장음표시 사용
31쪽
dnirati Aut, si mavis, interpretare is Mi/αἰει λίνω, verbis di, lacessis, O ad contentionem provocas, ut sit allusum ad a, Originem vocabuli, quod ab c deducunt grammatici DEtiam apud Latinos caprificus in significatione vitii usu
te scribendum cum Eustathio Il. . pag. 28o, Io inret. cum quo consentit nosterm s. o. Et sic deinde rursus v - πω rripi poc si priae sp Ex his posterioribus verbis perperam o particula in edd. etiam in Sophoclis verba irrepserat unde eam eieci, utriusque codicis sti auctoritate
Sententiam dicti Sophoclei multo minoribus ambagibus, quam Casaubonus, haud paulo commodius inunice verena terpretatus Eustathius est loco modo citato, cum ait, simile esse illi 'Aetreio Toc p, να αν ὲTεγου παιδευσεια;
Quam interpretationem merito probavit BRUNC in Sophocli Fragm. p. s. perspecte docens, ecpipsi ei Aὴν ,
esse oratione maturum reddere, aptum rebiis agendis Monuitque idem vir doctus, parum esse probabile, Ionicum se Ii op quod coniectaverat Casaub. adhibuisse Sophoclem. Adnotavit CoRA , SCHNEIDERUM in Lexico Critico Graeco-Germanico, voce Tispινα - aliter atque. Casaubono factum, ac fortasse felicius, interpretari hoc verbum quo libro doleo me carere suspicor vero ex Eustathi WBrunckii ratione hunc locum interpretatum esse virum doctum. ανT Tου, πέπον μινον. Haec verba cum Epitomatore praeterini sit Eustathius videtur vero, hoc loco, kdeinde, ubicumque de fructu agitur, pariter acute pi popscribendii m. Sic quidem, in Lyncei verbi p. i. e. ms ipsae acute scribitur: sic etiam apud Pollucem optimus codex habet VII. 1 3 nec tamen satis constanter vide
32쪽
,,cem aspernatur. Ops Oac igitur scribendum et aut, quia d,, at hi quod sciam, ea vox non lenittar, piχoic. Quae, dicitur Ciceroni si cina corum , Graecis est συκα αγι o , si vel et pyiaeo , velis petili os &rapiet oc itemque,υpi κο , ,, υpiet hoc tanta ei linguae huius volubilitas. Emen-,, dandiis in hac voce Theophrastus de Causs. Plant. I. .
,, rei et i ii c. Legendum, ps p χosc. . CASAU B. - Si eisneta in editionem inspexisset vir doctus, vidisset ipsum o υ- ιυ ibi expresstim in quod, noster s. A. consentit. Sua auctoritate id rutaverat Basileensi editor Ves. d.
fragante metro Veris . καια; Tora a sic Thy ναρον. ,, Quid sit hoc, ad Theophrataim pridem exposuimuS. αCAs ACB. - Scit ad Theophr Charact. c. 6. mpi vo- intres , pag. IS sq. docuit vir doctus, morem fuisse Athenis horinnum vili tim, Ut in foro re venales habebant ut quas pecunia pro venditione mercitim suarum colligerent, eas Urgetntibu negotiis in si buccam conderent. Cons Aristoph. Vesp. 8 .ri yi. d. r. Qibi Schol. Eumdem morem respexit Epictet. Dissert. III. 2 a. o.
In STRATTIDI . I. pιpo actit ebur stis scribere non dubitavi quia de arbore agitur. Rursus ibi psro erat editum, ex ins M. nil adnotatum in p. vero absunt Straitidis verba HOMERI versus est Odysi Io 3. ερι α κα . Ex A. nil notatum. In Era est sui ct Mete, tamqUamari: ng. Iuretc. Apud Hesych vero UE ipsissa; oλυνθοι. Ibid. λυνθουc. Sic constanter aput Theophr per vocalem in medio scri hitur hoc vocabulum; nec aliter apud Grammaticos Hesychius UOADp oc, o si ivsvαμμἐνον συκον. Suida SQ λυνθοι , - συκἀ debebat To,,μύνσυκον. Eustathius: ad Iliad. O . . Ini3, 3 s. op υνθo Coae repetoc j se pice; συκric. At constanter ambo nostri codices mssti, sic iit h. l. λὴν σου; habent, sic rursus . f. in verbis ex Theophrasio citatis, bis per vocalem oin medio eam vocem efferunt eodemque modo apti Eustathitim t. c. di debuisse intelliges, si locum ipsum inspexeri S.
