장음표시 사용
621쪽
minatim contra Franciscum Suarium disput. 34. Metaphsicae sectione 4. ubi contendit Omne ens rationis positiuum reuocandum esse tiad relationem rationis, eo maxime argumento, quod omnia entia rationis, quae ut positiva concipiuntur, concipiantur admodum relationis. Verum, pace Suarij, hoc falsum est; Chymaera enim, quantitas infinita, accidens in Deo &alia hujiismodi, non concipiuntur ad modum relativi, ut patet. Nec video cur dicat idem authorchymaeram esse ens rationis negativum , quia solum claymaera a parte rei est non ens, & non dicat etiam relationem rationis esse cris rationis negatiuum,cum illa etiam in re sit non ens. Probatur affertio discurrendo per singula praedicata realia; rram in praedicamento substantiae; dantur chymaera, centaurus, &aliaeentia ficta, ad modum substantiae, inpr*dic metrito qualitatis danmr multae qualitates, quae ab aliquibu* tςm ς finguntur, ac pro veris haben tur ; tales sunt pectes intcntionales in actionibus primarum qualita. tum, occ. in praedicamento relationis, relationes rationis; in praedicamento quantitatis, quantitas infinita, & sic de alijs praedicamen
Dicendum est tertio, ens rationis negativum accidentaliter seu ma- -iaterialiter diuidi in duo genera; quae duo genera rursus diuiduntur singula in tot genera,quot genera habere possunt negationes ipla & pruuationes nemine cogitante; & quia illae tot genera habent, quot sunt oenera formarum quibus opponuntur, hinc escitur entia rationis, quae negationes & priuationes Vocitantur, totidem etiam genera habere. Posui in assertione , accidentaliter cs materialiter diuidi in duo genera, quia, Vt jam suppono , nefatio & priuatio differunt inter se solum materialiter, & secundum id quod dicunt in recto. Qimdautem priuatio dc negatio tot habeant genera, quot sunt genera formarum realium quibus opponuntur, conceditur a Suaresio loco citato numero septimo. Ex his infero sequens Corollarium, diuisionem nempe entis rati' si nis in id quod habet fundamentum in re , & id 'uod non laabet fiandamentum iniGitones ibin m ; imotisque --Heue illam ejus diuisionem, in ens fictum, priuationem, negationem, & relationem rationis. Ratio primae partis Corollari j est , quia in uno membro il- Prabarismalius diuisionis nempe in eo quod habet Andam elum in re,inuoluuntur negatio, priuatio, & relatio rationis, ex quibus duae priores secu dum se a relatione differunt, & in alio inuoluuntur entia rationis fic- titia, quae secundum suam naturam minus differunt a relatione ratio- nis, quam relatio a priuatione 3c negatione; siquidem chymera, quae est ens rationis positiuum, minus differt ab alio ente rationis positivo, quam unum ens rationis positiuum a negativo. Ratio secundae partis
622쪽
414 s ELECT. DISPUT. PHILOSOPHI C.
est, quia illa diuisio non est adaequata, cum,ut ex dictis constat, ens rationis positiuum sit multiplex , atque ad tot genera per quandam similituLem pertineat, ad quod pertinet ipsum ens reale.
Vtrum ens rationis fictilium sat a solo intellectu,
I. fictum intelligo, non ens fictum in tota sita latitudine, A cum multa ex encibus rictilijs no possint esse objecta imaginationis , ut spiritualia; sed solum intelligo illud quod ab imaginatione potest aliqua ratione attingi, ut chymera, &c. Qx ritur ergo an hujusmodi fictilia fieri possint ab imaginatione.
