitatem. Is 2. Copat V. Pontificia In fallibilitas patet ex Confirmatione, aut Improbatione Syn dorum , etiam Generalium, prodeunte ab Apostolica Sede . III. ΣCaput VI. Incommoda Ecclesiae,quae sequerentur, nisi Pontifex Maximus Insalithilis esset in declaranda Fide arguunt, a nullo tunc in dubium revoeatam suisse Ponti sciam insallibilitatem. Sq. 2Caput PII. Multiplex Attestatio S. Leonis scribentis ad Synodos . ad Impera tores,&alios , evincit Notorietatem tunc ab omnibus habitam Pontificiae Insallibilitatis. is 6. 2Caput VIII. De Insallibilitate penitus N toria Pontificis Maximi declarantis Fidem Attestatio Sanctorum Uirorum, Im peratorum . Judicum Secularium , alia rumque, praeter Chalcedonensem Syno
CUM M. Attestatio ipsorum fi mulorum Romanae Cathedrae, videlicet Anatolii Constantinopolitani,& Hostium quoque, scilicet Haereticorum,Sc Haeresiarchae Eutychetis, ejusque Signiferi Dioseori. de Apollolicae Cathedrae Fidem explicantis
Capitum, & Paragraphorum eris contra Pansnianos in Suatuor canes Hessi. CAPUT PRIMUM.
Aliqua Dei Praecepta hominibus iusti
Olentibus , & conantibus, secundum praesentes quas habent, vires sunt impossibilia tDeest quoque illis Gratia, qua possibilia
Quorumdam Subterfugia quo ad Primam dansenti. ibid.
NUllum Praeceptum Dei est iustis
impossibile. q. I. pag. 173. 1. Nunquam deest Justo Gratia simpliciter necessaria , qua potentes reddamur observare Praecepta Dei. q. II. 3 3. a Non est necessaria Gratia, quae a Janscnianis appellatur Essicax , per ipsos Ina iei-hilis . & Irresistihilis, ad eonstituendam in Actu Primo Potentiam observandi Praecepta. 6. III. 73. 2. Cavillatores Jan senistae coguntur fatericum Antiquis Impossibilitatem observandi Praecepta, si ad hanc putant simpliciter necessariam Gratiam nedum intrinsece Eficacem . sed Sc per ipsos ina ieibilem & irres stibilem. q. IV. I 4. Nihil subdolis Jansentanis suffragatur Gratia illa Suffciens, quam admittunt, ad ostendendum, quod observatio Praeceptorum non si impossibilis . q. V. t 4.2Nihil prodest Jansentanis, quod Concilium
dicat Ohservanda esse Praecepta . quan tum qui sique poterit. , VI. 376. Respondetur Propositionibus Primae Jansienianae damnationem subterfugere frustra laborantibus . q. VII. I 6.2
Secunda Propositio Jansentana. Interiori Gratiae in Statu Naturae Lapsae nunquam resistitur. ιγ 7.2Suhterfugia quo ad Secundam Propositionem Jansentanam . ibid. Propositiones ArabaUenisse. GR tia Dei Praeveniens. reddens nos sinpliciter potentes ad opus Salutare, quam consistere in Illustrati nibus Intelleεtus. & piis Motibus V
25쪽
luntatis, verum putamus, est Abiicibilis, Sc Resistihilis. q. I. 78. 1Gratia eadem PraevenIens potest abrici , eique possumus dissen lire tunc, quando nobis consertur. q. II. I 8. 2Concilium supponit, quod re ipsa abriciatur Gratia eadem Praeveniens, quε nempe potentes nos reddit ad opus salutare. illique resistatur. h. III. IT9. Concilium nullam Praevenientem Interi
rem Gratiam agnovit, praeter Abjicibi- bilem , & Resistibilem . q. IR IT9. Exeluditur Gratia ina icibilis ex verbis adhibitis a Synodo. q. U. 1 9.2 penduntur alia Synodi verba eidem Gratiae ina icibili repugnantia.q. VI. 18 D. Iri Merito, quod Synodus in homine agno scit, excluditur Gratia praeveniens , quae a Jansenio dicitur Victrix,prorsus Inarii-eibilis , 8c Irresisti bilis. q. VII. I 8 .EDetegitur Synodi mens illi essentialiter Victriei. & Irresistibili Gratiae contraria ex Causa formandi Decreta , dc Canones contra Pelagianos, dc Semipelagianos. q. VIII. ID. IIdem confirmatur ex Causa damnandi Lu- thera nos , de alios humanae Libertatis eversores. q. IX. 18 l. iExpenditur Sedulitas Concilii in explicanda Gratia praeveniente. q. X. I 8 I. 2Veritas magis dilucidatur ex qualitate Praesulum . aliorumque Theologorum . qui Synodo aderant ante Decreta Sessionis Sextae. q.M. 18 I . 2Major Gratia Praeveniens consistit in Maj ri illustratione, & Motione Divina . q. XII. a 222 EAliquando datur Maior Gratia praeveniens dissensum, quam consti iuro, si spectetur intrinseca Gratiae Natura . . XIII.
