장음표시 사용
91쪽
cile ostendam. Primum enim olyarati filia fuit, qui et a vobis
colebatur et magnas opes possidebat. Ostea te Statum vobis est, etiam Ororem ejus tantundem attulisse dotis et Eryximacho amni Chabriae nupsisse. Praeterea con Stat, matrem meam nupSiSSe Primum Cleomedonti, cujus patrem Cleonem ferunt apud majores vestros suo ductu et auspiciis multos Lacedaemonios Ili vivos cepis-Se, Summaque inter cive gloria floruisse quare, nec ejus filium eam indotatam ducere conveniebat, neque MeneXenum et Bathyllum Consentaneum est, qui et ipsi magnas opes haberent et dotem
Cleomedonte mortuo recepiSSent, ea Ororem Suam defraudasSe,
sed ipsos adjecisse aliquid et patri collocasse, ut et ipsi apud vos
et caeteri necessarii testati sunt. Sed his mi S Si cogitate, quam ob rem pater, Si mea mater desponSa non uisSet neque dotem attulisset, istorum vero attulisset, Sto Suo negaSSet esse filios, me
autem et agnovisset et instituisset Ut scilicet et mihi gratificans et matri meae, istos ignominia afficeret At ea quidem obierat, me
parvo puero relicto, istorum vero mater Plango, et ante et post eleganti forma mulier, cum e rem habebat quare mulio credibiliu erat eum propter viventem mulierem, quam adamabat, desunctae filium contemnere, quam propter me et defunctam filiose vivente muliere Susceptos, cuju Consuetudine uteretur, non agnoscere. Atqui eo iste venit audaciae, ut aiat patrem meum pro se decimam solenni convivio celebrasse eaque de re Timocratis solum et Promachi testimonium exhibuit, qui nec ulla Cognatione patrem meum attingunt, neque illi amici fuerunt itaque manifeste salsa testati sunt, ut, quem vobis omnibus consciis iste in jus vocatum coegit ad se adoptandum, eum isti, tanquam qui duo soli viatores sint, testentur pro hoc decimam celebrasse. Quibus quis vestrum credat Jam nec illud ei licet dicere, se parvulum quidem a patre agnitum, grandiorem autem factum, ab eodem, matri ipsorum irato repudiatum. Multo enim magis certe solent uxor et maritus orta jurgia propter libero deponere, quam propter
iras inter se Communes etiam liberos odi SSe.
5. Proinde, si haec dicere instituerit, ne seratis ejus impudentiam:
Sin de causis dixerit quarum me ab Solvit arbiter, Seque a me im- Paratum Sse oppressum Cau Sabitur, primum memineritis, non parvum tempus fuisse, quo illum Se Parare oportuit, sed multos annos deinde, eum fuisse actorem, quare multo probabilius erat, me ab eo imparatum oppressum, quam eum a me ad haeC, Coram vobis omnes qui apud arbitrum assuere testati Sunt, Stum prae- Sentem, Cum me arbiter absolveret, nec ad judicium appellasse, et in arbitrio acquievisse. Absurdum autem mihi videtur, cum alii,
qui injuriam sibi fieri putant, etiam causas omnino minuta ad vos
92쪽
revocent istum actione talenti dotis adversus me instituta, tum, ut ipse ait injuste damnatum, arbitri Sententiam ratam habuisse. 6. At hercule homo quietus est, et non contentiosus. Vellem equidem Judices, eum esse talem. Nune vos ita estis sequi et humani, ut nec triginta tyratinorum filios agere in exsilium volueritis iste autem, cum Menecle omnium istarum rerum architecto, insidiis mihi collocatis, et propter jurgium et convicium manibus consertis, capite Suo insecto, Ob Vulnus in Areopagum me citavit, ut urbe exterminaret. Quod, ni Euthydicus medicus, ad quem isti primum venerant, rogantes ut caput incideret, ipse apud Areopagiticum Senatum omnem veritatem dixisset, tale supplicium iste de me innocente Sumpsisset, quale Vos ne de iis quidem qui summis vos injuriis affecissent sumeretis. Ne autem eum calumniari videar,
7. Hoc igitur tantum et tam formidabile discrimen iste contra me non ut homo simplex, sed ut insidiator et maleficus, instruxit: deinde loco nominis, quod ei pater indiderat, Boeoti, ut et apud vos
testatum est, eo defuncto Mantitheum se apud municipes inscripsit, et cum ab eodem et patre et populo mecum appelletur, non Solium hane causam, quam nunc ago secit irritam, Sed etiam, cum vos me ordinibus praefecissetis, ipse in judicium venit ut approbaretur, cumque eo judicio unde vi conVictu eSSet, non e convictum esse dicit, sed me Ut autem summatim dicam, sacessendis mihi negotiis et malis mihi dandis, me coegit in us eum vocare de nomine, non ut pecuniam ab eo acciperem, JudiceS, sed ut, si vos putaretis inique mecum agi et me magnis damnis assici, iste Boeotus vocaretur, eo nomine quod ei pater imposuit. Ut igitur constet, me et haec vere dicere, Cape harum etiam rerum testimonia.
