장음표시 사용
101쪽
pretium, neque Polyeuctus solum moriens eas ab isto postularat: inerant et mille octingentae drachmae. is autem lectis, si ea nihil ad Se attinebant, neque scriptura vera erat, quamobrem non Statim indignabatur et graviter ferebat cur autem ea rursus et ipSe On- signavit quae nihil sani continebant, neque vere scripta eranti amid quidem qui non toti scripturae assentiretur faceret nemo. Enim-Vero Judices, perabsurdum id erit prosecto, si licebit istis a quae ipsi comprobarunt nunc negare, vobisque nullum id signum videbitur, quod omnes homines ad ea crimina quae neque Vera neque justa Sunt, non obtice Scere, sed e vestigio litem movere, solemuS: quod qui non fecerint, si postea in judicio adversantur, improbi Calumniatores habentur. Quae quum pudias nihilominus quam ego intelligat, ac potius eo certius, quo saepius huc ingreditur, Ontraria iis quae egit omnibus loqui non erubescit. Vos quidem Saepe, una fraude animadversa, ea pro Certissim signo de tota CeuSatione estis usi isti autem usuuenit, ut omnis ejus oratio ipsa Sese Coarguat. Cape testimonium, ut appareat et tum conseSSam S Setabularum signa istius uxorem, et nunc a Spudia obsignata aS-
9. His ita palam demonstratis, equidem nihil esse pluribus opus existimo: nam cum et lege proferre possim, et teste eorum quae dicta sunt omnium, et ipsius adversarii consessionem, quorSum multis verbis opus est Sed tamen, si de dote indignabitur, et sibi de mille drachmis injuriam fieri dicet, mentietur de his enim ΟΠ- tendit, Cum non minus, Sed plus etiam acceperit, ut statim vobis declarabitur. Verum, si ista omnia revera accidissent, non ideo es Set utique justum me promissam dotem non accipere, Si modo aliquid est in legibus subsidii neque etiam Polyeuctum, si filiarum alteri minus alteri plus dare voluit dotis, nunc prohiberi. Tibi enim ipsi, Spudia, licuit non ducere uxorem, mille drachmis, ut mihi, non annumeratis sed tu nihilo minus habuisti, ut ego docebo. Primum autem cape testimonium de sponsalium conditionibus.
t0. Qui igitur nihilo minus ille habet dicet aliquis, si isti in quadraginta minis aurum et vestis aestimata, mihi vero decem minae seorsim additae suerunt Hoc ipsum ergo dicam. Spudias, Judices a Leocrate mulierem cum auro et veste accepit, eStimatis
Leocrati a Polyeucto pluris quam mille drachmis quae vero rifilii misit praeter dotem, quaeque habeo solum, ea siquis cum hi quae isti sunt data conferat, consimilia deprehendet, demptis iis quae ob 4 H
102쪽
mille drachmas oppignerata sunt. Proinde jure in quadragintaminis aestimabat ea, quae Leocrati numerarat, quaeque datam mihi
Summam superabant. Aemilii cape primum descriptionem hanc, et ei nune recita, quidnam Uterque nostrum habeat deinde arbitrorum testimonium, Ut Sciant, eum pecuniam etiam longe majorem habere, deque ea Leocratem actionem instituisse, et arbitros in hanc sententiam pronuncias se Recita.
An non iste palam habet quadraginta minas dotis jampridem ego Vero triginta minas, quemadmodum iste, mille vero drachmas postea non modo non accepi, Sed et nunc de eis periclitor quasi injuste ea petam lil. His itaque de causis, Judices, Spudias, re amicis permissa litem mecum transigere noluit, quod ei usuveniebat ut horum Omnium convinceretur cum enim illi his omnibus interfuissent et Certo ea Scirent, non ei permisissent quidvis dicere : apud vos autem e mentientem me vera dicente Ore superiorem sperat. Ego Vero quae pOStulo, perspicue vobis demonstravi, ut ipse potui rei gnaros autem iste fugit, quod putaret eis sucum fieri non posse. Quare, Judices, etiam vos ei potestatem mentiendi et calumniandine date eorum qum diximus memores. Nostis enim omnia ut gesta sunt; praeterquam Si quid ego praeterii, ad exiguam aquam dicere
103쪽
ARGUMEΝΤUM ORATIOΝIS ADVERSUS PHAENIPPUM DE PERMUI AI IONE.