σύκα βασίλεια. Huc spectatis preerihara iraeis apud poli f
33쪽
p. g. IN LIB. III. CAP. XI. et
μosc. Hunc locum D ALE CAMPI Us ex Plin. XXVII. Io, 6o. Dioscor. III. I S. at is . a s ritit si videbaturo emendatum, latine sic reddiderat Seseucus in Glo sis
refert, Glycaesiden quandam vocara , ferum perquam similim sco, a medicisque observatum fuisse, in cibo sumptam rubra feminarum Pro via flere: aevastre contra malum mentis O infatuationes. Ad quae CASAU BONUM: Moccine, inquit, est aucton rem aliquem emendare, appingere illi quicquid velis, den contrariam quoque sententiam attingere hac merceden neque Athenaeus , neqtie alius auctor corrigi velit.NUtrumque autem a Dalecam pio factum hoc loco. Ali lina est, neque Athenaei haec sententia, paeoniam in cibonsumtam rubra foeminartim profluvia sere fiet ab Athennaei verbis contraria, quae deinceps sequitur, ac valeren contra altim mentis O infatuariones Athenaeus plane con-ntrarium scribit paeoniae esu absinere foeminas, quod fatui-yietatis caussa t. et Tre i si est μωραίνειν, facere quod sit in-n decorum, O gerere se tita. Quidam e veteribus hac voce Musi sunt ad notandum peculiare illud Toπὴ ααTo; en US,M cui obnoxius Claudius Imperator Phavorinus apud Sto-
i cu ἀσχημops i ea notione usurpavit, de male paratis D cibi loquens Lapud Athen. III. io a. d. Equidem nonii aliter hic interpretarer et mos siν ματαί μου , nisi ob ocu-nto versarentur Plinii verba se l. c. Essur, ait, iam corim Mura malam mentis. Divinabam abiisse in diversas ac pro-npe contrarias sententias Plinium & Seleucum, quod in Ii eo auetore, unde hauserunt ambo, lectionem diversa ini, nacti essent Plinium legisse, mois p phc,αTαi μού r
n Utrique sententiae posse aptari certum est. Hesychius:
ii 2 o p. Neque Plinii neque Seleuci sententiae haec re-
34쪽
s,cte accommodaveris, sed ad facultatem paeoniae sisten f,, di rubros mulierum fluores; ita eni in interpreter hic vocem 33αTὴmiμα qtiam quam non nescimus posse eam dictione tris, accipi etiam Apii res Ilic. - Non scripsisse eadem de vi,, eiusdem herbae Plinium, Seleucum si quis miretur,nnae ille rem miratur parum admirandam. Quid enim fre-Mquentius vel, quod praecedit de militudine paeoniae si cum ficu, qui alius veterum dixit cum Seleuco tamen
nstremo emendationi Dalecam pii opponimus Eustathii au- Metoritatem, qui ante annos piope C legebat ut nos ho-M die ad Od ω λα- Quae Eustathius i. c. pag. 38 extr. habet, ex Epitome ducta sunt. In Athenaei Seleucique verbis nihil mutant nostri codices, nisi quod prosi AαT
sub quo videndum ne aliud quid lateat, aut ne interciderit nonnihil cum praesertim non modo nemo alius scriptor lycae en sive paeoniam cum eo comparet, sed ne intelligi quidem possit, it Bodaeu ad Theophr. p. ossa. adnotavito quo pae sto similitudinem aliquam inter paeoniam C fcum , praesertim quod ad formam, reperire quisquam potuerit. Quare pro b κω Bodaeus cisti olim scriptum fui se censuit, quod grana paeoniae acinis mali Punici quod cιJii a poetis dicitur similia esse videantur. Id si verum est, in auctore, e quo ista Seleucu duxit, Giori non trυκω scriptum fuisse; statuendum fuerit, σύκω non sequiorum librariorum esse errorem, sed iam Seleucum ipsum, alit certe Athenaeum in suo Seleuci codice σύκω reperisse: Alioquin nulla prorsus caussa fuisset, cur hic, ubi de cis agitur xl caesides memitiisset Noster. Porro fieri potest , ut vim verborum *υλαττεσθαι σὴisi minus recte perceperit Plinius: quae, si quid video, nil aliud significare post fiant, nisi caυere ne edant, abstinera ab esu. Aliter quident decreuit Gallicus interpres, qui nos docet, UAαTTEO 2αι h. l. significare Not si de Dire ne chos , hoc dicere
