Philosophiæ veteris ac novæ concordia et utilitas sub auspiciis regiæ celsitudinis Jo. Gastonis 1. magni Etruriæ ducis illustrata ac publice propugnata a Philippo Gondi patritio florentino ..

발행: 1725년

분량: 53페이지

출처: archive.org

분류: 철학

41쪽

Utilitas & Concordia in physica Particulari. 39

a nubium , tum ' propter exactiorum obieevationum difficultatem Quare donec certiora occurrant documesita, praestat rotundam elluris figuram servare qualem accepimus a majoribus.

UIlII MIXTUM NANIME . offert ingentem supellectilem lapirium, marmorum, ineralium metallorum , gemmarum C. quorum

omnium pretium melius ostendit Phylica, quam quaevis officina uis enim faber magnetis unius pretium,' innumeras ejus proprietates docere poterat Omnium proprietatum notitiima est, quod acui Cha-Iybeae affricta eam libere suspensam dirigat versus Telluris polos , ae Propterea lineam Meridianam ostendat. Hinc ortus in Itali pyxidis Iaauticae usus. Quia tamen paucis in locis exacte luper Meridiana li me dirigitur, sed alibi minus, alibi magis declinat sive versus oriatum, sive versus occasum hinc Halleius . aliique iri docti inulexunt nautis novam methodum inveniendi in medio Mari longitudinet minoris esset ulus si a Meridian non aberraret. Quanquam cum magnetis declinatio singulis fere annis sit varia eodem in loco , neque Constanti proportione augeatur aut decrescat, haec regula usui esse non potest , is innotescant proximorum temporum observationes habitae an locis, ad quos est navigandum. Nec forte minor fructus sperari posset ex Inclinatione acus magneticae, quam Patrus S. I. in suo ad 1ndos itinere observarunt.

N. Regnum VEGETABILIV non minores opes suppeditat, nores , fructus, arbores c. Quis vero morbus nostrum obsidet corpus icui praesens remedium in herbis non inve matur Narrant Rabbini data

opera exustum fuisse a Majoribus suis opus Salomonis, in quo disserebat Cedro Libani ad Hyssispum m L, quae egreditur cle pariete, ne plebs

majorc nduciam poneret in herbarum viribus, quam in Deo. At qui Dquis plantarum artificium attentius considerat, constanti varietate prospecie uniuscujusque admirabile, manifeste deprehendet, illud non ex fortuito fluitantis materiae concursu oriri , aut e succo sorte oblato; sed ex proprio semine a Supremo opifide lumma Sapientia elaborato Cognitio ergo interior Naturae ad suum deducit opificem, non abducit ab illius obsequiori nisi sorte sit aliquod ingenium effraene, quod loco ascendendi per hanc rerum Creatarum calam ad illius Auctorem, caeco furore sese agat praecipitem in casus abyssum, aliosve Antiquo.

XI. ANIMALIUM partes, incessum, generationem, ac proprietates Regil Alexandri munincenti adjutus prae omnibus Antiquis illustravit Aristoteles eoque nomine etiam ab ipsius aemuli commendatur Quis ergo dexteram Recentioribus porrigere ereatur , quando haec ipsa accuratius observant , eorumque rationes reddunt An quispiam neget sanguinis circulationem, quia vix ullum ejus vestigium apud Ueteres apparet Praecipuam sanguinis ossicinam esse cor ut Hippocrates, Aristoteles tradidere , non hepar ut volebat Galenus, nunc certius exploratum est quam olim . Fuit sententia Augustini: n) Omnium rerum. quae corporaliter , visibiliterque nascuntur multa quaedam femina in ipsis

corporeis hujus Mundi Elementis latent . omnia nasci vel ex semine Dis vel

42쪽

g. IIII. Philosophiae Veteris ac Novae

vel ex ovo Recundato , vel ex surculo . vel ex stolone &c pluribus experimentis confirmavit Franciscus Redi de Nova Philosophia optime