8. Ad haec, quod ego, cum militarem, et cum Aminia milites ConduCerem, tum aliunde pecuniam coegi, tum Mitylenis ab hospite vestro Apollonide et a reipub nostrae mi ei trecento Stateres Phocaicos acceptos, militibus Xpensos tuli, ut aliquid et vobis et illis utile gereretur, de illis pecuniis me in jus vocat, qua Si paternum debitum exegerim a civitate Mitylenaeorum, ammae tyranno Mitylenes obsequens, qui et vobis publice et mihi privatim est inimicus. Ut autem con Stet patrem nostrum, quod decreverunt ei munus Mitylenaei, Statim ipsum accepisse, neque ullum ses
93쪽
alienum Mitylenis habuisse, vestrorum amicorum testimonium exhibebo.
9. Quanquam autem possem, Judices, alia multa et gravia referre, quae iste et in me et in vestrum quosdam CommiSit tamen ea Cogor ob dati mihi temporis brevitatem praetermittere. Existimo enim et Per haec uti esse ostensum, non ejusdem esse hominis et mihi ex- Silii struere periculum, et lites ordiri non necessarias, ad arbitrum autem venire imparatum. Proinde ubi de his dicere instituerit, vos, opinor, ejus orationem non probabitis: in dicet, se petente, ut omnium rerum arbitrium Cononi Timothei filio permitteretur, me
consentire noluisse, Cogitate, in animo ei esse vos decipere. Ego enim, quarum rerum controversiae nondum judicio finite erant, eas paratus eram et Cononi, et alii arbitro equo, cui iste vellet, Ommittere quibus autem de rebus ter apud arbitrum conventum erat praesente isto et adversante, cum arbiter et me absolvisset, et iste sententiam ratam habuisset, ut et apud vos teStatum Si non om- mittendum esse duxi ut ea rescinderentur. Quis enim tandem transactionum Xitu repertus esset, si et legitime pronunciata rescidissem, et alteri arbitro judicium earundem rerum detulissem' praesertim Cum satis Scirem, tametsi adversus alios aequum non SSet arbitriis niti, cum isto tamen sic agi omnium es Se equiSSimum. Νam, si qui eum peregrinitati accuset, asserenS, patrem jurejurando interposito negasse istum suum esse filium, alione firmamentoniti poterit, nisi eo, cum jurasset mater ipsorum arbitri sententia damnatum, OnCtum esse patrem nostrum arbitrium ratum habere 'Quid igitur fieri queat iniquius, quam istum ipsum arbitri sententia
civem vestrum Sse factum, et mecum divisisse patrimonium, et omnia quae aequa Sunt, SSe consecutum, quibus autem ego ausis isto praesente et accusante et judicata rata habente sum abSolutus,
eas irritae ut fiant postulantem, aequa vobis videri dicere quasi vero, cum Sti X pedierit, rata oporteat esse arbitria, ubi commodum non fuerit, ejus libidinem plus conveniat habere auctoritatis, quam ea quae legibus vestris sunt decreta. Qui quidem ita est insidiosus, ut sit illius arbitrii conditionem mihi tulerit, non ut mihi satisfieret, Sed ut, quemadmodum prius undecim annos malis artibus me distulerat, si etiam iis quorum me arbiter absolverat rescissis, de integro calumniaretur, et judicium hoc eluderet. Cujus rei argumentum evidentissimum est: quod neque conditionem accepit, quam ego ei legitime serebam, et prius arbitrio per me ad Xenippum, quem iste arbitrum designabat, delato de controversia nomi-
94쪽
nis iste illum vetuit pronunciare. Mas vere a me dici, e testimonio et provocatione scietis.