M. Misia Prima sententia hac in re est eorum qui absolute negant. Funda mentum est, quia sequeretur contra communem sententiam Philo- . sophorum chymeram non esse ens rationis, sed eas imaginationis, de daretur aliquod ens,quod neque haberet esse a parte rei, neque etiam objective in intellectu . ita, inter alios recentiores, Franciscus Murcia tractatu de uniuersalibus quaest. II. stiri Sς unda sententia est eorum qui fatentur ens fictilium fieri posse institio it, .la phantasia hominis, propter assinitatem ejus cum intellectu; negant ' - - tamen fieri posse ab alijs potentiis imaginatiuis. ita sentire videntur Suaresius disput. 1 . Metaph. sectione 2. numero IS. & Rubius de
Tretia ures- Tertia, Veraque sententia, assirmat ens fictilium fieri posse aqua-Ν. pyim dist. s. quaest. unica,ait omnem potentiam quae potest habere actum circa objectum existens , aut non existens. de illud objectum potest actu sto comparare ad aliud ad quo Eobjectum non com- aratur ex natura rei, posse in objecto, ut oblectum est, causare reationem ipsius ad aliud,non quidem realem, nec rationis stricte sumptae, sed late filmptae. an autem imaginatio sit talis potentia , ait si nolle ibi determinare. tamen in s. dist. 26. quaest. unica, expressean scitis: Omnem potentiam talem esse; omnis, inquit,potentia potest objectum suum comparare ad aliud , est in eo sic comparato, ea are reflectvm rationis , qui non inest ex natura rei, sed ex actu potentiae. Ex recentioribus ejus discipulis eandem tenet Reuerendissimus Madauream is inis ' si Episcopus Martinus Meurisius lib. i. Metaph. quaestionum, quae.
3. concl. 2. cum hac sententia
623쪽
Dicendum existimo, ens fictilium fieri posse Quacunque poten- II. tia imaginatiua, etiam bruti. . Probatur conclusio, quia in phantasia brutorum possunt ex com- ' ι a motione sanguinis, aut inter dormiendum, ita perturbari phantasmata, ut simul uniantur ad repraesentadum aliquid impossibile quod
de facto ex tali phantasmatum coagmentatione ipsis repraesentabitur. atqui illud non erit ens rcale. ergo rationis. Minor probatur, quia siquid deest quo minus sit ens rationis, maxime deest unitas. sed illudens fictilium optime apprehenditur per modum unius animalis, brutumq; aeque mouet ac si repraesentaretur vere extra phantasiam unum animal. ergo non deest illi unitas. Sed inquies, Unitas ista est realis, ergo non est unitas quae conuenit
sed eontra est , quia duilex in hoc inte fictillo reperitur unitas, R iicitur. altera subjectiva. quae conustit in reali conjunctione phantasmatum inter se; altera objectiva, quae ex Vi prioris apprehenditur in reqvie per illa phantasmata ita conjuncta repraesentatur. Haec autem cum onon sit realis non enim assignari potest ubi sit, praeterquam in esse ob. jectivo erit rationis. Ad fundamentum primae sententiae supra postum, respondeo, & III. primo quidem ad priorem eius partem dico, istudens rationis ficti.
lium quod ab imaginatione iit, dici communi Vocabulo ens rationis, L .f.
non quod a ratione fiat, sed quia non est reale. Si tamen magis proprie loqui velimus, appellandum est elis imaginationis ; cui appellationi fluet dictum Logicorum, asserentium ens imaginabile latius patere quam ens possibile. Ad secundam partem, dico dari multa entia rationis, quae non habent tantum esse objective in intellectu, de quibus in quaestionibus Logicis quaest. i. satis multa diximus. Vnde optime notat Subtilis Doctor nostras in I. dist. 41. quaest. Unica citata, 1 diuisionem relationis in realem & rationis, loquendo stricte de relatione rationis , non esse adaequatam; me ista diuisio, inquit, est suffciem , quod omnis relatio aut est realis , aut rationis , accipiendo relationem rationi. ' ita;
Dices. ab eo stens rati is .a quo uniunmrphantasmata ad illud obtactis repraesentandum. Sed in brutis phantalmata uniuntur ab aliqua causa distincta ab eorum potentia imaginativa. Ergo ens rationis fictitium non producitur a phantasa bruti. Respondeo, phantasinata in imaginatione bruti uniri dupliciter, mas sutis materialiter, & formaliter. uniuntur materialiter, cum ponuntur simul in una parte sanguinis vel spirituum,quod fit ab aliqua causidis. tincta a phantasia. uniuntur formaliter, quando peractum imaginationis apprehendiuum in unum quid. causa igitur uniens ea mate-
624쪽
is sELECT. DISPUT. PHILOSOPHI C.