HAEC Oratio non resertur a nonnullis ad Demosthenem Gargumentum autem tale habet. Erat classis apud Athenienses treceiitorum virorum, in quam ditissi in quique legi soliti onera graviora sustinebant lex autem permittebat ei qui sumptus olerare non Posset ea classe excedere, si quem se locupletiorem vacantem ostendisset quod si is qui designabatur se ditiorem esse fatebatur, in trecentos alterius loco referebatur, in negabat, permutabant inter se facultates. unc igitur trecentorum unus, Se Abau Stum et Pauperem esse conquerens, Phaenippum invadit. Quare dopum permutationem veniunt. Accusat autem Phaenippum, ut qui nec descriptionem rei familiaris legitimo tempoue dedarit, o musio post, et signa ab aedibu abStulerit ut quaedam quae intus suerint distraheret, et se cuidam multum suis postulanti de- here simulet.
1. II benefaciant, Judices, primum vobis omnibus, deinde etiam Soloni qui legem tulit de permutationibus. Nisi enim is
aperte nobis explicasset, quid primum eos qui permutassent facere oporteret, quid secundo loco, caeteraque deinceps ordine, haud scio, quo tandem progressa esset haenippi audacia Quum nunc, etsi lex ea nobis dicit omnia, tamen jura in ea perscripta negligat. Νam cum intra triduum ex quo jurarat declarationem rei suae familiaris mihi ex lege dare debuisset, aut, Si tum nollet, Sexto Saltem mensis Sextilis die, quem precibus a me impetrarat, et ad quem promiserat se daturum declarationem, neutrum horum fecit, sed, Contemptis utrisque et vobis et lege, alter mense dedit, biduo aut triduo ante judicii ingressum reliquo omni tempore delituit quum item Signa sedium, quae ego appOS ueram, relinquenda SSent, egressus in agrum aperuit, et hordeum et reliqua extulit, quasi potestatem ei dedisset lex saciendi quicquid libitum, non quod justum
2. Ego vero, Judices, maxime optarim me florere opibus ut olim, et manere posse in trecentorum numero : quoniam autem partim
communis calamitatis cum iis qui e sodinis quaestum laciunt fui particeps, partim magnis detrimentis affectus, jacturam iaci rei ami-
104쪽
liaris, et nune denique me tria talenta reipubi numerare Oportet, talentum pro portione-fui enim et ipse, quod utinam esset aliter, dinae publicatae particeps ut in meum locum substituere onereum, qui non nunc modo est me locupletior, sed prius etiam fuit, o nullum vobis unquam munus obiit, neque reipubi quicquam hactenus contulit, ne ee Sse est. Vos igitur Omnes oro, udices, Si
ostendero Phaenippum et definita legibus jura violasse et locupletiorem OSSe quam ego Sum, Ut et me juvetis, et istum me loco in trecentorum Classem reseratis. Propter hoc enim leges quotannis permutatione Concedunt, quod con Servati perpetua rei familiaris et incrementa paucis civibus permanere solent. Ab initio autem vobis omnia quo in permutatione CCiderunt commemorabo.
3. Monsis Quintilis, Judices, die secundo, duces trecentis permutationes proposuerunt. In iis e lege haenippum citavi eo
igitur citato et adhibitis quibusdam familiaribus et amicis, Cythera ivi in ejus fundum. Ac primum obii fundum ejus, qui stadiorum
erat amplius quadraginta Circumcirca, et ostendi et testatus sum coram Phaenippo, nullos undo libellos assigos esse: in ipse id affirmaret, statim eum dicere jubebam et Ostendere, ut ne poStea fundus aere alieno obStrictu esse perhiberetur. Deinde obsignavi domicilia, et mea sedes eum ingredi jussi. Postea quaesivi, ubi eX-cus Sum frumentum esset erant enim ibi, Judices, divos divasque testor, duae areae serme jugeri amplitudine utraque- is ver respondit, frumentum partim venditum, partim intuS Sse repoSitum. Tandem, ne longum laciam, constitui custodes intus quosdam, atqu0 mediusfidius etiam edixi ut vetaret agasones materiam fundo avehere-nam praeter caeteras Phaenippi opes, Judices, etiana hic amplius est ei reditus, sex asini per totum annum materiam ei vehunt; unde iste in singulos dies amplius '' drachmis percipit- , cum igitur eis interdixissem De materiam attingerent, et Phaenippo denunciaSSem, ut ex praescripto legis ad Sacra praesto SSet in Urbem redii 4. Primum igitur eorum quae dixi testimonia vobis exhibebo: deinde et de caeteri audietis omnem veritatem. haenippum enim,
Judices, a primo die Statim nihil justi cogitasse reperietis obsignavi domicilia, permiSsu legis r iste aporuit. Ac signum quidem
sustulisse fatebatur fores autem se apseruisse negabat, quaSi Vero aliam ob cauSam, quam ad sores aperiendas, Signa Sustulisset. Deinde vetui ne materia eveheretur iste quotidie evexit, eo die excepto, quo ego Vetui. Nullo sere alieno fundus obstrictus erat: nunc iste multum aeris alieni profert. In summa, facit quod libet,
non quod leges jubent. Recita testimonia, primum de fodina,
105쪽
ADVERSUS PHTΝΙPPUM. 605 TESTIMONIA.