10. Hac conditione repudiata, cum mihi struat insidias et judicium quam diutissime eludere studeat, accuSabit, ut audio, non me Solum, Sed etiam patrem, ab eo se in meam gratiam multis affectum esse injuriis, dictitans vos autem, Judices, eo potissimum quod a vestris liberis male audire nolletis, nec istum patri maledicere patiamini. eque enim serendum fuerit, eum os eis, qui in paucorum dominatu multos cives indicta Causa peremerant, reconciliati pactis et conventis stetis, sicut bonos viros decet istum, qui Cum patre vivente rem transegit multisque rebus fuit per injuriam SVPerior, nune vetere offensas renovare pati, eique maledicere. Minime vero Athenienses sed imprimis vetate eum haec sacere, sin vobis vim faciet eique conviciabitur, cogitate ipsum Contra se dicere testimonium Se X eo non esse natum. Qui enim natura filii sunt, etiamsi cum patribus viventibus rixati suerunt, at destinctos laudant qui autem, cum pro filiis habeantur, ipso genere non Sunt, ut facile in viventes invehuntur, si nec defunctos proscindere maledictis erubescunt. Sed his omissis cogitate, quam absurdum it,
istum patri, ut in se injurio conviciari, qui propter illius injurias civis est vester laetus. Ac ego quidem, propter istorum matrem duabus patrimonii partibus spoliatus, tamen vestri pudore nihil mali de ea dicere ausim at iste, quem sibi patrem fieri coegit, eum in
Conspectu Vestro vituperare non veretur, eoque venit inscitiae, ut,
cum lege interdicant nec aliorum patrihus maledicere des unctis, eum iste, cujus se filium esse perhibet, in- Sectetur, quem conveniebat, si quis ei alius obtrectaret, indignari. II. Arbitror etiam ore Iudices, ut, cum aliis argumentis deficietur, mihi maledicere instituat et me perstringere Onetur, Ommemorans, me et educatum, et institutum esse, et in paternis aedibus contraxisse matrimonium : sibi nihil horum contigisse. Vos autem cogitate, me a matre desuncta puerum relictum, ut mihi satis fuerit usura dotis tam ad victum quam ad institutionem in matrem autem istorum langonem, secum istos alentem et ancillas Complures, et ipsam sumptuose viventem, Cum ad ea patrem meum amore captum praebitorem haberet et magnas impensas facere Ogeret, non utique tantillum de illius opibus quantum in me sumptuum esse factum. Quare multo magis isti a me accusandi erant, quam ego ab istis. Nam praeter caetera, viginti mina eum patre mutuatus a Blepaeo mensario ad emptionem quandam fodinarum,
95쪽
todinasin tridem post patris obitum partitus Cum Sti Sum mutuum autem ego reddere sum coactus alias etiam mille drachmas in funus patris a Lysistrato I horicio mutuatus, privatim solvi. Etiam haec a me vere dici, ex hisce testimoniis cognoscetis.
I 2. Cum ego igitur adeo manifeste tanto deteriore conditionesim, iste nune quiritando et indignando me patris dote fraudabit 'Sed vos, o Judices, per deos oro, ne istius percellamini clamoribus multiplex enim, multiplex et audax homo est, itaque maleficus, ut quae testibus probare non potest, ea Vos scire Sit dicturus, Judices, quod omnes faciunt qui nihil sani dicunt. Vos igitur, si quid tale machinabitur, ne permittite ei, sed resistite : et, quod singuli non noveritis, nec vicinum quidem nosse putate, Sed postulat ut evidenter ipse ostendat ea que dicturus St, neque dicendo vos ea scire, de quibus ipse nihil aequi dicere poterit, rerum veritatem defugiat. Nam et ego, Judices, cum vos omne Sciati quemadmodum pater meus coactus istos adoptarit, nihilominus jure cum eis ago, et testes rationibus reddendis obnoXios produco. Neque vero par nobis est discrimen. Sed mihi quidem, si vos nunc ab istis decipiemini, posthac non licebit agere de dote : istis vero, si dicunt me arbitri sententia injuste esse absolutum, et tum licuit ad vos appellare, et nunc denuo licebit, si voluerint, jus eis a me suum apud vos adipisci. Ego, si me vos, quod absit, deseretis, non habebo unde filiae dotem annumerem, cujus cum natura Sim Pater, Si staturam ejus videatis, non filiam esse meam, sed sororem arbitremini isti, si me juveritis, nihil de suo solvent, sed de mea domo meum mihi reddent, quam cum secreverimus Communiter Omne ad dotis solutionem, isti habitare in ea soli pergunt. Neque enim mihi commodum est filiam habenti nubilem cum talibus habitare, qui non ipsi modo luxuriose vivunt, set et sui similes alios multos in aedes introducunt, neque etiam, ita me amet Iupiter, tutum S Semihi puto commune cum hominibus istiusmodi domicilium: nam qui adeo palam mihi per insidias periculum in Areopago crearunt, quo isti vobis aut veneficio aut alio ejusdem generis facinore abstinere velle videantur Qui praeter caetera nam et hoc modo venit in memoriam tam insigni esse coeperunt impudentia, ut et Critonis testimonium fecerint, eum tertiam sedium partem a me emisse: quod esse salsum lacile intelligetis. 13. Primum enim non ita frugaliter vivit Crito, ut ab alio sedes emat, Sed ita sumptuose et luxuriose, ut praeter Sua etiam aliena Consumat deinde non isti nunc testimonium dicit, sed mihi in Judicio adversatur Quis enim vestruit ignorat, teSte es Se EOS.