rialiter, non producit ens rationis, sed causa illa uniens formaliter. Aduerte autem ad faciendam chymaeram, verbi gratia, latis esse si sit uatis proprietatibus repugnantium naturarum concipiantur in actu exercito per modum unius partes quae inter se sunt incompossibiles, neque esse necessarium ut concipiantur incompossibiles formaliter,&in actu signato; alioquin rusticus videndo chymerae pictaram, eamve concipiendo, non faceret em rationis fi lium , quod est aper
c modo descri mrens rationi latur an Deus faciat ubi etiam heuiter di stu
Iritum positiva, tum negativa, tum quae habent istamentum
in re, tum quae non habent, nullam proprie reperiri possie, propterear quod nomen entis hoc modo in genere sumptum, aequivocum sit. ex quo sequitur ea quae sub ipso continenmr, non conuenire nisi in hoc, quod non habeant esse reale; quae conuenientia non est univo ea, imo nec analoga, dato quod talis daretur, sed aequivoca solum, di negativa. E contra alij tenerit satis probabiliter posse describi omnia entia rationis unica definitione, hujusmodi nempe; Ens rationis est ens quoddam, ab ea causa productum quae in tali productione non habet vim eficiendi ens reale. probantquς suffcientiam hujus descriptionis inductione in omnibus entibus rationis. Quaestio est parui momenti, nec refert quaenam sententia defendatur. dissicultas e go sit perest tantum de relatione non reali in genere, &de relationerationis proprie dicta. Verum II. Dico primb,relationem non realem in genere vitae sic possedes
Prima amis. cribi; Relatio notealis est aptitudo ad nouam denominationem,consequens res ex operatione potentiae, quae solum circa illas extrinsece
xius; f.ἷMis. Probatur facile inductione veritas descriptionis in omnibus relationibus non realibus , quibus competit consequi res ex operationepotentiae,ex eo quod extrinsece versetur circa illas. III. Dico secundo, relationem rationis proprie dictam sic describi pos- ις-- s m. se ; Relatio rationis est aptitudo ad nouam denominationem, seu, quod idem est, est relatio quaedam consequens res ex eo quod objiciantur intellectui. Duiliaco by Corale
625쪽
PARs TERTIA. RV .ESTIO DECIMA SEXTA i Probatur veritas conclusionis, ex eo quod relatio rationis proprie
dicta consequatur rem prout solum habet esse in ratione, siue intellectu. Ex q uo iacile colligitur quomodo describi possit ens rationis pronte dictum in genere i describitur enim communiter, & bene,esse illud quod habet tantum esse objective in intellectu. virum autem debeat habere esse objective directe, vel sussiciat habere in directe, diximus quaest. Σ. Logicae, ubi statuimus suffcere habere indirecte. 1 vHic disputari soleta quibusdam, an esse praedicatum, esse subjectum, esse volitum, esse visum,&similia, sint formaliter denomina- ere sint d nomitiones extrinsecae, velentia rationis. Verum quia hac de re fuse satis actum est quaest. x. citata Log icae, nihil de ea hoc loco dicemus. Videri potest Smi singusto mo I. trach. 3. disp. 2. quaest. 6. Disputari praeterea solet an Deus faciatens rationis. aErmant aliqui. negant a j. go distiΠguςndum P O. Vnde existimo primb, Deum non possis facere entia rationi , quae Vocantur fictilia . proboelare . ille solum potest facere ens rationis fictilium, qui potest appraehendere per modum entis quod non est, &qui potest res aliter eo si noscere quam in se sint. sed Deus non est talis; imperfectissimus enim cintluilitur pH- ille cognoscendi modus illi repugnat, cum perfectissime res cognoscat, unoque simplicissimo intuitu omnia prout in se sunt intueatur. Miria. Neque dicas Deum cognoscere ens rationis, & per consequens etiam Prabarum. facere, cum facere ens rationis nihil aliud sit quam illud cognoscere. Ne, inquam, hoc dicas, quia Deus cognoscit tantum speculatiuὸ ens obiectis mur rationis , non vero praehice , unde d istinguendum est antecedens. μ' γ' a Deus cognoscit ens rationis praetice, hoc est,ita ut per ipsam cogni- 'tionem hat, nego antecedens; cognoscit speculatiue, hoc est, ita ut solum ab alio famam cognoscatur, concedo antecedens, 5 nego consequentiam; Deus enim cognoscit ens rationis verum speculatiue, vel, ut alij loquuntur, mediate, seu in alio, non autem practice, immediate, & in