Oratores Attici et quos sic vocant Sophistae opera et studio

발행: 1828년

분량: 494페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

continebatur. His actis Februario mense praetore heophilo, ego statim in Pontum prosectus sum, iste et Euergus hic suerunt. Qui quid

inter se egerint me absente dicere non possum neque enim eadem dicunt, neque semper eadem iste quidem. Alias enim asserit se ab illo contra pacta esse locatione vi eversum, alias eum in causa fuisse

ut in publicum ipse inscriberetur, alias quippiam aliud quod libuit:

ille autem simpliciter se, nee usuris redditis, nec alia re ulla quae pactis contineretur ab isto praestita ccnvenisse eum et ab eo volente suum recepisse, post haec autem digressum istum redisse adducentem quosdam qui controversiam moverent, se illos non persecutum esse, neque istum prohibuisse quo minus teneret quae conduXerat,

modo fidem servaret. Ex his igitur ego tales orationes audio. Sed illud scio, sive iste vera dicit, et injuria affectus est ut ait ab Euergo,

Poena eum Sumpsisse, quantas voluit-vicit enim vobis judicanti-briS-, neque Prosecto aequum esse ut et ab auctore injuriae poenas sumat et a me qui peregre abfuerim: sive Euergus, hunc quidem Circumscriptum eSSe per Calumniam me Vero ne sic quidem ejusdem criminis jure accusari. Ut igitur haec primum a me vere dici constet, horum teStes ad vos Producam.

TESTES.

Fuisse igitur et venditorem nobis possessionum eum, qui ipse ab initio emerat, et ex pacto istum conduxisse nostram ossicinam et mancipia, et me iis quae iste postea cum Euergo egit neque interfuisse neque fuisse domi omnino, et illum in jus vocatum et me nullius unquam criminis ab isto reum Sse factum e testibus auditis, Judice S.

3. Reversus igitur amissi sere quae mecum aveXeram Omnibus, quum et audirem istum deseruisse ossicinam, et Euergum habere et tenere quae emeramus viderem, mirum in modum dolui, ut qui eo me redactum cernerem ut quo me verterem nescirem aut enim socium esse me portebat vergo quaestu et curationum, aut debitorem istius loco vergum habere, et cum eo denuo On- scribere locationem, et contrahere. Quorum mihi neutrum erat in animo haec autem quae dixi moleste serens, conspicatus ne- siclem qui earum rerum venditor nobis fuerat, cum eo expostulabam, quod talem mihi hominem conciliaSSet, et Cur quidam controversiam moverent, quidnam id rei esset, interrogabam Quibus ille auditis deridebat eos qui hoc sacerent: quos tamen congredi velle nobiscum, idque ut fieret se curaturum dicebat, et moniturum istum ut mihi praeStaret aequa Omnia, et perSua

62쪽

562 ADVERSUS PANI AENEI UM.

Venerunt ii qui so isti mutuasse dicerent ad ossicinam et mancipia,

quae amnesicle nos emeramusa neque isti quicquam simplex aut aequum afferebant, sed ubique mendacii convincebantur Mnesicle porro venditionem nobis confirmante, conditionem nobis serunt, quam nos repudiaturos putabant, ut aut pecunia omni a se recepta discederemus, aut ipsis dissolveremus ea quae OStularent, cau- Santes nos habere quae longe majoris pretii essent quam quantum nos dedissemus. Quibus ego auditis, statim, sine deliberatione, Promisi me recepturum, et Euergo persuasi ut consentiret. Quum

autem pecunia nobis numeranda esset, et re e proceSSiSSet, negarunt de aeter se daturos qui tune illa promiserant, nisi nos eis Possessionum venditores fieremus cin quo Athenienses, sapiebant: Cum viderent quibus nos isti calumniis vexarent. Ut igitur et haec Vera esse constet, etiam haec testimonia capito.

TESTIMONIA.

