Joannis Laurentii Lucchesini Lucensis ... Operum tomus primus secundus .. Operum tomus secundus, in quo editio altera voluminum inscriptorum Historia polemica pontificia conciliorum, quae praecesserunt Chalcedonenses ... et affertur nova eversio Petr

발행: 1715년

분량: 435페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

51쪽

s4 Novum ergo Concilium eo selum n mine fieri cupit amantissimus Pater, ut suavius in viam veritatis revocentur Antistites exerrantes. Et quia celebrari non poterat sine Imperatoris permissu, & pecunia,ut ali-hi ostendimus, ossiciose Theodosium compellat. rogans, ut ab illo Synodus jubeatur, suggerente scilicet facultatem, & auxilia eidem habendae pernecessaria . Generalem Θnodum jubeatis intra Italiam celebrari,qus omnes o=nsiones ita aut repellat Iut mitiget, ne aliquid nora fit ves in Fide dubium, ves in Maritate dissum, convenientibus atque Grientalium Provinciarum Episcopis, quorum si quisuperati minis . atque injaridis, a veritatis tramite deviarunt, salutaribus remediis is integrum revocentur :i que,quorum es ea D darior. Is confise melioribus aequiescant, ab Ecclesiae unitate non excidant. Caesarem deinde urget ad suppetias laboranti Fidei porrigendas ita Epistolam claudens : Cum enim fietissae eausas, tum Regni vestri aga

rra Haereticos ineoncussum Gese statum,ntes Osrum Chrisi dextera definiatur LN

rium . Ipsitus igitur humani causam Imperii Pontifices agunt, dum Haeretes insediantur, quas cum pariter impugnant Seculi Principes . Divinum in Regno administrando patrocinium promerentur, quod Theodosio Juniori, ab Haereticis miserum in modum decepto, non adsuisse , quam primum intuebimur . a

CAPUT XIV.

Constantinopolitanae curam gerit Ecclesigrinor omnium Les: decreta condit

de illius Urbis Praesule , sic

exoratus a Bizantinis idem declarat.

X tant geminae Leonis ad Clerum & Populum C sareae Urbis Epistolae . a quihus manifesth liquet . ipsum agere partes Episcopi Ecclesiae Universalis, ad quem proinde spectat omnium Christi ovium solicitudo . Neque ipse tantum se talem praesert. sed Stalem eum suisse agnitum a Constantinop Iitanis , constat e supplicibus illorum preci-hus eidem oblatῖς. ut in fine hujusce Capitis evincemus. Interim ex prima Epistola

haec delibamus . aeuia Eeelesiam vestram eo gnovimur dissipatam, consolandor, adhorta

dorique Cor esse eredidimus vostris Di is . ut pro Cothesica Fidei desensione perfidorum nequitiae in alis. Cum semper illius Eces sae incolumitati prospexisset vigilantissimus

Leo . etiam dum in suo Flavianus throno considebat, multo magis hoc praestat, cum accepisset nuntium de eodem Flaviano in carcerem conjecto, ac metueret,ne vis etiam illius vitae inferretur, ut ceria fuit a scelesintissimo Dio oro illata . 3

s6 Quoniam autem subjectus oculis P.Rtorum Princeps decernere valet de Pastoribus caeteris, ita de Constantinopolitano statuit . Qui uir enim incolumi atquesupersi te Fufiano Disopo vesis Sacerdotium ejus

ausus fuerit invadere , NUNQUAM IN COMMUNIONE NODIRA HABEBITUR,NEC INTER EPISCOPUS POTERIT NUMERARI . An non igitur

Romaho subiiciebatur Regiae Urbis Antis. tesῖ Deridendae ceteroqui fuissent illae Ana thematis minae . ac frustra scripsisset Leo. inter Episcopos censeri non posse illum.

quem ipse nequaquam probasset. 4 s Ostendit deinde exemplo Nestorii

Pinnam , quae a Vaticano caeteris Haereticis imminebat. Nos enim si CuT NEsTORIUM IN

ita eos, qui veritatem earnis nostrae is Domino Iesu Christo denegant, pari execratione DAMNAM Us. Atque hic notandum est. de Pontificia solum Nestorii condemnatione sermonem haberi, licet hoc monstrum in Ephesina etiam Prima Synodo confossum fuisset. Ex quo indicatur Praestantia Pontificis supra concilium , quod executum est Caelestini Praecepta,& cui ex Romana Confirmatione robur accessit. s s 8 In secunda vero Epistola ita Leo renpondet Clero. & Populo Constantinopolis, qui ab eo flagitaverat declarationem Cath licae veritatis. Cui impietati scilicet Ephesinae Synodo Secundae ne in aliquo praeberetis assensum , ita per filiam meum ΕρψM-nium, S Sion um Romanae Eetisse Notarior cohortatoria ad Milectionem Cestram scripta direximus,qui 3 CONFIRMATIONEM,

πω paremam vobis euram uis dubitetis impendere, ac modis omnibus laborare, ut auxi liante miserieordia Dei omnia, quae ab imp

risis , s insipientibus excitata fura ,scandam destruamur . Nee quisquam Mi audeat deSaeerdotali bonore hiandiri. qui potuerit in

execrori Sensus impietate cor ei. Expe liverant ergo Constantinopolitani a Leone Confirmationem Fidei. ac paternam custo

diam

52쪽

diam. Et illam quidem expetiverant statim post Generale Concilium in oriente cele-hratum , dui Theodosius dunior Imperator. Haereticorum laqueis irretitus , impense favebat . Ipsum ergo Leonem potiorem Universali Synodo a se haberi Constantinopolis Profitebatur, & inconcussam ab Urbe R ma veritatem declarandam sperabat quae ab Ephesino Conventu minime prodiisset. An non igitur in Vetusta Ecclesia pervulgatum erat, Romanum Pontificem praestare Conciliis . ac Erroris immunem esse in Fidei A ticulis explicandis Z i sy In fine autem Epistolae, continentis mira hilem verae Dodtrinae expositionem, schahet. HANC FiDEM ADHectissimceteram,s

tur Veritatis, & Ecclesiae Rector. praecipit Apostolico ritu , quid credendum sit: veluti Paulus vetabat, credi contraria iis, quae populis ipse nuntiaverat Arcana Divinita

CAPUT XV.