se. fieri autem entia rationis, est cognosci immediate, & in se; & facere illud; est cognoscere illud practice, immedia te, de in se. Aliter respondet Gabriel Uasqueet, negat enim ens rationis a D eo cognosta Verum ej us responsio dissicultate non earet, quia inprimis nouit Deus de ente rationis disputationem esse apud Philosophos, ergo illud appraehendit; implicat enim ipsum scire & nosse a disputationem & controuersam illam de ente rationis, & nullam habere ejus notitiam. Secundo, potest cognitio entis rationis haberi aD eo absque omni imperfectione ; cum enim ab illo ens rationis ap- praehenditur,non appraehenditur aliquid quod non sit,sed apprehenditur esse, quod ab intellectu humano factum est, aut fieri possibile est . quamvis enim imperfectio sit intellectus humani rem aliter cognoscere quam in se sit, hunc tamen ipsum errorem cognoscere, non
626쪽
est imperfectio, sed perfectio. Vnde Deus opi. max. cognoscendo ens rationis, cognoscit tantum intellectus nostri imperfectionem. Et colirmatur, quia quemadmodum qui se reflecteret iupra situm errorem , non diceretur errare, nec qui cognosceret aliquem mentiri, mentiretur; eadem ratione nec Deus cum cognoscit intellectum nos
trum aliquid fingere, hoc ipsum fingit, sed tantum cognoscit nos fin
Sed inquies cum Vasquesio. idem est formaliter facere ens ratio nis, & cognoscere ens rationis. sed Deus cognoscit. ergo facit. Respondeo distinguendo majorem . cognoscit ens rationis practice, modo expIicato, talia est major , speculatiue, vo est major; sta nihil facit pro Uasquesio. Existimo secunta, ad operationem Dei, ut est scientia aeterna circa creaturas, sequi necessario entia rationis, quae Ipsis creaturis corrueniant ; haec autem nihil aliud sunt, nisi aptitudines ut denominentur cognitae, vel alio simili genere denominationis. Probatur breuiter, quia hoc sequitur de necessitate ipsim naturam operationum , quae possunt tribuere extrinseco objecto nouam deno nationem aptitudinalem,le nullam inuoluit imperfectionem. ergo dcc.Hanc nostram sententia sequitur ex recentioribus Gonsilius Martinius disputatione secunda Logicae q'. 1. qui etiampro eadem citat Angelicu Doctorem prima parte quaest. a1. articulo n. ad 3. ubi asserit respectus imitabili- ratis, quibus distinguntur idear, non causari a rebus, sed a diuino intellectu comparante essentiam sciam ad res. Ad 3. inquit dicendum, quod hujusemodi restectus, quibus multiplieant- ideae, non e sentur a re--, sed ab intellectu diuino comparante essentiam suam ad res. Ex recen
rioribus Scotistis eandem amplectitur Meurissius lib. primo Metaphy scae q u st. . conclusionibus prima & secunda,& ante ipsam Sutatilis Doctor nostras in 1. dist. 3 o. quaestione secunda, respondeo igitur, & dist. 3 s. quaestione unica 3. potest dici ad quaestionem, quibus locis videri poterit. Atqu/haede Metapi tu quaestioni , νή δε- ἀcum P 'sicu, Logicis ,-Morali , Ecgesia mag8
627쪽
INDEX RERUM PRAECIPVARVM QVJ IN
TRIBvs PARTIBvs CONTINENTVR. ACtionem esse in agente, &non inpata
Αmo de praedicamento actionis est relatio extrinsecus eniens,&c .ibidem,pag. m& alibi saepe. Actio, passio,& motus distinguntur, & quidem nemine cogitante. parte a. pag. I . & sequentibus. Actio in distans necessarib naturaliter adis mittenda est, & quare. ibidem, P sep g. Angeli collocantur in praedicamento subis stantiae. parte L pag. 81-Αngelorum nomen, nomen ossicii, r
Actio adductiva esset illud per quod rum corpus poneretuTtiue,&de saeto per illam corpus Christi inci. pit esse in Sanctissimo Saciamcto. ibidem, pag. Mia Actio instantanea ab alteratione mutassis. tincta admittenda. pari 2. P g. I s. Accidens non potest producere sebstantiam in vinute substantiae. parte R. p s. me Accidens producit aliud accidens ut causa principalis. ibidem, pag. I 2. Accidentis ratio Brnialis non est inludi natis inhaerentis . parte M pag. 386. &Accidentium rupernaturalium duratio nulla est nisi Euum. pari 2 pag. 242. Aecidenti & substantiae ens est uni cum, di quare. parte 3. pae. & seq.Actualis inhaerentia non est de essentia accidentis. parte . pag. 334, Actualis seientia & opinio simul esse n queunt,& quare. parte IOP us. ω seq.Actualis opinionis descripuo. parte I. pag.