4. Cum autem res in eo consisteret, et pecuniam ii quos iste adduxerat non numerarent, et nos quae emissemus non injuria tenere Videremur, supplicabat, obtestabatur, obsecrabat ut venditores fieremus. etente vero isto et multum me obtestato, et nihil non faciente, id quoque concessi. Sed quia eum malitiosum esse idebam, Athenienses, et ab initio nesiclem apud nos accuSaSSe, rurSUS, Cum Summus esset Euergi amicus Suscepisse eum eodem inimicitias, et primum cum ego redissem gratulari mihi adventum et gaudere conspectu meo, ubi vero promissa praestanda erant insensum mihi factum, omnibus denique tantisper esse amicum dum

aliquid occuparit et quae rogat impetrata tulerit, post inimicum fieri

et adversarium, volebam, cum omisso contractu priore pro StoVenditor fierem, sic cum eo convenire, ut omni periculo tranSactare liberarer. His concessis, iste me omnino missum secit ego Ver venditor, Ut precabatur, factus Sum OSSESSionum, quemadmodum ea ipse amnesicle emeram. Receptis igitur meis et nulla isti facta injuria, ita me dii bene ament, etiam si quid accidisset, nunquam fore putavi ut me in jus vocaret. Res igitur de qua sententiam feretis, et propter quam calumnia exatus dandam esse ei actionem negavi haec est, Judices adductis autem testibus iis qui assuerunt, cum iste me absolveret a liberaret, jam nune non dandam esse actionem legibus, ostendam. Lege mihi hoc testimonium.

Lege mihi et emptorum testimonium, ut sciatis, isto jubente me ea vendidisse iis, quibus iste jusserat.

63쪽

Neque vero hi solum testes nobis Sunt, nos missos esse saetos et nunc calumnia peti, sed ipse etiam Pantaenetus. Cum enim Evergum accuSare me omisso, tum ipse testabatur nullam sibi de me querelam esse reliquam nec enim prosecto in pari crimine, si utrumque X aequo accusasset, alterum omisisset, alterum in jus

Vocasset. Leges autem de rebus ita actis iterum adipisci judicium non inere arbitror equidem vos, tametsi ego nihil dixero, intelligere sed tu nihilominus hanc quoque legem recita.

LEX. Auditis, Athenienses, legem aperte dicere, quibus de rebus aliquem missum feceris et transegeris, non amplius dari actionem: ea vero utraque isti nobiscum intercessisse, e testibus audivistis. 5. Est autem, cum nullis de rebus quae legibus interdictae sunt, in jus veniendum, tum de his minime omnium. Nam quae respublica egit, ea dici possint, aut injuste aut non convenienter esse acta de judicum item sententiis dici potest, eos deceptos ita pronunciasse, si caeteris de rebus quae Sancitae sunt legibus, singulatim aliqua ratio probabilis afferri queat quae vero ipse sua voluntate transegit, de iis dicere nihil potest, neque culpare semetipsum quamobrem injuste fecerit. Jam qui de alia re quapiam litigant, in jure ab aliis praefinito non acquiescunt, qui vero de iis quae transegerit denuo accusat, suo quamobrem isti hominum generi maxime irascendum est. Me igitur ab eo missum esse factum cum venditor mancipiorum actus sum, ostendi legibus autem his de rebus non dari actiones, e lege modo recitata audivistis. 6. e quis vero cogitet, Athenienses, me quod ipsam tueri causam nequeam huc confugere, Singulatim etiam ejus omnes criminationes ementitas esse ostendam. Recita ipsum crimen, cujus me reum facit.

Damnum dedit icobulus insidiatus mihi et facultatibus meis, quod Antigenem

servum suum eripere servo meo jussit argentum, quod is ferebat aerario numerandum de fodinis, quas ego emi nonaginta minis; et in causa fuit ut mihi duplum inscriberetur in tabulas publicas.