Valentinianus Imperator, ἐν Galla Placidia Au fu, ex notissimo Ecclesiae sens/, firmant,spectare ad Romanum 'utissem, rui falsi nequit, Declara tionem Fidei, b ad eumdem, ut SIn dii praestantem, pertinere Conciliorum Segimen, G,si erraderint, Condemn

tionem . Um Valentinianus Theodosii in Imperio Collega. &Galla Placidia Theodosii ,

ac Pulcheriae Mate Romam ad Apostolorum limina rei piosh venissent, ad Augustum Constantinopoli regnantem pro convocando ex Le nis voluntate novo Concilio dedere literas. ex quibus manifestissimi constat, pervulgata tunc in Ecclesia suisse illa , quae in Capitis Titulo praenotavimus. Sic primo Valentinianus inquit. Rogatur fum scribere vestrae Mansuetudini de fide, quae, cum tonservatrix omnium Melium animarum, diacitur perturbata: quam uos a majoribus mstris traditam debemur eum omni competenti devotione defendere,S DIGNITATEM PROPRIAE

vARE. Quae ista est dignitas B. Petri, nisi ut ipse, ac eius Successores sint certi Judices

Verae Fidei, a quorum sententia nemini re cedere liceat , ac ne ipsis quidem Conciliis et 3 ri De hae B Petri Apostoli dignitate nunquam . cum suam sententiam proseri,Suavis comminiscitur,ut queat tragicis omnia cla moribus permiscere , quia Romanus Pontificatus a parvis, ut ipse ait, initiis lassa temporis excreverit an is itum. Parva ne fuerunt initia Potestatis exercitae a Petro, cui

suae Vineae . Universae scilicet Ecclesiae, cus. todiam tradidit humani generis Liberator, ut Chalcedonense Concilium attestatur ZUtcumque primis illis temporibus Ecclesia nondum late diffusa. & Caesarum Ethnic rum insectationibus impetita , suoque praeclare functis munere plerisque peculiarium Uthium Episcopis, necesse non fuerit Universali Praesdi adeo frequenter in reliquos

Regale Sacerdotium exercere, innumera ta men sunt experimenta protensae a Primis

Pontificibus in totum Christianum Orbem Auctoritatis . A Suave praeterea inquiro, an parva illi videri possint initia potesatis ea , quae in Leone Magno fulserunt Enimvero longissimi temporis lapsu, mille videlicet, ac strὰ centum Annorum, qui Chalcedonense dirimunt a Tridentino Concilio. nullum haec immensa potentia incrementum acceperat. si Si quis diversimode Caesarea haec verba explicare aggrederetur , os illi Ualenti

nianus comprimeret, omne per ea, quae Con

sequuntur, verba dubium eliminans. Rua tenus Matissimus Romanae civitatis Episse pur, eui PRINCIPATUM Sacerdotijsuper omnes antiquitar contulit, locum babeat. MD- lutem DEFlDE, AC SACERDOTIBUS IUDI-cARE. Prohibendus ergo non erat per Seculi

Principes a Judicio ferendo de Fide,ac Epis.copis , qui Ephesi convenerante quod Judi-eium serendum de ipsis Universalibus SP

nodis ostendit Romanum Pontificem Synodis ipsis antecellere, ac Infallibilem esse . Alioqui enim , si etiam ipse, veluti Synodi, errare posset, nihil certum in Ecclesia relinqueretur . s)62 Uerus praeterea Sacerdotii Frincipatus , ac non solum Primatus ordinis, Romano Episcopo adjudicatur, dum asseritur ipsi saeuitas iudicandi de reliquis Praesulibus, etiam consantibus Generale Concilium . Neque prudenti cuipiam negotium facessere valet modus ille loquendi: Cui Principatum Sacerdotii super omnes antiquiras contulit: perinde ac si non a Christo Domino in Petro, sed a vetusta Ecclesia tributum hunc Principatum suisse Romanis Antistitibus C a Cae-

53쪽

Caesar opin retur. Inepte hoc apud se statueret,qui superiora Valentiniani verba ex

Romanae civitatis Episcopus, mi Principatum Sacerdotissuper omnes antiquitas tantulit . Deum habeat, ae Deustatem de Fide , ae Meredo istis fudieare. A Beato igitur Apontolo Petro cui divinitus tradita est, manasse satetur Imperator Pontificiam Auctoritatem ἔ collatam autem ab antiquitate videlicet cognitum ab ipsis primis Ecclesiae rem poribus suisse . quod negari Successoribus Petri non possent ea, quae ipsis fuerant divinitus attributa. Caeterum nunquam reliqui Episcopi ultro. & sponte sese uni subjecinsent, ut supra Capite Duodecimo num. s . demonstravimus . Verbum igitur Conferre sumi non potest pro me, sed pro Agnosi re illum ei Principatum Sacerdotii a Deo collatum fuisse. Non latebadi Valentinianum ea , quae incomperta suerunt Petro Suavi, eam eruditionem iactanti, cui fides a Ledtori hus , veluti Pythagorae a Discipulis praebenda sit. Idcirco res innumeras de priscis Ecclesiae

temporibus effutiens Oraculorum more nul- Iam unquam probare dignatur,aut ullum,eκ quo eas acceperit, Auctorem indicare. Semel tantum in sabulosa sua Historia Divum Hieronymum Testem appellat,qui docuerit, Arsocraticam fui e antiquam Ecelesia gu- hemationem, cum communi consilio Presbi τῶν regererar. Sed nullum sagax locum designat, ut illum cogantur Lectores in pluribu S, iisque praegrandibus Maximi Doctoris Voluminibus , oleum perdituri & operam. indagare. Hieronymus enim quicquid de peculiaribus quibusdam Ecclesiis dixerit in Comment Ario cap. i. Epist. ad Titum certes agatur de Regimine Universalis Ecclesiae, praeter alia plurima in honorem Apostolicae Sedis amplissime dicta . diserte affirmat in Epistola ad Luciferianos : Ah ejus Throni in omnes saero dominatu pendere Ecclesiae Unitatem , ejusque cultu imminuto tot suis tura Schismata, quot Sacerdotes: & idipsum docet lib. I. contra Jovin. Ex duodetim 2Inus eliguuri ut Copite consituro Schismatum Iolleretur oces . Et in Epist.ad Rusticum Mo-pachum, quia Ecclesia ordinato Exercitui, ac Navi comparatur, inquit e Is, quamvis grandi. Exercita et nisi Signum expectataret in Navi καus Gubernator . i 63 Addit exinde Caesar Appellationem Flaviani, ut alteram causam Judicii necessario a Leone iterum instituendi. H0us