quod de eo inde Casaubono narrat, id quale sit declaravimus in Praef. contextui praemissa p. LXIV. Caeterum sit
35쪽
p. et . IN LIB. III CAP. XI. 1
PLATONI eomlai verba adposuisset Athenaeus, planius fortasse de eo, quod nunc dubitationi est obnoxium, iudicare possemus. Pro Rotata poetolos , quod olim erat editum. κομ&Pioetrois scripsi cum S. A., qua forma in hac voce
constanter alibi utitur Athenaeus. ΚυJωνα α . In GPωνα α cum Eustath ad Od., . p. 83s, i. consentit noster s. D. Hesychius vero: a-Jώνρα, συκα imprasi quam scripturam unice probavit Bod ad Theophr. p. 3 I, 88. vicinum nomen κυβά- για ad malorum gelaus pertinet, de qUo I. s. b. III 8 i. a. Xo re es tametsi c. Eodem pertinere videtur opώνεωσισχὰζ apud Aristoph. Pac. 628. .Poll. VI. i. aliosque.
cons supra ad p. s. c. Erat autem o petestat pena cute editum . ito et o retpoiυTSptas scribendum Uidui, praesertim in accus sing. Ac fortasse deii in HERMIPPI versu, ubi sunt genitivi plurales, pariter ipsi Agων, κογα κρων scribi debuerat, pro pι αλεων, κογακέων. Quidquid sit,
ibidem metri ratio poscit, ut pisae p. sta nonnni trihus syllabis pronuntiet Uri quasi gi se Ara vel pιβαλω esset scri-Pttam , ut sit e anapaestu S.
monuit Dalech. Ibid. συκω scripsi, ilia de arborum oenere agitur, Ut ex meminino καλουμέHii intelligitur Ibid. HXα ιτιο 'Apατριο . Vertit Dalech quod Charitiam t-ve rateam tinctipant cui se adsentiri Casauhonus profitetur ii quantum vi S inquit, consentiant omnia exem- dii plaria antiqua. c. Ubi primum moneo, praetermissum
in Epito me esse totum istud ex Theophrasti libro secundo citatum dein, si Plinii codices consulamus, probabile fieri,
pure Vos 'pαTgres oportuisse; nam apud eum lib. XV. cap. 8 sed . s. ubi ficus aratia alba memoratur, pediculo mi mo, latissima, in aliis codicibus aritia scribittir. ἐν a m et tetra Theophr. His . l. III. indeque etiam Plin. l. c. . cetra setae et et u υτι χἀ hetetopiae c. Lib. IV. c. a. indeque Plin. XIII. , Is Diae et posis o καμπὴ . Imperite empto; tina voce editum erat. Recte apud Theophrastum. Ibid. 6λλο J Ti,Tgλεα. Sic recte s. A. Ut apti dTheophr. Vulgo et metελ ionico idiomate, quo nec Theophr nec Athenaeus usu est. Ibid. σαι νε αυ- ου κα) αι βλαβTὴσει; οσαι τα αυDE erat editum. Apud
36쪽
, ANIMADU IN ATHENAEUM p. 'TATheophrastum vero tare ore hae ueto, perperam hau diu chie. Utrobique ocrei me cora igi iussit Casau b. At per se spectatum, ferri poterat ret αύτου, idem valen ac numdum cυTου, cuius pleonasmi frequens usus apud Polybium. Sed id ipsum, quod voluerat Casau bonus, obtulit
Iloster s. A. In s. p. hoc rursu abest citatum, excepta priori particulata quae non hoc loco, sed paulo postud posita est. Ibid. Post ei βλαστὴσ sic verba nonnulla, oυ- ἀρνα δε πεπαίνει &c quae sunt apud Theophrasitim, q-mere apud Athen a festinante librario omissa esse existi- naaverat EURSIUS in Creta, lib. II. c. s. At multa talia consulto ipse Athenaeus praetermisisse videtur. Did. και σωθεν οι; spiros . pipo ic apud Theophr rectius, ut videtUr cf. not. ad p. 6. d. Pro και σωθεν, quod quidem eodem modo apud Theophr expressum, και - σωθεν malebatia Plinius Suavitas O interiora es.