Desine. Sta omnia, quorum me nunc accusavit, prius Euergo objecit reumque peregit. estatum autem est orationis initio apud vos, me peregre abfuisse cum inter istos controversis orirentur sed idem tamen etiam e crimine perspicuum est Nusquam enim me quic-

64쪽

564 ADVERSUS PANTAEΝΕΤUM.

quam istorum fecisse scripsit sed me sibi et suis facultatibus insidiatum, mandasse id servo meo subscripsit, in quo mentitur. Qui enim ego mandare potui, qui, cum hinc solverem, quidnam hic futurum esset utique ignorabam Deinde quantae Stultitiae est, cum me suae dignitati et saluti insidiatum dicat, eundem scribere, Servo mandaSSe ea, quibu nec civis civem assicere queat Quid illud igitur est Apparet eum, cum nulla ratione OsSet propter Peregrinationem istorum in me quicquam transferre, et me calumniari vellet, me jussu SSe factum inscripsisS neque enim, ni hoc fecisset, ullam causam habuisset ' Lege quod sequitur.

Et, postquam ego sum lactus aerarius, collocat Antigene servo suo in mea ossicina, ea quae est ad Thrasyllum, mea illi tradit, me vetante.

Desine. Rursus in his Omnibus ab ipsa re mendacii convincitur. Scripsit enim me collocasSe, Se autem vetuisse quae fieri per absentem nequeunt. Neque enim ego collocabam, qui essem in Ponto, neque interdixit iste non praesenti. Qui enim potuisset Quaero igitur eum coegit haec Scribere ' verguS, Opinor, Cum ea Ommitteret quorum poena dedit, homo mihi notus et familiaris, servum aliquem domo mea accersitum, apud se, custodiendi gratia collocavit. Si igitur verum scripsisset, ridiculum suisset quae enim mea culpa est, Si vergus constituit ira fugiens, talia scribere coactu eSt, ut mecum agere judicio posset Lege caetera.

ACCUSATIO.

Et persuasit meis famulis ut in Cenchreone sederent supplices in raudem meam.

Desine. o jam omnino impudens est ΝΟ enim ex eo duntaxat quod eo in quaestionem postulatos dare noluit, sed undique perspicuum est eSSe mendacium. Qua enim de Causa eos pelliciebam Ut scilicet eos emerem At optione mihi data vel habendi vel emendi vel recipiendi meum, recipere meum malui, et haec per testes probata sunt Sed recita tamen provocationem.

PROVOCATIO.

Hac igitur provocatione non accepta, Sed repudiata considerate, quale statim post haec crimen impingat. Lege quod sequitur.

Et consumpsit argenti massas, qua mei Servi conficiebant, ut argentum habet ex illis massis consectum.

65쪽

Desino. Rursus ista fieri a me qui potuerunt non praesente, et de quibus Euergum condemnasti ' Recita ipsam accusationem ordine.

Et vendita ossicina mea et servis contra pacta mecum facta.

Desine. Hoc caetera Omnia longe superat. Primum contra Pacta, inquit, mecum facta ea vero quae sunt Locavimus usuris solitis isti nostra nos, et aliud nihil venditor enim nobis nesicles factus erat, isto praesente et jubente Deinde nos aliis vendidimus iis conditionibus, quibus nos emeramUS non modo jubente adhuc isto, sed etiam Supplicante nemo enim istum venditorem admittere voluit. Quorsum igitur hic locationis pacta ΤQuid hoc homo sutilissime, inscripsistit Atque ut Constet nos, et te jubente, et, quibus conditionibus emeramus ipsi iisdem revendidisse, recita testimonium.

Atque adeo tu quoque testis es nam quae nos centum et quinque minis emimus, ea tu postea tribus talentis et bis mille sexcentis drachmis vendidisti. At quis omnium, nisi venditores habuisset, unam tibi drachmam dedisset. Quae ut vere a me dici constet, vocamihi testeS.

Recepto igitur, quanti aestimarat, Suarum rerum pretio, meque tum ipse precatus ut venditor fierem cum argentum ContuliSsem, nunc a me duo talenta etiam postulat. Sed caetera crimina sunt multo graviora. Recita reliquam accuSationis partem.

Hic complura et atrocia simul mihi objicit ut verbera, ut contumeliam, ut violentiam, ut injurias in orbas. Quorum singula peculiarem actionem habent, eamque nec apud magistratum eundem, ne iisdem sancitam poenis. Nam verberatio et violentia, apud Quadragintaviros contumelia, apud Sexviros mus vero in orbas committuntur, apud Praetorem disceptanda sunt. Legibus autem licet ea quoque crimina, quorum qui actionem det nemo est, X-ceptione summovere Recita eis hanc legem.