182. 2Si vero considerentur ea omnia . quae circumstant extrinsece Gratiam Praevenientem, maior est illa, quae datur consensum. q. XIV. I g. 2Gratia praeveniens considerata in se intrinsece est indifferens , ut conjungatur cum Consensu . vel Dissensu; licet sit extrinsece determinata Divina circa illam Praescientia . q. XV. I 84 omnis Gratia Praeveniens dici potest quodammodo Essicax, non quia trahens imsallibiliter Actum, sed quia potentes reddens ad illum ponendum; licet non stEfiiciens, hoc est semper illum trahens :nec . proprie loquendo. dicendum est ab homine addi Efficaciam Gratiae Divinae . - q. X I8s. Frustranea esset Gratia Praeveniens. quae intrinsece , di ex natura sua esset merἡ Sunficiens, neque talis, quae constituat nos proxime potentes ponere esseetum . q. XVII. I 8s. EPer summam abusionem Vocabuli appellaretur Suffciens Gratia , quae necessario indigeret consortio alterius non tantum . ut operaretur, sed etiam ut posset operari . q. XVIII. 386, 1 Ex eo , quod homo possit abjicere Gratiam, δἰ illi dissentire. non sequitur, quod Con sentiens disternat se primo , & primario
a non consentiente . q. XlX. 186 iUis humani Arbitrii a Deo consortati, con sequenter ad diSta , explicatur auctoritate Sacri Concilii. XX. IS . 2Determinatio Gratiae indifferentis sacta ab homine nihil Dei Gloriam imminuit. q. XXI. IST.2 In quanam prima Discretione Concilium supponat consistere Divinam Electorum Praedestinationem. q. XXlI. 18'. LQuid significet illa Ecclesiae ad Deum Oratio : Ad te nostras, etiam Rehelus, competu propitius toluntates. q.XXII i. 18'. Quae nain sit Gratia illa Praeveniens Esseacissima , de qua nonnunquam loquuntur Saneti Patres / q.XXIV. 89. IFrustra Jan senius coniugit ad discrimen Inter Statum Naturae integrae , ac Stantis, ct ejusdem infirmae , se Lapsae . ut in rat Necessariam nune eme Gra iam Christi Medicinaum.α Arirem, nedum i trinsece .& essentialiter Essicaeem . sed Aper ipsum Dubiicibilem, G Dresi Philem. q. XXV. 182.2Frustra Jansieniani ex Concilio expiscantur loca sibi faventia . q. XXVI. I 0O. I Retorquetur in Jan senistas Iocus Concilii comparans Vocationem S. Pauli cum Pr ditione Judae, ac demonstratur ab ipsis attribui Deo Scelera hominum. 6. XXVI l.