Actus neuter, idest, qui nee sit finis, nec mediorum, admittendus;&quam ob causam. parte r. Pag. seq. Actus vesumati est praestantior actu intellec tus. parte . pag--, U , Est Maris est a principio mari intrins ,& quare. partea. pag. 27 dc seq. Analoga media iniet univoca & aequivoca nulla dantur, & cur. parie . pag. 3ο4. n. M sequent. Maloga inaequalitatis sunt veia univoca. ibi. Analoga attributionis quae. ibidem,pag. M. Mali proportionis quae. ibidem,pas.3os. Angeli non mouem cc . Iraru a. paginax63. & deinceps. Angeli non causant aestum miss. Parie a.
turae. parte 3. pag. 4OI. Angelorum actualis existentia ratione essic citer concludi nequit. par e L pag. 4o a. Angeli omnes sunt ejusdem speciei,& qu re. parte 3. pae. 4 4.
Angelos non posse multiplicari sub eadem specie a Doctorinus sorbonicis reputatur error. ibidem, pag. 4o4. Angelorum durauo permanens & indiuisibilis. parte t. pH- Η 1 Anima requirit corpus organicum &dispositum' formas partiales, & ouare. parte 2.
mmae potentiae ab anima non realiter, ne que etiam ratione tantum, sed suntur, &quare. partu a. pag. 18'.
Animatum qu umque est periectius . Io, de cur. parte M p g. Aquae verae reperiuntiit supra Coelos, de qua- . parte L. pag. 1so. & seq.Ars proprie dicta relinquit opus post se, &quare. parte . Pag. 18 dc 3 Artis propriae aieta ratio non competit sicae, de cur. ibidem pag. eadem. Attis variae acceptiones, Sc curi ibidem pag.
eadem. Attila modus directus figurae Galent . parte L pag. II 8. . ternitati res omnes non sunt ab aeremo pr sentes realiter. parte I. pag. io . dc seq. Et emitatis definitio ex D. Boetio dc alijs asi natur. parte M pag. 237. Demitas particinata quae sit Iuminis gloriae, visionis beatae, similiumque duratio, nulla. parie a. pag. 242. Amstinus censet Logicam esse simpliciter necessariam ad alias scitaritas perfecte acquirem das . parte I. pag. 43. Augustinus negat Mnesse in praedicamem
Augustinus existimat nullas dari relationes sim tiales rebus alablutis. si idem p. Coc 37. Augustini senientia est mundum non potitu se esse ab aeterno. partea. pag. 24K. Alastinus non existimat res omnes esse realiter Deo praesentes in aetemitate. Parici. PH.
Augustini praeclara sententia pro praedeteris minitione Physica. parte L pag. 96. Augustinus vult tumesti: igneum parie A. yΣDii Meenset vetas aquas esse apta .
628쪽
Ium. ibidem Augustini sententia est beatitudinem consi
BBS titudo vis persessionis consistit inam
te &quare. Parte I. pag. I 46.