meritus. Non tamen in dubium vocare debemus Brutorum animanistium Animas , quae quamvis a materi recedant supra caeteras corporeas brmas in quo sensu dici possunt in phrasi veterum participare

aliquem modum smmateriassiviis, sive esse minus materiales tamen cum neque in rationis capaces, neque creatae ex non extantibus, sed ex praeexistente tria teria, neque sint immortales, sed natura su 1 obnoxiae corruptioni neque Naturae viribus valeant existere a corpore separatae . omnino Corporeas censemus , sive quod idem est dicere ordinem unionis intrinsecae s ut Scholae loquuntur J cum impenetrabili sine quo nequeunt naturaliter existere . uem ructum ex notitia nimalium percipere liceat, nemo non videt, quando ingenium humanum Scorpiones, WViperas transtulit in usum medicinae. XII. Viventium Anatome sc praesertim humani corporis Divinam Sapientiam demonstrat maximam in minimis. Quem vero non pudeat ignorare seipsum . quaeque in inferiore sui parce agantur et quomodona nutritio augmentatio, visio auditio, caeteraeque sensationes Qua in re aliquos errores,eterum corrigore debemus, ut cum putabant viissionem fieri per radios ex oculis prodeunt es quando Contrarium evenit quia radii corporis lucidi, sive illuminati pervadunt pupillam ocuθli, in fundo oculi depinguntur quae imago si perspicue non sit deis

picta ut contingit admoventi papyrum foco alicujus vitri convexi . Lignum est pingi vel ante, vel post suum focum. Hinc cognita Cau sa diversi vitii quo laborant Myopes, & Presbytae, medemur utrisque,

oblatis diversis perspiciliis. Et beneficia Microscopii, ac Telescopi quis

satis recenseat prioris opo deteximus plura esse Animalia minora mole infra Acarim minimum apud Ueteres, quam mole majora usque ad Elephantem. Posterioris auxilio Astronomi

Admovere oculis distatui Sidera nostris O ADtheraque ingenio supposuere suo.

Adhuc tamen erroris argui non potest, uod Veteres docent lucem esse aliquid distinctum ab effluviis corpusculorum . a motu vertiginis in particulis orporis lucidi Q pressione , vel vibratione medii praesertim cum intendi, ac remitti possit in dato quocumque corpusculo,' a Deo condita si antequam ullus oculus existeret . Nihilomianus ad explicandos colores nulla videtur necessitas qualitatis distinctae a complexo ex textur partium constituentium superficiem

corporis colorati, luce variis modis reflexa, refracta aut aliter modificata . Nam praeter reflexionem is refractionem, notatum est primum a P. Fran M. Grimaldo S. I. lucem circa viciniam corporum uensorum pati aliquam inflexionem quod deinde Isaacus evulonus , aliique Viri clarissimi approbarunt . Atque ut omnia paucis complectar, Optica , Dioptrica, Catoptrica, custica &α huic parti Physicae suos debent natales. Reliquae AFFECTlONES UIUENTisSENSITIVI, praesertim quae perturbant humorum concordiam ejusmo-

. Orid primo Fastor. styli μνωσο in Nat. Phil. Princi p. Math. lib. I. pro s6 in scholio.

43쪽

Utilitasin Concordia in physica Particulari. 4r

di sunt, ut qui earum causas e Physica non didicit, nequeat esse Mein dic qui Spiritus animales negavit impugnatur a Clar VaIlisnerio alitique Recentioribus. XIII. Ex toto tractatu de Corpore animato nulla pars nobilior, nulla magis necessaria, sive ad rectam Ethicam, sive ad veram Reliis ponem ruendam , quam ea quae agit de ANIMA RATIONALI.

am esse incorpoream4 immortalem multiplici ratione naturali demor Bratur. Equidem nonnulli trahere conati sunt in contrariam partem mutilatos quosdam Aristotelis locos; At νJ Arisοιeus non suam iusseera , sed etiam demoria immorιolitatem Animae inιellectivae cte. -- tum quod sit corporis expers, Tum quod cuncta valet cognoscere, tum quod ab ampli Luce serenatu Veri non laeditur unquam. ' Ex adverso viginti octo argumenta quibus animos nostros nasci, &interire cum corporibus probare conatur Lucretius tam levia sunt

laborant enim falso supposito I ut non facile inveniatur Scholasticus, qui dignatus sit fingulis respondere . aut pueris suis solvenda proponere. Ea ad pauca capita revocantur,in solvuntur in assendi Epitome ιδ.