96쪽
596 ADVERSUS B EO TUM DE DOTE MATERNA.
ad quos negotium de quo lis est nihil attinet adversarios autem,SOCio earum rerum. Propter quas ab aliquo accusantur Id quod Critoni accidit. raeterea cum vos, Judices, tot sitis, Cum Sit Caeterorum Atheniensium tanta multitudo, alius quidem nemo Se ei affuisse testatur Timocrates solus, tanquam a machina, teStatur decimam celebrasse isti patrem meum, aequalis ejus qui nunc in hoc judicio reus agitur, seque plane omnia scire profitetur, quae Sti eX-pediunt scilicet testatur item nune se solum Critoni affuisse, Cum sedes a me emeret. Quod quisnam vestrum credat Τ raesertim
Cum ego non de eo nunc agam, utrum sedes Crito emerit, nec ne
sed de dote, quam a matre me allatam me recipere jubent legeS. Proinde quemadmodum vobis ego testimoniis multis et argumentis ostendi matrem meam talentum dotis attulisse, id vero me de patrimonio non recepisse, et aedes in eam rem a nobis Xempta e S Se
sic et istum vobis ostendere jubete, aut me vera non dicere, Ut re cipere dotem non oportere de his enim vos nune pronunciabitis. Si vero eorum, de quibus accusatur, ne testes fide digno producere, neque ullum aliud afferre argumentum poterit, sed alia verba injicio decipi di causa, et clamabit, et indignabitur quae a cauSaaliena sunt, per Jovem Caeterosque deos vos oro ne patiamini: sed jus meum mihi tribuatis propter ea Omnia quae dicta Sunt, Ogitantes, multo esse justius ut matris meae dotem mihi ad locationem filiae mesa addicatis, quam ut lango et isti, praeter aetera, etiam aedes, ad dotem exemptas, nobis eripiant contra Omnem aequitatem.
97쪽
ARGUMENTUM RATIONIS ADVERSUS SPUDIAM
POLYEucaeus vir Atheniensis, duarum siliarum pater, uniorem Leocrati primum dat, deinde Spudia : majorem ei qui cum Spudia litigat. At Polyeuctus quidem
moritur, filiabus relicta haereditate ex aequo Majoris autem maritus ait quadraginta sibi minas doti esse dictas, non tamen totam statim esse numeratam, Sed decem minis minus, viventemque saSSum esse OlJeuotum se debere eas, et moriturum, aedes reliquis honis exemisse, easque ad debitum dissolvendum dedisse : Leocrates autem postulat, ut hae sint communes, ut caetera omnia. Haec potissima est controversia
totius orationis Criminatur etiam aliis de rebus Spudiam : ait enim eum pecuniam, quam et Propter Polye uotum et filiam natu majorem debeat, non protulisSe in medium, quod factum oportuisset. Cum vero pudias illud quoque dicat, se triginta minas doti accepisse, maxime quidem Polyeucto id sacere licuisse dicit, si alteri filiarum majorem dotem dare voluerit, et non parem utrique. Deinde ostendit, etiam illud falso asserere Spudiam : qui triginta minas in argento acceperit, decem vero in veste et auro, quae pluris etiam sint quam decem minarum.