enim res gratia sECUN Duu a LENNITATEM

CONCILIORUM Consantinopolitanas Discopus Ευ M per FbHIM APPELLAulet propter eo remissem, quae orta es de Fide. Imperialis ergo sententia est quia pervulgata in Ecclesia licere a Synodis Generalibus ad Romanum Pontificem appellare: atque haec veritas , originem habens ab Institutione Divina , fuerat solenniter a Conciliis compro

64 Quo autem pacto Flaviani musam cognoscere decrevisset Leo, subdit Imperator his verbis : UT PRAE DiCTus SACERDOsconiregatis ex omni Orbe etiam reliquis Sacerdotibas intra Italiam omni praejudicio fummoIo, a principio omnem causam , quae vera tur, solicita probatione cognoscens, SENTEN TIA M FERAT . quam Fides, S Ratio verae D

vinitatis expostulat. Si veneno madidis in urbem Romam luminibus haec Sua, is scrip ta percurrere potuisset, triumphasset in haec incidens verba , ex iis evinci affirmans , nequivisse a Leone absque alio Concilio de priori Ephesino ferri sententiam . Sed stoli de malignus fuisset, ultro enim ac sponte Concilium moliebatur Leo ad veritatem suavius astantibus Episcopis insinuandam post novam ejusdem . exuberanti charitate incundam,discussionem. Caeterum jam Latrocinium Ephesinum ipse damnaverat, nec Italia solum ipsius oraculo, sed ipsa etiam Constantinopolis acquieverat. Quid,quod. licet alia Synodus habenda esset, non tamen ipsa sed Leo laturus erat sententiam,ut Ualentiniantis testatur: Di praedictus Sacerdos, congregatis ex omni Orbe etiam reliquis Sacerdotibus Sessententiam ferat. Haec ipsa igitur verba in hostes Vaticani validissime rein torquentur . cum Conciliorum Regimen , Eminentiam supra Concilia, & inconcussam veritatem vindicent Pontifici Maximo. 3 Veritates Orbi Christiano universo notissimas Suavis negat, & fidem sibi adhibendam a perfusis qualicumque vetustatis noti

tia praesumit Z

6s Post Caesaream, ac verὰ palma rem Epistolam videri possum supervacanee quindam ex Gallae Placidiae literis delibare. Sed quia paternum spirant Leonis amorem , &novis argumentis redundant veritatum .

quas Propugnamus. non frustra sit in illis immorari. Leo m. Episeo rore multitia

ne circum tui, quos ex innumerabilibus cιωitatibus Italiae PRO PRINCIPATU PROPRII LOCI, SEU DIGNITATE O LLEGiae: b Oerbis

permiscens Dur mas ad communionem sui fletus nostros quoque gemitus provocavit. Manifestus igitur omnibus erat Principaturis f

54쪽

66 Tum post narratam lachrymarum musam, videlicet Ephesinum scelus . ait: Hac itaque gratia e Mansuetudo tantis tu bis respexi veritatem Fidei Carbolieae Rel

mam. N Definitionem Apostolicae dedis destruenda erant Acta Ephesina , & novae Synodi Decreta statuenda . omnium ergo addictorum Christo mortalium , atque ipsorum Conciliorum Judex erat RomanusEpis copus , ipsisquc Synodis anterior, & In fallibilis i caeteroqui enim nulla patuisset via ad

veritatem indagandam. Haec certe non adeo diserte ad Filium Imperatorem . & Haereticorum sibilis aures non occludentem, Augusta scripsisset, si ullus tunc Supremam hanc Romani Pontificis Auctoritatem in controversiam revocasset. a

6 Loeuta porro de Apostolica sede, ita prosequitur: In qua 'imur illa,qui Caleserelaves dignus fuit acespere . PRiNCIPATu ME IsCOPATus OR t AviT. Petrus ergo sive e praestiterit ex aperta revelatione volumeatis Divinae . sive secreto, at caelesti certi impulsu , sibi seligens Romanum Episcopatum usque ad triumphalem interitum suum jure Successionis ordinavit Romae non qua Iemcumque Primatum Sedis . sed verum Discopatus omnis Principatum . Non insaniebat ergo Galla Placidia cum illis qui deinde Praesulem urbis Romae praelatum caeteris suisse dixerunt, quia Episcopus esset ur his imperantis.Arbitrio proinde seculi Principum majoris in Romano gradum honoris attribuerunt. Sed quorum Principum,mus immortalis p Neronisne . Vespasiani. Titi pSacer ille profecto Principatus cognitus fuit in Lino, cleto, Clemente, non minus quam in Sylvestro . ut proinde illius Exordia nequeant ad Constantini tempora revocari. 3 Sed quid moramur in diffandis Petri Suavis somniis, quae Quinto hoc, quod regnante Placidia tunc agitabatur, Seculo ne

ipsis quidem Haereticis illudebant 68 Muando scilicet deret uos, huic maximae Civitati, ini AE DOMINA OMNtuM EsT C -uITATu M , in omnibus reverentiam conserva

re. Quae vis hujusmodi verbis inest P Et eurita Caesarem alibi Regnantem Imperatrix alloquituri Nee ipsa cum Valentiniano Pla-

eidia sedem fixerat Romae , ut profani Imperii causa Domina hic reliquarum urbium diei posset. Et licet fixisset, aequo animo ferre non potuisset Theodosius, quem Patrem alter Caesar appellat sui Sedem Imperii Regiae alterius Principis posthaberi. Manifestissimum igitur est, ob Sacrum Romani Pontilicis Principatum supra omnem Ecclesiam appellari Romam Urbium omnium

