Deipnosophistarum libri quindecim;

51쪽

p. yy IN LIB. III. CAp. XVI. 1;

bi tricula e bos oneoqtiit Libro secundo II 6 . e. dictumnest de aceto, Rui et v ora et Tia. . Tho κω αλυρι n verba sunt Heraclidae Tarentini, qui novo loquenuit, genere sic expressit illa, quae sua moti stomachum abu- 1itar ea voce cum multis habent impeditum c. Ibi et os l. κο equidem cum Dalecampi tumorem intellexeram recte-ne, an secus, viderint artis periti. D Libro IX p. Dclo a. d. dicuntur Athenaeo heri e carnibus caprinis etro Aben Iopop πομένειν ἐν οἷ κοιc hic o Roc aliter accipi-Dtur, pro corporis mole, id est, corpore aeso, ,ea tiam n ii vocat alibi, ut diximus libro I. cap. XX. p. 26. h. ii De mole corporis rursus occurrit XII. So. c. A prioren significatione dicuntur cibi gυο κοι, qtii non disiendunt ven-ntriculam, nec male habent. malim, qui non gravant veram iitriculum. Libro VIII. p. 3s . f. ait auctor, piscessari xatilis esse gυὴ κουβ κα πέπTgσθαι αχέα c. Etiam de D personis aυο κο dicitur Euripides Bellerophonte: apud in Stobaeum videmus gr. Fragm. Eurip. p. St. n. IT.

i, hoc est, ut patito post loquitur Athenaeus , λίπα θια- ii ει καὶ ουυὲν μοχλῶ - 2αι. Hoc ipsum verbo Aee re bon declaratur ab auctore eo utimur insignificanda re laxa, dii non Uricta , non sena O farta Sic et refoc .gυpυκoiλιοσii apud Hippocratem iunguntur contra apud Themistium, O cf. H. Steph. Ind. Thes.s et re με;Thc opponun- si tu choratione IV. eiusdem apbχo hoc et o κα α; g-3ipsse, compedes laxae, quibus faciti in se exuere Athen.n lib. VIII. p. 363. a. AE etfιν, ἐκ cetrapi prata po*ny dii et EsroύμEpo A et diph usus leti. Si qui putaverit, dedi, siderari hic aliquid, hoc loco, ii quo versamur ut, sit plena sententia, ei licet per me ita scribere, διαλυETect

Nil opus est adiectis verbis Jλλον δρ, quae subintelligenda omittere consuevit is auctor, e quo haec sumta sic rursus paulo post oti mpo seti c. Ubi pariter Ti non causam explicat cur res ita sit; sed demonstrat, ita esse, Crationem profert e qua intelligatur rem ita se habere. Sic& deinde ac rursus p. 8 i. d. e. Quia tamen paUlo insolentior haec loquendi forma poterat videri, mutavit eam nonnumquam Epitomator veluti mox pro illis verbis o M ovorum T vo AAviarra sic scripssit paulo commodius, ToANα-

52쪽

D ANIMADV. IN ATHENAEUM p. v.

mihi quidem non ferendum visum erat Miror vero, si in Hoelcheliano codice Epitomes etiam σωματω re Perit Casa ub Noster quidem s. u. perspicuere coe baeta habCr.ΚαTEp e Tre. I. μαλλor Tlic AAnc. Adiectam . l. mal cle voce nata v peec, quae aliquanto post demum sequitur.

Sed in vulgatum consentiunt libri Creferuntur haec ad paulo superitis dicta , ubi adiectum id nomen Ilid. ούθ. νένo XAουμάα. Silcms. A. υ p. edd. Ibid. Pro πέψε-etret, scribe set et a Tae cum Sstis, ut alibi. ἀνευ GT3ὴ-ων. Perperam reps etpote tap s. h. Ibid. e. dTω επι γιδομένων , Suadent veteres Medici in quorundam dii morborum curatione, ut fici non solae comedantur, sed dii cum aliis puta, si quis oppilatione laboret, cum thynnao, thymbra, calamintha, origano, pipere, aut Zingidi, here. Haec sunt quae . πι ινεμ ργα Ocat auctor, Uasiis: ad cititia nisi legendum sπιπινόμενα, quo nium itan paulo ante in eadem sententia scriptum est. c. CASAUR. vide supra ad lit h. notata.

vero item Nosti saepe alias. Vide Brunc Fragm. Arist. p. 263. Ibid. EUBULI versiculos Excerptis suis inseruit

53쪽

p. o. IN LIB. III CAP. XIX. r

b Grotius, pag. 86s. De Nicophonte Comico vide Casa ub. ad III. 26. e. Pro cipi si est spinet in s. A.