1 SORORE habemus uxores ego et Spudias, udices, Poly-oucti filias qui cum virilis sexus liberis orbus obierit, cogor Cum isto de relictis bonis litigare. Quod nisi, Judices, omne Studium
et diligentiam adhibuissem ut res transigeretur, ne amici rem permittere Voluissem, ipse me accusarem, si maluissem litibus et molestiis conflictari, quam parvam acturam ferre nunc quo ego mitius et humanius cum isto agebam, eo magi ab eo Cotemnebar. Νeque ego profecto nunc ita ut iste erga hoc judicium affectus sum qui quidem eam rem parvi facit, saepe solitus in conspectumVeStrum venire; ego vero idipsum metuo, ne propter imperitiam vobis rem explicare nequeam. Sed tamen, Judices, animadvertite. 2. Polyeuctus quidam tiriasius suit, quem fortasse nec vestrum aliqui ignorant. Is olyeuctus, cum non haberet mares liberOS, adoptat Leocratem fratrem uxoris sum. Cum vero duas suScepi SSet filia e sorore Leocratis, natu majorem mihi collocat, dictis quadra-
98쪽
ginta minis doti minorem, Leocrati. Quae cum ita se haberent, orto inter Polyeuctum et Leocratem dissidio, de quo nescio quid dicam, ereptam ab eo filiam Spudiae despondet. Eo facto cum indignaretur Leocrates, in jus vocato Polyelicto et Spudia de rebus
omnibus rationem reddere Coguntur tandem ita transigunt ut receptis iis Leocrates quae de suo in familiam attulerat, nee male vellet Polyeucto, et omne inter eos dissidium esset abolitum. Qua igitur de causa vobis haec narravi, Judices Quod dote non recepta omni, sed mille drachmis deficientibus post Polyeucti obitum ita enim convenerat reddendis, quamdiu Leocrates olyeucti haeres fuit, cum eo mihi res fuit sed cum cessisset Leocrates, et Poly- Euctus periculose decumberet, tunc, Judices, aedes ob decem minas pignori mihi opponuntur, e quibus me locationis pretium recipere vetat Spudias. Primum igitur vobis testes adducam qui affuerunt, cum desponderet mihi Polyeuctus filiam quadraginta minis promissis deindo, mille drachmis minus recepisse me ostendam praeterea, Polyeuctum semper esse confessum se debere mihi et Leocratem praedem dedisse, et morientem tandem pepigisse se mihi libellos mille drachmarum indices propter dotem ad aedes collocaturum Voca mihi testes.
3. Hoc igitur unum est, udices, eorum de quibus Spudiam ae-Cuso ac de eo quidnam majus aut firmius ad vos asserrem, quam
legem, quae plane dicit, quae quis oppigneraverit, in ea non licere agere nec ipsi nec haeredibus Nihilominus contra hoc jus venit pudias disceptaturus. Alterum, JudiceS,'St, duas minas testatus est Aristogenes postulasse Polyeuctum, quae sibi deberentur a Spudia, cum usura-id vero Servi pretium est, quem cum iste a Polyeucto emisset, pretium neque illi solvit, neque nune in Commune protulit , octingentas porro et mille drachmas, de quibus nec ego scio quid sequi possit dicere mutuatus enim fuit eam pecuniam a Polyelicti uxore, et tabulae exstant quas illa moriens reliquit, testes autem sunt mulieris fratres, qui rebus omnibus interfuerunt et singulatim percontati sunt, ne quid alter alteri negotii sacesseremus. An non igitur, Judices, iniquum et graVe St,
Cum eorum ego Omnium, quae vel a Polyeucto Vivente emeram vel ab uxore ejus habueram, et usuram solverim et pretium reddiderim, et nune, quae debui, omnia tu commune proferam istum nec leges curare VeStras, neque Polyeucti testamentum, neque relictas tabulas, neque rerum conscios, Sed contra haec omnia venire litigatum Cape igitur primum legem, tuae non init rerum oppigne-
99쪽
ratarum agere in possessores deinde relictas tabulas et testimonium Aristogenis Recita.
4. Docebo vos etiam Judices, singulatim ea de quibus accuso. Phialam acceptam a Polyeucti uxore, quam cum aurei ornamentis Oppignerarant, non protulere quamvis receptam, ut vobis Demophylus cui oppignerata illa suerant testabitur tabernaculum praeterea quod habent, nam id quoque acceptum non proserunt: alia item quam multa ejus generis postremo cum uxor mea patri minam argenti ad emesia contulerit et pro eo erogaverit, nee hujus impensae partem sustinere Vult sed alia praecepta habet, aliorum Parte recipit, ea vero quae ita manifeste debet non reddit. Ut igitur neque haec praetermittantur, cape mihi eorum omnium testi
5. Fortassis autem, Judices, contra haec nihil dicet Spudias neque enim poterit quanquam est Callidus-, sed olyeuctum et ejus uxorem criminabitur, eosque dicet a me adductos haec omnia fecisse in meam gratiam, atque adeo se multis aliis affectum damnis, mihi diem dixisse: nam haec et apud arbitrum dicere instituit.