Perperam o deest s. A. Verba vero Theophrasti hic a d. lata, non tertio libro de Catissis Plantarum leguntur, sed
lib. V. C. I. p. m. 23. ScriptUr AιTιων , tamquam a
recto casu es Metiui, ex ed Cas in nostram propagata. Aιτίω est . . in ed. Ven QBas a recto Te AiTια, quae scriptura verior videtur , tali hi plerumque occurrit. At paulo post in Metivi consentiunt editi omnes. Descriptura si A. mihi non liquet saepe etiam prorsu neglecti sunt in illo codice accentus Epitomator pro suo more titulum libri omisit. Ibiae ei et Estpομοι. Putare Ta
quod legitur apud ipsum Comicum s. op.
37쪽
p. r. IN LIB. III. CAP. XIII. div
o petitu pia D Σκλγείαι; . , Antiphanis 'Σκλnpiet diu ha- naui de mendo suspectos postea reperi incerti poetae, fabulam clerias tribus loci apud Stobaeum M CASAU B. Ait Eατι δε ναμ αθὴ p. I. pro ec scribendum adnotavit Brunck, flagitante metro. Utriusque comici versis culos praetermisit Epitomator. Theopomptis . et pcnno et Ta sTαpetis. Apud Steph.
sit Epitomator. De illa regione vide olsten ad Steph.Byg. l. c. Nicias ad Aristot de Mirab. Auscult. p. a I.
δίψογον, c. Verba ista nusquam, quod sciam, hodie apud Theophrastum leguntur sed habet eadem Plinius lib. XVI. et , o. Ubi pro ἐν Κέω, in quod consentiunt nostri codices, in ea insula legitur.
que sto Correxit Casau b. ex Theophr. His . Plant. II. . Sic Plin. XVII. 1, 6 Fictis se in cilia bulborum hoc genus est feratur, o sim ferre traditur &c. Ibid. H
38쪽
D nempe pro ii Toυ, quod erat editum sq, ad librumn V. De Caussis adi, cap. I. paulo post, cet vos O pro
3, λυκυ εχgi cum doctissimo Ges ero. α - Nostri codices nil mutant, nisi quod pro Avib. utrobiqueri oril habent, de quo ad p. 6. f. dictum tum quod in s. D.(qui habet hunc octam usqtie ad vocem sco vis 2ρν Λουκα vo pro Totis legitur. Est autem si rima huius loci dissicultas haec , quod a Fud Theophr in toto libro I. de Hist Plant nihil aliud, quod huc trahi quodammodo possit, hodie reperiatur, nisi c. d. haec verba ipsa haud du
sciam, apud graecum Philosophum in illa connexione orationis leguntur. Sed eadem , ut apud Nostrum, sic fere apud Plinium supersunt, XVI. 6 s. Insigne proditur in quodam genereri nempe scuum cillatae, coepti, modis esicos sub solio grossos vero pos solium nasci. Quare istari periora in vulgatis Theophrasta codicibus , Ut multa alia, intercidisse videntur. Plinii verba ob oculos habens Da- lecam pius, pro tu Tob, quod apud Athenaeum erat editum, in latina versione folium posuit id c a sata bonus dicit, os*υλλο eum legisse, quod verum ille iudicavit. Ego vero de re consentiens, nollem vocabulum me adoptasse a Casau bono commendatum. Ipsa varietas librorum mυτου edd. cum s. A. Retpetro ms. O. pii sta codd. Theophr. satis indicare videtur, non vocem omnibus notissimam,
φυλλου, ibi olim scriptam fuisse, sed aliud nomen minus
39쪽
3I familiare librariis, in quo illi halucinati sint. Illud nomen
est 2 p υ, quod loco ei φύλλo apud Nostrum repositum velim; quemadmodum apud Theophrastum l. c. proi p . ipso p., ω d ita legendum iam pridem a viris doctis monitum est vide Robertum Constant in Bo-daeum ad Theophr. p. i. Est enim vocabuli ripio proprius usus in siculneo folio insic habes apud ipsum Theo
