Caii Plinii Secundi Historia naturalis ex recensione I. Harduini et recentiorum adnotationibus

발행: 1831년

분량: 649페이지

출처: archive.org

분류: 역사 & 지리

291쪽

cognominati, prout alterutri eorum mane vel crepusculo contingit. Dodrantes horarum quum minimum intervalla ea desiderant ante solis ortum, vel post occasum, ut aspici possint. Praeterea bis quaedam exoriuntur et occidunt: OinniSque sermo de his est stellis, quas adhaerere Caelo diximus.. LIX. Cardo temporum quadripartita anni distinctione constat, per incrementa lucis. Augetur haeca bruma, et aequatur noctibus verno aequinoctio diebus xc, horis ivibus. Deinde superat noctes ad solstitium diebus X cm, horis duodecim, usque ad aequinoctium autumni. Et tum aequata die procedit cx eo ad brumam diebus Lxxx Ix , horis tribus. IIorae nunc in omni accessione aequinoctiales, non Cuiuscumque

quum paulo post solas oecasum, in eumdem Melduum horirontem, demergitur. II. Dodrantes. Tres horae quadratiles. II han. Praeterea Ais quae m. Vt Arelu- rus mali idibus . iuniisque, oeeidit matutino, ut dicetur cap. 69. Aquilatiis exoritur, ut dicemus eap. 69. II, D. LIX. Ciardo temporis. Cardinem Mat, ratide anni quarta quaeque pars ineipit: ver, aestas, etc. B. Deinde superis . Ita libri omnes , etiam manu exaralit sed manifestissimo mendo loeus hie tenetur. Desiis deratur entiti intervalli ei reumseri- Diio , quod a solstitio aestivo ad auisiumnale perlinet. Legendum itaque: dialtis rem , horis duodetam: ee inAeminiatiar die a MD, horis duod ina , inutie M iaequinoctium autumni. Nam tria intervalla, quae in vulgatis libris exprimuntur, dies eo liciunt 262 ,

horas 8. Ea detraeia da diebus 365 4 4, residuos iaciunt dies 92, horas 42. Quare ex monte Plinii Iulἰυ Caesar annua haec ἱntervalla deseripsit Ab aeqMinoetici xerno ad scit, itium dies 93 . horaκ 32. A solstitio ad ae-qMinoelium autumnale d. 92, h. 2. A hruma ad vernum aequin etium , d. ss, horas A. Quod si aequinoelium

vernum statuatur in xxv mariti, ut tu molia Pliniusqiae asseverant, ad

ditis die hus 93, eate ultis desinet in 25 iunii, 4 2. Ab eo die exclusive . ad aequinoelium autumnale, quod eoniicietur in 26 septembris, dies s2, hoeae 2. A Aie 26 sepiti. ad briamam in 14 deeembr. 4 2 dies 89, horae rear tit inde exelusive ad vernum aequinoelium 25 mariti /Ia , dies reliqui sint 90 2I4, minima aliqua diversitale negleela. Ita sere Petav. Varr. dias. II, 5, pag. 83; et Riceioli Almag. i. I, lib. III, 435. II. Aeli noctu Ios. Duodeeim, in quas diem prisci Romani diviserunt, quod ut Gas. seribit lib. de peceatorum cuia itisque rognitione, numerus ille sit commodissimus, quia dimidium cunia

292쪽

clici significantur; omnesque eae disserentiae sunt in

octavis partibus signo Pum. Bruma Capricorni, a. d. viii Lalendas ianuarii sere: aequinoctium Vernum, Arietis: solstitium, Cancri: alterumque aequinoctium, Libyae: qui et ipsi dies varo non aliquos tempestatum significatus habent. Rursus hi cardines sIngulis otia m- anum articulis temporum d biduntur, per media omnes dierum spatia. Quoniam inter solstitium et aequiti Octium autumni, Fidi Culae Occasus autumnum inchoat die xcvi. At ab aequinoctio eo ad bruiuam,

lineat, duplum, quartum, sextum , duodec; mum . quae nullus alius , usque ad vigesimum quartum. Quam. Ohte in in ereiscunda haereditate , ponderibus et mensuris . potius quam alius quἱvis usurpatus est Magius, v, cap. 3 5. DAL. - Aequinoctiales. Graeaeis vocant, horas inter se aequales, cuiusmodi sunt aequino.