5. Quibus igitur me Phaenippus injuriis a primo statim die am-Cere coeperit, audistis, Judices, et e me et e testibus quae autem post acta sunt, ea non in me tantum Sed etiam in leges sunt commisSa, quae nobis omnibus magno tudio Sunt tuendae. Cum enim tertio Idus Sextilis jurasset, se recte et vere Sua opes declaraturum, et lex declarationem dari tertio post jusjurandum die aperte jubeat, Convenit me ante praetorium Cum Olyeu Cto Crioens et I erentio rogans, primum ut tranSaCtioni Cau Saraecum Congrederer; praestiturum enim mihi quae sequa essent omni deinde ut declarationem rei familiaris differrem in dies non multos; neque enim ignotas sibi esse res meas. Ego vero qui et moderati et quieti esso civis non statim praecipitem ruere in judicium existimarem; concessi quid enim multis Si opus 8-, ut is Congressus de transactionibus XXIII. Sextilis fieret, declaratio autem XX v. His a me Ρhaenippus impetratis neutro die praesto fuit sed ad vos non una sed duabus legibus violatis ingreditur, una quae jubet triduo, postquam juraverit, rem familiarem declarare, altera quae ratas habet pactiones, testibus praesentibus saetas Atqui Judices, quis vestrum ignorat, seque ratam esse diem tum legibus sancitam, tum ab adversariis concessum am cum saepe legibus trigesima dies praefinita sit, aliam inter nos pacti apud magistratus omnes obtinuimus, et actiones et judicia adversariis prorogant novem viri, si ipsi inter se convenerint. Quorum Si qui mutuam pactionem irritam esse oportere censet, S Obi Odi prosequendus est, ut impudentissimus calumniator Phaenippus autem, perinde ac si lex jubeat nihil praestare, quod receperis, ab eo die, quo promisit se et ad transactionem affuturum, et deelarationem suam daturum, et meam accepturum, nUSquam e Stitit. Ego postquam ab isto et me et leges contemni vidi, declarationem in praetorium attuli iste
vero, quod et paulo prius diXi, libellum mihi mane dedit, videri quidem solummodo volens se mihi dedisse declarationem, sed sic utogo illis que inscripta essent ut minime possem. on decet autem, Judices, iis plus sequo tribuere qui suam improbitatem legibus esse firmiorem censent,-alioqui essicietis ut multi jura perscripta logibus derideant- illi quidem juvandi sunt, qui legum vocem
VeStram SSe putant, et Vestram hanc quae pro tribunal editur Diactis injuria, non sontibus, opitulaturam. Recita horum quae modo dicta sunt testimonia, et legeS.
Proinde talia perpessus a Phaenippo, Judices, hanc descriptionem ad imperatores retuli. Recita.