In DipHiLi Siphnii verbis mirum videri possit eumdem

cTEμαγο p c. Sic quidem III iis . . idem cibus

si ventissima aestas. Sic preis mel, Plinius vertit aestiuum ;n apud Galenum, quarto in Epidem commentario, et D significat ab latem per excellentiam: οα ο gari inquit)

n quorum succi non sint aestatis fervore exhausi. c. CASAU B. Cons. Foesi oecon Hippocr. voce C pet. Ibiae, et asλ*ικα. cons mox lit e initio cap. m. Paulo superius, recte κακογυλὴ T sp dedit s. A. bIκακο - ώTs et erat editum Dei satis erat Igitati Asiet et si et opκαιμον, quod est in eodem s. A. D in ed. Ven MBas. Nec incommode vero tacite quidem et et pretυλ ATTειν edidit Casau b. ex Epito me sic quidem noster s. D. Onμὴ et ioc Tob T ωικού ιακοσtacti Troiani Adparatus in versione posui Dalecam pium secutus. Rectius fuerit, ordirnationis Troianarum copiarum, ut monuit Casau b. De illo Demetrii scripto in Indice Auctorum dicetur.

paver ei et, Iillo modo ferendum putavi. Quid enim quaeso paupertas facit ad vocem aut quid ea impedire hominem posset, quo minus vel bonus fieri fabularum scenicarum actor vel commod bota uti posset. Desiderabatur omnino vocabulum significationis contrariae illi ciniae diu id equidem cum in Treus naeo reperisse mihi visus essem,

54쪽

., ANIMADU IN ATHENAEUM. p. o.

temperare mihi quin id ipsum hic ponerem non potui. Tre detrHuc e ε γρα2αι , de humili, demisso, exili vocis sono, cum alibi, tum apud Luci an in Nigrin. cap. XI. reperie S. Ex

librarium , e cuius Exemplo uterque noster codex de V kZttis esset, mihi persuaseram. Si quid commodius certiusque aliquis obtulerit, libens accipiam Ficos voci contrarias existimari, Plinius etiam adnotavit XXIII. T, 63. Ibid. Pro Uvo Epra aes , s. p. raro ps Tu habet; nec vero idcirco istud solicitandum : υποκριTnc est actor fabularum pro pITI; octa idoneus adjaotilas agendas commodus , soliri actor. In priore Proverbio de Ficis nil opus erat, ut iχθύν, e circumflexo accentu Casau bonus ederet sic tamen in s. Ep. scriptum hi video, tit saepe etiam alias. Nec male vero X θυ; ex preissum erat in ed. ven. CBas. Ibidem vero perperAria a virgo habebant edd. omnes ubi rectu

In altero Proverbio, perperam ei Ao D: seri erat in ed. Veni A lias quod correxit Casa ub Sed coniunctionem possisυ- TE EI: , Ud in dedit terque noster codex, ignorabant editi omnes qui nec distinxerunt orationem post prisset t.

Commodior haud paulo librorum nostrorum scriptura . Proverbium istud retulit Erasmus, in capite de Luxum Mollitie tit Fictis avibus grata L.

Mνγο ι θρο - - μὴ λα ελ*ικα. Vide capta superiori, lir. c. d. Ibid. κακὴ χυλα ε ναι. Sic codex Vterque. κακόχυμ. et edd. Ibid. ύ' υλὴ preres recte s. A. bd. Ven. Ias. s in in Misisti ed Cassi cum f. h. qui in hac regione aliquoties, longum ponit in illa voce, cum alias eiam tenere soleat scripturam

ic et edidit Casau bonus quod, ne casu factum putes, ipsius etiam disti viri in anu sic superscriptum alteri scripturae vidi in exemplo editionis Bassi quo is olim usus est. GTαTι scit. TZ κοιλices, est quod habet vim eto tarsipera

55쪽

p. o. IN LIB. III. Ap. XX. 3

fT ν κοιλίαν, i. e. alvum istendi vide II. f. h. i. e. III. is e Apud Dioscor quidem I. 136. al. 36 a. ubi de malis Epiroticis agitur, κοιλία σταλτικα editum videor inde suum cetes A τι κω T. petiisse Casau bonus videtur. Ibid. In verbi Lupo Aecita Secropiae et sis creto A ivnil mutat, quod sciam, s. A. misit vero illa pia Epitomator Paulo post deerant in ed. ven. Bas verba ista, si peti t. αυτ ν υχυλὴTspre, tacite adiecta a Casaubono, qui ea .in Excerptis Italicis nam, ex Aegiano libro adnotata a Casau boni manu video in in Epitome repererat. Pro κακοχυλώTEpet vero .cυ υλώTEpet, quae sunt in ed. Cassi in s. D. , meliorem scripturam per o breve ex s.

