C. Cornelii Taciti Opera ex recensione Georg. Christ. Crollii

발행: 1792년

분량: 311페이지

출처: archive.org

분류: 전쟁

111쪽

x Io C. CORNELII TACITI

A. U. num, quis Eques, ubi Senatus. Percontantur, ad- ηιλ vertere quosdam cultu eaeterno in sedibus Senatorum: D, quinam forent , rogitantes , Postquami audiverant, earum gentium legatis id honoris δε- tum, quae virtute cis amicitia Romana praecellerent: NULLOS MORTALIUM ARMIS AUT FIDE ANTE GERMANOS ESSE, exclamant, degrediunturque, Sc inter Patres considunt. quod comiter a viseritibus exceptum, quassi imPetus antiqui , Κ bona aemulatione. Nero civitate Romana ambos donavit: Frisios decedere agris iussit. Atque illis aspernantibus, auXiliaris eques T CPem te immissus necessitatem attulit, captis Caesisve, 33 qui pervicacius restiterant. Eosdem agros Ansi harii Occupavere, validior gens, non modo sua copia, sed adiacentium populorum miseratione:

quia pulsi a Charicis, M sedis inopes, tutum CX-silium orabant. Aderatque iis, clarus Per illas gentes, & nobis quoque fidus , nomine Boiocalus, vinclum se rebellione Cherusca iussu Arminii. reserens; mox. Tiberio ex Germanico ducibus, si- pendia meruisse. quinquaginta annorum obsequio id quoque adiungere, quod gentem suam ditioni nosrae iubiiceret. quotam partem campi iacere . in quam

pecora cir armenta militum aliquando.transmitterentur P Se)Ῥarent sane receptos gregibus intra hominum famam; modo ne vasitatem 5solitudinem mallent , quam amicos populos. Chamavorum quondam

ea arva. mox Tubantum, ex pos Uspiorum fuisse.

Sicuti coelum Diis. ita terras generi mortalium datas: quaeque vacuae . eas publicas esse. Solem dein-

112쪽

ANNALIUM LIBER XIII. ro

de respiciens, Sc cetera sidera vocans, quasi co- A. V. Tam interrogabat, vellentne contueri ina te solum P potius mare superfunderent adversus terrarum erept Hs. Et commotus his Avitus, patienda meliorum I 6 imperia. Id Diis, quos implorarent. placitum, ut a /itrium penes Romanos maneret, quid darent, quid vidimerent; neque alios iudices, quam se imos . paterentur. Haec in publicum Ansibariis respondit: ipsi Boiocalo, ob memoriam amicitiae . daturum. agros. quod ille, ut proditionis Pretium, aspernatus addidit: deesse nobis terra in vitam. in qua moriamur, non potes. atque ita, insensis utrinque animis, discessum. Illi Bructeros, Tencteros, Duteriores etiam nationes, socias bello vocabant. Avitus, scripto ad Curtilium Manciam, superioris exercitus Legatum, ut Rhenum transgressus. arma a tergo ostenderet; ipse Iegiones in agrum Tencterum induxit, excissium minitans, nisi causam suam dissociarent. Igitur absistentibus his, pa-xi metu exterriti Bructeri. x ceteris quoque aliena periculaidefendentibus, sola Ansibariorum gens retro ad Usipios & Tubantes concessit. quo-Tum terris exacti, cum Cattos, dein Cheruscos petissent, errore longo, hospites, egeni, hostes, in alieno, quod iuventutis erat, caeduntur; imbellis aetas in praedam divisa est. Eadem aestate, ITinter Hermunduros Cattosque certatum magno

proelio, dum flumen, gignendo sale foecundum, Κ conterminum, vi trahunt; super libidinem

cuncta armis agendi, religione insita, eos maxime locos propinquare coelo. precesque mortalium a