eiicili diei quum hora quaelibet diurna

cuilibet noeiurnae per se est aequalis. Asiae praeterea sunt Inaequales dictae . et Temporales, quarum quae libet duodecima pars est diei euiusvis, Dociisve , seu brevior illa , seu longior ait. Harum in Italia hodieque usus. Ex dierum noeliumqua inaequalitate, Leuma vel solstitio, die xel noete, horarum huiuscemodi inaequalitas ori

tur. HARP.

In or uois Partibus. Quum sol oeta. vum signi cuiuspiam gradum perlustrat. Verum quum priseis illis seriptoribus visum est eardines annuos, non in sἰgnorum initiis, sed ita ocla. is partibus stas uere e non iam eos ad exacta stilis aequinoelia, solstitiave, respexisse arbitror, quam iiii populo aervirent, eui aecommodala magis ea

ratio fuit, ad tempestatum signitica. us: quod non in ipso praeei se signi eapite. sed aliquatilum in eo spatio

provectus 'lim suam est eientiamque

monstraret. Audi Colum in , Nee me itaria II paresti ratio, quae

laseis , sed Primis Parrifltis signo meo lat. Vertim in hae raris diseiplina sequor nti/ιo m Mai et Melonis, anti- mortimque fiastos Astrologoriam , quis tuti pti l cis sacri iesiae quivi et notior laeta Metus agricolis concepta opinio, eie. Naan. A. d. VIII. Hoe est, ante diem Oetavum kalend. Ita Sosigenes solis ingressum in Arietem, una kal. apr. sev xxv mariti 1 in Capricornum, τι ii va ian. sev xxv dec. et sie de aliis constituendum eensuiti quod quamobrem ita censuerit. explieat erudite Petavius, de metr. temp. IV, 27, p. 369. Verus tamen et ακρitae solis ingressus non in hos dies ineidit. II ED. Aratis hi eardines. IIae quatuor anni partes intervallis aliis et seciiOtii bus tangulae dividuntur. II. Aiti tis temporam. Intervallis et sectionibus temporum. vano a e. 27

.d 37 lib. I. Ia1LM. Ine vi die XLVI. Iia NSs. Reg. Colli. aliique: sic quoque ratione calculi exposcente. Cesum. IX, 2: P idie

293쪽

Vergiliarum matutinus occasus hiemem die xtav. Inter hi uinam et aequinoctium die xLv flatus Favonii veP- num tempus. Ab aequinoctio verno initium aestatis diu x Lum Vergiliarum exortu matutino. . Nos incipiemus a sementibus frumenti, hoc est, Vergiliarum occasu matutino. Nec deinde parvorum siderum mentione concidenda ratio es , et dissicultas rerum augenda , quum Sidus vehemens Orionis iisdem diebus longo decedat spatio. LX. Sementibus tompora plerique praesumunt, et ab undecimo die autumnalis aequinoctii fruges serunt, adveniente Coronae ex o P tu, Continuis diebus certo

idus Amtisti, Ddis Meldit mane , ea autumnus Deipi . H.

Niemem die XLIV. Ita NSS. ipseque Plinius ii, 47, ubi et id lempus

in iii idus novembr. ait incidere. Ei,i Colum. lib. Xl, 21 Maro idus noMembris , solis exorsu , Vergiliae mane Oeei ne, signiferi tempestratem, hiemist. QuinIo idtis noDemueris, hiemis Triam. II an. -XLIV. Gron. ei al.

sextus est ante februarias idus, ut di-etum est lib. II, eap. 47. H.