LEX. Istud igitur, cum praeter reliquum praeScriptionem Opposita exce-

66쪽

ptione Sustulerim, et sexviri actionem non dent eorum criminum quorum me accusat Pantaenetus, abolitum est, ne in exceptione inest. Id ver quomodo, vos Considerate mea enim, una legem hanc proferre OSSum, non quicquam interest. Neque enim notionem sequi et boni atque intelligentiam in vestris animis infixum

revellere poterit. 7. Cape et metrellicam legem : nam vel ex ea me ostensurum

opinor non dandam esse ei actionem, et gratiam mihi haberi potiusquam fieri calumniam oportere. Recita. LEX. Haec lex perspicue definit, quibus in rebus metallicae actiones dandae sint. Proinde lex, si quis aliquem expulerit

quaestu et opus facere prohibuerit, eum facit obno-Xium : ego vero istum adeo non expuli, ut quibus ab alio privabatur, ea restituerim eaque tradiderim, et venditor ejus rogatu sim factus. se, inquit sed si quis aliter etiam in metallis ullum damnum dederit, earum quoque rerum dantur actiones. Recte sane Pantaenete sed ea quae Sunt Si quis succenderit, Si arma intulerit, si intra limites secuerit alienos, haec Sunt caetera, quorum utique nihil a me in vos est commissum nisi sorte reposcentes ea, quae liberaliter in te contulerant, cum armis venire putas. Quod si ita putas in Omnes qui sua tibi commodant actiones tibi erunt metallicae sed iniquum id est. Age Vero, quisquis Odinam a republica emerit, num publicis civitatis legibus, quibus et dandum judicium est et accipiendum omnibus, praeteritis, actione metallica reos faciet adversario. Quid vero, si quis ab aliquo mutuetur Quid, si male audiati si vapuloti si furti criminetur si primarium tributum non recipiat si denique aliud quippiam ' on equidem opinor sed metallicas actiones esse inter

fodinarum socios, et hos qui in vicinorum fines irruperint, in summa inter eos qui metalla tractant, et eorum aliquid quod lege continetur faciunt in eum autem qui Pantaeneto pecuniam mutuarit, eandemque maligne aegreque receperit, ejus rei adeo non actionem esse metallicam ut mulium absit respondendum est. Me igitur

nullam omnino isti fecisse injuriam, neque dari legibus actionem, haec si quis considerarit facile intelliget.

8. Cum vero criminationum suarum ne unam quidem justam causam afferre possit, sed et salsa in accusationem inscripserit, et de rebus transactis accuset, superiori mense Athenienses, Cum in judicium venturus essem, facta jam Sortitione judiciorum, egressus adductisque secum iis qui una cum ipso Ossicinam Constituerant, rem

facit periniquam Tegit mihi prolixam provocationem, Servum,

67쪽

ADVERSUS PANI AENETUM. 567

quem harum rerum conscium diceret, in quaestionem postulans: quod si ea vera essent, ut sibi mulctam quam petiisset solverem, si salsa, ut quaesitor Mnesicles aestimaret quanti esse servus. Atque acceptis a me vadibus, et provocatione obsignat non quod justum esset ubi enim justum est in Servi Corpore et vita, aut duObus mulctari talentis, aut nullam statui poenam calumniatori sed quod ego magna eum equitate Superare Volebam, eo ConceSSi-, post haec etiam me denuo judicio provocat, Cum primum Sponsum pecuniam Sustulisset adeo Statim apparebat, eum nee in eo jure quod ipse definierat acquiescere. Postquam autem ad quaesitorem

Venimus, Cum provocati aperienda esset et monstrandum quid contineret, atque X ea agenda quae OnVenerant-quia enim tumultus tum erat et judicium vocandum, ita fiebat, Hanc tibi conditionem fero, Accipio: Cedo annulum, Cape Quis

vero sponsori te, nullum neque Xemplum, neque quicquam tale feci cum igitur, inquam, haec ita ut dico agenda esSent,

venit et aliam provocationem affert, a Se torquendum SSe homi-.nem asserens eumque prehensum trahit, nec ullum petulantiae

genus praetermittit. Ego igitur cogitavi, Judices, quanta esset

praerogativa non nimis se abjicere in vita. Ego enim ea me pati putabam, et contemni eo quod simpliciter et ut natura mea sortviverem, et magnas poenas dare si ea tolerarem. Ut igitur ea quae justa putabam, me Coactum Sse vicis Sim postulare et puerum tradidisse, et vera haec dicere constet, recita provocationem.