113쪽

111 C. CORN. TACITI ANNAL. LIB. XIII.

A. U. Deis nusquam propius audiri. inde. indulgentia numinum. .llo in amne illissique silvis salem provenire,

non . ut alias apud gentes . eluvie maris arescente' unda, sedsuper ardentem arborum s uem fusa. ex contrariis inter se elementis. igne atque aquis concretum. Sed bellum Hermunduris Prosperum, Cattis exitio fuit, quia victores diversam aciem Marti ae Mercurio sacravere, quo voto ERUI, V1xi , cuncta victa occidioni dantur. Et minae qu1dem hostiles in ipios vertebant. Sed civitas Iu homim, socia nobis, malo improviso Milicta est. nam ignes, terra editi, villas, arva, vicos Passim corripiebant, ferebanturque in ipsa conditae nu- Per coloniae moenia. neque eXstingui Poterant; non si imbres caderent, non fluvialibus aquis, aut quo alio humore: donec inopia remedii, Mira cladis, agrestes quidam eminus saXa iacere,

dein, residentibus flammis propius suggressi, ictu

fustium, aliisque verberibus, ut feras absterrebant: Postremo tegmina corpori derepta iniiciunt, quanto magis profana & usu Polluta, tam 3 8 to magis oppressura ignes. Eodem anno Rumina- Iem arborem in comitio, quae super octingentos atque triginta ante annos Remi Romulique infantiam texerat, mortuis ramalibus, M aresce te trunco deminutam , Prodigii loco habitum est, donec in novos foetus reviresceret.

114쪽

C. CORNELII TACITI

EXCESSU DIVI AUGUSTI

LIBER QUARTUS DECIMUS.

BREVIARIUM LIBRI.

Nero matrem suam fastidit, denique interficit. Excusat id tactum apud Senatum: & is non ignoscit solum, sed laudat. Inde ad deterrima quaeque prorupit. currus agitavit. in scena cantavit. Quinquennale ludicrum Romae institutum, vario sermone vulgi. Rubellius Plautus amovetur. At Corbulo in Armenia strenue rem gerit : Tigranocerta capit: Tigranem regem iis imponit. Contra in Britannia clades accepta, dum Suetonius Paullinus Monam insulam intrasset. & tota paene provincia amissat quam tamen mira constantia & unius proelii successu Suetonius idem retinuit. Praefectus ur- his domi suae interfectus. supplicium de familia sumistum. Lex maiestatis revocata. Burrus obiit. Seneca a estimis in invidiam vocatur: ideoque commeatum a principe petit, nec accipit. Tigellinus unus omnia potest: is Plautum & Sullam interfici curat. Nero Octaviam dimittit: Poppaeae iungitur. Seditionem super ea

Tacit. Vol. II. H

115쪽

i 14 C. CORNELII TACITI

re populus movet: quae causa maturandi Octaviae exi tit. Ea intersecta in Pandateria insula. Gesta haec annis circiter quatuor,

TULO.

PILIANO.

P. MARIO CELSO , L. ASINIO GALLO , COSS.

, Aio Vipstano, Fonteio COSS. diu medit

8 tum scelus non ultra Nero distulit, vetustate im-:ipei ii coalita audacia, & flagrantiore in dies amo-6o Ie Poppaeae. quae sibi matrimonium x discidium Octaviae, incolumi Agrippina, haud sperans, crebris criminationibus, aliquando per facetias incusare Principem , Sc pupillum Vocare , qui iussis alienis obnoxius . non modo imperii. sed libertatis etiam indigeret. Cur enim disserri nuptias suas P formam scilicet displicere. O triumphales au stan foecunditatem. c, verum animum P timeri, ne uxor Ialtem iniurias Patrum, iram populi adversus superbiam avaritiamque matris, aperiat. Quod i nu

rum Agrippina non nisi silio infesam ferre posset.

reddatur ipsa Othonis coniugio. ituram quoquo terrarum, ubi audiret potius contumelias Imperatoris. quam viseret, periculis eius immixta. HaeC atque talia, lacrimis M arte adulterae Penetrantia, ne mo prohibebat; cupientibus cunctis infringi m tris potentiam, A credente nullo, usque ad cae-