A. recepi.Tα δὴ καλουμspe cca et . p ι κα α, .deinde(p. i. a. bp ι καTot habent edd. .in s. D. priore loco pariter p ικα α perspicue scriptum, alterum quidem locum omisit Epitomator; utrobique vero cum edd.consentit s. A. nisi quod hic p ικα. Tre cum circUm- flexo scribit. Quo magis miror, runckium utrobique adscripsisse, op ικλα τὰ , op ι κλαToic esse in cod.Paris . . Suspicor, Hermolaum Barbarum, qui illum scripsit codicem , cum orbiculata mala ex Plin. V. q.

Is .XXIII. 6, s. itemque ex Dioscorid. I. 36. al. Ita. cognita haberet, consulto p ιλλατα correxisse cons eiusdem Hermola Barbari Corollaria ad Dioscorid. lib. I. num. 6s. Qi a. Quidquid sit, sicuti, pro

latinorum Lentulas. Aguetho Graeci dicere amabant, Bi hoc pro Bibulus, aliaque similia, omissa vocalita brevi. eadem ratione latina vox orbiculata Graece op ικλα T rectiuS, quam p ι κατὰ , efferebatur quamquam Diosco rides, omnia latini vocabuli elementa expressurus, 3 ικoυ- Actetae scripsit, si editis libris fides. At illa etiam gravior h. l. dubitatio nobis iniicitur si, quod dixerat Athenaeus II. i. a. sub Laesimacho, sexandri, successore, Ixit Diphilus Siphnius, unde ei hoc latinum nomen orbiculata Dicem US-ne, alio nomine , 'Hoegipωτnce , usum esse Diphilum, eique ab Athenaeo latinum nomen ipsius aetate usitatum , orbictitata esse substitutum Vide Diosc. l. c.

genus maius vide Plin. v. et et 22. .XXIII. I, 3. a uetoresque ab Harduino ad Plin laudatos Ibid. v οσευ Aec Tet pioc. Hoc nomen an apud alium quoque a

56쪽

M ANIMADU IN ATHENAEUM. p. r.

ctorem occurrat, mihi non liqtiet. In scriptura nil mu-atant nostri libri Opportune vero cum maxime a CORAXO nostro adnotatil video dii Fide Galenus AreTrepi Tipietis appellat, de Aliment Facult. L. II. T. IV. p. as extr.

es fuisse dictain illam Apolloniam, auctor Stephanus ac tar- dictasse ita etiam hic scribendum . CASAU B. - Est Apollonii Pisidiae, inter plurima cognomina oppida septimo decimo loco a Stephano ByZ nominata is autem non Mopellectav επιθσTreta olim adpellatam tradit, sed proprio nomine Nop et o dictam. Apud Athe n. nil Utat s. A. In Epitome vero deest tota ista peti c. Ibiae pre Ao ei p. sic opsικλα Toι: αναλο re Teti cyc p . edd. vett. Um s. A. perperam haud dubie desiderabatur utique coniunctio tum vero verbum in activo usurpatum recte vidimus pag. o. c. Utiare bene Casau bonus sipreM edidit, quod iam olim in suo libro ille sic correxerat, meritia de coniec tira, sive in alio libro id adnotatum invenerat nec vero in Animadversionibus quidquam ad hunc locum illonuit. - νια ατ ο, hi et AbgTeae t. Scribe C ια - σTp. cii libris omnibus edd., Sstis: operarum errore omissa in nostro contextu illa particula. Tpoυθια(ssic constanter fere scribitur in utroque nostrorum codicumn semel aliquanto post Iit d. στρουθεία in s. g. Pariter vero στρουθια editum apud Dioscor video, apud Hesych. in .υo ou es horum: sic kapit Galenum, cuius haec verba citavit Bod ad Theoplaras . pag. 3 I. Tων

σr o si. καλου σοι κα α αν αρτρραν ire vλ- An ps c. et obggio habe in Analect. r. . . pag. III num . . videntur ruthia vel ruthea, ut post alios etiam villebr adnotavit ea esse, quae apud no cottonea pyra dicuntur a quibus cum dis ingUUntur Tre κυβαρια , sunt haec quae strictiori sensu cottonea mala vel Poma vocare solem US. αριστατω ακpοJ3ύων. Vide Animadv. ad II. a. a. Ibid. v αυλια φαυAi est litiae nomen, de quo II 6 . .