XII ll. Ex pluribus observationibus anatomicis notatum est multos organorum externorum nervos non pertingere ad conario sive glariadulam pinealem, neque communicationem habere cum illi saepe nane apparuisse conspersam venulis, lapillis sine ulli menti l esione. Imo D. Mery exhibuit Regiae Scientiarum Academiae Parisiensia a puerum paulo ante natum .in optime sormatum , qui post mortem disseis et , apparuit carere cerebro materiali Anima ergo in eo puero per omnes enses, quibus hic vixit a sua conceptione alium thronum habebat distinctum a glandula pineali Falsum proinde hanc esse uni- eam SEDEM ANIMAE RATIONALIS, ut volebat Cartesius. Neque illi assentitur Gassendus quando contendit Animam esse totius Hominis essentiam Anima enim est Forma, & pars humani Compositi, ac propterea de ii l. hic disseruimus ubi agitur de Mundo corporeo, quamvis de ei liceret agere in Metaphysicis ubi de spiritibus , ut Praestant non pauci Recentiores Multo minus admitti potest Essentiam Animae in actuali cognitione consistere . quid enim cogitabat Anima in utero Matris p Enim ver non est recedendum a Majorum vestigiis ubi illi non deprehenduntur errasse per quintum Axioma Isuperiora autem axiomata, postulata vix unquam hic allegamus, quia in tam parvo opere facile per se quisque potest eorum reminisci. XU. In omni scientiarum, vel assecutione . vel usu necessariae sunt Animae facultates idcirco expendendae diligenter POTENTI R. HABITUS, ET ACTUS ANIMIS RATIONALIS. Ῥοι entia Animae se

Q lib. de humoribus c. o. Ha νει mur. p. . Phil. q. 32 quoad

quartum.

ad Lucretii lib. III. ' Intellige postquam est Veritatem

assequuta : in assecutione autem Proprie patiuntur organa sensuum

etiam internorum.

44쪽

a philosophiae Veteris ac Novae

ma, s I, idem cum ipia. Num Amma dum uiui ea corpus Anima es au tmesiuit mens s xl dum rarasit memoria. - quid senti . sensus quamquam ad sentiendum indigeat organo corporeo, ut oculo ad videndum non aliter ac lyricen indigeae lyra ad sonandum i quia vero intellectus vix latum progreditur unguem sine consortio pha tasmatis hinc turbato cerebro, quod est organum phantasiae, non faelis exercere potest intellectus suas operationes , quamvis sit potentia in organica , unde redditur atIa amentiae c. Verbum Mentis , de quo tam multa Veteres nihil inere distinctum a cognitione, haec enim est imago, sive speetes expressa objecti, simul est actus vitalis, si utrumque enim surum est id , quo quis intelligi formiatier. Sed haec, aliaque sexcenta de Anim tum quando est in Corpore, tum quando manet ab illo separata evoia nequeunt in brevi totius Philosophiae

delineatione. αλ mssuri lib. de Spir fit hit a M. ιν D. -- in Er. D. 27. q. a. a. a.

45쪽

s V.