116쪽

ANNALIUM LIBER XIV. 11s

dem eius duratura filii odia. Tradit Cluvius, 1

Agrippinam ardore retinendae potentiae eo usque pro- δε

vectam, ut medio diei. cum id temporis Nero per υ num 5 epulas incalesceret, offerret se saepius temulento comtam , inceso paratam. Iamque lasciva ositi. la. O praenuntias sagitii blanditias, adnotantibus proximis; Senecam contra muliebres illecebras sub dium a femina 'petivisse: immissaturque Acten libertam, quae, bimulsuo periculo, b infamia Neronis anxia. δε- ferret, pervulgatum esse incestim, gloriante matre; nec toleraturos milites profani Principis imperium. Fabius Rusticus, non Agrippinae ,sed Neroni cupitum id, memorat, eiusdemque libertae asu disiectum. Sed quae Cluvius, eadem ceteri quoque auctores prodidere. D fama huc inclinat: seu concepit animo tantum immanitatis Agrippina, seu credibilior novae libidinis meditatio in ea visa est, quae, puellaribus annis, stuprum cum Lepido, spe dominationis, admiserat, pari cupidine usque ad libita Pallantis provoluta, D exercita ad omne flasitium patrui nuptiis. Igitur Ne- 3ro vitare secretos eius congressus: abscedentem

in hortos, Rut Tusculanum vel Antiatem in agrum, laudare, quod otium lacesseret. Postremo,

ubicunque haberetur, PraegraVem ratus, interficere constituit: hactenus consultans, veneno. an

ferro, vel qua alia vi. Placuitque Primo venenum. sed inter epulas Principis si daretur, referri ad Casum non poterat, tali iam Britannici exitio: sc ministros tentare arduum videbatur mulieris, usu scelerum adversus insidias intentae; atque

117쪽

116 C. C ORNELII TACITI

A. u. ipsa praesumondo remedia munierat corpus. Fe 813 rum D caedes quonam modo occultaretur, nEmo reperiebat; D, ne quis, illi tanto facinori delectus, iussa sperneret, metuebat. obtulit ingenium Anicetus libertus, classi apud Misenum praesedius, D pueritiae Neronis educator, a C mutuis odiis Agrippinae invisus. Ergo, navem posse componi. docet, cuius pars, i o in mari per artem soluta . e underet ignaram. nihil tam capax fortuiatorum . quam mares cir si naufragio intercepta fit, quem adeo iniquum, ut sceleri assignet, quod venticidi sti eius deliquerint β Additurum Principem defun-

Liae templum. c, aras, er cetera Uentandae pieta-4 ti. Placuit sollertia, tempore etiam iuta, quando Quinquatruum festos dies apud Baias frequentabat. Illuc matrem elicit, ferendas parentum ira- ndias, ex placandum animum. dic litans, quo rumorem reconciliationis efficeret, acciperetque

Agrippina facili seminarum credulitate ad gaudia. Venientem dehinc , obvius in litora, nam Antio adventabat in excipit manu D comPlexu,

ducitque Baulos. Id villae nomen est, quae, . promontorium Misenum inter kBaianum lacum, flexo mari alluitur. Stabat inter alias navis ornatior, tanquam id quoque honori matris daretur : quippe sueverat triremi, D classiariorum remigio vehi. ac tum invitata ad epulas erat, ut occultando facinori nox adhiberetur. Satis constitit, exstitisse proditorem, D AgriPPinam, auditis insidiis, an crederet ambiguam, gestamine sellae Baias. Pervectam. Ibi blandimen cum

118쪽

A NNALIUM LIBER XIV. II

sublevavit metum; comiter eXCepta, superque A. U.

ipsum collocata. Nam pluribus sermonibus, mo- di do familiaritate iuvenili Nero , D rursus adductus, quasi seria consociaret, tracto in longum

Convictu, Prosequitur abeuntem, artius oculisia pectori haerens, sive explenda simulatione, seu Periturae matris supremus adspectus quamvis ferum animum retinebat. Noc tem sideribus sillustrem, Sc placido mari quietam, quasi comvincendum ad scelus, Dii Praebuere. Nec multum erat progressa navis, duobus e numero familiarium Agrippinam comitantibus: ex quis Crepereius Gallus haud procul gubernaculis adstabat; Acerronia, super pedes cubitantis reclinis, poenitentiam silii, se reciperatam matris gratiam. Per gaudium memorabat: cum, dato signo, ru

re tectum loci, multo plumbo grave; pressus que Crepereius, Sc statim eXanimatus est. Agrippina D Acerronia eminentibus Iecti parietibus,