Mutilia dia XLVIII. Colum. X l .

a i Septimo tria otitias , aestutis ini-rtam .... Sexto id is, Vergiliae iotae par g. De matutino exortu haee accipe. Consule eitain ea quae diei uri

Coneta dia. Breviter expedienda. m. Statis inhemens Orionis. Musaeo, θρασυς c uos, Homero σθέωος 11ραυος. Si e porro vocaverunt poetae, quod Pleionem matrem Pleiadum eum persequi iradant, ut vim asserat.

De vergilii, vide lib. II, e. 4 l. Dati.

- Statis υehomens. De quo Maro, Aen. I, 539 Qti a frutilo assurgensitae u nimiostis Orion. Ei IIorat. Od. I, 28, ubi austrum pluvium eomitem vocat occidentis otionis r ID quoque leo i rapido eomes Orionis, Ius icis Notus iartiis tiridis. Constat id sidiis stellis amplius quingeniis, le- leseopio deprehensis: quarum insignes sex eae sunt, quae in Orionis enses iam pridem adnotatae r aliaeque tres in cingulo, quas S. Iacobi baculum, vel Tres Reges agricolae vulgo voeant. De oecasu illius dieetur eap. 74.

Longo decedat apalia. Deridiae, non deeedia, in antiquo exemplari, hoe est, occidat. PIπr. - Longo. Longum eaeli spatium decurrat, quum eidit. II aD. LX. Tempora pleri e praesumtine. Varro, lib. I, eap. 34; Colum. l. li,

cap. 2. DALEC. - Praestinatin . Anie- veriunt. H. Coronae exoriti. Borealis scilicet. sive Gnossiae, Thesei, aut Ariadnae. Quo die oriatur dicemus cap. 74. Isune exorium Corotiae matutinum

Virgilius intellexit, ac semetilis ini

294쪽

prope imbrium promisso. Xenophon antequam Deus signum dederit. Iloe Cicevo, novembris imbre se Di

interpretatus est; quum sit vera ratio non prius se

vendi, quam soli a coeperint decidore. IIoc ipso Vergiliarii in occasu sie vi putant aliqui, a. d. m idus

Movembris, ut diximus: servantque id sidus etiam vestis institores, et est in caelo notatu sacillimum. Ergo sex occasa eius de hiem E augurantur, quibus est cura insidiandi negotiatoris invaritia. Nubilo occasu a pluviosam hiemem denuntiat; statimque augent Iacer

na cum Pretia: Sereno asperam, et reliquarum vestium

mana an 470, Parmensis, Veneta, auaeque vetustissimae, noDem is imbre , rectissime, ut suadet quod proxime sequitur, a. d. III idus noυ Mis. u. Vt diximus. Lib. II. 47 . Vergiliarum e go Oeeasus in diem D. Maelini sesium incidit i qui dies solemnis πι- θοιγtias . in quo dolia relinuntur, et polum vini receni s gustandum amiel propinant. II.

natis institores. Mereatores. Apuit Iuven. Sat. vlli institor huernae legeris. -Ser ntutie. IIune locum ex fide eradicum Beg. et Coth. repraesentamus. Praepostera interpunei Ioiae pertiathara omnia peius erant mirum in modum. quum sic legeretur: Vergiliartim De

eristi feri stiliant. At qui ad ni Mus

nitim tu sidus, etiam υulis institor est, ele.Vhi sidus vestis inst iorem appellari Sipontinus existimavit, aliique post eum. Nugae merae. II. utis est eura. sincerius soriasseae planius fuerit, Uniatis est Ora insidimiai negotiatoribus, notirilivi Adie-etitiam illam esse vitiliantis se is ta miliae voculam: sic Plinius, e. 74, damnat sae iliam iii,idiantium cari. tali annonae. II. Et reliqua tim. iliae est. Di tum reliquarum vestium pretia augent. auraia namque urunt. II.