106쪽
606 ADVERSUS PHAENIPPUM. DESCRIPTIO.
6. Quo igitur alio pacto per deos et genios ostendendum est, Judices, teneri Phaenippum his quae lecta sunt, quam quo ego pacto nunc ostendo Sed tamen vicissim questus est Phaenippus me non recte indicare rem familiarem adeo facile isti apud vos mentiuntur- et Rceu Sat Ufurandum, quod ante declarationem dedi, quod exceptis iis quae in fodinis haberem reliquas opes indicaturum esse me sum pollicitu S, quasi Vero ad legum praescriptum jurare, id verosit accusatione dignum. Vos autem noStis, Judices ,-Vo enim tulistis- , legem, quae prorsus ita loquitur, eos qui inter Se permutent, cum dat jurejurando suas opes indicarint, etiam hoc jurare debere, declaro pes meas recte et juste, ii exceptis quae in argenni foditis sunt, quas leges immunes fecerunt Sed legem potius ipsam recita. LEX. T. Verum paululum quaeso disser. Ego et prius obtuli Phaenippo,
et nunc, Iudices, ei dono do, et cedo cum reliquis bonis, etiam argenti dinis, si mihi solum fundum liberum tradiderit, ut fuit, cum ego primum in eum Veni testibus adhibitis, et, quantum ex aedibus frumenti et vini evexit, et caetera quae sublatis signis a foribus abstulit, ea in eundem locum restituerit. Et quid dicere et clamare pergis ' Multa ego prius ex argentifodinis, Phaenippe, meopte Corpore laborans et quaeritans, collegi, fateor nunc vero, Palaei eXCeptis, omnia perdidi. Tu vero, e fundo tuo vendens hordeum octodecim drachmis et vinum duodecim drachmis, non ab re dives es, si frumenti medimnos seceris amplius mille, vini metretas amplius octingentas. unquid igitur eundem nos ordinem tenere decet, cum nunc alia in fortuna simus quam antea' equaquam, non enim justum fuerit. Succede et tu est ad parvum tempus in classe munera obeuntium, postquam Cum metallicis male agitur, Vos autem agricolae ditiores estis, quam oportebat. Satis
enim diu duobus patrimoniis seueris, altero naturalis patris Callippi, altero adoptivi hilostrati oratoris neque his unquam quicquam praestitisti. Ac meus quidem pater utrique, et mihi et fratri, patrimonium reliquit quadraginta quinque minarum, unde Vitam sustentare haud facile est tui vero patres tantam habuere pecuniam, ut uterque tripodem dedicarit, in Bacchanalium aedilitate Victor. Neque vero invideo : debent enim a divitibus juvari cives. Tu autem te ostende vel unum teruncium in rempublicam contulisse, qui duo munifica patrimonia suscepisti sed non ostendes occultare enim et tergiversari et nihil non facere, ne
107쪽
quid hisce in usum reipublicae praestes, didicisti. Ego vero demonstrabo me, pauculis a patre acceptis, multa insumpsisse. Sed primum legem illam mihi legito, quae non sinit quicquam quod in fodinis est declarare, et provocationem, deinde testimonia, ut Constet Phaenippum duas munificas familias haereditate consecutum.
8. Unica duntaxat Phaenippi istius in vos, Judices, munificentia ostendi potest. Equos solerter et magno tudio alit, ut adolescens et locuples et robustus. Quodnam ejus rei argumentum est Vendit equo bollico ab equis sescendit, et pro eo vehi Culum sibi ista aetate comparavit, ut ne pede ambulet,-usque adeo deliciis istodimuit et hoc quidem mihi descripsit, sed hordei et vini et caeterorum quae e fundo proveniunt ne decimam quidem partem. Operae pretium nimirum S eum nun miSSum facere, quoniam industriam suam et reipubi studium tum corpore tum facultatibus declaravit Multum certe abeSt. Bonorum enim judicum est, Oscives qui, cum rem habent, ultro largiuntur, qui in trecentorum classe sunt, si id eis opus fuerit, relaxare ii vero qui se id perdere putant, quod in rempublicam contulerint, in eos qui primi tributum conserunt sunt reserendi, neque permittendum ut fugiant. Recita primum testimonium, deinde declarationem ejus.
Omitto ista, sis enim multa domo extulit, Judices, Phaenippus, resignatis aedificiis quae consignata fuerant, ut vobis a testibus explicatum est, et relictis quae ei visa sunt, secundo mense mihi dedit declarationem rei familiaris sed tamen omitte ista. Recita ab eo loco deinceps Super his limo debeo.
Desino. Ista Aristonoe, Judices, Philostrati filia est, istius mater. Ei se haenippus dotem debere dicit, cujus eum leges dominum constituunt, in quo mentitur et non justa utitur indicatione. Cur enim ego, haenippe, cum mater mea maneat in aedibus meis et vivat et dotem attulerit, dotem ejus in aere alieno non recenSeo neque decipio Judices, sed mearum opum in participem esse matrem, sive hsenippi, sive meas habeam facultates ' Quia, bone Vir, leges haec jubent, tu autem contra leges ais omnia. Recita aliud.