Reginam. s 6ς Ita demum Epistolam elaudit. Dii

gentius autem etiam is hoc providere, M ,

τlo cusTODIvi T . Db nobis imminui videa- mr , S ρer praesens exemptam sCHIsΜATA GENERENTuR INTER EPisCopos , S Samiar Gelesias. Testatur ergo. a Theodosio Magno Junioris Avo, aliisque Caesaribus Supremum, de quo verba superius secerat,culistum exhihi tum fuisse Apostolicae Sedi, cujus gratia Vetus Roma Novae, scilicet constantinopoli, imperabat. Ex eo autem, quod dicat, periculum Schisinatis imminere , si novum aliquod contra Vetustas Consuetudines exemplum induceretur, aliud eruitur argumentum necessitatis , ut Romanus Antistes Conciliis anteferatur, & In fallibilis sit. Enimvero nisi hoc fuisset divinitus constitutum. aut si terrae Principes hoc convellare tentarent, frequentissime in partes Ecclesia scinderetur. 6

CAPUT XVI.

Prodigium obsequii Apostolicae S di praesiti a Theodomo, confesso Pontisn

ciam eminentiam supra Concula , etiam dum Leoni obsecundare abnue Bat . Poena ob hanc repugnantiam e

dem inflicta.

o Imens Augusta, ne circum ventus ab Haereticis Caesar

votis obluctaretur . Utra alias ad Pulcheriam l iteras dedit, quae Religiosissima.

summaeque erat apud Theodosium audiori tatis. In iis de Leone sic habet. Multitia ne Sacerdotum Reserendissimus Leo Papa

circumdatus PRO DIGNITATE su I LOCI MI

primas adiit: qui propter intrem tam gem tui fui iripitiam desiderium suum vertis

no v

55쪽

no, Pontifieem Romanum esse Mindieem F dei. hoc est ejusdem Custodem, Magi strum, S Judicem . a quo ad alterius tribunal pr vocari non posset. i At adeo posse a Pontificia Definitione ad aliud provocari Tribunal censebant Lutherani. quos frequentissimε loquentes inducit Petrus Suavis, ut optarent Synodum, quae Leonis Decimi in Lutherum decreta posset rescindere. a i Ac ne Theodosius Praedatorium Concilium Ephesinum praetexeret, abolendum illud esse Placidia eerto asseverat. Ruiequidis tuo tumultuose , miserrimoque Coucilio

gni Caesorum suscipiens Sacerdotii Frincipa

Rursus hic asseritur Principatus Romani Pontificis ortus ab Institutione Divina Christi Domini, claves Celi Petro tradentis : & ad solius Apostolicae Sedis, neque alterius etiam Concilii. Judicium mittenda dicitur eos Episcopatus, videlicet non unius tantum Episcopi, sed quorumlibet, ipsam etiam Generalem Synodum constituentium . Hac proinde Major. & Insalli-hilis Romanus Episcopus assirmatur ἔ pr fecto enim Τribunal aliquod non obnoxium Errori superesse debet in Orbe terrarum .ci a Coronidem Epistolae ad Sanctam .sapientissimamque Filiam suam seriptae Placidia imponit dicens, pro sanum terrarum Re gimen datum Christianis Caesaribus suisse a Summo Pontificer qua de re nihil a firmans illustria solum recenseo Imperatricis verba rvebemus enim Primatam in omnibus in antecedenti Iaeriodo locuta fuerat de Apostolica Sede) immortali conversationi tribuere, quae totum Mundum propriae virtutis domina

ligione Pulcheriae nulla potest suboriri iusis icto Renuit ille quidem novum Conci-ium, ut ex illius Responsionibus ad Ualentinianum , & Placidiam liquet. Sed nihil hinc extundere pro se Suavis valet; quid enim insertur ex eo , quod humana Divinae potestati audeat obstare ρ An ideirco suo Divinitas jure spoliatur 2 Quid vero si vel obsistendo eam Theodosius viam iniverit,ut Pontificiam supra Concilia praestantiam validissime confirmaverit Ita profecto sese res t) Pag. 33. an g. 19.66. O. O . 343. I.

habuit: atque hoc in eo contigit rerum ar tieulo . quo Eudocia cujus suae conjugis formam , sapientiam , artes Theodosius deis peribat ab Eutychianis decepta,& Chrysaphio , aliisque potentissimis Eunueorum in aula regnantibus, impense Dioscoro,& Eutycheti laventibus, prodigio simile videri potuit, quod Imperatoris Rescripta fuerint ejusmodi, quae tela nobis praebeant, retorquenda in Adversarium Pontificiae Potestatis . Integram damus Theodosi Epistolam ad Valentinianum . Et Romam pervierisse tuam mansuetudinem , spetitionem oblatam a Leone Re erendissimo Patriarcha in i o principis Merarum a tua Majestate rigui tum es. Et de tua quidem incolumi in Romanam urbem reversone gratias competentes D

minae Majesari reddidimus Domine Munis e Fili, S Venerabisis Imperator. De his

autem, quae dixit memoratus Reverendissimus Vir, indicatum es ad eamdem latius , atque pleni mὸ , cur arbitrajur: ET COGNυ IT s

NOS IN NuLLA PARTE A PATERNA RELIGI NE , ET MMORUM TRADITIONE RESII. IISSE .

NAH enim aliud volumus, quam Sacrament paterna per successionem nobis tradita imi labiliter eoodiri. Propter hane igitur casi sum, quoniam quo iam cognovimus Saninis mas Desinas notabili novitate turbare, SV

dum deermimus Ephesi fieri. In praesentia quippe Reverendis morum Episcoporum CuΜΜu A LIBERTATE , ae integra veritate, es indigni Sacra derio remoti sunt, S qui judicati sunt esse digni, fuscepti sum. NihiI igitur ab his contrarium Rehulae Fidei, aut Pusillis

DTum esse eognovimus. Omnit igitur co tentio fuero judicio examinata est. Huetianus autem, qui reus inventus es meibilis novitatis . debitam Aetnam recepit, s hoc remoto omnis pax, ct omnis concordia regnat is Gelorys.s nihil aliud, qaism teritas, vires. In Epistola vero ad Placidiam confirmatasEphesi su isse Nicamas definitiones. assirmat: nifestum est,nihil nos,praeter paternam Fidem, aut Dogmata Divina, vel raefinitiones Re verendissimorum episcoporum , Qui tam sub

Divae memoriae Consumino IN NICAEA CIVI TATE, uara Duo ura nostra praecepto IN EPHE-so prima videlicet vice sub Cyrillo, Legato Caelestini Pontificis coNGREGATI suNT ,

mur, ut omnes, qui notabili Iaerioue Ecclesiarfuinas turbaverunt, digne removerentur .