ac forte validioribus, quam ut oneri Cederent,

protectae sunti nec dissolutio navigii sequebatur, turbatis omnibus, k quod plerique ignari etiam conscios impediebant. Visum dehinc remigibus,

unum in istus inclinare, atque ita narvem submem

gere. Sed neque ipsis promtus in rem subitam consensus: M alii, contra nitentes, dedere facultatem lenioris in mare iactus. Verum Acerronia imprudens, dum, se Agrippinam esse, utque subveniretur matri Principis, clamitat, contis k remis, &, quae fors obtulerat, navalibus telis conficitur. Agrippina silens, eoque minus agnia

119쪽

118 C. CORNELII TACITI

A. V. ta, Unum tamen Vulnus humero excepit. Nari-d 3 do , deinde occursu lenunculorum, Lucrinum 6 in lacum vocta, villae suae infertur. Illic reputans . ideo se fallacibus literis accitam, k hon re praecipuo habitam; quodque litus iuxta, non ventis acta, non saxis impulsa navis, summa sui parte , veluti terrestre machinamentum, concidisset; observans etiam Acerroniae necem; simul suum vulnus adspiciens, solum insidiarum re medium esse, si non intelligeretur. misitque libertum Agerinum, qui nuntiaret filio, benigniatate Deum, O fortuna eius. evase e gravem casum rorare, ut quamvis periculo matris exterritus, visendi . curam differret: sibi ad praesens quiete opus. Atque interim securitate simulata, medicamina vulne-xi , Se fomenta corpori adhibet: tesamentum Acerroniae requiri, bonaque obsignari iubet. id tantum 7 non per simulationem. At Neroni, nuntios Patrati facinoris opperienti, affertur, evase se ictu levi fauciam. ex hactenus adito discrimine. ne auctor dubitaretur. Tum PaVore eXanimis, &, iam iamque fore . obtestans, vindictae properam, sive se vitia armaret. vel militem accenderet. Ive ad oenarum se populum pervaderet. naufragium, O vulnus, binterfectos amicos obiiciendo. quod contra subidium sibi β nis quid Burrus 5 Seneca reperirente qUos statim acciverat, incertum an k ante ignaros. Igitur longum utriusque silentium, ne irriti dissuaderent; an eo descensum credebant, ut, nisi praeveniretur Agrippina, pereundum Neroni esset. Post Seneca, hactenus Promtior, respicere

120쪽

Burrum, ac si scitaretur, an 'militi imperanda A. U. Caedes esset P Ille, praetorianos toti Caesarum domui 3 13 obstricitis. memoresque Germanici, nihil adversus progeniem eius atrox ausuros, respondit: perpetraret

Anicetus promissa. qui nihil cunctatus, poscit summam sceleris. Ad eam vocem Nero, illo sibi die

dari imperium. auctoremque tanti muneris libertum Profitetur. iret propere, duceretque promtis os ad

iussa. Ipse , audito , venisse missu Agrippinae nuntium Agerinum. scenam ultro criminis Parat: gladiumque, dum mandata Perfert, abiicit inter Pedes eius. tum, quasi deprehenso, vincla ini ci iubet, ut, exitium Principis molitam matrem,

ex pudore deprehens sceleris sponte mortem sumsi

se . confingeret. Interim Vulgato Agrippinae pe- 8riculo, quasi casu evenisset, ut quisque acce- Perat , decurrere ad litus. Hi molium Ohiectus, hi proximas scaphas scandere : alii, quantum corpus sinebat, vadere in mare, quidam manus protendere: questibus, votis , clamore diversa rogitantium, aut incert. respondentium, omnis ora compleri: amuere ingens multitudo cum luminibus, atque, ubi incolumem esse pernctuit , ut ad gratandum , sese expedire, donet adspectu armati D minitantis agminis disiecti sunt. Anicetus villam statione circumdat, refractaque ianua , obvios servorum arripit , donec ad fores cubiculi veniret: cui pauci adsta- hant, ceteris terrore irrumpentium exterritis. Cubiculo modicum lumen inerat, D ancillarumum : magis ac magis anxia Agrippina, quod ne-

SEARCH

MENU NAVIGATION