VETERIM, NOVAE

UTILITAS,

CONCORDIA

CUMEN in Metaprisseis immeriri uellicant inquit a

Card Ptolemaeus qui fustitiιutem adest in Matbema ticis persequamur nisi credunt humano viii magni momenti esse dumtaxat sui, eaque una νορι erea curiosὸ exquisiteque tractanda Agitur autem in Metaphysi- eis fit obiter eorum OBJECTUM . sive Materiam insinuemus de Ente immateriali tum ut praecis . Materia secundum abstrachiissimos conceptus, proprietates, 4enerales divisiones pluribus scientiis communes tum de Ente ut separato a Materia, quales sunt Angeli, QDeus o M. Ad hunc igitur totius Philosophiae apicem aspirare debet quisquis peragrato Mundo corporeo Sapientiam, primam Philosophiam, meum ipsum inquirit. II. Quamvis ENS per excellentiam sive ut Graeci loquuntur arabis, soli Deo tribuatur juxta illud QUI EST missi me ad sta b tamen si sumatur Metaphysice pro eo, quod est potens existeresis nos inυoluens contradictionem in fui praediratis univocum dici potest respectu Dei, maturae creatae Substantiae, & Accidentis quatenus ratio importata per nomen est in innibus eadem, quantum vi Draecise illius cognitionis apparet. Quod si sumatur Physice Ens dicendum eris analogum, Deus enim habet propriam essentiam, quae non continetur sub genere physico , quasi sit aliqua species praedicabilis de pluribus accidens quoque per se non existit, ae propterea est Entis Ens Hoe pacto conciliare licet partes discordes.

46쪽

f. V. Philosophiae Veteris ac Novae

III. Quid refert utrum DIFFERENTI E ENTIS ptiescindant ab

Ente reali ne ne Z Inter alia esist ad demonstrationem Dei quasi a priori, vel etiam ex terminis, ut cognoscamus num eam in hac vit 1 habe. re possimus. Si enim Asellas formaliter esset Ens reale sive non invola Dei statim infertur ejus existentia. Neque quisquam ex nobis expectet ut fructus navors itandamus alicujus ocitante, cum solum aliquem insinuemus ἐν quemadmodum a paucas heso controveisas algetimus in quibus unusquisque abundat in sensu suo, quo detur locus Arguentibus. Illi Quod pertine ad OSSAE ILITATEM. admittemis est non 'o Iura extrinseca.' activa respectu alicujus potentiae; sed etiam intri seca passiva is absolueta ex ho-udine ominora , qui bi non repuisgnant, ut ex Aristotele optime monet e D. Thomas . Quando dicimus Alter Iundus es οὐ bilis si, is sumatur in sensu metaphysico sc exponitur, riter Mundus non includi repugnamiam in suis praemeatis; Isue alter Munatis Dexisteret multam invoIvero, a trahere toniradictionem : si vero et ea sumatur in sensu physico facit hunc lensum datur nunc actu potentia potens rodueere alterum mundum. Jam vero in secundo sensu enunciat aliquid reipsa Divinum, adeoque veri sicari debet per aliquid Divinum in ptimo sensu non emanciat aliquid Divinum , sed solum habitudinem terminorum in objecto, per hanc solam verificatur, tamquam per sormam praescindendo ab omni attributo Dei. En alia Concordia inter Ueteres ac Recentiores oblata iis, qui non amant li.

V. Essa δ existere ita accidit tantiae creata, ut rationale Animali etiam juxta Vctores inter quos allegatur . Thomas rationale autem reipsa non istinguitur ab Animalit igitur neque essentia ab EXISTENTIA. Iuniores ergo hac in re optimis senioribus non contradiacunt, Et vere sententiae Iuniorum puti epe sunt antiquiore antiquuG

rais Senturum.

VI. Quoniam contrariorum eadem est Disciplina, pertinet ad scientiam de Ente agere de non Ente Ut alia deeuent emolumenta ex quein.

stionibus da IMPOSSIBILI & CARENTIIS, lare didicimus nimirum objettum distinctum ab omni polsiuili neque dari, neque esse cragnosciis bile, sive castigatius loquendo inter objecta eogno ibilia non esse ultu

quod habeat ea praedicata, quae illi tribuit cogititio essentialiter falsa. adeoque omnem nostram cognitio m habere pro objecta aliqua in trininsece possibilia, quae a cognitione prava male cum hinantur, ut distinis guuntur propterea non eris impassibi apud Deum omne Herbam, e quis id, uod eo utra dictionem im leur, mum esse non potest avia ullus ι υιιectus mi/β ιιιιι concipere. Similiter carentiae, negationes sormales ritum eo tingenter non Existentium nihil sunt dei ocum atra vem, qui