57쪽

ii. t. IN LIB. HI CAP. XX. s

anae hae Sic Pollux VI d . και *αυλια. etsi, nAsitan et o p μὰ op Eamdem scripturae distinctionen Elymologus observavit. Quare mendosum putavi, quod ire editum . l. erat. In s. . nullo accent notatum hoc vota cabulum in s. D. prorsus abstin ista verba Quaenam vero sic adpellentur mala, ad p. a. h. videbimit S. ψιλὴ τιμο prim pietω καὶ βεκαT msi poetas.

De PHILOTIMO Medico vide Fabric Bibl. Gr. T. XIII.

p. 36s ubi nomen viri, pluribus auctoribus memoratum , non aliter scriptum exhibetur, atque hic, alibi apud Athenaeum editur. Sic quidem etiam in s. p. scribitur p. s. a. sed cum hic, Una p. a. f. terque collex*TAOTIMOΣ praefert heodem modo scribitur in s. D. I. 33. f. tum in s. A. III. s. a. VII. OS. f. Quare vide, ne vera sit haec scriptura . Numerus tara in ed. ven. sic erat expressus, . Tra piet ii I κατω. Pariter in s. A. est v

ii . sed in in ed. Bas CCas. pro ii est rei, quod habent omnes p. a. f. In Epit numerus libri cum titulo omissus qui adeo codex in tali hus numquam invocari testis potest. Supra vero, pag. s. a. ubi ex eodem titvidetur libro adferebatur locus, denarius Umeru non erat adiectus. Tec ἀλα- - ex ipsi Mala verna , Plin. XXIII. 6, d. va

κὴν ), Quid appellat χυμο ξυσ)ικὴν quid interpretes fueri cum radentem Galeno auctore ita quidam appellarunt

D nomen usu tritum in medicorum scholis, rex eo quod D dicit Galenus vi sic κλὴκασιν,, magis ex illo, quod ni rei medicae scriptoribus adeo infrequens occurrat eυ-n Tικου χυμού mentio. - Galenus cum dicit, atram bi-

58쪽

.6 ANIMADV. IN ATHENAEUM p. r.

M lem a fuisse a quibusdam nominatam, Praxastoram an-ba, liquum medicum tacite innuit, quod Athenaei indicio M scimus, qui subdit statim ξυστικοc Is ipsetet ratast bedi, αυτών, c. quae interpretam Ur, timor, quem ex iis con-m fieri diximus, ides, quem Praxagoras Uet Tracos voca Dit re

CAS AD BONUS. -- Cons. Foes. Oecon Hippocr in cercui idem videbatur iυστι s atque στυπτικοψ, adseringendi aut spissandi,im habens. Sed de his, quae de Praxagora Casa ubonus adnotavit, vide quae docte, ut solet, opposuit COR A ad verba mox seqUentia. Tlic IE Agiου pos etpαμ simi. 3, Ionice videtur scripsissedi, auctor ille, unde haec verba describit Athenaeus; nam ii 'poetet g dret, edendi significatu eius dialecti est inden Tpoercepta eLTecta cibi, apud Hippocratem. Alii potius dixe-nrunt,poet*hροαι. α CASAUB. - α δ ad lic sereiotic(Dra refertur nec enim solum o aetio graece 'rtim dicitur, sed . απιο; itenaque Cremoc. Vide Nostrum XIV. 6so. c. d. ξυστικο Is 3ίνεται χυm αυτων , 'ε ἐμs ocu vo Npoce ex repou P mpetiadi poυ signum desectus ponendii in docuit Co RAc ad ea, quae paulo ante a Casaub tradita vidimus, haec observans: Fallitur Casa ubo di, nus, existimans To Ag ὴμ grumos referri adiυστικὴ . Numnquam hoc nomine humorem illum adpellavit Praxagoras M Restituto igitur, quod amanuensium si AE tet omisit, vo-ncabulo, lego 'ε ίAcq poc vo poliet lipo α λάβ' c.