Respondetur Propositionibus subterfugia quaerenti hus Secundae Jansentanae . 6.
rti a Jansentana Propositio. Ad merendum, dc demerendum in Statu Naturae Lapsae non requiritur Libertas a Necessitate , sed sufficit Libertas a Coacti
Propositiones Tertiam Jansentanam inani tegumento caelantes . ibid. Propositiones Ami Uemamz.
SAcra Synodus Tridentina a stirmat, post
26쪽
Libertatem . q. I. I9s. Concilium declarat, cum Cratia praeveniente ad bonum remanere Libertatem a Necesistate. q. Il. I9s.1
Synodus loquitur de humana, sicut de Divina , Libertate ; ideoque omnem ab homine Antecedentem Necessitatem excludit . f. III. I9s .a Synodus explicat dari Lihertatem a Necessitate in sensu composito cum Vocatione ad honum . q. IV. I9s. 2Apertu praesumitur a Synodo, excludendam esse omnem Necessitatem Antecedentem . ab homine Inim pedit,ilem . SInal icthillam , ut salvetur humana Liber
Concilium supponit laedi Libertatem humani Arbitrii ab omni Necessitate antecedenti prorsus Inim pedibili atque omnino In abjjcibili ab eodem Arbitrio in abjicibilitate excludente Potentiam adAE tum bonum , vel malum . f. VI. 197. IA sortiori Synodus negat Necessitatem Antecedentem prorsus Inimpedibilem . &Ina icthilem ad Actum malum . q. VII.
Natura veri Meriti, ac Demeriti, a Concilio cognita in homine excludit omnem Necessitatem Antecedentem prorsus In-
impedibilem, Inabjicibilem, S Irresisti bi- Iem . q. VIII. 98. Respondetur Propositionibus Tertiae Janknianae subterfugia quaerentibus . q. IX.
Quarta Jansentana Propositio. Semipelagiani admittebant Praevenientis Gratiae Necessitatem ad singulos Actus , etiam ad initium Fidei, & in hoc erant H retici,quod vellent eam Gratiam talem egi: cui posset humana Voluntas resistere , vel
Propositiones subterfugia q uterentes Quartae dansentanae. ibid. Propositiones Anti 1 finia e .
SAcra Synodus Tridentina damnat v
ros Pelagianorum,& Semipelagian rum errores . q. l. 2Do. 2Adeo non errassent Semipelagiani, si dixissent, Praevenientem Gratiam . qua simpliciter potentes esticimur, eme talem cui possit humana Voluntas resistere. vel D temperare , ut in hac asserticine amplexi fuissent Sententiam . quam deinde Sacra Synodus Tridentina definivit .f. II. 2ol. 2Respondetur Propositionibus velare labo- Tom. II.
rantibus Quartam Jansentanam . q. III.
Quinta Jansentana Propositio. Semipelagianum est dicere. Christum pro
omnibus omnino hominibus mortuum esse, aut Sanguinem sudisse . 2 3.2Propositiones Quintae Jansentanae sub te fugia quaerentes. ibid. F, Uintiones Anti Ueuianae.
S ες μm Concilium declarat. Christum
Dominum mortuum esse pro omnibus . q. I. a . IHuic Universalitati Mortis obita: pro omnibus nihil obstat, quod non omnes re ipsa percipiant Fructum Mortis ejus . q. II.