i. Plinius sub folio reddidit; ubi Har inus: Hoc est, di, ante foliae m. inquit. Grossos vero pos solium , hoc est, i, a tergo foliorum, , Ut no loquimur, supra Iosia re empe in eamdem sententiam iam Dalecam pius in versione posuerat O eum quidem Vscit Olynthum, sive grossum supra folium, cum vero sub folio Idem Dalech vocem. 8ὴetras dg olim de tempore accipiens, in versione sic posuerat, statim quidem po exortum folium nasci , cum tempestuum sub solion Oubi mireris, non perinde Compo-σ2ε de tempore accepisse: tum in Emendandis demum monuit, pro pos exortum folium ponendum supra folium. Et ego quoque aliquando suspicatus eram, ἐπ oc dap. Eόπισθε de tempora accipienda quam in sententiam apud Theophr de Causs. V. i. p. 323. accipienda esse illa
ista ibidem, c*ἐpουφι δὲ ον ὴ λυνθον πισθεν ου2pioυ, declarare videtur totius disputationis connexio, quae illo capite instituitur. Rursus vero eodem lib. V. cap. a. simillima verba his, quae ex Hist Plant. II. d. huc spectare di
b pio et cy καρπον , haud dubie de loco de siti accipienda sunt. Sequentia verba, rei P. Atac gerio .νου c. apud Plinium non magis, quam apud Theophr leguntur: quae ne ipsa quidem carent dissicultate. Si vera est scripturasti to intelligi debebunt i συκm, scus arbores nescio
utrum eaedem, de quibu modo dixerat, cum ait reλλο νέ-νο συκinc', an aliae Sententia postulare videtur, ut cum
Dalech Villebr de eisdem arboribus haec dicta intelligamus; sed tunc non convenit, quod verbum dein . e sequitur in sngulari numero. Quare pro rei et villebr αλ-
λ ita legi voluit quod nemini facile fecerit satis Dale
40쪽
una dissicultate premitur hic locus, quem levi satis pede CASAU BONUS transiit, nil aliud monens, nisi haec: n Scri-nbe cum Dale campio, Metpοσθεν ζ g Toυ ίλλου:n nempe pro b et ob quod erat editum: ad librum, V De Caussis adi, cap. I. paulo post, ecpvo foro
)γὲλυκυ εχgi cUm doctissimo Ges ero. c. Nostri codices nil mutant, nisi quod pro Abib utrobiqueri orae habent, de quo ad p. 6. f. dictum tum quod in s. D.(qui habet hunc octina usque ad vocem si Evis 2 grum et ora Erepvo pro To -υTo legitur. Est autem prima huius loci difficultas haec , ii od alti Theophr in toto libro II. de Hist Plant. nihil aliud, quod huc trahi quodammodo possit, hodie reperiatur, nisi c. d. haec verba, Ipsa haud du
sciam, apud graecum Philosoplitina in illa connexione orationis leguntur. Sed eadem , ut apud Nostrum, sic fere apud Plinium supersunt, XVI. 6, s. Insigne proditur in quodam genereri nempe fctium Ciliciae, coepti, Eladis: mos sub solito, grossos vero pos solium nasci suare ista superiora in vulgatis Theophrasti codicibus , Ut multa alia, intercidisse videntur. Plinii verba ob oculos habens Da-
lecam pius, pro *υTob, quod apud Athenaeum erat edittim, in latina versione folium postiit id c a sati bonus dicit, su*ύλλου elim legisse, quod verum ille iudicavit. Ego vero de re consentiens, nollem vocabuliim me adoptasse a Casau bono conanaendatum. Ipsa varietas librorum isti Tob edd. Cum ins A. repeto ms. D. pips& codd. Theophr. satis indicare videtur, non vocem omnibus notissimam,