47쪽

Utilitas, Concordia in Metaphysica que

s hi libus male cognitis non fundatum, sive Ens prohibitum iuxta phrasin Mayronis hujus Urim Mundi fictitii nulla necessitas. VII. Inter Divisiones Entis praecaeteris controvertitur Divisio hi ahis solutum & relativum. Ad salvhndam RELAT ONEM non videtur; centioribus opus esse superaddere termino, rationi fundandi adaequatae novam entitatum quemadmodum neque compleri per cogniti Nemr cognitio enim non constituit eas relationes i quae dantur etiamsi mullus humanus intelle diu cogitaret Veterum definitiones non sunt contraria huic Condlusioni. sed intelligendae in sensu formali. UIU Ordo rerum universitatis postulabat, ut quemadmodum datur corpus sine spiritu ut ignis corpus non sine spiritu ut homo ita daretur spiritus ne corpore Talas sunt ANGELI, sive Intelligentiae, quae quamvis sint substantiae incorporeae completae, simplices, intelle tivae, in generabilegi incorruptibiles Ece. tamen per se non excedunt ordinem naturae; unde locum habent in pliilosophis, nec ignotae fuerunt sapientioribus Ethnie;s. Quod si non omnes Patres excusare licet in hae mainteria, quorum liqui te nullsimum corpus Angelis tribuerunt, id prohat solidioris Philosophiae principi etiam Theologis esse necessaria inter placita controveris, dicimus cato quocumque Angelo Deum pes erea re alios intra eamdem speciem Doetorem Angelicum, quem Veneramur

tuam qui maxime, optime explicat erus Interpres Ferrarienn Gener

is Magiiter Ord Fraedicat rom: non enim quotieseumque . . negat

aliqui fieri polle, intelligit repugnare metaphysice unde non procedi se ju Pratis ad probandum non poste esse plures subsuntior intelle ales ine dem specie, an quam inre implice emrerii nem, quia Me non es de mente D. rhomae, a baberi potest ex Tradisi eontra Averroistas cte. g VIli I. Eruditus recentior δὲ ostendit plerosque eorum qui tanquam Athe audiunt revera solum negasse Polytheismum, sive Deos, qui tum temporis ab Ethnicis olebantur, homines nimirum per summam ambitionem, indulationem relatos inter Deos. Si ergo vix ullum Atheum invenire est iii anteactis saeculis , ut asseruntur in Scholi demonstra tiones de DE EXISTENTIA' Multis de causis. Primum quia sicut in

Geometri non mittuntur demonstrationes earum veritatum , qu s ne ia

m negat ita lila cum quaeramus non solum fidem , sed etiam scientiam rerum nobilissimarum, quarum princeps est Supremus Intellectus, ipsum Pulchrum, ipsum Bonum inique ageret eum Auditoribus suis, qui eos

hac parte scientiae privaret. Secundo quia praseipuus Philosophiae labor est in indaganda causa effectuum,' rerum naturalium, ut ille heat praedicetur,' Felix, qui potui rerum cognoscere causas ιν sed Deus est Auctor Naturae xprima Causa retum omnium dehemusem ejus existentiam Attributa praestandendo ab oesiste Gretiae, &Gir Irerum naturalium studiosis explieare, ge de monstrare. Tertio quia sicuti in arce optime munita, atque instruae debet esse armamentarium adversus