295쪽

29 a

accendunt. Sed ille indocilis caeli agricola, hoe signum

habeat inter suos vepres, hurnumque Suam aSPiciens,

quum solia viderit decidua. Sic indicatur anni temperies, alibi tardius, alibi maturius. Ita enim sentitur, ut caeli locique assicit natura; idque in hac ratione praecellit, quod eadem et in mundo publica est, et unicuique loco peculiaris. Miretur hoc, qui non meminerit ipso brumali die pulegium in carnariis sto Pere: adeo nihil occultum esse natura voluit. Et serendi igitu P hoc dedit signum. IIaec est vera interpretatio ,

orgumentum naturae secum asserenS. Quippe Sic terram peti suadet, proinittitque quamdam stercoris vicem , et Contra rigores terram flatusque Operiri a se nuntiat, et monet sestinare.

. LXI. Varro in tabe utique satu hanc observationem, custodiri piraecepit. Alii plena luna serendum. Lentem Vpro a vigesimo quinto ad trigesimum. Viciam quo-

Indocilis. Qui eaeli signa nosse nequii. II.

In ea artis. Carnarium locus est, ubi salilae carnes domi reponuntur. Interim id observatidum, quod incarnariis susperisci pulegio accidere Plitiius ait, id in leeiis pariter surispenso contingere ab eodem Obseris valum iam antea, II, 4s. - Carniariis. Plaeuii nonnullis, eo nariis potius legi, quam earnariis. Frustra. in earis nariis suspendi earnes mos antiquus

suit: quo more et suspendi pulegium nune Plinius innuit. Colum. XII, 53:A Modeeima die ad Deum salsuram δὲ ferri omneli , es salem Prius secuti, deinde is vi dulei diligenter pertia,

ruetili sal inhaerent, ea mtiliatam asinaiecinam in carnario suspendi. Varro

de Re Ilust. I, 54, de is vis pen, libus: Atia, itiquit, qtino in Piuinam itia horia picatu desceri re vilia quae in aram, ut in ea aritim aseendae. Corrigo, ut e in horreum, tit in niariis viscendae. H. Argumentiam. Signum a natura datum. IIaan. - μὰ me sie rerram peti ades. Quidam, Mime sie terra se Pelia det monιittitque. ete. ED. P.

Operiri. Foliis eadentibus. II. LXI. Varro in subiae. Varro de Re Bust. I, 34: Fiaham optime sol in Vergiliorem occasu. II. Alii plenis. Pallad. XII, in Nov. lit. 4 , pag. 4 6 . II. Vaciam quoque. Colum. Il, Di Viciae utilem duae rationes sunt. Prim' quam Pa li causa circa aequinoctium iaci mnale serimus, septem modios eius in tintina itigerum. Se tida, qtici sex modios mense Iiantiario, Del etiam seritis taetratis semini progenerrando. . . . Ossον- m erit, ne vitale quintana elui primam lianum terriae mandetar.

296쪽

LIBER XVIII

que iisdom lunae diebus: ita demum sine limacibus fore. Quidam pabuli causa sic seri iubent, seminis

autem vere. Est et alia manifestior ratio , mirabiliore naturae providentia, in qua Ciceronis sententiam ipsius verbis subsignabimus :

Iam vero semPer Diridis, semperque gravata Gntiscus, tr lici solita est grandescere fetu: Ter fruges fundens , tria te ora monstrat arandi.

Ex his unum hoc erit, ideira et lino ne papaveri se-

Aliter surae fere linanem nocere eom .perintio. II. Ciaeronis sententiam, ete. Exstat nune ea in Divin. lib. I, n. 5. II. Iram Dero semper inridis. Constant.

Idr fruges. Ita libri omnes, etiam Iiss. ipseque Tullius , opud quem earmen illud occurrit, de Di in. lib.