Detrectatis igitur his detrectatis item iis quas ipse primum tulerat conditionibus, equidem quidnam apud vos dicturus sit, demiror. Ut autem illud etiam sciatis a quo sibi lactam injuriam conqueratur, Spectate. Hic est qui Pantaenetum ejecit, hic est ille potentior amicis antaeneti et legibus : neque enim ego domi sui, nec ipse id

objicit.

9. Volo autem vobis, et per quae prioribus judicibus deceptis

Euergum vicerit, dicere, ut Sciatis, eum etiam nunc nihil impudentis nihil mendacii praetermissuruma et praeter haec, etiam eandem esse eorum defenSionem, quorum me nunc accusat, reperiatis, id quod argumentum evidentissimum est illum tunc fuisse calumnia oppressum Criminatus fuit praeter caetera omnia, eum in agro ad puellas orbas et matrem ipsius esse ingressum, et leges de orbis attulit in judicium. Atque ad praetorem, cui talium rerum Curam lege mandant, et apud quem sontes periclitantur quid aut luendum aut solvendum sit, actionem autem persecuto cum nulla mulcta auxilium sertur, nondum vel hodie accessit, et neque me

68쪽

neque Euergum ut injurios detulit sed in judicio talia cum proposuisset, duobus talentis mulctavit. Erat nimirum praescienti Crimen, Cujus accuSaretur, veritate et equitate ostensa legibus

facile absolvi sed in actione metallica, et in iis rebus de quibus ne accusaretur nihil metuebat, dissicile erat calumniam e vestigio propulsare. Iracundia autem judicum ab isto deceptorum, qua de re

suffragia illis serenda erant, ejus illum condemnavit. Qui igitur illos decepit judices, eumne dubitaturum vos decipere putatis aut

CaUS Detum ingressum esse, ac non eloquentia et suae lactionis

testibus, impuro et exsecrando rocle magno illo, et Stratocle omnium hominum et disertissimo et improbissimo, et impudentia sua qui nihil cunctetur aut erubescat plorare ac lamentari Atqui tantum abest ut sis aliqua misericordia dignus, ut propter fraudeSet lacinora sis omnium hominum odiosissimus qui minas centum et quinque cum deberes, easque reddere non OsSe S, eo qui te juverunt et in causa suerunt ut fidem servares iis qui tecum ab initio contraxerant, praeterquam quod in ipso contractu ViolaS, etiam ignominia notare studes. Caeteros quidem debitores videmus fortunis cedere : ei vero qui pecuniam tibi crodidit, hoc accidit, et qui talentum mutuavit, duobus per calumniam est mulctatuS. Ego Vero, qui quadraginta quinque minas mutuavi, in hoc judicio duorum talentum periculo causam dico: et, ad quae nunquam pluS Centum minis mutuari potuisti, quae tribus talentis universa vendidisti et bis mille drachmis, in iis quatuor talentum scilicet injuria e aD

sectu a quodam, eoque, si diis placet, servo meo. Quis ero Suis rebus civis servo cederet quisve diceret earum rerum, quarum ipse damnavit vergum, etiam famulum meum rationem reddere