48쪽

46 f. V. Philosophiae Veteris ac Novae

versus omnis generis hostes,o an)Hc,s'Isive medicamentorum ossicina,pIena antidotis adversus quoslibet morbos ita in arce Sapientiae debent praesto esse arma, & pharmaca adverius Atheo si qui unquam rumperent Hydram non timebit Hercules jam Vir, qualido in cunabulis serpentes obterere didicerit. Necesse est etiam omnem excusationem impiis eripere si cum cognoverint Deum non sicut Deum glorificavelint. Mitto exempla Patruna, omnium fere Philosophorum, sive Sapientum post Mercurium in AEgypto, post Anaxagoram in Graecia, post Pythagoram in Italia post Cartesium in Gallia &c. Huccine progredi potuit discordiae thiis oo, ut scientiam Dei non nemo invideret Philosophiae Itaque exisse tia Dei multiplici medio demonstratur inter demonstrationes approbamus etiam eam, quae petitur ex motu gravium accelerato , dummodo amici viri mens bene percipiatur.

X. Qui concedit Deum existere, legat ejus PROVIDENTIAM. aut detrahit ejus Potentiae , aut Sapientiae , aut Bonitati h Henim quis Operator negligat operis fui cummi quis deserat, o destituat quod ipse eodendum putavi, Si injuria es regere, nonne est an or furia fecisse cum aliquid non fecisse usi injustitia A non eurare quod feceris stimma inclementia. Alia tamen est Providentia generalis, qua res etiam manimes disponit, atque ordinat alia specialis, qui naturas rationales&docet is movet. praemio, vel peria assicit. Ea est autem omnium qui negant Providentiam sors, ut in Eιhicis vana doceani, in I scis ab

surda ι

XI. Immediatus Dei CONCURSUS ad omnes,' singulos enectus creatosin est possibilis imbiecessarius,in stat cum nostra Libertate in e communi sapientum consensua paucis excepti l est dignior eo

adeo ut D. Hieronymus ni censeat oppositam sententiam recidere in errorem Pelagii docentis, eum semel collato nobis Libero Arbitrio ulterius non operari nobiscum etiam quoad actiones naturalem Patrihus consentiunt Recentiores , ut Suare testetur eamdem contrariam sententiam n reiici ab omnibus probatis Theologis tamquam errorem in Fide. Quare nemo est in schola nostr . qui negaverit bonum usum Libertatis esse a Deo, praesertim ad eos adtus, ad quos potioribus titulis

Concurrit Deus, quam voluntas creata.

XII. Cum Petrus aeque naturaliter nasci potuerit ex Parentibus Infidelibus, ac Fidelibus similiter cum in specie qualibet v. g. Amoris gradu intensionis sint possibiles infiniti actus amoris omnino similes vero in similius est solum Deum DETERMINARE IN INDIVIDUO. Hoc decretum in ordine ad Causas Liberas sic potest tendere nolo concωFere eum re Iibero oratiri ad alium . morem praeter Amorem A ad aliud odium praeter odium A ad aliam omissionem amoris, uel Orii praeter omissio nem M. Hoc enim Decretum stat cum Libertate indisserentiae, quia non est connexum cum uno determinate extremo libertatis, sed conjun

gibile

'DOjmandes Rex AEgypti Bibliothecae suae inscripsit εἰ dis tarpeis incino

N edie menteram uitates Diodor. c. l. 1.

Aωι f. lib. a. de ossi . c. 3. ι Cro eb ad libV. Lucret. m D. μενοu epist ad Ctesiphontem. OD ae disp. a. metaph. lib. I. . de Concursu Dei.

49쪽

Utilitas M. Couicordii in Metaphysca. 47

gibile cum utroque i existentibus aut: caeteris praerequisitis dat poten.

Liam proximam tum Contrastietatis sum Contradictionis di negat potens

tiam proximam ad alia iodividua omnino similia ejusdem specie raci tensionis pro eodem instanti.