108쪽
9. Auditis, Judices, Pamphilo inquit et Philolo Rhamnusiis
communiter talentum ex fundo debeo, et Aiacidae lilyensi quater mille drachmas, et Aristomen Anagyrasio quatuordecim minas. Quamobrem igitur, haenippe, cum ego testibus adductis te interrogarem, nunquid deberes propter fundum, et uberem ostendere libellos indices si qui forte adessent, et testes adhiberem, ne mihi postea fictitii creditores exsisterent, tum nullum aes alienum declarasti: PoStquam autem secundo mense mihi declarationem tradidisti, lege jubent id intra triduum fieri, nune veniunt Creditores, et aes alienum amplius trium talentorum 8 Quia, bone vir, nihil aliud struis, nisi ut quantum ego publice aerari debeo, tantundem et tu privatim debeas. Mentiri te autem, Phaenippe, et cum esurio ad hos Venire, te manifeste convincam Cape mihi, scriba, Aiacidae et heotelis testimonium, quibus iste se quater mille drachmas debere salso inscripsit, atque olim reddidit, non ultro, sed judicio damnatus Recita.
t0. Eumne, Judices, qui ita palam in omnibus injuste secit declarationem, qui neque legum ullam rationem habuit, quae dissinierunt intra quae tempora declaratio iacienda sit, neque privatarum pactionum, quas seque firma existimamus praeterea, qui Signa Conclavium aperuit, et frumentum domo exportavit et vinum atque insuper materiam aestimatam post permutationem vendidit, queo pluris quam triginta minarum fuit et quod omnium maXimVm, Besalienum commentus est permutationis gratia eum juste fecisse declarationem pronunciabitis Minime vero, Judices. Quo enim vertere se debebitis cui in sententia vestra praesidii nihil erit, si homines
divites et nunquam de vobis bene meriti, multum et frugum et vini percipientes, idque triplo pluris quam prius distrahentes, melioresuerint apud vos conditione Quod minime nunc fieri debet sed quemadmodum publice juvistis omnes eos qui in fodinis laborant, sic
et privatim me juvatote nunc. Etenim, Si ServuS, non ivi VeSter,eSSem, visa industria mea et studio erga vos, Sublevassetis me sumptibus, et aliquem alium fugitivum comprehendissetis eodem modo, ubi tria talenta solvero quae debeo, et ire re CUPeraro, rursus sublevato calamitoso aliquo, ad me quoque venietiS: nunc vero me missum ut saetatis, omnes Vos Oro Judices, et, Cum aequa di-Xerim, precor ut me juvetis, et ab istis exagitari ne patiamini.
109쪽
ARGUMENTUM ORATIONI ADVERSUS MAC ARTATUM DE HAGΝΙΑΝ Η EREDITATE.
HAGN1As et Eubulides consobrini fuerunt horum alter Hagnias obiit sine liberis, Eubulides autem siliam reliquit Phylomacham, quae agit in Hagnianam haereditatem, ut genere proxima. Cum ea litigant Glaucus quidam et Glauco, non ratione propinquitatis, sed testamento laeti. Quod cum in judicio adulterinum deprehensum esset, haereditatem accipit Phylomache. Theopompus venit in judicium, assumptisque tum his ipsis qui causa ceciderant, tum Praeter hos Eupolemo, ad haereditatis disceptationem arcessit Phylomacham Permittebat enim lex unicuique in jus vocaro victorem, et haereditatis possessorem. Cum vero Per fraudem concinnata esset actio, ut ait Sositheus, vincit heopompus Aesis quidem obitratio relicto Macartalo Phylomachae autem nascitur stius, quem nominat Eubulidem. Et adoptandum dat patri suo Eubulidi, consobrino Hagnis qui reliquerat haereditatem; eumque adoptatum introducit ad curiales Hagniae et Eubulidis. Quem curiales, ut qui jure introduceretur receperunt. His actis, puer ad disceptationem haereditatis vocat Macartatum Theopompi filium. rationem habet Sositheus, naturalis pueri pater.