Eumdem clypeum Nicaeni & Ephesini Primi Concilii praetendit in Literis ad Leonem. Quis non videt in Theodosio Principum instillicitatem , vera gestarum , vel maximarum , & ne ipsum quidem vulgum late tium

56쪽

tium , rerum eognitione fraudatam P Nihil contrarium Fidei, aut Justitiae contigisse in Τartarea Synodo Caesar affirmat: nihil contra Vetusiam Religionem decretum suisse, cum humana in Christo Natura fuisset a lita: nihil contra Nicaenas definitiones constitutum , quae in Symbolo exclamaverantexui stropter nos bomines, spropter nostram falutem descendit, s incarnatus est, S homo DHur est. At quo pacto incarnatus , Sc homo factus, si humanitatem, eam assumendo,

CAPUT XVII.

Sceo praecipit, ad ,ut Infallibilem Pu

dicem, mitti de ruore Professionem Fidei ab Anatolio Archiepsopo Consontinopolis, Herito ab Ephes, no Concilio, quo proinde Major iterum Leo a Caesare agnoscisur.

destruxisset, ut Eutyches delirabat P At ita Praesules, & Monachi simulatione pictatis

imposuerant Principi, controversiae statum non assecuto , neque se a Nicaena Fide deficere Opinato . In omnibus ille Literis totus

Um post Flaviani Sanctissimi Antistitis mortem ad Constantinopolitanas Infulas electus fuisset Anatolius Dioscori Apocrisa- est in 1 e purgando a suspicione novitatis, cujus odio incendi se profitetur. At ne ver-ho quidem laeditAuctoritatem Leonis,quasi Concilio minorem. Illum non carpit eo, inod Synodum Ephesinam Secundam rescierit, sed tantsim dieit, ab illa Synodo confirmatam Antiquam Fidem : & in Quaesti ne Facti de Antistitum innocentia, vel crimine , quam solam institui Caesar optave rat) justam in Flavianum latam suisse sententiam. Non sollim ergo non abnuit Pontificiam in Synodos potestatem, sed cum ad Nicaenam . R Ephesinam Primam confugiat quae certe a Romanorum Praesulum Praesectura per Legatos,& multiplici deinde ill rum Confirmatione , vires acceperant) e rumdem Romae Praesulum in Synodos Praestantiae suffragatur. i rius, Leo Pontifex literas dedit ad The

dosum , cujus extincti fama nondum Romam pervaserat, jubens, a novo Praesule eertiorem se fieri Catholicae, quam profiteretur , Religionis , si vellet in Sacro Caesareae urbis solio confirmari , & Pontificia communicatione frui. Prudentissimε orditur ex eo, quod Theodosius affirmaverat in Epistola ad ipsum Leonem, se videlicet Nicaenis definitionibus adhaerere : Spem nobis securitatis maximam praesitisis meaenum commendando Concitium , adeo ut ab His .

Aut Ia e jam seribitis, non patiamini Saredi

dotes Domini deviare. Sed ne aliquid in prae judicium Catholicae defensoris viderer exis , de ordinatione ejus, qui Constantinopolisanae rapit Eecte praesedere, NIHIL INTER lM IU

Quot hinc eruuntur contra Suavem veritates , negantem , ut ab ejus verbis insertur, Jus omne Apostolicae Sedis in Orientales Episcopos , nedum in Synodos Generales, & in Oriente quidem celebratas.& Monarchico . instituto a Christo, Aristocratiis cum Ecclesiae regimen substituentem p et quia tamen gravis certἡ culpae reus Theodosius fuit, obiiciendo moram sancti Dsmae voluntati Leonis, poena in ipsum subito corruit in hoc mortalitatis theatro. Inter venandum quippe ex equo delapsus luxatis artubus repentino ferme fato sublatus est Princeps alioqui pius , ac temperantia , &moderatione speεtabilis . In stelix hoc momtis genus Theodosio, qui aliis illud sceleribus non lacessiverat, contigisse, quia' voluntati Leonis minimd obsecundavit, universa

tunc eredidit Christiana Respublica: & ρομsiasonem hanc confirmavit successo in Imperium Marciani , qui ReligIosissimus in Apostolicum Thronum implevit Propheticum de Divina Eeclesia Vaticinium : Et

CTANs . Hinc evincitur, petitam a Theod

so suisse Anatolii Confirmationem . de qua Leo reseribere differt, quousque illi innotescat integra Archiepiscopi Fides . At cerinte necessarium minime credidisset Augustu ad Leonem confugere , neque hoc. in illa certδ discrepantia sententiae suae a Pontificia quo ad Ephesinum paulo ante celebratum Conei lium , praestitisset, nisi luce meridiana fuisset clarius, stagitandum omnino esse a Sacerdotum Principe, ni reliqui Prae sules in suo solio illius Auctoritate firmarentur . Atque hoc iterum facto,praeter id, uod superiori Capite expendimus. The osius CGareum testimonium tulit Prssiantiae Pontificis supra Concilium: quia ab ipsa Ephesina Synodo suffectus fuerat Anatolius Flaviano ; ut proinde, si haec fuisset Leonem antegressa , nullae fuissent Episcopo Romano vires ad infringendum Synodale Decre

gebat

57쪽

s CAPUT DUODEVIGESIMUM.

tebat decepti Principis infirmitas , cohortationem . diserta de Anatolio praecipit :