Mi ve tuis. Nihil in scriptis Galeni frequentius

,, Comment II in VI. Epidem T. V. p. q6'. ιλότιμο cdi, Osiri idem Philotimus, qui Praxagoram apud Athenaeum

59쪽

p. r. IN LIB. III CAP. XX. Q

advertens superi ra verba tires. cs, ns, et v dehere in parenthesi posita intelligi qui bii ita acceptis, absque

dilucustate ad praecedens υMobc refertUr nomen .υ roscis Ipsa illa verba, quae parentnes eos signis inclusimus, pro sus praetermisit Epitomator Nec vero praetereundum, qtro post 'υσκαTsp est erTὴTs et particulam is inserat tris. A. unde oritur suspicio intercidisse alterum membrum, Oportuisseque yυακαTsp γαο TETgpsi Cae rei TpυφνόTg- petrita sevita . Tet poυθεια. et poυbi . h. l. Urius, ut supra , habet s. p. nescio an, s. A. e quo hic nil enotatum, qui aeteroquin saepe si temere confundit Quidquid sit, cum alibi formam cetooubire adoptaverim , temere hoc loco factum, ut altera tarma servaretur. Conflauctionem adverbiorum,si AAo innetetoi cum comparativis iam supra ad II. q. c. notavimUS. π έT E σθαι , procrέπτρσθαι , scripsi cum nostris codd. .ed Ven Pariter paulo superius UT TOμε oportebat ubi quidem eti)

etiam Nicander forma vocis et Tyουθgiet uti, Uam . . ut alibi edd. habent non reclamante s. A. .silente s.

D. in quo haec de Nicandro non leguntur. Sic Nicander ille in A ico ττικαs scripsisse videtur: ΚυJώνια μὴ λα

Tre Tpoύθεια. In quo errasse eum ait Athenaeus, quod VTγουθ ire, quae sunt gentis maius Orati rus talorum cydoniorum, ut paulo ante ad lit a. dicitim eadem statuit cum c dontis vulgaribus , aut quod prorsus synonyma ista nomina facit, quorum alterum multo latitas patet. Cuid opponit laticidae verba, iam paulo etiam ante adlata, in quibus distinguuntur κυδωνια a Tpsυθioic vel TFου--2cioicet ubi κυδώνια pros doniis vulgaribus, vel minoribus O paulo acerbioribus accipienda videntur. Mox tamen docet idem Noster, a Philemone etiam, donta mala dc ruthia pro eisdem poni. Confer Bodaeum ad Theophr pag. 3 r. Ac potuit iane, pro regionum temporum diversitate, varius esse illorum nominum ius. In laticidae

60쪽

. ANIMADU IN ATHENAEUM. p. i. in C A P. XXI.

STESICHORI versus ad metri ratione ni exigendos peritio dribus relinquos Consentit in cunctis verbis codex uterque, nisi quod prores pipex s. c. opsipet habet. Verset. OT Oicppον. In versione tenta infestam, quod posuerat Dalech. Rectius puto fuerat iri currum, vel ad curriam, quod habet, Steph in Lyricorum Fragm. p. s 3 Veris 3. Vocem etc*ώνου; omissam in ed. Venet. Bas exin stis adiecit Casaub inadiecerat iam H. Steph. Vem. d. Ista, ita et Raptapi α; υhaec idem Stepta sic reddidit, vio

larumque apices teracrOS.

και 'Aλκμὰν et Og rex bae o si Tn si Sic ex libris se correxisse ait Casau b. At nec aliter in ed. ven. legitur. Nempe in ed. Bas imperite pripsi velut num verbum expressum erat, , nulla interposua distinctione, cum sequentibus verbis iunctum. Porro idem CASAU B. De- , sunt verba inquit Alimanis, quae tamen ne Athennaeus quidem fortasse apposuerat, contentus digitumn intendisse, ut saepe alibi. α - At ipsa Alcmani verba,

in quae hic digitum intendit Athenaeus, paulo post ipse adposuit, lit. f.

Ibid. Κυβ'ωpiois,sλοκτιν ι . et Traθία. Deest ve nium To equo vel . αλλον. De amante loquitur, qui suam via Mispis malis in sentim coniectis petebat , ut Malis me, Galatea petii, inpassim Oetae. c. CASAU B. Cuius rationem prohavit Bod ad Theophr. p. do adponen etiam

Theocriti in eamdem sententiam versiculos. Similia de more amantium ob itan ho3ολελ collegit Cerda ad Virgil. Ecl. IIL d. cons Iacob ad Anthol. Vol. I. Part. I. p. 33 sq. Ego vero, memor illius verbi alterius Poetae apud No

aliud verbum hoc loco intelligendum putavi, Diκρ ἐοικυια, aut aliquod in eam sententiam : cuiusmodi cum verisbo percommode construi praepositio sic videtur, idem significata ac stetet, quod spectat ad, quoad Fuisse autem ex hoc genere etiam mala, quorum color in purpuram

vergeret, intelligitur ex Antipatri versibus p. a. b. I PHILEMONIS verbis, pro Tpos Esa , quod erat edi e