oporteres Sed his omissis, iste ipse talibus criminibus eum liberavit omnibus. Neque enim id nunc dicendum erat, neque in provocatione scribendum in qua quaestionem habere studebat Sed, illi dictato judicio, me dominum persequi conveniebat. Nun et mihi litem intendit, et illum accusat quae legibus interdicta Sunt. Quis enim unquam actione contra dominum instituta, Servum, tanquam sui juris hominem, reum egerit li 0. Quod si quis eum interrogarit, quae tibi causa est contra Nicobulum oderunt, inquit, Athenienses, foeneratores: iCO-bulus autem invidiosus est, et celeriter ambulat, et magnum Onat, et baculum gerit ea vero, inquit, a me sunt omnia. Haec dicere non erubescit, neque eos qui audiunt intelligere putat, calumniatori esse istam cogitationem, non ejus cui saeta sit injuria. Ego vero injurium qui mutuet puto esse neminem et tamen quoSdam merito vobis invisos esse, qui artem ex ea re secerunt, apud quOS nec venit nec ulli rei locus est, qui animos in hoc unum intentos

habent, ut plus accipiant quam dederunt Cum enim saepe mu-

69쪽

tuum acceperim, non ipse solum isti mutuum dederim, ne ipse quidem istos ignoro aut amo nec tamen, ita me di ament, defraudo aut calumnior. Qui vero quaestum tacit, ut ego navigando et pericula subeundo, parvaque pecunia parta Elam mutuat, Vm Ut aliis gratificetur tum ne per incuriam nummos dilapidet, eum cur

in illorum numero quisquam reponat ' is illud sorte dicas, qui tibi mutuarit, eum odio publico osse dignum. Recita mihi testimonia, qualis in eos sim qui mecum contrahunt opemque mea implorant.

Talis Pantaenete, sum ego illo celeriter ambulans, et talis tu quipedetentim incedis. II. Sed de meo tamen incessu loquendique consuetudine Omnem apud vos libere veritatem dicam, Athenienses haud me sane Praeterit, neque ignoro, me naturam habuisse parum propitiam in his rebus, neque eas expedire mihi. am si ea mihi odium pariunt, quibus agendi nullum fructum capio, nonne infelix in ea quidem

parte sum ' Sed quid agam, si illi mutuar, proptereane mulcta

etiam solvenda erit' equaquam vero. alitiam enim in me et improbitatem esse ne iste quidem ipse ostendet, neque e tanto VeStrum numero quiSquam est ullius facinoris mihi conscius in aliis autem rebus unusquisque nostrum talis est, ut fortunae et naturae visum fuit. A repugnare ingenio actu prosecto haud facile est, alioqui enim inter nos nihil interesset alium vero quem videri censere et reprehendere, proclive est. Sed quid tibi propter haec rei mecum est,tantaenete 8 ihil. Multa acerba es perpessus. roinde sumpsisti poenas, non de me quidem neque enim ulla tibi a me orta est injuria. Alioqui nunquam me praeterisseS, neque missum me secisses, cum Euergum accusare institu-iSSes, neque petisse ut ego venditor esse dignare qui atrocia et magna in te Commisissem. Deinde quo ego pacto, Cum nec deS-

Sem, et peregre abessem, ulla injuria te affecit 12. Quod si quis ei largiatur summis eum affectum injuriis, et nunc de iis verissima dicturum esse omnia, illud tamen opinor omnes fateamini, usu venisse jam quibusdam ut multas acciperent injurias pecuniariis damnis graviores. am et ortuitae caedes fiunt, et ea violantur quae minime conveniebat, et complura ejus generis alia committuntur. Sed tamen horum omnium terminus et satisfactio statuta est laesis haec, ut re transacta et Composita quiescant idque jus tantum in omnibus valet, ut, si quis sortuitae caedis reum peregerit et palam Ostenderit aliquem non esse purum, OSt tamen

70쪽

placatus ei uerit missumque secerit, ejusdem ejiciendi potestatem

non habeat. Nam si ipse sauciatus ante obitum vulneris auctO- rem missum fecerit, nulli caeterorum Cognatorum caedis agere permissum est sed, quos Hic et ex Sulare, et si convincantur, occidi leges jubent, eos semel dimissos omnibus periculis verbum hoc liberat. De vita igitur summisque rebus cum agitur tantum valetrataque manet transactio, in re pecuniaria minoribusque causis non valebit Nequaquam. Neque enim, Si ego meum a vobis jus non consequar, id erit gravissimum illud grave erit, si res usta, Servata ab omni sevo, nostra aetate abrogabitur.

SEARCH

MENU NAVIGATION