Beatitu a non consistit in gaudio. ibidem Beatitudo non consistit in illapiu ibidem pag. Beatitudinis completae definitio. ibidem pag.
titudo duplex, malis,de objectiva. ibis
Bonitas est vera prores tas enim. Parte . pag. 3ας.
Bonitas est aliquid positiuum ab ente rum litet distinctum. parte 3. Pag. 327. S. Balaredi eorpus circumscriptiue &palpa biliter in tribus Mouae ciuitatibus post ejus
CCAausae possunt se causare in diuerib gen
te causit,&quare. Paret. 2. pag. 47,
Caust efficientes possimi se caulare in eodem genere cauta. ibidem pag. 1P. Causa Meiens non potest seipsam producere. ibidem pag. I . Causa finalis causalitas quae. ibidem p. IS . Cause finalis caustatas duplex. ibidem pag.
Causa prima praedeterminat ac praemouet causas creatas ad agendum,& cur. parte a. P g. Iol. & seq. Causae totales plures coniunctim esse non possum respectu eiusdem e lus per diuinam potentiam. ibidem pag. TI. Causi prima determinat secundas ad indiui Marionem effectus, Ecquare. parita. pas γε Categoriarum numerus arbitrarius, &cus.. Pine .p a. 3T. Caluini impia haeresis de libertate res,llitur. parte .pU. I73. Coelum non est quinta quaedam essentia, corpus ex A. elementis compossitu nil, 3c quare. parie a. pag. 2 2. Coelum est impersectius quolibet vivente. ibidem, pag. 143. Coelum non mouetur ab intelligentiis, sed a quesitate gyrativa immediate. mediatE 1 propria iamin. parie a. pag. . & d incepS. Coelum est corruptrude , dc quaret. parte I. pag. 216. Coelum in uniuersum est triplex, sed unicum tantum est stillatum, & t. parte I. p. as O. Coelum secundum se est immotum, & in eo tantum astra mouentur, dc quam ob causam. ibidem pag. 219. Coeli influentiae non sum causa fluxus & r fluxus maris. ibidem pagCreatio debet esse ex nihilo prius tempore quam esse , quare. parte 2. Pag. 2 8. S dein . Cognitum, praedicatum, & similia concieta. non sint formaliter denominationes extrinsecae, sedentia rationis,& quam ob causam. parte r. pag. 23. Corpus viventis debet esse dispositum per formas partiales ad hoc ut recipiat animam, M r. parte L. Pag. 27s. Corpus Chrim incipit esse in s. Sacramento Hicharistiae peractionem adductivam , dc nim
Corpiis aliquod mest , Deo poni circumscriptiue in duobus locis per actionem inducti. uam, & quare. ibidem pag. χχΙ. & seq. Corpus S. Muredi filii in Scotia in tribus t eis circumscriptiu E. ibidem χχχ. Contactus Physidus non requiritur ad actionem, sed daturaino in distans,&quare. ibid. P g. 8. 9. N . Contingentia nulla esset in causis secundis. Deo necessario a te, & quare. Pr C s. P g.
DEus non est proprie loquendo in spatiis
mi inariis, & quare. partς λ. pag. 2 S. 136. & 237. Deum esse, non est per se uinum, & ctat. parte .pa. 3'2. Deus non est in praedicament.. Put I. pag. 78. & seq. Deus non ficit entia rationis fictitia,quamvis faciai Logica. parte 3. pag. 4II. dc 4 3 Deus non potest quali intensa qualitate asi
Deus non potest qualibet specie dabili aliam sub eodem genere perfectiorem producere.
Parte a. pag. 2I1. M ais. Deus omnes causas creatas ad agendum prae-
629쪽
Diiterentiae ultimae entis non sunt entia quid-ditatiue, & cur. parte 3. p. 322. NDistinctio formalis riga. parte L. p. 288. Distinctio realis quid. parte a. p. 187. Distinctio rationis ratiocinatae nulla danir.
parie 2. p. 233. Distinctio rationis quam aliqui vocant rati nis ratiocinantis quae . part 2. p.238.