Ego ero Judices, primum non aequam esse Cense talem defen-Sionem, neque Convenire, Si quis aperte convincitur, ut retortis criminibus accuset et calumnietur: nam illa quidem, si qua ei fit injuria, nimirum ulciscetur, horum vero dabit poenas. Qui enim ego nunc istorum calumnias resutabo, iis missis de quibus vos pronunciabitis ' Deinde miror quamnam ob causam, Siquidem Vere et
jure accusare me potuit, eum nos amici reconciliare Vellent, et multa verba tacta essent, in illorum decretis acquiescere non pΟ-
tuerit At quinam et meas et illius accusationis falsas redarguissent facilius, quam hi qui rebus hisce omnibus interfuerant, qui seque nobiscum norant omnia, qui commune utrisque amici erant' Sed perspicuum est, cum ab eis manifeste coarguendus eSset, ad eum modum transigere e re illius non fuisse. eque enim putare debetis, Judices, eos qui haec omnia sciunt, nunc suo mihi periculo dicere testimonium, tum vero juratos aliud fuisse de lite pronunciaturos. 6. Quod si tale nihil inter nos intercessisset, ne tum quidem difficile esset statuere, uter vera diceret. Nam de sedibus, si ait impulsu meo olyeuctum mandasse ut libelli mill drachmarum indice apponerentur, at non etiam testibus persuasi nimirum, Spudia, ut in meam gratiam salsa testarentur, qui affuero cum mihi filiam
100쪽
desponderet, qui sciunt me minus accepisse, qui eum confitentems debere mihi audierunt ubentemque satisfieri, qui denique actioni testamenti interfuerunt. His enim omnibus haec in meam gratiam sacere non licuit, sed periculum falsi testimonii impenderet, si quid quod actum non esset testificarentur. 7. mittamus igitur hoc nunc : ad illud autem quid respondebis' Nam hi certo abs te edocendi erunt quod ni fecerit, vos id omnes ab eo postulatote. Quum enim Polyeuctus illa testamento mandaret, istius uxor aderat-quam patri ei nunciaSSe te Stamentum Constat si praesertim ipsi nihil aequi tribuebatur, si deteriore erat in omnibus conditione , quin et iste ipSe fuit accersitus, quo minus habent quod dicant, nos clanculum Seque ignorantibus ea egisse.
satis esse dicebat. Quid adhuc reliquum est Cum quidem Aristogenes ei haec omnia accurate renunciasset, ne tum eum ullum verbum secisse Constat, Sed eum post haec Polyeuetus amplius quinque dies vixisset, neque conqueStu e Si Cum ingreSSUS ESSet, neque quicquam contra dixit nec item ejus uxor, quae ab initio rebus omnibus interfuerat. Quare non jam Polyeuetus ista mihi condonabat, ut apparet, Sed vosmetipsi. Orum igitur memores, Judices, ea, si quid fortasse de his calumnis instituerit, aperte objicitote. Primum autem ut certo sciatiS rem ita se habere, testes audito. Recita.
Proinde Judices, sudes mihi Polyeuctum mille drachmis ure oppignerasse, ut quae mihi am antea deberentur, iste ipse mihi confirmat, et ejus uxor, praeter alios qui testimonium dixerunt, qui tum nee prohibuerint, nec Polyeucto adversati sint cum is tot dies po- Stea viXisset, neque Aristogeni, cum primum audissent. Quod si sedes jure oppigneratae sunt, vobis modo legis memineritis hac quidem in parte pudiam absolvere non licebit. 8. Agit illud etiam de viginti minis, quas non profert, OnSiderate etenim hic rursus iste maximus erit mihi testis, non quidem Certe ratione, cum nunc meus sit adversarius, Iudices ,-idque nullum est argumentum , sed facto illustri. Quid igitur secit, Judices ' Hoc nunc animadvertite, ut, si sorte de matre muliorum male loqui audebit, aut de tabulis, vos rei gnaros decipere verbis non poSSit. Eas enim tabulas reliquit Polyeucti uxor, ut paulo
ante dixi cum vero signa et ab istius et a me UXOre gnOSCerentur, uterque praeSen ea aperuimu et Xempla accepimuS, et rursus obsignatas apud Aristogenem deposuimus. Hoc igitur, hoc, Judices, per deos oro cognoscitet diaerant enim duae minae, servi