TANI Episcopi, qualia debent probati, S

apert/ scitura, atque diluetra prousantia, quod fi quis de Incarnatione Verbi Dei aliud

oliquid credat, aut Verat, quis Catholicorum omnium. ET NEA professo protestatur, hune a sua communionefecernis at ei frater ram in Christo charitarem merita possimus imperiere . Mos hinc antiquus asseritur innumeris aliis prohatu Deillimus documentis , ut caeterarum Principum Ecclesiarum Sponsi in sua Inauguratione Professionem Catholi eae Fidei ad Romanum Pontificem mit rent,veluti ad Uerae certissimum ludirem Religionis. Neque illa suo pondere earent verba: ut Catholicorum omnium S mea professio prausaturi perinde ac si Oratio cresceret , & Prosessio Pontificia robur adiiceret Universae Catholicae Ecclesiae Prosessi nil aut saltem, ne incassum additum videatur S meu quia sicut Catholici omnes instituentes Ecclesiam Capiti suo Romano Pontifici unitam errare nequeunt, ita Pontifex Maximus exemptus cst erroris discri

Ad Caesareae autem urhis Ecclesiam ordinandam suos a se mitti Legatos profitetur eum Fidei forma , in cujus verba jurandum ab Anatolio sit, adeoque in reliquos , vel maximos . totius orbis Praesules Imperium, & Magisterium exercet, sic enim prosequitur. Ut autem falubribus curis velociori plenior e auxiliunte Domino per vesrae et mentiae fidem praestetur effectur, ad pietatem lsram Fratrer, S Coepiscopos meos Aba

rem Presisteros, quorum mihi detorio esprobata, direxi, PER quos, Qua NosTRAE FOR

AGNoseERE , ut Consantinopolitanus -- rises in eandem eousessionem toto corde eo

sentit, Reuri, ut dignum est, de Mese stea pace laetemur. a Unane ex Suburbicariis Ecelesiis Constantinopolis est, Petre Suavis , qui eas as- firmasti ad Romanum Olim Episcopum pertinuisse, caeteras separando Z 3)

CAPUT XVIII.

Marcianus Imperator Valentiniani COLlega veneratur Leonem, ut Ecclesiae Universe Frincipem, Auctiorem, sic Ducem Conciliorum, illis praesantiorem, U' Infallibilem, cujus de Fidem itiones deleant necessaria a S)nodo publicari. Anctissimi Leonis Epistola

Theodosio inscripa hunc

ereptum invenit e conse

tio mortalium , ideoque reddita fuitMarcian .quem Sponsum , ascitum in Imperii quidem , non tamen thalami. consortium , S. Pulcheria, certa servare illibatum Virginitatis florem , invitavit. Religiosissimus hic Princeps, a dito etiam , ut moris erat. Valentiniani in occidente imperantis nomine, ita Leonem alloquitur . Ad Me maximum Imperiam venimus Dei providentia, s elemone Sena Iur Excelgentissimi, eunctae ae militiae. Dnde pro Reverenda, I Catholica Religione Fidei risianorum,oejus auxildis virautem nostra potentiae eoindimus Phernari. TuAM SAN

is priseipio fusum eredimus afloquendam . Quid , rogo, est, Principatum in episcopatu Disinae Fidei possidere ρ An statim Primam Sedem in Synodis promereri An hae sollim

de causa Imperator iustum crederet, Le ncm obsequentibus literis convenire in aditu Principatus, eique suae reddere Fidei ra

Romanum appellat. postquam illius preci-hus Imperium commendavit . uvitantes. tque roganter,ut pro Armitate spatu nostri Imperiν internam Dicinitatem Tua Sanfluas deprecetur, ut S tale propositum, atque de

derium habeamus, quateor omni impio err re Iablato PER CELEBRANDAM SYNODuM TE AUCI ORE maxima pax eirea omnes Episcopor

Caesarei diadematis dedecorator Suavi Marcianus videretur. qui Auctorem Synodi velit esse Romanum Pontificem. cum hoc munus indicendi, & gubernandi Coneilia Suavis idem Caesarum solummodo fuisse contendat, affirmans, eis Io Constamini a quo solo Nicaenum congregatum fuisse

falso praesumit qui eum sequuti sunt Impe

58쪽

CAPUT UNDE VIGESIMUM.

νσριν es surrepentibus subinde hi Religione di dijs cincitia id genus conviscarum.

So In aliis autem Literis aperte Marcianus assirmat, a d Fudo declaranda esse illa , quae Leo de iverit, adeoque manifestissime ipsum appellat Ducem, & Arbitrum Conciliorum , ipsisque praepollentem, & Infallibilis veritatis Magistrum ; alioqui enim ea . quae Romae delinita fuissent, potuissent a rogari a Conciliis , non compulsis ad ea Christianis Omnibus populis indicenda. Nisi autem hae veritates in Ecclesia pervulgatae , ac notoriae fuissent habitae, an eas suis Caesar Epistolis inseruisset Audiantur ipsa met Imperatoris verba . Superes, m placuerit,aae Beatitudini in has partes advenire, EPSYNoouΜ CELERRARE, Me facere Religionis affectu dignetur, nostris utique desertia. I .frra SanHitas satisfaciet, es Sureae Religioni, quae utilia sunt, DECERNET . Ipse ergo DECER NET , & illi Synodus obtemperabit. Si verδhoe onerosum est, ut m ad bar partes adve-Har,hoe i um nobis propriis literis Tua Sanctitas monifestet, quatenus m. Omner da Husimi Episcopi debeant eonvenire, S ρπα νsianorum Religioni, atque Catholicae F

sua dispoisitione declarent. Declarare, ac disponere dicuntur Episcopi, quia vere ipsi quoque definiunt in Conciliis, sed juxta ea, quae prius fuerint a Praeceptore Synodorum Pontifice Maximo de ita , si opportunum ipse putat suam ante Synodos sententiam , secundum Gele sicas Retulari pro Ecese sae no proferre. Neque inutilia proinde Concilia sunt, quia S Praesulum consiliu in auditur in iis, quae prius decreta Romae non fuerint, & Canones pro instauranda morum disciplina conduntur, & singularum incommodis Ecesesiarum medela adhibetur, & in eadem omnes Antistites Fide . uberi illius.

etiam ore tenus allata , explicatione firmantur,& Haeretici redarguuntur erroris S alia plurima e sacris hisce Congressibus nascuntur bona, quae non est hujus loci recense

Frustraneum igitur non fuisset, Petre Suavis. neque profecto suit Tridentinum Concilium,licet illi nequaquam liceret subvertere Antiquam Fidem a Leonis Decimi