I, n. 45. Ara vero Dihilo mἱnus, rersorea, sincer; us videri possit, considerandum. Nam post eos vers culos

inicit Cicero si alim: Ne hoe widem

XI. 43i II vi σχῖ vo: τρεῖς ναρπους φέρει, ele. post Aratum, quem Cicero transtulit : Τρiπὲοα si σχῖνος νυlta, ele. u. Lino, ele. De lino susius Nosleeagei iti iliu sequenlἰs II hri. ED. P. I irgas ui tisioni , Iloe est, quae supererunt post tuum usum. In librIa vulgatis hactenus legatiatur. quae eiιi in antione superati . NM. Reg. 4 , Quae tibi eisioni. Beg. I, quiae riti Osirini. Verum ex Catone ipso, qui eadem habet, usioni legi oportere, peispicuum est. Sie enim ille, de ne nu t. eap. xxx , pag. 34r Si. ligna et Nirgas non poteris Dendere, ne e lupidem M/ebia , tinde

eatiem eoquias, de lignis earsones eo qui O r Urgas et sarmenia, qtii tui titioni operemne, in segete eom mi ortiti eas eomusseris, i3i ρπ-er serito. 'sicinis autem voee usus est iterum

idem Caici, cap. cxxv, ubi de logeoleae faciundae r Si Diride ol um fel,

Bello nec oleum et sal surae tisioni, quod salis siel et Dusa riminon. Et rursum cap. Exox. Scaevola quoque

apud Gellium. IV, 4, p. 27s r Quae

297쪽

rendo. Cato de papavere ita tradit: Virgas et sarmenia, quae tibi usioni supererunt, in segetes comburito. Vbi eas combusseris, ibi papaver serito silvestre, quod in miro usu cst melle decoctum ad saucium Demedia :visque somnifera etiam sativo. Et hactenus do hiberna

semente.

LXII. xxvi. Verum ut pariter omnis culturae quoddam brevia Pium Peragatur, eodem tempore Convenit Et arbores stercorare, accumulare item vincas:

sussicit in iugorum opera: et tibi patietud loci ratio, urbusta a C Vineas putare, seminariis solum bipalior Paeparare, incilia aperire, aquam de agro pellere, torcular lavare Et vecondere. Α kalendis novembris

reeotidi tur. Sie et abusionem, pro abusu diei mus. II. Quod in miro tisti. Q. Seren . sa

vi papaveris somnifiea dicetur inserius suo loco. H. ' LXII. Quo iam Deoinritim. Quod

Veteres summarium, Graeei epilomen, nunc vulgus eon penditam , .cat. Huius voeis usus apud Suel. in Augusto , cap. m. et in Galba . eap. H. Seneca. ep. xxx x, pag. 24s: Commentarios, Mos desideras, dili

genter ornatos, et in anguestim coactos.

Stisci . . . Oper era, pro diurno opere, seu labore diei unius aecipi tralalilium est. Sie Colum. II, 43r Pro m do mitisque agri qtiol operae designentur. Et mox: Legumina Oc-

pant opera ax, id est, mentes duos. Et paulo ante: Segetes stira iuratur aesis

singialia operis singula itigcra Moisi et oecari Molunt e qtiod an recte feri Possit. opumare non ausim. Galli di .cunir par Durnees. Naan. Deilia. Incilia sunt principia sossarum , quibus e sumine, vel e laeti Aeduet aquae possint. Cato cap. CLv IPis hiemem aquam de agro depellere oportit. Qiatim Dero piaera inei es, fumiliam eum ferreis stiretilis exire oportea, et ineata aperire , aquam ἀ-

oportet, Mi sui. Elices et sule aquarios appellat Columella irie. eii.

Incilia idem lib. V, si Si olea in

eliso sit, inedia erit enltir, quae Iimosam a vim de ue l. II Goare. Sie libri omnes lum publiei , tum etiam eonfliiivi, ante D l. cainpium . quo auctore in libris dei neeps editis Iretire leg tur. Sed sarae perperam. Nam Columella Il, ηε , quum liuius ipsἰtis intervalli rustieum opus delinit, Oper Ia, eo .ca caetera sine quiuetis prooe eonfici

298쪽

gallinis ova supponere nolito, donee bruma conficiatur. In eum diem terna lena subiicito ne state tota hieme pauciora, non tamen in a novena. Democritus talem suturam hiemem arbitratur, qualis suerit brumae dies, et circa eum terni : item solstitio aestatem.