XIII. Ex nostro systemata circa CONCORDIAM DIVINAE O LUNTATIS cum LIBERTATE CREATA facile solvuntur praecipui

nodi Primo quomodo Deus habeat perfectum dominium in voluntatem creatam, salva libertate indifferentiae. Secundo quod Deus det Causis creati posse agere, movcar, pr aoveat s. non inmed in sensu M. Ban-nea Lapplicet causas eundas ad agendum.' Causa secundae Mane in

uirtute rimae . Tertio quomodo Actus bonus tmipue debeatus Deo, etiam listendo insa ordinem actuum natu talium . Quarto quom ado actus malus ui imputabilis soli citratae voluntati. Ex his salvantur:

XuH. Nam Memadmodium qui negat hir cervum nun negat hirco e P, DK ex qui Moti vestium esse ia)ferius Patre, non negat Verbum ita quicum qui, negatis HYSICA PRAEMOTIONEM , non negant Dia Vinas moMonesin j --MMeis arissio - , Pr desinitiones Praederi terminationes c, aetas, congruentes cuique mobili sed negant ta-

impugnari ciuem in te Iligero licet de An rihus a mutenti istis Divi nas motiones, praemotiolles non enim eo ipso admittunt talem speciem motionis controversae L. Nam si admittatur illud complexum attributorum in praemotione . videtur sequi ruina Libertatis humanae, in ordine ad actus malos repugnare Sanctitati Divinae . Quod si quis videre cupiat an sint pauci, qui nobiscum talem praemotionem negant, praeter trecentos auctores extra nostram Scholam citatos ab Arandii, praeter eos Doctores praedeterminantes qui illam negant adactus malos, praeter Univeretate satis notas praeter omnes sere Anti-

Peripateticos qui negant qualitates occultas, praeter plures sederatos ordinesci solos intueatur cotistas a majorum suorum Subtilium ingeniorum vestigiis minime dissidentes quippe ut omnium nomine O-quitur astrius o PDHam praedeterminationem Motus non solum in ea Is liberis ut libertati praejudietatem inficiatur, sed etiam in cause ipsis naturatibus censet omninooperquam ut habe in IV Dia. i. r. cte. XV. Ut in Musica sunt quidam soni inconcinni; ita in Philosophia sunt quaedam Placita, quae non possunt conciliari Proinde Physicae praedeter. minationis Patronis non admodum favent qui retento nomine destruunt ejus essentiam, ut aliquid concedere utrique parti videantur. Hinc si dicatur praemotio phylica non esse necessaria ad actus liberos naturales,& multo minus ad malos, tollitur primum ejus praedicatum, quod sit necessaria ad omnes actus. Si ponatur esse solum connexa moraliter, tollitur secundum ejus praedicatum quod sit per se Getas, Me connexa cum uno determinate extremo libertatis. Nec deest, qui praemotionem non dissim

50쪽

48 l. III. Philosophiae Veteris ac Novae

distingua ah actione Creaturae prout procedit tum a Deo, tum a Cre tura quae actio fit vitabilis Creaturae, tollitur tertium praedicatum physicae praemotionis quod in tu entitate sit libera Dii Deo ac propterea salsum esset eam essetarum ibilem ne adsit, nec orium,in inaequisibilem pro libito uuando non adest, connexam, in sua entitate ineuitabilem quando adest. Mitto , quod actio Creaturae non est illa qualitas oeculia quae controvertebatur itaque PRAEMOTIO SOL NUMINE eonis tenta placere non potest Dinoribus Praedeterminantibus. Neque placere potest contrariae partis Doctoribus, quia hi non impugnant nomen, sed rem idest complexum ex superioribus, aliisque praedicatis . atque utuntur argumentis communibus tam actui naturali, quam superno. Cum igitur in Discipliniscohaerenter sit sentiendum, praedicta media opinio non videtur esse admittenda. Id enim potiunmum nabendum praeoculis in quovis Philosophiae systemate ut una Conclusio non pugnet cum altili sed concors ex omnibus sententiis diversis quidem, sed non adversis resultet Harmonia iuxta exemplar supremi pincis, cujus sapientia quemadmodum Musicus, rerum universitatem ut Iram tenens, O arie Terreniscopalans, ct Coelestia aereis universaque cum singulis ριsus, anum Munis

lν PD aιMaasia apud P. D. Barioli in Recreatione Sapientis c. s.

SEARCH

MENU NAVIGATION