Constitutione firmatam. 3

Anatolius Confantinuolitanus probatur Catholicus Oscopus, quis se Atur Fidem Donis, qui rursus cognoscitur veritatis Magi Ier, I Regula Conciliorum . Hoc ipsum onenditur ex honoribus habitis S. Flaviano a S cunda Gnori Ephesina damnato.

teris illas, quas ad Leonem

au Et dedit Pulcheria , testim

nium serens de syncera n ---- vi Presulis Religione quam integram esse comprobat ex eo, quod errare nesciae Apostolicae Romanae Cathedrae se discipulum profiteatur, exosus illi contrariam , ideoque pestilentem , Synodi Praeda toriae doctrinam. Ex hoc inferri id , quod in Capitis titulo praenotavimus , nemo non videt. Anatolius in eadem Fide permansit. atque Religione . N TuARuM Lli ERARuΜ

UD Error ublato, qui ab aliquibus one o tur s. Ab Eutychete autem exortus error fuerat Ephesi a Concilio confirmatus, & ab Anatolio tamen rejectus,quia perculsus an

themate a Leone Religionis Magistro. 8a Licet ipsius Anatolii ad Summum Pontificem Literae interierint, directas tamen ab ipso fuisse constat ex Epistola PuI

RE inrui Tr es Epistolae fimiliter Catholisae

fidei, quam ad fauHae memoriae Flavianum Episcopam Tua Beatitudo direxit, stNE AL

qu A DILATIONE suasCRIPsir. Obtemperavit

ergo Leoni Anatolius, licet ingenio praetumidus , qηod deinde exeruit in Chalced nensi Concilio : nec a Vetusta Consuetudine exhibendi suam Fidem Pontificiae Censurae recessit. s Non solum igitur Flavianus Sanctitate inclytus Praesul , cujus modestiae tribuere Suavis posset honorem sponte habitum A postolicae Sedi, sed Anatolius quoque, nulla animi demissione spectabilis. men)acii coarguit Polanum, praesumere non veritum Romanis Episcopis Suhuthicariarum s lummodo administrationem Echlesiarum indultam olim suisse. in

83 Omne deinde in Leone situm esse hahendi Concilii arbitrium professa . ita Pulcheria prosequitur: Et propterea Tua M.

59쪽

Orientis Episcopi, Thraciae. atque L Mici, ficut etiam nostro Domino p Usimo Imperatori

meo conjugi placuit, is unam civitatem vel ester ab Orientalisus partibus valiant convenire t S illis facto Concilio. N de Catholica confessione, ET DE HIs Episcopis , qui ante Mesegregati sunt, ficus Fides, s Christiana pi

tar exigit. ΤE AuCTORE DEcERNANT. Igitur quocumque modo prospexerit Leo Concilium instituendum erat, & illa Auctore decernen dum non de iis tantum , quae sunt de Pare.

videlicet de ipsus Fides Artieulis, sed de iis etiam , quae sunt de Facto . scilicet de singulorum Episcoporum Causis. i 84 De Flaviano demum sic ait: Super baee tem fetat Tua SanHitas, quoniam praecepto nostri Domini, ae tranquauissimi principis mei conjugis is glorissem civitatem Constantinopolim SANCTAE MEMORIAE EpisCOPI FLA-vIANI COR Pus Al LATu M tar, b in Basilica

Apostolarum, in qua consueverum praedecessores Episcopi sepeliri, eo erexter es potum. Dignitate spoliatus . & Haeresis nota inustus a Synodo fuerat Flavianus ; a Le ne autem restitutus, & appellatus Catholicae Fidei Propugnator. Honores igitur illi habiti spretum Ostendunt Synodale ludicium , eique praelatam sententiam Pontificis

eam praeserendam esse censebant Lutherani, quorum auctoritati Suavis plurimum dein

CAPUT XX.

Induitur cincisium prim) Nicaeae, deiu- de Gahedone Auctoritate Leonis, qui ut Superior, I Infallibilis plurima eidem Synodomaeeipit, jubet uesuscipi tuam Fidei Definitionem: contraquai rassiones nultas in P nodo reclamavit , veluti is onerasaetas.

8 -Epistola, quam Sanctae ἀγώ-Synodo apud Nic am constitute Leo Inscribit,de suis GP ita Legatis disserit r is his Fratribus Pasha ob Laeentio Episeopis, Bonifacio ο Basilio Fres, teris, qui ab Apsos a Sede disertisunt,

ME SYNODO vEsTRA FRATERNITAs ExisTINET PRAES DERE, non abuncta a vobis praesentia

mea,qui Nunc in V aridis meis adsum,&Ddadam in Fidei Catholitae praedicatione non dejum. Coram vero se non adfuturum praedixerat . quia hoc nec necessitas temporis, itilius ah Urbe discessum prohibentis: nee ulu poterat conssuetudo permittere. At Praesecturam Concilii, ut absque ulla controversia suis Nuntiis debitam , ita sine ulla formidine iisdem attribuit. Et .se non defuisse. aD firmans praedicatione Cathoiscae veritatis, insinuare incipit id, quod exinde praecipit. videlicet, ut suam omnino in sententiam

Synodus eat.

Si Suavis . cum haec legeretur Epistola. intersuisset, sorte exclamasset . praesidendi Concilio munus exercitum a Caesaribus fuisse, aut ab eorumdem Ministris: neque incommodis Ecclesiae prospici opportune posse , si Apostolici Legati Concilio praeessent, cum affirmaverit: Protesiarier certissimum habuere documentum neque is Concilio, neque aliubi Papae Misiseris intervenient bus de tolerabili aliqua eonditione quidquam

visitus inspiratam, vana errantium Insides tas conquiescat: nec liceat defendi. quod non licet emeri. Vetat ergo disputationes de Fidei Articulis. ac Haeresum Defensiones . 6 An Paulus, Julius, Pius , tam diseria quidpiam imperarunt Patribus Tridentinis, Petre Suavis, qui cum narrasses . vetitum Paulo Tertio ulteriorem progressum inΤractatu de Vulgata Bibliorum Editione, qu usque Romae quaedam circa illam expcndu rentur , exclamas: Ea Icificet erat libertas Concludi a Ponti eis voluntate pendentis iuνebus certis omittendit. N novis ineboandis. At satisne libera fuit Synodus Chalced nensis , cui definiendi Formulam Urbs Ro