Non sol ἰim Christus Dominus obtulit Pretium Suffciens pro omnibus, & mortuus est pro Communi Causa, sed omnibus praeparavit Morte sua Auxilia necessaria ad Salutem . q. III. 2 4. a
Mortuus est pro Omnibus non solum Ante denti Velleitate, quae nempe nec assen sum creatum trahat, nec media simpliciter necessaria conserat; sed etiam Consequenti verissima Voluntate in ordine ad Pr paranda pro Omnibus Auxilia smpliciter Necessaria, & vere Suffcientia ad Salutem consequenda in . q. IV. 2C S.IDeus verissima Voluntate, ac non solum Velleitate Antecedenti. vult omnes h mines salvos fieri. q. V. 2O6. ΣQui negant mortuum pro omnibus suisse Christum Dominum, majores vires attri-huunt in malum Peccato Adami, quam in num Morti ejusdem Christi Domini. q. VI. 2 7.2Concilium declarat etiam post Adae peccatum remanere in hominibus Libertatem, cujus hono usu consequi possint salutem; ideoque supponit, Christum pro omnihus mortuum esse . q. VII. ao 7.2Explicat Synodus, quod Christus Morte sua praeparaverit Auxilia etiam Fidelibus actu peccantibus , quorum plurimi damnantur. q. VIll. 2o8. Declarat quoque Synodus Christum Dominum mortuum fuisse pro Infidelibus renuentibus ad Fidem accedere, ideoque damnatis. q. IX. 2C8. Auxilia necessaria ad Salutem Christus D minus Morte suu preparavit pro illis quoque, qui nondum habuerunt auditum Fidei , ideoque pro illis quoque mortuus
27쪽
Pro Parvulis quoque sublatis ante Baptismum mortuus est Christus Dominus . q. XI. 2C0. Non solum pro Generibus sngulorum, sed etiam pro Singulis generum Christus Dominus mortuus est. XII. 2Ο0. 2speetalis oblatio Sanguinis Christi Domini . & ejus oratio pro Praedestinatis nihil ossicit universalitati Mortis Obitae pro omnibus . q. XIII. zo0. 2Ex praenaratione Auxiliorum pro onini hus non sequitur, quod homines illa reddant Essicacia addendo eisdem Potentiam, quae ipsa desit. q. XIV. 2 lo IEx eo, quod Jansentani putent simpliciter necessariam esse Gratiam nedum essentia
liter Essicaecm, sed & inis cibilem. Nirrini hisem, sequitur, quod per ipsos Christus mortuus si pro solis Praedestinatis . q. XU. . 2IO, EEx Morte Christi Domini pro omnibus absurdissime insertur Certitudo Perseverantiae finalis, & Salutis AEternae. q. XVI. 2I L, a Respondetur Propositionibus Quintae Ian- senianae subteriugia quirentibus .f.XVll.
Negantes Mortem Christi pro omnibus Impii , blasphemi , S contumelios sunt ac derogant plurimum Divinae Pietati. q. XVlli. . t 4 aQuam perperam Jansentani jactent a se.proemoveri Gloriam Gratiae Christi Domini. q. XIX. i 2Iq. 3 Concilium Tridentinum visum est praevidere excitandam paulo post Haeresim Jansentanam, quam in antecessum damis navit. q. XX. 2J6. I Quaenam certa Fide credenda sint ex aperta Definitione Sacri Concilii Tridentini.
ET PAR Λ GRAPHORUM AEarum Trium Partium operis
contra Panfinianos. LlBER PRIMUS. Polemie Historia Jansenismi. Zc contra