Duratio rerum permanentium non est successiva,& quam ob causam parm L. P. 1 8. Durationis variae speci . ibid. p. a T. Duratio distinguit Mae Meminc cogitante are
Eementa sint materia prima , ω quare.
parte a P. 2.&M. Elementa sint entia simplicia sine compositione ex materia & - , oc cur. Parm. . P. 7.& sequent. Elementa sunt in emerabilia&incorruptibiasa,& quam ob causta. ibidem, p. 3. Elementa sunt aetii inmixto recundum suas cialitates, & cur. ibidem, p. 8. & seq. Elementa omnia sunt in quolibet mixto persecto,& cur. ibidem pagina Is. Em reale non est illum quod estnemine eo:-tante, de cur. Parie I. p. 26.
Egestiis unus non potest esse per diuinam potentiam a pluribus causis totalinus. Parte a.
I. i. & inuent. Potest tamen esse a sutibus
ivisim ibid. p. 76. sest uni cum Deo dc creaturae, Sc cur. Parte . p. 3iI &seq. s habet conceptum tum objectivum, tum formalem msectemum. parte 3.P.3oT. N seq. stationis Logicum .RI o ix φ nimini. parte . p. Iε.& seq. Ens rationis Logicum fit pet directam 3c sin plicem operationem intelle S, dc cur. parte 3.
iis lationis definitio. ibid. p. Us. 3c 4r . Ens rationis habet causam,& cur. ibid.p. H. Ens rationis quotuplex. ibid. p. 4 2.& 43M Eniis proprietates sunt positivae,& ab eo Hr maliter distinctae,&cur. Partes, P. G I. 328.
Ens habet conmprum objectivum persectὸ
pracissim de natura rei,dc cur. Par. . P. 3O'.
Ens rationis fictitium fit ab imagina ne,
etiam Bruta parte . p. 431. Entia raucius necessario adimitenda sunt, recur. ibidem, p. 4O3. Entiaritionis fimitamusnon facit, facit in men Logica. ibidem. p. IT .ec IS. Eslentis rerum habent ab aetemo aliquod revIe esse,& quam ob causam parie . P. I T.& se Essentia rei creatae distinguirur nemine cogi tante ab existentia,& c . parte 3 p. 33o.& seq. Existentia est principuum indiuiduationis. paries. P. St. Extensio partium in ordine ad se , non est ratio malis quantitatis, & quare. PaIoc 3. P-I33. dc seq. Extensio in ordine ad locum e strino formalis quantitatis, & cur. ibid. p. 184. 5c seq.Εxtenso entitativa necessario admittenda, decuri ibid. p. rνα. & sequent.
te est ab habitu iri quaena irruma
Parte . P. 24o. dc seq. AEFigura Galeni adminenda est ut quarta distincta 1 tribus communiter receptis, dc quare. P in I. P. III. dc seq.
Figura Galani est refectior & natiualior
Figurae Galeni qui modi chrecti, qui indirecti. ibidem, P. H8. Fictitiae arationis a Deo fieri nequeum, sc
r. parte 3. D, AIT. Drma Caili est eausa mediata motus Coeli. Putea. P. ac . dc sequent. Formae partiales in vivente necessario admitatendae, dc quare. partea. p. 273.S: seq.Formae partiales una cum materia sunt subjectum animae. parte R. P. 27'. de seq. Fontes de flumina oriuntur amari, Sc cur. parte 1. P. 27r. dc seq.Fceminae habent verum semen, dc quare .parte L. P. I 1. de seq.Foemitia concurrit Actiud ad generaticnem. ibidem. Formido qua ratione connexa Cum Op:nlone, de quo milao de ejus esset Eparte I. P. 1
GAleni figura ut naturalis de melior prima, ab eaque distincta admitti debet. par
Gilene modus directus figurae Galeni. ibid. .p-g. II3. Galeni figuram indicauit Aristotelas. ibbdem. pag. H6. Genus est unum ex duobus uniuersalibus. parier. pag. 77. Gradus Metaphysici ex natura rei distingum uir, dc cur. parte I. pag. 72. dc sequent.
630쪽
HΗ Abitus necessario admittendi senti& cur.