8 Mox i, Fidei Regulam statuens suam ad Flavianum Epistolam, ita superiorem

verborum ambitum prosequitii Cumfecundum Gangelicat auHoritates secundum Pr pheticas vocer, postolicamque doArinam . PLENIssi Me , ET LuCIDIssIΜe PER Lia ERAs , quas ad beatae memoriae Navianum Episcopum misimus, FuERiT DECLARA ruri, qua fiade Sacramento Incarnationis Domini nostri

Iesu Gripi a , SBnerea confessio. Sua e go Epistola est illa , contra quam disputari prohibetur in Synodo, eique pugnantes opiniones defendi. I

Interrogare iterum praestat Petrum Suavem, an ullas hujusmodi Constitutiones dein

60쪽

clarantes Arcana Fidei contra Lutherum , Z.inglium, aliosque novarum Haeresum Inventores missae a Romanis Pontifici sfuerint ad Synodum Tridentinam , vetitam instituere quaestiones de Poenitenti Eucharistia , aliisque veritatibus Romae sano is pNe unum quidem Articulum Suavis recenset, cujus Definitio fuerit ab iis Pontificibus imperata, quibus regnantibus Synodus habebatur. Quod autem praecessisset I. nis Decimi Constitutio contra Lutherum , nullatenus officit Concilii libertati, tum quia nihil in ea Constitutione continebatur, quod frequenter non fuisset in aliis antea Conciliis definitum: tum quia neque de ipsis in ea Constitutione contentis veritatibus prohibiti sunt agitare quaestionem ad eas dilucidius explicandas, & Haereticos revincendos; licet falsitatis coargui non posset Apostolica Sedes a Patribus illi certo assensuris ex Divina Promissione non permittendi labi in Errorem Cathedram Petri docentis Ecclesiam . Neque vero ea Fidei Dogmata explorantes Antistites Tridentini ul

latenus in dubium revocarunt eorumdem veritatem : Perinde ae expensae ab illis ite

rum sunt Definitiones aliarum Generalium Synodorum , licet hae quoque, postquam a Maximo Pontifice sunt confirmatae , nequeant erroris in Fide insimulari. Major eristo in Τridentino Concilio Libertas indulta Patribus suit quam olim permitti Leo Magnus opportunum putaverit, qui omnem vetuit audaciam dis tundi contra Fidem divinisus inspiratum. Et Suavis . per curseri equos ab Urhe consuetum submitti Tridentum Divini Spiritus assatum petulanti ea chinno non semel jaelavit Interim liquet, certum se Divinarum Literarum Interpretem, ac Veritatis Magistrum prosteri Leonem . qui licere negat Generali Concilio

contra suas Definitiones agitare certamen

ingenii, nedum ab illis in declaranda Fide

diseedere

& AEquissimus Pontifex quo ad singulorum Episcoporum Personas. sed restitui Sedes jubet iis . qui eisdem dejecti fuerant auctoritate Srnodi Secundae Enhesinae , qua pro inde muorem se praestat.Qui a veri non igno

ramur , per pravas aemulationes multarum

Ecclesarum statum fuisse turbarum , plurimorique Discopor, quia Haere non receperint . sedibus suis pulsos, es in exilia deportatos , atque in locum supersitum alios θυι-

rear 'o uir, ut alter utatur alienis; eam δε, sit cupimus, errorem omner reiquerint,uem Tom. II.

ni quidem perire bonor debeat, sed illis, qui

pro Fide laborarunt, eum omni privilegio oporteat jus Woprium reformari. ci

confirmari jubet Decreta Fidei edita a Prima Synodo Ephesina contra Nestorium ,

cumque illo, non expectata mox incipien

di Coneilii Definitione, condemnat cum sua Haeresi Eutychetem . Nihil ergo Concilio superfuit quo ad Fidem declarandam , nisi ut Ponti sciam sententiam per orbem terrae late vulgaret. Prioris autem Obe me Θnodi, ei anme memoriae GFri IIur epis

ta impietas ideo sibi in aliquo blandiatur,quia

Eu eb justa execratione percelditur. 6-ritas enim Fidei, atque voctrinae, quam e

dem , quo Sancti Patres nostri ,spiritu praedi- eamus,π Nestorianam, ue Ea uianam eum Iisis Auctorisus eondemnat pariter, spem quitur stravitatem. et

An sbi nimium arrogatum a Leone suisse tAt si hoc dicere non erubesceret, cur de Regnantibus nostra , & Patrum aetate Pontificibus conqueritur, quasi nimium tribuant sibi, cum parcius utantur potestate sua ,

quam Magni nominis Magistri Religionis

olim uterentur Pernego deinde usurpatum

a Leone fuisse ius. quod ad ipsum minimel ertineret. Concilium certε Chalcedonene hanc obsequentissimὰ suscepit Praeceptis redundantem Epistolam, neque ullus de illa Patrum querimoniam instituit. Fassa ergo Synodus fuit,obtemperandum sibi esse Pontifici Maximo . antecellenti Generalibus

Conciliis. & Insallibili Fidei Praeceptori, ac

Interpreti.

Haee pro illis inferimus , qui prudenter

norunt ratiocinari. At Lutherani, quorum uerelas Polanus commemorat, hisce au

itis Pontificiis Praeceptis exclamassent ingratiam Sectatorum Eutychetis,atque Nentorii id ipsum . quod deinde sui non compotes pro se ipsis intonuerunt: aeuomodo Pomtificem eau Uisae Pudicem admittant, qui Meunum spectat, ut i orum doctrina, quam in orenibus Diplomatis suis vocat Haere . aboleatur

Literas . quia ea in urbe habenda Synodus erat. Sed . cum deinde subortus fuerit m tus tumultuum , qui procul a Regia excitari ab Haereticis possent, sicut in Ephesino Latrocinio paulo ante contigerat, visum est opportunius , Ccetum celebrari Chalcedone, in urhe videlicet Constantinopoli pro-D a xima.

SEARCH

MENU NAVIGATION