illum Certaminum Apostolicae Sedis: Ex Constitutionibus. R Literis Maximorum Pontificum & Gallicani Cleri, aliisque authenticis Actis contexta. 229 q. L Plaevi a Jansenti Damnatio in ejus Magistro Baio. 229. q. II. Errores, ac Haereses suas retractat Mi-
chael Bajus. 229. Eq. III. Jansenti Librum condemnat Urbanus
q.lV. Innocentius Decimus promovet Uamnationem Jansentani Libri, ct Catechismi de Gratia, aliorumque editorum a Jansc-nii asseclis. 2 et O. 2q. V. Gallicani Episcopi flagitant ab innocentio Decimo Examen si Damnationem Quinque Jansenti Propositioniim , quam suturam asserunt Infallibilem . 23l. 2q.Ul. Jansentani confugiunt ad Apostolicam Sedem,quam certam Ueritatis Magistram agnoscunt: fatentur extare Quinque Propositiones in Libro Jansenii: Sc in obvio ejusdem Sensu Catholicas illas esse asse
VII .Quinque Iansenti Propositiones damnantur ab Innocentio X. 232. q. VIII. Catholici omnes, ac praecipue Galliarum Episcopi excipiunt obsequentissime Pontificiam Fidei Definitionem tanquam Infallibilem. 2ἶ2.2q.IX.Jansentanorum Libros omnes Innocentius damnat . 2g4. Iq. X. Comitia Cleri Gallicani admonent omnes Regni Episcopos de technis Jansen istarum . negantium excerptas fuisse ex Libro Jan senii Qilanque Propositiones . atque damnatas infallibiliter in eiusdem Jansenti Sensu. 2ῖ4. Iq. XI. Iterum confugiunt Gallicani Episcopi contra Jansentanos ad Innocentium , deque falli nescio Apostolicae Sedis Judicio praeclare IOquuntur. 2ῖς. Σq. XII. Iidem Episcopi Galliae quaerunt praesidium ab Alexandro Ull. contra negantes Infalli hilem esse Dc finitionem Apostolieae Sedis in damnandis Propositioni- εbus a Jansenti Libro excerptis in Sensu Iansenti. 2ῖς f. XIll. Alexander VII. declarat Quinque Propositiones excerptas fuisse ex I thro Iannenii, atque damnatas in ejusdem Ian- senii Sensu . Quam novam Iansentanorum Classem, praeter proscriptam ah Innocentio X. anathemate perculerit Ale-
6. XIV. Summo cum plausu suscipitur a Catholicis Pontificia Constitutio, tanqua in infallibilis , non sine fremitu Haeretico
q. XU. Iansienistarum Libros damnat. di eorum elusones multipliciter refellit Alexander VII. 2 0.26. XVI. studia Regis , δἰ plurimorum Antistitum Galliae pro extinguendo Ianse-nismo insallibiliter damnato a Cathedra S. Petri, dc contra subdolam oblationem si-
28쪽
Silentii. 24O. Σq. XVII. Praeseribit Alexander Formam de clarandae Fidei. Clemens IX. jubet se
vari suorum Praedecessorum Decreta .
q. XUIll. Alexander VIII. damnat plurimas Ianseni statum opiniones. 2 3. Iq. XIX. Innocentius XIl. Uteris datis ad Episcopos Belgii confirmat suorum De- cestorum Decreta , iubetque Alexandrinam Fidei Formam in Ohvio, proprio, Scnativo Sensu praestari. 244.2q. XX. Sanctissimus D. N. CLEMENS XI. Apostolicas Literas dat ad Regem Christianissimum, S ad Cardinalem Archiepisἰopum Parisiensem , contra Elu
res Pontifici axum Constitutionum .& ad universos Catholicos in partibus Hollandiae. & Provinciarum conterminarum constitutos. detegens Perduelles sub specie Summi Rigoris in Morum Disciplina Populum decipientes . 246. Iq. XXI. Sanctissim v, D. N. CLEMENS XI.