l. UUII prius etiam controversiae nobis fuerint, Judices, cum istis iis domi Hagniana haereditate, neque ullum isti modum ta- tuant iniquitati et violentiae, dum quovis modo ea quae ad se nihil
attinent, obtineant, necesse fortassis est rem omnem ab initio repetere. Sic enim Judices, et vos facilius omnia quae dicentur intelligetis, et isti quales homines sunt, tales esse Stendentur RP- parebit enim eos jam olim auspicatos minimo adhuc a suis malis artibus recedere, ut qui existiment sibi quicquid in mentem inciderit perficiendum esse. Oramus igitur vos, Judices, ut nostram orationem cum benevolentia et attento ad finem usque audiatis: dabo autem et ego operam ut rem, quam fieri perspicue poterit, vos
2. Pueri hujus mater, Judices, cum genere proxima esset Ηagnis ocino in Hagniae haereditatem egit secundum leges Veraras. Nec eorum qui tum de ea haereditate Contenderunt, e genere S Se muliere propiorem, Vel jurare quisquam ausus fuit-constabat enim inter omnes mulieris esse haereditatem ratione propinquitatis-, Sed
Glaucus ille ex ino, et Glauco frater ejus, et Theopompus Macartati pater, qui illis earum rerum omnium et auctor et adjutor fuit I
110쪽
et pleraque testimonia dixit, venerunt salso testamento Concinnato. Quod quidem testamentum, Cum ab eis oblatum esset, inventum est salsum neque illi succubuerunt solum, sed et Cum summa improbitatis opinionem judicio abierunt Theopompus autem Macartati
Pater tum prae Sens, proclamante praecone, numquis agere inhaereditatem Hagniae aut sacramento Contendere vellet sive genere sive e testamento, Contendere SACramento non est ausuS, Sed ipse pronunciavit, ad se nulla
ratione pertinere Hagniae haereditatem. 3. Quam cum mater pueri hujus jaadicio victis adversariis omnibus, teneret, ita nefarii fuerunt isti, ut neque in legibus vestris neque in sententiis judicum acquiescendum sibi esse putarint. Sed quo jure qua injuria mulieri rursus eripere haereditatem quam ei vos addixeratis instituerint itaque conjuratione acta et faedere inter se icto eoque apud Medeum Hagnusium deposito, Theopompus Macartati pater, et Glauco, et Glaucus prius victus, alio quodam familiarium quarto adhibito Eupolemus ei nomen erat- hi omnes Orn muniter insidiati, citarunt mulierem ad praetorem ad disceptationem Hagnians haereditatis, lege freti quae juberet, eum qui adiisset haereditatem et teneret citari, si quis in eandem agere Vellet. Hos ubi praetor in judicium duxit, et Causa agenda fuit, tum alia eis Omnia praeparata fuerunt ad judicium, tum aquae, ad quam disceptandum erat, quadruplo tu nobi acceperunt neceSSe enim, Judices, habebat praetor amphoram unicuique accusatorum infundere, et tres choas posteriori orationi. Proinde fiebat ut ego mulieri defensor, non modo de genere, et aeteri quae dicenda erant, judicibus meo arbitratu narrare non possem, Sed ne minimam quidem mendaciorum, quae in nos conge S Serant, partem refutare quintam enim aquae partem habebam. Atque id artificium illud fuit, ut
ipsi inter se colluderent ac mutuas traderent opera omniaque Onfiterentur, de nobis autem ea dicerent quae nunquam laeta sunt.
Cum igitur ad eum modum insidia struxissent et conjunctis viribus no oppugnarent, cadiscis quatuor e lege positis, judices, quod equidem non miror, decepti inter sese dissenserunt, atque illis artificiis seducti id pronunciarunt, quod unicuique in buccam Venerat: calculique paucis omnino plures, vel tribus vel quatuor, in heopompi cadisco, quam in mulieris, sunt inventi. 4. Ac tum haec acta fuerunt, udices posteaquam autem hoc
puer nato tempus esse videbatur, ego non iratu Ob ea quae acciderant, Sed humanum quiddam accidisso ratus illius temporis judicibus, introduxi ad curiales Hagnis Eubulidem puerum hunc ejus filia natum, ut ne ejus familia desolaretur. Is enim Eubulides, Judices, Hagnia genere proximus, in primi quidem exoptabat adiis sibi nasci filium, quemadmodum ei et filia pueri hujus mater