Circa brumam plerisque bis septem, halcyonum se-tUra, ventorum quiete, mollius caelum: sed et in his et in aliis Omnibus ex eventu significationum intelligi sidera debebunt, non ad dies utique praefinitos ex inspectari tempestatum vadimonia. LXlIΙ. Per brumam vitem ne colito. Vina lum de- necari , vel etiam diisundi Hyginus suadet, a Consectaea septimo die, utique si septima luna competat. Cerasa circa brumam seri. Bubus glandem tunc aspergiconvenit in iuga singula modios. Largior valetudinem infestat, et quocumque tempore detur , si minus xxx diebus continuis data sit, narrant verna scabie poenitere. Muleri ei caedendae tempus hoc dedimus. Relimustum non potest, diligenter lora marina et ara satia tum iubet esse rnretiliaria Nero ει fora diligerrueremtindina, tot ne. II.

In etim diem V de lib. X, eap. 74 ei 5. II. Bis septem. Diebus se licet cirea brumam. Id vero plerisque ila vi,um esse ali , nam aliis aliter. Colum. XI, 2, haleyoneos dies in exiremum februat una reiiciente i VIII Ita u. a mnias, inquit, his oronei dies

υ antrari in Alliantiao quidem mariatimma tranquillitas notara est. II.

LXIIl. Per Mumtim. Varro de se Busi. l. 351 Septimo interoauo inter

Vergiliaram oecustim , et Miamiam ...Hueris, athustiamqne piararer dum iuxν die s ante et post Mum ... ne

farias. Colum. lib. de Arbor. I i Per

Immam vilem ne eotito, ete. II.

Vel etiam durandi. Quid Lil vinadisIundi di, imus lib. XIV, cap. 45.

A confera ea. Post brumam eonis sectam. II. orasa. varro de ne Bilat. I, 39 iocelier ariti irium inseri fetis sole rnee non brumali s diistis ereastis. II.mhus grandem. Cato eap. cIur Vbi aemcntem Patraseeris, glandem apnrari legique conoenu, et in aquam eoniiei. Inde semodios singtilis Mitis in dies duri oportet, ele. Colum. Xl, a in Octobrii Clandia q nonii Iud est singulis iugis modios sinstitis dare et nee tamen fueritis, nota renit nee miratis dieὁtis xxx praeis Meris. Nam si ρ metorigus dieι- δε tur, tis ait 'ontis, per Oer utili si Moes fiunt. II. Materies eaedendiae temptis 1 e . -

299쪽

qui1 opera nocturna maxime vigilia constant, quum sint noctes tanto ampliores. Qualos, crates, si scinast cxere: saces incidere: ridicas praeparare interdia xxx, pulos Lx. In lucubratione vespertina ridicas v, palos x, totidem antelucana.. LXIV. Λ bruma in Favonium Caesari nobilia sidera signissicant, tertio kalend. ianuarii matutino Canis occidens. Quo die Atticae et sinitimis regionibus Aquila vesperi occidere traditur. Pridie nonas ianuarii Caesari Delphinus matutino exoritur, et postero die Fidistis. Libro nempe XVI, eap. 74.

alas, crates. Colum. XI, 2 in Deeemb. Seu etiam longis nocti svid diu tim t. mptis aliquid ridi lenis

res ineidere. VirgIlii hoe praeceptum est Georg. I. 29 e m Oidam seros hi mi ad laminis ignea Per gilvi, ferroque faees inspiciae

actito. H.