confirmat. 9 innovat Constitutiones Innocentii X. & Alexandri VII. editas adversum lanis uianam Haeresim . & novas adiicit Declarationes pro debita illarum ob rvantia. a T. r
q. I. At testatio Octoginta quinque Gallicanorum Episcoporum. 2s 2. q. II. Consessio Jansentanorum ante Propositionum Damnationem . 2s 2.2q. Ill. Sententia Theologorum . quos Inno centius X. consuluit. 2s3. tq. IV. Definitio Innocentii , aliorumque Summorum Pontificum Confirmatio .as 3. q. V. Universae Catholicae Ecelesiae Ponti clam declarationem Ohsequentissimὸ Ω- scipientis Approbatio. 233.2q. Vl. Post ipsam quoquc Condemnati O-nem Jansentani fatentur Propositiones illas esse Iansenti. ' 2s . q. VII. Testes oculi Omnium, quibus per missa est lectio Iansentani Voluminis, quoad Ptimam Propositionem . 2s4.2q. VIII. Manisesta est eadem Veritas quo ad Secundam Propositionem . ass. q. IX. Apparet in Libris Iansenti Tertia Propositio. 2IS. Il. X. Negari nequit extare Quartam Pro positionem in Iansenti Libro . ass. Eq. XI. Quinta Propositio ultro se exhibet in opere Iansentano. 2S6. Iq. XlI. Quae Censura serenda sit contra negantes excerptas esse Propostiones illas ex Libro Iansenti. 2s .aq. XIII. Seposita, de qua nihil decernimus, In fallibilitate Divina , quam plures tri huunt Pontifici Maximo, etiam in definiendo, quod Propositiones sint re vera excerptae ex Libro Iansenti. Catholici Omnes tenentur eidem firmissime obedire praestando ejus Declarationi certum asia sensum . as S. a
De Apostolieae aedis, S Getesiae Insolithil tale in damnando Sensu Panserit. ides in
Fufium. as 9 q. I. De quibus Factis assirment probabiliter aliqui. quod in iis declarandis existimari queat In fallibilis Apostolica Sedes.
9. II. Facta spectantia ad omnes Fideles , &Universae Ecclesiae proposita ab ejus Magistro, dici posse implicite revelata, qu rumdam Theologorum Opinio est. 26o. q. III. Ecclesia in suo Capite , vel in Conciliis , consuevit Obstringere Fideles ad admittenda ut vera quaedam Facta, sive Divina . sive alia certitudine . 26 .ah. IV. Jansentani ipsi agnovisse videntur in Pontifice Maximo Potestatem definiendi
q. U. Facta etiam Recentia solent ab Eccle-sae Magistro proponi tanquam certo an
h. VI. Videtur quibusdam apparere ex Divinis oraculis. R Ecclesiae , inu, & Ian senii, Consessione, resolvi posse Ouaestiones Facti. 262. Ih. VII. Damnatio Propositionum in Sensu Iansenti cadit supra Sensum Libri Iansenio attributi. non autem supra Sensum, quem idem in Mente habuerit. 262.2UIII. Quod Haereticus sit Sensus Iansenti, est Quaestio potius Iuris,quam Facti.
q. IX. Non solum plurimae. sed omnes pror sus Propositiones de Iure Fidei includunt
aliquod Factum non revelatum . 266.
q. X. Necessario concedenda est Apostolicae Sedi. & Ecclesae, Potestas definiendi In- fallibilitate Divina Sensum Catholicum, aut Haereticum , Propositionum ; alioqui
29쪽
enim nihil certum esset is Fide . a aq. XI. Credendum est, Sensum damnatum in Propositionibus Jausenii esse Sensum obvium, proprium, nativum, quem Verba ipsa exhibent. 267.26. XII. Vetustissima est Ecclesiae Consuetu- do damnandi Sensum Haereticorum, dum definiuntur Dogmata ipsa spectantia ad Ius Fidei. 262M A. XIII. Contra Potestatem damnandi Sensum Veteres Haeretici reclamare non consueverunt: neque confugerunt ad Distinctionem Iuris , A Facti. 263 et ε. XIV. Sectatores Baii non sunt usi subter- sustio Distinctionis inter Ius .ia Factum. Absurda maxima , quae ex illa sequerentur, nisi In fallibilis esset Pontificia quo ad Sensum proprium, ct obvium, Defi
E. XU. Praeclare animadvertunt Galli Antistites, quod , negata In fallibilitate Pontiis seia circa Sensum Ian senii, periret viseriuslibet Definitionis circa Fidei Articulos . 26'.ah. XVI. Iansenius ipse, ac Iansentani prae sumpserunt in Pontifice Maximo faculta tem definiendi Insallibilitate Divina veritatem Sensus. 2 o. I