Habitus non dantur in poestia vita & qua
Habitus admittendi in vesuntate,& quam ob
cauiam . parte t. P. I 3'. ιHabitus admitten si in intellectu, & cur. ibidem e. '. Hattus admiuendi in sensibus inimis. ibidem p.rs'. Habitus admittendi in appetitu sentiente, cur. ibidem p. I O. Habitus nulli in ficultatibus vegeta tuis. ibidem p. I O. Habitus admittendi in facultatibus motiuisi&eur. ibidem. Habitus non concurrunt ad actus eliciendos essemue,sed tantuni dispositii id. Aa αὐα . li Idem
Habitus speciat ad calicam incientem, eccar. ibidem p. I s. sitellectio non eo virit in P e cause eLeientis ad volitionem,& cur. parte R. P. 37. Intellectus imperfectior vilintate, & quare. Parte I. p. Iso. & seq. Incorruptibilitas non conuenit c lo,dcq re. parte a. p. 2Ss. & seq. Indiuisibilia non componunt quantitatem,& r. parte χ. p. I98. seq. Indi uisibilia terminatiua non distinguntur ecudum positiuum quod dicunt ab ipsa quant tine. rarie 2. p. zor.& seq. Indi uiduationis principium non est materia quantitate lignata, S c. sin exilientia,& quare. PM cI. p sso. dc seq. Innnitum actu, siue in essentia, siue in multitudine,siue in magnitudine implicat contradic
Idea pertinet ad causam esscientem, εἴ quare. ibidem pag. o. & seq. Ideae tam diuinae quam creatae consistunt in conceptu oblectivo, dc quare. parte 2. P g. 43.&seq.
LIbertas reperitur in hominibus . parte I. 'pag. I73. dc seq. Libertas duplex, vera,& desectibilis. Parie I.
p-e. 74. dc Libertatis vera explicatio. ibidem. . Libertas non est ad mesum. ibidem. Libertas per praedeterminationem non tolli tur. parte 2. pag. m. dc seq. Logita est scientis, dc curi par e I. Pag. 4 . de sequent Logica alia docens, alia Hens , Sc Cur . parte
. pag. 3s dc seq. Logica docens quomodo distinguatur abutente. ibidem. Logi ea est scientia speculatim, de quam . pa te In pag. 46. N seq. Logica non est ars, dc quare. ibidem pag. 33. de sequent. Logica non est purus habivis instrumenta. rius,& cur. ibidem Pin. 2'. Logica habet necessario aliquod objectum. ibidem paE. I.
Logicae definitio quae. ibidem pag. 47.
Logi ex finis intemus Ec extemus explicantur. i Didem.
Logica simpliciter necessaria est ad aliarum sesentiarum perfectam acquisiconem. ibidem P g. 48. dc sthuenti
Are principium est dc origo sontium de
Maris aessus est a propria forma non ab influenti; , dc curi parma. tag. 268.10. M seq. Materia prima necessario in admittenda, decur. parte R. pag. I. dc 2.
Materia prima non distinguitur ab elemeniatis,& quare. partea. pag. 2.&seq. Materia prima Aristotelica non habet exis tentiam a tirma, sed propriam, dc ob quas causas. ibidem. pag. IT. N im. Materiae primae Aristotelicae ratio fmnalis non est potentia, oc cur. ibidem. pag. 23. M sequenti M. Materia prima Aristotelica dependet in eris. tendo a forma , de potest per diuinam potentiam existere sine forma. ibidem. pag. 23. 5e sequentibus. Major de minor propositio, quae in figura G, leni. parte I. pag. Iis. dc seq. Metaphysicae objemini est ens reale , vi ens
Metaphyta invexalcientia, de quare. ibiadem. Pag. 30 . Melas1ysica non considerat quidditates rerum omnium in particulari, dc quare. ibidem. pag. IO . Modientis non sunt entiaquiddilacu de cur. parte s. m. 30. dc M. Motus ec tempus , nemine cogitante distingum de quare. Parte a. pag.a i. dc seq. Motus in quo praedicam to, parte L. Pag. 33 s. dc seq. Mundus non potuit esse ab aeterno, quoad ullum genus entis, εcob qua causas. parte MPH. a 4. dc sequent.