In Letigratione. Cottim. XI, 2 in Febr. pag. 37si Lem ad lucubragioianem Despertinam palos deeem, Ned ridieas in e confester totidemque per ametiemam iti Irationem, etc. tia D. LXIV. A baetima. Concinnavit Ra Iendarium vetus Romanorum, nolato ortu oecasuque stellarum, ex hoe

Plinii libro, e Columella, ouidii.

que Fastis, Petavius n ster in Uraia nologio pag. 4 02 seqq. H. Gesuri... signisi eant. Ex sententia Caesaris, lampestatem, aut aliud quidpiam praesignifieant. Freque thea loquutio et familiaris Ptolemaeolis. de Appar. Κα-ρι ἐπυτη Ale.

Καλιππω εnt uatvra , etc. Simplex , ai eelebeis est vox apud Graecos μι-- μασία . praesignificalio , si v simplieiter mavis, signi latilior quod sidera nempe, prout orirentur, aut oeciderent. signis carent, tum lempe stales . quibus arandum, metendum, simile quid agendum sotele lum dies. quibus speraretur, metuereturve pluvia, ventus, aut vis quae .piam in aere. Nolanda hie C lumellae verba IX, 2, p. 369 i Siderum oceastis rempestatem festi inediatim tantammodo signis l. II. Tereio Iolend. Colum. l. e. p 38' rTertio Ialend. iamiarias Cani da νε spere occidit. tempestat na signis in. tiarao Milond. tantiar. Aquila invivere Oeeidis r hiemis. De ortu eloecasu stellarum matutino aut vesperiinci abunde egimus cap. 5s. II.

Delphinia. ovidio, Past. I, 457 ,

vi idus oritur matutino. II. Et postero die. Nempe nonis. Ita Columel Nonis irantiariis Fidis e-

dius quoque Fastorum I, 3is: Inati-lerint Ionae: missi tibi nutibus atris

300쪽

dicula, quo Aegupto Sagitta vespexi occidit. Item ad

vi idus ianuarii eiusdem Delphini vespertino occasu continui di s hiemant Italiae, et quum sol in Aquarium sentitur transire, quod se re xvi Icidendas labrum rit o venit: vii I kalendas stella regia appellata Tuberoni in pectoro Leonis occidit matutino. Et pridie nonas februarias Fidicula vesperi. Huius temporis novissimis a diebus, ubicumque patietur caeli ratio, terram ad

rosarum et vineae satum vertere bipali O Oportet. Iugero Operae Lx sussiciunt. Fossas purgare, aut novas sacere. Antelucanis serramenta acusire, manubria

aptare, dolia quassa sarcire, ipsorumque laminas scabendo purgare , aut novas iacere. LXV. A Favonio in aequinoctium vernum Caesari a significat, xlv kalendas maytii triduum varie. Et viii Iulendas hirundinis visu, et postero die Auctu Pi Oxortu

Ial. hiemae. Plinio eo eisit Ουid. Fain I. 653. II. Mellia regia. Qua Cor Leonis a situ voeatur, et βασελίσκοι, seu regulust quod quibus ea in ortu praeest, ii regiam hahere nativitatem videantur, inquit Gemin. Flem. Asiron. cap. at . pag. 2. Colum. XI. a ἰn ian. VI his ian. Leonis qnae esa in motore Mara Helia oeridia ruonnumquam signis Itir hiema 1i- partita. Ovidio, ut videtur, Fast. I, 65 ,. Di quoque kal. ianuarii ea alella Meldit. II. Et pridie nonas. Colu meli. nrtio

nonas. II.

mitis temporis. Colum. XI, 2 in Febr. pag. 37ι , 372. II.

intelligit, quibus dolia compinguntur. II. LXV. In ne inoratam. Varro lib. I, cap. 29. D L. Triatium Dorie. Per triduum varἰalempestas. - XIV kalorid. Prius .gehatue XVII Iulendas. At sedecim omnino halendas sunt martiae . etiam quum interealatur annus tnam tum his sexto 1iuertitis dieitur. IIa n.

varia tempestas est, quo die hirundo conspieitur: ei postero, quo Arcturi s espertino exoritur. Colum. t e. VIIIulendus martias . Dentosa tempes asthirando eonvicisti . Ex quo bie sorte,

SEARCH

MENU NAVIGATION