.XVII. Validissime confirmatur ex Doctrina Melchioris Cani, quod tribuendus sit Infallibilis Assensus Fidei Divinae Apostolicae Sedi, & Ecclesiae declaranti Uerum Sensum Sacrarum Literarum, δρ falsum Haereticorum eas perperam eXpli
F. XVIlI. Cardinalis de Laurea extendit' Infallibilitatem Divinam etiam ad Pontificias , S Conciliares Definitiones pertinentes ad Facta Dogmatica . 2 2. ε. XIX. Quando damnatur. ut haeretica ,
Doctrina iis Sensu alicujus Authoris,censet Cardinalis de Laurea non sollina esse Objectum Fidei, quod haereticus sit Sensus Doctrinae illius , sed etiam quod haereticus si eius Author . A. XX. Dum Ecclesia, vel Ponti sex, propinnit Fidelibus Damnationem alicujus Haeretici, vel I acti Haereticalis . Damnatio illa est Fidei Objedium, e Sententia Ca dinalis de Laurea . 27 1ε. XXI. Quae pro Factis Dogmaticis constituendis Objectis Fidei docet Cardinalis de Laurea de Implicita Generali Revelatione . multo fortius valent pro Insallibili Damnatione Sensus . Sc metri
f. XXII. Exempla plurima ostendentia Uit crimen inter Veritates pertinentes ad Ius Fidei, quibus necesse sit praehere Insalli-
bilem Assensum Supernaturalem, & alias Veritates spectantes ad Factum Dogmaticum . quibus sussciat dare alium diversum, sed certum ,, Assensum . 2 6.ls. XXIII. Qui negant damnatas Infallibilitate Divina suisse Propositiones in Sensu Iansenii, & renuunt eas in eodem detestari, censendi sunt Schismatici. 2 8. Iq. XXIV. Haeresis nota perstringendi sunt, qui negant Infallibilitatem Divinam Pontificiae Definitioni de Propositionibus damnatis in Sensu Iansenti. 2 8.2
De Obseqnemi Silentio a Catilliatoribus Pamferianis promiseo, nec ullatenur Iem Io, nee idoneo ad Haeresim exti guendam. pag.28Oε. I. Quid sub obtentu Silentii delitescat.
q. II. Quo colliment in posterum Iansentani, S. quo studio latibula semper quaesiverint. Evi q. Ill. Quomodo Silentium Jan senistarum dici nequeat obsequens,quantoque iidem impetu invecti sint in Apostolicam Se-
s. IV. Subdoli Iansentani Beati Petri Caiathedram pugnasse dicunt per annos Sexaginta contra umbratilem Haeresin i ae proinde omnes Universalium Concili rum , Maximorumque Pontificum Definitiones in contemptum adducunt. 28LIq. U. Per manifestam Haeresim pronuntiant Elusores Iansentani immerito x exari ab Ecclesia Sanctos Sacerdotes, picsque Veritatis Desen res. 284.2q. Vl. Quam frustra obtendant ex aetioris DiscipIinae speciem,& de rigidioris The logiae fama sibi Iansentani blandiantur. 28 ς et q. VII. Quid indicent tot Ian senistarum Li-
helli scatentes jurgiis , maledictis, mendaciis . dc calumniis . 286. 29. VIII. Blasphemiae lansen istarum in Dei- param . Divinumque illius Filium. 28 . q. IX. Qua in longe a Spiritu Dei snt lansentani Silentium spondentes . 283. Isi. X. Secta nulla fuit, quae ohdurationem animi tantam conjunxerit tantae fraudi, δέ simulata constantia in Catholica Fide petiverit Libertatem opinandi promittendo Taciturnitatem. 282. II. XI. Quam magna sit copia Ianseni an rum , qui Silentium spondent, sed ostendunt Externa Haeresis Indicia, & nihil
minus Subdoli potius . quam hostilem
30쪽
animum professi, dicendi sunt ex Regula
q. Xll. Plurimae non agnosci satagentium lansentanorum Propositiones, & Explicationes ab illis tributae Propositionibus ipsius Jansienii , multipliciter damnatae sunt ab Apostolica Se .. 292. q. XIII. Nullatenus acquiescere potest Ecclesia Silentio a Ian lenianis oblato , sed ab illis, prae caeteris Haereticis , extor quenda eu apertissima Uem Fidei Confessio. 293.2
ntanorum omnia vocantium ad Quaesti nem Facti. 296.
q. II. De praesumpta Fallibilitate Ecclesiae in omnibus Quaellionibus Facti. 296. 2 h. III. De asserto nullo Discrimine inter Fa
q. IV. De praetensa in lassicientia Fidei Humanae, Scholasticae , ac Τhcologicae praestitae Fastis Doctrinalibus . 297.2q. U. De asserta repugnantia , quod Factum ullum dici queat implicite revelatum, praeter illud, quod spectat ad Traditi
nem declaratam per Consensum Patrum .a 98. Iq. VI. De suppositione , quod ante damna tum Librum, & Sensum Iansenti. ex Pen ta solummodo suerit unius peculiaris Authoris Doetrina. 298.2q. VII. De Discrimine inter ea , quae ab Ecclesia ex professio deciduntur. & ea, quae
solum incidenter attaEta narrantur. 298.2ζ. VIII. De magnis Ecclesiae Defensoribus Cardinalibus Baronio . Bellarmino &c. qui negare dicuntur Infallibilitatem Ecclesiae in decidendis Onaestionibus Facti.
b IX. De praesumpto Errore Sextae Synodi Generalis in damnando Honorio Summo Pontifice, contra quam assertionem primo statuitur Honorium non potui me jure
damnari. 299.26. X. De eodem Honorio, quem probatur non fuisse damnatum a Sexto Concilio , sed huius AEta fuisse corrupta. Sor. i f. XI. De iplomet Honorio, cujus Litera-ruin nullum examen Doctrinale fuisse institutum in ordine ad damnandum,necne,
Monothelisnum , demonstratur; sed ad summum fuisse habitum Examen Criminale circa ipsius Honorii Personam, ideoque Synodum deceptam fuisse circa s lum Factum. go . f.XII. De multiplici Discrimine inter Causas Honorii, atque Iansenti. I O. aq. XII l. De Causia Trium Capitulorum .
q. XIV. De Marcello Ancyrano . 3l3. q. XV. De asserto errore Concilii. Franco- sordiensis quo ad Sacras Imagines. 31 g. 3q. XVI. De Abbatis Joachimi Erroribus.
q. XVII. De In fallibilitate Grammatica , quam per inconditum Scomma lansieniani nonnulli dicunt attribui Ecclesiae ab ejus Propugnatoribus. II s. 2q. XVli I. De asserto Discrimine inter Librum Ian senii,& aliorum patentium Haereticorum. 31 .lq. XIX. De praesumpto Discriminc inter Fadia spe tantia ad Canonigationem Sanctorum , et ad Condemnationem Propo fitionum excerptarum ex Libro Ian senii in eiusdem Iansenti Sensu. 319. q. XX. De asserta obligatione Ohedientiae latius patente , quam pateat obligatio Fidei. 32 .2q. XXI. De certitudine requisita ad Iura
q. XXII. De Re strictionibus Mentalibus ,
quas a se non fieri Iansentani affirmant. 3ag. Eq. XXIII. De Interno Lutheranorum . et Calvinistarum Instinctu , ad quem etiam Iansentani necessario confugiunt. 32 . q. XXIV. De Clemente IX. s. m. a quo EX-ceptiones , et Restrictiones aliquas . indultas sibi fuisse Iansentani per summam
Calumniam assirmant. 324.2q. XXV. De Relatione Cardinalis Rospi-gliosi perperam pro se a Iansentanis allegata. 32s. aq. XXVI. De Apostolieo Zelo Clementis IX. contra Iansentanos sulgente in aliis eiusdem Brevibus. 326.3ζ. XXVII. De Decreto Sancti Osseii edito anno 694.quod lan senis ae pessime interpretantur. 326. a